به اتحادیه های کارگری در آلمان - جان منصور اسانلو در خطرجدی است، باید فورا اقدام کنیم!

نامه خانم شهناز مرتب به اتحادیه های کارگری در آلماندوستان گرامی!دیروز دوشنبه ۲۲ فوریه از زندان گوهردشت، خبر آمد که به منصور اسانلو در داخل زندان گوهردشت حمله شده است. مهاجم که عضو سپاه پاسداران بوده، با جسم تیزی قصد به قتل رساندن اسانلو را داشته که این توطئه با هوشیاری و دفاع سایر زندانیان خنثی شده است. منصور اسانلو که در هواخوری بند ۴ زندان گوهردشت مشغول صحبت با دو زندانی دیگر بوده، یکباره از سوی فردی به اسم سید محمد حسینی عضو سپاه پاسداران که اکنون به اتهام قتل همسر خویش در زندان است، مورد حمله قرار میگیرد. گفته میشود که در زندان همه از یک توطئه پنهان وزارت اطلاعات برای قتل اسانلو حرف میزنند. در عین حال در روزهای اخیر اسانلو بارها مورد حمله فیزیکی این فرد قرار گرفته و یکبار این عضو سپاه پاسداران به اسانلو گفته ترا میکشم.این اخبار نگرانی عمیقی در بین خانواده اسانلو و همه فعالین کارگری و دوستداران اسانلو ایجاد کرده است. بویژه اینکه باید توجه کنیم که یک روش حکومت اسلامی در زندانها به قتل رساندن زندانیان و یا ترور آنها در مقابل چشم دیگران، توسط عناصرزندانی شده خود و یا مزدوران خودشان است. همین دیروز دوشنبه خبر رسید که در گوهردشت یک زندانی به اسم یاور خدا دوست در اثر فشار و شکنجه در زندان جان باخت.
دوستان و همکاران عزیز!من به عنوان عضو اتحادیه کارگران پست و یک فعال مدافع حقوق انسانی، اولا در پاسخ به فراخوان اتحادیه کارگران " د. گ .ب" اشتوتگارت و در ادامه این فراخوان، از شما میخواهم که فورا برای نجات جان اسانلو و همه کارگران دربند که متاسفانه خیلی از سازمانهای حقوق بشری، در مورد آنها سکوت میکنند، و برای آزادی همه زندانیان سیاسی ، اقدامی را فورا در دستور بگذارید.برگزاری میتینگ و تظاهرات در مقابل سفارتخانه های جمهوری اسلامی در چند سال اخیربه فراخوان اتحادیه های کارگری معتبر بین المللی، در ایران با موجی از شعف و خوشحالی مردم و بویژه کارگران روبرو شده است. بیایید این بار ما اتحادیه های کارگری در آلمان مبتکر این حرکت باشیم.در دفاع از اسانلو و زندانیان سیاسی یک حرکت بین المللی اعتراضی فراخوان داده و کمک کنیم این فعالین دربند کارگری فورا آزاد شوند.با احترام

شهناز مرتب عضو اتحادیه کارگران پست آلمان و فعال مدافع (حقوق) انسانی

تاسیس دادسرا‏ی غیر قانونی (قانون خودشان) در زندان اوین

به گزارش هرانا، با خواست نیروهای امنیتی یک دادسرا پس از بازداشت های گسترده در روز عاشورا در زندان اوین دایر شده است که می کوشد از تجمع خانواده ها در مقابل زندان اوین و دادگاه انقلاب برای ملاقات لحظه ای در هنگام انتقال به دادگاه جلوگیری کند، همچنین یکی دیگر از اهداف راه اندازی این دادسرا، ممانعت از ورود وکلای مستقل به مرجع قضایی است، زیرا که وکلای دادگستری حتی اگر موفق به ورود به اوین شوند اجازه شرکت در جلسات این دادسرا را ندارند. موج بازداشت ها در روز های 16 آذر، 13 آبان، روز عاشورا زندان اوین را به مانند دهه 60 تبدیل به محل اصلی استقرار معترضین به دولت کرده است و در همین راستا بسیاری از ساختمان های اداری و فرهنگی و آموزشی در زندان اوین تبدیل به بازداشت گاه موقت شده است.
لازم به ذکر است پیشتر نیز در دهه شصد ساختمان دادستانی در داخل این زندان دایر بوده است

بیانیه مادران عزادار؛ آیا مادر بودن جرم است ؟

مادران را آزاد کنید

بیش از 14 روز است که 7 تن از مادران در زندان اوین بسر می برند و طی این مدت از هر گونه ملاقاتی محروم بودند و فقط یک یا دوبار با خانواده تماس کوتاه تلفنی داشتند .
دوستانمان در شبانگاه 17 و 19 بهمن با یک حکم کلی که به تاریخ 14 بهمن بود توسط ماموران اطلاعات دستگیر و راهی بند 209 اوین شدند و تاکنون هیچ جرم مشخصی برایشان تفهیم نشد . راستی چه میتوانند بگویند ؟ آیا مادر بودن جرم است ؟ در کدام قانونی می توان مادر بودن و پرسیدن از حال و روز فرزندان دربند این مرز و بوم و درخواست برای معرفی عاملان و آمران قاتلان زندگی را جرم دانست ؟
کسانی که حکم به بند کشیدن مادران را صادر می کنند بیهوده در تلاشند ، هیچ مادری مرگ فرزند خود را فراموش نمی کند و نخواهد بخشید . چه کوته فکرند آنان که بر این باورند با توهین ، ضرب و شتم ، تهدید و زندانی کردن و قراردادنمان در بندهای انفرادی و فشار آوردن های پیاپی ، فراموش می کنیم که پاک ترین فرزندان این مرزوبوم به خاطر حق مسلم بشری انتقاد و اعتراض در خیابانها به گلوله بسته می شوند ، از بالای ساختمان ها و پل ها پرت می شوند ، زیر خودروهای نیروهای انتظامی له می شوند ، در زندانها مورد تعدی و شکنجه قرار می گیرند و زیر شکنجه های بی رحمانه کشته می شوند !
روسا و مسئولان قوه قضائیه !
شما را چه می شود ؟ چرا امر کنندگان به قتل و قاتلان آزادند و هر روز جنازه ای دیگر بر جنازه ها می افزایند و شاکیان نه تنها جواب پرسشهای خود را نمی گیرند بلکه به بند کشیده می شوند ؟ تا کی خشونت طلبان فرصت جولان دهی خواهند داشت ؟ جرم مادران چیست که با دیدن تمام بی رحمیها که فقط یک نمونه از آن کافیست تا عرش آسمان را به لرزه در آورد ، هیچگاه از مسیر قانون خارج نشده و تمامی مساعی خود را به کار می برند تا از مسیر کاملا قانونی و در نهایت بردباری و درایت ولی مصمم و پرصلابت خواستار محاکمه عادلانه قانون شکنان و قاتلان و سلب اختیار از تمامی خشونت طلبان هستند ؟
ما مادران بار دیگر اعلام می کنیم که هیچگاه ظلمهایی که بر فرزندان این مرزوبوم روا گشت فراموش نمی کنیم و نخواهیم بخشید و پیگیرانه خواستاریم هیچکس و هیچ نهادی در حصار امنی بجز قانون قرار نگیرد و هیچ انسانی که در چارچوب قوانین زندگی میکند ، احساس ناامنی نکند .
مادران عزادار
- 2/12/1388
انتشار: فعالین حقوق بشر و دمکراسی در ایران

برای گرفتن اعترافات دروغین صورت می گیرد / حامیان مادران عزادار تحت فشارهای شدید روحی

اخبار روز: چند نفر از حامیان مادران عزادار که همچنان در بازداشت به سر می برند، برای اعترافات دروغین، تحت فشارهای روحی شدیدی قرار دارند.

به گزارش فعالین حقوق بشر و دموکراسی در ایران این مادران در بند ۲۰۹ زندان اوین در بازداشت هستند. آن ها تحت بازجوئی های طولانی شبانه قرار دارند. بازجویان وزارت اطلاعات برای تحت فشار قرار دادن زندانیان اتهامات واهی به آنها نسبت میدهند و از آنها می خواهند که این اتهامات را بپذیرند و در غیر اینصورت آن ها را تحت شکنجه های شدیدتر روحی و جسمی قرار خواهند داد.

بنابر این گزارش بازجویی ها در دو جهت انجام می شود. مبنای اول بازجوئی بر مسائل شخصی و خانوادگی مادران متمرکز شده است و از این طریق فشارهای روحی را بر آنها افزایش داده اند تا مادران به موارد دیکته شده از سوی بازجویان تن بدهند. در این بازجویی ها زندگی خصوصی مادران مورد پرسش و کنکاش قرار می گیرد و با استفاده از الفاظ تحقیر کننده و ناشایست و توهین های مداوم سعی در شکستن روحیه ی مادران می شود.
این گزارش می افزاید بخشی از بازجویی ها بر تجمع های اعتراضی هفتگی مادران عزادار در پارک لاله متمرکز است. بازجویان می کوشند بین مادران دستگیرشده جو بی اعتمادی به وجود آورند.
در این گزارش گفته شده است خانم الهام احسنی تهدید فشارهای شدیدی قرار دارد و بازجویان از او می خواهند به اعترافات غیرواقعی تن بدهد. شرایط مشابهی علیه خانم ژیلا کرم زاده مکوندی و دکتر لیلا سیف الهی و خانم فاطمه رستگاری وجود دارد.
در ادامه ی این گزارش آمده است: سربازجویانی که در شکنجه های روحی و تهدید و بازجوئی طولانی شبانه علیه حامیان مادران عزادار شرکت دارند، سعید شیخان و فردی با نام مستعار علوی می باشند. این افراد بیش ۲۵ سال است که بازجو هستند و در شکنجه و قتل و تجاوز به صدها زندانی مستقیما نقش داشته اند و اعمال آن هاا از مصادیق بارز جنایت علیه بشریت می باشد. اعمال غیر انسانی این افراد در سازمانهای جهانی حقوق بشر به ثبت رسیده و تا به حال تعداد زیادی از زندانیان سیاسی رفتارها آن ها را برای گزارشگران شکنجه سازمان ملل متحد ارسال و یا حضوری بیان کرده اند.
درحال حاضر حداقل ۶ نفر از حامیان مادران عزادار در بازداشت بسر می برند که نام بعضی از آنها به قرار زیر می باشد:
خانواده های حامیان مادران از روز دستگیری تا کنون بصورت روزانه به دادگاه انقلاب، دادستانی و زندان اوین مراجعه می کنند ولی به آن ها پاسخی داده نمی شود. اخبار روز: چند نفر از حامیان مادران عزادار که همچنان در بازداشت به سر می برند، برای اعترافات دروغین، تحت فشارهای روحی شدیدی قرار دارند. ۱- خانم ام بنین ابراهیمی ملقب به گلی ۴۹ ساله متاهل و داردی ۲ فرزند می باشد. او بامداد یکشنبه ۱۷ بهمن ماه با یورش مامورین وزارت اطلاعات در منزل شخصی اش دستگیر شد. ۲- خانم الهام احسنی ۲۷ ساله کارشناس درمان عمومی، او همچنین از فعالین حقوق کودکان کار و خیابانی و از یاری دهندگان به زنانی که مبتلا به ویروس آچ .آی .وی هستند می باشد. خانم احسنی دوشنبه شب ۱۹ بهمن ساعت ۲۲:٣۰ دستگیرو بند ۲۰۹ زندان اوین منتقل شد. ٣- خانم ژیلا کرم زاده مکوندی ۴۹ ساله، دوشنبه شب ۱۹بهمن حوالی ساعت ۲٣:٣۰ دستگیر و به سلولهای انفرادی بند ۲۰۹ زندان اوین منتقل شد. ۴. دکتر لیلا سیف الهی دوشنبه شب ۱۹ بهمن دستگیر و به بند ۲۰۹ زندان اوین منتقل شد. ۵- خانم فاطمه رستگاری متاهل و دارای ۲ فرزند می باشد دوشنبه شب دستگیر و به بند ۲۰۹ زندان اوین متقل شده است. ۶ خانم فرزانه زینالی ۵٣ ساله متاهل و دارای ۲ فرزند می باشد. او روز ۱۹ دی ما ه به منظور شرکت در مراسم اعتراضی مادران عزادار عازم پارک لاله بود که در مسیر توسط مامورین وزارت اطلاعات ربوده شد.

انتشار فیلمی از حمله نیروهای انتظامی و لباس شخصی به کوی دانشگاه تهران در بامداد 25 خرداد

فیلم بطور کامل در کانال فیلم وبلاگ موجود است

بی بی سی - فیلم تازه ای از وقایع کوی دانشگاه در نیمه شب (1.30 بامداد) بیست و پنجم خرداد ماه به دست بی بی سی رسیده که تصاویر منتشر نشده ای از حمله نیروهای انتظامی و لباس شخصی به کوی دانشگاه تهران و خوابگاه دانشجویان را به تصویر کشیده است

این فیلم ابعاد تازه ای از وقایع آن شب در کوی دانشگاه را نشان می دهد.

در این فیلم معلوم می شود که حمله به کوی دانشگاه بر خلاف ادعای حکومت کار عناصر خودسر نبوده و از پیش برنامه ریزی شده بوده است. مهاجمان می گویند سردار رجب زاده، رئیس وقت نیروی انتظامی تهران دستور حمله را صادر کرده بوده.

روز 24 خرداد ماه و بعد از اعلام نتایج انتخابات ریاست جمهوری در ایران، دانشجویان معترض به نتایج انتخابات از ساعت نه شب در داخل کوی دانشگاه تجمع کردند.

ساعاتی بعد محوطه اطراف کوی به محاصره گارد ویژه درآمد. فیلم رسیده به دفتر بی بی سی از ساعت 1.30 بامداد فیلمبرداری شده است؛ زمانی که هنوز نیروهای امنیتی و لباس شخصی وارد کوی دانشگاه نشده اند و پشت میله های کوی هستند.

درگیری ها در پشت میله های کوی و قبل از ورود نیروهای امنیتی به خوابگاه آغاز شده است. دانشجویان از بالای پشت بام سنگ پرتاب می کنند و گارد ویژه هم از پایین شروع به پرتاب سنگ و شلیک گاز اشک آور می کند.

در فیلم تصاویری از کپه های آتش به چشم می خورد که شاید دانشجویان در مقابل گاز اشک آور روشن کرده اند.

نزدیک ساعت دو بامداد لباس شخصی ها به کمک گارد ویژه موفق می شوند وارد کوی شوند.

تصاویری از حمله ماموران امنیتی و لباس شخصی به دانشجویان، کشاندن دانشجویی روی زمین، فریادهای لباس شخصی هایی که از گارد ویژه می خواهند از کتک زدن دانشجویان خودداری کنند، دانشجویانی که در مقابل کتابخانه شهید مفتح در کوی دانشگاه مورد ضرب و شتم قرار گرفته و روی زمین خوابانده شده اند، صورت خون آلود دانشجویی که روی زمین افتاده، همه و همه تصاویری است که هر چند شاهدان عینی بارها در رسانه های مختلف آن را روایت کرده اند اما تا کنون به صورت تصويری از رسانه ای پخش نشده است.

خبر حمله نیروهای امنیتی به کوی دانشگاه، واکنش های زیادی را برانگیخت و بسیاری از نیروهای موافق و مخالف دولت خواستار پیگیری این حادثه و شناسایی مسببان حمله به خوابگاه دانشجویان شدند.

علی لاریجانی، رئیس مجلس ایران در سخنانی حمله شبانه به خوابگاه دانشجویان را مورد انتقاد قرار داد و هیئتی را مامور رسیدگی به اتفاقات کوی دانشگاه تهران کرد.

آیت الله علی خامنه ای، رهبر جمهوری اسلامی ایران، چندی بعد از واقعه کوی دانشگاه در دیدار با داشجویان، از حمله نیروهای امنیتی به کوی دانشگاه تهران عنوان یک "تخلف بزرگ" نام برد و از برخورد قاطع با جنایات صورت گرفته خبر داد.

محسن کوهکن، سخنگوی هیئت رئیسه مجلس شورای اسلامی گفت که نیروهای انتظامی با درخواست فرهاد رهبر، رئیس دانشگاه تهران وارد کوی دانشگاه شده بودند؛ سخنانی که فرهاد رهبر آن را تکذیب کرد و اعلام داشت در آن شب هیچ کدام از مسئولان کوی دانشگاه حضور نداشتند.

دفتر تحکیم وحدت دو روز بعد از حمله نیروهای امنیتی به خوابگاه دانشجویان در بیانیه ای اعلام کرد: "در این حمله ناجوانمردانه به دانشجویان، حداقل ۵ نفر از دانشجویان دانشگاه تهران به شهادت رسیدند. محیط زندگی دانشجویان را به آتش کشیدند و به راستی ۱۸ تیر دیگری با ابعاد گسترده تر و ناپاکی و سفاکی بیشتر بر جای گذاشتند. باز هم اتاق های خوابگاه دانشگاه تهران منهدم شده و باز هم خون پاک دانشجویان بر در و دیوار آن برجای مانده است."

مقامات ایران خبر کشته شدن 5 دانشجو را تکذیب کردند و گفتند تنها صد تا صد و بیست نفر در این حادثه زخمی شدند.

هر چند بنابه درخواست علی لاریجانی، کمیته ای حقیقت یاب برای پیگیری حمله به کوی دانشگاه تشکیل شد، اما با آنکه اين کميته گزارشی را در اين زمينه آماده کرد، پس از گذشت هشت ماه هنوز اين گزارش يا گزارش مشابه ديگری در باره علل و عاملان حمله به کوی دانشگاه تهران منتشر نشده است.

آنچه که گذشت در یک نگاه

سر در اصلی کوی دانشگاه تهران: ساعت 1.25 بامداد روز 25 خرداد تلاش های نیروهای امنیتی و لباس شخصی برای ورود به کوی دانشگاه آغاز می شود.

کتابخانه شهید مفتح، کتابخانه مرکزی کوی: دقایقی بعد از حمله به کوی، نیروهای امنیتی دانشجویانی را که به شدت مورد ضرب و جرح قرار داده بودند به روی زمین خوابانده و همچنان خشونت ادامه دارد.

میدان مرکزی کوی: خشونت گارد ویژه به اندازه ای می رسد که بقیه نیروها از جمله لباس شخصی ها گارد ویژه را به سمت میدان مرکزی هدایت کرده و از آنها می خواهند تا از نزدیک شدن به ساختمان ها جلوگیری کنند.

ساختمان اصلی خوابگاه دانشجویان: به گفته شاهدان عینی نیروهای امنیتی با حمله به کوی و تخریب لوازم شخصی دانشجویان آنها را به شدت مورد ضرب و جرح قرار دادند.

انتقال پیمان چالاکی و حسین نورانی‌نژاد به بند 350/ وضعیت نامناسب روحی دختر خردسال پیمان چالاکی

کمیته گزارشگران حقوق بشر - بنابر گزارش‌های دریافتی حسین نورانی‌نژاد و پیمان چالاکی دو فعال سیاسی به بند 350 زندان اوین منتقل شده‌اند. بند 350 زندان اوین، پس از انتخابات عملا به بند زندانیان سیاسی تبدیل شده و تراکم افراد و کمبود امکانات در آن همواره موجب نارضایتی زندانیان این بند بوده است.

از سوی دیگر، علیرغم وعده‌های دادستانی تهران مبنی بر آزادی سمیه عالمی‌پسند همسر پیمان چالاکی وی همچنان در بازداشت نیروهای امنیتی به سر می‌برد. این در حالی است که فرزند خردسال این زوج فعال سیاسی پس از بازداشت پدر و مادرش با مشکلات روحی جدی روبرو شده است و نزدیکان این خانواده امیدوار بودند با آزادی سمیه عالمی‌پسند وضعیت روحی این دختر خردسال اندکی بهبود یابد. گفتنی است نیروهای امنیتی ساوه دختر چهارساله این زوج فعال سیاسی را نیز به همراه آنان بازداشت نموده و دو ساعت در اداره اطلاعات شهرستان ساوه نگهداری نموده بودند.

روز۲۷ دی ماه، پیمان چالاکی فعال سیاسی-کارگری و دبیر اسبق انجمن اسلامی دانشگاه آزاد اسلامی ساوه به همراه همسرش سمیه عالمی پسند از اعضای سابق جبهه مشارکت، منطقه تهران و دبیر سابق انجمن اسلامی دانشگاه آزاد تهران سما و دختر خردسالشان در منزلشان واقع در شهرستان ساوه توسط عوامل وزارت اطلاعات بازداشت و به تهران منتقل شدند.

حسین نورانی‌نژاد مسئول کمیته اطلاع‌رسانی جبهه مشارکت نیز شامگاه 26 شهریورماه در منزل یکی از نزدیکانش بازداشت شد و در روزهای اخیر از سوی شعبه 28 دادگاه انقلاب با حکم سه سال حبس تعزیری روبرو گشت.

سال زندان برای روزنامه‌نگار کرد عدنان حسن‌پور

سازمان ضد اعدام کردستان - در پی پذیرفته شدن درخواست اعاده ی دادرسی بر پرونده ی عدنان حسن پور از سوی دیوان عالی کشور، حکم اعدام این روزنامه نگار کورد به 31 سال حبس تقلیل یافت.

نامبرده که بیش از 3 سال پیش بازداشت شد، در تابستان سال 86 به اتهام محاربه (دشمنی با خدا) به اعدام محکوم شد و این حکم به تائید دادگاه تجدیدنظر استان کردستان نیز در آمد. پس از آن با درخواست وکیل وی دکتر صالح نیکبخت مبنی بر بررسی مجدد پرونده در دیوان عالی کشور موافقت گردید و متعاقبا حکم 31 سال حبس برای این روزنامه نگار و فعال مدنی کورد صادر گردید.

یک زندانی در اثر شکنجه های وحشیانه در زندان جان باخت

یک زندانی بی دفاع در اثر شکنجه های وحشیانه در زندان گوهردشت کرج جان باخت

بنابه گزارشات رسیده به فعالین حقوق بشر و دمکراسی در ایران، یکی از زندانیان بند 1 زندان گوهردشت در اثر شکنجه های وحشیانه به قتل رسید.
روز دوشنبه 3 اسفند ماه زندانی یاور خدا دوست در اثر شکنجه های غیر انسانی کرمانی و فرجی رئیس و معاون اطلاعات زندان به قتل رسید.
پیکر این زندانی به بهداری زندان منتقل و در حال حاضر در سردخانه این زندان نگهداری می شود.
یاور و لطیف خدا دوست دو برادر زندانی که در سالن 3 بند 1 زندان گوهردشت کرج زندانی بودند مدتی پیش، از سالن 3 به سلولهای انفرادی سالن 2 که معروف به سگدونی است منتقل شدند..آنها پس از یورش گارد زندان و بازرسی سلول آنها به سلولهای انفرادی منتقل شدند.
فعالین حقوق بشر و دمکراسی در ایران ، شکنجه زندانیان بی دفاع که منجر به مرگ آنها شده است را به عنوان یک جنایت محکم می کند و از کمیسر عالی حقوق بشر و سایر مراجع بین المللی خواستار اقدامات عاجل برای پایان دادن به شکنجه ها در زندانهای ولی فقیه است.


03 اسفند 1388 برابر با 22 فوریه 2010
گزارش فوق را به سازمانهای زیر ارسال گردید:
کمیساریای عالی حقوق بشر
کمسیون حقوق بشر اتحادیه اروپا
سازمان عفو بین الملل

شورای حقوق بشر سازمان ملل متحد