دل نوشته خواهر امیرخسرو دلیرثانی به مناسبت تولد برادرش
جرس:
خواهر امیرخسرو دلیرثانی از اعضای شورای مرکزی جنبش مسلمانان مبارز و عضو کمیته پیگیری بازداشت‌های خودسرانه با ارسال نامه ای ضمن تبریک تولد برادرش، برای وی آرزوی آزادی کرده است.
عاطفه دلیرثانی در نامه‌اش که در اختیار جرس قرار گرفت، می‌نویسد: در خیال خود شکایت خود را به همه جا برده ام، در خیال خود بی گناهی تو را فریاد زده ام اما چه کنیم که گرفتاری در این وادی دردسرهای خودش را دارد و قصه بی گناهی تو و بی عدالتی را که در حق تو و خانواده ات می رود، باید در دل نگه داشت و تنها به وعده خلل ناپذیر خداوند برای ستاندن داد مظلومان امیدوار بود.
امیرخسرو دلیرثانی از اعضای شورای مرکزی جنبش مسلمانان مبارز و عضو کمیته پیگیری بازداشت های خودسرانه است که در جریان بازداشت‌های پس از حوادث عاشورا دستگیر شده بود.
شعبه ۲۸ دادگاه انقلاب وی را به اتهام اجتماع و تبانی به قصد ارتکاب جرایم علیه امنیت کشور به چهار سال حبس تعزیری محکوم کرد.
متن کامل نامه وی به برادرش به شرح زیر است:
سلام به برادر عزیزم
سلام من اگر چه چند صباحی است که از راه دور به تو می رسیده است اما این بار علاوه بر این راه دور، باید دیوارهای بلند اوین را نیز طی کند، دیوارهایی که تحمل بلندی شان بسی بیشتر از دوری این راه ، طاقت فرساست.
این نامه را برای روز تولدت نوشته ام؛ روز تولد آدم معمولا همه به یاد آدم می افتند و تبریکی روانه می کنند، خواهر که جای خود دارد! اما به مدد آنچه در این شش ماه بر تو گذشت، باید بگویم که نه تنها امروز که هر روز را به یادت بوده ام؛ به اینکه چه می کنی؟ کجا هستی؟ چه کسانی را می بینی؟ به چه فکر می کنی؟ حتی به اینکه چه می خوری؟ چه می پوشی؟
این نامه را برای روز تولدت نوشته ام؛ روز تولد آدم معمولا همه به یاد آدم می افتند و تبریکی روانه می کنند، خواهر که جای خود دارد! اما به مدد آنچه در این شش ماه بر تو گذشت، باید بگویم که نه تنها امروز که هر روز را به یادت بوده ام؛ به اینکه چه می کنی؟ کجا هستی؟ چه کسانی را می بینی؟ به چه فکر می کنی؟ حتی به اینکه چه می خوری؟ چه می پوشی؟
هر روز به این فکر کرده ام که چه باید کرد؟ در خیال خود شکایت خود را به همه جا برده ام، در خیال خود بی گناهی تو را فریاد زده ام اما چه کنیم که گرفتاری در این وادی دردسرهای خودش را دارد و قصه بی گناهی تو و بی عدالتی را که در حق تو و خانواده ات می رود، باید در دل نگه داشت و تنها به وعده خلل ناپذیر خداوند برای ستاندن داد مظلومان امیدوار بود!
سخن کوتاه می کنم که در این باره به اندازه یک کتاب حرف دارم ، بگذریم!
امسال همه چیزش با یک مناسبت و آن هم بازداشت تو، همراه و اختصاصی شده است؛ موقع تحویل سال، دعا برای آزادی تو و بعد خوشحال کننده ترین عیدی، مرخصی نوروزی تو بود، امسال یک پیام تبریک هم به مناسبت روز تولدم از طرف تو داشتم که بی اندازه خوشحالم کرد و امروز سالروز تولد تو در این سال خاص است که من تولدت را از طریق این نامه تبریک می گویم.
در آخر به مناسبت تولدت سه آرزو می کنم: آرزو برای آزادیت، برای بردباری هر چه بیشترت و برآورده شدن همه آرزوهایت!
منتظرت هستیم .
عاطفه
23 تیر 1389
