۱۳۸۹ آذر ۵, جمعه

مهمترین خبرهای روز جمعه بخش دوّم، تحلیل ها و آخرین گزارشات از اعتراضات، بازداشتها، زندان، و بیدادگاهها --- بیانیه ها


در نقد آرامش دوستدار − ۱۷

انفصال و استقلال نسبی مقال‌ها و وجود امکان برای اندیشیدن

محمدرضا نیکفر

۵۵. ابن‌سینا در آغاز بحث طبیعت می‌گوید که که طبیعت‌شناسی نسبت به الاهیات، علمی جزئی است. این به معنا نیست که او معتقد است که علم طبیعی بی‌اهمیت است، یا با وجود علم الاهی موضوعیت ندارد. بحث طبیعت، آنسان که به تفصیل در "شفا" می‌بینیم، با تعیین موضوع آن آغاز می‌شود، یعنی با تشخیص امور طبیعی و مبادی آنها. امور طبیعی اجسام هستند و عوارض آنها. در طبیعیات، وجود مبادی طبیعی پذیرفته می‌شود. آنها اثبات نمی‌شوند. آنچه در این پهنه پژوهیده می‌شود، ماهیت آنهاست.
پس از تعیین موضوع و مشخص کردن حیطه‌ی طبیعیات، در کل مبحثی که پیش برده می‌شود، هیچ گاه به صورت مستقیم پای دین به وسط نمی‌آید. تعیین موضوع طبیعیات و تعیین نسبت آن به مابعدالطبیعه در نزد ابن‌سینا درست بسان فیزیک ارسطو انجام می‌پذیرد. در فیزیک ابن‌سینا دین همان گونه تعطیل است که در فیزیک ارسطو. این سخن بدین معنا نیست که ابن‌سینا دیندار نبوده یا دست کم در طبیعیات به اقتضای موضوع، رویه‌ای غیر دینی پیش گرفته است. در خود مبحث الاهیات نیز دین تعطیل است. خدا در اینجا غیرشخصانی است، بر خلاف آنچه در متن‌های کانونی دینی می‌بینیم، درگیر زمان و مکان نیست. عقل وی را بر جایگاهی چنان متعالی نشانده که در جزئیات دخالت نمی‌کند و از این رو هیچ قاعده‌ی عقلانی‌‌ای را برهم نمی‌زند.
تمامیت‌خواهی دینی
دین تمامیت‌خواه است، اما تمامیت‌خواهی آن، بدان گونه نیست که دوستدار می‌پندارد. بنابر نظر دوستدار، وجود کسی چون ابن‌سینا در یک فرهنگ دینی بایستی ممتنع باشد، زیرا در فرهنگ دینی، به پندار دوستدار، افکندن طرحی از طبیعت به گونه‌ای که معرفت به آن مستلزم تصور و تأسیس یک حوزه‌ی معرفتی مستقل از دین باشد، ناممکن است.
امکان یا عدم امکان را درجاتی است و این چیزی است که دوستدار به آن، به دلیل تصوری ساده از تمامیت‌خواهی دین بی‌توجه است. منطق دوستدار، منطق دوارزشی است: یا فکر می‌کنید یا فکر می‌کنید، یا فرهنگ شما دینی است، یا اینکه غیردینی است.1
مقال دینی و مقال فلسفی
۵۶. گفتیم که در طبیعیات، بدانسان که در فلسفه‌ی مشا می‌بینیم، دین تعطیل است. در اینجا نوعی خاصی از مقال دینی بی‌اعتبار می‌شود، فیلسوف اما همانسان دیندار است که ممکن است در حوزه‌ای دیگر باشد. در مقال دینی هر چه حادث است، مسبوق به اراده‌ی الهی است، یعنی خواست خدا باعث می‌شود چیزی رخ دهد یا رخ ندهد.
فیلسوف اما در مقال فلسفی در مبحث طبیعت به این بسنده می‌کند که برنهد "کل حادث مسبوق بالماده". در اینجا وجود ماده شرط حدوث زمانی می‌شود. هیچ سخنی از اراده‌ی الهی در میان نیست. ساختار کائنات را نیز نظمی عقلانی تعیین می‌کند نه اراده‌ای مرموز. در طبیعیات فیلسوف استدلال می‌کند که "کل جسم بسیط فشکله الطبیعی کروی"، یعنی هر چه بسیط است، به شکل کره است، آن هم نه به خاطر حکم خدایی بدانسان که در مقال دینی به صورت حکم یک فاعل شخصانی نگریسته می‌شود، بلکه به دلیل عقلانی، دلیلی که امام فخر رازیِ متکلم، آن را چنین به دست می‌دهد: «هر چه بسیط باشد باید که شکل آن کره باشد زیرا که فعل یک قوت در یک ماده جز بر یک نهج نبود و هر شکل که جز کره است متشابه نیست، پس لازم آید که شکل افلاک کره باشد.»2
امکان تفکیک دو مقال
هم در مسیحیت و هم در اسلام، حتّا در دوران اقتدار قرون وسطایی دو دین، امکانی وجود دارد برای تفکیک میان گفتار دینی، که گفتار دین به عنوان مؤسسه‌ای اجتماعی است، و گفتار فلسفی، که تنها مقوله‌ها و گزاره‌های خاصی را از گفتار دینی برمی‌گیرد، آن هم با جرح و تعدیل عقلانی. به این امکان به پیروی از ابن رشد، "فصل المقال" می‌گوییم. از این اصطلاح، که مراد از آن گفتاری به منزله فصل الخطاب است، فصل دو مقال را برداشت می‌کنیم، یعنی جدایی گفتار دینی و گفتار فلسفی را.
"فصل المقال" ابن رشدی دو وجه دارد: از یک سو میان دینی که برای عوام است و با تمثیل و فرمان و بدون استدلال کار می‌کند، با تفکر عقلانی‌ای که مظهر آن فلسفه‌ی یونانی ارسطویی است، مرز می‌کشد و از سوی دیگر بر این گمان است که باطن دین با آن عقلانیت در هماهنگی به سر می‌برد.
ابن رشد در "فصل المقال فيما بين الحكمة والشريعة من الاتصال" بر آن است که حرف نهایی را در مورد "اتصال" درونی حکمت و شریعت بزند، اما او برای اثبات اتصال، نخست دست به حرکتی انفصالی یعنی جداسازانه می‌زند. کار ابتدایی او در "فصل المقال"، انفصال بین المقالین است، جداسازی گفتار عامیانه‌ی دینی از گفتار حکیمانه است. این جداسازی را ابن‌رشد در تعارض با دین نمی‌بیند. او رساله‌اش را با اثبات مشروعیت فلسفه می‌آغازد. این مشروعیت مبنای انفصال مقالین می‌شود. در هنگام اثبات مشروعیت فلسفه، ابرگفتاری که هم بر فلسفه و هم بر شرع احاطه دارد، خود شرع نیست، بلکه فلسفه است، فلسفه‌ای که پیشاپیش خدا را محکوم به عقلانیت می‌کند. خدای عقلانی، فلسفیدن را روا می‌داند. این خدا در کتاب دینی گاه صریح سخن می‌گوید، گاه تمثیل‌وار. ابن رشد،‌ کافی می‌داند جملاتی را از کتاب دینی برگزیند که به اندیشه‌ورزی در کار جهان دعوت می‌کنند، تا با اتکا بر آنها فلسفه را مشروع داند. تفسیر کتاب و گزینش جملات مناسب از آن در ابرگفتار عقلانی انجام می‌شود.
مشروعیت فلسفه
همه‌ی فیلسوفان اسلامی و مسیحی در قرون وسطا با مسئله‌ی جدایی مقالین مواجه بوده‌اند، یعنی خود را ناگزیر دانسته‌اند مشروعیت فلسفه را ثابت کنند. هر کس راه حلی برای موضوع یافته است. ابن رشد دست به تحلیل تفکیک‌گرِ مقال دینی زده و اگر قرار بود آثار خود را در یک مجموعه منتظم کند، می‌توانست آن تحلیل را در ابتدای کلیاتش قرار دهد.
فارابی برای مشروعیت دادن به عقلانیت طرحی متافیزیکی می‌ریزد، با این هدف که به عقل خاستگاهی الهی دهد. او عقل در مرتبه‌ی مادون آن را قوه‌ی ادراک معقولات می‌داند و آن را عقل هیولائی می‌نامد. این عقل بالفعل می‌شود. در این مرتبه عقل به معقولات از راه تجرید دست می‌یابد. اما مرتبه‌ای هست که عقل بدون طی مراحلی چون احساس و تخیل و تجرید معقولات را درک می‌کند. این مرتبه، مرتبه‌ی عقل مستفاد است. عقل مستفاد وصل به عقل فعال است که نقطه‌ی اتصال طبیعت با ورای آن است. عقل فعال عقل دهم است. این عقل منبع وحی است. وحی، افاضه از سوی عقل فعال به سوی عقل منفعل است. پس وحی خود خاستگاهی عقلانی دارد. از نظر فارابی، آن چه به این نحو ممتاز عقلانی است، در تعارض با عقلانیت نیست، عقلانیتی که طرحِ فلسفیِ فیلسوف از آن ارزش مطلق را می‌سازد.
فصل المقال فارابی، نه مقدمه‌ی سیستم او بلکه نتیجه‌ی آن است. ابن سینا در طرح او تغییراتی می‌دهد، اما به اساس آن، که نوعی اصالت‌ عقل است، وفادار می‌ماند. او وحی را القای امر عقلانی می‌داند، یعنی باز ابرمقوله‌ای را که وحی را در زیر آن می‌گنجاند، با عقل مشخص می‌کند. او از قوه‌ی حدس، که آن را به انبیا اختصاص می‌دهد، نه همچون چیزی مغایر با عقل، بلکه به عنوان عقلی خاص نام می‌برد، عقل قدسی. وحیِ ناظر به جزئیات، مرتبه‌ای فروتر از معرفت به کلیات دارد. امور جزئی کائنات به ملایکه سپرده شده است. کار عقول، که معطوف به کلیات‌اند، پرداختن به امور جزئی نیست. انفصال میان دو مقال، مقال جزئی‌نگر دین عامیانه و مقال کلی‌نگر حکیمانه در نهایت پایه‌ای خدا-هستی‌شناختی دارد.
خدا-هستی‌شناسی‌های پروریده در دو جهان مسیحی و اسلامی همسنخ‌اند. یهودیت نیز خدا-هستی‌شناسی‌ای از این سنخ دارد. همبسته با خدا-هستی‌شناسی‌های فلسفی همواره نوعی فصل المقال در معنای پیش‌گفته فصل دو مقال است. جداسازی گفتار دینی و گفتار عقلانی توجیهی دینی می‌یابد و در مجموع از جانب دین تحمل می‌شود. تنها در دوره‌های بحرانی پرورنده عصبیت و تعصب است که دین تمامیت‌خواه می‌شود و انفصال مقالین را ممنوع می‌کند. امتناع تفکر در فرهنگ دینی بایستی به معنای قاعده بودن این ممنوعیت به قصد ممنوعیت عقل مستقل از نقل باشد. تاریخ اما بر چنین ممنوعیت مطلقی در هر جا و در هر زمان گواهی نمی‌دهد.
بسیاری و گوناگونی جدایی‌ها
۵۷. فرهنگ را می‌توانیم همچون مجموعه‌ای از "فصل"ها تصور کنیم. شاخص پیشرفتگی فرهنگی بسیاری و گوناگونی جدایش‌هاست. در هیچ تمدنی نیست که دین در جایگاه یک قطب در تقابل‌های مختلف قرار گیرد و خود نیز دستخوش انفصال‌های درونی نباشد: دین فقیهانه داریم و دین عارفانه و نیز حکیمانه، دین به مثابه دکان زراندوزی داریم و دین به منزله پارسایی، دین به عنوان انحطاط اخلاق داریم و دین به مثابه مظهر و منبع اخلاق. دین هم به عنوان آلت دست قدرت حاکم عمل می‌کند، هم به مثابه نیروی متعارض، هم در پوزیسیون قدرت است هم در اپوزیسیون.
از سوی دیگر: دین داریم و عرف، هنر دینی داریم و هنر غیر دینی، دین مرکز را داریم و دین حاشیه را، دین خواص را داریم و دین عوام را. و باز: این سو دین است، آن سو دولت؛ این سو دین است، آن سو جامعه؛ این سو دین است، آن سو بازار؛ این سو سنت دینی است، آن سو سنت قومی است.
بر این مجموعه بسیار می‌توان افزود. این مجموعه‌ی تقابل‌ها و انفصال‌ها آیا در ساحت فرهنگ زیر سیطره‌ی دین گوشه‌هایی را ایجاد نمی‌کند که در آن بتوان تفکر کرد؟ امتناع تفکر بدان سان که دوستدار می‌گوید، بایستی امتناع وجود این گوشه‌ها باشد. فقط با درکی ایستا از فرهنگ و ندیدن مجموعه‌ی رنگهای متنوع و سایه‌روشن‌هایی که زندگی واقعی تاریخی جامعه‌های بزرگ داشته است، می‌توان به چنین حکمی رسید.
رد نظر دوستدار در مورد امتناع تفکر در فرهنگ دینی هم بر پایه‌ی پویش و تنوع جریانها و تقابل‌های درون فرهنگ میسر است و هم با تمرکز بر روی خود دین. این دو نحوه‌ی نگاه به موضوع همبسته با هم‌اند، زیرا خود دین یکی از منابع جریان‌ساز و تقابل‌آفرین در فرهنگ است و از طرف دیگر جریان‌های درون فرهنگ منجر به ایجاد جریان در ساحت دین می‌شوند. در هنگام تمرکز بر خود دین در هنگام بررسی موضوعی چون حد امکان تفکر در فرهنگی بایستی به زوایای خاصی در جهان‌بینی توجه کرد و موضوع را بدین صورت ساده نکرد و که دین پاسخ‌های حاضر و آماده‌ای در مورد مورد هستی و به این خاطر با اندیشیدن مستقلانه بر آن مخالف است.
پانویس‌:
[۱] جملات زیر از آرامش دوستدار، فشرده‌ی نظر مطلق‌گرای اوست که تمامیت‌خواهی دینی را تا به آن حد می‌بیند که هستی به عنوان هستی را برای انسان دینخو بی‌معنا می‌کند:
«بینش دینی جهان را از پیش می‌شناسد و در این پیش‌شناسی جهان را می‌آفریند. آفرینش مسیحی و اسلامی یعنی آفرینش جهان از نیستی. عامل این آفرینش قدسی است كه در سطوت، جذبه و جلالش انسان دینی را در بیمناكی و مخلوقیتش متعین می‌سازد. بر اساس این پندار دینی و روالی كه بر آن مترتب است، یا به عبارت دیگر بر اساس آنچه پندار دینی را می‌سازد، رابطه‌ی انسان با جهان نیز همیشه از پیش تعیین شده هست. آنچه ما بر طبق پندار دینی، طبیعت به معنای جهان می‌گوییم از خود بنیادی ندارد تا از آن بردمد و در آن استوار بماند، مگر نیستی كه بنیاد انسان نیز از آن است. از اینرو انسان در بنیاد خود، یعنی در نیستی بنیادی خود اساساً به شناسایی نیز راهی ندارد. رابطه‌ی انسان با جهان رابطه‌ای است كه در نیستی میسر و در نیستی مستحیل می‌گردد. در چنین رابطه‌ای شناسایی اساساً بی معناست و اگر به وجه اخص هر آینه معنایی داشته باشد، همانا سواد شناسایی الهی است. انسان دینی موجودی نیست كه بتواند خود را در مقابل جهان و جهان را در مقابل خود ببیند و در این تقابل به ماهیت خود و جهان پی برد ، بلكه او موجودی است كه از سطوت و جذبه و جلال قدسی بیمناك است و در این بیمناكی خود را در عدم صرف كه همان مخلوقیت است درمی‌یابد. بنابراین شناسایی انسان دینی چه از خود و چه از جهان هرگز از خود او یا از جهان ناشی نمی‌گردد. مبدأ شناسایی انسان دینی همان مطلقاً دیگر است و نه خود او و نه طبعاً جهان كه در نیستگاری‌اش بنیاد انسان دینی در نیستی است. از اینرو آنچه در بینش دینی شناسایی است، شناسایی چیزی نیست، یعنی نه ناظر بر جهان است و نه ناظر بر انسان و نمی‌تواند باشد، بلكه هرچه هست صرفاً معطوفِ قدسی و كلام اوست.»
به نقل از مقاله "پرسش از ماهیت دین"، نشر شده در سایت "آرامش دوستدار"
[۲] مباحث المشرقیه، چاپ هندوستان، ج. ۲، ص. ۷۴. در اینجا به نقل از: غلامحسین ابراهیمی دینانی، قواعد کلی در فلسفۀ اسلامی، انتشارات انجمن شاهنشاهی فلسفۀ ایران، تهران ۲۵۳۷، ص. ۱۷۸.


نشان دادن هزینه بلندپروازی هسته‌ای؛ کلید حل مسئله هسته‌ای ایران

زندگی مملو از انتخاب و تصمیم است و برخی از این تصمیم‌ها دشوارند. هدف اصلی آمریکا و متحدانش در حال حاضر باید این باشد که ایران را به اتخاذ یک تصمیم دشوار مجبور کنند. هر چند هنوز برای پيشگيری از احتمال تولید سلاح هسته‌ای در ايران راه طولانی در پیش است ولی به نسبت یک سال پیش نشانه‌های بهتری از پیشرفت در حل این بحران دیده می‌شود.
روزنامه وال استریت جورنال با اشاره به احتمال برگزاری دور جدیدی از مذاکرات بين ایران و گروه پنج به علاوه یک که قرار است پنجم ماه دسامبر در سوئیس برگزار شود، می‌نویسد مسلماً هدف آمریکا و متحدانش خارج ساختن ایران از مسیر توسعه برنامه‌های هسته‌ای است.
در مقابل ایران می‌گوید از برنامه‌های هسته‌ای که هدف نظامی ندارد دست برنخواهد داشت ولی علاقه‌مند است که در مورد خلع سلاح هسته‌ای اسرائیل گفت‌وگو کند. این نشان می‌دهد که شکاف بین دو طرف تا چه حد عمیق است.
با این همه یکی از مشاوران ارشد محمود احمدی‌نژاد، رئیس جمهور ایران، چند روز پیش گفت که دولت آن کشور هنوز آماده است تا طرح پیشنهادی آمریکا برای معاوضه اورانیوم غنی‌شده ایران با سوخت هسته‌ای آماده برای رآکتور اتمی آن کشور را به بحث بگذارد. بنابراین شاید انجام این مذاکرات چندان هم بی‌فایده نباشد.
وال استریت جورنال می‌افزاید که کسی به حل بحران هسته‌ای از طریق یک دور مذاکره امید ندارد ولی یک مقام ارشد دولت آمریکا می‌گوید که هدف از این گفت‌وگوها «دادن یک امکان دیگر به ایران برای یافتن راهی جهت خروج از بحران هسته‌ای است.»
شاید بهترین چیزی که آمریکا می‌تواند انتظار داشته باشد این است که از یک طرف سرعت پیشرفت برنامه‌های هسته‌ای ایران را کاهش داده و از طرف دیگر به آن کشور نشان دهند که ادامه این فعالیت‌ها هزینه بسیار گزافی در برخواهد داشت.
وال استریت جورنال با تکیه به گزارش اخیر آژانس بین‌المللی انرژی اتمی می‌نویسد که طی ماه جاری فعالیت غنی‌سازی در ایران به خاطر مشکلات فنی دچار توقف شده است. بعید نیست که بخشی از این مشکلات فنی ناشی از هجوم کرم رایانه‌ای (بد افزار) استاکس نت به سیستم کنترل مراکز هسته‌ای ایران باشد. به احتمال زیاد این کار مراکز وابسته به دولت‌هایی است که از هر وسیله‌ای برای خرابکاری در فعالیت هسته‌ای ایران استفاده می‌کنند.
این اختلال‌ها فرصت بیشتری فراهم خواهد کرد تا تحریم‌های اقتصادی هزینه‌های ناشی از ادامه فعالیت هسته‌ای در ایران را افزایش دهند. حتی ناباوران و منتقدان روش تحریم نیز اکنون پذیرفته‌اند که مصوبات شورای امنیت و سپس تحریم‌های آمریکا، اتحادیه اروپا و کشورهایی مثل ژاپن و کره جنوبی علیه ایران بیش از آنکه انتظار می‌رفت تأثیرگذار بوده‌اند.
وال استریت جورنال با یادآوری پیامدهای این تحریم‌ها برای معاملات بانکی ایران و دشواری‌های مربوط به واردات بنزین می‌افزاید که همزمان با وخامت اوضاع اقتصادی دولت در حال اجرای حذف یارانه‌هاست. مجموعه این عوامل دولت را تحت فشار قرار داده و مدیریت محمود احمدی‌نژاد را حتی از سوی مجلس ایران زیر سؤال برده است.
مجموعه این شرایط باعث شده که حتی رابرت گیتس، وزیر دفاع آمریکا، هفته گذشته در گفت‌وگو با وال استریت جورنال پیش‌بینی کند که تنش و اختلاف بین محمود احمدی‌نژاد و آیت‌الله خامنه‌ای رهبر ایران ممکن است افزایش یابد چون رئیس‌جمهور در مورد ابعاد مشکلات و فشار اقتصادی تصویر صادقانه‌ای به مقامات رهبری ایران ارائه نداده است.
تمامی این عوامل مقامات دولت آمریکا را به این نتیجه‌گیری رسانده که حداقل ایران دارد به هزینه گزاف ناشی از ادامه غنی‌سازی در آن کشور پی می‌برد. یک مقام ارشد آمریکابه وال استریت جورنال گفت: «آنها مجبور شده‌اند این نکته را بپذیرند که بر سر یک دوراهی بزرگ قرار گرفته و باید تصمیم خود را بگیرند و اگر تصمیم درستی نگیرند هزینه و پیامدهای آن بسیار سرنوشت‌ساز خواهد بود.»
بنابراین به نظر می‌رسد که یکی از اهداف دور آتی مذاکرات یادآوری این نکته به دولت ایران است که در صورت تغییر استراتژی هسته‌ای، راهی برای خروج از این بحران به روی او بازخواهد بود.
اما شانس موفقیت تا چه حدی است؟ هیچکس برای این سؤال پاسخ دقیقی ندارد. کریم سجادپور کارشناس امور ایران در مرکز پژوهش‌های استراتژیک «کارنگی» بعید می‌داند که موقعیت محمود احمدی‌نژاد در داخل کشور چندان لرزان باشد و به همین خاطر به موفقیت مذاکرات ماه آینده خوش‌بین نیست.
در پایان این تحلیل روزنامه وال استریت جورنال از قول کریم سجادپور می‌نویسد: «مذاکرات بعید است که اختلاف آمریکا و غرب با ایران راحل کند ولی کمک خواهد کرد تا تنش با ایران تا حدی کنترل شده و از تشدید آن جلوگیری خواهد کرد.»
در این بازی که به بحران هسته‌ای ایران معروف شده است خریدن زمان برای حل معضل و کنترل بحران خود نوعی پیشرفت محسوب می‌شود.

«بسیج "حزب رستاخیز" نوین است»

آیت‌الله خامنه‌ای در سخنانی به مناسبت سالروز تشکیل بسیج مخالفان سیاسی حکومت ایران را "فرعونیان زمان" نامید و بسیج را برترین حزب دنیا دانست. یک تحلیل‌گر مسائل سیاسی ‌معتقد است جمهوری اسلامی نظام همه مسائل معکوس است.


به گزارش سایت "خامنه‌ای دات آی آر"، آیت‌الله خامنه‌ای رهبر جمهوری اسلامی ایران پنج‌شنبه ۴ آذر در حضور افرادی که این سایت آن‌ها را بسیجی نامید به مناسبت سالروز تشکیل بسیج سخنرانی کرد. آقای خامنه‌ای در سخنان خود با اشاره به حوادث پس از انتخابات ریاست جمهوری سال گذشته در ایران، مخالفان سیاسی در ایران را به نادیده گرفتن مصالح داخلی ایران برای دستیابی به قدرت متهم کرد و آن ها را فرعون زمان نامید. آیت‌الله خامنه‌ای ماه گذشته نیز در سفر به شهر قم، مخالفان سیاسی حکومت ایران را "میکروب‌های سیاسی" دانسته بود که حکومت ایران نسبت به آن‌ها "واکسینه" شده است.
آیت‌الله خامنه‌ای پیش‌تر و در سخنرانی‌های خود بعد از اعلام نتایج انتخابات ریاست جمهوری سال گذشته در ایران، مخالفان به نتیجه انتخابات را "فتنه‌گر" نامیده بود. او در سخنرانی خود در جمع بسیجیان به لزوم داشتن "بصیرت" اشاره کرد و مخالفان سیاسی حکومت ایران را به نداشتن "بصیرت" متهم کرد.
اما روند سخنان رهبر جمهوری اسلامی نسبت به مخالفان سیاسی حکومت ایران به چه سمت و سویی می‌رود؟ علی آلفونه، پژوهشگر موسسه "آمریکن اینتر پرایز" در واشنگتن که در زمینه فعالیت بسیج و سپاه‌پاسداران تحقیقات گسترده‌ای داشته است در پاسخ به این پرسش، سوال دیگری را مطرح می‌کند. او به دویچه وله می‌گوید: «نظام جمهوری اسلامی، نظام همهی مسائل معکوس است. فرعون‌ترین رهبر دنیا مخالفین حقطلب خود را به این متهم میکند که شبیه فرعون عمل می‌کنند و قدرتطلب هستند. حال سؤال این است که آیا این قدرتمندترین مرد جمهوری اسلامی و شخص اول مملکت نیست که قدرتطلبی او، جمهوری اسلامی را دستخوش این همه تحول ناگوار حتی برای خود نظام جمهوری اسلامی کرده است؟»
علی آلفونه نقش بسیج در روند اتفاقات بعد از انتخابات ریاست جمهوری در ایران را میلیتاریزه کردن جامعه ایران می‌داند و می‌گوید:«این روند جامعهی ایران را به یک پادگان تبدیل کرده و هدف نظام تبدیل شهروند به سرباز است. رهبر جمهوری اسلامی که مقبولیت مذهبی و مقام بالای مذهبی ندارد با استفاده از شال بسیجیان خود را یک ژنرال و فرماندهی نظامی تلقی میکند که فاتح قم و تمامی مدارس بزرگ فقهی این شهر است. او حاضر است بالاترین بها را هم برای کنترل کامل جامعه بپردازد. متأسفانه این روند در طول یکسال و نیم گذشته حتی موفقیتهایی هم داشته است. ولی بزرگترین بها را خود نظام جمهوری اسلامی میپردازد. چون روزی میرسد که حتی خود آقای خامنهای هم قدرت کنترل این هیولای دستساز خود یعنی سپاه و بسیج را نخواهد داشت. از آنجایی که بسیج و سپاه در عمل تبدیل شدهاند به دولتی در دولت و اظهارات اخیر آقای خامنهای این روند را تندتر میکند و به آن شتاب میدهد.»
در همین ارتباط به گزارش خبرگزاری دولتی "ایلنا"، یحیی رحیم صفوی فرمانده سابق سپاه پاسداران ایران نیز روز چهارشنبه ۳ آذر در همایشی با عنوان "رهروان ولایت"، خطاب به بسیجیان حاضر در این همایش گفت :« بسیج وارد بازی‌های سیاسی نمی‌شود. شان بسیج بالاتر از جناح‌های سیاسی مرسوم در کشور است.»
صحبت‌های فرمانده سابق سپاه‌پاسداران درباره سیاسی عمل نکردن بسیجیان در حالی است که آیت‌الله خامنه‌ای از ایفای نقش بسیجیان در حوادث بعد از انتخابات ریاست جمهوری ایران سخن گفته بود. بسیاری از معترضان به نتیجه انتخابات ریاست جمهوری سال گذشته ایران نیز نقش بسیج در وقوع حوادث بعد از انتخابات را پررنگ می‌دانند. علی آلفونه درباره صحبت‌های اخیر آیت‌الله خامنه‌ای رهبر جهموری اسلامی ایران و رحیم صفوی فرمانده سابق سپاه پاسداران درباره بسیجیان معتقد است: « درباره گفتار و گفتمان شخص آقای رحیمصفوی درآخرین سخنرانی ایشان تناقص وجود دارد. ایشان یکجا منکر دخالت و مشارکت سیاسی بسیج در سیاست هستند و در همان سخنرانی جای دیگری میگویند: "بسیجیان ما فقط یک کارکرد امنیتی و دفاعی ندارند، بلکه در صحنههای مختلف فرهنگی و ایجاد قدرت نرم، هنرمندانه حرکت میکنند. بسیج یک قدرت فرهنگی، یک ایدئولوژی و تأثیرگذار است". این یعنی دخالت در سیاست و در تفکر سیاسی جامعه.»
بابصیرت یا بی‌بصیرت
"بصیرت"، کلمه‌ای است که آیت‌الله خامنه‌ای به مراتب در سخنرانی‌های خود از آن استفاده می‌کند و عده‌ای را "با بصیرت" و دیگران را "بی‌بصیرت" می‌خواند. او دائم بسیاری از حامیان آیتالله خامنهای همچون بسیجیان، کلمه "بصیرت" را کلیدواژه‌ای در صحبتهای آیت‌الله خامنه‌ای میدانند. علی آلفونه، پژوهشگر مسائل مرتبط با بسیج و سپاه‌پاسداران درباره استفاده مداوم آیت‌الله خامنه‌ای از کلمه "بصیرت" می‌گوید: « در نظامهای توتالیتر حتی زبان هم به‌عنوان ابزاری برای تبلیغات نظام قرار میگیرد. یکسری واژگان خاص ایدئولوژیک جای منطق صحبت و گفتمان بین نیروهای مختلف سیاسی را میگیرد. پس در اینجا "بابصیرت" یعنی کسی که همنظر و همعقیده با آقای آیتالله خامنهای هستند و هرکسی که مخالف ایشان است یعنی غیرخودی و بیبصیرت.»
بسیج رستاخیز نوین
پژوهشگر موسسه "آمریکن اینتر پرایز"، درباره فلسفه تشکیل بسیج و سپاه پاسداران در جامعهی ایران به دویچه وله می‌گوید: « جمهوری اسلامی با استفادهی ابزاری از بسیج در عمل بسیج را به یک حزب سیاسی تبدیل کرده است. پس اگر پیش از انقلاب تجربهی حزب رستاخیز را داشتیم امروزه در جمهوری اسلامی، بسیجیان و سپاهیان در عمل به "رستاخیز" نوین تبدیل شدهاند. جمهوری اسلامی ایران هم به یک نظام تکحزبی نوین. شما اگر بخواهید در مراحل اداری جمهوری اسلامی ایران ترقی داشته باشید، عضویت در بسیج و سپاه تنها نردبان ترقی شما در این نظام است. این نظام یک نظام شایستهسالار نیست، بلکه از طریق عضویت در بسیج و سپاه، شما میتوانید ترقی داشته باشید.»
حسین کرمانی
تحریریه: فرید وحیدی

انتقاد دو تشکل کارگری از تغییر قانون کار؛ «۳۰ سال نادیده انگاشتن حقوق کافی است»

همزمان با بحث‌ها در مورد تغيير در قانون کار از سوی مقام‌های جمهوری اسلامی ايران، دو تشکل مستقل کارگری در بيانيه‌ای از ناديده گرفتن قانون اساسی و مقاوله‌نامه‌های بين‌المللی در اين تغييرات انتقاد کردند.
عبدالرضا شيخ‌الاسلامی، وزير کار و امور اجتماعی، در يکی از اظهارنظرهايش در مورد لزوم تغيير قانون کار گفته است که تشويق سرمايه‌گذاری و بهبود فضای کسب‌وکار از رويکردهای لايحه اصلاح قانون کار است.
 همچنين تغييرات در قانون را بسيار ريز و جزيی دانسته و افزوده است که نزديک به ۱۰۰ مورد تغيير لفظی و محتوايی وجود دارد.
از ديگر سخنان اين وزير دولت محمود احمدی‌نژاد در مورد مخالفت‌های صورت گرفته با تغيير قانون کار آن است که «نبايد... افکار عمومی را نگران کرد که گروهی می‌خواهند حق آنها را ضايع کنند».
همزمان، سنديکای کارگران شرکت واحد اتوبوس‌رانی تهران و حومه و هيئت بازگشايی سنديکای کارگران فلزکار - مکانيک در بيانيه‌ای از بررسی مخفيانه تغييرات قانون کار در يکی از کميسيون‌های مجلس که بدون اطلاع تشکل‌های کارگری صورت می‌گيرد انتقاد کرده‌اند.
آنها نوشته‌اند: در فصل ششم اصلاحيه قانون کار، هيچ اسمی از سنديکاهای کارگری به ميان نيامده است، در صورتی که در برنامه توسعه چهارم و در ارتباط با مقاوله‌نامه‌های ۸۷ و ۹۸، يعنی آزادی تشکيل سازمان‌های مستقل کارگری، به سازمان بين‌المللی کار، قول اجرايی شدن اين موضوع داده شده بود.
اشاره اين بيانيه به فشارهای شديد امنيتی و قضايی بر فعالان و تشکل‌های مستقل کارگری در ساليان اخير بوده است.
سنديکای کارگران شرکت واحد اتوبوس‌رانی تهران و حومه و هيئت بازگشايی سنديکای کارگران فلزکار - مکانيک همچنين از اعطای اختيارات بيشتر به کارفرمايان برای اخراج کارگران انتقاد کرده و آن را مشابه دوره پيش از انقلاب بهمن ۵۷ دانسته‌اند، موضعی که به گفته آنها، نقض آشکار مقدمه قانون اساسی، به خصوص سپردن سرنوشت مردم به دست خودشان است.
در اين بيانيه، نوشته شده است: «در اصلاحيه قانون کار برای کاهش هزينه‌های سرمايه‌گذاری از توافق کارگران با کارفرمايان صحبت به ميان آمده است. آيا کارفرمايان با دارا بودن همه امکانات و طبقه کارگر بدون امکانات و حتی سنديکاهای کارگری چگونه می‌توانند در يک شرايط مساوی با هم توافق در مورد دستمزد، بيمه و ساير مسائل رفاهی توافق کنند؟»
اين دو تشکل کارگری اشاره کرده‌اند که حذف پيمان‌های دسته‌جمعی و حداقل حقوق از ديگر تغييرات مورد نظر در قانون کار است و آن را به معنای زير پا گذاشتن بند ۱۲ از اصل سوم قانون اساسی دانسته‌اند.
سنديکای کارگران شرکت واحد اتوبوس‌رانی تهران و حومه و هيئت بازگشايی سنديکای کارگران فلزکار - مکانيک در ادامه از کاهش مدت بيمه بيکاری به دو سال و کاهش مبلغ بيمه بيکاری به نصف و حتی حذف بيمه اجباری کارگران در تغييرات قانون کار انتقاد کرده و در عين حال، مطرح شدن «روزمزدی و کار ساعتی و کنترات» را به معنای بردگی کامل و برگشت به قرون ۱۸ميلادی ارزيابی کرده‌اند.
در بخش ديگری از اين بيانيه از برخوردهای امنيتی و قضايی با کارگران انتقاد و تاکيد شده است که «۳۰ سال ناديده انگاشتن حقوق زحمت‌کشان و قانون اساسی کافی است».
اين دو تشکل مستقل کارگری در پايان، از جمله، خواستار داشتن قانون مترقی، گسترش و تعميق تامين اجتماعی، ريشه‌کن شدن فقر، و جلوگيری از سلطه اقتصادی بيگانه بر اقتصاد ايران شده‌اند.

مصر: ایران نباید در امور داخلی کشورهای عربی دخالت کند

احمد ابوالغیط،‌ وزیر امور خارجه مصر، از جمهوری اسلامی ایران خواسته است، در امور داخلی کشورهای حوزه خلیج فارس دخالت نکند و به دخالت‌های خود در عراق و لبنان نیز پایان دهد.
به گزارش خبرگزاری فرانسه، احمد ابوالغیط،‌ وزیر امور خارجه مصر،‌ روز جمعه در گفت و گویی با روزنامه قطری الشرق گفته است: «نباید به ایران اجازه داد در امور داخلی کشورهای حوزه خلیج فارس دخالت کند.»
وی همچنین افزوده است: «ما به برادران خود در ایران می‌گوییم... عراق باید به حال خود گذاشته شود،‌ لبنان باید به حال خود گذاشته شود. و ایران نباید به هیچ رو در امور داخلی بحرین دخالت کند.»
وزیر امور خارجه مصر که رئیس جمهور این کشور را در سفر به دوحه همراهی می‌کرد،‌ در بخش دیگری از سخنان خود گفته است: «امنیت منطقه خلیج فارس در درجه نخست اهمیت قرار دارد و مصر بدان توجه ویژه‌ای دارد.»
در اواسط شهریور ماه سال جاری نیز حسنی مبارک، رئیس جمهور مصر، در سخنانی بدون نام بردن از ایران، از «خطرهای تازه‌ای»، که به گفته وی ثبات در منطقه خلیج فارس را تهدید می‌کند،‌ ابراز نگرانی کرده بود.
برخی از کشورهای سنی منطقه از جمله مصر و عربستان سعودی نسبت به حمایت ایران از گروه‌های شیعه مانند حزب‌الله لبنان و نیز گروه اسلام‌گرای حماس در مناطق فلسطینی و گسترش نفوذ جمهوری اسلامی در این مناطق نگران هستند.
همچنین یکی دیگر از نگرانی‌های کشورهای عربی منطقه برنامه‌ هسته‌ای جمهوری اسلامی و تنش میان تهران و غرب بر سر این برنامه است که به ویژه در سال گذشته بالا گرفته است.
کشورهای غربی و به ویژه ایالات متحده آمریکا،‌ جمهوری اسلامی را متهم می‌کنند که در پوشش برنامه هسته‌ای خود به دنبال دستیابی به جنگ‌افزارهای هسته‌ای است.
در این میان احمد ابوالغیط، وزیر امور خارجه مصر در بخش دیگری از گفت و گوی خود با روزنامه قطری الشرق با اشاره به تنش جاری بر سر برنامه هسته‌ای جمهوری اسلامی خواستار یک «راه حل دیپلماتیک» برای حل اختلاف‌ها در این باره شده است.
وی در این باره گفته است: «مصر به این امر واقف است که ایران با دنیای غرب یک مشکل دارد. مشکلات میان ایران و غرب باید از راه‌های دیپلماتیک و سیاسی حل و فصل شود،‌ نه از طریق اقدام نظامی و جنگ.»


تهدید به «خاموش کردن آتش فساد و فحشا» در دانشگاه علم و صنعت

(عکس مربوط به دانشگاه علم و صنعت نیست)
«دفاتر فرهنگی» در چهار دانشکده دانشگاه علم و صنعت تهران با صدور بیانیه شدیداللحنی در مورد مسئله حجاب، دانشجویان بدحجاب را به برخورد در سطح دانشگاه تهدید کردند.
به نوشته وب‌سایت خبری «کلمه» نزدیک به میرحسین موسوی، در این بیانیه آمده ‌است که «فضای دانشگاه در حال نزدیک شدن به مرزهای بحرانی است» و اعضای این دفاتر «در صورت کم‌کاری مسئولین دانشگاهی، خود موظف به ادای تکلیف انقلابی هستند».
در بیانیه این «دفاتر فرهنگی» آمده‌ است که «خون انقلابی دانشجویان به جوش آمده و همراه با منطق اسلامی تا خاموش کردن آتش فساد و فحشا در دانشگاه با قاطعیت پیش خواهند رفت».
بنا بر این گزارش، انتشار این بیانیه پس از آن صورت می‌گیرد که بسیج دانشگاه علم و صنعت شبنامه‌های تهدیدآمیزی در مورد مسئله حجاب خطاب به دانشجویان در این دانشگاه پخش کرده و گروهی را نیز با نام «جنبش حیا در دانشگاه علم و صنعت» زیر نظر «گروه سایبری ترویج حجاب و عفاف» تشکیل داده ‌است.
به گزارش خبرگزاری فارس، در این شبنامه‌ها تهدید شده که عدم «برخورد قاطعانه» ریاست دانشگاه با آن چه از سوی بسیج دانشگاهی «بی‌عفتی و بی‌حجابی اندک افراد جاهل و غافل یا عامد» و «بی‌بندوباری و اباحه‌گری گروهی کوچک» نامیده شده، غیرقابل پذیرش و نابخشودنی است.
به نوشته «کلمه»، دفاتر فرهنگی دانشکده‌های برق، مواد و متالورژی، مکانیک، و معماری و شهرسازی هم‌اینک با صدور بیانیه‌ای مشترک و پخش آن در سطح دانشگاه به حمایت از تهدیدات ذکر شده در این شبنامه‌ها پرداخته‌اند.
هشدار دفاتر فرهنگی دانشگاه علم و صنعت در مورد نزدیک شدن «بدحجابی» در این دانشگاه «به مرزهای بحرانی» در حالی است که به گفته علیرضا افشار، معاون فرهنگی وزیر کشور، در سال‌های اخیر در ایران در ۳۰ دانشگاه و ۱۰۰ دبیرستان، ۲۷ طرح و برنامه ترویج حجاب به اجرا گذاشته شده ‌است.
به گفته آقای افشار، هم‌چنین وزارت کشور برای ترویج «عفاف و حجاب» به صداوسیما ۸ میلیارد و ۴۰۰ میلیون تومان و به شهرداری تهران ۲۰ میلیارد تومان پول پرداخت کرده ‌است.
معاون وزیر کشور هم‌چنین در ۲ آذر ۸۹ از کاهش «بدحجابی»‌ در جامعه ایران در دوره پس از انتخابات دهم ریاست‌ جمهوری از ۱۰ درصد به ۱ درصد سخن گفته و «وجود فضای سیاسی ایجاد شده در کشور و مسائل رخ داده بعد از انتخابات سال گذشته» را دلیل آن دانسته است.
ائمه جمعه شهرهای ایران و گروه‌های مذهبی در دوره پس از انتخابات ریاست ‌جمهوری بر تأکید و تهدید خود در رابطه با مسئله حجاب افزوده‌اند.
مصطفی محمد نجار، وزير کشور دولت جمهوری اسلامی، نیز پیش از این اعلام کرد که از آبان‌ماه دور جديد نظارت بر عفاف و حجاب در ادارات آغاز خواهد شد.
با این وجود، هادی بهرامی، دبیر هم‌اندیشی استادان دانشگاه تهران، درباره دلایل «بدحجابی» در ایران گفته ‌است: «نتایج تحقیق انجام شده بر روی دختران تهرانی نشان می‌دهد ۱۱ درصد به دلیل عدم تولید پوشاک با معیارهای اسلامی، چهار درصد عدم مقبولیت پوشش اسلامی در محیط کار و ۲۱ درصد عدم مقبولیت پوشش اسلامی در جامعه نوع پوشش خود را انتخاب می‌کنند.»
در حالی که محمود احمدی‌نژاد گفته بود دولت وی «مطلقاً و از بنیاد» مخالف طرح «مبارزه با بدحجابی» است، فرمانده نیروی انتظامی و نیز جانشین وی بارها تاکید کرده‌اند که طرح موسوم به «حجاب و عفاف» از سوی دولت ابلاغ شده و حتی رئیس دولت ستادی را به همین منظور در وزارت کشور تشکیل داده است.


توطئه جدید جابجایی زندانیان سیاسی از بندهای مختلف زندان گوهردشت كرج
جرس: بنا به گزارش منابع حقوق بشری، مسئولین زندان گوهردشت و مأموران وزارت اطلاعات، جهت پنهان نگه داشتن و جلوگیری از درز اقدامات غیر انسانی که برعلیه زندانیان سیاسی در زندان گوهر دشت کرج صورت می گیرد، درصدد اجرای طرح سر جمع کردن زندانیان سیاسی ازبندهای مختلف زندان به بند هفت هستند، که این بند در حال حاضر بند مخصوص زنان می باشد .
به گزارش كانون حمایت ازخانواده های جان باختگان و بازداشتی ها، مقامات زندان گوهردشت هم اکنون درحال تخلیه بند هفت می باشند و طبق آخرین گزارش ها، قصدشان این است که طی یکی دوماه آینده این طرح که "نشان بر توطئه جدیدی علیه زندانیان سیاسی است" را اجرا کنند.
این گزارش افزود : در آبان امسال نیز، در دونوبت زندانیان سیاسی بند چهار آن زندان، مورد تعرض و تفتیش و بازرسی ماموران قرار گرفتند که دریک نمونه آن، سه شنبه چهارم آبان ماه، گارد حفاظت اطلاعات زندان گوهردشت به آن بند یورش برده وتمامی دست نوشته ها و جزوات زندانیان و همچنین یکی از زندانیان بنام محمد علی منصوری را با خود بردند، كه هنوز از سرنوشت این زندانی سیاسی، اطلاعی در دست نیست."
همچنین روز پنجشنبه ٢٧ آبان ماه، دهها نفر از نیروهای یگان ویژه حفاظت، با همراهی ۴افسر نظامی به سالن ۱۰ بند چهار زندان گوهردشت ‌کرج که محل استقرار زندانیان سیاسی این زندان می‌باشد، یورش برده و با برهم زدن وسایل شخصی ایشان، اقدام به بازرسی و تفتیش بند و محل استقرار زندانیان نمودند.
كانون حمایت ازخانواده های جان باختگان و بازداشتی ها، این اقدامات را، "زمینه چینی برای توطئه جابجایی علیه زندانیان سیاسی و دست باز دادن به ماموران اطلاعات برای فشار و اذیت و آزار هر چه بیشترآنان در   زندان گوهر دشت" ذکر کرد.


 
 
فراخوان حضور در مراسم زادروز شهید امیر ارشد تاجمیر، از جانباختگان عاشورای ٨٨
جرس: مراسم بیست و ششمین سالروز تولد شهید امیر ارشد تاجمیر، از جانباختگان عاشورای ٨٨، روز یکشنبه ۱۴ آذر ماه ٨٩، توسط خانواده آن شهید جنبش سبز، در بهشت زهرای تهران برگزار خواهد شد و دوستان آن مرحوم از عموم مردم و جوانان خواسته اند تا "برای تسلی خانواده" و همچنین "زنده نگاهداشتن یاد آن جوان" در این مراسم شركت كنند.
به گزارش كانون حمایت ازخانواده های جان باختگان و بازداشتی ها، روز یکشنبه ۱۴ آذر ماه سالروز تولد جان باخته راه آزادی، امیر ارشد تاجمیر می باشد. خانواده و دوستان وی بر مزارش گرد می آیند و یاد او را گرامی خواهند داشت.
در همین راستا، دوستان و دوستداران امیر ارشد از عموم مردم درخواست نموده اند كه برای تسلی خانواده و همچنین زنده نگاهداشتن یاد او در این مراسم شركت كنند.
مزار شهید امیر ارشد تاجمیر، در قطعه ۳۰۲، ردیف ۱۶۶، شماره ۷ و ساعت برگزاری مراسم نیز، ده صبح روز یكشنبه ۱۴ آذر می باشد.
گفتنی است امیر ارشد تاجمیر، فرزند شهین مهین فر گوینده و مجری پیش کسوت رادیو و تلویزیون و از قربانیان روز عاشورا در میدان ولیعصر بود که پس از زیر گرفته شدن توسط خودرو نیروی انتظامی، پس از انتقال به بیمارستان جان به جان آفرین تسلیم کرد. امیرارشد زمان شهادت، ۲۵ ساله و از صدابرداران رادیو بود.
رسانه های خبری در مورد مراسم تدفین وی گزارش داده بودند:

"عصر روز شنبه ۱۲ دی ٨٨ و پس از یكهفته پیگیری خانواده شهید تاجمیر برای دریافت پیكر فرزندشان، این جوان در ساعتی غیر معمول كه در بهشت زهرا خاكسپاری صورت نمی گیرد، بصورتی سریع و با عجله به خاك سپرده شد. آن روز هم مانند تمام روزهای بعد از عاشورا، خانواده شهید امیر ارشد تاجمیر پیگیر دریافت پیكر فرزندشان بودند كه نزدیك ساعت ۳ بعدازظهر از طرف مامورین به ایشان اعلام می شود كه میتوانند پیكر فرزندشان را دریافت كرده و به خاك سپارند. ابتدا تصور می شود كه پیكر تحویل سردخانه‌ بهشت زهرا داده می شود تا صبح یكشنبه مراسم خاكسپاری انجام شود اما خیلی سریع و صریح به ایشان اعلام می شود كه خاكسپاری باید تا ساعت ۴/۵ همانروز انجام شده و پایان پذیرد. خانواده‌ این شهید باید در این فاصله‌ی كوتاه هم اقوام و آشنایان را خبر می كردند و هم با فرزند و جگر گوشه‌شان وداع مینمودند. به آنها سفارش اكید هم می شود كه جز اقوام نزدیك كسی را خبر ننمایند و مراقب باشند تا مراسم در نهایت آرامش و بی سر و صدا انجام شود. بدین ترتیب در ساعتی كه تمام بخشهای بهشت زهرا اعم از اداری و غسالخانه برای عموم تعطیل شده بود و طبیعتا اطراف غسالخانه هم كاملا خلوت بود پیكر این شهید را شستشو داده و كفن كرده و با همراهی مامورین لباس شخصی بیرون آوردند. محل دفن هم از پیش تعیین و آماده شده بود و امكانی برای تصمیم گیری خانواده نبود. سه خودروی نیروی انتظامی و تعداد زیادی مامور لباس شخصی مشایعت كنندگان را همراهی می كردند. هنگام خاكسپاری نیز مامورین لباس شخصی در میان و همچنین پیرامون حاضرین ایستاده و از همه عكس و فیلم تهیه میكردند. تعدادی سرباز باتوم بدست هم در میان آن جمعیت كوچك مستقر شده بودند. چند مامور زن هم میان بستگان زن این شهید ایستاده بودند كه با یكی از زنان جوان حاضر كه به شدت بیقراری میكرد و در آن حال روسری‌اش به پشت سرش سُر خورده بود برخورد ناشایستی داشتند و الفاظ بسیار زشت و زننده‌ای را نسبت به او به زبان ‌آوردند..."
 


سید محمد خاتمی، در مراسم جشن ولایت و رونمایی از مصحف شریف یاقوت

قدرت تاس لغزنده‌ای است که می‌تواند انسانها را با غرور به زیر بکشد

کلمه: رئیس‌جمهور سابق کشورمان با بیان اینکه  امام علی(ع) با ستایش گران، تمجیدکنندگان و غلوکنندگان به شدت برخورد می کرد و با معترضان و منتقدان خوشرو بود و مدارا می‌کرد گفت:  تلاش امیرالمومنین به دلیر کردن مردم بود تا خود را در مقابل قدرت نبازند، از حق اعتراض و انتقاد دست برندارند و با حقوق خود آشنا شوند.
حجت الاسلام و المسلمین سید محمد خاتمی، در مراسم جشن ولایت و رونمایی از مصحف شریف یاقوت که همزمان با عید سعید غدیرخم در دفتر وی برگزار شد، ضمن تبریک این عید، اظهار داشت: در جغرافیا، غدیربرکه و آبگیر کوچکی در بیابان است که دل و جان رهگذران خسته و تشنه را می نوازد  و از این نظر نعمت بزرگی است.
وی افزود:غدیر خم نیز همان برکه در نقطه خاصی از حجاز و پیوندگاه راهی است که از شرق و غرب و شمال وجنوب به کعبه منتهی می شود و داستان عظیم غدیر در ۱۸ ذیحجه سال دهم هجرت در همین نقطه جغرافیا و در آن بیابان سوزان در حالیکه از آسمان آتش می بارید و ریگ های تفتیده چون گدازه های آتشفشان پای رهگذران را می سوزاند رخ داد، آن داستان بزرگ تاریخی که همه می دانیم در این محل و زمان رخ می دهد.
رییس موسسه بین المللی گفتگوی تمدنها با بیان اینکه از نظر تاریخ غدیرخم پیوندی میان ازل و ابد است، افزود: اما در تاریخ غدیرخم یعنی جایگاهی که در آنجا به تعبیر عارفان، «حقیقت محمدیه» که حقیقت جاوید است و اگر نبود آفرینش نبود(لو لاک لما خلقت الافلاک)، باید در متن جان تاریخ به واسطه جان انسان بزرگی که بزرگترین تربیت شده پیامبر است، جاری شود.
خاتمی با اشاره به حدیث پیامبر(ص) که فرمودند انا ادیب الله و علی ادیبی(من پرورده شده خدایم و علی(ع) پرورده من)، به طرح این سوال پرداخت که خدا به خاطر خلقت انسان  به خود آفرین گفته است و خلق کردن او را در برابر همه هستی، خلق برتر و او را جانشین خود در زمین دانسته است، باید به کدام راه برود و چگونه باید باشد؟
رئیس بنیاد باران سپس گفت: غدیر مشخص می کند که راه کمال کجاست و الگوی کمال چیست و کیست؟ او کسی جز مولای پرهیزکاران و سرور باورمندان امام علی بن ابی طالب(ع) نیست که در آن نقطه جغرافیا و لحظه تاریخ به شایستگی و بزرگی از سوی پیامبر اعلام می‌شود. او مظهر عرفان، علم ، تقوا، دلیری، صبوری، عدالتخواهی و مردم خواهی و انسان کاملی است که در خور شان انسان این است که وی حاکم و فرمان روا و مراد و مقتدای او باشد.
وی ادامه داد: پیامبر هم به خود می بالد و می نازد که در دامن معنویت او علی بن ابی طالب تربیت شده است وبرای ملت ایران  افتخار بزرگی است که ارادت ویژه ای به او و خاندانش دارد و همه پیرو آن بزرگوار هستیم.
رئیس جمهور سابق کشورمان با تبریک عید غدیر به حاضران جمع و به  ملت شریف ایران و همه آزادیخواهان و حق طلبان جهان، اظهار داشت: امروز یک اثر بزرگ یعنی قرآن کریم به خط یاقوت رونمایی می شود که حادثه مبارکی است، زیرا علی(ع) و قرآن پیوند ناگسستنی دارند و این روایت از پیامبر(ص) در مراجع اهل شیعه و سنت نقل شده است که «علی مع القرآن و القرآن مع علی؛ لن یفترقا حتی یردا علی الحوض»: علی با قرآن و قرآن با علی است آن دو تا قیامت از هم هرگز جدانمی شوند.
علی (ع) نشان داد چگونه حکومتی می تواند شایسته انسان باشد
خاتمی در ادامه با بیان اینکه یکی از ویژگی های زندگی امیرالمومنین(ع) این بود که ایشان بعد از پیامبر(ص) به حکومت ظاهری رسید، افزود: علی(ع)علاوه بر مقامات معنوی و جایگاه بلند در معنا، عرفان و عظمت معنوی انسان -که به همین دلیل صاحب ولایت عظما و کبری است- به تقدیر الهی حکومت هم کرد تا علاوه بر الگوی معنوی بودن برای جامعه بشری نشان دهد که چگونه حکومتی شایسته انسان است و چگونه انسان می تواند حکومتی داشه باشد که حرمت او نگاه داشته شود و استعدادهایش شکوفا شود.
امام خمینی (ره) می فرمود هیچ قدرتی نیست که مسئول و پاسخگو نباشد
وی در تبیین این موضوع به ذکر سخنانی از امام خمینی(ره) پرداخت و یادآور شد: در پاریس وقتی از ایشان می پرسیدند که «جمهوری» چیست؟ می فرمود آنچه در دنیا هست؛ یعنی پایه حکومت رای و رضایت مردم است و حکومت در مقابل آنان مسئول است و هیچ قدرتی نیست که مسئول و پاسخگو نباشد. لوازم این جمهوریت هم آزادی اندیشه و بیان است ؛سپس وقتی سوال می کردند که حکومت اسلامی به چه معنی است؟ می گفتند در این حکومت که مردم پایه آن هستند، ارزشهای اسلامی باید پیاده شود و نمونه آن را حکومت حضرت علی(ع) معرفی کردند.
رئیس دولت اصلاحات ادامه داد: این سخنان بدان معناست که جمهوری اسلامی افتخار می کند که در این انقلاب بزرگ که هزینه فراوانی برای آن پرداخت شده است، هم مردم محور هستند و می خواهیم ارزش هایی که در حکومت علی(ع) تجلی داشت در آن وجود داشته باشد.
سید محمدخاتمی با اشاره به اینکه علی(ع) با وجود اینکه رسما از سوی خداوند به ولایت و امامت منصوب شده بود اما در عمل جز به رضایت آنها حاضر به حکمرانی نشد، گفت: وقتی هم که ایشان روی کار می آید علاوه بر اینکه همواره نگاهش به تامین  رضایت الهی است، جانب حق و حرمت مردم را نیز دارد. عدالت علی(ع) زبانرد است که «قتل علی فی محراب عبادته لشدت عدله». یعنی به خاطر عدل، پر کردن فاصله های طبقاتی، جای دادن مردم در جای خود، نگاه داشتن حرمت آنان، رعایت همه حقوق آنها( نه فقط عدالت اقتصادی) کشته شد.
رئیس موسسه بین المللی گفت‌و‌گوی فرهنگها و تمدن‌ها ، نکته ممتاز منش و شیوه امیرمؤمنان علی (ع)  را نحوه تلقی ایشان از حکومت و قدرت ومواجهه با آن دانست و یادآور شد: در مورد علی(ع)  آنقدر غلو شد که گاهی به او مرتبه ربوبیت و خدایی دادند و گاه چنان به او تاختند که کافر، منحرف و فاسق معرفی کردند. جالب این است که او در مقام قدرت، با متملقان، گزافه گویان و کسانی که تمجیدهای بیجا می کردند و او را با گزافه می ستودند و حتی با کسانیکه به او نسبت الوهیت دادند برخورد خشن جانی کرد، اما در مقابل کسانی که به او ناسزا می گفتند و اعتراض می کرند با خوشرویی و مدارا رفتار می کرد.
وی ادامه داد: خوارج به مسجد کوفه می آمدند و به صراحت می گفتند ایشان کافر است و یکی از آنها می گفت، «خدا او را بکشد که چه انسان هوشمند و دانایی است»! یا حتی ایشان را کافر می نامیدند و یا برای ابراز مخالفت و اینکه بگویند علی(ع) عادل نیست، پشت سر او نماز نمی خواندند و هنگام نماز او در کنار مسجد نماز برپا می کردند. اما وقتی که اصحاب می خواستند با آن گروه برخورد کنند، به شدت جلوگیری می کرد و حتی حقوقشان را از بیت المال قطع نکرد.
خاتمی گفت: وقتی طلحه و زبیر از علی(ع) اجازه گرفتند که به حج بروند، با وجود اینکه حضرت می دانستند و گفته بودند که اینها برای “فتنه” می روند، به ایشان گفته شد که با آنها برخورد کنید؛ اما علی(ع) فرمود (نقل به مضمون) : خیر! اینها کاری نکرده اند و نباید قبل از جنایت قصاص کرد.
علی(ع) با ستایش‌گران، تمجیدکنندگان و غلوکنندگان با شدت برخورد می‌کرد
وی با تاکید بر اینکه این مساله مهمی است که علی(ع) با ستایش گران، تمجیدکنندگان و غلوکنندگان با شدت برخورد می کرد و با معترضان و منتقدان با مدارا روبرو می شد و حق مردم را در حکومت می شناخت، تصریح کرد: امیرالمومنین نسبت به قدرت و حکومت دو کار عمده انجام داد؛ یکی خطاب به امیران و حکمرانان است که به آنان توصیه می کردند مردم را طعمه خود نکنید و به آنان ستم نکنید؛ مانند درندگان درنده خو در هم ندرید و حقشان را رعایت کنید، زیرا مردم یا برادران و خواهران دینی شما هستند یا همنوعان و همسانان شما در آفرینش ؛ و در کمال مدارا و محبت و احترام رفتار کنید.
رئیس‌جمهور سابق کشورمان تصریح کرد: ایشان همچنین به مالک اشتر سفارش می‌کنند که مبادا دچار کبر شود و می‌فرمایند بدان که اگر تو حاکمی بر تو حاکمی هست و بالاتر از تو و ما، خدای بزرگ است؛ عظمت خدا را در نظر بگیر و در مقابل مردم تواضع کن. ایشان توصیه فراوانی می‌کردند که قدرت تاس لغزنده‌ای است که ممکن است انسانها را با کبر و غرور به زیر بکشد و با دعوت قدرتمندان به ذکر خداوند و با بیان اینکه قدرت امانتی برای خدمت به مردم است، قدرتمندان را از اینکه قدرت آنها را فاسد کند بازمی داشت.
سید محمد خاتمی یادآور شد: تلاش علی(ع) از طرف دیگر به دلیر کردن مردم بود تا خود را در مقابل قدرت نبازند، از حق اعتراض و انتقاد دست برندارند و با حقوق خود آشنا شوند؛ تا جایی که می‌فرمایند، « جامعه ای که ضعیف در آن حق خود را بدون لکنت زبان از قوی نگیرد، مقدس نیست « . یعنی نه تنها اعترض، انتقاد و بیان اندیشه نباید هزینه ای داشته باشد، بلکه مردم دربیان مطالب خود هم نباید دچار لکنت شوند.
رئیس دولت اصلاحات در پایان با بیان اینکه امیرالمونین با این حرکت دو لایه سعی داشت که قدرت را در خدمت مردم معرفی کند که باید سبب رشد و پیشرفت و نه تحقیر آنان شود، گفت:امروز هم می‌گوییم جمهوری اسلامی باید تامین کننده و نگاهبان حقوق و حرمت مردم باشد و ارزشهایی که در کلام و عمل امیرالمومنان علی (ع) تجلی داشت بر آن حاکم گردد و ما این راه را ادمه می دهیم و از خدا می خواهیم دلمان را به حقیقتی که امام علی (ع) مظهرکامل آن بود روشن کند و توفیق تدوام راه آن بزرگوار را عنایت فرماید.
حاشیه های«آئین رونمائی از مصحف شریف یاقوت» همزمان با عیدغدیر
آیۀ «رب اشرح لی صدری» در تفال خاتمی به قرآن کریم
هنگام بازکردن قرآن به دست سیّدمُحمّدخاتمی، این آیات بر پیشانی صفحه خودنمائی کرد: «قال رب اشرح لی صدری* و یسّرلی امری… .»
رونمائی از مصحف شریف یاقوت به دست سیدمحمدخاتمی و باحضور احمدمسجدجامعی انجام شد.
سهیل محمودی، به رسم مراسم همه سالۀ بزرگداشت عیدغدیرخم که بیش از یک دهه است به همت احمدمسجدجامعی و باحضور و مشارکت اصحاب فرهنگ، هنر و رسانه برگزارمی شود، اجرای مراسم را برعهده داشت.
مراسم با تلاوت آیاتی از کلام الله مجید توسط هادی حیدری آغازشد. سهیل محمودی درپایان تلاوت زیبای این هنرمند کاریکاتوریست که حضّار را به وجدآورده بود، او را آراسته به هنرهای زیاد توصیف کرد.
حضور احمدمسجدجامعی در پشت تریبون برای سخنرانی، باصلوات بر محمد و آل محمد توسط حضّار همراه بود.
وزیر فرهنگ و ارشاد اسلامی در دولت اصلاحات  این گونه سخنان خود را آغاز کرد:سابقه این مراسم بسیار طولانی است، قطعا بیش از یک دهه است که ما در چنین روزی در مجلسی جمع می شویم و از بیانات آقای خاتمی استفاده می‌کنیم و شعرا به شعر خوانی می پردازند و به میمنت و شادی این ایام دیدارهای خوبی حاصل می‌شود.
وی افزود:در کنار این دیدار اتفاقات خوب و ارزشمندی رخ می‌دهد که با سنت غدیر هم همراه است ما از رسول اکرم (ص) داریم که “علی مع القران و القران مع علی” این حدیث لطایفی دارد که با علی شروع و به علی ختم می شود که این مربوط به اهل معناست که باید نزد آنها بود و بهره برد اما اگر از صورت ظاهری هم این مساله را ببینیم واقعیتش این است قران در همین شکل ظاهریش هم با انگیزه و تلاش و کوشش حضرت و اصحاب خاص حضرت شکل گرفته و به دست ما رسیده است.
احمدمسجدجامعی طی سخنرانی خود، این مراسم را دومین آئین رونمائی از قرآن کریم دانست که مصادف با عیدغدیرخم برنامه ریزی و اجرا می شود.
وی بااشاره به اینکه درعیدغدیردوسال پیش نیز، در موزۀ ملی قرآن کریم، به همت حاج سیّدصادق خرازی و حاج عباس ایروانی از مصحف شریف نور به خط نورالدّین محمّد، کاتب ایرانی قرن نهم و دهم هجری به دست سیّدمحمّدخاتمی رونمائی شده بود اظهار امیدواری کرد تا این سنّت حسنه که تبلور حدیث «علی مع القرآن و القرآن مع علی» است ادامه یابد.
در این مراسم وزیر اسبق فرهنگ و ارشاد اسلامی همچنین سبک‌های مختلف نگارش قرآن و بخصوص خط کوفی، اظهار اشاره کرد.
مسجدجامعی بااشاره به ترویج خط عثمان طه طی سالهای اواخر دهه هفتاد، از بزرگداشت صاحبان مکاتب خوشنویسی ایرانی در نمایشگاه بین المللی قرآن کریم نظیر ابن بوّاب، ابن مغله، محمدشفیع ارسنجانی و حمایت از نشر و ترویج قرآن کریم با خط خوشنویسان ایرانی به عنوان یک سیاست فرهنگی در آن سالها رمزگشائی کرد.
وی در ادامه با ذکر تاریخچه تجلیل از آثار حوزه خط  و کتابت قرآن در نمایشگاه قرآن هر سال، به قرآن نفیس یاقوت مستعصمی اشاره کرد و گفت ، بیش از ۱۳۵۰۰ نفرساعت کار پیوسته طی مدت دوسال تا پیش از آغاز مرحله صحافی، برای چاپ این قرآن انجام شده است.
وزیر اسبق فرهنگ و ارشاد اسلامی با ذکر خاطره‌ای از  دیدار با عثمان طه خوشنویس مشهور قرآن کریم، افزود: وی در آن دیدار می‌گفت که زمانی خوشنویسی قرآن متعلق به عثمانی ها بود اما اکنون تردید نیست که این رشته متعلق به ایرانی‌هاست و من آرزو دارم قرآنی خاص ایران بنویسم که البته کار دشواری است.
البته وی تاکید کرد که سنت تذهیب قرآن از قدیم در دست ایرانیان بوده است.
مسجد جامعی با بیان اینکه نقش‌های قرآنی نخستین بار در کوفه زده شد و علی(ع) هم اولین تذهیب را انجام داد، تاکید کرد: هنر پایگاه و جایگاه زینت افزایی به مولای متقیان علی (ع) می رسد.
هنگام ورود سیدصادق خرازی به مراسم، احمدمسجدجامعی از روبه پایان بودن مراحل چاپ یک نسخه منحصربه فرد صحیفه سجادیه به خط یاقوت توسط آقایان حاج سید صادق خرازی و حاج عباس ایروانی خبرداد.
مسجدجامعی با نقل قولی از پسر میرزاطاهرخوشنویس در مراسم بزرگداشت ایشان در نمایشگاه بین المللی قرآن کریم که سالها پیش باحضور سیدمحمود دعائی برگزارشده بود ابراز امیدواری کرد تا با همت آقای دعائی موجبات انتشار آخرین قرآن نوشته شده و منتشر نشده میرزاطاهرکه بهترین قرآن نوشته شده توسط وی است فراهم شود.
اسرافیل شیرچی از خوشنویسان به نام حاضر در مراسم، پیشنهادکرد تا به دلیل اهمیت این قرآن از نظرخوشنویسی درمیان بیش از ۳۶۰ مصحف نوشته شده به خط یاقوت المستعصمی، سمیناری کارشناسی برای معرفی و بررسی آن برگزار شود.
مجری، هنگام ورود فیض الله عرب سرخی به همراه خانواده اش به سالن، با اشاره به حضور فخرالسادات محتشمی پور درمیان میهمانان ابراز امیدواری کرد تا سیدمصطفی تاج زاده نیز هرچه زودتر به آغوش خانواده بازگردد.
درمیان حاضران، چهره‌های سرشناسی از خادمین قرآن کریم، ذاکرین اهل بیت، شاعران، خوشنویسان، اساتید حوزه و دانشگاه، اهالی موسیقی، سینما و تاتر، مدیران مسئول روزنامه‌های کثیرالانتشار و نشریات، روزنامه نگاران و خبرنگاران، عکاسان، گرافیستها، فعالان دانشجوئی، نمایندگان ادوارمجلس، خانواده‌های زندانیان، وزرای کابینه سیّدمحمدخاتمی و مدیران سابق وزارت فرهنگ و ارشاداسلامی به چشم می خوردند.
حضور پرتعداد حاضران در«آئین رونمائی از مصحف شریف یاقوت»به همراه مردمی که برای تبریک عید نزد سیدمحمد خاتمی می آمدند به نحوی بود که تمامی صندلی های سالن محل برگزاری مراسم اشغال شده و تعداد کثیری از مردم نیز، ایستاده در راهروها و محوطه بیرونی محل مراسم، برنامه را دنبال می کردند.
رئیس جمهور سابق کشورمان به احترام میهمانانی که ایستاده برنامه را دنبال می‌کردند و جمعی که هرلحظه اضافه می شدند، برخاست و با رفتن به کنار در ورودی سالن، مراسم را ایستاده دنبال کرد.
منوچهرمحمدی تهیه کننده فیلم «عصر روز دهم» نیز درمیان حاضران در سالن بود. همچنین حضور بهاره رهنما که برای تبریک عید نزد رئیس جمهور سابق کشورمان آمده بود و گرفتن عکس یادگاری با سیدمحمدخاتمی دیگر حاشیه این مراسم را رقم زد.
ساعدباقری، عبدالجبارکاکائی، افشین علاء، فاطمه راکعی، فاطمه سالاروند و بیوک ملکی از شعرای حاضر در مراسم بودند. همچنین همسر زنده نام «قیصرامین پور» و آیه امین پور- فرزند این شاعرفقید- در مراسم حضورداشته و حسین شاهرخی، نوه مرحوم استادمحمودشاهرخی به قرائت آخرین غزل آن استاد درباره امام علی(ع)پرداخت.
حسین شاهرخی همچنین از احمدمسجدجامعی به عنوان شخصی که حق شناسی را چه در هنگام حیات و چه درهنگام ممات استاد شاهرخی به حداعلا رسانید، یادکرد.
افشین علاء شاعر معاصر علیرغم سفر، صرفا برای حضور در این مراسم، خود را به تهران رسانده بود.
حضور پررنگ مدیران مسئول مطبوعات، روزنامه نگاران و خبرنگاران درمیان میهمانان جالب توجه بود.
حجت الاسلام«سیدمحمود دعائی» نماینده ولی فقیه از زمان حضرت امام خمینی(ره) و مدیرمسئول روزنامه اطلاعات که هنگام ورود به سالن مراسم، با ازدحام جمعیت و کمبود جا مواجه شد درگوشه ای برروی زمین نشست و تا پایان مراسم به رغم اصرار میهمانان، به همان صورت مراسم را دنبال کرد.
در پایان مراسم،کتاب خطابۀ غدیر اثر استادمحمدرضا حکیمی به میهمانان اهداءشد.
این جشن بامدیحه سرائی سیّدحسام الدین سراج  و اقامه نماز به امامت حجت الاسلام و المسلمین سیّدمحمّدخاتمی به پایان رسید.حاج قاسم رفعتی نیز پس از پایان مراسم علیرغم آنکه باتوجه به ضیق وقت، فرصت مدیحه سرائی اهل بیت(س)را نیافته بود غزلی از حافظ را درحضور سیدمحمدخاتمی و جمعی از میهمانان اجرا کرد.

مسئولان پارلمان اروپا در ارتباط با ايران: اعدام ها را متوقف کنيد

خبرگزاری هرانا - رییس کرسی نمايندگی ايران در اتحاديه اروپا به همراه معاونش در نامه ای خطاب به رهبر جمهوری اسلامی از وی خواسته اند تا اعدم ها در ایران را متوقف کند.
به گزارش گویا نیوز، باربارا لخبيلر و کورت لخنر، در این نامه به نوید محبی  وبلاگ نويس جوان زندانی نیز اشاره کرده اند و خطاب به علی خامنه ای می نویسند: "ما از شما خواستار ازادی بلافاصله وی هستيم و اعلام بيگناهی وی که تنها گناهش کار قانونی اش و دفاع از حقوق انسانی افراد بوده است. لازم بذکر است که اين مغاير تعهدات ايران در دفاع از مدافعين حقوق بشر است."

متن کامل این نامه به شرح زیر است:

عاليجناب
امروز اين نامه را برای شما در حالی مينويسيم که چندين اعدام قريب الوقوع و مجازات زندان افرادی که تنها ۱۸ سال دارند، مدافع حقوق بشری که وبلاگ نويس است نويد محبی در جريان است.
بنابر اخبار و گزارشهای رسمی دو زندانی سياسی کرد بنامهای حسين خزری و زينب جلاليان به مرگ محکوم شده اند و در خطر اعدام قرار دارند.
در گزارشها امده بود که جريان محاکمه اين افراد يک جريان عادلانه و قانونی نبوده و در مدت زندان انها تحت شکنجه و ازار بوده اند. لذا از شما ميخواهيم که اين اعدامها را متوقف کنيد و شرايطی را برای محاکمه قانونی و عادلانه انها فراهم کنيد تا در يک محاکمه زير قوانين بين المللی تجديد نظر شود.
پرونده ديگر مربوط به بانو خديجه جهاد است که وی نيز به اعدام محکوم شده رياست قوه قضائيه ايران در اويل سال ۲۰۰۸ اعلام کرده بود که در جريان رسيدگی به پرونده وی معايبی وجود داشته و لازم است که تحقيقات و بازنگری انجام شود . بنابراين از شما ميخواهيم که اعدامها را متوقف کنيد و اين احکام را مضمحل کنيد.
ما به حقوق و مسئوليت رهبران و مسئولين شما ارج مينهيم که مرتکبين جرائم و متهمين را به دستگاه عدالت در شرايطی عادلانه و زير قوانين بين المللی قرار دهند. مجازات اعدام عملی ظالمانه و غير انسانيست بنابراين ما با احترام از شما ميخواهيم : اعدامها را متوقف کنيد و اين مجازاتها را لغو کنيد.
مسئله ديگری که جای بسيار نگران کننده ای دارد شرايط جسمی و روانی نويد محبی مدافع حقوق بشر است .
بنا بر گزارشها از لحظه دستگيری وی ۱۸ سپتامبر ۲۰۱۰ (۲۷ شهريور۸۹) بدفعات مورد ازار و شکنجه قرار گرفته و کليه وسائل ارتباطات را از وی دريغ داشته اند. وی با وکيل و اعضاء خانواده خود تاکنون اجازه ملاقات و ارتباط نداشته .
ما از شما خواستار ازادی بلافاصله وی هستيم و اعلام بيگناهی وی که تنها گناهش کار قانونی اش و دفاع از حقوق انسانی افراد بوده است. لازم بذکر است که اين مغاير تعهدات ايران در دفاع از مدافعين حقوق بشر است.
ما اميدواريم پاسخ مناسب شما را بزودی دريافت کنيم.


توضیحات عبدالله مومنی در خصوص اظهارات اخیر محسنی اژهای

خبرگزاری هرانا - عبدالله مومنی زندانی سیاسی محبوس در بند 350 زندان اوین که هم اکنون دوران محکومیت خود را  در زندان اوین سر می کند در خصوص اظهارات اخیر محسنی اژهای مبنی بر تکذیب شکنجه وی در زندان جوابیه ای داده است.
عبدالله مومنی پیشتر در نامه ای از زندان از شکنجه های جسمی و روحی و رفتار بازجویان با وی منتشر کرده بود.

متن این نامه که در اختیار خبرگزاری هرانا قرار گرفته است به شرح زیر است:
بخشهایی از اظهارات جناب آقای محسنی اژه ای در نشست خبری مورخه اول اذرماه در خصوص تکذیب شکنجه های وارده به اینجانب طی بازداشت موقت در تابستان 88 را از طریق برخی جراید در زندان اوین مطالعه کردم ، لذا از انجا که این مطالب حاوی اظهارات نادرست و کذب می باشد جهت تشحیذ اذهان عمومی نکاتی را مختصرا بیان می دارم :
1-    مخاطب نامه سرگشاده اینجانب همچنان که در نشست خبری مذکور نیز یادآوری شده است مقام رهبری به عنوان عالیترین مقام کشور و مسئول نظارت بر عملکرد سه قوه بوده است ، حال چنانچه سخنگوی محترم دستگاه قضایی جایگاه فراتری نیز برای خود قائل هستند مناسب است که افکار عمومی در این خصوص توجیه و اطلاع رسانی لازم صورت پذیرد و در غیر این صورت به شرحی که در ادامه توضیح خواهم داد  ورود ایشان به این قضیه دچار اشکال حقوقی است.
2-    چندی پس از انتشار علنی نامه اینجانب در حالی که در چند نوبت محتوای این نامه در جلساتی برای برخی مقامات قضایی تشریح کرده بودم ؛ در پی پیگیری دادستان محترم تهران جناب آقای جعفری دولت آبادی طی نشستی با ایشان در زندان اوین در مورخ 8/7/89 ضمن تشریح مجدد شکنجه و رفتارهای غیرقانونی در جریان بازداشت موقت توسط بازجویان وزارت اطلاعات ، شکواییه ای مکتوب را علیه کلیه آمران و عاملان این برخوردهای غیرقانونی تنظیم کرده و شکایبت خود را با طرح بالاترین مقام دادسرای عمومی و انقلاب تهران به جریان انداختم . مع الوصف از آنجا که مجموعه تحت مدیریت وزیر وقت اطلاعات و سخنگوی فعلی قوه قضاییه به ویژه آن دسته از ماموران و کارشناسان شاغل در بندهای 209 و 240 که نقشی در پرونده اینجانب داشته اند از جمله متشکی عنهم پرونده مفتوحه در خصوص شکنجه می باشند و به نظر می رسد چنانچه ایشان به عنوان یکی از اطراف دعوی و یا مطلعان از قضیه دفاعیات و یا توضیحاتی دارند بایستی آن را در محضر مقام بازپرسی مطرح کنند نه آنکه از رسانه های عمومی و جایگاه سخنگوی قوه قضاییه برای طرح و توضیح درخصوص نقاط تاریک کارنامه باندهای اطلاعاتی ، امنیتی مداخله گر در انتخابات و حوادث پس از آن بهره جویند.
3-    اینجانب بار دیگر تایید می نمایم که کلیه مطالب مذکور در نامه سرگشاده ام درخصوص نحوه شکنجه فیزیکی و روانی وارده بدون سرسوزنی اغراق تشریح شده و تماماً منطبق با واقعیت می باشد. با پرهیز از ذکر درباره جزئیات رفتارهای غیرقانونی ، غیر انسانی و خلاف شرع بازجویان طرح این مسئله را ضروری می دانم که نکات منتشره و سرفصل های اشاره شده در نامه سرگشاده با لحاظ پرهیز از ذکر رویه های  غیرقانونی رایج در بازداشتگاهای امنیتی و از باب اهم فی الاهم آمده است.
4-    گرچه سخنگوی محترم در اظهاراتشان بخش مربوط به ضرب و شتم حین بازداشت را تایید کردند لیکن ادعای جالب توجه ایشان در خصوص غیرممکن بودن اعمال شکنجه در زندان و بازداشتگاه ها با توجه به تجربه تلخ شخصی ام و نیز اخبار و قرائن فراوانی که پیش روی افکارعمومی طی یکسال و نیم گذشته وجود دارد نشان می دهد که انتخاب مخاطب و مرجع تظلم خواهی در نامه من به درستی صورت گرفته چرا که درخصوص فجایع رخداده در پرونده هایی همچون کهریزک نیز ابتدا با تمام قرائن و شواهدی که وجود داشت مقامات و مدیران وقت قضایی اقدام به انکار و تکذیب می کردند اما پس از افشاگری های مکرر در سطح افکار عمومی بود که با ورود عالیترین مقام کشور مقدمات رسیدگی قضایی و مجازات عاملان پرونده فاجعه کهریزک فراهم شد.
5-    درپایان امیدوارم با طرح شکایت اینجانب نزد مراجع قضایی ضمن رسیدگی قضایی و مجازات به دادخواهی من، اراده سیالی در جهت ریشه کنی زمینه ها و عوامل بروز چنین قانون شکنی هایی برای همیشه فراهم شود.

عبدالله مومنی
آذرماه 89
بند 350 – زندان اوین


انتقال پیمان کریمی به سلول انفرادی پس از ضرب و شتم توسط پزشک زندان

خبرگزاری هرانا - پیمان کریمی از بازداشت شدگان حاضر در بند 350 در شب عید غدیر به سلول انفرادی بازداشتگاه 240 اوین منتقل شد.
بنا به اطلاع گزارشگران هرانا، پیمان کریمی در شرایط وخیم و اضطراری جسمی به سر می برد به طوری که در ماهای اخیر به دفعات از بند 350 اوین به بهداری داخل زندان و بیمارستان طالقانی تهران منتقل شده است در شب عید غدیر به دلیل شکایت مسئولان بهداری زنذان اوین جهت تنبیه به بازداشتگاه 240 و سلول انفرادی منتقل شد.
مراجعات مکرر پیمان کریمی به بهداری اوین به دلیل افت فشار پی در پی فشار خون و تزریق 108 واحد انسولین در طول شبانه روز سبب بی تفاوتی و عدم رسیدگی به بیمار شده که این رفتار غیرمسئولانه پزشک و بهیاران موجب اعتراض پیمان کریمی واقع شده که در پی این اعتراض مسئولان بهداری به جای اصلاح رفتارخود شروع به ضرب و شتم وی نموده و وی را آماج حملات مشت و لگد خود قراردادند و سپس در اقدامی پیش دستانه از وی شکایت نموده و و درشب عید غدیر در حالیکه وی در شرایط  اضطراری پزشکی قرار داشت به زندان انفرادی منتقل کردند.
شایان ذکر است که در پی انتقال وی به سلول انفرادی وی مسئولان زندان را تهدید به اعتصاب غذا و دارو نموده است که باعث افزایش نگرانی ها درخصوص اوضاع جسمی ایشان گشته است.

بیانیه کمیته بین المللی وکلای مدافع حقوق بشر در خصوص فشار روزافزون بر وکلای مدافع

هر روز بر فهرست اسامی وکلای دادگستری ای که توسط دستگاه های امنیتی و قضایی جمهوری اسلامی، با اتهاماتی واهی و ساختگی بازداشت می شوند افزوده می شود.
چندی پیش دو تن از همکارانمان: خانم ها "مریم کیان ارثی" و "سارا صباغیان" به هنگام مراجعت از ترکیه در اقدامی غیرقانونی و خودسرانه و برپایه اتهام هایی کاملا موهوم و ساختگی، توسط ماموران امنیتی بازداشت شدند و هم چنان نیز در بازداشت به سر می برند. متاسفانه حق ملاقات با خانواده و وکلای مدافع شان از آن ها سلب شده و به ابتدایی ترین حقوق قانونی خود نیز دسترسی ندارند.
خانم ها "مریم کرباسی" و "رزا قراچورلو" نیز پس از بازداشتی خودسرانه، در حال حاضر به طور موقت آزاد شده اند و منتظر ادامه ی رسیدگی قضایی خود هستند. همکار دیگرمان آقای "محمد حسین نیری" نیز - که پیش تر خبر بازداشت وی منتشر شده بود- قبل از خروج از کشور، بارها مورد تهدید و بازجویی مامورین امنیتی وزارت اطلاعات قرار گرفته بود و در حال حاضر در ایران علیه وی به اتهاماتی واهی از جمله نشر اکاذیب، تشویش اذهان عمومی و تبلیغ علیه نظام پرونده سازی شده است. مامورین امنیتی به منظور بازداشت او به دفتر وکالت  ایشان در تهران مراجعه می کنند اما موفق با دستگیری او نمی شوند و پس از تفتیش غیرقانونی محل، کامپیوتر و برخی دیگر لوازم دفتر ایشان را با خود برده اند. آقای نیری پس از ورود وی به ترکیه نیز مورد تهدید و تعقیب نهاد های امنیتی قرار داشته اما آنان موفق به بازگرداندن ایشان به ایران نشده اند. خوشبختانه آقای نیری، اینک آزاد هستند و در محل امنی به سر می برد.
آقای "خلیل بهرامیان" وکیل با سابق دادگستری در انتظار محاکمه است و خانم "نسرین ستوده" در اعتصاب غذا به سر می برد و از دیدار همسر و فرزندان خود محروم است. آقای "محمد اولیایی فرد" در شرایطی که با بیماری بسیار سختی، دست و پنجه نرم می کند، دوران محکومیت خود را در زندان اوین می گذراند و از دسترسی به خدمات بهداشتی مناسب و نیز مرخصی های معمول قانونی محروم شده است. چندی پیش آقای "محمد سیف زاده" نیز به 9 سال زندان محکوم شد تا عمق خصومت حاکمیت نسبت به وکلای مستقل آشکارتر شود. دستگاه قضایی ایران با محکومیت آقای "محمد مصطفایی" به شش سال حبس و تبعید، به زعم خود تلاش کرد تا از این وکیل شجاع و سرسخت انتقام بگیرد.
صدور احکام محکومیت و اعمال تهدید بر "عبدالفتاح سلطانی"، "محمد علی دادخواه"،"ناصر زرافشان" ،"محمد شریف" بسیاری دیگر از وکلای مدافع ای که همواره مورد آزار مامورین اطلاعاتی و امنیتی ایران بوده اند، همچنان ادامه دارد.
این سرکوب گسترده و سازمان یافته ی وکلای دادگستری، مشخصاً گویای تصمیم جدی حاکمیت ایران به منظور نابودی همین استقلال نسبی وکالت در کشوراست. متاسفانه "کانون وکلای دادگستری ایران" همچنان در برابر این موج سرکوب گسترده ساکت مانده است. کانون وکلایی که در سال زمستان 87  در برابر آن کشتار وحشیانه و محاصره غیر انسانی مردم غزه به درستی اعلام موضع می کرد، اینک در اثر فشارهای سیاسی و یا سیاست های شرم آمورمسامحه و کرنش، نه فقط در طول این یک سال و چند ماه که از رویداد های خونین سال 1388 ایران و تمامی آن شکنجه ها و کشتارهای خیابانی و نقض های آشکار حقوق بشر می گذرد،هیچ موضع روشنی نداشته، بلکه ظاهراً حتا دیگر قادر به دفاع و حمایت از حقوق صنفی اعضای زندانی خود هم نمی باشد.
کمیته، ضمن محکومیت مجدد فشار دستگاه های امنیتی و قضایی جمهوری اسلامی بر وکلای دادگستری، در خصوص ادامه ی این سرکوب های برنامه ریزی شده که قطعاً منجر به نابودی کامل استقلال حرفه ای وکلای دادگستری در ایران می شود هشدار می دهد.
کمیته برای بار دیگر از کانون وکلای دادگستری ایران و نیز کانون بین المللی وکلا به عنوان نهادهای صنفی وکلادادگستری  می خواهد تا نسبت به اقدامات دولت جمهوری اسلامیدر قبال  وکلای مدافع حقوق بشری اعلام موضع داشته باشند و از حیثیت و جایگاه وکالت مستقل دفاع کنند.
کمیته همچنین از شورای حقوق بشر ملل متحد می خواهد که به هنگام رسیدگی به فهرست طولانی موارد نقض حقوق بشر در ایران، به نقض آشکار حق دفاع و نیز سرکوب های مستمر وکلای دادگستری در ایران نیز توجه لازم را داشته باشد و هرچه زودتر واکنش مناسبی در این خصوص اتخاذ نماید.

کمیته بین الملای وکلای مدافع حقوق بشر( ایران)
5 آذر 1389 – 26 نوامبر2010
خبرگزاری هرانا


انتقاد دو تشکل کارگری از تغییر قانون کار؛ «۳۰ سال نادیده انگاشتن حقوق کافی است»

خبرگزاری هرانا - همزمان با بحث‌ها در مورد تغيير در قانون کار از سوی مقام‌های جمهوری اسلامی ايران، دو تشکل مستقل کارگری در بيانيه‌ای از ناديده گرفتن قانون اساسی و مقاوله‌نامه‌های بين‌المللی در اين تغييرات انتقاد کردند.
عبدالرضا شيخ‌الاسلامی، وزير کار و امور اجتماعی، در يکی از اظهارنظرهايش در مورد لزوم تغيير قانون کار گفته است که تشويق سرمايه‌گذاری و بهبود فضای کسب‌وکار از رويکردهای لايحه اصلاح قانون کار است. وی همچنين تغييرات در قانون را بسيار ريز و جزيی دانسته و افزوده است که نزديک به ۱۰۰ مورد تغيير لفظی و محتوايی وجود دارد.
از ديگر سخنان اين وزير دولت محمود احمدی‌نژاد در مورد مخالفت‌های صورت گرفته با تغيير قانون کار آن است که «نبايد... افکار عمومی را نگران کرد که گروهی می‌خواهند حق آنها را ضايع کنند».
همزمان، سنديکای کارگران شرکت واحد اتوبوس‌رانی تهران و حومه و هيئت بازگشايی سنديکای کارگران فلزکار - مکانيک در بيانيه‌ای از بررسی مخفيانه تغييرات قانون کار در يکی از کميسيون‌های مجلس که بدون اطلاع تشکل‌های کارگری صورت می‌گيرد انتقاد کرده‌اند.
آنها نوشته‌اند: در فصل ششم اصلاحيه قانون کار، هيچ اسمی از سنديکاهای کارگری به ميان نيامده است، در صورتی که در برنامه توسعه چهارم و در ارتباط با مقاوله‌نامه‌های ۸۷ و ۹۸، يعنی آزادی تشکيل سازمان‌های مستقل کارگری، به سازمان بين‌المللی کار، قول اجرايی شدن اين موضوع داده شده بود.
اشاره اين بيانيه به فشارهای شديد امنيتی و قضايی بر فعالان و تشکل‌های مستقل کارگری در ساليان اخير بوده است.
سنديکای کارگران شرکت واحد اتوبوس‌رانی تهران و حومه و هيئت بازگشايی سنديکای کارگران فلزکار - مکانيک همچنين از اعطای اختيارات بيشتر به کارفرمايان برای اخراج کارگران انتقاد کرده و آن را مشابه دوره پيش از انقلاب بهمن ۵۷ دانسته‌اند، موضعی که به گفته آنها، نقض آشکار مقدمه قانون اساسی، به خصوص سپردن سرنوشت مردم به دست خودشان است.
در اين بيانيه، نوشته شده است: «در اصلاحيه قانون کار برای کاهش هزينه‌های سرمايه‌گذاری از توافق کارگران با کارفرمايان صحبت به ميان آمده است. آيا کارفرمايان با دارا بودن همه امکانات و طبقه کارگر بدون امکانات و حتی سنديکاهای کارگری چگونه می‌توانند در يک شرايط مساوی با هم توافق در مورد دستمزد، بيمه و ساير مسائل رفاهی توافق کنند؟»
اين دو تشکل کارگری اشاره کرده‌اند که حذف پيمان‌های دسته‌جمعی و حداقل حقوق از ديگر تغييرات مورد نظر در قانون کار است و آن را به معنای زير پا گذاشتن بند ۱۲ از اصل سوم قانون اساسی دانسته‌اند.

سنديکای کارگران شرکت واحد اتوبوس‌رانی تهران و حومه و هيئت بازگشايی سنديکای کارگران فلزکار - مکانيک در ادامه از کاهش مدت بيمه بيکاری به دو سال و کاهش مبلغ بيمه بيکاری به نصف و حتی حذف بيمه اجباری کارگران در تغييرات قانون کار انتقاد کرده و در عين حال، مطرح شدن «روزمزدی و کار ساعتی و کنترات» را به معنای بردگی کامل و برگشت به قرون ۱۸ميلادی ارزيابی کرده‌اند.
در بخش ديگری از اين بيانيه از برخوردهای امنيتی و قضايی با کارگران انتقاد و تاکيد شده است که «۳۰ سال ناديده انگاشتن حقوق زحمت‌کشان و قانون اساسی کافی است».
اين دو تشکل مستقل کارگری در پايان، از جمله، خواستار داشتن قانون مترقی، گسترش و تعميق تامين اجتماعی، ريشه‌کن شدن فقر، و جلوگيری از سلطه اقتصادی بيگانه بر اقتصاد ايران شده‌اند.


نگرانی شدید از وضعیت سلامت داوود سلیمانی

خبرگزاری هرانا - داوود سلیمانی بدنبال عارضه قلبی برای انجام آنژیوگرافی به بیمارستان قلب اعزام و به رغم اصرار پزشکان و کادر درمانی بیمارستان برای تحت نظر بودن، بلافاصله به زندان رجایی شهر بازگردانده می شود. وی علاوه بر عارضه قلبی اخیرا به عارضه مغزی هم مبتلا شده که از عوارض ضربات بازجوها به سر وی در دوران بازجوئی است. سوده دختر داوود سلیمانی در خصوص عارضه مغزی پدرش به خبرنگار "جرس" می گوید: " پدرم بر اثر ضرباتی که در زمان بازجویی به سرش وارد می شده دچار مشکل اعصاب شده وصدا در گوش و سرش می پیچد و با کوچکترین صدایی بهم می ریزند. بعد از این همه مدت که پدرم به زندان کرج منتقل شده اند تازه آقای دولت آبادی از پدرم می پرسند: شما پزشک قانونی رفته اید؟ که پدرم می گوید نخیر، نوش دارو بعد از مرگ سهراب، رفتن من الان بعد از این همه مدت به پزشک قانونی چه فایده ای دارد؟"
در حالیکه خانواده وی بسیار نگران وضعیت جسمانی وی هستند اما همچنان مقامات قضایی با دادن مرخصی برای آقای سلیمانی مخالفت می کنند.
پیش از این دادستان در پاسخ به درخواست مرخصی برای آقای سلیمانی گفته بود: "من نمی دانم چه کسی اجازه داده است که آقای سلیمانی برای عمل آنژیوگرافی از زندان بیرون بیاید؟" این در حالی است که به گفته خانواده آقای سلیمانی خود دادستان از وضعیت نامناسب روحی و جسمی وی با خبر بوده و و اساسا بدون اجازه دادستان آقای سلیمانی نمی توانسته برای عمل قلب از زندان به بیمارستان منتقل گردد.
سوده با انتقاد از عملکرد نامناسب دستگاه قضایی و رفتار بازجوها، می گوید: "پدرم زمانیکه در اوین بودند در حین بازجویی ها، از سوی بازجوها از ناحیه سر و صورت مورد ضرب و شتم قرار می گرفت که همین مسئله منجر به مشکلات مغزی برای ایشان شد. حتی زمانیکه ما ملاقاتهای کابینی داشتیم که تلفن ها خراب بود و خش خش می کرد، پدرم بیکباره گوشش را می گرفت و وقتی ما علتش را می پرسیدیم می گفتند کوچکترین صدایی اعصاب من را خرد می کند. این در حالی است که سابقه نداشته پدر من از سر وصدا و شلوغی اذیت شوند. حتی پزشک زندان که متخصص هم نبود برای پدرم دارو تجویز کرد که ما برایش تهیه کنیم. و تا الان هم از این ناراحتی ها یعنی علاوه بر عارضه قلبی بلکه از عارضه مغزی هم در رنج هستند. و این در حالی است که با درخواست مرخصی برای پدرم بمنظور پیگیری درمان ایشان همچنان "مخالفت" می شود. امروز هم خبردار شدیم که دو نفر که با پدرم در بند بودند آزاد شدند و با اینکه ده سال حکم زندان داشتند عفو خورده اند. این در حالی است که پدر من با این همه مشکلات جسمی یعنی مشکلات قلبی و مغزی که در زندان و تحت فشارهای جسمی و روحی به آن دچار شده اند، مرخصی داده نمی شود. ما نمی دانیم چرا با وجودی که قوه قضاییه از ما وثیقه هم گرفته اند با مرخصی پدرم مخالفت می کند؟ حتی برای درمان اجازه استراحت در بیمارستان داده نمی شود یعنی کلا یک جوری به ما می گویند که فکر مرخصی برای ایشان را از سرتان بیرون کنید و ایشان همین جا در زندان می مانند."
داوود سلیمانی عضو شورای مرکزی جبهه مشارکت، استاد دانشگاه، عضو کمیسیون فرهنگی مجلس و معاون دانشجویی دانشگاه تهران در دوره اصلاحات (زمان ریاست جمهوری محمد خاتمی) است که در جریان حوادث بعد از انتخابات بازداشت و در دادگاه به سه سال حبس محکوم  گردید. وی همچنین جانباز شیمیایی و برادر شهید می باشد.
گفتنی است، سلیمانی در نامه سرگشاده‌ ای به رهبری، با شرح آنچه در زمان بازجویی بر وی رفته بود، خواستار اعزام گروهی از سوی رهبری برای رسیدگی به امور زندانیان شده اما بعد از انتشار این نامه به زندان رجایی شهر منتقل می گردد.

مژگان مدرس علوم

مهمترین خبرهای روز جمعه بخش اوّل، تحلیل ها و آخرین گزارشات از اعتراضات، بازداشتها، زندان، و بیدادگاهها --- بیانیه ها


  


سراج‌الدین میردامادی
رضا گل‌پور، نویسنده‌ی کتاب «شنود اشباح» با انتشار متنی به افشاگری علیه اسفندیار رحیم مشایی و محمدرضا رحیمی، رئیس دفتر و معاون اول رئیس جمهور پرداخت.
در این افشاگری‌ها که اغلب ناظر به دوره‌ی مسئولیت رحیم مشایی در اطلاعات سپاه مازنداران است، نویسنده با اشاره به نقش او و برادرش، وی را متهم به خیانت و همکاری با گروه‌های مسلح مخالف جمهوری اسلامی در سال‌های ابتدای دهه‌ی شصت کرده است.
این متن افشاگرانه همچنین دربرگیرنده‌ی نوع رابطه‌ی رحیم مشایی با افرادی است که مدعی ارتباط با امام دوازدهم شیعیان هستند.
ابتدا از دکتر علیرضا نوری‌زاده، روزنامه‌نگار و تحلیل‌گر سیاسی مقیم لندن پرسیده‌ام: تحلیل و ارزیابی شما از این افشاگری‌ها چیست و چقدر از افشاگری‌های مطرح‌شده توسط رضا گل‌پور نزدیک به واقعیت است؟

اول باید آقای گل‌پور را بشناسیم که چه جور آدمی است. من یادم هست درست در اوج افشاگری‌هایی که در رابطه با قتل‌های زنجیره‌ای توسط آقای گنجی در داخل و من در بیرون و همین طور آقای باقی و دیگران شد، ایشان کتاب «شنود اشباح» را منتشر کرد. یعنی در واقع یک پیش‌فرضی را آقای روح‌الله حسینیان درست کرد مبنی بر این که قاتلان در جریان قتل‌های زنجیره‌ای وابسته به جناح اصلاح‌طلب بودند. از جناح چپ بودند، طرفدار آقای خوئینی‌ها بودند، با محتشمی رفیق بودند و بنابراین اصلاً قاتل‌ها چپ‌ هستند و سعید امامی مظلوم واقع شده است.
این آقای گل‌پور و تیمی که خبرچین‌های سعید امامی بودند، در حاشیه‌ی مطبوعات و در حاشیه‌ی محافل آمدند و یک مشت اطلاعات بی‌ربط و اصلاً چیزی که سرتاپایش بی‌ربط بود، به دست این آقا دادند و بعد هم خودشان یک بازی درآوردند که الان این کتاب توقیف است و بعد آزاد می‌شود. بعد هم یک دستگیری خیلی با تشریفات از ایشان به ‌عمل آوردند. حکایت این آقا آدم را به یاد این می‌انداخت که می‌گفتند قدیم‌ها انگلیسی‌ها به یک نفر پول می‌دادند که بیا به من فحش بده و وقتی او می‌آمد و این کار را می‌کرد، مخالفان اصلی‌شان را پیدا می‌کردند.
آقای گل‌پور هم همین کار را کرد. یعنی وقتی این مطلب را بیرون داد، کسان دیگری هم اینور و آنور شروع کردند به بیرون‌ دادن اطلاعات که بعضاً حتی از درون زندان از طریق مصطفی کاظمی یا ملقب به موسوی‌نژاد بیرون می‌آمد. بعد این‌ها برای‌شان اسباب دردسر شد. روزنامه‌شان را توقیف کردند و راه را بر روی‌شان بستند و کارهایی از این قبیل. در هرحال این آدم به اعتقاد من یک خبرچین در حد بسیار متوسط و رو به پایین است که هر وقت لازم شود از او استفاده می‌کنند و این کار اخیرش نیز به اعتقاد من باز فراتر از همین تیری در تاریکی انداختن نیست.
آقای اسفندیار رحیم مشایی به قول معروف همان اسفندیار رویین تن است. وقتی رهبر جمهوری اسلامی نتوانسته او را بیاندازد، بنابراین آقای گل‌پور از اینکه فاش کنند برادر او مجاهد بوده یا خواهرش با فلان خانم ارتباط داشته، به نظر من تأثیری روی وضعیت او نخواهد گذاشت. تنها نقطه‌ای که او انگشت بر آن گذاشته که یک نقطه‌ی غیراخلاقی‌ست، این است که راجع به همسر دوم یا سری ایشان افشاگری کرده است. به اعتقاد من چیز دیگری در این جریان نیست. در مورد آقای رحیمی این ماجرا به اعتقاد من یک‌مقدار فرق می‌کند. برای این که آقای رحیمی الان در پرونده‌ی فساد متهم ردیف اول است.
همین چند روز پیش بود که آقای طباطبایی، وکیل مهدی هاشمی در جریان رویارویی با قاضی، وقتی اسرار آقای رحیمی را بیرون ریخت، برای چند ساعتی توقیفش کردند و بعد از او تعهد گرفتند که نگوید توقیف بوده است. منظورم این است که رحیمی یک موضوع بزرگ‌تری است که باید منتظر شد و واکنش او را هم دید و بعد ارزیابی کرد که چرا او الان رحیمی را مطرح کرده، در حالی که آقای خامنه‌ای برگ پاکدامنی را با جلوگیری از تحقیقات مجلس به او داده است.


وقتی نامه‌ی رضا گل‌پور را می‌خوانیم، متوجه می‌شویم که نوشته‌ای از سوی یک فرد شخصی فاقد منابع و شبکه‌ی اطلاعاتی‌ـ امنیتی نیست. آیا به نظر نمی رسد که مجموعه‌ای از نیروهای اطلاعاتی‌ـ امنیتی شاید برای زدن رحیم مشایی و رحیمی بسیج شده باشند و گل‌پور در واقع یک بلندگو و حلقومی برای این جریان باشد؟
در جریان قتل‌های زنجیره‌ای هم آن مجموعه‌ی آقای روح‌الله حسینیان، یعنی مرکز اسناد انقلاب اسلامی، ایشان را جلو انداختند. مطالبی از گذشته و حال را قاطی کردند و به او ‌دادند و او هم این کتاب را درآورد. الان هم همین‌طور است. به طور قطع ایشان مورد استفاده‌ی بخشی از سپاه و روحانیت است که از حضور آقای مشایی ناراحت‌ هستند. به‌خصوص که الان دارند مشاهده می‌کنند آقای مشایی دارد کم کم حرف‌ها را به نقطه‌هایی می‌رساند که درست در تعارض با آن فرهنگی‌ست که آنها درصدد بست و پخش آن هستند.
به‌ویژه که به انتخابات هم نزدیک می‌شویم و بعد از آن انتخابات ریاست جمهوری در راه است. آنها از حالا دارند پیش‌بینی می‌کنند که اگر فردا آقای خامنه‌ای عقب‌نشینی یا قبول کرد که مثلا آقای مشایی نامزد انتخابات ریاست جمهوری شود، اینها با او چه کنند. این است که به نظر من کاملاً حرف شما درست است و دارد کسی به ایشان اطلاعات می‌دهد. ببینید ما دو نوع افشاگر داریم. یکی مثل پیام فضلی‌نژاد دچار نوعی ناراحتی باید بگویم روانی است. یعنی می‌رود توی خانه می‌نشیند و احتمالا بعد از حالا نمی‌دانم مصرف چی، از خودش حرف‌هایی درمی‌آورد که دود از سر آدم بلند می‌شود و اصلا از اساس و پایه دروغ است؛ ولی در حرف‌های آقای گل‌پور رگه‌های حقیقت زیاد است.
مثلا آن‌جایی که راجع به مشاغل آقای مشایی صحبت می‌کند همه‌اش درست است. آقای مشایی یک فرد امنیتی بوده؛ از ابتدا یک فرد امنیتی موفق هم بوده است. مدیرکل اطلاعات بوده است. بنابراین می‌خواهم بگویم رگه‌هایی از حرف‌هایی که آقای گل‌پور می‌زند، درست است. بعد راجع به خواهر و برادر ایشان هم درست می‌گوید.
من یادم هست همان وقتی که برادر ایشان به مرگ مشکوکی درگذشت، بحث بر سر این بود که بخشی از اطلاعات او را سر به ‌نیست کرده است چون هویت‌اش برای مجاهدین فاش شده است. قبلاً می‌گفتند ایشان را چون گرفتند، خبرچین شد و بعد هویت‌اش فاش شد و او را از سر راه برداشتند.
درواقع می‌خواستند مجاهدین را متهم به این کار کنند. این جور چیزها به‌هرحال در پرونده‌‌ی آقای مشایی هست و نویسنده از اینها بهره گرفته است. همین‌طور در مورد آقای رحیمی. یک مجموعه می‌خواهد تا آن‌جایی که ممکن است به اینها لطمه بزند. حال که راه را برای تحقیق درباره‌ی رحیمی بسته‌اند و روی یک مورد سوءاستفاده‌ی کلان ماجرای بیمه‌ی مردگان اصلاً سرپوش گذاشتند، می‌خواهند استفاده کنند و حالا مسئله‌ی مواد مخدر را هم مطرح کنند و به نوعی این دو نفر را حداقل در افکار عمومی سیاه کنند.
اگر دولت محمود احمدی‌نژاد و حامیان ایشان را نیروهای اطلاعاتی و امنیتی بدانیم، آیا می‌شود این نتیجه را گرفت که یک شکاف عمیق در میان جریان حامی احمدی‌نژاد در بین نیروهای اطلاعاتی‌ـ امنیتی به‌وجود آمده است؟ آیا این شکاف، نزدیکی‌ها و دوری‌هایی با رأس قدرت نظام جمهوری اسلامی و مقام رهبری هم می‌تواند داشته باشد یا نه؟
من وقتی این اظهارات و این مطالب آقای گل‌پور را نگاه کردم، باز در آن به نوعی ادبیاتی دیدم که خیلی نزدیک به ادبیات دفتر رهبری است، به ادبیات اصغر حجازی و به ادبیات مجتبی. به نوعی شاید دست‌های هدایت‌کننده‌ای از آنجا هم بودند. آقای خامنه‌ای از نظر خودش با توجه به شناختی که از ایشان داریم، نمی‌تواند بیاید به مردم بگوید که من اشتباه کردم. آقای خامنه‌ای اصلاً مردی نیست که به اشتباه خودش اعتراف کند. حاضر است تمام هزینه‌ها را بدهد و در اشتباهش تا پایان خط پیش برود.
این برداشت ایشان است. کاراکتر و شخصیت آقای خامنه‌ای چنین است. بنابراین ایشان نمی‌تواند الان بیاید و بگوید من اشتباه کردم. این را که من هزینه‌ای دادم و امروز ناچارم کرده سه یا چهار بار به قم بروم به این امید که شاید آقای وحید خراسانی مرا ببیند، نمی‌تواند اعتراف کند. آقای خامنه‌ای در عین حال بازیگر ماهری در استفاده از ابزارهاست. بنابراین یک اشاره‌ی ایشان به آقای حجازی یا به آقای محمد گلپایگانی و دیگران، می‌تواند عامل به صحنه آوردن آقای گل‌پور باشد.


وکيل سه آمريکايی بازداشت‌شده در ايران:

«پس از آزادی شورد دو موکل‌ ديگرم را نديده‌ام»

مسعود شفيعی، وکيل سه آمريکايی بازداشت‌شده در ايران نسبت به زمان برگزاری دادگاه موکلانش اعتراض کرد و گفت پس از آزادی سارا شورد هنوز موفق به ديدار دو موکل ديگرش در زندان نشده است.
مسعود شفيعی در گفت‌وگو با وب‌سايت کمپين بين‌المللی حقوق بشر در ايران اعلام کرد که از ۲۳ شهريورماه، زمان آزادی سارا شورد، يکی از سه تبعه بازداشت‌شده آمريکايی، موفق به ديدار شين باوئر و جاشوا فاتال، دو آمريکايی زندانی نشده است.

وی گفت زمان بعدی دادگاه ۱۳ بهمن‌ماه اعلام شده و خيلی دير است. آقای شفيعی افزود در همين رابطه نامه‌ای به ابوالقاسم صلواتی، قاضی پرونده نوشته است تا زمان برگزاری دادگاه را زودتر اعلام کنند.
مسعود شفيعی همچنين پيشنهاد داده است که شين باوئر و جاشوا فاتال تا روز دادگاه با قرار وثيقه آزاد شوند و تا آن زمان در خانه سفير سوئيس يا سفارت اين کشور که حافظ منافع آمريکا در ايران است، بمانند.
مسعود شفيعی در مورد شرکت سارا شورد در دادگاه گفت که برای وی حکم احضار فرستاده نشده است
وکيل سه آمريکايی زندانی گفت علت عدم تشکيل دادگاه قبلی «قصور مسئولان زندان و دادگاه» بود و وی و موکلانش در اين رابطه تقصيری نداشتند. وی از دليل نيامدن شين باوئر و جاشوا فاتال به دادگاه روز ۱۵ آبان‌ماه اظهار بی‌اطلاعی کرد.
آقای شفيعی در مورد شرکت سارا شورد در دادگاه گفت که برای وی حکم احضار فرستاده نشده است.
مسعود شفيعی همچنين اظهار داشت که تقاضای ملاقات با موکلانش و خواندن پرونده آن‌ها را داده است اما قاضی صلواتی به او گفته است که در روز دادگاه می‌تواند موکلان خود را ببيند. اين در حالی است که به گفته اين وکيل دادگستری برای دفاع، وی می‌بايست پيش از برگزاری دادگاه با آن‌ها ديدار کرده و دفاعيه را تنظيم نمايد.
وی افزود به دشواری موفق شده است پرونده را مطالعه کند اما هنوز اجازه ملاقات با شين باوئر و جاشوا فاتال به او داده نشده است.
ماه گذشته غلامحسين محسنی اژه‌ای سخنگوی قوه قضائيه ايران و دادستان اين کشور گفت که سارا شورد نيز بايد در دادگاه اين دو تبعه آمريکا حاضر شود در غير اين صورت وثيقه او توقيف خواهد شد.
مسعود شفيعی اين اقدام را به دليل اين‌که سارا شورد اخطار رسمی دريافت نکرده است غيرقانونی خواند. وی گفت: «تا زمانی که برای سارا شورد احضاريه رسمی از سوی دادگستری ايران فرستاده نشود ضبط وثيقه‌اش نيز بی‌معنی و غيرقانونی است.»
اين وکيل در مورد «جرم جاسوسی» موکلانش تأکيد کرد که تمام جزئيات پرونده را خوانده و دليلی که بتواند آن‌ها را به جرم جاسوسی متهم کند وجود ندارد. وی افزود حتی در مورد ورود غيرمجاز به خاک ايران نيز تقصيری متوجه موکلانش نيست چون تشخيص مرز جغرافيايی به دليل نامشخص بودن آن دشوار است.
سارا شورد ، شين باوئر و جاشوا فاتال، سه کوهنورد آمريکايی در مرز ايران و کردستان عراق در تاريخ هشتم مردادماه ۱۳۸۸ در ايران دستگير و به جاسوسی و ورود غيرقانونی به ايران متهم شدند.
۲۳ شهريورماه گذشته، سارا شورد با قرار وثيقه۵۰۰ ميليون تومانی آزاد شد اما دو نفر ديگر همچنان در زندان اوين به‌سر می‌برند.



اخبار روز: 

"یه روز یه رشتی وارد خونه میشه، می بینه زنش لخت روی تخت خوابیده ..."
"یه روز یه رشتی در کمد را باز می کنه، می بینه حسن آقا ..."
چه چیزی درباره لطیفه های رشتی خنده آور است؟
پژوهش درباره دلیل خنده دار بودن یک مطلب میدان های گوناگون روانشناسی، جامعه شناسی، زبان شناسی، فلسفه، ادبیات و حتی علوم کامپیوتری را در بر می گیرد. براساس این پژوهش ها، بطور خلاصه می توان گفت که آنچه مطلب یا لطیفه ای را برای ما خنده دار می سازد یا حماقت کاراکتر لطیفه است، یا اینکه وضعیت تعریف شده در لطیفه با انتظارات ما بر اساس تربیت و جامعه پذیری و شناخت ما تناقض دارد*. بدین ترتیب که تربیت اجتماعی ما یک سری انتظارات عمومی در ما ایجاد کرده که همه ما بر سر آنها اتفاق نظر داریم. این تربیت اجتماعی بر اساس فرهنگ و سنت و عرف و مذهب و روابط اجتماعی است که توسط همه ما به خوبی شناخته شده است و افزون برآن، توسط همه ما پذیرفته شده است. زمینه ی بیان یک لطیفه همین است که همه ما به پیش زمینه ی آن آگاهی داشته و این انتظارات عمومی را خیلی دقیق شناخته و پذیرفته ایم. بیان لطیفه در حقیقت بیان یک کنش یا واکنش ناهمخوان یا متناقض با این مجموعه از انتظارات عمومی ماست.

هنگامی که یک ماجرایی تعریف می شود که در آن فردی از میان ما بر خلاف همه آن انتظارات عمومی رفتار می کند، ما آن را بانمک و خنده دار می یابیم.

بر این مبنا، می توان دید که در هر لطیفه خنده داری یک لایه پنهان فرهنگی وجود دارد که ناگفته می ماند زیرا که نیازی به بیان آن نیست و فقط کنش یا واکنش ناهمخوان و متناقض با آن است که در لطیفه بیان می شود. این لایه پنهان و ناگفته همان فرهنگی است که همه ما با آن کاملا آشنا هستیم و آن را به خوبی می شناسیم و در بطن این فرهنگ کاملا شناخته شده و پذیرفته شده ی ماست که می توانیم مسخره بودن و یا خنده آور بودن وضعیتی را که با آن ناهمخوان است، تشخیص دهیم و همه با هم بدان بخندیم.
به بیان ساده، لطیفه ها به گونه ای آینه فرهنگ ما هستند و ما می توانیم فرهنگ خود و انتظارات اجتماعی خویش را در آنها بیابیم.
حالا بیایید ببینیم آن بخش از فرهنگ ما که در لطیفه های رشتی پنهان شده چیست.
در مورد لطیفه های رشتی، معمولا محور لطیفه یک مرد رشتی است که مرد دیگری با زنش خوابیده است. آنچه لطیفه رشتی را برای ما خنده دار می سازد معمولا دو حالت دارد. حالت یک اینست که مرد رشتی هالو است و متوجه نمی شود که مرد دیگری با زنش خوابیده است، و ما به حماقت او می خندیم. در این حالت به حماقت کاراکتر لطیفه می خندیم.
حالت دو اینست که مرد رشتی متوجه این رابطه جنسی می شود، اما واکنشی از خود نشان نمی دهد و به سادگی از کنار آن می گذرد. یعنی وضعیت تعریف شده در لطیفه با انتظارات ما بر اساس تربیت و جامعه پذیری و شناخت ما تناقض دارد و از این روست که وضعیت به نظر ما خنده دار می آید.
حالا بیایید حالت دو را در نظر بگیریم و نگاهی عمیق تر به دلیل خنده داربودن جوک های رشتی بیاندازیم. هدف این است که ببینیم که تربیت و جامعه پذیری و شناخت ما چگونه است که واکنش مرد رشتی در تناقض با آن قرار می گیرد و ما را به خنده می اندازد.
مگر نه اینکه انتظار داریم که هر مردی وقتی که مرد دیگری را با زنش می بیند، عصبانی شده، غیرتش به جوش بیاید و بزند یکی از آن دو یا هر دو را بکشد؟ و واکنش خونسرد و عاری از خشونت مرد رشتی ما را به خنده می اندازد!
در فرهنگ ما، ناموس و غیرت** متاسفانه چنان ریشه دوانده که بدون آنکه آگاهانه بدان بیاندیشیم، در ذهنیت ما همواره جاری است. ارزش نهادن به ناموس و غیرت یک پیش زمینه ی تربیتی و شناختی به ما می دهد که بر اساس آن است که جوک رشتی بانمک می شود.

اول از همه اینکه ما زن را ناموس مرد می دانیم و هنوز باور نداریم که زن هم یک انسان است که اختیار خود را دارد. یک دلیل خنده دار بدون جوک رشتی اینست که زن را هنوز ابزار جنسی برای استفاده مرد می دانیم. هر مردی که دستش برسد، به زن مرد رشتی تجاوز می کند و کنار او می خوابد. زن اعتراضی نمی کند، چیزی نمی گوید، و اصولا در همه جوک های رشتی کاراکتری ندارد، و هنگامی که مردی به سراغ او نمی آید هیچ اعتراضی نمی کند. زن رشتی انتخابی ندارد، اعتراضی ندارد، صدایی ندارد، فقط یا لخت روی تخت خوابیده، یا مورد تجاوز مرد همسایه و بقال و حسن آقا قرار می گیرد. زن رشتی در همه ی این لطیفه ها فقط "ناموس" مرد رشتی است! مرد رشتی هم که به ناموس اهمیتی نمی دهد، پس هر مردی می تواند به زنش دست درازی کند.
دوم اینکه مرد باید "غیرت" داشته باشد، یعنی اینکه از "ناموس" خود دفاع کند و اگر مرد دیگری را با زن خود دید، از خود خشونت نشان دهد** و خون بریزد! دلیل اصلی بانمک بودن جوک رشتی همین تناقض آشکاری است که بین انتظارات فرهنگی ما درباره خشونت ناموسی و واکنش بدون خشونت مرد رشتی وجود دارد. به بیان ساده، اینکه مرد رشتی بدون ارتکاب خشونت از کنار ماجرا رد می شود، برای ما بشدت خنده دار است.
آخرین جوک رشتی را که شنیده اید به خاطر بیاورید و به جای "مرد رشتی" یک "مرد سوئدی" را در آن قرار دهید. آیا بازهم بانمک و خنده دار است؟ طبیعی است که از مرد سوئدی انتظار نمی رود که دست به چاقو بزند و زن خود یا مرد دیگر را بکشد! فرهنگ و قانون کشور سوئد متفاوت است. خونسردی و عدم واکنش خشونت بار او با انتظارات فرهنگی ما از او تناقضی ندارد. انتظارات فرهنگی ما درباره خشونت ناموسی فقط در چارچوب فرهنگی خود ما و برای مرد ایرانی مصداق دارد.

این وضعیت رقت بار فرهنگی ماست! به عنوان روشنفکر به نقد حکومت جمهوری اسلامی می پردازیم که چرا دست به سنگسار می زند، ولی کمتر به نقد فرهنگ ناموسی و غیرت پرستی خودمان می پردازیم که مسبب قتل زنان و دختران بسیاری در این مملکت بوده و هست.
برای اینکه عمق این وضعیت رقت بار روشن تر شود، اجازه دهید چند خطی از کتاب «فاجعه خاموش (قتل های ناموسی)» به قلم پروین بختیار نژاد *** را در اینجا نقل کنم.

***
"شیدا زن 16 ساله مریوانی که یک کودک 2 ساله نیز داشت ... در حال حرف زدن با مردی در خیابان توسط برادرش به قتل رسید.
مردی به علت سوءظن به همسرش او را پس از 29سال زندگی مشترک در برابر دیدگان فرزندانش به قتل رساند.
خانواده‌ای در خوزستان در کیف دختر خود کارت تبریکی بدون امضاء یافتند. دختر توسط عمویش به قتل رسید و خانواده آن دختر قاتل را بخشیدند.
سعیده دختر 14 ساله بلوچستانی به دلیل شک پدر به او، به وسیله پدر، برادر و دوستان برادرش سنگسار شد و به قتل رسید.
دلبر خسروی، دختر 17 ساله‌ای در دهی نزدیکی مریوان، به دلیل داشتن قصد طلاق از همسر ناخواسته و اجباری خود، توسط پدرش سر بریده شد.
مردی 46 ساله‌ای همسر صیغه‌ای و نوجوانش را که 15 سال بیشتر نداشت به دلیل سوءظن با ضربات چاقو مجروح کرد و مردی که در خیابان در حال حرف‌زدن با او بود را با ضربات چاقو به قتل رساند.
در دزفول، جاسم که خود دارای سه زن بوده دختر 15 ساله‌اش را به دلیل اینکه فکر می‌کرد عمویش به او تجاوز کرده، سر برید.
باز در دزفول، مردی با سوءظن به همسر دومش و با ادعای اینکه پسرش متعلق به او نیست، سر وی و فرزند 7 ساله‌اش را برید.
زهرا دختر 7 ساله اهوازی زمانی که مادرش بر سر اختلافی با شوهرش (پدر زهرا)، به همراه وی به منزل پدری‌اش می‌رود، پس از بازگشت مورد سوءظن پدر خود قرار می‌گیرد. پدر به زهرای 7 ساله شک می‌کند که شاید زمانی که او در منزل پدربزرگش بوده، مورد تجاوز دایی‌اش قرار گرفته باشد. وی با این سوءظن به دست پدر کشته می‌شود."
***
پروین بختیارنژاد در این کتاب تلاش کرده نمایی از فاجعه خاموش را به ما نشان دهد. مردهایی که او به ما نشان می دهد، مردهایی که سر دختر 7 ساله، خواهر 17 ساله و زن 15 ساله خود را می برند، مردهایی که هیچکدام "مرد رشتی" نیستند. اینان همه مردان باغیرتی هستند که از ناموس خود دفاع می کنند و واکنش آنها همخوان با انتظارات فرهنگی ماست، و از این رو برای ما خنده دار نیست!
ولی آیا واقعا اینطور است؟ آیا ماجرای قتل های ناموسی گریه آور نیست؟ اگر ما واقعا از هر مردی که زن یا دختر یا خواهر خود را با مرد دیگری می بیند انتظار نداریم که دست به جنایت بزند، چرا به جوک های رشتی می خندیم؟ وقت آن نرسیده که از خود بپرسیم فرهنگ خشونت ناموسی را چرا پذیرفته ایم؟
آیا نباید از خود بپرسیم که نقش ما در رواج فرهنگ خشونت ناموسی چیست؟
آیا بهتر نیست آرزو کنیم که تناقض میان فرهنگ آشنا و پذیرفته شده ما و واکنش "مرد رشتی" به نفع "مرد رشتی" از میان برود و همه مردهای ایرانی همانند "مرد رشتی" خونسرد و بی"غیرت" باشند تا هیچ زن و دختری قربانی خشونت ناموسی نشود؟


*M.P. Mulder, A. Nijholt (2002) "Humour Research: State of the Art"
doc.utwente.nl

**سهیلا وحدتی، غیرت در لباس قانون: قتل های ناموسی حکومتی و خانوادگی، تارنمای اخبارروز
akhbar-rooz.com

*** این کتاب به همت مدرسه فمینیستی برروی اینترنت قابل دسترسی است:
www.iranianfeministschool.eu



اخبار روز: 
با فرارسیدن روز بین المللی رفع خشونت علیه زنان در سال ۲۰۱۰ ، اجازه بدهید تا تلاش های گسترده و رو به فزونی انجام شده درباره این مسئله مهم ارج بنهیم. موسسات زنان دیگر تنها و بی پشتیبان نیستند. از امریکای لاتین تا ایالات متحده، از آسیا تا آفریقا، مردان و پسران، پیر و جوان، موسیقیدانان، شخصیت های مشهور و ورزشکاران، رسانه ها، موسسات دولتی و خصوصی، و شهروندان عادی بیش از پیش برای حفاظت از زنان و دختران و ترویج حقوق و تقویت آنان در تلاش هستند.
پلتفرم بسیج اجتماعی "بگوئید نه- متحد باشید" تقریبا یک میلیون فعالیت انجام شده در سطح جهانی توسط جامعه مدنی و افراد گوناگون را ضبط کرده است. در پنجمین کنفرانس جهانی جوانان در ماه اوت امسال در مکزیک، فعالان جوان در از نقاط مختلف جهان به روشنی این پیغام را بیان کردند: "زمان آن فرا رسیده که خشونت علیه زنان و دختران متوقف شود!". اعضای کشورها نیز درگیر این مسئله هستند. از نوامبر ۲۰۱۰ به این سو، بایگانی اطلاعاتی من درباره ماهیت و پیامدهای خشونت علیه زنان، که دربرگیرنده سیاست ها و برنامه های مبارزه با بیماری های همه گیر نیز می شود، بیش از صد گزارش از دولت ها را ثبت نموده است.
امسال نقش کامیونیتی های اقتصادی- از پروژه های در حال توسعه تا ارائه مستقیم کمک های مالی به موسساتی که در پایان دادن به خشونت و تشویق اصول مسوولیت های اجتماعی مشترک. گروه "شاخص های توانمندسازی زنان" که متعلق به گلوبال کامپکت سازمان ملل و یونیفم می باشد، هزینه های فعالیت های خشونت علیه زنان را برآورد می کند که اکنون مورد حمایت بیش از ۱۲۰ شرکت پیشرفته است. تعداد رو به گسترش رسانه ها "قتل ها ناموسی" و حجم انبوه خشونت های جنسی را برای توجه در دسترس قرار داده و موجب افزایش آگاهی عمومی در باره نتایج سودمند توانمندسازی زنان برای جامعه شده است. با این وجود نیازها بیش از این است. در خانه ها، مدارس و محل کار، در اردوگاه های پناهندگان و مناطق جنگی، این بخش می تواند در جلوگیری از شکل های گوناگون خشونت که زنان و دختران بطور پیوسته در معرض آنها هستند موثر باشد.
کمپین "اتحاد من برای پایان دادن به خشونت علیه زنان"، و نیز "شبکه رهبران مرد" که من پارسال آن را افتتاح کردم، شتاب و فعالیت خوبی را ایجاد کرده است. این جمله در حال گسترش است که: خشونت علیه زنان و دختران در هیچ جامعه ای جایگاه ندارد، و عدم مجازات عاملان دیگر نباید تحمل شود. در این روز جهانی، من تمام دولت ها، جامعه مدنی، سازمان ها، و تک تک افراد را به پذیرش مسوولیت برای ریشه کن کردن خشونت علیه زنان و دختران دعوت می کنم.

بان کی مون
برگردان: کمیسیون زنان سازمان فدائیان اکثریت




 اخبار روز: پارلمان اتحادیه ی اروپا از مسئول سیاست خارجی این اتحادیه خواست به منظور حذف سازمان مجاهدین خلق از فهرست گروه های تروریستی در آمریکا، با دولت باراک اوباما وارد گفتگو شود.
سایت سازمان مجاهدین خلق روز پنجشنه به نقل از خبرگزاری اسوشیتدپرس از بروکسل گزارش داد پارلمان اروپا از آمریکا و سازمان ملل می‌خواهد به گروه آپوزیسیون ایرانی در عراق که اعضایش از زمان حکومت صدام حسین در کمپی نزدیکی بغداد مستقر بوده‌اند کمک فوری بدهد. بنا‌به این گزارش، قانون گذاران پارلمان اروپا روز پنجشنبه در یک قطعنامه، از اتحادیه اروپا خواستند روی واشنگتن فشار بیاورد تا سازمان مجاهدین خلق ایران را از لیست سازمانهای تروریستی خارجی وزارت‌خارجه آمریکا حذف کند.
آسوشیتدپرس افزود: اتحادیه اروپا سال گذشته این گروه را از لیست گروههای تروریستی ممنوعه خود خارج ساخت.
پارلمان اروپا خواستار حذف سازمان مجاهدین از فهرست تروریستی آمریکا شد
بی بی سی: پارلمان اروپا طی قطعنامه ای از وزارت خارجه آمریکا خواسته است نام سازمان مجاهدین خلق ایران را از فهرست سازمان های تروریستی خود خارج کند.
قانونگذاران اروپایی در این قطعنامه که روز پنجشنبه به تصویب بیش از نیمی از ۷۳۶ نماینده رسید، از کاترین اشتون، مسئول سیاست خارجی اتحادیه اروپا خواستند در این زمینه با دولت باراک اوباما گفتگو و رایزنی کند.
سازمان مجاهدین خلق در سال ۲۰۰۲ در فهرست گروه های تروریستی اتحادیه اروپا قرار گرفت، اما هفت سال بعد از این لیست خارج و محدودیت های آن رفع شد.
دولت بیل کلینتون رئیس جمهور پیشین آمریکا نیز در سال ۱۹۹۷ و بدنبال ریاست جمهوری محمد خاتمی سازمان مجاهدین خلق را در فهرست سازمان تروریستی وزارت خارجه قرار داد.
طی چند ماه گذشته برخی اعضای کنگره آمریکا فشارهای زیادی بر وزارت خارجه برای حذف نام مجاهدین از این فهرست اعمال کرده اند.
یک دادگاه فدرال نیز در تابستان گذشته به وزارت خارجه آمریکا دستور داد تروریست بودن سازمان مجاهدین خلق ایران را مورد بازنگری قرار دهد.
اما وزارت خارجه آمریکا تاکید دارد که مجاهدین خلق را همچنان یک سازمان تروریستی می داند.
پارلمان اروپا در این قطعنامه که لازم الاجرا نیست، از سازمان ملل متحد خواست برای ساکنان اردوگاه اشرف در عراق امنیت لازم را تامین کند.
سازمان مجاهدین خلق بعد از دستگیری و اعدام بسیاری از اعضایش در اوایل دهه ۱۳۶۰، مقر خود را به عراق منتقل و در جریان جنگ هشت ساله ایران و عراق، به ارتش صدام حسین کمک کرد.
پس از حمله آمریکا به عراق در سال ۲۰۰۳، این اردوگاه تحت کنترل آمریکا در آمد، اما ارتش آمریکا در فوریه ۲۰۰۹ حفاظت از آن را به عراق واگذار کرد.
سازمان مجاهدین خلق ایران دولت عراق را متهم کرده که ۳۴۰۰ نفری که در اردوگاه اشرف مستقر هستند را مورد بدرفتاری قرار داده است.
این گروه که در درگیری های اوایل انقلاب بسیاری از مقام های ارشد جمهوری اسلامی را به قتل رسانده، می گوید سالهاست که به فعالیت های خشونت آمیز خود پایان داده است.
قطعنامه پارلمان اروپا از دولت عراق می خواهد تسهیلاتی در حصر اردوگاه اشرف ایجاد کند و شرایط زندگی اعضای سازمان مجاهدین خلق را بهبود بخشد.

 
اخبار روز:
انترناسیونال سوسیالیستی در اجلاس اخبر خود نقض حقوق بشر در ایران را محکوم کرد. این اجلاس روزهای ۱۵ و ۱۶ نوامبر در شهر پاریس برگزار شد.
به گزارش نشریه ی کردستان «ارگان کمیته ی مرکزی حزب دموکرات کردستان ایران»، هیاتی از این عضو در اجلاس مذکور شرکت دادشته و قطعنامه در مورد ایران به پیشنهاد هیات نمایندگی حزب دموکرات کردستان ایران در شورای انترناسیونال سوسیالیست به تصویب رسیده است.
موضوعات عمده ی مورد بحث در اجلاس انترناسیونال سوسیالیست ها در روز اول یافتن راه حلی برای بحران اقتصادی بین المللی و تلاش برای حفظ محیط زیست و در روز دوم گره گشایی از مشکلات امنیتی جهان و تلاش برای گسترش دموکراسی بوده است.

بیانیه ی انترناسیونال سوسیالیست در ارتباط با ایران
اجلاس شورای انترناسیونال سوسیالیست که در ۲۴ و ۲۵ ابان ماه در شهر پاریس برگزار گردید، بنا به پیشنهاد حزب دموکرات طرحی مرتبط با ایران را مورد تصویب قرار داده که عناوین آن به شرح ذیل می باشد:
- در حال حاضر وجود یک رژیم نادموکراتیک در ایران، تاثیراتی منفی بر روند ثبات را به دنبال خواهد داشت.
- ما نگرانی خود را در ارتباط با پایمال کردن حقوق بشر در این کشور اعلام کرده و خواهان آزادی زندانیان سیاسی و خاتمه یافتن سرکوب و ستم نسبت به گروه های مخالف ملی در این کشور هستیم.
- آرزوی ما جهانی بدون سلاح اتمی بوده که برنامه های اتمی ایران و تلاش در این رابطه، بسی جای نگرانی را برای این سازمان و همچنین جامعه ی بین المللی ایجاد کرده است.



نامه سرگشاده زهرا رهنورد به رئیس قوه قضائیه

تاریخ کشور این‌همه خشونت سیاسی نسبت به مردم و خصوصا زنان را یاد ندارد

بیست و پنج نوامبر(مصادف با چهارم آذرماه) ۱۹۶۰ خواهران میرابل که از مخالفان رژیم دیکتاتوری حاکم بر جمهوری دومینیکن بودند، در روزگاری که سرزمین‌های آمریکای لاتین بهشت برین دیکتاتورها بود‌، به دست ماموران تروخیو(دیکتاتور دومینیکن) به قتل رسیدند‌‌. این سه خواهر، نه فقط خود مدتی زندانی سیاسی بودند که همسران شان نیز زندانی سیاسی بودند .آنها پس از آزادی هر هفته با شوق و ذوق زیاد به ملاقات همسران دربند خود می رفتند تا سرانجام در یکی از همین روزهای ملاقات و در مسیر منتهی به زندان، توسط نیروهای امنیتی دومینیکن کشته شدند . این سه خواهر( میرابل) پس از مرگشان تبدیل به نماد مبارزه با دیکتاتوری در سراسر جهان شدند.بیست سال بعد روز کشته شدن این خواهران جوان «روز مبارزه با خشونت علیه زنان»نام گرفت.
زهرا رهنورد به مناسبت روز جهانی مبارزه با خشونت علیه زنان که امسال با عید سعید غدیر تقارن دارد، نامه ای سرگشاده در باره زنان مبارز ایران، خطاب به ریاست قوه قضاییه ایران نوشته است. زنانی که یا خود به جرم آزادی خواهی این روزها در زندان اند و یا همسران و فرزندان مبارزشان در بند هستند.
به گزارش کلمه، متن کامل نامه زهرا رهنورد به رئیس قوه قضائیه به شرح زیر است :
جناب آقای صادق لاریجانی آملی، قاضی القضات و رئیس قوه قضائیه
با سلام
این بار هم به عنوان زنی که دلسوز ملت ایران است ،برای شما نامه می نویسم .
اگر سودای ذهنی ام ،ایده آل نظامی عادل متکی برآراء ملت و تفکیک قوا نبود ،این ایده آلی که میراث به خون خفتگان و آزادیخواهان مشروطه و تاکید انقلاب اسلامی است ،آنقدر واقع بین بوده ام که به دست بسته بودن قوه قضائیه و اعمال قدرت و نفوذ نیروهای فوق قانون امنیتی و سپاهی اذعان کنم ،اما آن ایده ال سیاسی ملت ایران هم چنان وعده امید بخش و بلند مرتبت ، قرار گرفتن امور در مجاری قانونی و تفکیک قوا را می دهد و می دانم آن روز خوب دور نیست .
امسال ،عید مبارک غدیر همزمان شده است با روز جهانی مبارزه با خشونت بر زنان .با تمام وجود از خداوند مسئلت دارم که علی علیه السلام آن اسطوره عدالت و آزادگی بتواند پیشوای نظر و عمل در ابعاد زندگی فردی و اجتماعیمان باشد .
اما اصل مطلب
جناب آقای قاضی القضات
در آستانه روز بین المللی مبارزه با خشونت علیه زنان قرار داریم در حالی که هرگز تاریخ کشور ما این همه خشونت سیاسی نسبت به همه مردم به خصوص نسبت به زنان را که توسط بخشی از حاکمیت بر آنان اعمال می شود، به خاطر ندارد .
البته به طور معمول، همیشه ما زنان از تبعیض های متعدد خشونت آفرین در زمینه های فرهنگی ،حقوقی و ارزشی در سطح جامعه و خانواده رنج برده ایم و این جانب ازسی سال پیش یعنی آن زمان که قلم به دست گرفتم و با مصائب زنان آشنا شدم ، تبعیض ها ،اجبارها و خشونت های جنسیتی را متذکر شده ام اما این بار و این سالها علاوه بر آن همه مصائب محنت آفرین خشونت سیاسی و نظامی به زنان، برگ جدیدی ست که بر این کتاب قطور افزوده شده است.
اکنون از این همه خشونت، سیاهه ای پیش روی ماست :
زنانی که به جرم آزادیخواهی، دموکراسی طلبی، حمایت از حقوق زنان و کودکان و فعالیت علیه تبعیض جنسیتی و فعالیت برای تصحیح قوانین ناقص و یا غلط خانواده که فرسنگها از دین و دنیای مدرن دور است، طرفدرارن حقوق بشر، به جرم روزنامه نگاری، به جرم دفاع از حق تحصیل ،به جرم های ساختگی و من درآوردی و اتهامات قومی، فکری و اعتقادی و تهمت و افترا و پرونده سازی و به جرم سوال رای من کجاست به جرم سوال فرزند من کجاست؟گرفتار خشونت سیاسی شده اند .
اما قرار نیست همیشه زبان سرخ سر سبز را به باد دهد ،زیرا مولایمان علی (ع) جان برکف نهاد و سر به تیغ دشمن سپرد که چنین نباشد .
این سیاهه حاکی از ضرب و شتم و شکنجه واحتمال تجاوز و اعدام و ترور شخصیتی و فیزیکی و زندانهای طویل المدت بر زنان زندانی با ادعاهایی نظیر محارب و اقدام علیه امنیت ملی است .
این زنان کیانند؟
دخترانی که در آرزوی سعادت ملت و تحقق آزادی ،دخمه های سیاه زندان را بر رخت سپید عروسی و شادیها و هلهله ها و چراغانی ها ترجیح داده اند، از یار و محبوبشان دور مانده اند .
مادرانی در فراق فرزندانشان که اینک تنها درخیال، کودکان خردسالشان را به آغوش می کشند .در همان حال هم بچه های بی پناه اشک ریزان و ضجه زنان درپی دامان پرمهر مادر این سو و آن سو سرگردانند.
زنانی که فقدانشان ، اسارتشان به خاموش شدن روشنایی کاشانه اشان منجر شده و همسران رشیدشان بی صبرانه انتظار دیدنشان را دارند و دلهاشان نگران پاکی و معصومیتی است که به اسارت بازجویان در آمده است . بسیاری از آنها را، با انواع قرص ها و مخدرها و داروهای روانگردان به اعترافاتی پوچ و غیرواقع وادار کرده اند و ره اورد این همه رفتار خارج از قوانین انسانی و اخلاقی انواع بیماریها مانند فلج شدن و… بوده است .
البته واضح است که چنین اعترافاتی اگر هم به ظاهر با موفقیت برای خشونت طلبان همراه باشد فاقد ارزش است . بانوان وکیل که در عین مصونیت وکالت در حین انجام وظایف شغلی از آن وظایف باز مانده و موکلانشان سرگردان و فرزندان خردسالشان بی پناه و همسرانشان سرگردان دادگاه و زندان . و چنین است فهرستی بزرگ از همه اقشار دیگر دانشجو و استاد و محقق و معلم و کارمند وکارگر و خانه دار…،زنان گمنام بی پناهی که خودشان هم نمی دانند چرا دستگیر،زندانی و یا تبعید شده اند؟ چرا ترور شده اند؟چرا زیر ماشین رفته اند؟
و متاسفانه این قصه واقعی است، واقعیتی جانسوز که به زندان ها ختم نمی شود.
آقای قاضی القضات
بیرون این زندانهای کوچک و مخوف چون اوین و کهریزک، گوهر دشت و بهبهان و ایذه و بابل و ساری و کرمانشاه و مشهد و شیراز واهواز سایر زندانهای ریز و درشت و پنهان و آشکار دیگر ، که در گوشه و کنار مملکت برپا کرده اند ایران سرتاسر زندانی بزرگ با شنودها و تعقیبها و مراقبتها و محیط سرتاسر پلیسی تبدیل شده است .
در پرده ای دیگر از این روایت محنت بار دردآور در کشوری که قرنها پایمال شدن حقوق زنان بوده است این فشار بر آنان شدید تر است، هنگامی که خود با چشمانشان نظاره گر زندان های طویل المدت ، شکنجه ها، توهین ها و بازجویی ها و تازیانه های بی رحم و تماس کاسه توالت با دهان حق گو و ذکر گوو ویا بدتر ازآن ، درحق همسران دلاور و فرزندان سلحشور و حق طلب شان اند .
آقای قاضی القضات
این شقشقه عریضه واررا از آن روی می نویسم که بر این باورم اگر امور به طور طبیعی و درچارچوب آرمانهای مشروطه و ارزشهای فراموش شده آغازانقلاب اسلامی جریان داشت این همه انحراف و ظلم و ستم اتفاق نمی افتاد و اگر هم به طور نسبی جنایت و جرمی بود، باید قوه قضائیه پاسخگوی آن می بود .
در عین حال تقارن عید غدیر با روز مبارزه با خشونت علیه زنان می تواند اتفاق تقدیر باشد تا به مبارکی و عظمت آن ، فرصتها از دست نروند و همه اقشار مردم به خصوص زنان این معلمین بزرگ انسانیت و سرچشمه های لطف ومحبت از خشونت سیاسی نجات یابند .
زهرا رهنورد




رهبر جمهوری اسلامی ایران:

«فتنه‌گران به مصلحت کشور لگد زدند»

آیت‌الله علی خامنه‌ای، رهبر جمهوری اسلامی ایران امروز، پنج‌شنبه در گردهمایی ۱۱۰ هزار نفری بسیجیان در اردوی «فدائیان ولایت» معترضان به وقایع پس از انتخابات را به «پشت کردن» به «مصلحت کشور» متهم کرد.
به گزارش خبرگزاری‌های ایران، وی بار دیگر معترضان را «فتنه‎گر» نامید و گفت: «آنان برای جاه‎طلبی و دست یافتن به قدرت حاضر می‌شوند به مصلحت یک کشور و حقانیت یک راه پشت کنند و لگد بزنند.»

رهبر جمهوری اسلامی ایران ادامه داد: «یک جامعه یا زیر سرپرستی امام عادل است که من الله‌ است، یا در اختیار انسان‌هایی است که از حق بیگانه‌اند، با حق ناآشنایند و در موارد بسیاری با حق عناد می‌ورزند و از این دو حال خارج نیست.»
میرحسین موسوی از رهبران مخالفان دولت در ایران، در پیامی که ۲۹ آبان ماه در آستانه روز دانشجو داد، رنگ «قدسی» بخشیدن به قدرت، را روش «فرعون وفرعونیان» عنوان کرده بود.
آیت‌الله خامنه‌ای با اعتراض به واکنش برخی کشورهای غربی به سرکوب‌های پس از انتخابات در ایران، اظهار داشت: «کاری می‌کنند که سردمداران غربی و دشمنان درجه یک ملت ایران به هیجان می‌آیند و سرشوق می‌آیند و از آن‌ها حمایت می‌کنند.»
در یک سال و نیم گذشته هزاران نفر از معترضان به نتایج دهمین انتخابات ریاست جمهوری و وقایع پس از آن بازداشت شده و صدها نفر از بازداشت‌شدگان به اعدام، حبس، شلاق و تبعید محکوم شده‌اند. در جریان این اعتراضات ده‌ها نفر از مخالفان دولت در درگیر‌های خیابانی یا زندان‌های جمهوری اسلامی ایران کشته شده‌اند.
آیت‌الله خامنه‌ای در ادامه افرادی که در وقایع یک سال و نیم گذشته، سکوت کرده‌اند را مورد خطاب قرار داد و گفت: «این چیزی نیست که وقتی نور هست، انسان آن را نبیند اما بعضی‌ها ندیدند، بعضی نمی‌بینند، بعضی درک نمی‌کنند، بعضی به خاطر ظلمت دل حتی درک هم می‌کنند اما حاضر نیستند به این فهم ترتیب اثر بدهند.»
وی سکوت این افراد را در اثر «عوارض هوای نفس» دانست و ادامه داد: «این‌ها همه نتیجه امر و نهی همان فرعون درونی ما است. همان فیل مست هواست. هوا و هوس است.»
اکبرهاشمی رفسنجانی، رئیس مجلس تشخیص مصلحت نظام از جمله افرادی است که در وقایع اخیر سکوت پیشه کرده و حتی از حضوردر تربیون امام جمعه نیز خودداری کرده‌است. فرزندان و برخی نزدیکان آقای هاشمی پس از انتخابات سال گذشته بارها از مخالفان دولت حمایت کرده‌اند.


انتقاد ایران از اعلام تعداد سانتریفوژها در گزارش تازه آژانس

علی‌اکبر صالحی، رئیس سازمان انرژی اتمی جمهوری اسلامی در واکنش به تازه‌ترین گزارش آژانس بین‌المللی انرژی اتمی درباره برنامه هسته‌ای جمهوری اسلامی، بدون اشاره به ابراز نگرانی آژانس از «ابعاد احتمالی نظامی برنامه‌ هسته‌ای ایران» این گزارش را «مثبت‌تر» از گزارش‌های قبلی ارزیابی کرده است.
به گزارش خبرگزاری مهر، علی‌اکبر صالحی، رئیس سازمان انرژی اتمی جمهوری اسلامی روز پنج‌شنبه در باره تازه‌ترین گزارش یوکیا آمانو،‌ مدیر کل آژانس بین‌المللی انرژی اتمی درباره برنامه هسته‌ای جمهوری اسلامی گفته است:‌ «ما از این گزارش یک روند مثبت احساس می‌کنیم که آژانس در پیش گرفته است.»
وی همچنین این گزارش را «مثبت‌تر» از گزارش پیشین مدیر کل آژانس بین‌المللی انرژی اتمی ارزیابی کرده و اظهار داشته است: «هم اکنون روزنه‌هایی از مثبت شدن گزارش آژانس ایجاد شده، البته این به مفهوم آن نیست که گزارش اخیر خالی از اشکال نباشد، اما ما به دید مثبت نگاه می‌کنیم و نیمه پر لیوان را می‌بینیم، امیدواریم با تعامل مثبت همکاری‌های ایران و آژانس این روند مثبت را همواره شاهد باشیم و در گزارش‌های آتی شاهد بیان حقایق و رفع سوتفاهمات باشیم.»
این در حالی است که یوکیا آمانو، مدیر کل آژانس بین‌المللی انرژی اتمی‌ در گزارش تازه خود که در اختیار کشورهای عضو شورای حکام آژانس‌ بین‌المللی انرژی اتمی و نیز شورای امنیت سازمان ملل متحد قرار گرفته،‌ یک بار دیگر نسبت به «ابعاد نظامی احتمالی» برنامه اتمی جمهوری اسلامی ابراز نگرانی کرده است.
در بخشی از این گزارش، که روز سه‌شنبه منتشر شده، آمده است، آژانس بین‌المللی انرژی اتمی با استناد به اطلاعات موجود همچنان نسبت به «فعالیت‌های هسته‌ای احتمالی ایران در گذشته یا حال با مشارکت سازمان‌های نظامی شامل فعالیت‌های مرتبط با ساخت یک کلاهک هسته‌ای» نگران است.
مدیر کل آژانس بین‌المللی انرژی اتمی در گزارش همچنین اضافه کرده است: «شواهدی در دست است که نشان می‌دهد،‌ ممکن است برخی از این فعالیت‌ها پس از سال ۲۰۰۴ نیز ادامه یافته باشد.»
یوکیا آمانو در گزارش تازه خود همچنین یک بار دیگر از جمهوری اسلامی خواسته است، «بدون معطلی بیشتر» امکان دسترسی آژانس را به تمام مراکز و اسناد مرتبط با این فعالیت‌ها فراهم آورده و به بازرسان اجازه مصاحبه با افراد مورد نظر را بدهد.
این در حالی است که علی‌اکبر صالحی، رئیس سازمان انرژى اتمی جمهوری اسلامی بدون اشاره به چنین درخواست‌هایی در گزارش مدیر کل آژانس، از اعلام شمار سانتریفوژهای ایران انتقاد کرده و گفته است: «اعلام تعداد سانتریفوژها کار غیراصولی است و ما نسبت به آن اعتراض داریم، اما این کار صورت می‌گیرد، همان را ببینند و تعداد سانتریفوژها را در آن مشاهده کنند.»
در گزارش آژانس با اعلام وقفه یک روزه در غنی‌سازی اورانیوم در ایران، آمده است،‌ در تاریخ پنجم نوامبر حدود چهار هزار و ۸۰۰ سانتریفوژ در تاسیسات غنی‌سازی اورانیوم ایران مشغول به کار بود که فعالیت این دستگاه‌ها در روز شانزدهم نوامبر متوقف شده و سپس با تزریق مواد اولیه به سانتریفوژها، کار غنی‌سازی اورانیوم ادامه پیدا کرده است.
علی‌اکبر صالحی درباره این بخش از گزارش اظهار داشته است: «گزارش مدیر کل آژانس به بازرسی‌ها مربوط است، نه اینکه بگوید ما چند کیلو اورانیوم یا چند سانتریفوژ داریم، اما در مجموع این گزارش خلاصه‌تر، بهتر و با جزئیات حذف شده به نسبت گزارش‌های قبلی است و امیدواریم با صحبتی که با مدیر کل آژانس داشته‌ایم این روند تداوم یابد.»
وی در عین حال از درخواست دوباره یوکیا آمانو از ایران برای اجازه دادن به بازرسان آژانس برای بازرسی از تاسیسات آب سنگین اراک انتقاد کرده و گفته است: «همکاری با آژانس تعریف دارد، آژانس نمی‌تواند هر تقاضایی خارج از توافقنامه پادمان داشته باشد و ما هم اجابت کنیم. در چارچوب پادمان آژانس هر درخواستی که داشته باشد ما آمادگی همکاری داریم.»
آقای صالحی همچنین افزوده است:‌ «آب سنگین در این چارچوب قرار ندارد، در چارچوب پروتکل الحاقی است و موضوع جبری برای کشورها نیست.»


دادگاهی در نيجريه، يک «عضو سپاه پاسداران» را به قاچاق اسلحه، متهم کرد

کانتینری که گفته می شود سلاح و مهمات در آن مخفی شده بود

دادگاهی در نيجريه روز پنجشنبه يک ايرانی را که گفته می شود از اعضای سپاه پاسداران انقلاب اسلامی است را در ارتباط با محموله قاچاق اسلحه و مهمات، متهم کرد.
به گزارش رويترز، «عظيم آقاجانی» که طبق مدارکی که در دادگاه ارائه شد، به عنوان يک بازرگان و تاجر مستقر در تهران معرفی شده، يکی از اعضای سپاه پاسداران است و در کنار يک همدست شهروند نيجريه، به اتهام قاچاق اسلحه و مهمات تحت محاکمه است.
مقام های نيجريه روز ۲۶ اکتبر اعلام کردند که يک کشتی حامل سلاح های ارسالی جمهوری اسلامی ايران را در بندر لاگوس ضبط کرده اند. اين محموله که در ۱۳ کانتينر جاسازی شده بود شامل گلوله های توپ، خمپاره و ساير سلاح ها بود و برچسب مواد ساختمانی روی جعبه های آن خورده بود.
يک شرکت بين المللی حمل و نقل که مقر آن در فرانسه است گفته است که کشتی ياد شده در بندرعباس بارگيری شده بود.
سازمان های امنيتی نيجريه می گويند که سلاح های ارسالی از سوی ايران توسط برخی از سياستمداران اين کشور و برای ايجاد نا امنی در نيجريه در صورت از دست دادن انتخابات پيش رو وارد شده بود.
نيجريه پس از آن اعلام کرد با اين کار، ايران قطعنامه های سازمان ملل و مقررات بين المللی را در زمينه صادرات سلاح نقض کرده و اين موضوع را به شورای امنيت سازمان ملل، گزارش داد.
اودئين آجوموگوبيا، وزير خارجه نيجريه، در يک کنفرانس خبری گفته بود که مقام های ايرانی تاييد کرده اند که اين محموله از ايران بارگيری شده است.
عظيم آقاجانی که ۴۳ سال دارد، در دادگاه گفت که نياز به امور حقوقی سفارت (ايران در نيجريه) دارد تا از جانب وی، امور پرونده را دنبال کنند. وی حاضر نشد نسبت به اين اتهام واکنش نشان داده و آن را قبول و يا رد کند.
عظيم آقاجانی و همدست نيجريه ای او به همراه دو شهروند ديگر نيجريه، همچنين متهم به صادرات غيرمجاز مهمات و تسليحات به «بانجول» در گامبيا شده اند.
اين سه شهروند نيجريه با نام های «علی عثمان عباس جگا»، «علی عروجی واماکو» و «محمد توکور»، اتهام وارد شده را رد کردند.
منابع ديپلماتيک به رويترز گفته اند که دو ايرانی که در سفارت ايران مخفی شده اند، تحت تعقيب هستند. اين منابع گفته اند که دو ايرانی ياد شده، از اعضای سپاه قدس هستند که شاخه عمليات برون مرزی سپاه پاسداران انقلاب اسلامی است.
رويترز گزارش داده که ماموران اطلاعات و امنيت نيجريه، پس از سفر منوچهر متکی، وزير خارجه جمهوری اسلامی در روز يازدهم نوامبر، دو هفته پيش، توانسته اند يکی از اين دو تن را بازجويی کنند که گفته می شود همين عظيم آقاجانی بوده است.
ماموران اطلاعات و امنيت نيجريه می گويند از نفر دوم، به اين دليل که مصونيت ديپلماتيک دارد (مقام رسمی وزارت خارجه است) نتوانسته اند بازجويی کنند.
منابع ديپلماتيک به رويترز گفته اند به احتمال زياد، مظنون ياد شده به همراه هيات همراه منوچهر متکی، نيجريه را ترک کرده است.


وزير دفاع کره جنوبی استعفا کرد

همزمان با خاکسپاری دو تن از قربانيان غير نظامی گلوله باران يکی از جزاير مرزی کره جنوبی توسط کره شمالی، کيم تی يانگ، وزير دفاع کره جنوبی، روز پنجشنبه به دنبال بالاگرفتن انتقادها در نحوه اداره بحران اخير از مقام خود استعفا کرده  است.
رييس جمهور کره جنوبی استعفای وزير دفاع را پذيرفته است و وزير دفاع جديد روز جمعه معرفی خواهد شد.
درهمين حال، لی ماينگ بک، رييس جمهور کره جنوبی، روز پنجشنبه از افزايش نيروهای نظامی اين کشور در جزاير هم مرز با کره شمالی خبر داد.
ساعاتی پيش از استعفای وزير دفاع کره جنوبی، نمايندگان پارلمان اين کشور به شدت به دولت حمله کردند و گفتند مقامات کره جنوبی آمادگی لازم را در برابر حمله روز سه شنبه کره شمالی نداشتند و پاسخ نظامی به اقدام کره شمالی بسيار کند صورت گرفته است.
به گفته مقامات سئول، کره شمالی روز سه شنبه به شکلی ناگهانی، يکی از جزاير کوچک کره جنوبی را در نزديکی مرز دو کشور زير آتش خود گرفت. در اين حادثه دو غير نظامی و دو نظامی کشته شدند.
آمريکا و کره جنوبی پس از حادثه روز سه‌شنبه، برای کاهش تنش در شبه جزيره کره، خواستار اعمال نفوذ چين بر کره شمالی شده بودند. اين در حالی است که چين روز پنجشنبه دو طرف اين درگيری را به خويشتنداری دعوت کرده است.
در همين حال، پيونگ يانگ می‌گويد که مسبب اين اقدام نظامی، همسايه جنوبی‌اش بوده و تهديد کرده است که در صورت ادامه آنچه «تحريکات سئول» ناميد، دست به اقدامات نظامی بيشتر بزند.
کره شمالی روز چهارشنبه اعلام کرد که گلوله باران اين کشور واکنشی بود به رزمايش دريايی کره جنوبی که در آن زمان در آب‌های اطراف جزيره «يئونپيئونگ» که دارای يک پادگان نظامی وسيع است، در حال انجام بود.
در همين زمينه، چين از انجام رزمايش مشترک آمريکا و کره جنوبی در آب‌های دريای زرد که از روز يکشنبه آينده تا چهارشنبه به طول خواهد انجاميد، ابراز نگرانی کرده است. اين در حالی است که ناو هواپيمابر هسته‌ای آمريکا برای شرکت در رزمايش مشترک عازم آب‌های شبه‌جزيره کره شده است.
سخنگوی وزارت امور خارجه چين روز پنجشنبه اين رزمايش مشترک را به زيان از سرگيری مذاکرات با کره شمالی دانسته است.
به گفته رسانه‌های کره جنوبی به نظر می‌رسد که فرمان اين حمله مستقيما از سوی کيم جونگ ايل، رهبر کره شمالی، که ساعاتی پيش از حمله در توپخانه ساحلی که حمله به کره جنوبی از آنجا صورت گرفته است حضور داشت، صادر شده است.
پيونگ يانگ پيش از اين بارها به انجام رزمايش از سوی کره جنوبی در آب‌های دريای زرد اعتراض و تهديد به واکنش نظامی کرده است.
خط مرزی مورد دو کره در دريای زرد، سال‌هاست که موجب ايجاد تنش ميان اين دو کشور شده است.
اين خط مرزی در سال ۱۹۵۳ از جانب سازمان ملل ترسيم و تعيين شد. سئول اين خط مرزی را به رسميت شناخته است، اما پيونگ‌يانگ تا کنون از پذيرش آن سرباز زده است.


مقاله گاردین درباره حقوق بشر در ایران

احتمال نجات سکینه از سنگسار

ایران براي اولین بار علائمی دال بر احتمال نجات جان سکینه محمدي آشتیاني، که محکوم به سنگسار شده بود نشان داد. این حکم موجب خشم جهانی شده بود.
محمد جواد لاریجاني، مشاور ارشد حکومت ایران ، و دبیر  کمیسیون  حقوق بشر ایران به پرس تی وی گفت: «کمیسیون حقوق بشر ایران کمک زیادي کرده است که حکم سکینه تخفیف پیدا کند و به زعم ما او شانس زیادي براي زنده ماندن دارد.»
اظهارات بي سابقه لاریجاني که برادرانش در جمهوري اسلامي یکي رئیس مجلس است و دیگري رئیس قوه قضائیه ، بعد از دیدار هفته گذشته اش در سازمان ملل و دعوت از بان کی مون براي دیدار از ایران، صورت گرفت.
اگر جان سکینه محمدي آشتیاني نجات پیدا کند این یک پیروزي براي فعالان حقوق بشر و رسانه ها در جهان است که وقت زیادي براي ایجاد کمپین هاي علیه اعدام وي صرف کردند.
یک باردیگر لاریجاني، محمدي آشتیاني را با ترزا لوئیز مقایسه کرد که در ایالت ویرجینیا به دلیل قتل همسر و پسر ناتنی اش به بوسیله تزریق سم، اعدام شده بود.
 لاریجاني به کانال انگلیسي زبان پرس تي وي گفت:« در آمریکا، زني که همسرش را با کمک معشوق سابقش به قتل رسانده بود، با وجود اینکه از بیماري رواني رنج مي برد به اعدام محکوم شد و این حکم اجرا شد. همین اتفاق در ایران افتاد و یک زن به اعدام محکوم شده اما این پرونده هنوز براي بررسي هاي بیشتر باز است.»
در ماه هاي اخیر، ایران تلاش کرد تا توجه جهاني را از حکم سنگسار وي به دلیل زنا بردارد و موضوع قتل همسرش را مطرح کرد.
لاریجاني گفت:« هیچ چیز در مورد زن آمریکایي گفته نمي شود اما انتقاد هاي بیشماري به سیستم قضائي ایران مي شود که این نشاندهنده این است که رسانه ها چقدر در مورد ایران یک جانبه قضاوت مي کنند و با بدجنسي و غیر واقع و مزورانه با آن برخورد مي کنند.»
لاریجاني که برادرش مسئول قوه قضائیه ایران است، قطعنامه اخیر سازمان ملل و انتقادش به وضعیت حقوق بشر در ایران را محکوم کرد و آمریکا را "مغز متفکر" پشت این قطعنامه خواند و گفت دلیل اصلي این است که ایران دموکراسي سکولار مدل غربي را نمي پذیرد.
کمپین نجات جان سکینه محمدي آشتیاني در ابتدا بوسیله پسر22 ساله اش، سجاد قادرزاده، آغاز شد که بعد از مصاحبه با رسانه ها خارجی در حمایت از مادرش زنداني است. کمپین نجات محمدي آشتیاني از آن پس توسط دولت هاي خارجي و فعالان حقوق بشر و افراد مشهور ادامه پیدا کرد.
هفته گذشته، تلویزیون دولتي ایران در برنامه اي سکینه را نشان داد که خود را گناهکار معرفي کرد و مینا احدي، یکي از فعالان کمیته بین المللي ضد سنگسار در آلمان را متهم کرد که داستانش را در سرتاسر جهان پخش کرده است. از آن به بعد ایران دو روزنامه نگار آلماني را که بدنبال مصاحبه با پسر سکینه بودند، به جرم جاسوسي دستگیر کرد.
در میان توجه جهانی به پرونده سنگسار سکینه محمدي آشتیاني، ایران تصمیم دارد شهلا جاهد، معشوقه ستاره سابق فوتبال ایران را در اول ماه دسامبر اعدام  کند. او به جرم قتل همسر فوتبالیست به اعدام محکوم شده است، اگرچه بعد ها گفت که تحت شکنجه اعتراف کرده است. پرونده شهلا جاهد، یکي از جنجالي ترین پرونده هاي جنایي در ایران بود.
گاردین، 23 نوامبر


مقاله فاکس نيوز درباره دشواری مصالحه با ايران

استراژی انعطاف ناپذيرهسته ای

محمود احمدی نژاد در يکی از مهمترين سخنرانی های مربوط به سياست هايش در سال 2005، به برخی اصول اشاره کرد: اينکه ايران هرگز غنی سازی اورانيوم را متوقف نمی کند و غرب بايد از موضع برابر با ايران برخورد کند.
وقتی به زمان حال نگاه می کنيم، قدرت های دنيا درحالی خود را آماده ازسرگيری گفتگوها بر سر برنامه هسته ای تهران در 5 دسامبر می کنند که موضع ايران بدون تغيير باقيمانده است. همين مسأله، سرنوشت مذاکرات آتی را در هاله ای از ابهام فرو می برد.
رويکرد ايران به غرب اغلب غيرقابل پيش بينی و اسرارآميزبوده است و گاهی به نظر می رسد اين کشور از دادن پاسخ های مستقيم خودداری می کند و يا اينکه نظرات پيش بينی نشده ای را در فهرست گفتگوها می گنجاند. اما در پس اين فراز و نشيب ها، ايران به اصول مطرح شده از سوی احمدی نژاد در پنج سال پيش پايبند باقی مانده است: غرور وصف ناپذير ايران نسبت به کسب دانش فنی هسته ای و ارائه تصويری از يک قدرت جهانی که شايسته احترام است.
ايران تمايل خود را برای به جان خريدن تحريم های متعدد مالی سازمان ملل، محکوميت غرب و حتی بروز تنش با هم پيمانانی نظير روسيه و چين نشان داده تا به هرقيمتی بر اصول خود پايبند بماند.
ويليام او بيمن استاد دانشگاه مينه سوتا که مقالاتی در خصوص مسائل ايران به رشته تحرير درآورده است می گويد: «وقتی نوبت به آزمودن خواست ها می رسد، ايران در حفظ موضع خود خوب عمل کرده است.»
آمریکا و متحدانش در جريان مذاکرات به دنبال توقف غنی سازی اورانيوم ايران هستند زيرا نگرانند اين کشور در صدد استفاده از اين فرآيند برای توليد تسليحات هسته ای باشد. اما تهران با رد اين اتهام و نيز با رد درخواست توقف غنی سازی، می گويد از اين حق برای توليد سوخت رآکتور هسته ای خود استفاده می کند.
ايران در جريان دور اول مذاکرات در سال گذشته، تبحرخود را در خريدن زمان نشان داد. نمايندگان اين کشور به دقت از تسليم شدن در برابر پيشنهادهای بين المللی طفره رفتند. آنها در عين حال، به ارائه پيشنهادات متقابل و گرفتن عکس های يادگاری در واشنگتن دست زدند.
گفتگوها سرانجام به شکست انجاميدند و بر دامنه تحريم های ايران افزوده شد. به اين ترتيب، ده ها شرکت بزرگ اروپايی و آسيايی از صنايع نفت و گاز ايران خارج شدند.
با همه اين اوصاف، هيچ نشانه ای از انعطاف پذيری ايران در مذاکرات آتی به چشم نمی خورد. در واقع به نظر می رسد آنها مغلطه و مجادله را در اين گفتگوها تمرين می کنند.
احمدی نژاد در اوائل ماه جاری به تکرار موضع اساسی ايران پرداخت: ايران به عنوان امضا کننده پيمان منع جنگ افزار هسته ای، از حق خود برای غنی سازی دست نخواهد کشيد. رهبران ايران عليرغم مخالفت های داخلی، در تبديل اين سياست به مايه اتحاد و همبستگی ملی موفق عمل کرده اند.
ايران مايل است گفتگو با آمریکا و ساير کشورها با دستورکاری آزاد از مسائل سياسی و امنيت بين المللی باشد. احمدی نژاد از قدرت های دنيا خواسته است در اين گفتگوها، «مراعات انصاف» را بکنند.
از سوی ديگر، مارک تونر، سخنگوی وزارت خارجه آمريکا هفته گذشته گفت: «ما تلاش می کنيم آنها را به پای ميز مذاکره بازگردانيم. ما مسأله هسته ای را مطرح خواهيم کرد و فکر می کنم آنها به خوبی از اين موضع اطلاع دارند.»
به گفته نيکلاس برنز، ديپلمات ارشد سابق آمريکا که در فاصله سال های 2005 تا 2008، مقام منتصب دولت بوش در خصوص مسائل ايران بود، ممکن است تحريم های فزاينده در حال ايجاد شکاف ميان رهبران ايران بر سر اين موضع باشد که آيا آنها بايد سرسخت باقی بمانند و يا باب گفتگوهای جدی را باز کنند.
برنز استاد سياست بين المللی و دموکراسی مدرسه کندی از دانشگاه هاروارد گفت: «بحران های داخلی ايران چندان به نفع مذاکرات پيش رو نخواهد بود زيرا به نظر نمی رسد رهبران ايران موضع متحدی داشته باشند.»
احسان احراری، تحليلگر مسائل بين المللی از ويرجينیا می گويد احساس وارد آمدن خدشه بر پيوندهای بين المللی در مقايسه با خطر تحريم های بيشتر، در نهايت انگيزه محکم تری برای ازسرگيری مذاکرات از سوی ايران خواهد بود.
وی گفت: «ايران احساس می کند فراموش شده است. ممکن است ايران گزينه ای غير از آغاز مذاکره نداشته باشد ولذا سعی می کند زمان را تا يکسال ديگر تلف کند.»
ميرجاودانفر، تحليلگر سياسی اعتقاد دارد ايران پيشنهاد ازسرگيری مذاکرات را به دليل هراس از دست دادن موقعيت خود در روابط حياتی اش با چين ارائه داده است.
ميرجاودانفر گفت: «ايران علاقمند به آغاز دور تازه مذاکرات است، نه به اين دليل که می خواهد پيشنهاد جديد مصالحه بر سر برنامه هسته ای را ارائه دهد بلکه می خواهد از انزوا جلوگيری کند.»
منبع: فاکس نيوز- 22 نوامبر


مقاله اکونوميست درباره طرح پرخطر کاهش يارانه ها

رئيس جمهور ايران زير سايه بحران اقتصادی

رئيس جمهور ايران، در سال 2011 با مسائل خطرناکی از جمله اعتراضات خيابانی مخالفان و حتی احتمال بمباران از سوی آمريکا يا اسرائيل به دليل بلندپروازی های هسته ای  اين کشور روبرو خواهد بود. ضمناً در حالی که بخش فزاينده ای از تشکيلات دينی کشور، وی را يک شخصيت تکرو و غيرقابل اعتماد به حساب می آورد، او احتمالاً با حاکميت دينی ايران نيز درخواهد افتاد.
اما اين اقتصاد است که می تواند به سقوط آقای احمدی نژاد منجر شود. بخش عظيمی از جمعيت 76 ميليون نفری ايران در سال 2011 نسبت به هر زمان ديگری از پايان جنگ عراق در سال 1988 تا کنون، با سختی بيشتری روبرو می شوند. بر اساس آمارهای رسمی، نرخ بيکاری افزايش يافته و احتمالاً بيشتر نيز خواهد شد. بادرنظر گرفتن اينکه آمارهای رسمی حتی کسانی را که تنها چند ساعت در هفته کار می کنند وارد محاسبات کرده و نيز اين نکته که زنان از محاسبات بيرون هستند، نرخ رسمی بيکاری که تا پايان سال جاری 15 درصد در نظر گرفته شده، کاملا غيرواقعی به نظر می رسد. نرخ رسمی بيکاری برای جوانان  29 درصد اعلام شده و اين رقم در حال افزايش است.
توليد نفت، به عنوان منبع اصلی درآمد کشور به دليل مشکلات سرمايه گذاری و دانش فنی در حال کاهش است. ايران در سال 1978 حدود 6 ميلييون بشکه در روز توليد می کرده است. ميزان توليد روزانه در سال 2004 به 4.5 ميليون بشکه و اخيراً نيز به 3.5 ميليون بشکه رسيده است. اين رقم در سال 2011 با کاهش بيشتر روبرو می شود.
نرخ رسمی تورم در اواخر سال 2010 معادل 9 درصد اعلام شده اما مقدار آن بر اساس آمارهای غيررسمی، بالغ بر 30 درصد است. بهای بسياری از ارزاق عمومی اصلی ظرف چهار تا پنج سال گذشته به دو برابر رسيده است.
در همين حال، تحريم ها نيز در حال آسيب رسانی هستند. تحريم ها  دريافت اعتبار و يا سرمايه گذاری از سوی نظام بانکی بين المللی در ایران را روز به روز دشوارتر می کنند.
اما دشوارترين مسأله پيش روی آقای احمدی نژاد، سياست حذف تدريجی يارانه هايی است که امکان دسترسی طبقه فقير کشور به کالا و خدمات اساسی نظير بنزين، گاز، برق، روغن نباتی و نان با بهای اندک را از میان می برد. به نظر می رسد رئيس جمهور مصمم است ضمن تنظيم سيستم پيچيده پرداخت نقدی جهت تسهيل اجرای طرح برای فقيران، يارانه ها را تدريجاً حذف کند. اگروی عقب نشينی کند، وجهه او تضعيف خواهد شد و اگر برای حرکت به جلو فشار وارد کند، ممکن است اعتراضات خيابانی تازه ای را به راه بياندازد.
اين يک مسير پرخطر است. ممکن است بحران اقتصادی به جای جاه طلبی های هسته ای کشور،  فصل آخر آقای احمدی نژاد باشد.
منبع: اکونوميست- 22 نوامبر



مقاله واشنگتن پست درباره چهار روزنامه نگار برگزیده جهان

محمد داوری، به قيمت از جان گذشتگی

 "محمد داوری" در ضیافت شامی که سه شنبه شب به افتخار روزنامه نگاران برگزیده برگزار می شود، حضور نخواهد داشت.
 او که در زندان بدنام "اوین" دوران حبس خود را می گذراند، احتمالا حتی مطلع نخواهد شد که برنده جایزه ای مهم شده است. در واقع، او از هشت ماه پیش، حتی از ملاقات با خانواده خود محروم بوده است.
اقای داوری به خاطر شهامتش، به عنوان یکی از چهار برنده کمیته حفاظت از روزنامه نگاران انتخاب شده است. اما احتمالا  مانند سه برنده دیگر این جایزه از روسیه، ونزوئلا و اتیوپی، فکر می کند که کار خارق العاده ای انجام نداده است.
 تمام این روزنامه نگاران درجه یک، به این خاطر به عنوان "قهرمان" مورد تقدیر قرار گرفته اند که می خواسته اند به فعالیت حرفه ای عادی خود بپردازند؛ یعنی، گزارش دادن و رمزگشایی از واقعیت ها به بهترین شکل ممکن، آن هم در کشورهایی که حقیقت، بلای جان حاکمانشان است.
 محمد داوری، 39 ساله، در سایت "سحام نیوز" به افشای شکنجه زندانیان بازداشتگاهی در تهران پرداخته بود. افشای این مساله، اگرچه مسئولان حکومتی را به بستن آن بازداشتگاه وا داشت، اما به بهای پنج سال زندان برای اقای داوری به خاطر "اقدام علیه حکومت" انجامید.  
 سه برنده دیگر جایزه کمیته حفاظت از روزنامه نگاران، عبارتند از "نادیرا ایسایوا" 31 ساله از روسیه، "لورآنو مارکز" 47 ساله از ونزوئلا، و "داویت کبد" 30 ساله از اتیوپی.
 منبع: واشنگتن پست، 22 نوامبر



جرس: بعد از انتشار تکذیبیۀ دکتر  غلامرضا كاشی، مبنی بر عدم شرکت ایشان در مراسم دولتیِ "همایش فلسفه"، منابع موثق خبری جرس گزارش دادند سارا شریعتی، یوسف اباذری و ناصر فکوهی نیز، در مراسم فوق الذکر حضور نداشته و این افراد حتی به قیمت از دست دادن شغل خویش، در اعتراض به شرایط برگزاری همایش در آن شرکت نکرده اند.
به گزارش منابع خبری جرس، دکتر سارا شریعتی نه تنها در همایش حکومتیِ روز فلسفه شرکت نکرده است، بلکه از سوء استفاده مسئولین همایش از نام و اعتبار وی ناراضی بوده و   به بهای از دست دادن کرسی خود در هیئت علمی دانشگاه تهران، از این مسئولین شکایت کرده اند.
گفتنی است سارا شریعتی پیش از برگزاری همایش نیز، به این مسئله معترض بوده، اما بدلیل بی‌توجهی رسانه ها، این امر مغفول مانده بود.
این منبع آگاه خاطرنشان کرد که غیر از سارا شریعتی، دکتر یوسف اباذری و ناصر فکوهی نیز، در این برنامه شرکت نکرده اند و خبرسازی برخی رسانه ها، بی احترامی به حیثیت افرادی است که به قیمت از دست دادن شغل خود، در اعتراض به شرایط برگزاری همایش دولتی، در آن شرکت نکردند.
گفتنی است روز چهارشنبه نیز، دکتر  غلامرضا كاشی، استاد فلسفه سیاسی دانشگاه علامه طباطبایی، خبر حضور خود در همایش مذکور را تكذیب كرده بود.
این استاد فلسفۀ سیاسی تاكید كرده است، هرچند اسم وی به‌عنوان یكی از سخنرانان این همایش در برنامه اعلام شده، اما ایشان مشاركتی در همایش مزبور نداشته است.
همایش روز جهانی فلسفه در حالی از روز ٣۰ آبان تا دوم آذر در تهران برگزار شد كه سازمان جهانی «یونسكو» از حضور در این برنامه و همراهی با آن صرف‌نظر و كناره‌گیری كرد و در پی کناره گیری سازمان سازمان آموزشی، علمی و فرهنگی سازمان ملل متحد از این همایش، طیف وسیعی از اندیشمندان و فلاسفه شاخص ایرانی و بین المللی نیز، از حضور و شرکت در این کنفرانس خودداری کردند .
گفتنی است درحالیکه مقامات برگزار کنندۀ همایش فلسفه در تهران، بعد از کناره گیری سازمان یونسکو از آن همایش، این اقدام را "مفید" ارزیابی کرده و مدعی "برگزاری باشکوه" همایش تهران شده بودند، علاوه بر غیبت شاخص ترین فیلسوفان جهان، مهمترین حکیمان، فلاسفه، اساتید و مترجمان ایرانی این حوزه نیز، در همایش شرکت نداشتند.

 
سیمین بهبهانی: ما دشمن نیستیم، ایران دوستیم
جرس: چهارم آذر سالروز قتل سعیدی سیرجانی، نویسنده ، ادیب و پژوهشگر برجسته است که در سال 73  آنچنان که بعدها سعید امامی اعتراف کرد به شکل فجیعی به قتل رسید. به این مناسیت گفتگویی با دوست و همراه او درکانون نویسندگان ایران داشتیم.  سیمین بهبهانی از سعیدی سیرجانی می گوید که از سالهای جوانی او را می شناخته و به فضل و ادب می ستوده است، بهبهانی قتل سعیدی سیرجانی را از تلخ ترین حوادث عمرش می داند و شعری می خواند که در همان روزهای بازداشت سیرجانی برای این نویسنده سروده است. می گوید مثل سعیدی سیرجانی که هیچ گاه حاضر نشد ایران را با همه خطراتش ترک کند، حاضر نیست از ایران برود. همه حس و آفرینندگی او در وطن است و در غربت دیگر آن غزلهای ناب به سراغش نمی آیند. می گوید نمی فهمد که چرا حکومت سالهاست به او و نویسندگان و کانونشان به عنوان دشمن نگاه می کند در حالی که نویسندگان هم زبان و دوست مردم هستند و ایران دوستند. گفتگوی جرس با سیمین بهبهانی بانوی غزل ایران را بخوانید.
در سالروز قتل مرحوم سعیدی سیرجانی هستیم . شما از دوستان این نویسنده بودید، می خواستیم بدانیم آقای سیرجانی چگونه می اندیشید و چه شد که از مخالفان و منتقدان حکومت قلمداد شدند و به نحو فجیعی به قتل رسیدند؟
آقای سیرجانی را از سالهای جوانی می شناختم ایشان بسیار فاضل و دانشمند بودند و کتابهای بسیاری داشتند، بسیار آدم دلجو، مهربان و سازگاری بودند. یک طبع شوخی هم داشت و غالبا مطالب را با شوخی همراه می کرد. حق گو بود و من نمی توانم بگویم مخالف حکومت بود. او آدمی بود که حقایق را می گفت و شاید این به مذاق حکومت خوش نمی آمد. سخنرانی هایی که در خارج کشور داشت و حرفهایی که می زد مورد توجه قرار می گرفت و آنهایی که می شنیدند، می گفتند مخالف است. در سال 73 قبل از عید چیزی در جیبش گذاشتند و گفتند به جرم مواد مخدر بازداشتش کردند تا مدتها بعد هم در زندان بود تا اینکه در همان جا جان داد. من همان موقع شعری گفتم که مطلعش این بود :
 وقتی که تهمت می گذارند در جیب های بی گناهت/ یک آسمان قطران و نفرت می بارد از چشم سیاهت
 خانم بهبهانی ممکن است این شعر را برای خوانندگان جرس به طور کامل بخوانید؟

وقتی که تهمت می گذارند  در جیب های بی گناهت          یک آسمان قطران و نفرت  می بارد از چشم سیاهت

گیرم نهادستند اینان در جامه  جرمت را دلیلی             غم نیست تا جان جهانی  باشد  به بی جرمی گواهت

ابر است وغم ، انبوه انبوه؛ دیوار وحشت، کوه در کوه      کی دم توانی زد به اندوه؟  بسته ست حاکم  راه آهت

 بر کاغذ ارزان کاهی  بنویس از ظلم و تباهی             تا شعله خشم ستمگر  دود آورد بیرون ز کاهت

وقتی قلم در دست داری،  هردم گلویش می فشاری          از بیم دزدی کز کمینگاه   دزدد خبر از دستگاهت 

دیگر زبانی را سخن نیست،  شادی میان انجمن نیست     تقصیر بخت مردمان است   با مردمک ها سیاهت

اما تو ناژویی، نه تاکی  از باد سردت نیست باکی            چون ابر بهمن بر تو بارد، سیمین شود تاج و کلاهت

بنویس بالای سیاهی  با خط خون این دادخواهی           کی از شکستن می هراسد کلک و بنان دادخواهت؟

 تا با قلم پیوند داری،  کی بیم حبس و بند داری؟           بنویس، بی باکانه بنویس!  این است، جز این نیست راهت...

وقتی سعیدی سیرجانی  23اسفند دستگیر شد،  من 28 اسفند این شعر را سرودم. و در مجله "آرش" پرویز قلیچ خانی آن را منتشر کرد. ایام فروردین بود که ما با اعضای کانون نویسندگان از جمله آقابان هوشنگ گلشیری و جواد مجابی و دکتر براهنی که یادش به خیر- الان اینجا نیست- رفتیم به بازداشتگاهی که سعیدی آنجا بود مدتها آنجا بودیم و به جایی نرسید. سعیدی در زندان ماند و هفت هشت ماه بعد در پاییز سال 73 کشته شد. جنازه او را به خانواده اش ندادند و معلوم نشد چه بلایی سرش آمد. با همه پا فشاری که کانون کرد حتی نگذاشتند مراسمی برای او برگزار بشود.
 در اطلاعیه ای که همان سال وزارت اطلاعات منتشر کرد آقای سیرجانی را به مسائل منافی اخلاق و اعتیاد به مواد مخدر متهم کردند. چرا این تهمت ها به سیرجانی زده می شد ؟
 ابدا این طور نبود، من دوست چندین ساله سعیدی سیرجانی بود و با خانواده ایشان روابط نزدیک داشتیم. با خانم و دخترهای ایشان نزدیک بودم.  به منزل ایشان می رفتیم و می آمدند شعرهای من را خیلی دوست داشت. با اطلاعاتی که دارم. هیچ گاه ایشان را نه با مواد مخدر دیدم ، نه کار ناشایست اخلاقی از ایشان سراغ دارم. حتی به قدری محجوب و مودب بودند که از استعمال بعضی کلمات در لفظ پوشیده هم امتناع می کرد. این مرد بسیار شریف بود و این اتهاماتی که به او زده می شود جز دشمنی چیزی را نشان نمی دهد . من برای خانم و بچه های ایشان آرزوی سعادت و خیر می کنم. یکی از دردناکترین قتل هایی بود که ناحق اتفاق افتاد.
 کتابهای مرحوم سیرجانی علی رغم اینکه ممنوع الانتشار به حساب می آمد اما بسیار در بازار غیر رسمی پر فروش بودند و از سوی مردم خریداری می شد و کپی می شد . این اقبال عمومی به کتابهای سیرجانی و تحلیل های ادبی که ایشان ارائه می داد، چه طور این همه خواننده پیدا کرده بود ؟
 چند مطلب بود که کتابهای ایشان را شایع می کرد .یکی دانش ایشان بود ، سعیدی دانش زیادی داشت و بسیار دقت می کرد در نوشتن و آنچه می نوشت حقیقت داشت . اطلاعات وسیعی داشت و دائما کتاب می خواند و با ادبیات سر و کار داشت . دیگر اینکه قلم زیبایی داشت و آمیخته با طنز ، این طنز های او را مردم دوست داشتند . خواندن کتابهای او علاوه بر اینکه موجب آموزش می شد موجب فرحناکی طبیعت انسان هم بود . هیج کس از خواندن کتابهای او خسته نمی شد . به این علت است که در میان مردم توانسته جا باز کند گرچه چگونگی مرگ او هیچ گاه روشن نشد و معلوم نشد چرا کشته شد ، وآیا از شکنجه های زندان بود. هیچ گاه جنازه او دیده نشد.
 مرحوم سیرجانی نامه های سرگشاده ای به رهبر جمهوری اسلامی نوشته بود و گویا پیغامی هم دریافت کرد از آقای خامنه ای مبنی بر اینکه مرتد هستند. در واقع هشداری دریافت کردند نسبت به نوشته هایشان ، چرا سیرجانی با این تهدیدات در ایران ماند با اینکه مورد بی مهری حکومت قرار گرفته بود و کتابهایشان هم اجازه انتشار نداشت ؟
 تا دستی بر آتش نداشته باشی نمی شود جوشش آتش را احساس کنی . عمدا سعیدی سیرجانی می ماند در ایران و اگر مسافرتی می کرد خیلی کوتاه بود و زود باز می گشت. با اینکه ممکن بود بازگشت مشکلی برای او ایجاد کند، بر می گشت .این خصوصیت در خود من هم وجود دارد من هیچ گاه نمی توانم در خارج از کشورم بمانم . البته آنها که رفتند و ماندند دلایلی داشتند و حتما زندگی و زنده ماندنشان را می باختند  اگر باز می گشتند. من به آنها حق می دهم و اتفاقا همیشه ستایش می کنم که برای ایران آواره شدند. آنها که از ایران رفتند تحصیلات کافی داشتند و مایه سربلندی ما شده اند. اما در مورد نویسندگانی مثل خودم در خارج نمی توانیم چیز بیشتری بیافرینیم و شایسته تر است در ایران بمانیم و امید بهبودی داشته باشیم.
 خانم بهبهانی به نظر شما چرا تیغ نظام به سمت نویسندگان و منتقدین دگر اندیش بود .در جریان قتل زنجیره ای  نویسندگان بیشترین قربانیان دستگاه امنیتی بودند ؟
  متاسفانه باید بگویم، این یکی از بدشانسی های نظام است برای اینکه اینهایی که از بین رفتند و اعدام شدند و اینهایی که مخالف شناخته می شدند . در واقع مخالف نبودند بلکه  دوست ملت بودند. در اول انقلاب جزو انقلابیون بودند و کمک کردند به آن. زبان آنها زبان قابل فهم مردم بود و کمک کردند تا انقلاب مستقر شود . متاسفانه تمام کسانی که مخالف پنداشتند، اینها دوستان بودند که می خواستند مملکت درست شود و متاسفانه حکومت سعه صدر نداشت .
 کانون نویسندگان با تلاشهای جلال آل احمد به وجود آمد و منتقدین و نویسندگان سرشناسی در آن جمع بودند که به انتقاد از رژیم پهلوی می پرداختند . شبهای ادبی گوته در آستانه انقلاب نمود این مبارزه بود، پس از انقلاب هم اعضای کانون نقد های مفصلی بر قانون اساسی و نظام جمهوری اسلامی نوشتند و در صف منتقدین قرار گر فتند ،شما اگر بخواهید فعالیت کانون نویسندگان پس از انقلاب را تحلیل کنید ، این تلاشها را چگونه ارزیابی می کنید  ؟
 بسیاری از ما و اعضای کانون نویسندگان ایران از کسانی بودیم که در حکومت گذشته حق گویی هایی می کردیم و از همان موقع هم ما برانداز نبودیم و نمی خواستیم حکومت از بین برود. ما در هیچ دوره ای در حال براندازی و ضد حکومت نبودیم و آدمهای اهل جنجال نبودیم . اما حرفمان را می زدیم .بسیاری از شعر های من اگر خوانده شود در آن دوره همه اش در باره این بود که آزادی باشد و برای این بود که مملکت درست شود و حرکتی به جامعه بدهد . بعد از آن هم همین طور بود . اعضای کانون نویسندگان ایران نشان دادند که خیر و صلاح می خواهند و دشمن نیستند . اما من نمی دانم چرا در سلک دشمن قرار گرفتیم و همیشه به ما دشمن و مخالف می گویند. ما مخالف نیستیم. ایران را دوست داریم . ما می خواهیم ایران بهترین جای جهان باشد. متاسفانه در طول این مدت بعد از انقلاب هم جنگ داشتیم و هم اعدام داشتیم  وهم کشتن های نابجا داشتیم .
  مصادف هستیم با  روز عدم خشونت علیه زنان  و این در حالی  است که چندین دانشجو، وکیل و روزنامه نگار زن در زندان هستند و حبس های طولانی مدت هم گرفته اند. جدای از اینکه چند زن هم در معرض اعدام هستند. شما فکر می کنید این خشونت علیه زنان و سختگیر یهایی که در مورد زنان صورت می گیرد، خاستگاه تاریخی اجتماعی دارد یا تنها به نگاه قانون گذاران و حکومت و به یک نگاه استبدادی باز می گرددد؟
 زنان ایران از صد سال پیش شروع کردند به آگاه شدن و خواستند حقوق خودشان را بگیرند . در سال 1304 ما انجمن زنان و نویسندگان را داشتیم و زنان برجسته ای در آن حضور داشتند. همه صاحب فهم و کمال بودند . وقتی دانشگاه تهران درش به روی زنها باز شد، زنان به دانشگاه رفتند با علم و هنر آشنا شدند . امروز نمی شود به زن تعدی کرد، زن امروزی زیر بار زور نمی رود و چیزی کمتر از مرد ندارد و هر قدر راه آزادی را برآنها ببندند، منکوب نخواهند شد و نسل آینده ساخته دست آنهاست .
 می توانیم خواهش کنیم  یکی از شعرهای تازه تان به مناسیت این روز برای خوانندگان ما روایت کنید؟

 خواهی نباشم و خواهم بود         دور از دیار نخواهم شد
تا "گود" هست، میان دارم           اهل کنار، نخواهم شد
یک دشت شعر و سخن دارم       حال از هوای وطن دارم
چابک غزال غزل هستم           آسان شکار نخواهم شد

من زنده ام به سخن گفتن          جوش و خروش و برآشفتن
از سنگ و صخره نیاندیشم         سیلم، مهار نخواهم شد
گیسو به حیله چرا پوشم           گردآفرید چرا باشم
من آن زنم که به نامردی         سوی حصار نخواهم شد
برقم که بعد درخشیدن              از من سکوت نمی زیبد  
 غوغای رعد ز پی دارم           فارغ ز کار نخواهم شد

تیری که چشم مرا خسته ست     بر کشتنم به خطا جسته ست
"بر پشت زین" ننهادم سر            اسفندیار نخواهم شد
گفتم از آنچه که باداباد             گر اعتراض و  اگر فریاد
"تنها صداست که می ماند"          من ماندگار نخواهم شد
در عین پیری و بیماری          دستی به یال سمندم هست
مشتاق تاختنم؛ گیرم              دیگر سوار نخواهم شد

20سروده  مهرماه 89
با تشکر از فرصتی که در اختیار جرس قرار دادید.





نگرانی شدید از وضعیت سلامت داوود سلیمانیجرس: داوود سلیمانی بدنبال عارضه قلبی برای انجام آنژیوگرافی به بیمارستان قلب اعزام و به رغم اصرار پزشکان و کادر درمانی بیمارستان برای تحت نظر بودن، بلافاصله به زندان رجایی شهر بازگردانده می شود. وی علاوه بر عارضه قلبی اخیرا به عارضه مغزی هم مبتلا شده که از عوارض ضربات بازجوها به سر وی در دوران بازجوئی است.
 سوده دختر داوود سلیمانی در خصوص عارضه مغزی پدرش به خبرنگار "جرس" می گوید: " پدرم بر اثر ضرباتی که در زمان بازجویی به سرش وارد می شده دچار مشکل اعصاب شده وصدا در گوش و سرش می پیچد و با کوچکترین صدایی بهم می ریزند. بعد از این همه مدت که پدرم به زندان کرج منتقل شده اند تازه آقای دولت آبادی از پدرم می پرسند: شما پزشک قانونی رفته اید؟ که پدرم می گوید نخیر، نوش دارو بعد از مرگ سهراب، رفتن من الان بعد از این همه مدت به پزشک قانونی چه فایده ای دارد؟"
در حالیکه خانواده وی بسیار نگران وضعیت جسمانی وی هستند اما همچنان مقامات قضایی با دادن مرخصی برای آقای سلیمانی مخالفت می کنند.
 پیش از این دادستان در پاسخ به درخواست مرخصی برای آقای سلیمانی گفته بود: "من نمی دانم چه کسی اجازه داده است که آقای سلیمانی برای عمل آنژیوگرافی از زندان بیرون بیاید؟" این در حالی است که به گفته خانواده آقای سلیمانی خود دادستان از وضعیت نامناسب روحی و جسمی وی با خبر بوده و و اساسا بدون اجازه دادستان آقای سلیمانی نمی توانسته برای عمل قلب از زندان به بیمارستان منتقل گردد.
سوده با انتقاد از عملکرد نامناسب دستگاه قضایی و رفتار بازجوها، می گوید: "پدرم زمانیکه در اوین بودند در حین بازجویی ها، از سوی بازجوها از ناحیه سر و صورت مورد ضرب و شتم قرار می گرفت که همین مسئله منجر به مشکلات مغزی برای ایشان شد. حتی زمانیکه ما ملاقاتهای کابینی داشتیم که تلفن ها خراب بود و خش خش می کرد، پدرم بیکباره گوشش را می گرفت و وقتی ما علتش را می پرسیدیم می گفتند کوچکترین صدایی اعصاب من را خرد می کند. این در حالی است که سابقه نداشته پدر من از سر وصدا و شلوغی اذیت شوند. حتی پزشک زندان که متخصص هم نبود برای پدرم دارو تجویز کرد که ما برایش تهیه کنیم. و تا الان هم از این ناراحتی ها یعنی علاوه بر عارضه قلبی بلکه از عارضه مغزی هم در رنج هستند. و این در حالی است که با درخواست مرخصی برای پدرم بمنظور پیگیری درمان ایشان همچنان "مخالفت" می شود. امروز هم خبردار شدیم که دو نفر که با پدرم در بند بودند آزاد شدند و با اینکه ده سال حکم زندان داشتند عفو خورده اند. این در حالی است که پدر من با این همه مشکلات جسمی یعنی مشکلات قلبی و مغزی که در زندان و تحت فشارهای جسمی و روحی به آن دچار شده اند، مرخصی داده نمی شود. ما نمی دانیم چرا با وجودی که قوه قضاییه از ما وثیقه هم گرفته اند با مرخصی پدرم مخالفت می کند؟ حتی برای درمان اجازه استراحت در بیمارستان داده نمی شود یعنی کلا یک جوری به ما می گویند که فکر مرخصی برای ایشان را از سرتان بیرون کنید و ایشان همین جا در زندان می مانند."
داوود سلیمانی عضو شورای مرکزی جبهه مشارکت، استاد دانشگاه، عضو کمیسیون فرهنگی مجلس و معاون دانشجویی دانشگاه تهران در دوره اصلاحات (زمان ریاست جمهوری محمد خاتمی) است که در جریان حوادث بعد از انتخابات بازداشت و در دادگاه به سه سال حبس محکوم  گردید. وی همچنین جانباز شیمیایی و برادر شهید می باشد.
گفتنی است، سلیمانی در نامه سرگشاده‌ ای به رهبری، با شرح آنچه در زمان بازجویی بر وی رفته بود، خواستار اعزام گروهی از سوی رهبری برای رسیدگی به امور زندانیان شده اما بعد از انتشار این نامه به زندان رجایی شهر منتقل می گردد.



شکل گیری تشکل های دانشجویی خط امام در نقاط مختلف جهان

بیانیه اعلام موجودیت کانون دانشجویی دکتر علی شریعتی در فرانسه

جمعی از دانشجویان ایرانی مقیم فرانسه به مناسبت ماه دانشجو و در روز تولد دکتر علی شریعتی از گفتمان سازان انقلاب اسلامی که سابقه تحصیل در فرانسه نیز دارد، بیانیه ای صادر کردند و از تاسیس جمعیتی خبر دادند که هدف آن تلاش فکری و سیاسی برای ایستادگی در برابر انحراف پیش آمده از آرمانهای انقلاب ۵۷ است.
این جمع در بخشی از بیانیه خود آورده اند: « ما – بخشی از دانشجویان ایرانی مقیم فرانسه – معتقدیم پیمانی بر ذمه‌ی ما و همه‌ی فرزندان ایران و انقلاب بزرگ آن علیه ستم و استبداد است تا در مقابل انحراف انقلاب اسلامی و باز تولید استبداد بایستیم. ویژگی های مثبت نظیر محدودیت های کمتر برای ما در عین حال محدویت هایی نظیر دوری از تجربه دست اول از شرایط جامعه راهبرد های ما را شکل می دهند. از این رو بر این باوریم که مهم ترین مسوولیتی که بر دوش ماست سامان دادن جمع مان در کنار دیگر دوستانمان در سراسر جهان برای رسا تر کردن صدای همکلاسی هایمان که از نزدیک درگیر شرایط هستند و رساندن پیام مظلومیتش به جهان با استفاده از محیطی که محدویت هایی کمتری دارد. در این راه، خودمان را در کنار میرحسین موسوی و در چارچوب منشور جنبش سبز می دانیم.»
گفته می شود تشکل های مشابهی از دانشجویان مسلمان در نقاط مختلف دیگر جهان در حال شکل گیری است که از جمله آن به شکل گیری کانون شهید بهشتی در آلمان، امام موسی صدر در لبنان و اروپای شرقی شهید مصطفی چمران در ایالات متحده و دیگر کانون ها می توان اشاره کرد که قرار است به زودی آغاز به کار کنند.
به گزارش کلمه، متن بیانیه کانون دکتر علی شریعتی به شرح زیر است:
امروز درحالی به ۱۶ آذر، سالگرد سرکوب دانشجویان معترض به کودتای ۲۸ مرداد ۳۲ و شهادت سه آذر اهورایی در حریم دانشگاه، نزدیک می شویم که بر کودتای انتخاباتی ۲۲ خرداد ۱۳۸۸ یک سال و نیم برآمده‌است. اگر چه در تمام این سال‌ها دانشجویان نشان داده‌اند که هرگز با تبلیغات و جنگ روانی از یک سو و سرکوب و محدویت های فراوان از سوی دیگر در مقابل استبداد سر فرو نخواهند آورد و به دیکتاتوری راضی نخواهند شد، اما از پس تمام این سال‌های مبارزه و مقاومت شجره خبیثه استبداد هنوز چهره‌ی کریه خود را نمایش می دهد. گویی ریشه‌های این گیاه زهرآلود چندان راسخ است که هر‌چند جنبش مشروطه ها، نهضت ملی ها، انقلاب اسلامی ها، و دوم خردادها و بیست و دوم خردادها هر یک آن را به سهم خود تکانی داده‌است، ولی پس هر انقلاب و اصلاح، عدم مراقبت و پی‌گیری مستمر و حساسیت‌ورزی نسبت به باز‌گشت استبداد به آن مجال داده‌است تا باز به شکلی دیگر جان بگیرد.
اما این همه‌ی داستان سیاه‌کاری‌ها و ویران‌گری‌های استبداد نیست؛ چرا که ولع سیری ناپذیر این استبداد در استخدام همه‌ی منابع و منافع ملی برای تثبیت قدرت خود، چندی است جامه ی دین هم بر تن کرده است. آنان که اسم اسلام را یدک می کشند و رسمشان مسلمانی نیست، صد‌ها عیب نهان و آشکار خود را در پوستین وارونه‌ی دیانت پوشانده‌اند. دروغ، نفاق، خرافه، تزویر و خشونت انباشته و نهادینه فرا‌هم آورده‌اند که در آن لگدمال کردن همه ارزش‌ها و کرامت‌های انسانی و تضییع منابع و منافع ملی را زیر چکمه‌های نظامیان مباح می دانند. اولین قربانی استبداد دینی خود دین است، و چگونه می‌توان انتظار داشت روایتی چنین خشن، متحجرانه، خرافی ، خشونت-پرست و غیر پاسخگو از دین، رهایی بخش و مقوم ارزش‌های اخلاقی در جامعه باشد و شور ایمان و معنویت را در جان‌ها زنده کند؟
استبداد ذاتاً غیرپاسخگو است و استبداد دینی با مقدس‌مآبی و ارعاب می‌کوشد با نشستن بر زبر نظارت، هزینه‌های هر‌گونه انتقاد مؤثری را چندان بالا برد که عملاً راه را بر هر گونه مشارکت ببندد. فرمایشی کردن مجلس شورای اسلامی -مجلسی که قرار بود در رأس امور باشد- کار را به جایی رسانده که رئیس دولت به صراحت از وظیفه‌ی قانونی خود در اجرای مصوبات مجلس سر باز می زند، اما کسانی که قرار بود عصاره فضایل ملت باشند حتی توان آن را ندارند که از حیثیت جایگاه خویش به عنوان نمایندگان ملت – یعنی ولی نعمتان حاکمان — دفاع کنند، چه برسد به این که بخواهند یا بتوانند قدمی در راه دادخواهی حقوق پایمال شده‌ی ملت بردارند. وضع و حال مجلس خبرگان نیز، که قرار بود تبلور اراده مردم در انتخاب و نظارت بر نماد وحدت جمهوریت و اسلامیت نظام باشد، به جایی رسیده است که حتی انتقادی معمولی از سوی یکی از اعضای خود را برنمی‌تابد و جز اغراق در ابراز ارادت و مبالغه در ابلاغ مدح و ثنا هنر دیگری ندارد. طبع غیر پاسخگوی استبداد و میل ذاتی قدرت متمرکز به گریختن از هر گونه نظارت، حکومت استبدادی و مطلقه را به محیطی مناسب برای رشد انواع فساد تبدیل می کند. امروز همه می دانیم که در نبود رسانه های آزاد و تشکلها و احزاب مستقل از حکومت، چگونه پرونده‌های فساد و یغمای بیت المال توسط بالاترین مقامات اجرایی کشور به اشاره‌ای مختومه می شود. چه طور در این شرایط می توانیم از بیت المال به عنوان دارایی مشاع ایرانیان دفاع کنیم؟
استبداد به دلیل خودمحوری و احساس استغنای ذاتی ‌اش از خرد جمعی، چنان به سمت تصمیمات خلق الساعه و فردی پیش می رود، و در نتیجه آن چنان به ناکارآمدی می رسد، که در طلایی ترین دوران بازار نفت و درآمدهای نجومی ارزی، پایین ترین نرخ رشد، بالاترین نرخ تورم و سنگین ترین رکودها را به بار می آورد. اکنون دیگر برای دلسوزان کار سختی نیست که نشان بدهند چگونه استبداد لاجرم سفره های مردم را هر روز کوچک تر ، معاش آن‌ها را بی‌رونق‌تر و تلاش ایشان را بی‌ارج‌تر می کند، چرا که مردم هر روز با گوشت و پوست خود اثرات و تبعات ساختار گسیخته‌ی مدیریتی و نظام آشفته‌ی تصمیم گیری شخص‌محور و استبدادی را لمس می‌کنند.
استبداد اما فقط معاش و سفره کارگران و کارمندان را کوچک نکرده است. ولع سیری ناپذیر او برای اعمال انحصار در همه‌ی زمینه‌ها و هراس زایل نشدنی اش از هر کس و هر چیز چنان عنان نیروهای مسلح را رها کرده است که کمر بخش خصوصی زیر چکمه های نظامیان در حال خرد شدن است و هر روز نظامیان، سرخوش از تسخیر باقی مانده میدان کسب و کار، عرصه را بر هر گونه کارآفرینی عادلانه و خلاقانه بیش‌تر تنگ می‌کند.
استبداد به دلیل هراس و بی‌اعتمادی همیشگی‌‌اش به ملت، عرصه‌ی فرهنگ و هنر را، که بر‌آیند خلاقیت، نماد تنوع و تبلور تکثر در جامعه است، بر نمی تابد و همه را گوش به فرمان خود می‌خواهد. اما اکنون پای تعدی را از حوزه‌ی فرهنگ فرا‌تر نهاده‌است به علم نیز تسری داده است و دیگر حتی نهاد علم را نیز دیگر بر نمی تابد. امروز نه فقط هم شاگردی های ما از حق تحصیل محروم می شوند، و نه فقط برجسته ترین اساتید دانشگاه ها اجباراً بازنشسته می‌شوند، که اساسا علم و دانش و نهاد آن یعنی دانشگاه و عاملان و حاملان آن یعنی استاد و دانشجو را دشمن تلقی می‌کنند و کمر همت هدم علوم انسانی بسته‌اند، شاید از این رو که استبداد به خوبی دریافته است علم و آگاهی دشمنان او هستند و استبداد و آگاهی هرگز یک جا جمع نمی شوند.
این استبداد اما تنها سرمایه‌هایمان را در داخل بر باد نداده است. در عرصه جهانی نیز، از یک سو با ماجراجویی های بی پشتوانه، اجماع بزرگی را هم در سطح امنیتی و هم در سطح اخلاقی علیه کشومان شکل داده است و از سوی دیگر، هم چنان با خفت و خواری به دنبال کسب مدال مذاکره است. جملگی این اقدامات نسنجیده در روابط خارجی، به همراه دولتی که مشروعیت و مقبولیت مردمی را در داخل به همراه ندارد و به حمایت جمهور مردم مستظهر نیست، منافع ملی و عزت و اعتبار بین المللی کشورمان را، که ارزشمندترین سرمایه های هر کشور در جهان است، همچون باقی سرمایه ها در آتش ناکارآمدی، بی خردی و انحصارطلبی خود سوزانده است.

ما به عنوان بخش کوچکی از فرزندان ملت ایران که اکنون دور از خانه نگران حال و آینده‌ی کشور و هم‌وطنان‌مان در گذر تند‌باد استبداد دینی و زمام‌داری نا‌بخردانه‌ی حاکم بر کشوریم؛ برایمان دشوار است که ببینیم استبداد همچون غده‌ای سرطانی در کالبد این مرز و بوم ریشه می‌دواند، این چنین آینده کشورمان را با همه منابع سرشار معنوی و مادیش روزبروز تیره تر و تباه تر می کند، امکان هر نوع نقد و اصلاحی را می‌بنند، منابع پایایی و پویایی این کشور را سترون می‌کند، و همه‌ی منافع و منابع ملی را هزینه‌ی دگردیسی جمهوری اسلامی به استبدادی دینی و نظامی می‌کند. برای ما دردناک است این که می بینیم چه طور ناکارآمدی استبداد هر روز سفره های خانواده هایمان را کوچک تر و شرایط زندگی را برای هم وطنانمان سخت تر می کند. برای ما اندوهناک است که می بینیم هر روز جمع دیگری از هم کلاسی‌هایمان از تحصیل محروم می شوند، استادانمان اجباراً بازنشسته یا اخراج می شوند و دوستان معترضمان در ازای خیر‌خواهی و شجاعت‌شان داغ و درفش می بینند. برای ما دلهره آور است که شاهد ریشه دواندن و نهادین شدن عقب‌‌ماندگی مادی و معنوی در کشورمان باشیم.
. جنبش سبز مردم ایران همان نهال پاکی است که ریشه‌ی آن در عمق دل‌های مردم ایران ریشه دوانده و راسخ شده است و شاخ و برگ آن به نرمی و آرامی روییدن بهار رو به بالیدن و رشد و شکوفایی است. درختی که خداوند زیبایی، خیر و حقیقت میوه‌های پیروزی را بر شاخه‌های آن خواهد نشاند و خاکستر سیاه‌رویی و سیاه‌روزی را بر بساط آن خسران‌زدگانی خواهد نشاند که خلق خدا را بندگان خویشتن خواستند و از متاع قدرت دنیوی لقمه‌‌های حرام استعلا و الوهیت فرعونی بر‌گرفتند و دست در خون و آب‌روی بندگان خدا گشودند و دین خدا را بازی‌چه‌ی میل سیری نا‌پذیرشان به قدرت و شهوت شهرت ساختند. این درخت شکوفا با پای‌مردی و وحدت ما آبیاری می‌شود.
ما معتقدیم ایرانیان هرجای جهان که هستند می توانند با انسجام بیشتر به جمع هایشان حضور گرم تری در همراهی راه که مردم مان آغاز کرده اند داشته باشند. هر جمع و گروه هم به عنوان رنگی از رنگین کمان جنبش سبز که تبلور جامعه متکثرمان است می تواند نقش در تقویت اجماع برای پیومدن راه سبز امید در کنار دیگر اعضای خانواده بزرگ سبزها داشته باشد. راهی که دشواری‌های آن با گام‌های کوچک اما استوار و امید‌وار هموار خواهد شد. از آنجا که تلاشمان متکی به تکلیفی است که روی شانه ی خود احساس می کنیم و مسوولیتمان را گام زدن در در مسیرِ حق به اندازه وسعمان می دانیم، شکست در آن معنی ندارد
ما -بخشی از دانشجویان ایرانی مقیم فرانسه- معتقدیم پیمانی بر ذمه‌ی ما و همه‌ی فرزندان ایران و انقلاب بزرگ آن علیه ستم و استبداد است تا در مقابل انحراف انقلاب اسلامی و باز تولید استبداد بایستیم. ویژگی های مثبت نظیر محدودیت های کمتر برای ما در عین حال محدویت هایی نظیر دوری از تجربه دست اول از شرایط جامعه راهبرد های ما را شکل می دهند. از اینرو بر این باوریم که مهم ترین مسوولیتی که بر دوش ماست سامان دادن جمع مان در کنار دیگر دوستانمان در سرتاسر جهان برای رسا تر کردن صدای همکلاسی هایمان که از نزدیک درگیر شرایط هستند و رساندن پیام مظلومیتاش به جهان با استفاده از محیطی که محدویت هایی کمتری دارد. در این راه، خودمان را در کنار میرحسین موسوی و در چارچوب منشور جنبش سبز می دانیم.
در این مسیر چشم به جاده‌هایی داریم که هدایت الهی پیش‌پایمان قرار می‌دهد. ما می‌اندیشیم و تدبیر می‌کنیم، اما ایمان داریم که در عمل، پوییدن راه‌هایی که او به روی‌مان می‌گشاید عین رسیدن به مقصود است.
کانون دکتر شریعتی
جمعی از دانشجویان ایرانی مقیم فرانسه




نوزده زندانی سیاسی بی‌گناه، در شب عید غدیر و روز عید از بند ۳۵۰ زندان اوین آزاد شدند.
کلمه پیش از این، خبر این آزادی را به همراه اسامی تعدادی از زندانیان آزادشده منتشر کرده بود و اکنون سایت بامدادخبر، با اشاره به اینکه آزادی این زندانیان به دنبال درخواست رئیس قوه قضاییه از رهبری صورت گرفته، اسامی همه نوزده زندانی آزادشده را بدین ترتیب اعلام کرده است:
عباس کاکایی (دانشجوی کرد دانشگاه تهران)، امیرحسین کاظمی (عضو شاخه جوانان نهضت آزادی)، جواد ماه زاده (نویسنده و روزنامه‌نگار)، علیرضا مرادی (دانشجوی کرد دانشگاه تهران)، آرمان رضاخانی (دانشجوی نخبه المپیادی رشته آی‌تی)، یاسر ترکمن (دانشجوی دانشگاه امیرکبیر)، حمزه باغبان (شهروند بازداشت‌شده در روز عاشورا)، سینا گلچین (دانشجوی دانشگاه آزاد تهران مرکز)، آبتین غفاری (هنرمند بازداشت‌شده در ۲۱ بهمن ۸۸)، ناصر عبدالحسینی (محکوم به دوازده سال حبس قطعی)، رضا خادمی (محکوم به دوازده سال حبس قطعی)، ایمان آذربان (دانشجوی بازداشتی در روز عاشورا، محکوم به شش سال حبس)، مسعود باباپور (دانشجوی مهندسی صنایع دانشگاه آزاد گرمسار)، امیررضا (گلچین) عارفی (عضو انجمن پادشاهی، ۱۵ سال حبس قطعی)، سامان نورانیان (دانشجوی بازداشتی در روز عاشورا)، عبدالرحمان ماهوش (شهروند محکوم به ۱۸ ماه حبس قطعی)، سعید رهبری، فتاح سبحانی (شهروند) و محسن جعفری (شهروند محکوم به سه سال حبس قطعی).
بامدادخبر همچنین گزارش داده که چند فعال سرشناس سیاسی و دانشجویی دیگر نیز قرار است در دو روز آینده از زندان آزاد شوند.

مسومیت دانش آموزان پس از قطع سهمیه غذا

خبرگزاری هرانا - دو نفر از معاونین اداره آموزش و پرورش کامیان علی الرغم اختصاص سهمیه غذایی از سوی اداره کل آموزش و پرورش استان کردستان سهمیه غذای یک هنرستان را قطع کردند.
بنا به اطلاع گزارشگران هرانا، هنرستان دهستان گشگی یکی از روستاهای محروم منطقه کردستان بوده و دانش آموزان این هنرستان از خانواده های محروم هستند
مجبورند جهت صرف نهار همراه خود غذایی پخته شده در صبح را در موقع نهار بدون امکانات سلف سرویس مصرف بکنند و این سبب مسمومیت تعدادی از این دانش آموزان شده است.


احضار، تهدید و بازجویی از شاگردان و پیروان مرحوم آیت الله منتظری

خبرگزاری هرانا - در آستانه فرا رسیدن سالگرد درگذشت مرحوم آیت الله منتظری، و در ادامه فشارها و تهدیدات وارده بر فعالان شهرهای مختلف جهت کنترل و جلوگیری از هرگونه مراسمی برای سالگرد آن مرجع تقلید مردمی، آقایان محمود صلواتی، سید علی اصغر غروی و مرتضی امیری جرقویه نیز، توسط مقامات امنیتی اصفهان احضار و مورد تهدید قرار گرفته اند. به گزارش جرس، در آستانه سالگرد درگذشت مرجع تقلید فقید جنبش سبز و در راستای اِعمال محدودیت ها و کنترل هرگونه اقدامی در جهت برگزاری سالگرد مرحوم منتظری، طی روزهای اخیر اداره اطلاعات شهرهای اصفهان، نجف آباد و خمینی شهر، افراد ذی نفوذ و طرفدار آن مرحوم، اعم از روحانیون، معتمدین محلی و هیئت های امنای مساجد را احضار و مورد بازجویی و تهدید شدید قرار داده اند، که از جمله می توان به محمود صلواتی، سید علی اصغر غروی و مرتضی امیری جرقویه اشاره کرد.
گفتنی است محمود صلواتی، نویسنده، محقق و قرآن‌پژوه و همچنین مولف کتبی چون حجود و خشونت، خارجیگری، سیمای پاسدار و ... می باشد.
سید علی اصغر غروی، فرزند مرحوم علامه حکیم سید محمد جواد غروی نیز، فعال ملی- مذهبی و عضو شورای مرکزی نهضت آزادی ایران می باشد، که نهم مهرماه امسال به همراه دکتر ابراهیم یزدی، دبیر کل آن تشکل و جمعی دیگر بازداشت گردید و بعد از چندی آزاد شد.
و مرتضی امیری جرقویه، دبیر بازنشسته آموزش و پرورش و یکی از استادان سخن می باشد، که به خاطر دفاع از آیت الله منتظری بارها بازداشت شده و به زندان افتاده است. او همچنین بخاطر سخنرانی هایی که در شهرهای مختلف از جمله اصفهان و نجف آباد داشت بارها ممنوع المنبر شده است.
از جمله دیگر احضار و تهدید شدگان روزهای اخیر، محمد مقدس و احمد عابدینی، از فضلا و شاگردان مرحوم منتظری بودند، که توسط اداره اطلاعات و دادگاه ویژه روحانیت اصفهان احضار و مورد بازجویی قرار گرفتند و در خمینی شهر نیز، پس از تهدید ضمنی تلفنی توسط معاون اداره اطلاعات آن شهرستان، آقای سعیدیانفر که از روحانیون موجه و از شاگردان آیت الله منتظری بوده، مورد بازجویی و تهدید قرار گرفت.
لازم به یادآوری است سال گذشته پس از درگذشت آیت الله العظمی منتظری، تعدادی از نزدیکان و شاگردان ایشان احضار و یا بازداشت شدند و در تجمعات مردمی در برخی نقاط کشور از جمله قم، تهران، اصفهان، نجف آباد، تبریز و کاشان نیز تعداد زیادی از طرفداران آن مرحوم، دستگیر و به بازداشتگاه منتقل شده بودند.
افرادی چون سید محمد طاهری؛ فرزند آیت الله طاهری، امام جمعه سابق اصفهان که بعد از ممانعت نیروهای نظامی و لباس شخصی از برگزاری مراسم ختم برای آیت الله العظمی منتظری در مسجد سید و مسجد حسین آباد اصفهان، بازداشت شده یود.
مهندس مصطفی ایزدی، نویسنده، روزنامه نگار و از فعالان سیاسی که  مطالب زیادی را در دفاع از آیت الله منتظری نوشته بود.
مهندس محمود دردکشان، از فعالان سیاسی قبل و پس از انقلاب که در سالیان گذشته نیز بارها به خاطر دفاع از آیت الله منتظری دستگیر و زندانی شده بود.
و احمد قابل، از شاگردان معظم له، که هنگام دریافت خبر فوت فقیه عالیقدر از مشهد عازم قم بود و در نیشابور توسط نیروهای اطلاعاتی دستگیر شد و هم اکنون در زندان می باشد.

احضار اعضای شاخه جوانان جبهه مشارکت استان خراسان برای دادگاه روز ۱۵ آذر

خبرگزاری هرانا - در آستانه ۱۶ آذر و روز دانشجو، گروهی از اعضای شاخه جوانان جبهه مشارکت استان خراسان رضوی، به دادگاه انقلاب احضار شدند.
به گزارش جرس، این فعالان اصلاح طلب، که با قرارهای وثیقه و کفالت منتظر برگزاری دادگاه و رسیدگی به اتهامات وارده به خود در جریان حوادث بعد از انتخابات بوده اند، می بایستی روز دوشنبه ۱۵ آذر ماه ٨٩، خود را به دادگاه انقلاب مشهد معرفی نموده و مورد محاکمه قرار گیرند.
اسامی و جزئیات احضار شدگان متعاقبا اعلام می شود.

سیاوش حاتم بازداشت شد

خبرگزاری هرانا - سیاوش حاتم، فعال دانشجویی و دبیر سابق انجمن اسلامی دانشگاه بوعلی همدان روز سه شنبه این هفته توسط مامورین وزارت اطلاعات بازداشت و به مکان نامعلومی منتقل شد.
به گزارش دانشجونیوز، سیاوش حاتم دبیرسابق انجمن اسلامی دانشگاه بوعلی سینا همدان است که پیش از این و در پی اعتراضات انتخاباتی سال گذشته بازداشت و پس از مدتی با قید ضمانت آزاد شده بود. این فعال دانشجویی به درخواست نیروهای امنیتی و توسط مسئولین دانشگاه بوعلی از دانشگاه محل تحصیل خود اجبارا به دانشگاه شهید بهشتی تهران منتقل شده بود.
 بنابه گفته نزدیکان این فعال دانشجویی، وی در حالی که در جلسه رسمی امتحان در دانشگاه شهیدبهشتی حضور داشته توسط مامورین وزارت اطلاعات بازداشت و به خارج از دانشگاه منتقل شده است. سپس مامورین وزارت اطلاعات  وی را به منزل شخصی اش برده و پس ازتفتیش منزل و ضبط کامپیوتر و وسائل شخصی اش، او را به مکان نامعلومی منتقل کرده اند. مامورین اطلاعاتی در پاسخ به اعضا خانواده سیاوش حاتم، علت بازداشت وی را تنها "پرسیدن چند سوال" عنوان کرده اند.
لازم به ذکر است که در هفته های پیش نیز 4 عضو منتخب شورای مرکزی دفترتحکیم وحدت یعنی علی قلیزاده، علیرضا کیانی، محسن برزگر و محمد حیدرزاده بازداشت شده بودند. گمانه زنی می شود این بازداشت ها در آستانه 16 آذر و با هدف ایجاد رعب در میان فعالین دانشجویی صورت می گیرد.


19 نفر از زندانیان آزاد شدند/ تکمیلی

خبرگزاری هرانا - روز گذشته سوم آذر ماه 19 نفر از زندانیان بند 350 زندان اوین آزاد شدند.
بنا به اطلاع گزارشگران خبرگزاری حقوق بشر ایران "هرانا" بعداز ظهر روز گذشته 19 نفر از جمله سینا گلچین، ناصر عبدالحسيني، رضا خادمي، ايمان آذريان، مسعود باباپور، جواد ماهزاده، گلچين عارفي و سامان نورانيان از زندانیان بند 350 زندان اوین آزاد شدند.
اعطای مرخصی از سوی دستگاه قضایی به زندانیان سیاسی همواره با فشار و تفتیش عقاید روبرو بوده است.


بی خبری از وضعیت مادران بازداشتی و نگهداری آنان در بند انفرادی

خبرگزاری هرانا - َخانمها اكرم نقابی ( مادر زینالی) و ژیلا مهدویان(مادر ترمسی) در سلولهای انفرادی ٢۰٩ اوین محبوس می باشند و هیچ اطلاعی از وضعیت پرونده و اتهامات آنان در دست نیست.
بر اساس گزارش كانون حمايت ازخانواده هاي جان باختگان و بازداشتي ها، تا كنون خانواده های این مادران اجازه ملاقات با آنان را پیدا نكرده و وضعیت حقوقی هیچكدام مشخص نیست. هر دو این مادران در تاریخ ۱٧ مهرماه به همراه دخترانشان دستگیر گردیده بودند كه بعد از مدتی دختران آنان آزاد و هم اكنون مادران در وضعیت نامشخصی به سر می برند. گفته می شود كه به این مادران اتهامات كلیشه ای "اقدام علیه امنیت ملی" و "ارتباط با گروههای معاند" زده شده است .
همچنین آمده است آنان فقط یک باردر هفته با خانواده های خود تماس تلفنی دارند، تا صرفا از وضعیت سلامتی خانواده را مطلع کنند، اما اجازه صحبت در رابطه با وضعیت و اتهامات مربوط به خودشان را ندارند.
دست اندركاران قوه قضاییه نیز اجازه ملاقات به خانواده های این دو مادر زندانی را تا كنون نداده اند.

اعمال محدودیت های جنسیتی در دانشگاه شهرکرد و اعتراض دانشجویان

خبرگزاری هرانا - در چند ماه اخیر مسئولین دانشگاه شهر کرد اقدام به انحلال چندین کانون و تشکل های فرهنگی و هنری نمودند.
به گزارش دانشجونیوز، به دنبال انحلال کانون های فعال فرهنگی از جمله تئاتر، موسیقی، گفتمان فرهنگي، هنرهاي تجسمي و تجمیع و محدود کردن این کانون ها در یک کانون که همراه با  جداسازي جنسيتی در محیط کانون ها و محيط های فرهنگی بوده است ، در اقدامی دیگر مسئولین  دانشگاه به دنبال جداسازی کافي شاپ دانشگاه بودند که با مخالفت شدید دانشجویان همراه شده بود. گفتنی است که پیش از این در بعضی از دروس عمومی نیز جدا سازی جنسیتی در این دانشگاه اعمال شده بود.
 در همین زمینه یک منبع آگاه به دانشجونیوز گزارش می دهد که به دنبال سناریو تفکیک جنسیتی، يکي از کانون های فرهنگي دانشگاه شهرکرد به مناسبت عید غدیر در تاريخ های ۱ آذر و ۲ آذر جشنی به این مناسبت برگزار کرده بود که روز اول جشن به دانشجویان پسر و روز دوم به دانشجویان دختر اختصاص یافته بود.
این اقدام مسولین دانشگاه با اعتراض عموم دانشجویان همراه شد بطوریکه دانشجویان دانشگاه شهرکرد در اقدامی اعتراضی از حضور در این مراسم خودداری نمودند. گفتنی است پس از روی کار آمدن دولت محمود احمدی نژاد در سال ۸۴ پروژه تفکیک جنسیتی از سوی برخی از نهادها و روحانیون دولتی به صورت تدریجی در حال اجرا می باشد که اغلب با مقاومت اکثریت دانشجویان مواجه شده است.