روز دوشنبه بخش چهارم، تحلیل ها و آخرین گزارشات از اعتراضات، بازداشتها، زندان، و بیدادگاهها --- بیانیه ها

«پرتاب کفش به سوی محمود احمدی‌نژاد در ساری»

سخنرانی محمود احمدی نژاد در دومین مراسم سالگرد علی کردان، وزیر کشور اسبق ایران، در ساری.

رسانه‌های داخلی ایران خبر می‌دهند که بامداد دوشنبه در جریان سخنرانی رئیس جمهوری ایران در مصلای ساری، یکی از کارگران اخراجی این شهر که توانسته بود خود را به صندلی‌های جلو برساند، کفش‌های خود را به طرف محمود احمدی‌نژاد پرتاب کرد که این کفش‌ها به محمود احمدی‌نژاد برخورد نکرد و به بنر پشت سر او اصابت کرد.
به گزارش خبرگزاری آسوشیتدپرس به نقل از برخی رسانه‌های داخلی ایران این فرد، کارگر اخراجی یکی از کارخانجات نساجی است که بیش از یک سال است حقوقی دریافت نکرده‌است و در جریان سخنرانی محمود احمدی‌نژاد به مناسبت دومین سالگرد درگذشت علی کردان، وزیر کشور اسبق، با پرتاب کفش‌ها شروع به انتقاد از وضعیت بیکاری در ایران کرد.
بنا بر این گزارش‌ها این کارگر میانسال پس از آن به شدت مورد ضرب و شتم قرار گرفت و «اگر دخالت نیروهای انتظامی نبود مشخص نبود چه بلایی بر سر او می‌آمد.»
خبرآنلاین نیز می نویسد که جمعی از کارگران اخراجی کارخانجات نساجی که بیش از یک سال است حقوقی دریافت نکرده‌اند «تقاضاهایی را در زمان سخنرانی رئیس جمهور مطرح می‌کردند و اعتراضاتی داشتند» و «در بخش‌هایی از سخنان رئیس جمهور شعارهایی می‌دادند.»
گزارش‌های رسمی در ایران میزان بیکاری را در حدود ۱۱ درصد عنوان می‌کنند اما کارشناسان مختلف این درصد را بسیار بالاتر از این میزان می‌دانند. در حدود هفت میلیون و ۵۰۰ هزار نفر در ایران از قشر کارگر هستند که با خانواده‌هایشان حدود ۳۰ میلیون نفر را تشکیل می‌دهند.
کانون مدافعان حقوق کارگر در ماه جاری آنچه را که افزایش فشار بر کارگران و فعالان کارگری در ایران نامید، محکوم کرد.
این تشکل کارگری از برخورد برخی از مسئولان جمهوری اسلامی ایران انتقاد کرد و نوشت: «آنان در ظاهر از مبارزات ضدسرمایه‌داری در کشورهای دیگر حمایت کرده، اما در ایران فعالان کارگری را مورد آزار و تعقیب و زندان قرار می‌دهند.»
اتحادیه‌های بین المللی کارگری و سازمان‌های حقوق بشری از جمهوری اسلامی ایران به خاطر به رسمیت نشناختن حق کارگران ایران برای تشکل‌یابی انتقاد کرده‌اند.
در روزهای گذشته اعتراض‌ها به تلاش دولت محمود احمدی نژاد برای تغيير قانون کار از مصاحبه‌ها و اظهارنظر در سايت‌ها و يا نشست‌ها فراتر رفت و به سطح خيابان ها کشيده شد.

نخستين اعتراض در روز ۲۹ آبان، سالگرد تصويب قانون کار صورت گرفت که صد‌ها کارگر در اعتراض به پيش‌نويس قانون کار جديد در مقابل ساختمان مجلس در تهران تجمع کردند.
خبرگزاری فارس تعداد کارگران معترض را ۵۰۰ نفر، اتحاديه آزاد کارگران ايران شمار آنها را حدود ۲ هزار نفر و خبرگزاری ايلنا تعداد اين کارگران را ۳ هزار نفر اعلام کردند. اين تجمع، نخستين اعتراض خيابانی به تلاش دولت برای تغيير قانون کار به شمار می‌‌رفت.

ماجرای توالت‌شویی «مهدوی کنی» و «هاشمی رفسنجانی»

  امید کشتکار

وب سایت «هاشمی رفسنجانی» به تازگی بخش‌هایی از خاطرات «مهدوی کنی» را منتشر کرده است که در آن به دوران زندان این دو روحانی در پیش از انقلاب پرداخته شده. مهدوی کنی روایت کرده است: «جارو کشیدن و تی کشیدن و حتی شستن توالت‌ها و ظرف‌ها تقسیم شده ‌بود و ما انجام می‌دادیم؛ مثلاً یک روز نوبت من و آقای هاشمی بود که این کار‌ها را می‌کردیم. نوبت من همیشه با آقای هاشمی می‌افتاد. شیلنگ می‌گرفتیم و توالت‌ها را می‌شستیم، «تاید» می‌ریختیم و تمیز می‌کردیم. دستشویی‌ها و محل وضو را می‌شستیم، اتاق را جارو می‌کردیم. راهرو‌ها را تی می‌کشیدیم و ظرف‌ها را می‌شستیم.»

 به گزارش «انتخاب» رئیس جامعه روحانیت مبارز از تشکل‌های اصلی اصولگرا در ادامه خاطرات خود از زندان نقل کرده است: «قریب دو ماه، قضیه شکنجه و فشار ادامه داشت و پاهای من زخم شده‌ بود تا ۵۰ روز نمی‌توانستم حمام بروم و یا پا‌هایم را بشویم، چون زخم‌ها خیلی زیاد بود و هر روز ما را می‌بردند پانسمان می‌کردند و می‌آوردند. عضدی که معاون فرمانده‌ی ساواک آنجا بود گاهی مرا می‌دید و می‌گفت مهدوی! بالاخره توی باغ نیامدی؟ تو آخر یک کلمه راست به ما نگفتی. نزدیک دو ماه آنجا بودم، پس از دو ماه ما را احضار کردند و از آنجا انتقال دادند. شب بود چشم‌های مرا بستند و سوار ماشین کردند. وقتی چشمم را باز کردم دیدم با آقایان: منتظری، هاشمی، مرحوم ربانی شیرازی، لاهوتی، انواری و طالقانی در یک اتاق هستیم. پس از نردیک دو ماه که در سلول انفرادی بودیم، دیدار دوستان موجب خوشحالی فراوان گشت. آنجا بهداری زندان اوین بود. آن شب، شب خوبی بود و خیلی خوش گذشت، آقای انواری شوخی می‌کردند، چیزهایی مثل کولر در چهار گوشه‌ی اتاق بود که گاهی هم صدایی می‌داد. من گفتم این، کولر نیست. دوستان گفتند چیزی نیست کولر است. بعد فهمیدیم که آن یک دستگاه تلویزیون مدار بسته بود و تمام حرکات ما را ضبط می‌کرد.»

مهدوی کنی که با فشار جریان اصول‌گرا جایگزین هاشمی رفسنجانی در ریاست مجلس خبرگان شده در ادامه خاطرات خود از صدای بد قرآن خواندن هاشمی انتقاد می‌کند و می‌گوید: «صبح‌ها وقتی آقای هاشمی نماز می‌خواندند مقید بودند که هر روز قرآن بخوانند. نمی‌گویم صدای آقای هاشمی خیلی بد بود، ولی هیچ خوب نبود. آقای لاهوتی خیلی شوخی می‌کرد، می‌گفت: آقای هاشمی! بخوان که من دارم کیف می‌کنم! آقای هاشمی هم مقید بود که قرآن را با صوت بخواند. واقعاً هم صدایش خوب نبود. ایشان یک مدتی قبل از صبحانه بعد از اینکه قرآن می‌خواندند به مطالعه‌ آیات می‌پرداختند. آقای هاشمی در این جهت خیلی پرکار بود.‌‌ همان کاری را که الآن بخشی از آن چاپ و منتشر شده، می‌نوشتند. ایشان از اول قرآن شروع کردند و یک قسمت از وقتشان درباره‌ قرآن می‌گذشت. یک قسمت دیگر وقتشان به خواندن زبان فرانسه نزد آقای دکتر شیبانی می‌گذشت. یک مقداری هم سابقاً انگلیسی خوانده بودند که در آن موقع تمرین زبان داشتند. نمی‌دانم الان بلدند یا نه، ولی در آن زمان صبح‌ها این کار را انجام می‌دادند.»

ایران از تکنولوژی هواپیمای بدون سرنشین آمریکا در صنایع هوائی خود استفاده می کند

نوشتۀ فواد روستائی

رئیس کمیتۀ امنیت داخلی مجلس شورای اسلامی می گوید ایران برای پی بردن به رمز و راز هواپیمای بدون سرنشین "آر- کیو١٧٠" به چین و روسیه نیازی ندارد و به هیچ وجه در سیاست ایران نیست که فناوری نوین به دست آورده را در اختیار چین یا روسیه قرار دهد.  
پرویز سروری، نمایندۀ تهران و رئیس "کمیتۀ امنیت داخلی" مجلس شورای ملی، گفت جمهوری اسلامی ایران از فناوری هواپیمای بدون سرنشین آمریکائی در صنایع هوائی خود استفاده خواهد کرد.

پرویز سروری در گفتگوئی با خبرنگاران ضمن بیان این مطلب افزود از زمان "فرونشاندن" این هواپیمای بدون سرنشین آمریکائی، تخلیۀ اخبار و اطلاعات محرمانۀ آن آغاز شده است و قطعاً از "تکنولوژی" این هواپیما در صنایع هوائی ایران استفاده خواهد شد.
مقامات آمریکائی اعلام کرده اند که هواپیمای بدون سرنشین این کشور از نوع  "آر- کیو١٧٠" در خاک ایران سقوط کرده است اما مقامات جمهوری اسلامی ایران ادعا می کنند که هواپیما را در ایران "فرونشانده" اند.
این هواپیما به گفتۀ مقامات ایرانی در عمق ٢٥٠ کیلومتری قلمرو هوائی ایران به زمین نشانده شده است.
رئیس کمیتۀ امنیت داخلی مجلس در عین حال اذعان کرد که رخنۀ یک هواپیمای جاسوسی سازمان سیا به قلمرو هوائی کشور "مسالۀ تأمل برانگیزی" است.
ایران از تجاوز این هواپیما به قلمرو هوائی ایران به سازمان ملل متحد شکایت کرده است.
در واکنش به گزارش ها رسانه های خارج که از ناتوانی ایران در پی بردن به ساز و کار این هواپیمای مدرن و پیچیدۀ تجسسی سخن گفته اند، پرویز سروری گفت ایران برای پی بردن به رمز و راز این هواپیما به چین و روسیه نیازی ندارد و به هیچ وجه در سیاست ایران نیست که فناوری نوین به دست آورده را در اختیار چین یا روسیه قرار دهد.

۱٩کشته و مجروح در انفجار کارخانه فولاد یزد

بر اثر انفجار در کارخانه فولاد غدیر یزد، ٧ کشته و ١٢ تن مجروح شدند. در میان کشته شدگان تعدادی از اتباع خارجی نیز دیده می شود.

فرماندار یزد در گفتگو با خبرگزاری فارس، ضمن تائید خبر انفجار در کارخانه فولاد یزد که منجر به مرگ ٧ نفر و مجروح شدن ١٢ نفر شد، خاطرنشان کرد : بلافاصله پس از حادثه تمام دستگاه‌های خدمات‌رسانی از جمله اورژانس، آتش‌نشانی و نیروی انتظامی در محل مستقر شده و به کمک‌رسانی به صدمه دیدگان اقدام کردند.
در میان کشته شدگان در جریان انفجار در کارخانه فولاد غدیر، تعدادی از اتباع خارجی مقیم این استان نیز دیده می شود.
کارخانه فولاد یزد، درانتهای شهرک صنعتی یزد واقع است.این کارخانه متعلق به بخش خصوصی است.
در پی این حادثه، مدیر و مسئولان کارخانه احضار شده اند. تاکنون دلایل انفجار کارخانه مشخص نشده و بنا بر اظهارات فرماندار یزد دلایل انفجار کوره ذوب کارخانه، توسط کارشناسان در دست بررسی است.

رئیس دیوان محاسبات:در سطح رئیس جمهوری و وزیران تخلفات ادامه دارد

رئیس دیوان محاسبات ایران می‌گوید که تخلفات در بدنه دولت کاهش یافته اما در سطح رئیس دولت و وزیران همچنان ادامه دارد

عبدالرضا رحمانی فضلی، رئیس دیوان محاسبات ایران امروز (بیستم آذر۱۳۹۰)، با انتقاد از برخی "بی انضباطی‌های مالی" در آن کشور، مجلس و دولت را مسئول رفع این مشکلات دانسته است.

آقای رحمانی فضلی به خبرگزاری مهر گفت که در بدنه دولت از وزیران به پائین، تخلفات کاهش یافته است، اما در سطح "رئیس دولت و وزیران"، تخلفات همچنان ادامه دارد.

عدم کسب درآمدها، جابجایی در درآمدها، عدم واگذاری مناسب در اصل ۴۴، موضوع اجرای قانون هدفمند کردن یارانه‌ها و برداشت و پرداخت به حساب ذخیره ارزی، از جمله مواردی است که رئیس دیوان محاسبات ایران به تخلفات محمود احمدی نژاد، رئیس جمهوری و دولت او در سطح وزیران نسبت می‌دهد.
دیوان محاسبات زیر نظر مجلس ایران فعالیت می‌کند و وظیفه آن رسیدگی به کلیه حساب‌های دولتی و سایر دستگاه‌هایی است که به نحوی از بودجه عمومی استفاده می‌کنند.
به گزارش خبرگزاری دانشجویان ایران، ایسنا، آقای رحمانی فضلی همچنین معتقد است که وجود "هزینه‌های زیاد و بدون اولویت" در ایران، امکان سوء استفاده و فساد را در این شرایط افزایش می‌دهد.

عبدالرضا رحمانی فضلی

دیوان محاسبات که بازوی نظارتی مجلس ایران شمرده می‌شود، اسفند ماه سال قبل اعلام کرد که ۱۲ هزار میلیارد تومان از درآمدهای نفتی آن کشور به حساب ذخیره واریز نشده است.
دو سال قبل‌تر هم دیوان محاسبات گزارش داده بود که یک میلیارد دلار از درآمد مازاد نفتی به خزانه واریز نشده است، اما دولت ایران آن را نپذیرفت و سرنوشت آن یک میلیارد دلار هم نامعلوم ماند.
آقای رحمانی فضلی گفت که این بار تخلف ۱۲ هزار میلیارد تومانی دولت در صحن علنی مجلس بررسی شد و با تصویب نمایندگان، موضوع به قوه قضائیه ارجاع شد.
براساس گزارش دیوان محاسبات ایران، دولت در هشت ماه اول برنامه حذف یارانه‌ها نزدیک به ۱۵ میلیارد دلار از حساب بانک مرکزی، درآمدهای نفتی و بودجه عمومی کشور برای پرداخت یارانه نقدی هزینه کرده است.
به گزارش سایت خبرآنلاین، اظهارات آقای رحمانی فضلی مبنی بر این که "هیچ کس نمی‌داند بودجه عمومی کشور چه میزان است"، واکنش علی اکبر جوانفکر، مشاور رئیس جمهور را در پی داشت.
آقای جوانفکر به روزنامه اعتماد گفته بود که "اگر حساب و کتابی وجود داشت، کسی به خود جرات نمی‌داد این طور صحبت کند و به دولت منتخب مردم این طور تهمت بزند".
اقای رحمانی فضلی نیز در پاسخ به این اظهارات آن را "حرف‌ها سخیف" خواند و گفت که "اتفاقا حساب و کتاب اکنون در دست دولت است" و اگر کسی تخلف می‌کند باید قوه قضائیه به آن رسیدگی کند.
این در حالی است که از سرنوشت پرونده تخلفات ۱۲ هزار میلیارد تومانی دولت که از سوی مجلس به قوه قضائیه ارجاع شده است، هنوز اطلاعاتی در دست نیست.

کاهش تولید پسته ایران

کاوه امیدوار

انجمن پسته ایران اعلام کرده که تولید این محصول نسبت به سال گذشته نزدیک به ۴۰ هزار تن کاهش پیدا کرده است.

محسن جلال پور رئیس انجمن پسته ایران به خبرگزاری دانشجویان گفته که سال گذشته ۱۹۰ هزار تن پسته در کشور تولید شد ولی امسال این رقم به ۱۵۰ هزارتن کاهش پیدا کرده است.

گزارشهای رسمی نشان می دهد که در سال گذشته خورشیدی، بیشتر از ۱۵۰ هزارتن پسته به ارزش یک میلیارد و ۱۳۶ میلیون دلار به خارج صادر شد ولی با کاهش تولید این محصول در سال جاری، پیش بینی می شود که صادرات پسته ایران کاهش پیدا کند و قیمت آن در بازارهای داخلی نیز افزایش یابد.

علت اصلی کاهش تولید پسته، خشکسالی و کم آبی است. گزارشها نشان می دهد که در سه دهه اخیر به دلیل برداشت بی رویه از منابع آبهای زیرزمینی، چاهها خشک شده و هر ساله بخشی از باغات پسته منطقه کرمان خشک می شود.

حدود ۴۰۰ هزار هکتار از مناطق مرکزی و شرقی ایران به تولید پسته اختصاص دارد که ۲۹۵ هزار هکتار آن بارور و ۱۰۵ هکتار آن غیر بارور(نهال) است.

نزدیک به ۹۰ درصد پسته ایران در استان کرمان تولید می شود اما در سال های گذشته سطح زیر کشت پسته در استان های یزد، سمنان، قم، قزوین، خراسان و سیستان و بلوچستان توسعه یافته است.

با وجود افزایش سطح زیر کشت پسته، خشکسالی های اخیر منجر به خشک شدن چاه های آب و شور شدن آبهای زیر زمینی شده و نگرانی هایی را در بین باغداران به وجود آورده است.

این نگرانی به حدی است که پیشنهاد شده است که به جای باغ های خشک شده، باغ های تازه ای در مناطقی که آب کافی دارند، احداث شوند.

پسته آمریکا رقیب ایران

تا پیش از انقلاب ۱۹۷۹ صادرات پسته ایران بسیار محدود بود و از ۵ هزار تن در سال تجاوز نمی کرد که بخش عمده آن به امریکا صادر می شد.

با وقوع انقلاب و تحریم اقتصادی ایران از سوی آمریکا صادرات پسته به آن کشور متوقف شد.

همزمان پسته کاری در آمریکا رواج یافت و اکنون تولید پسته این کشور به سطح تولید پسته ایران نزدیک شده است. هر چند پسته ایرانی به لحاظ مزه و طعم همچنان بی رقیب است اما مشکل ایران این است که پسته این کشور، با هزینه بالایی تولید می شود و نمی تواند با پسته ارزان آمریکا رقابت کند.

گزارشها نشان می دهد که بخش عمده پسته صادراتی ایران اکنون به کشورهای آسیایی به خصوص چین صادر می شود در حالی که تا پانزده سال پیش، ایران نزدیک به ۹۰ درصد بازار پسته اروپا را در اختیار داشت.

سختگیری های اتحادیه اروپا و موانع موجود بر سر واردات پسته به کشورهای عضو این اتحادیه، سبب شد که ایران بازارهای هدف خود را تغییر دهد تا بتواند مشتریان تازه ای برای این محصول صادراتی پیدا کند.

شهریور ماه سال ۱۳۷۶(سپتامبر ۱۹۹۷) اتحادیه اروپا واردات پسته ایران را به دلیل آلودگی پسته به نوعی قارچ به نام افلاتوکسین ممنوع کرد که گفته می شود سرطان زاست.

پس از این ممنوعیت با تلاش ایران چهار ماه بعد این ممنوعیت بعد از سفر هیات اروپایی به ایران و ارائه گزارش بهداشتی از وضعیت تولید و فراوری پسته، برداشته شد اما محدودیت های تازه ای برای ورود پسته به اتحادیه اروپا باعث شد تا صادرات پسته ایران به اروپا به شدت کم شود.

در پی بروز این مشکل، ایران پسته صادراتی خود را در بازارهای آسیایی عرضه کرد که مقررات آسانتری برای ورود پسته داشتند و اکنون این کشورها بزرگترین خریداران پسته ایران هستند.

پسته اکنون مهمترين کالا صادراتی غير نفتی ايران است که درآمد ارزی قابل توجهی را نصيب اين کشور می کند.

زن 'جادوگر' در عربستان اعدام شد

وزارت کشور عربستان گفت زنی در این کشور به جرم جادوگری اعدام شده است.

بیانیه این وزارتخانه نام فرد اعدام شده را امینه بنت عبدالحلیم بن سلیم ناصر، شهروند سعودی اعلام کرده است.
وزارت کشور عربستان توضیح بیشتری در این مورد نداده است.
این زن، دومین نفری است که امسال در عربستان به اتهام جادوگری اعدام می شود.
در ماه سپتامبر امسال، یک مرد سودانی نیز به دلیل مشابهی در شهر مدینه اعدام شد.

مین پارسال در ایران بیش از ۱۰۰ کشته و زخمی برجای گذاشت

محمد نفریه، مدیر مرکز پیشگیری سازمان بهزیستی ایران، با اشاره به اینکه ایران دومین کشور آلوده به مین و مهمات در جهان است، گفت: "در سال گذشته ۱۴ نفر بر اثر انفجار مین کشته و ۹۰ نفر نیز زخمی شدند."

به گزارش خبرگزاری دانشجویان ایران(ایسنا)، آقای نفریه افزود: "حتی اگر تمام مناطق پاکسازی شوند، باز هم نیاز به آموزش پیشگیرانه داریم چون تا سالها این استان‌ها به مین و مهمات عمل نکرده آلوده هستند."
مدیر مرکز پیشگیری سازمان بهزیستی همچنین عنوان کرد که در سال گذشته "۴۵۰ هزار نفر" تحت آموزش پیشگیری از معلولیت ناشی از مین و مهمات عمل نکرده سازمان بهزیستی قرار گرفته‌اند.
براساس اعلام مقامات ایران استان‌های خوزستان، ایلام، کرمانشاه، کردستان و آذربایجان غربی از استان‌های آلوده به مین ایران به محسوب می‌شوند.

'قلهک با برنامه‌ریزی تسخیر شد'

در شرایطی که ورود گروهی از حامیان حکومت ایران به سفارت بریتانیا و نیز مرکز فرهنگی این کشور در باغ قلهک در تهران، آشفتگی روابط دیپلماتیک دو کشور را به دنبال داشته است، نمایندگان تجمع‌کنندگان در مقابل سفارت بریتانیا گفته‌اند که برای "تسخیر باغ قلهک" برنامه‌ریزی کرده بودند.

همچنین گزارش شده است که تجمع‌کنندگان در مقابل سفارت بریتانیا، تعهد کتبی داده بودند که اقدامی خارج از قاعده انجام ندهند.
کاظم جلالی، سخنگوی کمیسیون امنیت ملی و سیاست خارجی مجلس ایران گفته است که مسئولان تجمع در مقابل سفارت بریتانیا در تهران، مجوز داشتند، ولی در عین حال از آنها تعهدنامه‌ای کتبی برای عدم انجام اقدامی خارج از قاعده اخذ شده بود.
او در تشریح نتایج نشست کمیسیون امنیت ملی و سیاست خارجی مجلس ایران برای بررسی این واقعه، گفته است که ورود تجمع‌کنندگان به داخل سفارت بریتانیا در تهران، خارج از عرف و پروتکل‌های بین‌المللی بود و باعث شد "برخی افراد سودجو هم از آن بهره‌برداری خلاف کنند."
در عین حال، خبرگزاری دانشجویان ایران (ایسنا)، روز دوشنبه، ۲۱ آذر ماه، به نقل از نماینده‌های تجمع‌کنندگان در مقابل سفارت بریتانیا در تهران، گزارش داد که ورود به این سفارتخانه برنامه‌ریزی نشده بود و آنها فقط به دنبال حرکتی نمادین بوده‌اند.
مصطفی مستاجران، سخنگوی "شورای متحصنین سفارت انگلیس"، گفته است آنها تصمیم گرفته بودند که در مقابل سفارت تجمع کنند و "کارهای نمادینی چون قفل زدن به در سفارت انگلیس و دستگیری نمادین سفیر این کشور" را انجام دهند، ولی با وجود ممانعت نیروی انتظامی "مردم وارد سفارت شدند."

محمدسعید سرافراز

پیش از این، دامینیک چیلکات، سفیر سابق بریتانیا در ایران، به بی‌بی‌سی گفته بود که بسیار روشن است که یورش و غارت سفارتخانه کشورش در تهران، تحت حمایت حکومت جمهوری اسلامی بوده است.
او اضافه کرده بود: "ایران از آن دست کشورهایی نیست که گروهی به صورت خودجوش تظاهرات و بعد به سفارتی خارجی حمله کنند. این نوع حرکت، تنها با رضایت و حمایت حکومت صورت می‌گیرد."
روز هشتم آذر (۲۹ نوامبر)، چند صد نفر از نیروهای تندرو حامی حکومت ایران مقابل سفارت بریتانیا در خیابان فردوسی تجمع کردند و در حالی که تصاویر این اعتراض، به صورت زنده از شبکه‌های تلویزیونی ایران در حال پخش بود، تعدادی از آنها از دیوار و دروازه سفارتخانه بالا رفتند و اقدام به تخریب اموال و مدارک در داخل ساختمان این سفارت کردند.
"قلهک تسخیر شد تا به دولت تحویل داده شود"
ساعاتی پس از ورود معترضان به سفارت بریتانیا در تهران، مرکز فرهنگی بریتانیا و مجتمع مسکونی دیپلمات‌های بریتانیایی در باغ قلهک هم مورد حمله قرار گرفت.
محمدسعید سرافراز، یکی از اعضای "شورای متحصنین سفارت انگلیس"، گفته است: "تسخیر باغ قلهک، متفاوت از ورود به سفارت انگلیس بود و کاملا توسط دانشجویان برنامه‌ریزی شده بود."
او اضافه کرده است: "قصد ما از تسخیر قلهک این بود که این باغ را که شاید نمی‌شد از طریق شکل ساختاری و شاید به دلیل برخی محافظه‌کاری‌ها به دست آورد، گرفته و به دولت تحویل دهیم."
پس از این حوادث، سفیر سابق بریتانیا در ایران گفت که مهاجمان، هفت نفر از کارکنانش در باغ قلهک را گرفته و با آنها "بسیار خشن" رفتار کرده‌اند.
"بریتانیا در تخریب سفارتش دست داشته است"

نمایندگان تجمع‌کنندگان در مقابل سفارت بریتانیا می‌گویند که تخریب‌های داخل سفارت بریتانیا توسط عوامل خود این کشور انجام شده است

کاظم جلالی، سخنگوی کمیسیون امنیت ملی و سیاست خارجی مجلس ایران گفته است که بر اساس برخی گزارش‌ها، "طرف انگلیسی سیستم حفاظتی سفارت را کاملا رعایت نکرده است و حتی درب‌ها به گونه‌ای بود که افراد به راحتی توانستند وارد سفارت شوند."
او گفته است که اصل قضیه، مشکوک و قابل بررسی است.
محمدجواد نیک‌روش، یکی دیگر از اعضای "شورای متحصنین سفارت انگلیس"، در نشستی خبری گفته است که تخریب‌های داخل سفارت بریتانیا و "حرکت‌های شورش‌گرایانه‌ای که در تجمع رخ داد، توسط ایادی خود این کشور و برای تخریب چهره دانشجویان" انجام شده است.
روابط تیره، ولی "برقرار است"
به دنبال حمله به سفارت و مرکز فرهنگی بریتانیا در تهران، دولت این کشور کارکنان سفارتش را از تهران خارج کرد و وزارت امور خارجه بریتانیا ۴۸ ساعت به دیپلمات‌های ایرانی مهلت داد تا خاک این کشور را ترک کنند.
به تازگی، علی اکبر صالحی، وزیر امور خارجه ایران، خروج دیپلمات‌های ایران و بریتانیا از دو کشور را نتیجه اقدامی "عجولانه" از طرف مقامات بریتانیا توصیف کرد و گفت: "روابط بریتانیا و ایران قطع نشده است."
او ورود به داخل سفارت بریتانیا را "امری پیش‌بینی‌نشده" توصیف کرده و گفته است که کسی در مجلس و یا در میان ماموران انتظامی انتظار نداشت که تجمعی که با دریافت مجوز انجام می‌گرفت منجر به اقدامی غیرقابل پیش‌بینی شود.

دولت ایران و تدوین "بودجه سایه" برای مقابله با بحران

رسانه‌های ایران پیش‌بینی می‌کنند که دولت احمدی‌نژاد در سال آینده برای مقابله با تحریم‌های بین‌المللی، در کنار بودجه معمولی مجبور به تدوین "بودجه سایه" نیز خواهد شد. لایحه بودجه سال ۱۳۹۱ نیز با تاخیر تسلیم مجلس می‌شود.

شورای عالی امنیت ملی جمهوری اسلامی، در سال ۱۳۸۳ برای نخستین بار از دولت محمد خاتمی خواست که برای مقابله با تحریم‌های بین‌المللی "بودجه سایه" تدوین کند. از آن‌سال تاکنون دیگر نیازی به تدوین بودجه سایه دیده نشده بود. اما اکنون رسانه‌های ایرانی می‌نویسند که دولت احمدی‌نژاد مشغول تدوین چنین بودجه‌ای است.
تحریم‌های بین‌المللی، در هفته‌های اخیر، به دنبال گزارش سرپرست آژانس بین‌المللی انرژی اتمی تشدید شده است. در این گزارش، ابراز نگرانی شدید شده بود که جمهوری اسلامی احتمالاَ به صورت مخفیانه سرگرم ساختن بمب اتمی است.

سال سخت احمدی‌نژاد
دولت احمدی‌نژاد، که به‌خاطر سیاست‌های اقتصادی خود و برداشت‌های غیرقانونی از منابع ملی مورد انتقاد سازمان بازرسی کل کشور، دیوان محاسبات و نمایندگان مجلس است، سال آینده، به لحاظ اقتصادی سال بسیار سختی را در پیش خواهد داشت. در این سال، آخرین مرحله طرح هدفمندی یارانه‌ها نیز اجرائی می‌شود و دولت باید منابع لازم را برای پرداخت یارانه‌های مستقیم به مردم و صنایع و کشاورزی تامین کند.
در نخستین سال اجرای طرح هدفمندی یارانه‌ها، دولت نتوانست به تعهداتی که به موجب قانون هدفمندی یارانه‌ها در برابر صنایع و بخش دامداری و کشاورزی دارد عمل کند. اغلب کارشناسان اقتصادی، عدم اجرای این تعهدات را عامل اصلی ورشکستگی بسیاری از صنایع داخلی، به ویژه در بخش دامداری و کشاورزی و افزایش واردات می‌دانند.

تاخیر در تسلیم لایحه بودجه
لایحه بودجه سال ۱۳۹۱ خورشیدی باید تا روز ۱۵ آذر تسلیم مجلس می‌شد. احمدی‌نژاد قول داده بود که این لایحه را در راس موعد تسلیم کند، اما با گذشت حدود یک هفته، هنوز به این وعده عمل نشده است.
روز دوشنبه ۲۱ آذر، مصطفی کواکبیان نماینده سمنان در مجلس، ضمن تذکر این نکته که دولت در تسلیم لایحه بودجه تاخیر کرده است گفت:«اگر دولت تا اوایل دیماه این لایحه را به مجلس نیاورد، عملا نمایندگان از اواسط بهمن ماه درگیر انتخابات هستند و فرصتی برای بررسی بودجه ندارند.»
کواکبیان از هیئت رئیسه مجلس خواست برای تسلیم سریع‌تر لایحه بودجه به دولت تذکر بدهد. محمدرضا باهنر نایب‌رئیس مجلس، که جلسه را اداره می‌کرد، توضیح داد که علی لاریجانی تاکنون دونامه در همین زمینه برای احمدی‌نژاد نوشته است.
محمود احمدی‌نژاد در دوران ریاست‌جمهوری خود حتی یک سال نتوانسته است لایحه بودجه را به موقع تسلیم کند.

استقراض دولت و پروژه‌های ناتمام
کواکبیان در عین‌حال خواستار نظارت دقیق‌تر بر نحوه اجرای قانون بودجه سال‌جاری شد. وی گفت:«براساس آمارها دولت‌های نهم و دهم ۷۲۰ میلیارد دلار درآمد داشته‌اند، اما دولت هنوز هم از بانک مرکزی استقراض می‌کند.»
نماینده سمنان دولت را متهم کرد که با عدم تخصیص بودجه برای بسیاری از پروژه‌ها مانع اجرای آن‌ها شده است.

حمله به سفارت بریتانیا: انتقاد دولتی‌ها، سکوت رهبر

با گذشت بیش از دو هفته از حمله به سفارت بریتانیا در تهران، سکوت رهبر جمهوری اسلامی در برابر این رویداد همچنان ادامه دارد. این در حالی است که وزیر امور خارجه و سخنگویش و نیز نمایندگان مجلس از این اقدام انتقاد کرده‌اند.

غائله حمله به سفارت بریتانیا گویا هنوز ختم نشده است. عذرخواهی وزیر امور خارجه جمهوری اسلامی در کنفرانس بین‌المللی افغانستان در شهر بن آلمان هم ظاهرا کافی نبوده. وزیر امور خارجه از یک سو و سخنگویش از سوی دیگر همچنان این عمل را "خودسرانه"، "اشتباه" و "نابجا" می‌خوانند.
  وزیر امور خارجه جمهوری اسلامی، روز یک‌شنبه ۲۰ آذر در نشست خبری با همتای ناميبيايی خود یک بار دیگر به موضوع  حمله به سفارت بریتانیا در تهران اشاره كرد و گفت: «اينكه به داخل سفارت ورود شد امری بود كه پیش‌بینی نمی‌شد و واقعا نه مجلس و نه ساير مسئولان انتظامی آن را پیش‌بینی نمی‌گردند. مجوز لازم برای راهپيمايی گرفته شده بود و قرار بود در چارچوب قوانين و مقررات اعتراض شود»

به گزارش روزنامه شرق، علی اکبر صالحی یک بار دیگر از این رویداد اظهار تاسف کرد و تاکید کرد که این اتفاق نباید روی می‌داد.

وی در عین حال اقدام دولت بریتانیا در بازگرداندن دیپلمات‌هایش از تهران را "شتابزده" خواند و تاکید کرد که در مصوبه مجلس، قطع کامل روابط با بریتانیا مطرح نبوده و نمایندگان مجلس تنها خواستار کاهش سطح روابط شده‌اند.

رامين مهمانپرست، سخنگوی وزارت امور خارجه نیز در یک برنامه زنده تلویزیونی موضعی مشابه وزیر امور خارجه گرفت و تاکید کرد که نباید بهانه به دست کسی داد.

وی همچنین از اقدام مجلس در تصویب قانون کاهش سطح روابط با بریتانیا دفاع کرد و آن را «اقدامی مقتدرانه، شایسته و پاسخی محکم به زیاده‌خواهی‌ها و رفتار غیرقابل قبول دولت انگلیس» دانست.

مهمانپرست در عین حال تاکید کرد که مردم باید اگر خواست‌هایی فراتر از مصوبه مجلس دارند آن‌ها را از طرق قانونی مطرح کنند.

سخنگوی وزارت خارجه همچنین بر این مسئله تاکید کرد که هنوز روابط ایران با بریتانیا به طور کامل قطع نشده است. درباره معرفی یک کشور حافظ منافع برای بریتانیا در ایران نیز وی گفت: «دولت انگليس خواسته‌ای داشته كه يك كشور اروپايی به عنوان حافظ منافع اين كشور فعاليتش را دنبال كند كه همه جنبه‌های آن به ويژه جنبه حقوقی بايد بررسي شود و الان در دستور كار ما قرار دارد و كارشناسان حقوقی و سياسی ما در حال بررسی آن هستند».

نمایندگان مجلس هم ناراضی هستند

احمد توکلی نماینده منتقد دولت در مجلس پس از حمله یه سفارت بریتانیا گفت: «ما کاهش سطح روابط با بریتانیا را تصویب کردیم اما نمی‌خواستیم به سفارت این کشور حمله شود».

نماینده تبریز در مجلس هم از حمله به سفارت بریتانیا در تهران انتقاد کرده و چنین اقداماتی را درست ندانسته است. مسعود پزشکیان گفته: «اگر به دیپلماسی معتقد هستیم، باید به قانون عمل کنیم.»

نماینده شهرستان بروجن نیز در نطق پیش از دستور خود با تقدیر از عملکرد مجلس در تصویب قانون کاهش سطح روابط با بریتانیا، از حمله به سفارت این کشور انتقاد کرد و گفت: «حمله و تهاجم هزینه‌های خاص خود را دارد که امیدواریم درسی برای آینده باشد تا مسائلی از این دست اتفاق نیفتد».

البته علی لاریجانی، رئیس مجلس ایران، ساعاتی پس از حمله به سفارت بریتانیا، این حرکت را «برآیند افکار عمومی جامعه ایران» خواند.

چه کسی پشت حمله به سفارت بریتانیا بود؟

صادق زیباکلام در یادداشتی در روزنامه شرق با توجه به صحبت‌های وزیرامور خارجه و سخنگویش و نیز نمایندگان مجلس، این پرسش را مطرح کرده که اگر مجموعه دولت با این اقدام موافق نبوده پس حمله به سفارت با پشتیبانی و دستور چه کسی صورت گرفته است.

این تحلیلگر سیاسی در یادداشت خود دو پرسش را مطرح کرده و نوشته: «پرسش نخست آن است كه چرا وقتی اين عمل اتفاق افتاد، آن را خيلی جدی‌تر، رسمی‌تر، پررنگتر و بدون اما و اگر و بيانات دوپهلو، محكوم نكردند؟ اگر مهمانپرست معتقد است آن عمل حركتی درست نبوده و درجهت مصالح و منافع ملی‌مان نيست، چرا وقتی اين حركت اتفاق افتاد، آن را محكوم نكردند؟ پرسش دوم كه به تعبيری بنيادی‌تر است، اینکه اگر قوه مجريه يا رياست جمهوری آن حركت را تاييد نمی‌كرده و در به وجودآمدنش نقشی نداشته (آ نگونه كه از سخنان آقای رامين مهمانپرست برمی‌آيد) پس كدام نهاد مسئوليت آن را برعهده داشته است؟».

در پاسخ به این سوال که چه کسی پشت حمله به سفارت بریتانیاست، مقاله‌ای تحلیلی که در سایت کلمه منتشر شده، با استناد به شواهد و دلایل موجود، چنین نتیجه گرفته که حمله به سفارت بریتانیا لااقل با چراغ سبز رهبر جمهوری اسلامی ایران انجام شده است.

نویسنده این مقاله با اشاره به سکوت آیت‌الله خامنه‌ای در قبال این حرکت نوشته: «حادثه‌ای که به قطع و کاهش روابط ایران با چندین کشور انجامیده، موج محکومیت جهانی را علیه ایران برانگیخته، فشارها و تحریم‌های خارجی را دوچندان کرده، دولت جمهوری اسلامی را ناگزیر از عذرخواهی‌های مکرر نموده و … علی القاعده باید آن قدر مهم باشد که رهبری حداقل در باره آن کلمه‌ای سخن بگویند».

مقاله یادشده چنین نتیجه گرفته که این سکوت تنها به این دلیل است که حمله به سفارت بریتانیا توسط نهادهای تحت قیمومیت رهبر جمهوری اسلامی صورت گرفته و در نتیجه انتقاد از این عمل نوعی انتقاد از خود به حساب می‌آید که رهبر جمهوری اسلامی از آن پرهیز دارد.

مقاله سایت کلمه با این پیش‌بینی تمام می‌شود که  در روزهای آینده و پس از "توجیه کامل نیروهای عمل کننده" احتمالا شاهد سخنان رهبر جمهوری اسلامی خواهیم بود؛ سخنانی که به گفته‌ی نویسنده مقاله، «ضمن انتقاد و حمله شدید به انگلستان و آمریکا، ‌به طور ضمنی و حاشیه‌ای جوانان به ضرورت هشیاری بیشتر در برابر توطئه‌های دشمن توصیه می‌شوند».

پروژه نیروهای امنیتی برای پرونده سازی علیه محمد توسلی

مامورین امنیتی در تلاش برای پرونده سازی علیه رییس دفتر سیاسی نهضت آزادی ایران هستند.
به گزارش «میزان خبر»، ماموران امنیتی سعی دارند تا با فشار به امضا کنندگان نامه ۱۴۳ امضایی، برای محمد توسلی پرونده سازی کنند و حکمی برای حبس طویل المدت او صادر کنند.
محمد توسلی یکی از امضا کنندگان نامه ۱۴۳ فعال سیاسی و اجتماعی به رییس جمهوری پیشین ایران در مورد انتخابات پیش روی مجلس نهم بود که اندکی پس از انتشار این نامه در روز ۱۲ آبان ماه ۱۳۹۰ بازداشت شد.
همچنین گزارش‌ها حاکی از فشار به غفار فرزدی در دوران بازداشت برای استعفا از نهضت آزادی، تکذیب امضای نامه ۱۴۳ امضایی و بازپس گیری شکایت خود از رییس اداره اطلاعات تبریز بوده، که با مقاومت این فعال سیاسی به شکست انجامیده است.
در این پروژه امنیتی که توسط وزارت اطلاعات پیش از بازداشت محمد توسلی کلید خورده، با احضار بسیاری از امضا کنندگان این نامه و بازجویی از ایشان تلاش شده این فعالان سیاسی را به تکذیب امضای خود از این نامه ترغیب کنند.
همچنین تا کنون نیروهای امنیتی با بازجویی مجدد و تهدید زندانیان سیاسی امضا کننده نامه ۱۴۳ امضایی به محکومیت بیشتر سعی در تکذیب امضا‌ها داشتند که با ایستادگی این زندانیان سیاسی موفقیتی در پی نداشت.
همسر مهندس توسلی در مصاحبه‌ای با روزآنلاین با اشاره به این پروژه گفته است: “وقتی برای بازداشت آقای توسلی آمدند ساعت هشت و نیم صبح بود و خانه را تفتیش کردند و ساعت ۹ و نیم صبح در حالیکه هنوز منزل ما بودند و آقای توسلی را نبرده بودند در سایت‌هایشان خبر از بازداشت او زدند و اتهاماتی هم به او زدند از جمله جعل امضای‌‌‌ همان نامه‌ای که می‌گویید. و این برای ما خیلی عجیب بود چون مهندس هنوز در خانه بود.”
لازم به ذکر است فارس که وابسته به نهادهای امنیتی است نخستین منبعی بود که خبر از بازداشت مهندس توسلی داد و اتهام او را “تقلب و جعل امضا” اعلام کرد.
این خبرگزاری از قول یک منبع ناشناس! مدعی شده بود: به دنبال صدور بیانیه موسوم به بیانیه ۱۴۳ نفره که با هدف احیای جسد فتنه ۸۸ منتشر شده، تاکنون حداقل ۳۰ نفر از افرادی که اسامی و امضای آنها ذیل این بیانیه قرار گرفته به طور مکتوب و یا با انجام گفت‌وگوهایی این موضوع را تکذیب کرده‌اند.این افراد تأکید کرده‌اند که نه تنها این بیانیه جعلی را امضاء نکرده‌اند بلکه از صدور آن نیز بی‌اطلاع بوده‌اند.
این درحالی است که نامه‌های غیر اداری نیاز به شاکی خصوصی دارد و تا کنون پس از دو ماه از انتشار این نامه چنین شکایتی صورت نگرفته است.
در این نامه که خطاب به رییس جمهور پیشین ایران نگاشته شده و توسط ۱۴۳ فعال سیاسی از طیفهای مختلف و مخالف دولت ایران امضا شده بود، آمده است: “در چنین شرایطی و زیر نفوذ و سلطه روزافزون مقامات نظامی و امنیتی در همه ارکان اجرایی، قضایی و تقنینی، حاکمان وعده برگزاری انتخابات آزاد می‌دهند و انتظار دارند مردمی که امید هرنوع تغییر و بهبود در زندگی خود را از دست داده‌اند، پای صندوق‌های رای بروند تا آراءشان در قربانگاه طالبان انحصاری قدرت ذبح شرعی شود.”
در ادامه این نامه با اشاره به محقق نشدن شرایط سه گانه محمد خاتمی برای شرکت نیروهای اصلاح طلب در انتخابات آمده است: “کمترین چشم‌انداز روشنی برای صیانت از آرای مردم و برگزاری انتخابات آزاد، سالم و منصفانه وجود نخواهد داشت.”
لازم به ذکر است محمد توسلی اولین شهردار تهران بعد از پیروزی انقلاب ۱۳۵۷ بوده و بارها قبل و بعد از انقلاب زندانی و شکنجه شده است.

نهاوندیان: به اندازه کافی از سیاست زدگی در مباحث اقتصادی صدمه خورده‌ایم

رئیس اتاق بازرگانی و صنایع و معادن ایران در نشستی با خبرنگاران به ابعاد مختلف قانون بهبود فضای کسب و کار پرداخته و از مفاد این قانون دفاع کرد.

به گزارش خبرنگار ایلنا، محمد نهاوندیان با اشاره به اینکه تصویب این قانون به سه دلیل از اهمیت زمانی برجسته‌ای برخوردار است، گفت: نام گذاری امسال به جهاد اقتصادی رویکردی مثبت و حمایتگرانه نسبت به جهادگران اقتصادی محسوب می‌شود. ما از این نامگذاری به دنبال یک نتیجه گیری عملی هستم چرا که قرار نیست این نامگذاری‌ها به لفاظی ختم شود.

به گفته وی، باتوجه به نامگذاری امسال به جهاد اقتصادی باید حمایت‌های واقعی از فعالان اقتصادی نیز ارتقا یابد.

وی به دلیل دوم خود اشاره کرد و افزود: ما در شرایطی هستیم که بدخواهان اقتصاد ایران تلاش دارند با صدور قطعنامه‌های مکرر و ایجاد فضاهای روانی منفی، فضای کاری را برای فعالان اقتصادی کشور محدود کنند. در این خصوص می‌توان تصویب قانون فضای کسب و کار را پاسخی به این تلاش‌های بی‌فرجام و همچنین تشدید تحریم‌های اقتصادی علیه ایران دانست. این قانون بیانگر عزم جدی فعالان اقتصادی در اصلاح ساختارهای اقتصادی کشور است.

نهاوندیان سومین دلیل خود را اینگونه بیان کرد: در شرایطی که نگرانی‌هایی نسبت به برخی نمونه‌های فساد اقتصادی در کشور اذهان عمومی را به خود مشغول کرده، می‌توان با ارائه پاسخی ریشه‌ای، افزایش شفافیت در مسائل اقتصادی را فراهم کرد.

وی با تاکید بر اینکه ریشه بسیاری از فسادهای اقتصادی در رانت‌های اقتصادی نهفته است، گفت: برای ریشه کنی فساد اقتصادی باید نورافکن‌ها را در اقتصاد کشور روشن کرد.

رئیس اتاق بازرگانی ایران ضمن تاکید بر اینکه قانون بهبود فضای کسب و کار حاصل طی مراحل مختلف کار‌شناسی است، عنوان کرد: اصل ضرورت توجه و اصلاح فضای کسب و کار، برای نخستین بار در قانون اصل ۴۴ مورد توجه قرار گرفت. در ماده ۹۱ سیاست‌های اصل ۴۴ قانون اساسی، با توجه به خلع‌های موجود، این ماموریت به بخش غیردولتی واگذار شد تا پیش نویس تهیه قانون مذکور را تدوین کند.

وی با اشاره به اینکه اتاق بازرگانی با همکاری اتاق تعاون اقدام به تهیه پیش نویس قانون بهبود فضای کسب و کار کرده و آن را به دولت و مجلس ارائه کرد، گفت: این قانون در دولت و مجلس مورد پیگیری قرار گرفت اما سرعت پیگیری در مجلس بیش از دولت بود. بر این اساس کمیسیون اصل ۴۴ مجلس بررسی‌های خود در خصوص قانون مذکور را در دستور کار خود قرار داده و متن آن را در ۳۰ ماده تهیه کرد.

به گفته نهاوندیان، مواد تدوین شده در قالب قانون فوق، برآیندی یک کار جمعی است که در آن فعالان اقتصادی، صاحب نظران و کار‌شناسان اقتصادی و همچنین نمایندگان مجلس اعمال نظر داشته‌اند.

وی در ادامه با اذعان به اینکه قانون فوق که مشتمل بر ۳۰ ماده است را می‌توان در قالب شش محور اصلی تقسیم بندی کرد، گفت: محور اول را می‌توان در حوزه لزوم شفافیت در اطلاع رسانی عنوان کرد. ما برای دستیابی به عدالت اقتصادی باید ابتدا عدالت در دسترسی به اطلاعات اقتصادی را فراهم کنیم، تا زمانی که اطلاعات اقتصادی مخصوصا اطلاعاتی که به بیت المال مربوط می‌شود، در اختیار یک عده خاص قرار داشته باشد، زمینه فساد و رانت در اقتصاد فراهم می‌شود.

نهاوندیان ضمن تاکید براینکه باید دسترسی به اطلاعات عادلانه و یکسان باشد، عنوان کرد: ماده ۲۱ قانون بهبود فضای کسب و کار بر آن تاکید دارد که تمامی موسسات و نهادهای عمومی غیردولتی صرف نظر از نحوه و منشاء تحصیل منابع آن، مشمول قانون برگزاری مناقصات یا آیین نامه‌های معاملاتی اختصاصی متعلق به خود و مصوب مجلس می‌باشند.

وی در این خصوص به ماده ۲۲ قانون مذکور نیز اشاره کرد و افزود: این ماده به قانون برگزاری مناقصات و ترک تشریفات مناقصات تاکید دارد. بر این اساس مطرح شده که بالا‌ترین مقام دستگاه اجرایی مناقصه گزار موظف است مصوبه جلسه و دلایل ترک تشریفات مناقصه را ظرف سه روز کاری پس از برگزاری جلسه را به دفا‌تر مرکزی و حسب مورد استانی اطلاع رسانی کنند.

به گفته نهاوندیان، این محور قانون جوابی است به افرادی در خارج کشور که اقتصاد ایران را اقتصادی پنهان کارانه نام می‌نهند.

رئیس اتاق بازرگانی ایران، محور دوم مورد نظر خود را گسترش فضای رقابتی عنوان کرد و در این خصوص توضیح داد: یکی از سیاست‌های محوری اصل ۴۴ قانون اساسی بر گسترش فضای رقابتی تاکید دارد. کاهش انحصارات در حوزه‌های مختلف به نفع اقتصاد کشور است.

وی با اشاره به اینکه جوانان کشور باید حس کنند فضا برای حضور آن‌ها در اقتصاد فراهم است، تصریح کرد: انحصار چه به صورت دولتی و چه خصوصی، انگیزه حضور در فعالیت‌های اقتصادی را از جوانان صلب می‌کند. ماده ۵ قانون صراحتا اعلام داشته که مدیران تشکل‌های اقتصادی نباید مانع عضویت افراد جدید در این تشکل‌ها شوند، این ماده رویکردی کاملا ضد انحصاری دارد.

نهاوندیان دسترسی فعالان اقتصادی به آمار و اطلاعات اقتصادی را عاملی در جهت رشد فضای رقابتی دانست و افزود: ماده شش این قانون تاکید دارد مرکز آمار موظف به تهیه آمار و ارائه آن به جامعه است.

نهاوندیان با اشاره به محور سوم مورد نظر قانون بهبود فضای کسب و کار، اعلام کرد: توانمند سازی بخش خصوصی محور سوم این قانون محسوب می‌شود. این‌‌ همان اصل مهمی است که در سیاست‌های اصل ۴۴ بر آن تاکید شده اما کمتر تحقق یافته است.

وی با تاکید بر لزوم توانمندسازی بخش خصوصی گفت: توانمندسازی یعنی به کمک بخش خصوصی و تعاونی که ۸۰ سال قربانی دولت سالاری در اقتصاد بوده است، بشتابیم. این امر به معنای فدا کردن بهره وری نیست.

رئیس اتاق بازرگانی به ماده ۲۳ این قانون اشاره کرد و افزود: این ماده دستگاه‌های اجرایی را مکلف می‌کند در انتخاب طرف قرارداد در معاملات خود چنانچه اشخاص حقوقی بخش عمومی اعم از دولتی و غیردولتی و بخش خصوصی و تعاونی به لحاظ شایستگی و ضوابط عمومی انتخاب طرف قرارداد شرایط برابری داشتند، بخش خصوصی و تعاونی در اولویت قرار گیرد.

به گفته وی، رقابت‌های نابرابر با دولتی‌ها اجازه رشد به بنگاه‌های خصوصی را طی سال‌های متمادی نداده است.

رئیس اتاق بازرگانی ایران محور چهارم را مشارکت بخش خصوصی در فعال سازی اقتصاد عنوان کرد و گفت: ما معتقدیم که سیاستگذاری همواره با دولت هست اما نظر مشورتی بخش خصوصی باید در دولت و مجلس مورد توجه قرار گیرد. در حوزه تصدی هم خیلی حوزه‌ها وجود دارد که می‌توان آن‌ها را واگذار کرد.

وی ادامه داد: مدیریت بنگاه‌های اقتصادی باید حتما از دست دولت خارج شده و به بخش خصوصی واگذار شود.

نهاوندیان به انتقادات مطرح شده نسبت به فعالیت شورای گفتگو عنوان کرد: شورای گفتگو قانون جاری کشور است، تشکیل این قانون در برنامه پنجم دیده شده بود که عمده وظیفه آن تولید تفاهم در مسائلی اقتصادی، سیاسی و اجتماعی است.

وی انصاف در معاملات را محور چهارم مورد نظر قانون عنوان کرد و افزود: در ماده ۲۴ قانون بهبود فضای کسب و کار تلاش شده شرایط انصاف در معاملات فراهم شود. عدم رضایت دو طرف معامله از نظر شرعی درست نیست.

نهاوندیان اضافه کرد: در بسیاری از قراردادهایی که دستگاه‌های دولتی با پیمانکاران منعقد می‌کنند، اجازه شکایت از پیمانکار صلب می‌شود. تراکم بدهکاری دولت به پیمانکاران به واسطه انعقاد همین قرارداد‌ها و عدم رعایت انصاف است.

به گفته وی، ادامه فضای ضالمانه کنونی کسب و کار، وضعیت بخش خصوصی را بد‌تر می‌کند.

از منظر نهاوندیان محور ششم این قانون، تعمیم فرآیند رسیدگی عادلانه به اختلاف و شکایات عنوان کرد و افزود: در این قانون سعی بر آن است که رسیدگی‌ها قانونمند شده و از حالت سلیقه‌ای خارج شود. ماده ۲۹ و ۳۰ قانون بر این امر تاکید دارد.

به گفته وی، در ماده ۳۰ این قانون بر تشکیل دادگاه‌های تخصصی تجاری تاکید شده است.

نهاوندیان متذکر شد: ما در سیاست‌های اصل ۴۴ قانون به یک گفتمان گسترده ملی رسیده‌ایم. زمانی در کشور ما تعارض‌ها و تضادهای سیاسی چپ و راست در رویکردهای اقتصادی حاکم بود. متاسفانه تمام این کش مکش‌های سیاسی به رشد اقتصادی کشور آسیب زد تا اینکه به دنبال یک تجربه ۲۰ ساله، ‌ تمام صاحب نظران به این نتیجه رسیدند که نباید اقتصاد را دستمایه رویکردهای سیاسی کرد.

وی با اشاره به اینکه استفاده از واژگان ضد ارزشی و سیاه نمایی کاری را برای اقتصاد پیش نمی‌برد، گفت: هر کس نسبت به فعالیت بخش خصوصی آن هم در شرایط حساس کنونی سیاه نمایی کند، در واقع به کشور جفا کرده است.

نهاوندیان خاطرنشان کرد: ما به اندازه کافی از سیاست زدگی در مباحث اقتصادی صدمه خورده‌ایم، ‌ امروز زمان آن است با استفاده از ادبیات کار‌شناسی در مورد مسائل اقتصادی سخن بگوییم، حتما این راهکار بهتری خواهد بود.

گفت و گوی کلمه با علیرضا علوی تبار

علیرضا علوی تبار: حکومت بسیار طردکننده عمل کرد، تقریبا شرکت در انتخابات دیگر موضوعیتی ندارد

کلمه-زهره نقیبی: علیرضا علوی تبار می گوید: تقریبا امروز همه قانع شده اند که دیگر شرکت در انتخابات و فعالیتهای انتخاباتی موضوعیت ندارد.

این فعال سیاسی در گفت و گو با کلمه با تاکید اینکه پاسخ منفی جناح های مختلف حکومتی به حسن نیت اصلاح طلبان، ضربه ای اساسی به انگیزه آنان زد و بحث و گفت و گو از انتخابات را منتفی ساخت، اشاره دارد: حکومت در پاسخ به سخنان آقایان خاتمی و موسوی خویینی ها نه تنها قدم مثبتی بر نداشت بلکه بسیار طردکننده سخن گفت و عمل کرد. یکی دو روزنامه باقی مانده نزدیک به اصلاح طلبان و هفته نامه های مستقل را نیز تعطیل کرد. حتی در واکنش به بیانیه جمعی از منتقدان و اصلاح جویان داخلی به دستگیری برخی از آنها اقدام کرد. هر طور که بود حکومت به اصلاح طلبان نشان داد که به هیچ وجه مایل نیست زمینه را برای شرکت فعال منتقدان در انتخابات فراهم آورد.

او معتقد است که “نباید تصور کرد که حکومت حاضر است که هزینه زیادی برای رقابتی کردن واقعی انتخابات بپردازد، حکومت هیچ دعوتی از منتقدان دگرگونی خواه برای شرکت در انتخابات نخواهد کرد و ترجیح می دهد که آنها با حالت قهر و انفعال با انتخابات برخورد کنند” و همچنین می گوید: “آینده ایران را نیروهای داخلی تعیین می کنند.”

متن کامل مصاحبه کلمه با علیرضا علوی تبار به شرح زیر است:

بحث انتخابات در میان اصلاح طلبان ناگهان اوج گرفت، اما به نظر می رسد اینک این بحث افول پیدا کرده است. بسیاری می پرسند واقعا چه شد؟ چه بحثهایی انجام شد و چه اتفاقاتی افتاد؟ به هر حال می دانیم که اصلاح طلبان امکان کمی برای ارتباط مستقیم با مردم دارند. اگر امکان دارد اشاره ای به مباحث مطرح شده و نتایج آن بنمایید تا بحث های دیگری را طرح کنیم.

با مطرح شدن بحث انتخابات دوره نهم مجلس شورای اسلامی، مهمترین پرسشی که در میان اصلاح طلبان مطرح شد این بود که “آیا باید انتخابات را جدی گرفت و به طور فعال و برنامه ریزی شده و یکپارچه با آن مواجه شد یا خیر؟” بخش قابل ملاحظه ای از فعالان و تحلیل گران سیاسی به این پرسش پاسخ مثبت می دادند، می توان دو نوع نگاه به انتخابات را از یکدیگر متمایز ساخت. تفاوت این دو نوع نگاه در نهایت به دو نوع طراحی و برنامه ریزی در مورد انتخابات منجر می گردد. به اختصار می توان این دو نگاه را “نگاه مثبت نوع اول” و “نگاه مثبت نوع دوم” نامید.

طرفداران نگاه مثبت نوع اول معتقدند که مجلس شورای اسلامی نهادی است با ظرفیت های بسیار برای تاثیرگذاری بر اداره امور کشور. از نظر آنها اگر بتوان در درون این نهاد نیرویی تاثیرگذار، هم از نظر تعداد و هم از نظر کیفیت ایجاد کرد که خواهان بهبود بخشی به امور کشور باشند، هم می توان جلوی برخی تصمیم گیریهای مخرب را گرفت و هم می توان زمینه را برای برخی تصمیم گیریهای سازنده فراهم کرد. حضور یک اقلیت صاحب نظر و دارای تجربه سیاسی کافی که در ضمن پایبند به اصول مشخصی بوده و از شجاعت نیز برخوردار باشد، می تواند فضای سیاسی کشور را بهبود بخشیده و زمینه را برای احقاق حقوق قانونی مردم فراهم نماید. در این نگاه “برآیند” انتخابات است که از اهمیت برخوردار است و پیروزی در انتخابات معنایی جز در اختیار گرفتن بخشی از نهاد مجلس و بهره گیری از آن جهت اصلاح امور ندارد.

طرفداران نگاه مثبت نوع دوم معتقدند که در شرایط کنونی نمی توان به انتخابات به عنوان راهی برای تاثیرگذاری بر نهاد قانونگذاری نگریست. از این رو انتخابات را در این مرحله بایستی به عنوان راهی برای حل مشکلات جریان منتقد و خواهان دگرگونی مورد توجه قرار داد. آنها مدعی اند که “اقدام سیاسی جمعی” در شرایط کنونی از جانب منتقدان دگرگونی خواه صورت نمی گیرد و زمینه ای ندارد. علت این امر نیز چیزی نیست جز فقدان امکان ارتباط با مردم، فقدان امکان گردهم آیی و هم اندیشی نیروهای سیاسی، محدودیت عمل تشکل های سیاسی موجود و فضای امنیتی و ناامیدکننده عرصه سیاست. اولویت جریان منتقد و دگرگونی خواه چیزی نیست جز تثبیت وجود خویش در عرصه جامعه و وادار ساختن حکومت در به “رسمیت شناختن وجود منتقدان و مخالفان مسالمت جو در داخل کشور”. از این دیدگاه انتخابات فرصت بسیار مناسبی است برای دستیابی به این هدف.

در واقع این دیدگاه بهره گیری از فرصت انتخابات را مهم تر از شرکت در خود انتخابات می داند. در شرایط کنونی حضور فعال در فرایند انتخابات می تواند زمینه ساز مجدد امکان اقدام سیاسی جمعی باشد. جریانهای منتقد می توانند با ایجاد مراکزی برای هم اندیشی درباره انتخابات، زمینه را برای گفت‌و‌گوی جمعی در این زمینه فراهم آورند و فضای سرد کنونی عرصه سیاست را بشکنند. به علاوه به دلیل پایین بودن نسبی هزینه شرکت در فعالیت های مربوط به انتخابات در مقایسه با سایر اشکال فعالیت های سیاسی، می توان ارتباط بیشتری با مردم برقرار کرد و دیدگاه ها و انتقادهای موجود را به آنان منتقل کرد. در این دیدگاه در واقع فرایند انتخابات اهمیت دارد و نه آنچه در نهایت به عنوان نتیجه اعلام می شود. بهره گیری از فرصت انتخابات برای بازسازی جریان منتقد و دگرگونی خواه حتی ممکن است در نهایت به شرکت در خود انتخابات (معرفی نامزد انتخاباتی و رفتن به پای صندوق رای) منجر نشود.

آیا نگاه مخالفی به برخورد فعال با انتخابات وجود نداشت؟ اگر وجود داشت آنها چه می گفتند؟

اتفاقا نگاه منفی قدرتمندی نیز میان اصلاح طلبان وجود دارد. طرفداران این نگاه اغلب بر این نکته تاکید می کنند که تجربه سالهای اخیر نشان داده است که نهادهای قانونی فاقد ظرفیت و امکان واقعی برای تاثیرگذاری بر روند امور هستند. حکومت از این نهادها صرفا بهره گیری تبلیغاتی کرده و با برگزاری انتخابات مهندسی شده، نیروهای مورد نظر خودرا از صندوق ها بیرون خواهد آورد. از این رو شرکت در انتخابات مهندسی شده تنها منجر به مشروعیت دادن به رفتارهای حکومت و گرم کردن تنور انتخابات خواهد شد. آنها به علاوه بر ناامیدی و عصبانیت و قهر نیروهای جوان طرفدار دگرگونی تاکید می کنند و باور دارند که حضور اصلاح طلبان در انتخابات از دیدگاه جوانان خشمگین معنایی جز خیانت و سازش و معامله با حکومت نخواهد داشت. آنها مدعی اند که در شرایط حصر رهبران نمادین جنبش مردمسالاری خواهی در ایران، زندانی بودن تعداد قابل ملاحظه ای از نیروهای سیاسی و فقدان رسانه همگانی برای سخن گفتن با مردم، حضور در انتخابات خیلی زود سوء تعبیر شده و منجر به شکاف درون جبهه اصلاحات خواهد شد. آنها در واقع حضور در فعالیت های انتخاباتی را اقدامی پر هزینه و بی نتیجه ارزیابی می کنند.

فکر می کنید از میان دیدگاههای فوق کدامیک قابل دفاع تر و معتبرتر است؟ خود شما در چنین بحث هایی شرکت داشته‌اید؟ و فکر می‌کنید کفه نظرات به کدام سمت سنگین تر بوده است؟

بنده در گفت‌وگوهای زیادی در این باره شرکت کردم. جمع‌بندی گفت‌و‌گوهای صورت گرفته نشان می داد که طرفداران نگاه مثبت فرآیندی (استفاده از فرصت انتخابات و نه لزوما شرکت در آن)، از ادله قوی و منسجم تری برخوردار هستند. ضمن آنکه می توان با دیدگاه منفی در مورد “ظرفیت واقعی نهادهای تصمیم گیری” در شرایط و ساختار کنونی قدرت همسو بود، نمی توان از فرصت انتخابات چشم پوشید و به امید فرا رسیدن معجزه آسای شرایط مطلوب به انفعال و سکوت رسید.

از لحن شما به نظر می رسد که همه این بحثها مربوط به گذشته بوده است! در فضای عمومی نیز نشانی از طرح این دیدگاههای مختلف دیده نمی شود. چه اتفاقی افتاد که شرایط به این نقطه رسید و گفت‌و‌گوها قطع شد؟

دیدگاه مثبت نوع دوم (استفاده از فرصت انتخابات) برای آنکه به مرحله اجرا در آید، نیازمند زمینه هایی بود. اصلاح طلبان برای اجرای این خط مشی بایستی هماهنگ و یکپارچه و منسجم عمل می کردند. اینکه هر کسی هر طور بخواهد و بدون هماهنگی با دیگران سخن گفته و اقدام کند با چنین خط مشی تناسب ندارد. به علاوه این خط مشی احتیاج به صبوری دارد. باید از زدن سخنان تند و قطبی کننده وضعیت خودداری کرد و به بسیاری از اقدامات و سخنان جریان مقابل واکنش نشان نداد. از سوی حکومتگران نیز باید شرایطی فراهم می شد. اصلاح طلبان برای فعال شدن در انتخابات نیازمند رسانه هستند، آنها باید بتوانند آزادانه گردهم آیند و با هم گفت‌و‌گو و هم اندیشی کنند، چهره های برجسته اصلاح طلبان، چه آزاد و چه زندانی، باید بتوانند در مورد موضوع های مختلف موضع گیری کنند و نظر دهند. فراهم شدن این شرایط نیازمند تحمل و مدارای حکومت است. اما نه اصلاح طلبان و نه حکومت هیچکدام در جهت فراهم شدن شرایط لازم حرکت نکردند. به ویژه حکومت در پاسخ به سخنان آقایان خاتمی و موسوی خویینی ها نه تنها قدم مثبتی بر نداشت، بلکه بسیار طردکننده سخن گفت و عمل کرد. یکی دو روزنامه باقی مانده نزدیک به اصلاح طلبان و هفته نامه های مستقل را نیز تعطیل کرد. حتی در واکنش به بیانیه جمعی از منتقدان و اصلاح جویان داخلی، به دستگیری برخی از آنها اقدام کرد. به هر حال هر طور که بود حکومت به اصلاح طلبان نشان داد که به هیچ وجه مایل نیست زمینه را برای شرکت فعال منتقدان در انتخابات فراهم آورد. پاسخ منفی جناح های مختلف حکومتی به حسن نیت اصلاح طلبان ضربه ای اساسی به انگیزه آنان زد و بحث و گفت‌و‌گو از انتخابات را منتفی ساخت. تقریبا امروز همه قانع شده اند که دیگر شرکت در انتخابات و فعالیتهای انتخاباتی موضوعیت ندارد.

رفتارهای حاکمیت که به آن اشاره کردید، قابل درک نیست. آنها به دنبال چه هستند؟

به نظرم حکومت به دنبال برگزاری انتخاباتی آرام و اطمینان بخش است. شکل مطلوب انتخابات از نظر حکومت این است که انتخاباتی با مشارکت زیاد و رقابت کم برگزار شود؛ به این معنا که درصد بالایی از مردم در انتخابات شرکت کنند و از میان گزینه های محدود و اندک (خودی ها) برخی را برگزینند. به این ترتیب نتیجه انتخابات از پیش مشخص خواهد بود و افرادی متعلق به یک جریان و حداکثر با برخی تفاوت های سلیقه ای وارد مجلس خواهند شد. در جریان انتخابات نیز انتظارات و پرسش هایی که حکومت نخواهد یا نتواند به آنها پاسخ دهد، پدید نخواهد آمد. با اعلام نتایج انتخابات نیز اعتراضی نخواهد شد و نتایج به راحتی پذیرفته خواهد شد و بازندگان در بخش های دیگری از حاکمیت به کار گرفته شده و از مزایای قدرت بهره مند خواهند شد. به علاوه با مهندسی انتخابات می توان به نیروهای سیاسی منتقد و مخالف اعلام کرد که هیچ نیازی به حضور شما در عرصه سیاست نیست و حکومت می تواند بدون شما نیز ظاهر فرایند انتخابات را حفظ کرده و به نتایج مطمئنی از آن دست یابد. از این رو نباید تصور کرد که حکومت حاضر است که هزینه زیادی برای رقابتی کردن واقعی انتخابات بپردازد. حکومت هیچ دعوتی از منتقدان دگرگونی خواه برای شرکت در انتخابات نخواهد کرد و ترجیح می دهد که آنها با حالت قهر و انفعال با انتخابات برخورد کنند.

با این تصویر آینده چگونه خواهد بود؟ چه باید کرد؟ چه وقایعی در پیش است؟

آینده عرصه سیاسی در ایران روشن نیست. امکان های بسیاری وجود دارد و آینده آبستن وضعیت های مختلفی است. تنها نیرویی می تواند در شرایط گوناگون محتمل در آینده نقش تاریخی خود را ایفا کند که آماده و گوش به زنگ باشد. منتقدان دگرگونی خواه اگر خواهان ایفای نقش مهمی در عرصه سیاسی ایران هستند، بایستی خود را از چند جنبه تقویت کنند. از یک سو باید به عنوان نیرویی پایبند به اصول مشخص در سیاست رفتار کنند. به گونه ای که هم برای همراهان و دوستان و هم مخالفان و حکومت نیرویی قابل پیش بینی و قابل محاسبه باشند. رفتارهای متناقض، بی ضابطه و واکنشی فضای عدم اعتماد را در عرصه سیاسی ایران دامن خواهد زد و امکان هرگونه گفت‌و‌گو و توافق و در صورت لزوم سازش را از میان خواهد برد. تصمیم گیری های سیاسی مهم تر از آن است که به جوانان خشمگین، فعالان ناشناس فضای مجازی و افراد غیر مسئول سپرده شود.

ظاهرا شما نقشی برای نیروهای خارجی در تحولات آینده قایل نیستید؟ چرا؟

می خواستم به این نکته هم اشاره کنم. به نظر من بحث نیروی خارجی را باید در ارتباط با مخالفان و منتقدان طرح کرد و نه به صورت مستقل. توجه کنید اپوزیسیون ایران در سالهای نخست انقلاب دچار خطاهای راهبردی شد که به روند گذار به مردمسالاری در ایران ضربه ای اساسی وارد کرد. منظورم کل اپوزیسیون نیست بلکه بخش مطرح تر و مشهورتر آن است. نخستین خطای راهبردی گرایش به بهره گیری از خشونت و قهر علیه حکومت بود. این گرایش یا به صورت ایجاد بخش نظامی در دوران سازمانهای مخالف نشان داده می شد و یا از طریق تلاش برای نفوذ در میان نظامیان ایرانی. خطای راهبردی دوم گرایش به بهره گیری از نیروهای خارجی علیه حکومت ایران بود. آثار منتشر شده اخیر نشان می دهد که همکاری با صدام فقط به سازمان مجاهدین خلق خلاصه نمی شود، دیگرانی نیز درگیر این خطای راهبردی شدند. نتیجه این دو خطای راهبردی به گمان ما نابودی مشروعیت مخالفان اصلی در سالهای نخست انقلاب بود. در حال حاضر مخالفان و منتقدان با فاصله گرفتن از جریانهای نامشروع و غیر مقبول سالهای نخست انقلاب، تا حدودی توانسته اند مسالمت جو و مستقل بودن خود را اثبات کرده و اعتماد مناسبی کسب کنند. نگرانی این است که بخشی از مخالفان و منتقدان دوباره این خطاهای راهبردی را تکرار کنند و به مشروعیت منتقدان و اعتماد عمومی لطمه ای غیرقابل جبران وارد نمایند. به هر حال مخالفان و منتقدان بایستی مستقل از نحوه برخورد و روش نیروهای خارجی و با پایبندی به “میهن دوستی مردمسالارانه” در کنار تلاش برای گذار به مردمسالاری با هرگونه تهدید امنیت ملی و منافع ملی از جانب نیروهای خارجی مقابله کنند. به هر حال آینده ایران را نیروهای داخلی تعیین می کنند.

رئیس جمهور چین: در صورت حمله به ایران مستقیما وارد جنگ خواهیم شد

سحام نیوز: رئیس جمهور چین شدیدا هشدار داده است که اگر آمریکا یا کشورهای دیگر به ایران حمله کنند با اتخاذ اقدامات نظامی مستقیم و فوری، وارد جنگ خواهد شد.
به گزارش “یوروپین یونیون تایمز”(Europian Union Times)، بولتن وزارت دفاع آمریکا نوشته است که ولادیمیر پوتین نخست وزیر روسیه و مدودف رئیس جمهور روسیه تایید کرده اند که هو جین تائو رئیس جمهور چین موافقت کرده است که تنها راه توقف فشارهای غرب علیه ایران، مقابله به مثل و اقدام نظامی مستقیم است و دستور آماده باش به نیروی دریایی چین نیز در همین راستا بوده است.
رئیس جمهور چین هفته گذشته در دیدار با مقامات نظامی عالیرتبه چین گفته بود که چین از هیچ گونه حمایتی از ایران دریغ نخواهد کرد حتی اگر به قیمت وارد شدن به جنگ جهانی سوم باشد.

نتایج یک پژوهش: «آزار و شکنجه فراگیر زندانیان سیاسی»

سازمان عدالت برای ایران، نتایج پژوهش در مورد احتمال تجاوز به زندانیان زن را در دهه شصت در قالب یک گزارش منتشر کرده است.

پس از انتخابات ریاست جمهوری و اعتراض‌هایی که با سرکوب جمهوری اسلامی همراه بود، نام کهریزک با موضوع مرگ برخی بازداشت شدگان بر اثر شکنجه و تجاوز جنسی در فضای سیاسی پیچید. رسوایی این موضوع باعث شد حتی رهبر جمهوری اسلامی نیز نتواند در برابر آن بی اعتنا بماند و دستور برخورد با عوامل آن را صادر کرد.

گرچه این اولین بار بود که در سطح عالی سیاسی ایران این موضوع مطرح می‌شد اما تجاوز یا شکنجه جنسی در برخورد با مخالفان سیاسی، اتهامی است که دهه‌های بسیاری در میان مخالفان حکومت به عنوان یک واقعیت، در مورد آن صحبت می‌شود.

اما این تنها یک اتهام سیاسی است یا واقعا در زندان‌های جمهوری اسلامی چنین برخوردهایی صورت گرفته است؟

«سازمان عدالت برای ایران» در پژوهشی با عنوان «جنایت بی عقوبت» که بتازگی منتشر کرده مستنداتی گردآوری کرده است که بر اساس آن احتمال وقوع تجاوز جنسی را تایید می‌کند.

در بخش اول این گزارش که بتازگی منتشر شده و به دهه شصت اختصاص دارد با ۹۳ نفر مصاحبه شده است که بیشتر آنها، یعنی ۶۲ نفر را زندانیان سیاسی زن تشکیل می دادند. با ۱۴ زندانی مرد به عنوان مطلع یا شاهد، با ۱۲ نفر از اعضای خانواده یا مرتبطان اعدام شدگان یا کشته شدگان ۱۴ و نیز با پنج نفر نیز به عنوان مطلع مصاحبه شده است.

در میان مصاحبه شوندگان کسانی از اعضای سازمان مجاهدین خلق ایران، سازمان چریک‌های فدایی خلق ایران (اقلیت)، سازمان پیکار در راه آزادی طبقه کارگر، سازمان کارگران انقلابی ایران (راه کارگر)، سازمان انقلابی زحمتکشان کردستان ایران – کوموله، حزب توده ایران و برخی گروه‌های دیگر سیاسی با مرام چپ حضور داشته‌اند.

در دهه ۶۰ هجری شمسی، هزاران نفر به اتهام هواداری یا عضویت در سازمان‌های سیاسی مخالف یا منتقد جمهوری اسلامی ایران بازداشت شدند که شامل زنان هوادار و عضو این سازمان‌ها هم می‌شد.

این پژوهش، موضوع تجاوز به دختران باکره را یک شکنجه «سازمان دهی شده» عنوان کرده است که بر اساس نظر آیت الله منتظری، به نقل از آیت الله خمینی، رهبر وقت جمهوری اسلامی اعمال می‌شده است. همچنین، آیاتی از قرآن و نیز فتاوایی شرعی که زنانی را که در جنگ با کفار یا سایر دشمنان اسلام به اسارت گرفته می شدند، غنیمت جنگی و در حکم اموال سپاهیان اسلام تلقی می کند، در خدمت توجیه شرعی تجاوز به زنان زندانی قرار می گرفته اند.

بر اساس این گزارش زنان زندانی مواردی از آزار و شکنجه جنسی را به شکلی گسترده و فراگیر تجربه کرده اند. به علاوه، بخشی از این تحقیق به مواردی از شکنجه اختصاص یافته که زنان تنها به دلیل جنسیت خود متحمل آن شده اند.

مهدی کروبی، یکی از نامزدهای معترض به نتیجه آرا، پس از انتخابات کمیته‌ای را برای رسیدگی به وضعیت بازداشت شدگان اعتراض‌های پس از انتخابات تشکیل داد. آقای کروبی در نامه‌ای به هاشمی رفسنجانی رئیس وقت مجمع تشخیص مصلحت، بر اساس شهادت مراجعه کنندگان به این کمیته نوشت: «عده‌ای از افراد بازداشت‌شده مطرح نموده‌اند كه برخی افراد با دختران بازداشتی با شدتی تجاوز نموده‌اند كه منجر به ایجاد جراحات و پارگی در سیستم تناسلی آنان گردیده است. از سوی دیگر افرادی به پسرهای جوان زندانی با حالتی وحشیانه تجاوز كرده‌اند به طوری‌كه برخی دچار افسردگی و مشكلات جدی روحی و جسمی گردیده‌اند و در كنج خانه‌های خود خزیده‌اند.»

پس از انتشار نامه کروبی به رفسنجانی و نیز انتشار شهادت‌های متعدد از قربانیان تجاوز و آزار جنسی در وقایع پس از انتخابات، موضوع تجاوز در زندانها برای اولین بار وارد گفتارهای اجتماعی شد و در برخی از شعارهای معترضان در تجمعات مختلف به آن اشاره می‌شد. شعارهایی مثل «توپ، تانک، تجاوز، دیگر اثر ندارد» یا «تجاوز توی زندان، اینم بود توی قرآن؟!» که حتی در شهر بسیار مذهبی قم و در جریان تجمع روز خاکسپاری آیت الله منتظری نیز سرداده شد نشان می‌داد که معترضان به اعمال سازمان یافته تجاوز به عنوان یک شکنجه علیه زندانیان سیاسی باور دارند.

اما پیش از این هم موضوع تجاوز به زندانیان سیاسی در بین سیاستمداران ایرانی مطرح شده بود. بر اساس گزارش سازمان عدالت برای ایران، سالها پیش از آن، آیت الله منتظری، قائم مقام رهبری ایران، در نامه ای به آیت الله خمینی نوشته بود: «آیا می‎دانید عده زیادی زیر شكنجه بازجوها مردند؟ آیا می‎دانید در زندان مشهد در اثر نبودن پزشك و نرسیدن به زندانیهای دختر جوان بعدا ناچار شدند حدود بیست و پنج نفر دختر را با اخراج تخمدان و یا رحم ناقص كنند؟!... آیا می‎دانید در بعضی زندان‌های جمهوری اسلامی دختران جوان را به زور تصرف كردند؟ آیا می‎دانید هنگام بازجوئی دختران استعمال الفاظ ركیك ناموسی رایج است ؟»

این نامه آقای منتظری مربوط به دورانی است که سازمان عدالت برای ایران در مورد آن پژوهش کرده و گزارش اول خود را به آن اختصاص داده است.

این سازمان در پژوهش خود تلاش کرده است به این سوال‌ها پاسخ بدهد که تجاوز و آزار جنسی در زندان‌های جمهوری اسلامی تا چه حد و با چه شیوه هایی علیه زندانیان سیاسی زن اعمال می‌شده است؟ تجاوز و آزار جنسی علیه زندانیان زن تا چه حد سازمان یافته یا فراگیر بوده است؟عاملان و آمران شکنجه جنسی در زندانهای جمهوری اسلامی چه کسانی بوده اند و امروز، در چه موقعیتی قرار دارند؟

شادی صدر تدوین کننده این گزارش به مردمک می‌گوید که «زن فعال سیاسی از همان لحظه ورود به زندان، به دلیل جنسیت خود تجربه ای را از سر می گذراند که با تجربه مردان زندانی سیاسی متفاوت است. در واقع به قول یکی از زندانیان، تو از همان لحظه اول، از همان نگاهی که بهت می‌کنند و اینکه به زور چادر سرت می کنند، زن بودنت را احساس می‌کنی.»

نویسندگان این پژوهش با نگاهی به بستر سیاسی و تاریخی فعالیت سیاسی زنان پس از انقلاب پنجاه و هفت، موضوع تجاوزهای جنسی، تجاوزهای سازمان دهی شده، تجاوز به دختران باکره قبل از اعدام، ازدوج‌های زندان، آزارهای جنسی و شکنجه و خشونتهای مبتنی بر جنسیت را بررسی کرده‌اند.

سازمان عدالت برای ایران در حال حاضر بر روی دو گزارش دیگر با چنین موضوعی در دو دوره زمانی دهه هفتاد و هشت و پس از انتخابات ریاست جمهوری کار می‌کند.

مردمک

روزنامه ایران خطاب به برادر احمدی نژاد: داستان محمود و داوود داستان هابیل و قابیل است

سحام نیوز: روزنامه ایران در پرونده‌ای با عنوان یاران دیروز در دور تازه‌‌ای به منتقدان دولت حمله کرده است.
به گزارش خبرآنلاین در این پرونده ذیل مطلبی پیرامون داوود احمدی‌نژاد برادر وی و رئیس دفتر بازرسی سابق محمود احمدی نژاد که از منتقدان امروز دولت به شمار می‌رود آمده‌است:
معرفی داوود احمدی‌نژاد را می‌توان از زبان خود وی شنید: «بعد از انقلاب وارد کمیته و سپاه شدم و افتخار می‌کنم سردار سپاه هستم. در دولت نهم بعد از این که دیدم عناصر نامطلوب در دولت نفوذ پیدا کرده‌اند با وجود این که نیاز مالی نداشتم وارد مجموعه بازرسی شدم اما به من گفتند به این «آقا» کاری نداشته باش و چیزی نگو ولی من گفتم اخلاقاً و شرعاً نمی‌توانم، گفتند پس جایی در بین ما نداری و برو! ولی بعد دیدند بد شد و گفتند برو پدافند غیر‌عامل الآن هم می‌گویند چیزی درباره فلانی نگو.»
برادر رئیس جمهور یکی از نخستین افرادی بود که نسبت به جریان موهوم انحرافی واکنش‌های تندی را آغاز کرد، وی را می‌توان دشمن شخص رئیس دفتر رئیس جمهور دانست، آنچنان که بسیاری وی را آغاز کننده موج تخریب‌ها می‌دانند؛ حاج‌داوود با توجه به مسئولیت‌های امنیتی‌اش این روزها بیشتر سعی می‌کند به دولت اتهامات امنیتی بزند و ظاهراً این بخش از هجوم هدفمند علیه احمدی‌نژاد بر عهده احمدی‌نژاد افتاده است. به هر حال با توجه به خیل انبوهی از اظهارات داوود احمدی‌نژاد، تنها می‌توان قسمت کوچکی از این سخنان را منتشر کرد. حمایت داوود احمدی‌نژاد از دولت را می‌توان نادر برشمرد، یکی از این حمایت‌ها در ۲۵ مرداد ۱۳۸۶ رقم خورد. رئیس وقت بازرسی ویژه نهاد ریاست جمهوری با بیان این که در گذشته نامحرمان سیلی محکمی به نظام زدند، گفت: «امروز ما باید در دولت نهم تلاش کنیم پشت سر رهبری این سیلی را جبران کنیم.»
اما ریشه مشکلات وی با مشایی به زمان‌های دورتری باز می‌گردد.
نکته جالب توجه در اکثر اتهامات داوود احمدی‌نژاد اما دروغ بودن آنها است. از اتهام خوب دانستن رژیم صهیونیستی و ادعای امام زمان بودن! تا ادعای مضحک ملاقات رئیس دفتر رئیس‌جمهور با جک استراو در سال ۷۶، یعنی سالی که وی اصولاً هنوز وزیر امور خارجه انگلستان نشده بود! با این همه اظهارات ضد و نقیض، امروز شاید بتوان به یاد داستان هابیل و قابیل افتاد. داستانی از جنس تاریخ که عبرت‌ها در دل خود دارد.

کشته شدن ۴۰۰۰ نفر در ایران بر اثر آلودگی هوا تنها در یکسال

خبرگزاری دولتی ایلنا اعلام کرده که که طبق گزارش وزارت بهداشت، در سال ۸۹ چهارهزار نفر جان خود را بر اثر وجود آلاینده‌ها و برخی از ذرات معلق در هوا از دست داده‌اند.

بر اساس این گزارش، يوسف رشیدی، مدیرعامل شرکت کنترل کیفیت هوای تهران، با اعلام این مطلب و اینکه با شرایط حادی در تهران در زمینه آلودگی هوا روبرو خواهیم شد، گفت:«نکته مهم این است که در بحث آلودگی‌ها باید بتوانیم تولید آلودگی را مدیریت و شرایط سالمی را ایجاد کنیم.»

این خبرگزاری همچنین از بدتر شدن وضعیت هوای تهران در روز سه‌شنبه (۲۲ آذر/۱۳ دسامبر) خبر داده است.

رشیدی با اشاره به اینکه پایداری هوا در همه جای دنیا وجود دارد، افزود:« سکون هوا وجود دارد اما آنچه این وضعیت را حاد میکند هم‌زمان شدن آن با تراکم بالای آلاینده‌هاست.»

رشیدی ذرات معلق کمتر از دو و نیم میکرون است را «بسیار خطرناک و موجب بالا رفتن فشار خون و سکته قلبی» خواند و گفت، بر اساس اعلام وزارت بهداشت در سال ۸۹، بر اثر آلاینده‌های منواکسیدکربن، دی‌اکسیدکربن و ذرات معلق ۴ هزار نفر جان خود را از دست دادند.

مخالفت کمیسیون پزشکی با آزادی محبوبه کرمی

خبرگزاری هرانا - با وجود نامساعد بودن وضعیت جسمی محبوبه کرمی در زندان، کمیسیون پزشکی سازمان زندان ها رای به تحمل کیفر برای وی صادر کرد.

در پی پیگیری های به عمل آمده توسط خانواده محبوبه کرمی در خصوص عدم تحمل کیفر و ارسال پرونده پزشکی وی به مراجع قضایی، هفته گذشته مقامات شعبه اجرای احکام دادگاه انقلاب، رای صادره توسط کمیسیون پزشکی سازمان زندان ها مبنی بر داشتن تحمل کیفر را به وی ابلاغ کردند.
به موجب حکم صادره توسط شعبه ۲۶ دادگاه انقلاب و شعبه ۵۴ تجدید نظر، محبوبه کرمی از مدافعان حقوق زنان و حقوق بشر، محکوم به گذراندن سه سال حبس به اتهام اقدام علیه امنیت ملی از طریق عضویت در مجموعه فعالان حقوق بشر در ایران است. وی در حال حاضر، از اردیبهشت ۱۳۹۰ در بند نسوان زندان اوین محبوس است و با وجود وضعیت نامساعد جسمی، مسئولان قضایی اصرار بر اجرای کامل حکم دارند.
هم چنین، طی هفته گذشته، وضعیت جسمی پدر محبوبه کرمی نیز رو به وخامت گذاشته است و در بخش مراقبت های ویژه بستری گردیده است. این در حالی است که مادر محبوبه کرمی نیز در زمان زندان وی بر اثر بیماری سرطان از دنیا رفت، و فرصت ملاقات با فرزندش را پیدا نکرد.

هرانا؛ اعتصاب حسین رونقی در اعتراض به عدم صدور مرخصی استعلاجی

خبرگزاری هرانا - حسین رونقی ملکی زندانی سیاسی محبوس در بند ۳۵۰ زندان اوین در تداوم وخامت حال جسمی اش و ممانعت نیروهای امنیتی جهت دریافت مرخصی از روز شنبه دست به اعتصاب غذا زده است.
بنا به اطلاع گزارشگران هرانا از تهران، این زندانی سیاسی که در طی ماههای اخیر پس از دو عمل جراحی کلیه دچار خونریزی داخلی شده است بارها از زندان به بیمارستان منتقل و پس از درمان به دلیل مخالفت دستگاه امنیتی از ادامه درمان وی به زندان منتقل شده است.
حسین رونقی در پی مداخله اطلاعات سپاه پاسداران در پرونده خود و ممانعت از دریافت مرخصی استعلاجی از روز شنبه دست به اعتصاب غذای نامحدود زده است.

واکنش دادستان کل کشور به اظهارات نماینده مشهد

سحام نیوز: دادستان کل کشور، ضمن تایید صدور قرار مجرمیت برای تعدادی از متهمان پرونده تخلف مالی اخیر ،صدورحکم بازداشت برای علاءالدین بروجردی را تکذیب کرد.
سخنگوی قوه قضائیه درباره صدور حکم بازداشت برای علاءالدین بروجردی، رئیس کمیسیون امنیت ملی و سیاست خارجی مجلس گفت این خبرصحت ندارد.
دادستان کل کشور همچنین اظهار داشت: قضات پرونده فقط در چارچوب قانون عمل می کنند و غیر از ملاحظات قانونی و قضایی ملاحظه دیگری ندارند.
محسنی اژه ای با رد برخی اظهارات در مورد این پرونده اعلام کرد تاکنون هیچ کیفرخواستی صادر نشده است.
گفتنی است جواد کریمی قدوسی نماینده مشهد در مصاحبه با یک سایت خبری گفته بود قاضی پرونده برای برخی متهمان کیفرخواست صادر کرده و در نظر دارد برای علاءالدین بروجردی حکم بازداشت صادر کند.

هفت كارگر كشته، شانزده نفر مجروح شدند

خبرگزاری هرانا - در پی انفجار کوره کارخانه نورد فولاد غدیر یزد، در ساعت بیست یکشنبه شب، هفت کارگر کشته و شانزده نفر مجروح شدند که حال هشت نفر آنان را وخیم گزارش شده است.
به گزارش ایلنا، این حادثه که در شیفت پایانی کارخانه نورد فولاد غدیر که ۲۳ کارگر مشغول به کار بودند، رخ داد پنج کارگر بلافاصله و دو کارگر در بیمارستان جان باختند.
مصدومان این حادثه که بین ۴۵ تا ۸۵ درصد دچار سوختگی شده‌اند به بیمارستان سوانح و سوختگی منتقل شدند.
بررسی‌های اولیه علت وقوع حادثه را وجود آب در آهن قراضه‌های پرس شده در کوره ذوب آهن اعلام می‌کند.

اهود باراک خواستار تحریم‌های «فلج‌کننده» علیه ایران شد

وزیر دفاع اسرائیل خواستار تحریم‌های «فلج‌کننده» علیه جمهوری اسلامی ایران شد و پیش‌بینی کرد که حکومت جمهوری اسلامی بر ایران «۱۰ تا ۱۵ سال» بیشتر دوام نمی‌آورد.
به گزارش خبرگزاری رویترز، اهود باراک که روز یکشنبه در کنفرانس سیاست جهانی در وین سخن می‌گفت در پاسخ به پرسشی درباره چشم‌انداز حمله احتمالی اسرائیل به تأسیسات هسته‌ای ایران گفت که به باور او اکنون «وقت آن است تا گام‌های تنبیهی فوری، هماهنگ و فلج‌کننده علیه تجارت نفتی ایران و بانک مرکزی این کشور برداشته شود.»
وی در این کنفرانس با افزدون اینکه «هر اقدامی کمتر از این‌دست تحریم‌ها، اثربخش نخواهد بود» خواستار «حمله مستقیم و به انزوا کشیدن بانک مرکزی ایران از سوی تمام جهان» شد.
در پی ادامه فشارها بر حکومت ایران برای توقف برنامه هسته‌ای خود، فرانسه خواستار آن شده‌است که کشورهای عضو اتحادیه اروپا تحریم‌هایی علیه بانک مرکزی ایران نیز وضع کند. این بانک هم اکنون توسط بریتانیا تحریم شده است.
اهود باراک در سخنان روز یکشنبه خود، درباره آینده حکومت ایران گفت: «به باور من رژیم ایران، آیت‌الله‌ها، ۱۰ یا ۱۵ سال دیگر بیشتر دوام نمی‌آورد، سرشت مردم ایران و رویدادهای که در سراسر جهان دارد رخ می‌دهد چنین حکومتی را برنمی‌تابد.»
اهود باراک در بخش دیگری از سخنانش گفت که «بسیار دوست دارم شاهد آن باشم که بهار عربی از فراز خلیج فارس گذشته و به ایران برسد.» اشاره او به دگرگونی‌های سیاسی جدید طی سال گذشته در تعدادی از کشورهای عربی است که سرنگونی رژیم‌های دیکتاتوری در چند کشور منطقه را به دنبال داشته‌است.
وزیر دفاع اسرائیل در مورد حکومت جمهوری اسلامی ایران افزود: «اما اگر آنها هسته‌ای شوند ممکن است به لایه دیگری از مصونیت دست پیدا کنند، یک مصونیت سیاسی مشابه آنچه کیم جونگ-ایل [رهبر کره شمالی] به آن دست پیدا کرده‌است.»
گمانه‌زنی‌ها در مورد احتمال انجام حمله‌ای پیشدستانه از سوی اسرائیل به اهداف هسته‌ای در ایران با انتشار ماه گذشته گزارش جدید آژانس بین‌المللی انرژی اتمی درباره «ادامه تحقیقات ساخت سلاح اتمی در ایران» شدت گرفته‌است.
آژانس بین‌المللی انرژی اتمی روز هشتم آبان در گزارشی  با اشاره به ابعاد «نظامی احتمالی» فعالیت‌های هسته‌ای ایران به طور جدی ابراز نگرانی کرده و گفته بود که اطلاعات معتبری در اختیار دارد که نشان می‌دهد ایران احتمالا در ارتباط با توسعه سلاح هسته‌ای آزمایش‌هایی انجام داده‌است.
رهبران اتحادیه اروپا روز جمعه خواستار تصویب تحریم‌های بیشتر علیه ایران  تا پایان ماه ژانویه ۲۰۱۲ شدند. طی هفته‌های اخیر گفته می‌شد اتحادیه اروپا تحریم نفتی ایران را مد نظر دارد، اما تاکنون رهبران اروپایی در خصوص این مسئله به توافقی دست نیافته‌اند.
کشورهای غربی نگران این هستند که برنامه هسته‌ای ایران ابعادی نظامی با خود به همراه داشته‌باشد اما ایران این نگرانی‌ها را رد می‌کند و برنامه هسته ای خود را صلح آمیز می خواند.

«خانواده اسد ممکن است در هفته‌های آینده سرنگون شود»
به گزارش رویترز، وزیر دفاع اسرائیل هم‌چنین در این کنفرانس پیش‌بینی کرد که حکومت خانواده اسد بر سوریه ممکن است طی چند هفته آینده سرنگون شود و اینگونه اظهار نظر کرد که این «برکتی برای خاورمیانه خواهد بود.»
وی در سخنان خود افزود: «این خانواده مشکل دارد؛ نگاه کنید به وضعی که آنها خواست مردم سوریه را سرکوب می‌کنند، آنها را می‌کشند، مردم خود را کشتار می‌کنند.»
سازمان ملل متحد می‌گوید طی هشت ماه گذشته بیش از چهار هزار نفر در سوریه کشته شده‌اند. «ناوی پیلای» کمیسر عالی حقوق بشر این نهاد بین‌المللی روز دوم دسامبر آمار واقعی کشته‌شدگان در سوریه را بیشتر از این تعداد دانست.
خانم پیلای در نشست خبری در ژنو در باره وضعیت سوریه گفت، رژیم بشاراسد بسوی «جنگ داخلی» پیش می‌رود و شمار نظامیانی که به صف مخالفان می‌پیوندند و در برابر حکومت اسلحه به‌دست می‌گیرند هر روز بیشتر می‌شود.
وزیران خارجه کشورهای عضو اتحادیه اروپا اعلام کردند تحریم‌ها علیه بخش بانکی و انرژی سوریه را شدیدتر می‌کنند.

آنجلینا جولی در «سرزمین خون و عسل»

«آنجلينا جولی» ستاره معروف هاليوود اولين فيلمی را که کارگردانی کرده در روزهای اخير برای اولين بار در شهر سارایوو به نمايش گذاشت و استقبال تماشاگران از اين اثر بسيار مثبت و احترام آميز بود.
به گزارش رادیو اروپای آزاد/رادیو آزادی، اين فيلم به نام «در سرزمين خون و عسل» داستانی عاطفی و تيره  مربوط به رابطه يک زوج است که بر اثر جنگ داخلی يوگسلاوی سابق در جمهوری بوسنی از يکديگر جدا می افتند. اين فيلم روز هشتم دسامبر برای بينندگانی شامل اعضای يازده نهاد مدافع قربانيان جرائم جنگی رد شهر سارایوو به نمايش گذاشته شد.
فیلم:
بارگذاری ​​
يکی از زنان که همسر و دو پسر خود را در سال ۱۹۹۵ در قتل عام مسلمانان در شهر سربرنيتسا از دست داده است گفت :«اين فيلم برای جان به‌دربردگان از جنگ بوسنی، برای همه کسانی که عزيزان خود را از دست داده اند اثر بسيار مهمی است. مردم بوسنی و سراسر جهان  و به خصوص نسل جوان که حوادث آن دوران را به ياد ندارد ، بايد همه اين فيلم را ببينند.»
آنجلينا جولی در مصاحبه ای با «صدای آمريکا» گفته بود  که کمک چندانی در اختيار قربانيان جنايات جنگی و به خصوص زنان قرار نمی گيرد و او در سفرهای خود به نقاط مختلف جهان فقدان اين کمک ها را در همه کشورهای جنگ زده به چشم خود ديده است.
آنجلينا جولی افزود:« به طور مشخص در مورد بوسنی من هر چه بيشتر با شرايط و سختی های مردم و به خصوص زنان آن کشور آشنا می شوم از کمبود کمک ها و عدم دخالت نهادهای مسئول در اين زمينه خشمگين تر می شوم.»
تهيه اين فيلم کار ساده ای نبوده است . در اواخر سال ۲۰۱۰ دولت بوسنی اجازه تهيه اين فيلم را لغو کرد و دليل آن اعتراض و فشار نهادهای مدافع حقوق قربانيان جنگ بود. آنها شايعات بی اساس شنيده بودند که گويا داستان اين فيلم دل باختن يک زن به فردی بوده که در طول جنگ به وی تجاوز کرده است.
يکی از افرادی که در سال ۲۰۱۰ عليه صدور جواز تهيه اين فيلم اعتراض کرده بود اکنون پس از ديدن نسخه کامل فيلم در مصاحبه با راديو اروپای آزاد/ راديو آزادی گفت:« اين يک فيلم بسيار خوبی بود و به بهترين نحو تهيه شده است. داستان اين فيلم با مسائل اصل و مضمونی جنگ برخورد می کند از جمله شرايط اردوگاه‌های زندانيان، شکنجه ها ، جنايات و بدتر از همه تجاوز به زنان.
ماجرای اين فيلم عشق ميان يک زن مسلمان و يک مرد صرب تبار در بوسنی قبل از آغاز جنگ های داخلی يوگسلاوی سابق است. اين دو فرد چند سالی بعد دوباره يکديگر را می بينند زمانی که اين زن در يک اردوگاه اسير است و آن مرد نيز افسر نيروهای نظامی صرب های بوسنی است.
آنجلينا جولی که  در دوران جنگ بوسنی فقط يک نوجوان بوده بعدها با مطالعه و آشنايی بيشتر با حوادث اين جنگ تصميم می گيرد در اين مورد فيلمی تهيه کند. وی در يکی از مصاحبه های خود گفته بود:« هر چه بيشتر با شرايط تاريخی و فرهنگی بوسنی آشنا می شوم اين سئوال برای من اهميت بيشتری پيدا می کند که چرا مردمانی که قرن‌ها در همسايگی يکديگر زيسته اند، مردمی که بسيار فهميده و با فرهنگ هستند يکباره به اين شکل رو در روی يکديگر قرار گرفتند.»
آنجلينا جولی تاکيد دارد که اين فيلم محصول زحمت و تلاشهای همه افرادی است که در تهيه آن شرکت داشته اند از جمله بازيگرانی که اکثرا اهل بوسنی اند. وی اظهار اميدواری کرده است که اين فيلم بتواند به مردمان بوسنی و تمام منطقه بالکان کمک کند که با گذشته دردناک خود کنار آمده و آينده بهتری برای خود بسازند.