۱۳۹۰ آذر ۲۷, یکشنبه

یکشنبه بخش سوّم، تحلیل ها و آخرین گزارشات از اعتراضات، بازداشتها، زندان، و بیدادگاهها --- بیانیه ها


اخبار روز: 

همزمان با روز جهانی حقوق بشر، مراسم سالانه مرکز بین المللی حقوق بشر در ایران که در شهر تورنتو کانادا مستقر است، در روز یکشنبه 11 دسامبر با حضور و استقبال فعالان مدنی و اجتماعی در تورنتو برگزار شد و در طی آن مهندس حشمت الله طبرزدی به عنوان اولین برنده سالانه این مرکز معرفی شد. پنج زندانی سیاسی دیگر نیز به عنوان برندگان جوایز مدافعان حقوق بشر در سال 2011 انتخاب شدند.
حسن زارع زاده اردشیر مدیر اجرایی مرکز بین المللی حقوق بشر در ابتدا با تشکر از حضار برای شرکت در مراسم سالانه مرکز بین المللی حقوق بشر گزارش کوتاهی از فعالیت های این مرکز در یکسال گذشته ارائه داد و گزارشی از نقض حقوق بشر در ایران را ارائه داد.
   بر اساس رای هیئت داوران ICHR، حشمت الله طبرزدی به دلیل دو دهه فعالیت های انسان دوستانه در دفاع از حقوق مردم ایران به عنوان برنده جایزه سالانه مرکز بین المللی حقوق بشر انتخاب شد. همچنین رامین پرچمی در حوزه فعالان هنری، کوهیار گودرزی در حوزه مدافعان حقوق بشر، نسرین ستوده در حوزه زنان و نیز وکلای حقوق بشر، رضا شهابی در حوزه مدافعان حقوق کارگر، و مجید توکلی در حوزه دانشجویی برندگان جایزه حقوق بشری سال 2011 مرکز بین المللی حقوق بشر اعلام شدند.
مهرداد آرین نژاد مدیر جشنواره بین المللی تیرگان که در غیاب مهندس حشمت الله طبرزدی تندیس کریستال او را که نامش بر روی آن حک شده بود دریافت می کرد، در سخنانی گفت : امروز همگان طبرزدی را می شناسند و دریافت جایزه او در غیابش موجب افتخار من است. آرین نژاد در سخنانش تاکید کرد که امروز همه فعالان ایرانی لازم است تا بصورت مسالمت آمیز در کنار هم قرار بگیرند و از کوشش های یکدیگر حمایت کنند و یکصدا و متحد در راه آزادی کشور با گام های استوار و محکم قدم بردارند.
در این برنامه و در غیاب پنج منتخب ICHR برای جایزه مدافعان حقوق بشر، تعدادی از فعالان برجسته مدنی در تورنتو تندیس ویژه مدافعان حقوق بشر ICHR را دریافت کردند. تندیس ویژه آی سی اچ آر برای کوهیار گودرزی در غیاب او به حسن زرهی مدافع حقوق بشر و سردبیر نشریه شهروند اعطا شد. تندیس رامین پرچمی را سهیل پارسا نویسنده و کارگردان سرشناس تئاتر دریافت کرد. تندیس نسرین ستوده به خانم فرشته مولوی فعال حقوق بشر و نویسنده اعطا شد. تندیس رضا شهابی به مهدی کوهستانی عضو کنگره کار کانادا تحویل داده شد و سلمان سیما فعال و زندانی دانشجویی سابق در ایران تندیس ویژه مجید توکلی را دریافت کرد.
مراسم سالانه مرکز بین المللی حقوق بشر در ایران با سخنرانی تعدادی از فعالان حقوق بشری همراه بود. احمد باطبی و محمد مصطفائی دو فعال برجسته حقوق بشر و اعضای هیئت مدیره ICHR، مرتضی عبدالعلیان نماینده سازمان روزنامه نگاران کانادایی مدافع آزادی بیان و تنها ایرانی عضو هیئت مدیره این سازمان، آبری هریس نماینده سازمان عفو بین الملل، کاوه شهروز وکیل و نیز مشاور سابق حقوق بشر وزارت امور خارجه کانادا سخنرانی کردند.
محمد مصطفائی در سخنانش با اشاره به لایحه جدید قانون مجازات اسلامی گفت که قوانین سخت گیرانه ای برای متهمان سیاسی در راه است و حتی ممکن است بسیاری از زندانیان سیاس با احکام سنگین حبس و اعدام روبرو شوند. این وکیل حقوق بشری به کوشش برای احقاق حقوق مردم تاکید کرد.
احمد باطبی در سخنان خود به تجربیات زندان پرداخت و تاکید کرد که تلاش های ایرانیان در خارج در کاهش فشار بر زندانیان سیاسی تاثیر زیادی دارند.
آبری هریس از سازمان عفو بین الملل به موضوع اعدامها پرداخت و ضمن تاکید بر تلاش های سازمان عفو بین الملل به مسئله اعدام در ایران، گفت ایران از نظر تعداد اعدام در رده دوم قرار دارد ولی با در نظر گرفتن میزان جمعیت در رده اول را به خود اختصاص داده است. او گفت جمهوری اسلامی ایران در مواردی نیز به اعدامهای مخفیانه از جمله در زندان وکیل آباد مشهد دست زده است. آبری هریس همچنین ایران را بزرگترین زندان روزنامه نگاران در جهان دانست.
کاوه شهروز نیز در سخنان خود به نقش مهم ایرانیان خارج از کشور تاکید کرد و گفت با توجه به تجربه اش در همکاری با وزارت خارجه کانادا و ارتباط با نهادهای بین المللی از نزدیک شاهد تاثیرگذاری نامه نگاری ها و مکاتبات هموطنان با مقامات سیاسی و نهادهای حقوق بشری بوده است. او اعمال فشارهای حقوق بشری بر جمهوری اسلامی از سوی کشورهای دیگر را در کاهش نقض حقوق بشر در ایران تاثیرگذار و مفید ارزیابی کرد.
در ادامه پیام دکتر رضا مریدی نماینده مجلس ایالت انتاریو و اقای پال دووار نماینده مجلس کانادا قرائت شد.
دکتر رضا مریدی در سخنان خود گفت: از دوستان گرامی ام در مرکز بین المللی حقوق بشر که برای بهبود وضعیت هم میهنانمان در ایران و دفاع از زندانیان سیاسی تلاش می کنند و همچنین مشکلات غربت و سختی های ان را به جان می خرند تشکر می کنم و به نوبه خودم این کوشش ها را ارج می نهم. دکتر مریدی تاکید کرد که رساندن صدای مردم خوب ایران به گوش جهانیان یکی از مسووایت های ما ایرانیان خارج از کشور است. نماینده مردم شهر ریچموند هیل در مجلس ایالت انتاریو ابراز امیدواری کرد که تلاش های همه ایرانیان در احقاق حقوق مردم هرچه زودتر به سرانجام برسد و سرزمین عزیزمان ایران به زودی سرشار از نشاط و شادی گردد.
آقای پال دووار نماینده مجلس کانادا در پیام خود تاکید کرد که علارغم سرکوب شدید توسط جمهوری اسلامی اما جنبش مدنی ایران تداوم یافته و ما در کانادا مسئولیت داریم تا آن را مورد حمایت قرار دهیم. نماینده پارلمان کانادا در ادامه گفت ما باید مطمئن شویم که کانادا به بهشت امن برای افراد وابسته به جمهوری اسلامی مانند اقای خاوری تبدیل نشود.
همچنین همسر حمید قاسمی شال که در زندان اوین زیر حکم اعدام به سر می برد، در جایگاه قرار گرفت و گزارشی از آخرین وضعیت پرونده ارائه داد.
پس از پایان اعطای جوایز حقوق بشری، حاضران یک دقیقه به احترام همه اعدام شدگان و جانباختگان سه دهه گذشته در ایران در دفاع از حقوق مردم ایران ایستادند.
در حاشیه مراسم پتیشن هایی در حمایت از ضیا نبوی، کوهیار گودرزی، نسرین ستوده، سعید ملک پور، حمید قاسمی شال و سعید متین پور توسط حاضران امضا شد.
مرکز بین المللی حقوق بشر در نوامبر سال 2010 در تورنتوی کانادا توسط جمعی از مدافعان حقوق بشر ایرانی و غیرایرانی به صورت قانونی آغاز بکار کرده است و در حوزه های مختلف در سطح بین المللی مشغول فعالیت می باشد.
برای کسب اطلاعات بیشتر در مورد فعالیت های مرکز بین المللی حقوق بشر به وبسایت این مرکز به آدرس زیر مراجعه کنید. http://humanrightsintl.com و یا با این شماره تماس حاصل نمائید. 16478608485

مرکز بین المللی حقوق بشر
فرهاد توحیدی
فرهاد توحیدی گفت وزارت ارشاد خواستار جلوگیری موقت از فعالیت خانه سینما شده است
فرهاد توحیدی، رئیس هیات مدیره خانه سینما اعلام کرد:"در پی شکایت وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی از خانه سینما، دادگاهی در ۲۱ دی‌ماه تشکیل می‌شود."
به گزارش خبرگزاری دانشجویان ایران(ایسنا)، آقای توحیدی با اشاره به اینکه علاوه بر خانه سینما، وزارت ارشاد از اداره کل ثبت شرکت‌ها نیز شکایت کرده است، گفت که "وزارت ارشاد خواستار صدور دستور موقت مبنی بر جلوگیری از فعالیت موسسه خانه سینما به خاطر اساسنامه غیرقانونی شده است."
به گفته آقای توحیدی، مسئولان وزارت ارشاد از محاکم قضایی خواسته‌اند که اداره کل ثبت شرکت‌ها را موظف کند تا اساسنامه فعلی خانه سینما را ابطال کند.
رئیس هیات مدیره خانه سینما همچنین گفت:"خانه سینما خودش را موظف می‌داند از اساسنامه‌ای که اجماع اصناف و مصوب مجمع عمومی فوق‌العاده است دفاع کند."
درگیری میان وزارت ارشاد و خانه سینما پس از انتخابات ریاست جمهوری دهم و تغییرات در وزارت ارشاد وارد مرحله جدیدی شد و در اولین اقدام وزارت ارشاد از شروع به کار شورای عالی سینما خبر داد.
شورای عالی سینما نهم دی ماه سال ۱۳۸۹ با حضور محمود احمدی نژاد رئیس جمهوری تشکیل شد. به گفته محمد حسینی، وزیر فرهنگ و ارشاد ایران، اعضای این شورا شامل معاونت سینمایی، وزیر ارشاد، نماینده رئیس جمهوری، رئیس سازمان تبلیغات اسلامی، رئیس صدا و سیما، نماینده صنوف مربوط به سینما و ۵ سینماگر هستند.
تشکیل این شورا در میان اهالی سینما نگرانی هایی را در زمینه دولتی شدن سینما و موازی کاری با نهادهای دیگری همچون خانه سینما را بر انگیخت.
از جمله منتقدان این شورا مهدی کلهر، مشاور سابق محمود احمدی نژاد در امور رسانه ها بود.
آقای کلهر با انتقاد شدید از سیاست های سینمایی دولت محمود احمدی نژاد گفت: "سینمای دولتی یعنی تعطیل کردن شعور ۷۰ میلیون و دادن اختیار آن به دست ۷ نفر که آنها قابل خرید هستند."
اما وزارت ارشاد ایران همچنان از این شورا دفاع کرده و منتقد فعالیت های خانه سینماست تا آنجا که جواد شمقدری، معاونت سینمایی وزارت ارشاد، خانه سینما را به دلیل تغییرات ثبت نشده اساسنامه در وزارت ارشاد "قانونی" ندانسته و گفته که "نمی‌توانیم بودجه دولتی را به بخشی اختصاص دهیم که به صورت غیرقانونی کار می‌کند."
در ماه های اخیر، اختلاف میان خانه سینما که شورای صنفی سینماگران ایران محسوب می شود با معاونت سینمایی وزارت ارشاد بالا گرفت و این وزارتخانه بودجه خانه سینما را قطع کرد.

فرهاد توحیدی، رئیس هیات مدیره خانه سینما

در همین حال محمد حسینی، وزیر ارشاد نیز در مهرماه از بررسی اساسنامه خانه سینما در معاونت حقوقی این وزارتخانه خبر داد و گفت: "در سال‌های اخیر این اساسنامه بدون تصویب در شورای فرهنگ عمومی کشور تغییر کرده است."
آقای حسینی با اشاره به اینکه "اعمال تغییرات در اساسنامه خانه سینما با تایید رئیس شورای فرهنگ عمومی کشور مجاز است"، گفت: "اعضای خانه سینما سر خود و بدون هماهنگی با این شورا و من، برخی از مصوبات اساسنامه را تغییر داده‌اند. و یک علامت سئوال جدی درباره قانونی بودن این تشکل صنفی وجود دارد."
محمد حسینی گفت: "ما انتظار داریم تشکل‌های صنفی مشکلات اعضای صنف خود را پیگیری کنند. اگر قرار است کسی فعالیت سیاسی کند باید برود از وزارت کشور مجوز حزب بگیرد. تشکل‌هایی مانند خانه سینما نباید کارشان را با مسایل سیاسی گره بزنند چون لطمه می‌خورند."
این در حالی است که محمدمهدی عسگرپور، مدیرعامل خانه سینما، چهارم مهر گفت: "توقعی که اصناف و خانواده‌های همکاران از ما دارند این است که از این حقوق دفاع کنیم. در چند سال گذشته متاسفانه فضایی به واسطه رویکرد مسئولان به وجود آمده، و آن این است که قبل از شکل‌گیری محکمه‌ای برای فردی می‌توانیم در مورد آن اظهارنظر و قضاوت کنیم. مثلا اگر کسی به اتهام ارتباط با بیگانگان دستگیر می‌شود بلافاصله یک مقام رسمی از مجلس یا قوه مجریه ممکن است پیدا شود که بگوید این افراد معاند هستند."
در ماههای اخیر بعد از دستگیری چند مستند ساز که آثارشان در بی بی سی فارسی پخش شده بود، جنجال تازه ای را پدید آورد چون خانه سینما سعی داشت که از حقوق صنفی اعضایش دفاع کند.
آقای توحیدی، رئیس هئیت مدیره خانه سینما، در مورد روندی که برای پیگیری پرونده مستندسازان طی شده می گوید که "یک دفاع ساده صنفی از بدیهی‌ترین حقوق اعضای یک تشکل تبدیل به یک مناقشه بزرگ و سیاسی می‌شود."
خانه سینما بزرگ ترین نهاد صنفی سینمای ایران است که در سال ۱۳۷۲ تاسیس شد.
در سایت خانه سینما اهداف تاسیس این خانه "حفظ و صیانت از حقوق مادی و معنوی دست اندرکاران سینما"، "ایجاد امنیت شغلی و تامین اجتماعی" و "ارتقای سطح آموزشی و مهارت حرفه ای" سینماگران ذکر شده است.
خانه سینما مجموعه ای از نهادهای صنفی سینما مانند کارگردانان، تهیه کنندگان، بازیگران و فیلمنامه نویسان است.
این نهاد از آن رو اهمیت دارد که در برخی از نهادهای تاثیرگذار مانند شورای صنفی اکران نماینده دارد و همچنین می تواند با دولت در زمینه مسایل سینما تعامل داشته باشد.



سکوی حفاری "کولسکایا"

سکوی حفاری "کولسکایا" در سال ۱۹۸۵ ساخته شده بود
بر اثر غرق شدن یک سکوی حفاری نفت شناور روسیه در آبهای شرق این کشور، حداقل چهار نفر کشته و پنجاه نفر مفقود شده اند.
سکوی حفاری "کولسکایا" در حدود ۲۰۰ کیلومتری جزیره ساخالین واقع در شرق روسیه یدک کشیده می شد که بر اثر وقوع طوفانی شدید واژگون شد.
از میان ۶۷ خدمه ای روی این سکو، تا کنون ۱۴ نفر زنده نجات داده شده اند. نگرانی این است سکوی حفاری پیش از آنکه سایر خدمه بتوانند سوار قایقهای نجات شوند، واژگون شده است.
امدادگرانی که برای نجات مفقود شدگان تلاش می کنند به دلیل آب و هوای بد با مشکل مواجه شده اند.
در طول روز با وجود باد شدید و تلاطم دریا با امواجی به بلندی ۴ متر، امدادگران با کمک هلیکوپتر و هواپیما در جستجوی بازماندگان این حادثه بودند، اما با فرا رسیدن شب، جستجو متوقف شد.

قایقهای نجات خالی

رییس منطقه ای وزارت امور اضطراری روسیه در یک کنفرانس خبری گفت که بنابر گزارشهای رسیده از محل حادثه، این سکوی حفاری نفت کاملا غرق شده است.
حادثه واژگون شدن سکو در حدود ساعت دو بعد از ظهر به وقت محلی و در حالی رخ داد که دمای هوا ۱۷ درجه سانتیگراد زیر صفر بود.
یکی دیگر از مقامات وزارت امور اضطراری روسیه هم به خبرگزاری فرانسه گفته است که دریچه های سکوی حفاری نفت بر اثر برخورد یخ و امواج با آن، آسیب دیده و بعد آب به درون شناور جریان یافته است.
به گفته این مقام روس، خدمه سکوی شناور منتظر بودند که با هلیکوپتر نجات داده شوند اما پیش از آنکه بتوانند خود را به قایقهای نجات برسانند، سکو واژگون می شود.
گزارش شده که شناور مذکور دارای چهار قایق نجات بوده که دو قایق آن بدون سرنشین پیدا شده است.



ناآرامی در قاهره

از روز جمعه که ناآرامی ها آغاز شد، تا کنون حداقل ۱۰ نفر کشته و صدها نفر مجروح شده اند
قاهره پایتخت مصر برای سومین روز متوالی شاهد ناآرامی بوده است.
معترضان که به حفظ قدرت توسط نظامیان این کشور اعتراض دارند، با پرتاب سنگ به سوی نیروهای امنیتی با آنها درگیر شده اند.
از روز جمعه که ناآرامی ها آغاز شد، تاکنون حداقل ۱۰ نفر کشته و صدها نفر مجروح شده اند.
خشونتهای اخیر در مصر، بر نخستین انتخابات پارلمانی این کشور از زمان سقوط حکومت حسنی مبارک، سایه افکنده است.
یولانده نل، خبرنگار بی بی سی در قاهره می گوید خشونتهای اخیر شکافهای موجود در جامعه مصر را بیش از پیش نمودار کرده است.
خبرنگار بی بی سی می گوید برخی از فعالان از اینکه حس می کنند نظامیان تمایلی به رها کردن قدرت ندارند خشمگین هستند، اما در عین حال بسیاری دیگر از مردم از ارتش به عنوان نهادی که در این دوران انتقالی و دشوار به ثبات در مصر کمک می کند، حمایت می کنند.
نخستین دور رای گیری در انتخابات پارلمانی مصر به طور صلح آمیز برگزار شد و احزاب اسلامگرا در آن بیش از بقیه موفق به کسب آرا شدند.

نابودی اسناد تاریخی

صدها معترض در هوای سرد زمستان در میدان تحریر قاهره اردو زده و مستقر شده اند.
کمی پیش از طلوع خورشید سربازان ارتش از مکانهای استقرار خود در اطراف میدان بیرون آمدند و رویارویی آنها با معترضان شروع شد.
اما خبرنگار بی بی سی می گوید این رویارویی شبیه برخورد خشونت آمیزی که پیشتر نیروهای امنیتی با معترضان داشتند، نبود.
در جریان درگیری های خشونت آمیزی که قبلا میان نیروهای امنیتی و معترضان روی داده بود، این نیروها برخی از معترضان را مورد ضرب و جرح قرار داده و به سویشان تیراندازی کرده بودند.
دو روز پیش در جریان ناآرامی ها، "موسسه مصر" که محل بایگانی برخی اسناد تاریخی مهم آن کشور است، به آتش کشیده شد.
بسیاری از اسناد بایگانی شده در این موسسه که قدمت برخی از آنها به دو قرن پیش باز می گردد، از بین رفته است.
خبرنگار بی بی سی می گوید بقایای سوخته بعضی از این اسناد تاریخی در خیابانها قابل مشاهده است و در تلویزیون مصر میزگردها و بحثهایی در مورد میراث از دست رفته این کشور در جریان است.
در تحولی دیگر یک خط لوله انتقال گاز از مصر به اسراییل و اردن صبح یکشنبه مجددا مورد حمله قرار گرفت.
خبرگزاری رویترز به نقل از یک منبع امنیتی گزارش داده که این حمله منجر به آتش سوزی نشده، زیرا گاز این خط لوله قبل از وقوع حمله بسته شده بود.



دومین گروه از زندانیان فلسطینی از سوی اسرائیل آزاد شدند

دولت اسرائیل، دو ماه پیش در نخستین مرحله نزدیک به ۵۰۰ زندانی فلسطینی را آزاد کرد

دولت اسرائیل در چارچوب مبادله زندانیان فلسطینی با گیلعاد شالیط، سرباز اسرائیلی، دومین گروه ازاسرای فلسطینی را آزاد می‌کند. ۱۰۲۷ زندانی از جمله ۴ زن و ۵۶ نوجوان ۱۴ تا ۱۷ ساله در میان آزادشدگان هستند.

به گفته‌‌ی سخنگوی اسرائیل ۵۰۵ تن از زندانیان فلسطینی به کرانه‌ی باختری رود اردن‌، ۴۱ تن به نوار غزه و دو نفر دیگر به اردن منتقل می‌شوند. هیچ‌کدام از طرفداران حماس جزو زندانیانی که در این دور آزاد‌شده‌اند، نیستند. آزادی این افراد در حالیست که دوران حبس بسیاری از آنها در چند ماه آینده به طور رسمی پایان می‌پذیرفت.
دولت اسرائیل، دو ماه پیش در نخستین مرحله نزدیک به ۵۰۰ زندانی فلسطینی را آزاد کرد. شبه‌نظامیان حماس در ازای آزادی این افراد‌ گیلعاد شالیط، سرباز اسرائیلی را که حدود ۵ سال به اسارت گرفته بودند، به مصر تحویل دادند. دولت‌های مصر و آلمان نقش اصلی را در توافق اسرائیل و حماس بر سر تبادل زندانیان ایفا کردند.
زندانیانی که در دور دوم آزاد می‌شوند، بیشتر از اعضای جنبش فتح هستند و هیچ‌کدام از آنها محکومیت حبس ابد نداشته‌اند. دولت اسرائیل به دلایل امنیتی این بار دو زندانی را نه به خانواده‌هایشان بلکه به کشور همسایه، اردن، تحویل می‌دهد.

صداهای مخالف
به گزارش رسانه‌های آلمان درحالی که خبر آزادی زندانیان سیاسی در روز یکشنبه (۱۸ دسامبر/ ۲۷ آذر) از چند روز پیش‌تر در محافل فلسطینی شایع بوده، اما اسرائیلی‌ها در همین روز این خبر را از رادیو شنیده‌اند.
نزدیک به دو ماه پیش اداره زندان‌های اسرائیل فهرستی از زندانیان فلسطینی را که در چارچوب این تبادل آزاد می‌شدند، ارائه داده تا مخالفان چنانچه اعتراضی با آزادی زندانی خاصی دارند، به اطلاع دادگاه عالی اسرائیل برسانند. دادگاه عالی اسرائیل روز جمعه (۱۶ دسامبر) شکایات علیه آزادی ۵۵۰ تن از این زندانیان را رد کرده بود.
در نظرسنجی‌هایی که پیش‌تر در اسرائیل انجام گرفته بیشتر اسرائیلی‌ها موافقت خود را از طرح تبادل زندانیان اعلام کرده بودند. اما گروهی نیز آزادی شبه نظامیان فلسطینی را خطری برای امنیت اسرائیل می‌دانند. به نظر مخالفان مذاکره اسرائیل با حماس، که از سوی این کشور به عنوان گروهی تروریستی شناخته می‌شود، نادرست است.




رییس‌جمهور آلمان زیر فشار اتهام فساد مالی

آقای وولف با رد اتهامات وارده آن‌ها را ناشی از

انتقادها از کریستیان وولف، رییس‌جمهور آلمان به اتهام فساد مالی شدت گرفته است. آقای وولف از سوی مخالفان متهم به پنهان نگه داشتن وام مسکن کم‌بهره‌ای بالغ بر ۵۰۰ هزار یورو شده است که در سال ۲۰۰۸ دریافت کرده است.

احزاب سوسیال دمکرات و سبزهای آلمان با انتقاد شدید از کریستیان وولف‌، رییس‌جمهوری آلمان خواهان موضع‌گیری شفاف وی در برابر اتهام فساد مالی و ذکر جزییات دقیق در رابطه با دریافت این وام مسکن شده‌اند.
کریستیان وولف در سال ۲۰۰۸، در زمانی که سمت نخست‌وزیری ایالت نیدرزاکسن را بر عهده داشت، وام مسکنی را از همسر رییس یکی از شرکت‌های بزرگ آلمان دریافت کرده بود که به ۵۰۰ هزار یورو بالغ می‌شد. گفته می‌شود این وام با بهره‌ای کم‌تر از بهره‌ی معمول آن زمان در اختیار وی قرار گرفته است.
آقای وولف در زمان تصدی پست ریاست‌جمهوری، زمانی که از وی در مورد ارتباطات مالی‌اش با این شرکت پرسیده شده، در مورد دریافت این وام سکوت کرده است.
پس از آشکار شدن این موضوع احزاب مخالف دولت خواهان بیان جزییات این وام مسکن از سوی کریستیان وولف شدند اما وی مدعی آن شده که این وام نه از سوی خود شرکت بلکه از سوی همسر رییس این شرکت و از طریق حساب مالی وی دریافت شده است. آقای وولف با رد اتهامات وارده آن‌ها را ناشی از "سوءتفاهمی" خوانده که به دلیل عدم ذکر شکل دریافت این وام از سوی وی روی داده است.
بر اساس گزارش‌های منتشره این وام با بهره‌ای ۴ درصدی در اختیار کریستیان وولف قرار گرفته در حالی که به نوشته‌ی روزنامه "دی ولت" بهره معمول در آن زمان بیش از ۵ درصد بوده است. بر اساس قانون ایالت نیدرزاکسن سیاستمداران از دریافت هر گونه هدیه و همچنین وام‌های مالی تنزیلی منع شده‌اند و این اقدام کریستیان وولف نقض این قانون تلقی شده است.
به گفته‌ی رییس حزب سبزها در مجلس ایالت نیدرزاکسن، آقای وولف "با صداقت" به پرسش‌‌های نمایندگان پاسخ نداده است. قرار است در روز سه‌شنبه (۲۰ دسامبر) مجلس این ایالت در نشستی به پرسش‌های موجود در این زمینه بپردازد.



مصر در تنگنای انتخابات و شورش‌های خیابانی



اوج‌گیری زد و خوردهای خیابانی در قاهره

زد و خوردهای خیابانی در مصر چندین کشته و صدها مجروح بر جا گذاشت. اتحادیه اروپا خواهان توقف خشونت‌ها و بررسی بیطرفانه رویدادهای اخیر شد. صدها کتاب و نوشته تاریخی نایاب در جریان آتش‌سوزی در قاهره آسیب دیده‌اند.

ناآرامی‌های شدید و خونین از دو روز پیش تا کنون در قاهره، پایتخت مصر همچنان ادامه دارد. در زد و خوردهای اخیر خیابانی دست‌کم ۱۰ تن کشته و بیش از ۵۵۰ نفر زخمی شده‌اند.
معترضان خشمگین با پرتاب سنگ به ساختمان‌های دولتی و ایجاد موانع خیابانی می‌کوشند در مقابل نیروهای امنیتی مقاومت کنند. در بسیاری از نقاط قاهره دود سیاه مشاهده می‌شود. شاهدان عینی می‌گویند برخی از ادارات دولتی و همچنین سنگرهای خیابانی مخالفان به آتش کشیده شده‌اند.
در روز یک‌شنبه (۱۸ دسامبر/۲۷ آذر) تظاهرکنندگان و ماموران انتظامی در میدان تحریر و اطراف آن به سوی یکدیگر سنگ پرتاب کردند و به زد و خورد پرداختند.
معترضان خواهان واگذاری قدرت از سوی نظامیان به یک دولت غیرنظامی هستند. درگیری‌های اخیر زمانی آغاز شد که نیروهای امنیتی کوشیدند که تجمع تظاهرکنندگان در برابر مقر دولت را پراکنده سازنند. کابینه مصر به نخست‌وزیری کمال الجنزوری از زمان تشکیل تا کنون نتوانسته است که در مقر دولت، نشستی را برپا کند. جلسات هیئت دولت تا کنون در "اداره برنامه‌ریزی" مصر برگزار شده‌اند.
مخالفان، دولت الجنزوری را عامل دست نظامیان می‌دانند و خواهان کناره‌گیری وی از قدرت هستند. به گفته مخالفان، شورای عالی نظامی مصر به ریاست ژنرال حسین طنطاوی و دولت الجنزوری ادامه حکومت حسنی‌مبارک هستند که در فوریه امسال از قدرت به کنار نهاده شد. الجنزوری از سوی شورای عالی به نخست‌وزیری برگزیده شده است.
نا‌آرامی‌های اخیر در حالی ادامه دارد، که دو مرحله از انتخابات چندمرحله‌ای مصر برگزار شده است. نتیجه انتخابات نیز خبر از پیروزی حزب اسلام‌گرای اخوان‌المسلمین می‌دهد. مرحله سوم انتخابات در ژانویه ۲۰۱۲ برگزار خواهد شد.
مقصر درگیری‌های اخیر کیست؟
شاهدان عینی گزارش می‌دهند که نیروهای پلیس و ارتش موفق شده‌اند که چادرها و سنگرهای خیابانی مخالفان در میدان تحریر و روبروی مقر دولت را جمع‌آوری کنند.
تجمع معترضان در نزدیکی میدان تحریر قاهره
مخالفان می‌گویند تا کنون ده‌ها تظاهرکننده بازداشت شده‌اند و ماموران پس از آتش‌زدن چادرها با سیم‌خاردار خیابان‌ها را مسدود کرده‌اند.
رسانه‌های دیگر نیز گزارش می‌دهند که نیروهای امنیتی خیابان‌های منتهی به مقر دولت را با موانع بتونی مسدود کرده‌اند تا از تجمع دوباره مخالفان در برابر مقر دولت جلوگیری کنند. تجمع مخالفان در برابر مقر دولت از سه هفته پیش شروع شده بود.
خبر کشته شدن یکی از روحانیان سرشناس مصری در درگیری‌های خیابانی سبب همبستگی گسترده با تظاهرکنندگان شده است. در مراسم خاکسپاری عماد عفت، روحانی معترض، صدها نفر از ساکنان قاهره و تعداد زیادی از نمایندگان احزاب مختلف شرکت کردند.
در حالی‌که نظامیان تجمع غیرقانونی تظاهرکنندگان را دلیل نا‌آرامی‌های اخیر می‌دانند، مخالفان و احزاب مختلف مصر، شورای عالی نظامی را مقصر اصلی در بروز تنش‌های اخیر می‌خوانند.
نابودی آثار باستانی مصر در جریان نا‌آرامی‌ها
زد و خوردهای خیابانی میراث فرهنگی مصر را نیز در امان نگذاشت. ساختمان موسسه علمی مصر بر سر اصابت یک بمب آتش‌زا طعمه حریق شد و ده‌ها کتاب و نوشته نفیس از بین رفتند. مسئولان این موسسه می‌گویند برخی از این آثار نایاب متعلق به دوره لشکرکشی ناپلئون به مصر (۱۷۹۸ تا ۱۸۰۱ میلادی) بوده است.
نیروهای داوطلب مردمی در روز یک‌شنبه توانستند ۳۰ هزار کتاب‌و نوشته از مجموع ۲۰۰ هزار آثار گرانبهای این موسسه را نجات دهند و به جای امنی منتقل کنند.
آتش‌سوزی در موسسه علمی مصر، به صدها کتاب و نوشته تاریخی آسیب رساند وزیر فرهنگ مصر آتش‌سوزی در موسسه علمی مصر را یک «فاجعه» خواند و اعلام کرد درصدد تشکیل گروهی از کارشناسان برای مرمت آثار آسیب دیده است. قسمت بزرگی از کتابخانه این موسسه به کلی نابود شده است.
نگرانی اتحادیه اروپا و دولت آلمان از درگیری‌های خیابانی در مصر
کاترین اشتون، مسئول سیاست خارجی اتحادیه اروپا خواهان پایان دادن به خشونت‌ها در مصر شد. اشتون با انتشار بیانیه در خطاب به تظاهرکنندگان و نیروهای انتظامی گفت: «قانون و نظم با رعایت حقوق‌بشر باید دوباره در مصر حاکم شود.»
اتحادیه اروپا در این بیانیه بار دیگر از «برگزاری تظاهرات صلح‌آمیز، ابراز عقیده و حقوق‌بشر» طرفداری کرده و خواستار بررسی بیطرفانه رویدادهای اخیر شده است.
گیدو وستروله، وزیر امورخارجه آلمان نیز درباره اوج‌‌گیری ناآرامی‌ها در مصر ابراز نگرانی کرد. وستروله گفت: «با استمرار خشونت‌ها بیم آن می‌رود که روح و پیام تغییرات در نطفه خفه شود.» وزیر امورخارجه آلمان در روز یک‌شنبه (۱۸ دسامبر) در برلین تصریح کرد که «سرنوشت مصر باید در صندوق‌های رای‌گیری و از طریق اصلاحات دمکراتیک رقم خورد.»
وزیر امورخارجه آلمان از همه‌ی طرف‌های درگیر خواست که به «تعامل صلح‌آمیز با یکدیگر پرداخته» و از اعمال خشونت بپرهیزند.




خاورمیانه و روابط بین‌الملل در سال ۲۰۱۱/ بخش دوم: ایران و عراق




در بخش پیشین گفته شد که برای تحلیل شرایط و اوضاع فعلی منطقه پرتلاطم خاورمیانه و درک چگونگی تحولات فعلی منطقه می‌توان با استفاده از چارچوب‌های نظری اصول روابط بین‌الملل به شناخت علت‌ها و پدیده‌های منحصربه‌فرد این منطقه در خلال سال گذشته میلادی نزدیک‌تر شد.
همینطور گفته شد با توجه به نظریه نو- واقع‌گرایانه والتس در روابط بین‌الملل قطبی بودن سیستم بین‌المللی بیشترین تأثیر و نفوذ را بر سیاست خارجی واحدهای سیاسی داخل سیستم یا به عبارت دیگر «کشور» وارد می‌کند.

لازم به یادآوری است که نظام بین‌المللی می‌تواند هم با واحد سیاسی کوچک‌تر با مسالمت و ملایمت همکاری کند و هم با ایجاد موانع و راه‌بندهای گوناگون واحد سیاسی کوچک‌تر را به چالش بکشد.

در این بخش این فرایند را در رابطه بین غرب، عراق و ایران مورد بررسی قرار می‌دهیم. همچون گذشته فرض ما این است که نظام فعلی بین‌الملل متمایل به چند قطبی است هر چند در خلال سال ۲۰۱۱ این وضعیت کاملاً تثبیت نشده است. در این بخش وضعیت هر یک از دو کشور ایران و عراق را در قبال نظام بین‌المللی مورد تجزیه وتحلیل قرار می‌دهیم.

عراق در آخرین سال اشغال توسط نیروهای چندملیتی و در رأس آن ایالات متحده توانست با استفاده از عوامل تأثیرگذار گوناگون بر محیط بین‌المللی پرونده اشغال را مسدود و تبدیل به کشوری آزاد هرچند با آینده‌ای مبهم شد.

صرف نظر از اراده سیاسی ایالات متحده مبنی بر خاتمه دادن به اشغال عراق که از زمان شروع ریاست جمهوری باراک اوباما شکل گرفت، کاهش تعهدات بین‌المللی اعضای ناتو در ادامه اشغال عراق و تا حدودی هم افغانستان از یک طرف، و افزایش وابستگی کشورهای بزرگ صنعتی به نفت خاورمیانه از طرفی دیگر، در این تغییر و تحول مؤثر بودند.

به علاوه از آنجا که در حال حاضر قدرت‌های جهانی بر جنبه‌های نظامی و اقتصادی تکیه بیشتری دارند و تنها عامل نظامی را در نظر نمی‌گیرند و از طرفی شرایط بحرانی اقتصاد جهانی بر اقتصاد قدرت‌های برتر فشار تأثیرات مخرب و منفی وارد می‌کند، می‌توان گفت تصمیم به خروج نیروها در حقیقت دولت نه تحت فشار واحد کوچک‌تر سیاسی (عراق) بلکه به علت انگیزه‌هایی گرفته شد که بیشتر در منافع ملی آمریکا ریشه دارد.

بر خلاف آنچه که مثلاً دولتمردان ایرانی مایلند عنوان کنند، خروج آمریکا از عراق ناشی از نگرانی رویارویی با نیروهای ایرانی یا نفوذ ایران در عراق نبود چراکه در آن صورت نیروهای آمریکایی به طور کامل از منطقه فراخوانده می‌شدند.

تحت شرایط فعلی عمده قوای آمریکایی، با فاصله‌ای نزدیک به هر دو کشور ایران و عراق اما در سایر کشورهای منطقه اسکان داده شده‌اند واز نزدیک مراقب شرایط کلی و تحولات منطقه‌ای هستند.

این امر خود نشان می‌دهد که حتی در یک نظام بین‌المللی متمایل به چند قطبی که خود دچار چالش‌های اقتصادی جدی است، قدرت فشار و چانه‌زنی برای واحد کوچک‌تر (در این مورد، ایران یا عراق) بسیار محدود است و قدرت فائقه با توجه به اوضاع و احوال و پیش‌بینی آینده این شرایط را خود تعیین و اجرا می‌کند.

اگر چه نفت عامل اقتصادی مهمی به شمار می‌آید ولی تحولات اخیر منطقه به خوبی نشان داد که علی‌رغم افزایش نجومی قیمت نفت دیگر مانند سال‌های ۱۹۷۰ میلادی نمی‌تواند به مثابه اسلحه در روابط بین‌المللی استفاده شود. نفت ایران و حتی تا حدودی عربستان سعودی نشانه قابل مطالعه‌ای است. طی یک دو ماه اخیر به موازات افزایش فشارهای بین المللی در مورد برنامه اتمی ایران برخی از کشورهای اروپا و همینطور ایالات متحده تا حد اقدام برای امتناع از خرید نفت ایران پیش رفتند.

ماجرای اشغال سفارت انگلیس در ایران توسط بسیج که از نیروهای تحت اداره یا حمایت و اداره دولت محسوب می‌شود موقتاً این فشار نظام بین‌المللی بر ایران را به تأخیر انداخت ولی در عین حال هم دولتمردان ایرانی این بار بر خلاف همیشه کمتر به این موضوع که غرب «نیازمند» نفت ایران است تکیه کردند.

در حقیقت از یک طرف افزایش جمعیت و مصرف بیش از پیش محصولات نفت و گاز در داخل ایران نیاز فزاینده به تکنولوژی وارداتی را فزون‌تر می‌کند. از طرف دیگر با پیوستن چین و هند به مشتاقان مصرف و خرید نفت، تقاضا برای خرید نفت ایران بالا می‌رود ولی اعمال محاصره اقتصادی و مسدود شدن راه‌های پرداخت بهای نفت وارداتی از ایران امکان معاملات نفتی و مساعدت‌های تکنولوژیک را به حداقل رسانده بار دیگر قدرت پنهان نظام بین‌المللی را در تحمیل اراده سیاسی واحد قوی‌تر بر واحد ضعیف‌تر نشان می‌دهد.

تولید روزانه نفت عراق برای اولین بار در سال‌های اخیر به حد دو میلیون و ۷۰۰ هزار بشکه در روز رسید و حتی رهبران عراقی خوش‌بین هستند که این رقم را تا شش سال آینده به حدود ۱۳ میلیون بشکه در روز برسانند.

ضمن اینکه این نکته بسیار مهم و مؤثری در سیاست خارجی عراق خواهد بود اما به خاطر اقتصاد وابسته به تولید و صادرات نفت، عراق نمی‌تواند فعلاً از این موضوع به عنوان اهرم فشار استفاده کند چرا که هنوز برای سال‌های نامعلومی وابسته به کارشناسی، تکنولوژی و حمایت نظامی و سیاسی غرب است. به عبارت دیگر عراق چاره‌ای به غیر از رسیدن به آن حد بالای تولید ندارد.

سفر نوری المالکی، نخست‌وزیر عراق، به ایالات متحده در فاصله‌ای نزدیک به خروج کامل نیروهای رزمی آمریکایی و آنچه که از بخش علنی مذاکرات وی می‌توان فهمید حاکی از آن است که عراق نیازمند کمک‌های استراتژیک آمریکاست و به رابطه‌ای دراز مدت می‌اندیشد.

علاوه بر آن، آنچه که نوری المالکی به طور صریح مطرح نمی‌کند این است که خروج نیروهای آمریکایی، در عین حال، پایان حضور و نفوذ ایران در عراق هم هست و از این به بعد رابطه با ایران حساب‌شده‌تر اداره خواهد شد. در اینجا هم می‌توان رد پای قدرت بزرگ بین‌المللی را با توجه به نیاز و وابستگی مشهود تکنولوژیک، تسلیحاتی و امنیتی عراق به ایالات متحده و نیاز به فروش نفت برای رسیدن به اهداف درازمدت تشخیص داد و پیش‌بینی کرد این رابطه چگونه ارتباطات منطقه‌ای را تحت‌الشعاع قرار خواهد داد.

اگرچه موضع‌گیری عراق در قبال سوریه بسیار محافظه‌کارانه تلقی می‌شود و عراق الزاماً از خواست آمریکا مبنی بر برکناری بشار اسد حمایت نمی‌کند، اما این موضوع را نباید به حساب قدرت‌نمایی عراق در برابر آمریکا گذاشت و اصولاً دولت فعلی عراق فاقد چنین قدرتی است.

راه حل پیشنهادی باراک اوباما در مورد مشکل بازماندگان گروه مجاهدین خلق که مورد موافقت عراق نیز واقع شده، خود دلیل دیگری است که قدرت فائقه حرف نهایی را می‌زند. بر اساس این توافق، بقایای ساکنان اردوگاه اشرف از ۵۰ کیلومتری شمال بغداد به اردوگاه سابق نیروهای آمریکایی (کمپ لیبرتی) در نزدیکی فرودگاه بغداد منتقل می‌شوند و توسط مأموران سازمان ملل متحد به صورتی محرمانه و انفرادی مورد مصاحبه قرار می‌گیرند تا امکان اعزامشان به مقصدی که خود مایل باشند فراهم شود.

این راه حل علی‌رغم ماهیت و نقش مجاهدین خلق در گذشته به هر حال راه حلی انسانی تلقی می‌شود که مانع خونریزی خواهد شد ولی در عین حال نشان می‌دهد نه تنها عراق قدرت سیاسی کافی را برای اخراج اجباری مجاهدین تا پایان سال ندارد، بلکه قادر و شاید هم مایل نیست آنان را علی‌رغم نقش منفی که در سرکوب شیعیان و کردها در زمان رهبری صدام حسین بازی کردند، به ایران تحویل دهد. در حالی که تا چند روز پیش این سرنوشت محتوم به نظر می‌رسید. این امر در سطحی متفاوت توان نظام بین‌المللی را برای ایجاد تغییر، حتی در جزئیات، نشان می‌دهد.

در این میان و همان طور که در طول سال ۲۰۱۱ شاهد بوده‌ایم قدرت‌های منطقه که همسوی نظام بین‌المللی نیستند سعی به هدایت بازی بین‌المللی به بازی نظامی دارند و می‌کوشند از طریق خریدهای تسلیحاتی مستقیم و غیرمستقیم و یا از طریق گام برداشتن در جهت دستیابی به تکنولوژی هسته‌ای بر قدرت ملی یا توان چانه‌زنی خود بیافزایند.

در مقالات بعدی نحوه این رابطه را با دیگر کشورهای خاورمیانه در خلال سال ۲۰۱۱ میلادی دنبال می‌کنیم.


-------------------------------------------------
*دکتر جلیل روشندل، مدیر مطالعات امنیتی در «دانشگاه کارولینای شرقی» در آمریکا است و در مراکز مطالعاتی مختلف مانند دانشگاه‌های دوک، یو سی ال‌ای، استنفورد و دانشگاه تهران، به تدریس و پژوهش مشغول بوده است.



امضای قرارداد نفتی یک میلیارد دلاری میان ایران و روسیه

شرکت ملی نفت ایران اعلام کرد که روز یکشنبه قراردادی به ارزش یک میلیارد دلار برای توسعه میدان نفت سنگین «زاغه» در جنوب ایران با شرکت «تات‌نِفت» روسیه امضاء کرده است.
به گزارش سایت خبری وزارت نفت ایران، شانا، این قرارداد با حضور رستم مینیخانوف، رییس جمهوری خودمختار تاتارستان روسیه و رستم قاسمی، وزیر نفت جمهوری اسلامی، میان شرکت مهندسی و توسعه نفت ایران، متن، و شرکت «تات‌نِفت ایران اویل کمپانی کیش» به امضا رسید.
به گفته وزیر نفت ایران، این قرارداد تا پیش از پایان سال ۱۳۹۰ نهایی خواهد شد. بر اساس این تفاهم‌نامه قرار است که در فاز اول، از میدان نفتی زاغه «هفت هزار بشکه» و در فاز دوم «۵۵ هزار بشکه» نفت استخراج شود.
قرار بر این است که این تفاهم‌نامه با سرمایه‌گذاری «بانک تات ایران» اجرایی شود.
میدان زاغه، از میدان‌های جنوب غرب ایران است و در ۲۵ کیلومتری شهر بندری دیلم در استان بوشهر قرار دارد.
در حالی این قرارداد میان طرفین ایرانی و روس به امضا رسیده است که آمریکا و غرب در صددند برای مقابله با فعالیت‌های اتمی ایران، نفت و انرژی ایران را تحت تحریم‌های گسترده ای قرار دهند.
با این‌حال روسیه به افزایش فشار بر جمهوری اسلامی تمایلی نشان نداده است.
سرگئی اشماتکو، وزیر انرژی روسیه به تازگی تصمیم به تحریم نفت ایران را «سیاسی» دانست و گفت که در مورد تحریم احتمالی نفت ایران از سوی اروپا، سعی در بی‌طرفی کامل خواهد داشت.
علیرغم تأکید روسیه بر اخذ موضع بی‌طرفی در قبال ایران، تحریم‌های یک‌جانبه آمریکا علیه ایران موجب شد تا شرکت «لوک‌اویل» روسیه در فروردین‌ماه سال ۱۳۸۹، توسعه میدانی نفتی اناران در استان ایلام را که پروژه‌ای به ارزش ۴۳ میلیون دلار بود رها کند.
در شهریورماه سال جاری نیز شرکت ملی نفت ایران به دلیل تأخیرهای متعدد، شرکت گازپروم روسیه را از طرح توسعه میدان مشترک نفتی آذر، در بلوک نفتی اناران، کنار گذاشت.
در حال حاضر شرکت‌های بزرگ نفتی روسیه نظیر گازپروم و لوک‌اویل، فروش فرآورده‌های نفتی به ایران را متوقف کرده‌اند.
روسیه به عنوان بزرگترین تولید کننده نفت در جهان، از ایران نفت وارد نمی‌کند، اما در پروژه‌های حوزه انرژی در ایران فعال است.
روسیه و ایران در حال حاضر از لحاظ سطح تولیدات نفتی در جهان به ترتیب در مقام اول و چهارم قرار دارند.
جمهوری اسلامی همچنین سومین صادرکننده نفت در سطح جهان به شمار می‌رود و حدود ۵۰ درصد از درآمد ایران از محل صادرات نفت تامین می‌شود.



۲۸ آذر؛ مقاومت عباس امیرانتظام سی و دو ساله می‌شود

عباس امیرانتظام در مرخصی استعلاجی در منزل شخصی
image
عباس امیرانتظام، معاون نخست‌وزیر دولت موقت، قدیمی‌ترین ناراضی سیاسی است که تا کنون سی و دو سال را در زندان جمهوری اسلامی به سر ‌برده است.

عباس امیرانتظام خود درباره زندانی شدنش می‌نویسد: «در تاریخ بیست و هشتم آذر سال پنجاه و هشت، اولین روز زندان را تجربه کرده و وارد دنیایی شدم که هیچ شباهتی با دنیای آشنای من نداشت. از همان لحظه‌ی اول خیالات زیادی با تنهایی من همراه شد. گذراندن ۵۵۰ روز در سلول انفرادی زندان، لحظات با خود زیستن را به من آموخت. با فضای فیزیکی زندان به سرعت کنار آمدم. روحم اما از فراز سر نیزه‌های زندانبانان به پرواز درآمد و آزادی مرا بیمه کرد.
من آزاد بودم چون روحم آزاد بود، آزاد بودم چون شرف و غرور انسانیم در مسلخ خصم ذبح نشده بود. نبرد سرنوشت‌ساز و طاقت فرسای من با دست‌های خالی با زندانبانان آغاز شده بود. فریاد خشن و زمخت کارگزاران جهل و جور در گوشم طنین انداخت، تسلیم شو ای اسیر، تو هیچ نیستی و من ایستادم چون اسیر نبودم بلکه کسی بودم آری یک ایرانی بودم. بارها و بارها مرا در فضای اعدام‌های ساختگی قرار دادند و شب‌های زیادی را در سلول مخصوص زندانیان سپری کردم.
شکنجه از پس شکنجه، ضرب و شتم، تحقیر و توهین، ناسزا، انفرادی و محرومیت از دیدار فرزندان را تحمل کردم.
دفاع از شرف انسانی هزینه سنگینی دارد و من آماده پرداخت آن بودم و پرداختم و تا نفس دارم از پرداخت هیچ هزینه ای برای دفاع از شرف ایرانی و انسانی خود دریغ نخواهم کرد. من ایستادم و پایداری را آموختم. با عشق و پایداری به دل‌ها راه یافتم و عزیزترین عزیزانم را در سخت‌ترین روزهای زندان و در میان سلول‌ها یافتم.»




یک روزنامه اسرائیلی خبر داد:‌ پروژه یک میلیارد دلاری ایران برای جنگ سایبری

image
یک روزنامه اسراییلی در گزارشی خبر داده که ایران پروژه‌ای یک میلیارد دلاری برای تقویت توان جنگ سایبری و ارتقاء تکنولوژی‌های کامپیوتری خود تعریف کرده است.
به گزارش روزنامه اسراییلی جروزالم پست، هدف این پروژه، تقویت توان دفاعی و تهاجمی سایبری ایران و نیز به استخدام درآوردن کارشناسان برجسته حوزه سایبر است.
به نوشته این روزنامه، ایران در ماه‌های گذشته با حملات سازمان یافته سایبری علیه تأسیسات هسته‌ای و نظامی خود مواجه بوده است.
بر اساس این گزارش، اسراییل نیز اخیرا واحد جنگ سایبری در ارتش خود راه انداخته که اهدافی مشابه با اهداف واحد جنگ سایبری ایران دارد.
این خبر در حالی منتشر می‌شود که به دنبال سقوط هواپیمای تجسسی بدون سرنشین آمریکا در شرق ایران، مدیر عامل گوگل به سی‌ان‌ان گفت ایران را نباید دست‌کم گرفت و این کشور تهدید بزرگ در فضای سایبری آینده است.
به نظر می‌رسد حساسیت‌های جامعه جهانی نسبت به توان سایبری جمهوری اسلامی بیشتر شده است.




واکنش ها به عدم شرکت در انتخاب نشانه ی درست و به موقع بودن تصمیم است

سحام نیوز: سخنگوی شورای هماهنگی جبهه اصلاحات، ضمن دفاع از آخرین موضع این شورا مبنی بر اینکه در انتخابات نهمین دوره مجلس به دلیل فراهم نبودن شرایط برای حضور اصلاح طلبان، کاندیدا معرفی نمی‌کنیم، گفت: تصورم بر این است که اصولگرایان بیش از آنکه به حضور ما اصلاح طلبان در انتخابات علاقه داشته باشند، به عدم حضور ما علاقه‌مند هستند. نشانه آن هم اتهامات و عناوین به دور از ادب و انصافی است که از دو سال پیش به اصلاح طلبان می‌دادند و می‌دهند.
محمد غریبانی در گفت‌و‌گو با ایلنا، با اشاره به واکنش‌های رسانه‌های اصولگرا نسبت به تصمیم اخیر شورای هماهنگی جبهه اصلاحات، گفت: این عملکرد برخی از رسانه‌های تندرو اصولگرا نشان از آن دارد که تصمیم شورای هماهنگی جبهه اصلاحات مبنی بر عدم معرفی کاندیدا در انتخابات، تصمیمی درست و به موقع بود.
وی افزود: این هیاهو‌ها و توهین‌ها و اهانت‌ها و اتهاماتی که خارج از ادب بود و به ما نسبت داده شد، نشانه این بود که ما درست و البته به موقع تصمیم گرفتیم.
غریبانی اضافه کرد: همین اصولگرایان تندرو از دو سال پیش تا کنون به اندازه‌ای به ما اصلاح طلبان حمله کردند تا ما را از مشارکت در انتخابات فراری دهند و البته امروز هم به مراد دلشان رسیدند. ما هم می‌گوییم شما که در این چند سال بدون حضور اصلاح طلبان و به تنهایی مملکت را به پیش بردید خودتان پاسخ گوی نابسامانی‌ها و ناهنجاری‌هایی که ایجاد کرده‌اید باشید.
وی خاطرنشان کرد: ما اصلاح طلبان خیلی دلمان می‌خواست در اداره امور مشارکت داشته باشیم و برای کشور عزیزمان کاری می‌کردیم، اما متأسفانه جناح اصولگرا که جناح حاکم است، با موضع گیری‌ها و تهدیدهایی که مخصوصا از دو سال پیش تا کنون در خصوص اصلاح طلبان انجام دادند کاری کردند که حضورمان در عرصه سیاسی و به تبع آن انتخابات مجلس نهم حضوری کمرنگ باشد.
وی یادآور شد: با همه این احوال باز هم برای آبادانی و پیشرفت و اعتلای ایران اسلامی عزیز دعا می‌کنیم و امیدواریم کشور به سمتی برود که دیگر شاهد مشکلاتی که امروز کشور به واسطه عملکرد نادرست برخی آقایان گرفتار شده، گرفتار نشود.



قیمت جدید بنزین؛ از ۴۸۰ تا ۱۰۰۰ تومان!

سحام نیوز: دولت در حالی قصد دارد فاز جدید هدفمندی یارانه‌ها را هرچه سریعتر در کشور اجرا کند که سناریوهای قیمتی مختلفی برای بنزین مطرح است. مهر در گزارشی به بررسی جزئیاتی از این سناریوها پرداخت.
از ابتدای سالجاری تاکنون متوسط مصرف بنزین به عنوان استراتژیک ترین کالای مصرفی اقتصاد به مرز ۵۹ میلیون لیتر در روز رسیده که در مقایسه با مدت مشابه سال گذشته روزانه حدود پنج درصد کاهش یافته است.
با این وجود، همزمان با کاهش مصرف بنزین نیمه یارانه ای و یارانه ای در سطح جایگاه های سوخت کشور، متوسط فروش بنزین آزاد ۷۰۰ و ۸۰۰ تومانی در سطح کشور با رشد بی سابقه بیش از ۱۰ درصد همراه بوده است.
با نزدیک شدن به یکساله شدن اجرای فاز نخست قانون هدفمندی یارانه ها، نشست‌های شبانه ستاد هدفمندی یارانه ها و با حضور مسئولان مختلف دولتی به منظور تعیین تکلیف وضعیت قیمت و نحوه عرضه حاملهای مختلف انرژی از جمله بنزین آغاز شده است.
در شرایط فعلی سناریوهای مختلفی برای نحوه عرضه و قیمت گذاری بنزین تدوین شده که تاکنون هیچکدام از این سناریوها قطعی نشده است به طوری‌که هنوز کلاف عرضه پرطرفدارترین حامل انرژی ایران برای اجرای فاز دوم جراحی اقتصادی ایران پیچیده است و گویا برای تعیین تکلیف منتظر دستور رئیس دولت است.
محمدرضا فرزین دبیر کارگروه طرح تحول اقتصادی دولت به طور رسمی بررسی سناریوی عرضه تک نرخی بنزین همزمان با اجرای فاز دوم هدفمندی یارانه ها را تایید کرده است.
معاون وزیر امور اقتصادی و دارایی همچنین از ادامه اختصاص سهمیه، حذف عرضه کارتی و تک نرخی شدن قیمت بنزین به عنوان سایر سناریوهای بنزینی دولت در گام جدید اجرای قانون هدفمندی یارانه ها یاد کرده و تاکید می کند: هیچ کدام از این سناریوها هنوز قطعی نشده است.
از سوی دیگر، هر چند معاون وزیر اقتصاد از احتمال حذف بنزین با کارت هوشمند سوخت به عنوان یک سناریو یاد می کند که علیرضا ضیغمی معاون وزیر نفت از عرضه تمامی فرآورده های نفتی از سال آینده با کارت هوشمند سوخت خبر داده است.
پیش از آن، عبدالله جلالی قائم مقام ستاد مدیریت حمل و نقل و سوخت کشور هم در گفتگو با مهر از سیاست کلان دولت برای آزادسازی قیمت بنزین و عرضه تک نرخی این فرآورده پرطرفدار نفتی در بلند مدت خبر داده بود.
بنزین ۱۰۰ تومانی کارت‌ها نمی‌سوزد
پیگیری خبرنگار مهر از ستاد مدیریت حمل و نقل و سوخت کشور نشان می دهد در صورت هر گونه تصمیم بنزینی در سطح کلان دولت و همزمان با اجرای فاز دوم هدفمندی یارانه ها ذخیره بنزین ۱۰۰ و ۴۰۰ تومانی کارتهای سوخت حفظ خواهد شد.
بر اساس آخرین آمار رسمی شرکت ملی پالایش و پخش فرآورده‌های نفتی در شرایط فعلی ذخیره بنزین ۱۰۰ تومانی کارت‌های هوشمند سوخت به کمتر از ۱۲۵ میلیون لیتر کاهش یافته است و بین ۲ تا ۲٫۵ درصد فروش بنزین جایگاه‌ها با نرخ یارانه ای انجام می شود.
گمانه زنی‌های غیر رسمی نشان می دهد با توجه به روند مصرف روزانه ۲ میلیون لیتری ذخایر بنزین ۱۰۰ تومانی کارتهای هوشمند سوخت تا اسفند ماه امسال باید ذخیره بنزین یارانه ای کارتهای سوخت به پایان برسد.
قیمت تولید بنزین در ایران چقدر است؟
همزمان با آغاز شمارش معکوس برای اجرای فاز دوم اجرای قانون هدفمندی یارانه ها و مطابق با مصوبات مجلس شورای اسلامی باید بهای بنزین همچون سایر حامل‌های انرژی حداکثر ۲۰ درصد افزایش یابد.
در حال حاضر هر لیتر بنزین معمولی یارانه ای ۴۰۰ تومان، بنزین معمولی آزاد ۷۰۰ تومان، بنزین سوپر نیمه یارانه‌ای ۵۰۰ تومان و بنزین سوپر آزاد ۸۰۰ تومان در سطح جایگاههای کشور عرضه می شود.
جدول سناریوهای قیمت بنزین
نام فرآورده – قیمت قیمت فعلی اجرای مصوبه مجلس محدود قیمتی سناریوی دیگر
بنزین یارانه‌ای ۴۰۰ تومان ۴۸۰ تومان ۵۵۰ تا ۷۰۰ تومان
بنزین نیمه یارانه‌ای سوپر ۵۰۰ تومان ۶۰۰ تومان ۶۵۰ تا ۸۰۰ تومان
بنزین آزاد ۷۰۰ تومان ۸۴۰ تومان ۷۵۰ تا ۹۰۰ تومان
بنزین سوپر آزاد ۸۰۰ تومان ۹۶۰ تومان ۸۵۰ تا ۱۰۰۰ تومان

بر این اساس، دولت در صورتی که قصد اجرای مصوبات مجلس برای افزایش قیمت بنزین را در فاز جدید هدفمندی یارانه ها را داشته باشد، باید به ترتیب بنزین معمولی نیمه یارانه‌ای را ۴۸۰ تومان، بنزین معمولی آزاد ۸۴۰ تومان، بنزین سوپر نیمه یارانه ای ۶۰۰ تومان و بنزین سوپر آزاد ۹۶۰ تومان در سطح کشور عرضه کند.
با وجود توقف واردات بنزین معمولی از خارج کشور و با توجه به قیمت ۱۰۰ دلاری هر بشکه نفت خام در بازارهای جهانی، عرضه نفت ۱۰۰ دلاری به پالایشگاههای داخلی برای تولید بنزین نیمه یارانه ای و در نهیات ایجاد آلودگی و ترافیک در کلانشهرهای کشور به هیچ وجه توجیه اقتصادی ندارد.
شرکت ملی پالایش و پخش فرآورده‌های نفتی اخیرا هزینه تولید یک لیتر بنزین معمولی در پالایشگاه‌های نفت داخلی را حدود ۷۵۰ تومان اعلام کرده است که با احتساب هزینه ذخیره سازی، انتقال، توزیع و کارمزد فروش، هزینه تمام شده عرضه این فرآورده نفتی پرطرفدار در جایگاهها به حدود ۸۰۰ تا ۸۳۰ تومان می رسد.
این در حالی است که در حال حاضر پالایشگاه‌های نفت داخلی هر یک بشکه نفت خام را با تخفیفی پنج درصد فوب خلیج فارس از دولت دریافت می کنند و قطعا با واقعی شدن بهای فروش نفت به پالایشگاهها، هزینه تولید، انتقال، توزیع و عرضه هر لیتر بنزین به مرز یکهزار تومان افزایش می یابد.
با توجه به احتمال افزایش هزینه‌های جاری دولت در بودجه سال ۱۳۹۱، قطعا عرضه بنزین با قیمت‌های فعلی برای دولت صرفه اقتصادی ندارد.





جرس:
کامران رحیمیان، شهروند بهایی امروز عصر پس از برگزاری دادگاه‌اش به زندان رجایی‌شهر منتقل شد.
به گزارش خانه حقوق بشر ایران، امروز دادگاه کامران رحیمیان در حالی برگزار شد که هنوز خبری از نتیجه‌ی آن در دست نیست. وی پس از برگزاری دادگاه‌اش به زندان رجایی‌شهر منتقل شد.
کامران رحیمیان در تاریخ ۲۲ شهریور ماه سال جاری به همراه همسر خود فاران حسامی، برادرش کیوان رحیمیان و همچنین شکیب نصرالله، همگی از مدرسین موسسه علمی بهاییان در زمینه روانشناسی، بازداشت شده بودند.
این درحالیست که کامران رحیمیان و فاران حسامی دارای یک کودک خردسال هستند که در طول این مدت در وضعیت بلاتکلیفی به سر می‌برد.






جرس: هادی غفاری، امام جماعت مسجد الهادی در جمع اعضای شورای مرکزی انجمن اسلامی دانشجویان دانشکده فنی شهید شمسی پور پیرامون حصر رهنورد و موسوی و کروبی، انتخابات پیش رو و موضع اصلاح طلبان، نامه‌های نوری زاد به رهبری، تبدیل نظام ریاستی به پارلمانی، حدود ولایت فقیه به ایراد سخن پرداخت. وی در این دیدار حصر آقایان موسوی و کروبی را غیر قانونی و حتی به ضرر نظام دانست و خواهان رفع آن شده، یادآور شد که در قاموس نظام اسلامی حصر و زندان کردن افراد بدون محاکمه پسندیده نیست.

به گزارش کلمه، هادی غفاری ضمن بازخوانی نهضت عاشورا و درس هایی از قیام حضرت امام حسین (ع)، گفت: دو مسئله اشتباه فلسفی جبر و مرجئه (امیدواران) که در باور های مردم آن زمان رخنه کرده بود باعث شد تا امام حسین (ع) راهی جز قیام علیه حکومت را در پیش نگیرد.

وی تصریح کرد: فلسفه جبر بدین معنی است هر اتفاقی که رخ میدهد بعنوان مشیت الهی تلقی شود این مسئله بی تفاوتی در برابر رخداد های جامعه را سبب می شود چرا که هرگونه اعتراض به ظلم حاکمان اعتراض به خدا تفسیر شده و با نسبت دادن مارک هایی نظیر کفر و الحاد به شدید ترین وجه با معترض برخورد می شود و هرگونه اظهار نظری، به بهانه مخالفت با مشیت الهی سرکوب می گردد.

هادی غفاری در باب مرجئه نیز خاطر نشان کرد: این موضوع به اشتباه، در میان عده ای تلقی شده و در هر رویدادی می گویند که خداوند ارحم الراحمین است و شاید فلان ظالم که تو امروز علیه آن شوریده ای مورد عفو خدا واقع گردد و باید همه مسائل را به جهان آخرت موکول کرد. این دو بیماری فلسفی که اجتماع را فاسد می کرد باعث شد تا حسین(ع) دست از فعالیت فرهنگی کشیده و مستقیم به میدان جنگ برود.

هادی غفاری در ادامه پیرامون وضعیت جاری کشور سخن گفت. وی ضمن بیان سیاست های اصلاحات و آقای خاتمی، انجام شروط اعلام شده جهت مشارکت در انتخابات را توسط جناح حاکم منتفی دانسته و اعلام کرد: کسی با تابلوی اصلاحات وارد این میدان نخواهد شد.

نماینده دوره اول تا سوم مجلس شورای اسلامی مشروعیت نظام را از پشتوانه ی مردمی آن دانست و افزود ما ولایت فقیه و ولی فقیه را قبول میکنیم به شرط اینکه عدالت و نظارت در آن برقرار باشد. امام جماعت مسجد الهادی همچنین گفت: باید به شدت از تقدس گرایی، خرافی گرایی و چاپلوسی در جامعه اجتناب شود.

وی در پاسخ به سخنان اخیر رهبری و چند تن از افراد بلندپایه نظام در جهت تغییر نظام ریاست جمهوری به پارلمانی این کار را مخالف قانون اساسی و نظر امام خمینی (ره) دانست و تاکید کرد: این طرح کاملاً در برابر فرمایشات امام خمینی (ره ) است و در تحلیل خود افزود، این سیاست، پاسخی به جریان انحرافی است که نظام طی این اقدام خواهان توقف افسار گسیختگی این جریان شده است.

هادی غفاری همچنین هشدار داد: همه باید آگاه باشیم که اسلام بیش از هر موقع دیگر در خطر است و بر عهده ماست که حساب اسلام را از حساب آنچه که به نام آن انجام میدهند جدا کنیم.

وی در سخنرانی خود بارها تاکید کرد که باید اندیشه های بنیانگذار انقلاب، مطهری ها، شریعتی ها، بهشتی ها و … را زنده نگه داریم تا از انحرافات مصون بمانیم.

هادی غفاری در بخشی از سخنان خود حصر آقایان موسوی و کروبی را غیر قانونی و حتی به ضرر نظام دانست و خواهان رفع آن شده، یادآور شد که در قاموس نظام اسلامی حصر و زندان کردن افراد بدون محاکمه پسندیده نیست.

وی در پاسخ به این سوال که اقداماتی نظیر نامه های آقای نوری زاد به رهبری را چگونه تحلیل می کنید گفت: ما با هیچ شخصی سر دعوا نداریم و این نامه نگاری ها، سخنرانی ها، نقد و خطابه ها همه از سر دلسوزی و بازگشت به راه آرمان های انقلاب است.

وی افزود: هنر در جذب کردن افراد به اسلام است نه دفع کردن. شلاق و گشت ارشاد و فضای بسته و خفقان منجر به دور شدن جوانان از اسلام و نظام خواهد شد.

وی در ادامه با ابراز تاسف از فضایی که برای احزاب، رسانه ها و شخصیت های سیاسی ایجاد شده است گفت: نتیجه‌ی این اقدامات از دست رفتن پشتوانه مردمی نظام است، و با این روش در آینده نه چندان دور بر بام های منازل پرچم بی بی سی و رسانه های بیگانه به نمایش در خواهد آمد.

هادی غفاری با اشاره به آیه ۱۸ سوره زمر تصریح کرده که برای رسیدن به حقیقت باید تمام سخنان را شنید حتی بی بی سی . نه اینکه صرفا به یک جناح خاص بسنده شود. وی خواستار اجرای بدون کم و کاست قانون اساسی جمهوری اسلامی ایران شد و اضافه داشت قانون اساسی نباید بدین گونه باشد که مورد استفاده سلیقه ای قرار گیرد.

هادی غفاری گفت: از مواضع خود دست بر نخواهیم داشت و مصرانه خواهان آن هستیم. اگر به زمان انقلاب بازگردم باز هم انقلابی خواهم شد و از مدافعان انقلاب اسلامی خواهم بود.



ای کاش ما هم می توانستیم اعتراض کنیم

کلمه- دکترحسین راغفر*:
ای کاش ما هم می توانستیم به جنبش ضد وال استریت بپیوندیم و به سیاست های نومحافظه کارانه سال های گذشته، و به ویژه شش سال اخیر، دولت ها در کشورمان اعتراض کنیم، و مکّاری طراحان این سیاست ها را فریاد می زدیم که بر واگذاری سهام بنگاه های دولتی عنوان سهام “عدالت” نهادند و بر آزاد سازی قیمت ها “هدفمندی یارانه ها”.
ای کاش ما نیز می توانستیم در این لحظاتی که تاریخ جهانی رقم می خورد سهم خود را به تاریخ آینده کشورمان و دنیا ادا کنیم؛ لحظاتی که نشانه های قطعی فروپاشی لیبرالیسم به عنوان معرّف جغرافیای فرهنگی نظام جهانی عصر ماست؛ لیبرالیسمی که وعده می داد که اصلاحات تدریجی، نابرابری های نظام جهانی را تخفیف می دهد و از قطبی شدن آن می کاهد؛ لحظاتی که نشانه های آگاهی و رشد ملّت ها نسبت به عوامل چپاول منابع عمومی و مسببین فقر و حافظان جهل و رکود فرهنگی آنهاست.
جنبش ضد وال استریت جنبش قربانیان نظام های ظلم و بی عدالتی است و بنابراین جنبش عدالت و آزادی، و جنبش ضد فساد است؛ عدالت در مشارکت برای اداره جامعه؛ عدالت در توزیع محصول اجتماعی؛ عدالت در توزیع هزینه ها؛ عدالت در دستیابی به مناصب و قدرت؛ عدالت در قطع دستان عوامل چپاول و غارت منابع عمومی است. جنبش ضد وال استریت خواهان آزادی های مشروع است، آزادی در اعتراض به عوامل بروز مرگ اخلاقی؛ آزادی در اعتراض به همه عوامل و نهاد هایی که فرصت های شکوفایی خلاقیت انسانی را سدّ کرده اند؛ آزادی در اعتراض به آنهایی که به هر بهانه ای یک دنیای غیرمساوات طلب و غیر مردم سالار را ترجیح می دهند.
ای کاش ما نیز می توانستیم به همراه همه جوانانی که یا شغلی ندارند و یا از سر ناگزیری سرگرم مشاغل کاذب هستند به مسببین بیکاری آنها اعتراض کنیم؛ جوانانی که قربانی سیاست های راست افراطی دولت های نو محافظه کار شده اند؛ همچون معترضان ضد وال استریت به رهاسازی اقتصاد در چنگال مشتی الیگارش اعتراض می کردیم و مسببین واردات بی سابقه در تاریخ کشور را که فرصت میلیونها شغل را از جوانان و کارگران ما گرفتند و به جوانان و کارگران چین و هند و ترک اعطاء کردند افشاء می کردیم.
ای کاش ما هم می توانستیم تظاهرات ضد وال استریت داشته باشیم و آنهایی را که آزادی را موعظه می کنند بدون آنکه فرصت ها را فراهم آورده باشند رسوا می کردیم و فریاد می زدیم که این آزادی شما “هدیه ای شیطانی” است به مردم ما و آنهایی که از ارائه فرصت ها امتناع می ورزند “جنایت” می کنند؛ و بی جهت نیست که آن واعظان و این تبهکاران پیوندی تاریخی دارند.
جنبش ضد وال استریت حکایت حرص و آز بی پایان شرکت هاست، داستان اعتراض میلیونها نفر از مردمانی است که شغلی ندارند و دولت هایشان در جهتی مخالف مصالح آنها حرکت می کنند؛ داستان دروغ پردازی ها و افسانه سازی های بی پایان دولت هاست که علّت بیکاری میلیونها جوان و انسان بیکار جویای کار را به عوامل خارجی از جمله رکود جهانی نسبت می دهند و حال آنکه همگان آگاهند که این رکود جهانی نیست که مسئول بیکاری میلیونها انسان است بلکه فساد، اختلاس و غارت منابع عمومی در داخل، علت بیکاری آنهاست. جنبش ضدوال استریت داستان حاکمیت سرمایه داران بی وطنی است که نه تنها هیچ تعلق خاطری به وطن ندارند بلکه قربانیان توطئه های خود را مقصر قلمداد می کنند، وطن آنها جایی است که در آن سود آنها از هر طریق، از جمله طرق نامشروع، حداکثر شود؛ جنبش ضد وال استریت تقاضا برای عدالت است و احساس بی عدالتی احساسی همگانی است، اعتراض به نهاد هایی است که به نفع صاحبان سرمایه و به زیان بیکاران و افراد فاقد سرمایه های مالی عمل می کنند؛ سهم مالیات یک پرستار، یک معلّم، یک کارمند نسبت به درآمدش به مراتب بیشتر از سهم یک سرمایه دار است. و شرکت های بزرگ و غول های مالی تا جایی که ممکن است با زدوبند و رشوه از پرداخت مالیات فرار می کنند. در این میان نهاد های نومحافظه کاری همچون اطاق های بازرگانی که به همه سطوح قدرت نفوذ دارند و تنها لایه بسیار باریکی از نخبگان سرمایه را نمایندگی می کنند با زد و بند و حضور در شبکه های مافیایی منافع گروه های کمتر از ۱ درصد جمعیت را به زیان بیش از ۹۹ درصد بقیه جستجو می کنند. در آمریکا گُلدمَن سَکس ها میلیارد ها دلار از دولت های نومحافظه کار پاداش می گیرند، در ایران ما دولت های نومحافظه کار میلیارد ها از منابع عمومی را به جیب قلیلی از اصحاب قدرت می کنند و نام آن را پاداش صادراتی می گذارند و این در حالی است که پول برای بیمارستان و مدرسه و دانشگاه و مترو و اتوبوس نیست.
ای کاش ما هم می توانستیم به سیاست های نومحافظه کاران کشورمان در گروگان گرفتن سرنوشت کودکان این سرزمین به نفع زالو هایی که درآمد های میلیاردی دارند و از پرداخت مالیات امتناع می ورزند اعتراض کنیم. و فریاد می زدیم ای دولت شجاع چرا حقوق کودکان ما را برای داشتن مدرسه بهتر، نظام سلامت همگانی و با کیفیت، به صنف طلا فروشان و پارچه فروشان و جرّاح ها و الیگارش ها تقدیم می کنی؟
ای کاش ما هم می توانستیم به “سیاست های قاتل” اعتراض کنیم و همراه میلیونها نفر که در اثر آلودگی هوا، فقدان نظام سلامت همگانی، و فقر گسترده دچار ابتلاء به بیماری های مهلک و مرگ زودهنگام می شوند از سیاست های نومحافظه کارانه ای که مسبب این مصائب هستند اعلام انزجار می کردیم. ای کاش ما هم می توانستیم به فقر گسترده و عمیق میلیونها هموطن خود اعتراض کنیم و در راهپیمایی های اعتراضی بر روی پارچه نوشته های خود می نوشتیم “۶۰۰ میلیارد دلار درآمد های نفت و گاز شش سال گذشته کجاست؟”؛ “سیاست های قاتل مردم را محکوم می کنیم و خواهان محاکمه عوامل آنها هستیم”؛ “این سرزمین سرزمین ماست”.
ای کاش ما هم می توانستیم همچون قربانیان نظام های نومحافظه کار غربی از سیاست های مشترک سیاستمداران و بانکدارها در چپاول منابع عمومی، که قربانیان اصلی آنها فقرا هستند اعلام انزجار کنیم.
ای کاش ما می توانستیم به سیاست های قاچاق مستمر و گسترده در ایران اعتراض کنیم و گوشه ای از جنایت واردات قاچاق را که به فروپاشی هزاران واحد تولیدی و بیکاری میلیونها نیروی کار و فقر و فساد وفحشا و اعتیاد منجر شده است اعتراض می کردیم و بر روی پارچه نوشته های خود می نوشتیم “آیا قاچاق کالا، پاسداری از انقلاب است؟”ای کاش ما هم می توانستیم به همراه میلیونها کشاورزی که در اثر واردات بی سابقه محصولات کشاورزی، آسیب خوردند به خیابانها می آمدیم و اعتراض خود را به سیاست های واگذاری بازار های کشور به تعداد انگشت شماری الیگارش فریاد می کردیم.
ای کاش ما هم می توانستیم به همراه هزاران کارگری که ماه ها حقوق دریافت نکرده اند و یا در اثر سیاست های آزاد سازی اقتصادی شغل خود را از دست داده اند و به همراه اعضای خانواده هایشان راهپیمایی می کردیم و بر روی پلاکارد های خود می نوشتیم که “به ما قربانیان سیاست های رهاسازی اقتصادی و فرزندان ما بنگرید آیا فرزندان شما هم نگران غذا و مسکن و آموزش خود هستند؟، “شرم بر مسببین مصائب ما باد.”
ای کاش ما هم می توانستیم به همراه میلیونها فعّال اقتصادی و اعضای خانواده هایشان در مقابل مجلس و بانک مرکزی گردهمایی اعتراضی داشته باشیم و خطاب به مسئولین برروی پلاکارد های خود می نوشتیم که “ما بیش از ۹۹% هستیم، چه کسی منافع ما را نمایندگی می کند؟”. و آنهایی را که صدایشان در کریدور های مجلس طنین افکنده، و نمایندگانشان در جلسات تصمیم گیری های پولی و ارزی برای تعیین نرخ ارز به نفع نخبگان کمتر از ۱% حضور دارند و رئیس جمهور وعده تخصیص ۱۴۰۰ میلیارد تومان جایزه صادرات را از منابع متعلق به همه آحاد جامعه، به آنها می دهد اعتراض می کردیم، و بر روی پلاکارد های خود می نوشتیم که “سهم ما برای یک زندگی مبتنی بر سختکوشی و ریاضت کجاست؟”، “چه کسی منافع ما را نمایندگی می کند؟ چه نهادی؟ چه فردی؟ چه کسی مدافع حقوق قربانیان نظام اجتماعی و فقراست؟ چه کسانی مدافعین رای و صدای مردم هستند؟ کجا هستند؟ چه کرده اند؟
* اقتصاد دادن و استاد دانشگاه

شیخ حسین انصاریان: آنقدر زشتی دروغ از بین رفته که در وعده دادن به مردم هم دروغ می گویند

شیخ حسین انصاریان گفت: آنقدر زشتی دروغ از بین رفته که در خبر دادن به ملت دروغ می گویند و در وعده دادن هم به مردم دروغ می گویند.
به گزارش ایلنا، شیخ حسین انصاریان شنبه شب در مسجد حظیره یزد با اشاره به روایتی از پیامبر اکرم در تعریف “مسلمان” گفت: مسلمان واقعی کسی است که تمامی مسلمانان از دست و زبان او آسیب و ضرر نبینند. با این ملاک، باید دید از ۷۰ میلیون مسلمان در کشورمان چند نفر مسلمان واقعی هستند؟
این خطیب شهیر در توضیح گفت: شما حساب کنید چه دست هایی به ناحق قلم علیه دیگران بر روی کاغذ می آید و چه دست هایی که به ناحق امضاء می کنند. چه دست هایی سرقت می کنند، اختلاس می کنند، رشوه می گیرند. چه دست هایی اسناد قلابی درست می کنند و هزار میلیارد هزار میلیارد در روز روشن می دزدند.
او ادامه داد: چه دست هایی به ناحق روی مردم بلند می شوند و مردم را به ناحق کتک می زنند و در اجناس تقلب می کنند و کم فروشی می کنند.
شیخ حسین انصاریان تصریح کرد: مسلمان واقعی کسی است که مردم از زبان او در امان باشند.
وی همچنین با اشاره به شیوع دروغ در جامعه خاطر نشان کرد: در جامعه ۷۰ میلیونی ایران روزانه چند دروغ و غیبت داریم؟ آنقدر زشتی دروغ از بین رفته که خیلی راحت زن و شوهر و زن و مرد بهم دروغ می گویند. در خبر دادن به ملت دروغ می گویند و در وعده دادن هم به مردم دروغ می گویند.
او ادامه داد: در کشورمان چقدر غیبت کردن، فحش دادن، تحقیر کردن، مسخره کردن و افترا بستن داریم؟
این خطیب در ادامه سخنانش با بیان اینکه “پیامبر فرمودند مومن از مسلمان بالاتر است و تعریف مومن را بیان کردند” افزود: بر اساس تعریف پیامبر، مومن کسی است همه مسلمانان در مال و جانشان او را امین بدانند”
او در ادامه پرسید: آیا این اعتماد بین شما مردم وجود دارد که خانه و اموال خود را به نام کسی بزنید و پس از یکسال بتوانید آن را پس بگیرید؟
وی در ادامه به توصیف “مهاجر” بر اساس تعریف پیامبر پرداخت و گفت: مهاجر کسی است که از تمام گناهان به سمت خوبی ها فراری است. این افراد از پول حرام به سمت مال حلال می روند و از غریزه جنسی حرام به سمت حلال آن می روند.
شیخ حسین انصاریان در بخش دیگری از سخنان خود با اشاره به آیه ۱۴۶ سوره نساء گفت: این آیه برای کسانی نازل شده که به کل خود را از رحمت خداوند محروم کرده اند.
وی گفت: در این آیه توضیح داده می شود که اگر کسانی که آلودگی ظاهری و باطنی دارند، به تمام آلودگی ها پشت کنند، رو به خدا بیاورند، درونشان را اصلاح کنند، فقط به خداوند چنگ بزنند و دست وجودشان را از بت ها، طاغوت ها و ظالمان و مفسدان پاک کنند، رحمت خداوند اقتضاء می کند تا آنان را از پاکان قرار دهد و پاداش عظیم به آنان داده شود.
او همچنین در پایان سخنان خود به روایتی که مورد قبول شیعه و سنی است، پرداخت و گفت: روزی مومنی با چهره ای گرفته به نزد پیامبر آمد. پیامبر دلیل آن را جویا شد و او گفت: پیامبر من شما را خیلی دوست دارم، به فکر قیامت افتاده ام و دیدم قیامت من از دو مسئله خالی نیست یا جهنمی هستم یا بهشتی. اگر جهنمی باشم فقط یک غصه دارم و آن ندیدن شماست. اگر هم بهشتی باشم، باز آن غصه را دارم چراکه جایگاهم بگونه ای نیست که شما را زیارت کنم و از این بابت بسیار ناراحتم. انصاریان گفت: پیش از پاسخ پیامبر جبرئیل حاضر می آید و آیه ۶۹ سوره نساء برای این مرد نازل می شود.
به گفته ی شیخ حسین انصاریان در این آیه آمده است کسی که سخنان خدا و پیامبر را عمل کند و زندگی اش هماهنگ با خدا و پیغمبر باشد، در قیامت می تواند با تمام انبیاء، صدیقین، شهداء و صالحین همنشین باشد.



عدم رسیدگی به وضعیت نامناسب جسمی مسعود باستانی

خبرگزاری هرانا - مسعود باستانی روزنامه‌نگار زندانی دچار مشکلات جسمی جدی شده است اما مسئولان زندان رجایی شهر از رسیدگی به این مشکلات خودداری می کنند.
به گزارش کلمه، با اینکه خانواده این روزنامه‌نگار، یکی از مشکلات این رونامه نگار زندانی را بیماری خونی عنوان می کنند که در زندان به آن دچار شده و با وجود انجام آزمایش خون و تایید این موضوع ، باز هم مسئولان زندان رجایی‌شهر به این مشکل او توجهی نمی‌کنند.
مسعود باستانی از زمان بازداشت تا کنون حتی یک روز هم به مرخصی نیامده و مدت دو سال و نیم گذشته را در زندان گذرانده است. این روزنامه‌نگار به ۶ سال زندان و پرداخت جزای نقدی سنگین محکوم شده است . دادستان تهران تا کنون با درخواست مرخصی استحقاقی و استعلاجی وی مخالفت کرده است.




هرانا؛ اسامی ۸۵ تن از بازداشت شدگان اعتراضات تبریز

خبرگزاری هرانا – در پی اعتراضات به خشک شدن دریاچه ارومیه و بی توجهی مسدولین مربوطه ناآرامی هایی در طی ۱۰ روز در مراکز استان های آذربایجان غربی و شرقی شکل گرفت که منجر به بازداشت صدها تن از شهروندان در این دو استان شد.
اکثر بازداشت شدگان در ساعات اولیه این تجمعات به صورت فله ای و با تعهد و یا سپردن کفالت از بازداشتگاه های متعلق به پلیس آزاد شدند.
اخیرا دادگاهی در تبریز ۱۲۸ تن از بازداشت شدگان را به اتهام اخلال در نظم عمومی و تخریب اموال عمومی محاکمه کرده است.
اسامی ۸۵ تن از بازداشت شدگان به شرح زیر است:
۱ - اکبر شفیع اصل ۲ - پیمانقربانی ۳ - رضا بردبار ۴ - فرخ تقی لو ۵ - اصغر لطفی ۶- وحید برزگری ۷ - الهوردی قربانی ۸ - نورالدینزارع پور ۹ - سعید حسن زاده ۱۰ - مسعود پیدایی ۱۱ - میکائیل عباسی ۱۲- وحید شاهدی ۱۳- علیرضانقشی ۱۴- علی جبرائیل زاده ۱۵- محمد محمدپور ۱۶ - حامد نیکنام ۱۷ - امیر اکبری ۱۸- علی محمدی ۱۹- مرتضی صباغ ۲۰ - عادل دانا پور ۲۱ - رامین قلی پور ۲۲ - نجف خندانی ۲۳ - سید مرتضی موسوی پور ۲۴ - امیر بوذری ۲۵ - سیامکلندرودی ۲۶ - نادر عامری ۲۷ - بهرام فراوان ۲۸ - مسعود جلیل زاده۲۹ - چنگیز خرسندی ۳۰ - سامان جهان پور ۳۱ - محمد احمدی ۳۲ - فرمان فتحی۳۳ - مهدی زارع ۳۴ - عبدالحسین تنهاگو ۳۵ - یوسف اصغری شربیانی ۳۶ - احمد حضرتی ۳۷ - مهدیمحمدپور ۳۸ - نادر نوروزی ۳۹ - سعید ذاکری ۴۰ - صابر محمدزاده ۴۱ - رضا صمصامی ۴۲ - جمال انداز ۴۳ - حسینمقتدر ۴۴ - هادی دادادش پور ۴۵ - کاوه رستم پور ۴۶ - حامد شهابی ۴۷ - مهدی شریف ۴۸ - مجید زیرک ۴۹ - سعید ابراهیمزاده ۵۰ - علی اخلاقی ۵۱ - علی زادباقر ۵۲ - ناصر فتحی ۵۳ - پرویز سعدیان ۵۴ - محسن علیشاهی ۵۵ - قدرت اللهیوسفی ۵۶ - سعید شریفی ۵۷ - ابوالفضل بخشی پور ۵۸ - علی حسن زاده ۵۹ - پیمان آتش ۶۰ - رضا شیری ۶۱ - محمد پاشازاده۶۲ - امید ابراهیم پور ۶۳ - شهریار کبیر ۶۴ - محمد خبازی ۶۵ - اصغر احمدی زاده ۶۶ - میرعلی اصغر مختار پور ۶۷ - محمداسماعیلی ۶۸ - رضا خوش بهار ۶۹ - بهنام علی محمد ۷۰ - وحید غلام پور گلزار۷۱ - علی پورحیدر ۷۲ - مقصود شریفی ۷۳ - علی ابرلو ۷۴ - ستار احمدی فر ۷۵ - مهریار قربانی ۷۶ - حسن قنبری ۷۷ - محسن گلستان ۷۸ - ناصر نوری ۷۹ - بهنام چمنی ۸۰ - بهراد خدایاری ۸۱ - مرتضی قربانی ۸۲ - علیرضا اظهری ۸۳ - تقی مولوی۸۴ - جعفر پوربیگ ۸۵ - حسن زادباقر

روز یکشنبه بخش دوّم، تحلیل ها و آخرین گزارشات از اعتراضات، بازداشتها، زندان، و بیدادگاهها --- بیانیه ها

كارگران شرکت مخابراتی راه دور شیراز بار ديگر تجمع كردند

ایلنا
جمعی از کارگران شرکت مخابراتی راه دور ایران (ITI) در اعتراض به عدم اجرای مصوبات دولت در مورد این واحد صنعتی، ‌
مقابل استانداری فارس تجمع کردند.
نایب‌رئیس انجمن اسلامی شرکت مخابراتی راه دور شیراز با اعلام این خبر به ایلنا گفت: بیش از ۲۰۰ نفر از کارگران شرکت مخابراتی راه دور ایران در اعتراض به تأخیر در اجرای مصوبات هیأت دولت، از دیروز شنبه در مقابل ساختمان استانداری فارس تجمع کرده‌اند.
هاشم شمشیری ضمن انقاد از بی‌تفاوتی مسئولین نسبت به وعده‌های خود، اظهار داشت: کارگران در تجمع خود با سر دادن شعارهای مختلفی خواستار اجرای مصوبات هیأت دولت و پرداخت ۲۴ ماه مطالبات معوق خود هستند.
او افزود: هیأت دولت نیز پس از دور دوم سفر استانی خود به شیراز و با دستور اکید رئیس جمهور مبنی بر حل مشکلات شرکت ITI و واگذاری پروژه‌های مختلف از سوی وزارتخانه‌های صنایع و معادن، ارتباطات و فناوری اطلاعات و دفاع از پشتیبانی نیروهای مسلح، مقرر کرد بخشی از مطالبات کارگران و نقدینگی مورد نیاز از محل صندوق حمایت از واحدهای صنعتی پرداخت شود، که تنها بخشی از مصوبه هیأت دولت توسط وزارت صنایع اجرا و گوشه‌ای از مطالبات کارگران پرداخت شده اما ۲۴ ماه از حقوق آنان همچنان پرداخت نشده است.
شمشیری ادامه داد: بسیاری از بازنشستگان این شرکت تا کنون مطالبات قانونی و سنوات خود را در یافت نکرده‌اند و اجرای طرح بازنشستگی در این شرکت از سال ۹۰ متوقف شده، حال آنکه بسیاری از این کارگران دارای شرایط بازنشستگی هستند.
او با اشاره به اینکه تا کنون مسئولین با وعده‌های بی‌اساس خود را پی گیر مطالبات ما نشان می‌دادند، تاکید کرد: این کارگران تا وصول مطالبات قانونی خود به تجمع ادامه می‌دهند.

پایان پیام




کارگر اعتصابی، رضا شهابی:

من خواستار آزادی بدون قید و شرط هستم

(تیتر از جنگ خبر)

اتحاد
رضا شهابی در حالی كه در بخش ضایعات نخاعی و با اوضاع سخت جسمی بستری شده است كماكان دراعتصاب غذا به سر می برد و بعد از ٢٧ روز اعتصاب هنوز نپذیرفته است كه از هیچ گونه تغذیه ای استفاده كند.
رضا در حالی كه گردنش بسته شده و بیحال روی تخت افتاده است دائما تكرار میكند كه "من می خواهم كه زودتر آزاد شوم.این دست بند و پا بند و زنجیر و اینهمه مامور برای چیست؟ مگر من جنایت كار هستم؟من باید در شرایط مناسبی و با آسودگی خاطر و در حالی كه اعضای خانواده ام در كنارم هستند عمل جراحی انجام دهم." رضا تاكید دارد كه باید بدون قید و شرط آزاد شود.

از سویی تمامی دوستانی كه رضا را ملاقات كرده اند،تاكید میكنند رضا از روحیه ی بسیار بالایی برخوردار است اما از نظر جسمی در شرایط خطرناكی قرار دارد و باید به زودی آزاد شود و اعتصاب غذایش پایان یابد. رضا از تمام افراد و تشكل هایی كه از او و خانواده اش حمایت كرده اند تشكر كرده و گفته " دست شما را میبوسم، تا وقتی قلب شما می تپد قلب من هم می تپد.من از همه شما تشكر میكنم ". كمیته دفاع از رضا شهابی خواستار آزادی بی قید و شرط و فوری رضا شهابی است و از اعضا و نیز افراد و تشكل های حامی درخواست میكند از انجام هیچ گونه تلاشی در این راستا فروگذار نكنند.
همچنین از اعضای این كمیته درخواست میشود برنامه ها و نظرات پیشنهادی خود را به این كمیته ارسال نمایند.

كمیته دفاع از رضا شهابی - ٢٧ آذر ٩٠





۳۸۰ نماینده پارلمان اروپا ضرب الاجل مالکی برای اشرف را محکوم کردند

همبستگی ملی
بیانیه رئیس هیأت رابطه با عراق در پارلمان اروپا: قانونگذاران اروپایی بر حمایت کامل از ساکنان اشرف و یک را حل مسالمت آمیز تاکید می‌کنند. ۳۸۰نماینده پارلمان اروپا ضرب الاجل مالکی برای اشرف را محکوم کردند

هر ترتیبات امنیتی و به اصطلاح حفاظتی که دولت عراق بخواهد انجام دهد مطلقا غیر قابل قبول است
تمامی مراحل مصاحبه ها و پروسه ثبت کمیساریای عالی پناهندگی باید تحت حفاظت امریکا یا سازمان ملل قرار بگیرد

مالکی از ”حاکمیت“ عراق به عنوان بهانه ای برای کشتن ساکنان اشرف استفاده میکند.
دولت عراق علنا میگوید که آنها هیچ استاتوی حقوقی ندارند و لذا دارای هیچ حقوقی نمی باشند.
حاکمیت داشتن، مستلزم مسؤلیت در قبال تمامی کسانی است که در کشور زندگی میکنند.
عراق تعهدات خودش را نقض کرده است. لذا بنا بر اصل «مسؤلیت بین المللی برای حفاظت» (آر تو پی) که در سازمان ملل متحد در سال ۲۰۰۵ به تصویب رسید، این مسؤلیت جامعه بین المللی و سازمان ملل متحد است که اقدامات ضروری را برای حفاظت ساکنان اشرف اتخاذ کنند.
چیزی که ما در عراق در حال حاضر داریم، در واقع، ”حاکمیت“ رژیم ایران است.
۳۸۰نماینده پارلمان اروپا که اکثریت نمایندگان این پارلمان هستند،بیانیه یی را امضا کرده اند که طی آن تصمیم نخست وزیر عراق نوری المالکی برای بستن کمپ اشرف در پایان ماه دسامبر و جابجایی اجباری نفرات به سایر نقاط در داخل عراق قویا محکوم شده است.
نمایندگان پارلمان اروپا خواستار بکارگیری نیروهای سازمان ملل برای حفاظت ساکنان تا زمان انتقال آنها به کشورهای ثالث، شده اند.
هر ترتیبات امنیتی و به اصطلاح حفاظتی که دولت عراق بخواهد انجام دهد مطلقا غیر قابل قبول است. تمامی مراحل مصاحبه ها و پروسه ثبت کمیساریای عالی پناهندگی باید تحت حفاظت امریکا یا سازمان ملل قرار بگیرد.
جابجایی اجباری ساکنان اشرف به سایر نقاط در عراق توسط پارلمان اروپا در قطعنامه آن درباره اشرف، مصوبه ۲۴ آوریل ۲۰۰۹، محکوم شده است.
هزاران پارلمانتر در سراسر دنیا و همچنین سیاستمداران ارشد در عراق شامل نایب رئیس جمهور عراق، رئیس مجلس عراق و معاون نخست وزیر عراق، این جابجایی اجباری و نقض حقوق اولیه آنان را محکوم کرده اند.
تلاش های خستگی ناپذیر خانم مریم رجوی و مقاومت ایران برای دستیابی به یک راه حل مسالمت آمیز بسیار شایان تقدیر می باشد. همچنان که خانم رجوی اخیرا به دبیر کل ملل متحد نوشت: ”هدف ما نجات جان ساکنان اشرف است. آنها بزرگترین گنجینه مردم ایران می باشند. به همین دلیل است که رژیم ایران مصمم است آنها را نابود کند“.
بعد از سفرم به عراق و گفتگوهایم با خانم رجوی در پاریس، او ساکنان اشرف را قانع کرد که طرح پارلمان اروپا برای بازاسکان در کشورهای سوم را به رغم مخالفتی که ابتدا داشتند، قبول کنند.
خانم رجوی همچنین ۷ طرح و راه حل آلترناتیو پیشنهادی ارائه داد و به درستی تاکید کرده است که هر جابجایی اجباری داخل عراق بدون حفاظت امریکا یا سازمان ملل یک مقدمه برای کشتار خواهد بود.
در چنین شرایطی، سرزنش کردن ساکنان و رهبری اشرف و مسؤلین شورای ملی مقاومت ایران برای مخالفتشان با جابجایی اجباری بدون حفاظت و بدون تضمین های بین المللی، بسیار غیر مسؤلانه و صرفا توجیهی برای اقدامات سرکوبگرانه آقای مالکی خواهد بود.
ما در پارلمان اروپا می توانیم شهادت بدهیم که ماکزیمم همکاری از سوی سازمان مجاهدین خلق ایران برای نجات همکارانشان در اشرف وجود داشته است. این دعاوی که ساکنان مصمم هستند در اشرف بمانند کاملا غیر واقعی و توجیه تراشی برای کشتار آنهاست.
آقای مالکی از ”حاکمیت“ عراق به عنوان بهانه ای برای کشتن ساکنان اشرف استفاده میکند. دولت عراق علنا میگوید که آنها هیچ استاتوی حقوقی ندارند و لذا دارای هیچ حقوقی نمی باشند. حاکمیت داشتن، مستلزم مسؤلیت در قبال تمامی کسانی است که در کشور زندگی میکنند . عراق تعهدات خودش را نقض کرده است. لذا بنا بر اصل «مسؤلیت بین المللی برای حفاظت» (آر تو پی) که در سازمان ملل متحد در سال ۲۰۰۵ به تصویب رسید، این مسؤلیت جامعه بین المللی و سازمان ملل متحد است که اقدامات ضروری را برای حفاظت ساکنان اشرف اتخاذ کنند. چیزی که ما در عراق در حال حاضر داریم، در واقع، ”حاکمیت“ رژیم ایران است.

استرون استیونسون
رئیس هیئت رابطه با عراق در پارلمان اروپا




«سیب نقره ای» کوروش یغمائی در نشریات امروز فرانسه

برای نخستین بار اروپا به توانائی شنود فضائی دست می یابد. فرانسه ماهواره های جاسوسی به فضا ارسال می کند. این عنوان صفحه اول نشریه عصر پاریس، لوموند است. همچنین لوموند در مقاله ای به نگرانی های پناهندگان سوریه در لبنان، پرداخته و می نویسد که حدود ٤ تا ٦ هزار سوری، اغلب بطور مخفیانه، خود را به خاک لبنان رسانده اند. فیگارو، نشریه صبح پاریس می نویسد: جنگ لفظی میان پاریس و لندن در پی بحران یورو در اروپا

بررسی روزنامه های امروز فرانسه
 
17/12/2011
لیبراسیون، نشریه صبح چاپ پاریس، در آخرین شماره این هفته در مقاله ای به کورش یغمائی، گیتاریست، آهنگساز، خواننده راک و تنظیم کننده ایرانی پرداخته و می نویسد که این هنرمند ایرانی که اکنون ٦٦ سال دارد و از زمان شاه، پیش از انقلاب در دهه ٧٠ میلادی، کار خود را آغاز کرده و در زمان- به نوشته این روزنامه- آیت الله ها نیز به فعالیت های هنری خود ادامه داده است، به رغم تمامی اعمال سانسورها و دعوت ها و تشویق هایی پیاپی برای ادامه فعالیت هنری در خارج از کشور، همواره به این درخواست ها و دعوت ها پاسخ منفی داده و آنها را رد کرده است.
لیبراسیون می نویسد که این هنرمند ایرانی با استفاده از آزادی های دهه هفتاد میلادی و تا سال ١٩٧٩، مجموعه کارهای هنری بی نظیری را به جامعه ارائه کرد که این کارها به دفعات به چاپ و انتشارهای مجدد رسیده و همچنان نیز ادامه دارد.
لیبراسیون در ادامه به آلبوم Back from the bird که٣٠ اثر این هنرمند را در طی سالهای ١٩٧٣ تا ١٩٧٩ میلادی در خود جای داده است اشاره دارد و متذکر می شود که این آثار این هنرمند ایرانی از آن زمان تاکنون، در مقاطعی از زمان و البته نه بطور پیوسته، به انتشار رسیده است.
این نشریه فرانسوی زبان به نقل از یک آمریکائی عاشق موسیقی می نویسد که یک بار با شیندن ترانه «حجم خالی» با صدای کوروش یغمائی، به سرعت بر روی اینترنت بدنبال آثار این هنرمند ایرانی می رود و موفق می شود تا صفحه ٤٥ دور آن را بر روی پایگاه اینترنتی "ای- بی"* تهیه نماید.
لیبراسیون می افزاید که "ایگون آلاپات"، هنرمند آمریکائی، پس از پرس و جو کردن های بسیار متوجه می شود که کوروش یغمائی دیگر زنده نیست اما پس از چندی از طریق یک ایرانی در تبعید پی می برد که این هنرمند ایرانی در قید حیات است و در تهران زندگی می کند اما پسرش به کانادا مهاجرت کرده است. لیبراسیون از ماحصل گفتگوهای میان این هنرمند آمریکائی و کوروش یغمائی می نویسد که وی در جوانی با شنیدن موسیقی های غربی به ویژه از "بیتل ها" و یا صدای "شارل آزناوار"، با دنیای موسیقی آشنا شده اما ترانه های ایرانی نیز تأثیر بسیاری در وی داشته است.
لیبراسیون ضمن نام بردن از فعالیت های کوروش جوان، حتی در دوران دانشجوئی، در اماکنی چون "کاخ جوانان" یا "کوچینی" و "هتل ونک" به روزهای تنهائی این هنرمند ایرانی اشاره می کند.
بتدریج ، پس از مستقر شدن نظام اسلامی که «گیتارها را می شکند»، «گروه های راکی، که مجبور به مهاجرت می شوند» و «برنامه های شبانه در خلوت خانوادگی»، از فعالیتهای کوروش یغمائی کم شد و تنها اجراهای سنتی ایرانی و چند ترانه انقلابی آمریکای جنوبی، از سوی نظام اسلامی مجاز شمرده شد.
البته در این میان دیگر فعالیت های کوروش یغمائی، از جمله کلاس های موسیقی نیز از دید این نشریه فرانسوی پنهان نمانده است و با وجودیکه وی موفق شد آلبوم های دیگر و مهمترین آنها «سیب نقره ای» را در سال ١٩٩٤ تولید نماید، در سال ٢٠١١ بار دیگر آثار او به زیر تیغ سانسور رفت.



گلناز: برادرانم مرا تهدید کرده اند، باید با فرد متجاوز ازدواج کنم

نوشتۀ واسع محسن
گلناز، یک زن جوان افغان که بعد از سپری کردن دوسال زندان بجرم زنا، از زندان آزاد شده است می گوید مورد تهدید قرار گرفته و مجبور است با فرد متجاوز ازدواج کند.

وی که نزدیک به بیست ویک سال دارد اوایل دسامبر گذشته از سوی حامد کرزی، رئیس جمهور افغانستان مورد عفو قرار گرفت و روز سه شنبه هفته گذشته از زندان آزاد شد.
خبرگزاری فرانسه گزارش میدهد هنوز چند روزی از آزادی گلناز نگذشته است که اینک او دوباره مجبور شده است در یکی از «خانه های امن» مربوط به وزارت زنان افغانستان پناه ببرد و زندگی مخفیانه اختیار کند.
گلناز امروز شنبه در مخفیگاه خود به خبرگزاری فرانسه گفت مجبور است برای اینکه کسی از کودک وی مواظبت و سرپرستی کند، با فرد متجاوز ازدواج کند.
دختر گلناز، ثمره تجاوز به او، دوسال را با مادرش در زندان گذرانده است
گلناز در ادامه گفت: «جایی دیگری ندارم که بروم. برادرانم تهدید کرده اند که من و دخترم را خواهند کشت»
خبرگزاری فرانسه در شرح ماجرای زندانی شدن گلناز می نویسد: وی بعد از اینکه از سوی شوهر دختر کاکا/ دایی خود مورد تجاوز قرار گرفت به دادگاه شکایت برد اما دادگاه، او را بجرم «زنا» به زندان انداخت.
یک دادگاه استیناف، حکم اولی سه سال زندان برای گلناز را به شش سال افزایش داد در حالیکه همین دادگاه حکم ١٦ سال زندان برای فرد متجاوز را به ١٢ سال کاهش داده بود.
آخرین دادگاه برگزار شده گلناز را به ٣ سال زندان محکوم کرد اما حامد کرزی، رئیس جمهور افغانستان در واکنش به درخواست نزدیک به ٥ هزارنفر برای آزادی گلناز، اورا مورد عفو قرار داد.
"کیمبرلی موتلی"، وکیل آمریکایی گلناز می گوید: عفو گلناز از سوی دولت افغانستان این معنی را دارد که از این به بعد زنانی که به آنان تجاوز شده است نباید مورد تعقیب قضایی قرار بگیرند.
سازمان ملل متحد در یکی از تازه ترین گزارش های خود گفته است: هیچگونه آمار رسمی در مورد خشونت های اعمال شده نسبت به زنان در افغانستان وجود ندارد.
بگفته سازمان "اکسفام"، نزدیک به ٨٧ در صد زنان افغان می گویند هدف خشونت های جسمی، جنسی و روانی قرار گرفته اند و یا هم به ازدواج اجباری تن داده اند. 



نخست وزیر قطر: در جستجوی هرگونه راه حل باید طالبان شرکت داده شوند

نخست وزیر قطر، شیخ حامد بن جاسم آل ثانی
نوشتۀ واسع محسن
شیخ حامد بن جاسم آل ثانی- نخست وزیر قطر، امروز شنبه در حاشیه اجلاسی درباره سوریه گفت: «جستجوی هرگونه راه حل برای افغانستان مستلزم سهم گیری طالبان است و در مورد شیوه این سهم گیری، باید افغان ها تصمیم بگیرند».

گفتگو با احمد سعیدی، کارشناس مسایل افغانستان
 
17/12/2011 by واسع محسن
 نخست وزیر قطر می گوید در روند جستجوی راه حل برای افغانستان، باید طالبان نیز سهم داشته باشند.
 شیخ حامد بن جاسم آل ثانی- نخست وزیر قطر، امروز (شنبه) در حاشیه اجلاسی درباره سوریه گفت: «جستجوی هرگونه راه حل برای افغانستان مستلزم سهم گیری طالبان است و در مورد شیوه این سهم گیری، باید افغان ها تصمیم بگیرند».
 نخست وزیر قطر در ادامه گفت: برای این کار لازم است تا با طالبان گفتگو صورت گیرد.
 شیخ حامد بن جاسم آل ثانی از اظهار نظر در مورد تصمیم دولت افغانستان مبنی بر فراخواندن سفیر این کشور از قطر خود داری کرد.
 دولت افغانستان هفته گذشته اعلام کرد سفیر این کشور در قطر را برای مشورت به افغانستان فرا خوانده است.
 ناظران می گویند این اقدام دولت افغانستان در حقیقت واکنشی در برابر تلاش های جاری در قطر برای گشایش یک دفتر نمایندگی برای طالبان و در انزوا نگهداشتن افغانستان از این تلاش ها بوده است.
 گزارش های منتشر شده میرسانند که مقامات دولت قطر با مقامات آمریکایی و آلمانی روی احتمال گشایش این دفتر گفتگوهایی را به انجام رسانده اند بدون آنکه دولت افغانستان را در این گفتگو ها شریک بسازند.
 مساله ایجاد دفتر نمایندگی برای طالبان در گذشته هم مطرح شده بود و بر مبنای گزارش هایی قرار بود این دفتر در ترکیه گشایش یابد.
 روز پنجشنبه گذشته، دولت افغانستان اعلام کرد برای مذاکره با طالبان، با ایجاد چنین دفتری در داخل افغانستان و یا در یکی از کشورهای مانند عربستان سعودی و ترکیه موافق است.




مرگ "واتسلاو هاول"، پرچم‌دار انقلاب‌های آرام

نوشتۀ فرید وهابی
Vaclav Havel
"واتسلاو هاول"، نویسنده، سیاستمدار، مخالف بزرگ کمونیسم استالینی و مدافع همیشگی حقوق بشر که سی سال قبل انقلاب مخملی چکسلواکی را رهبری کرد، حوالی ظهر روز یکشنبه به وقت محلی، در ٧٥ سالگی در شهر زادگاهش، پراگ، درگذشت. علاوه بر کارنامۀ سیاسی پربار، آثار ادبی زیادی از وی باقی مانده است.

در جهان سیاست و در تاریخ قرن بیستم، "واتسلاو هاول"، شاید قبل از هر چیز به عنوان شخصیتی شناخته شود که با انقلاب مخملی سال ١٩٨٩ تیر خلاص را به رژیم کمونیستی و دیکتاتوری چکسلواکی شلیک کرد.
در پایان دوران کمونیسم، او نخستین رییس جمهوری چکسلواکی (١٩٩٢-١٩٨٩) شد و بعد از تجزیۀ این کشور به دو جمهوری، به عنوان اولین رییس جمهوری چک انتخاب شد و بلافاصله تلاش خود را برای پیشبرد این کشور نوپا به سوی دموکراسی آغاز کرد.
تجزیۀ چکسلواکی برای "هاول" بزرگ‌ ترین شکست زندگی‌ اش بود.
تحت رهبری او بود که جمهوری چک عملاً در کنار دنیای غرب قرار گرفت و در سال ١٩٩٩ به سازمان ناتو پیوست. مذاکرات برای پیوستن به اتحادیۀ اروپا نیز زیر نظر او انجام شد. جمهوری چک سرانجام در سال ٢٠٠٤ به اتحادیۀ اروپا پیوست.
"هاول" تا سال ٢٠٠٣ ریاست جمهوری چک را به عهده داشت و پس از آن، به رغم بیماری، فعالیت‌های خود را در دفاع از حقوق بشر ادامه داد.
"واتسلاو هاول" در سال ١٩٣٦ در شهر پراگ، در خانواده‌ای متمول و صاحب ده‌ها ساختمان و استودیوی سینما به دنیا آمد. سال‌ها بعد، در گرماگرم مبارزۀ رژیم با بورژوازی و به دلیل تعلق به خانواده‌ای ثروتمند، از ادامۀ تحصیل محروم شد.
به دنبال این محرومیت، "هاول" به عنوان کارگر ساده در سالن‌های تئاتر مشغول به کار شد و به تدریج نوشتن نمایشنامه را آغاز کرد.
بعد از قیام معروف به «بهار پراگ» و اشغال چکسلواکی توسط نیروهای شوروی، "هاول" تبعید را نپذیرفت و مانیفست معروف به «شارت، یا منشور ٧٧» را در دفاع از حقوق بشر نوشت. به همین جرم، هاول بازداشت شد و چهار سال را در زندان گذراند.
ذات‌الریه‌های مکرر که از دوران حبس برای او باقی ماند و همچنین مصرف بسیار زیاد سیگار باعث شد که او در سال‌های باقی ماندۀ عمر مدام با مشکلات تنفسی و قلبی دست و پنجه نرم کند. همین بیماری‌ها حداقل او را دو بار تا دم مرگ برده بود و عاقبت نیز سرطان ریه باعث مرگش شد.
بیشتر نمایشنامه‌های "هاول" بین سال‌های ١٩٧٥ تا ٨٥ نوشته شده است. ولی در سال‌های بعد هم او نوشتن را با چندین جستار و متون سیاسی یا فرهنگی ادامه داد. «سیاست پسامدرن» یا «اضطراب آزادی» از جمله این متون هستند.
یکی دیگر از آثار مهم و موفق او ، مجموعه نامه‌هایی است که در دوران زندان برای همسر اولش نوشته و تحت عنوان «نامه‌هایی به اولگا» منتشر شده است.



ما و نامه‌های محمد نوری‌زاد

رسم نامه‌نویسی به رهبران سیاسی و یا همسر و فرزندان، در شرایط بحرانی، و یا گرفتاری و زندان، رسم تازه‌ای نیست. برخی از این نامه‌ها در مجموعه‌هایی گرد آمده‌اند و تبدیل به آثار کلاسیک تاریخی شده‌اند. بهترین نمونه‌ی این نامه‌ها، نامه‌های جواهر لعل نهرو به دخترش ایندیرا [گاندی] است که بعدها در سه جلد زیر عنوان «نگاهی به تاریخ جهان» منتشر شد (این اثر گران‌قدر توسط زنده‌یاد محمود تفضلی در دهه‌ی سی شمسی به فارسی شیوایی برگردانده شد و مطالعه‌ی آن برای دوست‌داران تاریخ بسیار مفید است). در ایران نیز آقای حسن یوسفی اشکوری از داخل سلول انفرادی نامه‌هایی برای دختر خانم‌اش نوشت که بیش‌تر در مورد تاریخ صدر اسلام بود و البته در ابتدا و انتهای نامه‌ها از حال و روز اسف‌بار خود در زندان می‌گفت. این کتاب نیز زیر عنوان «نامه‌هایی از زندان به دخترم» منتشر شده است که علاقمندان به تاریخ صدر اسلام می‌توانند با این دوره‌ی تاریخی به زبان ساده آشنا شوند. نامه‌های سیاسی به رهبران صاحب قدرت و چالش مکاتباتی با آن‌ها، هم در جهان و هم در ایران سابقه دارد. شاید قدیمی‌ترین آن‌ها نامه‌ی حضرت محمد به خسرو پرویز پادشاه ایران باشد که از او می‌خواهد از راه راست پیروی کند و به خداوند و رسول او ایمان بیاورد و گواهی دهد که خدایی به جز خدای یگانه و بی‌شریک وجود ندارد و محمد بنده و رسول اوست. جدیدترین این نامه‌ها نیز نامه‌های محمد نوری‌زاد خطاب به رهبر حکومت اسلامی است.
نامه‌های اخیر، نامه‌های اشخاص فاقد قدرت است به رهبران صاحب قدرت، و دعوت از آن‌ها برای تسلیم قدرت و یا تعدیل آن. بدیهی است هیچ صاحب قدرتی داوطلبانه تن به تسلیم قدرت یا تعدیل آن نمی‌دهد مگر آن‌که فشارهای سیاسی و اجتماعی، و یا نظامی، بر او بسیار باشد و او ناچار به چنین کاری گردد. من زیاد از تاریخ سررشته ندارم ولی به یاد ندارم در جایی خوانده باشم حاکمی، قدرت خود را با پند و اندرز تسلیم دیگران کرده باشد و داوطلبانه از اسب قدرت پیاده شده باشد. در تاریخ معاصر یک نمونه تسلیم قدرت توسط رهبران کمونیست نیکاراگوئه داشتیم که چون از کیفیّت آن اطلاعی ندارم چیزی در باره‌اش نمی‌نویسم ولی به خاطر دارم که انتقال قدرت با آرامش نسبی صورت گرفت.
اگر صاحبان قدرت با نامه‌نگاری و پند و اندرز تسلیم نمی‌شوند، پس خاصیّت این نامه‌نگاری‌ها چیست؟ شاید بتوان گفت که این نامه‌ها در آینده بخشی از تاریخ خواهد شد و عبرت‌بخش صاحبان قدرت و ملت‌ها. شاید در این نامه‌ها مسائلی مطرح شود که جز در نامه در نوشته‌ی دیگری قابل طرح نباشد. شاید درست و غلطِ راهی که نامه‌نویسان نشان می‌دهند، در طول تاریخ مشخص شود و غَثّ و سَمینِ سخنان‌شان معلوم گردد. گاه، نامه‌نویسان، بعد از به قدرت رسیدن، دمار از روزگار مردم در می‌آورند و نامه‌های آن‌ها می‌تواند تفاوت دیروز با امروزشان را نشان دهد و حتی دوباره به خودشان برای پندپذیری فرستاده شود. اگر زمانی خسرو پرویز در نگاه برخی ایرانیان سمبل زور و استبداد به‌شمار می‌رفت و دعوت محمد از او برای گرویدن به اسلام راه نجات، بعد از تسلط اسلام به ضرب و زور شمشیر، نامه‌ی محمد که نجات‌بخش خوانده می‌شد معنای دیگری یافت. نامه‌های آقای خمینی خطاب به شاه ایران نیز به هم‌چنین.
به‌عبارتی نامه‌نگاران همواره ملت را به سمت آزادی و رستگاری نبردند و به محض دست یافتن به قدرت تبدیل به زورگویان جدید شدند که عده‌ای دیگر نامه‌نگاری به آنان را آغاز کردند. این حوادث نباید باعث بدبینی شود ولی توجه صِرف به مفاد زیبا و ضدِّ ظلمِ نامه‌ها، نمی‌تواند خیال ما را نسبت به آینده‌ای که آقایان نامه‌نویس خواهان آن‌اند آسوده کند. بیان زشتی‌ها و آرزوی از میان رفتن آن‌ها یک چیز است، از میان بردن ریشه‌ای زشتی‌ها و تلاش عملی برای ایجاد زیبایی‌ها چیز دیگر.
نامه‌های آقای نوری‌زاد از مقوله‌ی نصیحت به قدرت و نشان دادن ضعف‌ها و زشتی‌های کار عوامل حکومت است و شاید در آینده در طبقه‌بندی‌های تاریخی به عنوان آینه‌ای در مقابل رهبر شناخته شود اما کار ساختن آینده دشوارتر از این‌هاست. به نامه‌های آقای نوری‌زاد و نامه‌های مشابه با دیده‌ی احترام باید نگریست اما کار و مسئولیت با نوشتن این نامه‌ها تمام نمی‌شود.
رسانه‌هایی مانند «خودنویس» با انعکاس این نامه‌ها، و درج نظرها و تفاسیر پیرامون آن‌ها نقشی مؤثر در بازشکافی آن‌چه در این نامه‌ها آمده و کمی و کاستی و نقاط قوّت آن‌ها ایفا می‌کنند.

طرح احتمال آزادی موسوی و کروبی از حصر خانگی

image
رحمت‌الله بیگدلی، عضو شورای مرکزی حزب اعتماد ملی به نقل از یک منبع مطلع خبر داده است که به زودی از مهدی کروبی و میرحسین موسوی رفع حصر می‌شود.
رحمت‌الله بیگدلی، عضو شورای مرکزی حزب اعتماد ملی خبر رفع حصر خانگی دو کاندیدای معترض به نتایج انتخابات سال ۸۸ را در صفحه فیس‌بوک خود منتشر کرده است.
این عضو شورای مرکزی حزب اعتماد ملی نوشته است:‌ «یک منبع مطلع خبر داد که با تلاش های برخی از شخصیت های برجسته کشور و اعضای بیت امام خمینی(ره) از مهدی کروبی و میرحسین موسوی رفع حصر می‌شود.»
بیگدلی تأکید کرده «از همه دوستان عزیز خواهش می‌کنم که آرامش خود را حفظ و از هر گونه اظهارنظر و موضع‌گیری نسنجیده و تند خودداری کنند.»
اگر احتمال رفع حصر کروبی و موسوی صحت داشته باشد، به نظر می‌رسد این اقدام مقامات جمهوری اسلامی در جهت آماده‌سازی جامعه برای برگزاری انتخابات مجلس است.

در آستانه سالگرد خجسته میلاد حضرت یارانه هدفمند

image
چرتکه فرارسیدن بیست و هشتم آذر ماه، سالگرد ابلاغ طرح هدفمندی یارانه‌ها را پیشاپیش تبریک عرض می‌کند و برای ملت ایران صبر آرزومند است! در آستانه ظهور، چرتکه فقط قصد دارد از یارانه‌ها بنویسد. در این راستا چرتکه گزارش خود را به شخصیت محبوب خودش یعنی شمس‌الدین حسینی شروع خواهد کرد و با ایشان هم پایان خواهد داد. باشد که به این شکل گوشه‌ای از زحمات بی بدیل ایشان در طرح هدفمند کردن ها قدردانی شده باشد.
وزیر اقتصاد فرموده‌اند که «اگر گام‌های بعدی هدفمند کردن یارانه ها را برداریم نه تنها وارد کننده نخواهیم بود بلکه می‌توانیم صادر کننده باشیم و من این خبر خوب را در آستانه سالروز هدفمند کردن یارانه ها اعلام می‌کنم». چرتکه نه به «اگر» اول جمله ایشان گیر می‌دهد و نه به اعلام این خبر «خوب» در آستانه میلاد حضرت یارانه هدفمند! جواب ایشان را واگذار می‌کنیم به جمله استاندار تهران که فرموده‌اند، «افزایش قیمت‌ها در مدت زمان اجرای قانون هدفمند کردن یارانه ها نجومی نبوده است و رفتار بازار به طور نسبی عادی است اما جامعه از نظر روانی این برداشت را ندارد». چرتکه محض اطلاع آقای وزیر اقتصاد، تکرار می‌کند که مرتضی تمدن فرمودند که جامعه آنچه شما می‌گویید را باور ندارد. محض اطلاع آقای استاندار هم اضافه می‌شود که به این «برداشت روانی  جامعه» در اقتصاد می‌گویند «انتظارات» که نقش بسیار مهمی هم در معادلات و معاملات اقتصادی بازی می‌کند! در ضمن منظورتان از «نسبی» دقیقا چیست؟ نسبی از دیدگاه شما یا فلان مکتب اقتصادی؟
در آستانه تولد حضرت یارانه هدفمند،  محمدرضا غفوری، رئیس اداره روابط عمومی بانک تجارت هم گفته‌اند که این بانک با واریز بیش از سی و هفت هزارمیلیارد ریال وجه نقد به حساب هموطنان گام بلندی در پیشبرد طرح هدف مندی یارانه ها برداشته است. چرتکه معتقد است این «ریال» هم خوب چیزی است خاصیت بزرگنمایی‌اش محشر است. راستی شما یادتان هست مبلع اختلاس چقدر بود، البته به ریال؟ در ضمن برای سال بعد سعی کنید که این پول ها را به موقع هم به حساب مردم واریز کنید، بد نیست. 
معاون وزیر جهاد کشاورزی هم از روند «جذب تسهیلات هدفمندسازی یارانه ها در بخش کشاورزی ابراز رضایت کرد». چرتکه از خرسندی آقای نیکبخت بسی خرسند است اما یادآوری می‌کند که گویا یک بدهی پانزده میلیارد تومانی (به بدهی که می‌رسد گزارش ها به تومان است!) به چایکاران بابت خرید تضمینی محصولاتشان دارید! اگر این را هم صاف کنید جامعه شاید حال روانی‌اش نسبت به یارانه و تولدش بهتر شود!
 در آخر هم دوباره می‌رویم سراغ  آقای وزیر اقتصاد. ایشان فرموده‌اند که بعد از هدفمند کردن یارانه ها مصرف گندم شش درصد کاهش داشته است و به نظر ایشان این کاهش نشان دهنده کاهش قاچاق است! چرتکه نمی‌داند چه بگوید، یعنی آقای وزیر اقتصاد هیچ دلیل دیگری به ذهنتان نمی‌رسد؟! البته چرتکه می‌داند که سرتان حسابی شلوغ است و مشغول تهیه کیک و کادو برای مردم هستید تا این تولد فرخنده را بهتر جشن بگیرند، به همین دلیل امروز چرتکه دیگر به شما گیر نمی‌دهد!




وزارت خارجه به دنبال «رفع و رجوع» تنش در روابط با بریتانیاست

«سربسته بگویم، توانستیم با اقدام صحیح وزارت امور خارجه... از یک بحران وسیع‌تر جلوگیری کنیم.» این سخنان از آن علی اکبر صالحی، وزیر امور خارجه جمهوری اسلامی ایران است که در مورد عذرخواهی از بریتانیا به خاطر حمله به دو دفتر دیپلماتیک آن کشور در تهران و تخریب بخش‌هایی از اموال سفارت بریتانیا ابراز داشته است.
او در مصاحبه با خبرگزاری دولتی ایرنا، همچنین به انتقاد‌ها در این زمینه سخن گفت و افزود: وزارت امور خارجه نمی‌خواهد ایران را در چالشی بیهوده قرار دهد.
محمدرضا حیدری، دیپلمات پیشین جمهوری اسلامی، در گفت‌و‌گو با رادیو فردا به پرسش‌هایی در مورد این اظهارنظرهای علی‌اکبر صالحی پاسخ داده است.
گفت‌وگوی بهروز کارونی با محمدرضا حیدری؛ «وزارت خارجه به دنبال رفع و رجوع تنش با بریتانیاست»
آقای حیدری، اظهارات وزیر خارجه ایران در مورد «جلوگیری از یک بحران وسیع‌تر» ناظر به چه موضوعی است؟
طبق کنوانسیون وین ایران موظف است تا حفاظت از امکان دیپلماتیک را به عهده بگیرد و نگذارد که افراد غیر به داخل این سفارتخانه‌ها هجوم ببرند و اتفاقاتی شبیه به اتفاقات اوایل انقلاب که سفارت آمریکا در تهران اشغال شد را انجام بدهند.
از سوی دیگر وزارت خارجه موظف است که در این گونه موارد سریع وارد عمل بشود و با دادن بیانیه این گونه موارد را محکوم کند، چون این کنوانسیون‌ها را امضا کرده است.
اما جمهوری اسلامی همواره دو سیاست دارد. یکی سیاستی که در داخل کشور اعمال می‌شود و این سیاست، به نوعی حمله به سفارتخانه انگلستان را تأیید کرد. امثال آقای لاریجانی و چند تن از نمایندگان مجلس و انصار حزب‌الله که این اقدامات را تأیید کردند.
وزارت امور خارجه چه کار می‌توانسته بکند؟ به وظیفه حقوقی خودش در عرصه بین‌الملل عمل کرده است. یعنی آمده است و طبق کتاب قانون این موضوع را محکوم کرده است. در واقع وزارت امور خارجه مانع از این شده است که اتحادیه اروپا و کشور انگلیس بخواهند این ماجرا را به سمتی ببرند که بقیه کشور‌ها، سفرایشان را احضار کنند و این ماجرا به مرحله تحریم سیاسی برسد.
این آن چیزی است که آقای صالحی از آن دفاع می‌کند و می‌گوید که با اقدامی که انجام داده است، مانع از به وجود آمدن این حرکت از سوی سایر کشور‌ها با هدف تحریم سیاسی ایران شده است.
  • این «تحریم سیاسی» که شما به آن اشاره کردید، چه بار و مفهومی دارد؟
مفهومش این است که مثل‌‌ همان کاری که کشورهای اروپایی و آمریکا و سایر دول دنیا با آفریقای جنوبی و با حکومت آپارتاید یا حکومت رودزیا کردند، و با تحریم سیاسی این کشور و اخراج سفرای آن از سایر کشور‌ها، زمینه را برای تحقق دموکراسی توسط مردم این کشور‌ها فراهم کردند.
ما در بیانیه‌ای که کمپین سفارت سبز منتشر کرد، در مورد این قضیه از کشورهای اروپایی درخواست کردیم که در کنار تحریم‌های اقتصادی، بحث تحریم سیاسی ایران را هم مد نظر قرار بدهند و با اخراج سفرای جمهوری اسلامی و بستن سفارتخانه‌های ایران، عملاً در اینکه به مردم ایران یاری رسانی شود برای سقوط این حکومت، یاری برسانند.
  • فکر می‌کنید که سطح روابط ایران و بریتانیا به چه سمت و سویی پیش می‌رود؟
کشور انگلستان به دنبال این است که کشور سوئد را به عنوان حافظ منافع خودش معرفی کند ولی ایران مایل نیست که این مسئله به آن مرحله برسد، چون ارتباط با انگلستان را به خصوص در زمینه کنسولی‌اش می‌خواهد حفظ کند.
بیش از ۳۰۰ هزار ایرانی در کشور انگلستان دارای پرونده‌های کنسولی هستند که این مسئله باعث شده است که فشارمضاعفی به ایران وارد شود. لذا دولت ایران از مجاری مختلف و پیام‌های گوناگونی که دارد منتقل می‌کند، می‌خواهد این روابط را در سطح کاردار یا حداقل در سطحی که بشود بخش کنسولی سفارتخانه را حفظ کند، حفظ کند.
لذا می‌بینیم علیرغم اینکه انگلیسی‌ها تمایل خودشان را به ایجاد دفتر حفاظت منافع اعلام کرده‌اند، ولی آقای صالحی در مصاحبه اخیرش نشان داده است که ایران دنبال راهی است که بلکه بتواند از طریق کانال‌هایی که دارد این مسئله را رفع و رجوع کند و شاید بتوانند روابط خودشان را به سطح دفتر حفاظت منافع کاهش ندهند.


محمد نوری‌زاد: رسماً به من گفتند تو را پودر می‌کنیم

محمد نوری‌زاد، ناراضی سیاسی و منتقد، در نامه‌ای خطاب به دخترش  نوشته‌است که به‌خاطر او انتشار نامه شانزدهم خود خطاب به آیت‌الله علی خامنه‌ای، رهبر جمهوری اسلامی ایران، را با عنوان «بیداری یا بیماری اسلامی» تا دو هفته به تعویق می‌اندازد.
در گفت‌وگو با محمد نوری‌زاد از او در این مورد پرسیده‌ایم:
گفت‌وگوی وحید پوراستاد با محمد نوری‌زاد در مورد فشارها و تهدیدهای اخیر
آقای نوری‌زاد! بعد از نامه چهاردهم که به رهبر جمهوری اسلامی نوشتید، گویا مأموران امنیتی به شما و خانواده‌تان فشارهای زیادی وارد کردند و حتی بر اساس آن‌چه در نامه پانزدهم خود نوشتید، گفته‌اید جان شما در خطر است. این فشارها و تهدیدها به طور مشخص از طرف چه افرادی به شما و خانواده‌تان وارد می‌شود و این تهدیدها به طور مشخص چه جور تهدیدهایی است؟

واقعیت این است که این روزها اداره اطلاعات سپاه طرف من است. گرچه سابقاً من با مأموران وزارت اطلاعات مواجه بودم ولی این روزها سازمان اطلاعات سپاه است که به تعبیری در کار بنده درپیچیده است.
بعد از این که من ۸۰ روز فیلم‌برداری کردم بدون این که خبری در جایی منعکس شود و تصویری از فیلم محرمانه‌ای که می‌ساختم در جایی منتشر شود، اینها آمدند ابزار و امکانات مرا بردند.
من به هر چیزی فکر می‌کردم به جز این که با عنایت به مراتب انسانی که سپاه مثلا به خود می‌بالد که در من وجود دارد و در ارتش نیست، در پرسنل من وجود دارد و در پرسنل ارتش وجود ندارد، تصاویر خصوصی که در کامپیوتر حرفه‌ای خود داشتم مورد تعرض واقع شود. یعنی انتظار داشتم به خاطر این که در کامپیوتر تصاویر فیلم محرمانه‌ای که می‌ساختم بود، مرا فرابخوانند و بپرسند چه فیلمی می‌ساختی؟
گرچه آن فیلم هم فقط و فقط ماجرای خودم بود در کش و قوس روزهایی که در زندان و در سلول‌های انفرادی بودم و مورد بازجویی‌های توهین‌آمیز و ضرب و شتم قرار داشتم و یا مثلاً مرا از داخل زندان به دادگاه می‌بردند و جز خودم هیچکس جلوی دوربین نبود.
اما احساس کردم کم‌کم کار دارد به جاهای باریک می‌کشد. چون اینها یا باید مرا دستگیر می‌کردند چون هر هفته به رهبر نامه می‌نوشتم یا باید یک جوری صورت مسئله را پاک می‌کردند. اینها آمدند داخل اتومبیل بنده و رسما به من گفتند تو را پودر می‌کنیم و در ۱۰۰ سایت آبرویت را می‌بریم، زیپ دهنت را بکش. منظورشان زیپ قلم بوده یا مثلا این که دیگر ننویس. من مقاومت کردم و آنها هم پیاده شدند و رفتند. این مواجهه اول بود و من می‌دانستم بعد از این ماجرا آن دو گزینه باید پیش بیاید، یا بنده را دستگیر کنند یا صورت مسئله را پاک کنند. ولی آنها راه سوم را رفتند یعنی خواستند از تصاویر خصوصی بنده استفاده کنند و به تعبیر خودشان مرا مفتضح کنند.
در ویدیوهایی که از شما در اینترنت منتشر شده علاوه بر مواردی که گویا از خانه شما جمع‌آوری شده در باره مستندی که از حضورتان در سلول انفرادی ساخته بودید، یک فیلم کوتاه دیگر هم از زمان بازجویی‌هایتان منتشر شده‌است. جریان این فیلم چیست؟
نه، فیلم بازجویی نبود. اینها می‌آمدند در سلول و ابراز رفاقت می‌کردند و من می‌دیدم وقتی نشسته بودیم و صحبت می‌کردیم با گوشی‌های همراه خود دارند بازی می‌کنند. گویا مخفیانه با همان گوشی‌ها از من فیلم گرفته بودند. چیزی هم نبود و من اصلاً نگران آن نیستم، چون ما آدم‌هایی هستیم که هر جا باشیم خودمان را ابراز می‌کنیم و این واقعیتی است.
ولی شما در نامه آخر خود که به دخترتان نوشته‌اید، به فردی اشاره کرده‌اید که در دوران بازجویی سپاه خیلی به او اطمینان داشتید، اما گویا او خلف وعده کرده است؟
بله، وقتی می‌آیند نقطه ضعف شما را کشف می‌کنند که مثلا به یک سری خلقیات گرایش دارید. در میان آدم‌هایی که شما با آنها مواجه می‌شوید به نظر می‌آید یک نفر با ادب است و شما ناخودآگاه به او گرایش پیدا می‌کنید. من هم نسبت به مقوله فداکاری در جنگ و اسارت و این که یک نفر در حیطه سپاه سالم باشد، در اداره اطلاعات باشد و سپاهی باشد و سالم باشد، گرایش داشتم و نمی‌خواستم باور کنم همه آنهایی که آنجا هستند آلوده به برخی مفاسد هستند و او این طوری خودش را به من نشان داد. چیز خاصی نبود و من با او ابراز رفاقت می‌کردم، نه داد و ستدی با او داشتم و نه چیز دیگر. ولی همین آدم اسرار خصوصی آن کامپیوتر را برداشته و در فیلم‌ها آورده‌است.
این آدم پیامک‌هایی به همسرم می‌زند و یک فیلم دومی هم ساختند مبنی بر این که بنده زنان صیغه‌ای دارم. همین آدمی که من رد پای او را کاملا می‌شناسم و بعدها با او صحبت کرده و اتمام حجت کردم که اگر فیلم‌های مرا پس ندهید کاری می‌کنم که به راحتی نتوانید مسئله را جمع کنید. به هر حال اینها وارد حوزه زندگی خصوصی من شدند که نه فقط در قاموس مسلمانی که در وادی انسانی نیز هیچکس به خود اجازه نمی‌دهد وارد آن حوزه شود.
من فکر می‌کردم یک دستگاه بزرگ و عریض و طویل مثل سازمان اطلاعات سپاه چقدر خفیف و ذلیل شده، برای این که منتقدی را به زانو دربیاورد به چه خفتی دچار شده که بیاید چنین کاری انجام دهد. اینها دزد هستند. دزدان وزارت اطلاعات دوسال تمام است که کامپیوترهای مرا برده‌اند و هنوز پس نداده‌اند. من وقتی ماموران وزارت اطلاعات را سالم می‌دانستم که یک ماه بعد ازاین که چهار کامپیوتر مرا بردند بگویند ما آن چیزهایی را که می‌خواستیم برداشتیم و این اموال شما است. اما بعد از دو سال این دزدها هنوز که هنوز است کامپیوترهای مرا نداده‌اند. دزدان سپاه هم می‌توانستند چند روز بعد کامپیوتر حرفه‌ای و دوربین‌های کوچکی که دوره‌اش سپری شده و من به عنوان دکور آنجا داشتم را به من پس بدهند.
البته دزد اساسی آنهایی هستند که از تصاویر محرمانه اشخاص استفاده می‌کنند. اتفاقا آنها باید از حرمت خانواده پاسداری و صیانت کنند از این که کسی به حوزه خصوصی افراد دست نبرد، اما اینها از این جهت دزدان برجسته و صاحب نامی می‌شوند چون برخلاف قرارداد اولیه‌ای که با مردم بستند که از ارزش‌های انقلاب پاسداری کنند، خودشان مانند آدم‌های لاابالی که به هیچ چیز مقید نیستند، سر فرو می‌کنند به زندگی افراد.
اینها اصلا مهم نیست و اگر به قول خودشان مرا در ۱۰۰ سایت داخلی و خارجی بی‌آبرو کنند، خدا لطف کرده و مسیر مشخصی را به من داده و من همان را پیش خواهم رفت و از همان زاویه آوار بسیار سنگینی را بر سر اینها فرو خواهم ریخت تا نشان دهم دزدانی هستند که از مسیر اعتماد مردم وارد شدند و دارند دزدی می‌کنند. اینها اعتماد مردم را می‌دزدند نه فقط اموال مردم را.
این که می‌گویید وارد حریم خصوصی شما شدند، یکی از همان دلایلی است که شما را در نامه اخیرتان مجبور کرده بگویید اگر لازم باشد دست به افشاگری خواهید زد؟
نخیر، من مثل آنها نیستم دوست عزیز. من اگر در هزار تنگنا قرار گیرم رفتار زشتی که اینها مرتکب شدند نخواهم کرد. منظورم این بود که اگر قرار است برای این رذالت‌ها ارزش قایل شویم ما هم خبر داریم در اندرونی بعضی از آیت‌الله‌ها و حجت‌الاسلام‌ها چه می‌گذرد. ولی این مسایل متعلق به خودشان است و به من چه که فلان آیت‌الله تریاکی است، به من چه که زن فلان حجت‌الاسلام انگلیسی است. اینها حوزه خصوصی افراد است.
حتی من احترام قائل می‌شوم برای کسی که از منزلش بیرون می‌آید در حالی که داخل منزلش مثلا مشروب خورده یا قمار کرده ولی به محض این که آمد در جامعه انسان دارای ارزش است و طرفدار ارزش اخلاقی و انسان آزاده‌ای است. من به او احترام می‌گذارم؛ تا کسی که در داخل خانه‌اش نماز شب بخواند و بعد بیفتد به جان خصوصیات زندگی مردم. ما باید این را بفهمیم، قرار بر این نیست که من چیزهایی که در محافل خصوصی از زندگی برخی‌ها شنیدم منتشر کنم. من اگر بخواهم این کار را بکنم بر آن چه خودم نقد کردم پافشاری کرده‌ام.
آیا اصلا نامه‌های شما به دست آقای خامنه‌ای، رهبر جمهوری اسلامی، می‌رسد و شما چطور این نامه‌های را به آقای خامنه‌ای می‌رسانید و آیا مطمئن هستید این نامه توسط او خوانده می‌شود؟
اگر ایشان این نامه‌ها را نخواند که خیلی اوضاع نابسامان است. حتما این نامه‌ها را می‌خواند. شما وقتی محرمانه یک نامه را می‌نویسید مخاطب همان یک نفر است یا مثلا نامه به وزارت‌خانه‌ای می‌فرستید مخاطب آن دستگاه است، ولی وقتی این نامه را منتشر می‌کنید آن یک نفر می‌شود یکی از ده‌ها هزار نفر یا چند میلیون نفر. ایشان بخواند مسئولیتش مضاعف است، نخواند فاجعه است.
به هر تقدیر من خبر ندارم ایشان می‌نشیند پای اینترنت و مسائل را تعقیب می‌کند یا نه. اتفاقا چند روز پیش یکی از افراد خبردار از اوضاع و احوال داخل بیت، به من می‌گفت شخص رهبر می‌نشیند پای اینترنت و بعضی از سایت‌ها را تعقیب می‌کند. من این را زیاد باور ندارم چون از سوی دیگر شنیده‌ام برخی از اطرافیان ایشان به خاطر کسالت و بیماری رهبر، انتقال برخی اخبار هول‌انگیز و سخت را ممنوع کرده‌اند. حالا چه ایشان بخواند یا نخواند، بخش وسیعی از مخاطبان نامه‌های من مردم هستند و من بنا دارم در این نامه‌ها سطح آگاهی و توقع مردم را ارتقا دهم و به روزی برسیم که انشاء الله مردم با فهم و آگاهی خود و با درایت و هوشمندی خود چیزی را انتخاب کنند که بعدا موجب نشود آسیب ببینند و افسوس بخورند که چرا شتابزده و احساسی عمل کردند.
بنده یک سهم و اندازه‌ای دارم که متناسب با آن فعالیتی انجام می‌دهم و بنا نیست همه جامعه با نامه‌های بنده متاثر شود و رهبر هم به همین شکل. من گوشه‌ای از یک روند بزرگ را گرفته‌ام و دارم آنجا کار می‌کنم. دوستان وشخصیت‌ها و جریان‌های دیگر هر کدام سهمی دارند و من هم سهمی دارم در یک گوشه از این حرکت بزرگ.
نامه نوشتن از طرف فعالان سیاسی و مدنی در داخل ایران به مقام‌های عالی‌رتبه نظام جمهوری اسلامی به ویژه رهبر، عموما تبعات بسیار زیادی برای آنها دارد. شما چند بار این مسئله را خودتان تجربه کردید. آیا نگران ادامه این نامه‌نگاری‌ها و تبعات آن نیستید؟
چرا نیستم؟ مگر من انسان نیستم؟ مگر من خانواده ندارم؟ مگر من نگران معیشت خانواده‌ام نیستم؟ مگر من جانم را دوست ندارم؟ این نگرانی طبیعی است و هست، ولی به کف دستم که نگاه می‌کنم می‌بینم من برای از دست دادن چیزی ندارم که به خاطرش نگران باشم. من با خانواده خودم اتمام حجت کردم و آنها را به تعبیری راضی کردم برای این که برای هر حادثه‌ای آماده باشند. به همین دلیل آماده‌ام و اصلا نگران بخش دوم نیستم. بنده کارم را انجام می‌دهم آنها هم کار خودشان را انجام دهند. طبیعی است که این نگرانی وجود دارد، مثلا هر بار زنگ در خانه ما می‌خورد، بچه‌هایم نگرانند. چون چندین بار دیده‌اند هشت نفر یا ۱۰ نفر آمدند توی خانه و زندگی و همه چیز را برداشته و برده‌اند. این نگرانی همیشه وجود دارد.
به هر تقدیر مورد نظر من این است که برای آگاهی دادن به مردم و واخواهی حقوق مضمحل شده خودمان باید هزینه بدهیم و تا زمانی که بر حقوقمان پافشاری نکنیم و زشتی‌هایی که متاسفانه در جامعه بدیهی شده را مفتضح و آشکار نکنیم توسط فهمی که داریم در شناخت زشتی‌ها، طبیعی است که این روند همچنان ادامه خواهد داشت.
ممکن است یک سنگ بزرگ آلوده پیش پای شما باشد و شما هی دور بزنید و بروید، اما آن سنگ وجود دارد و آلودگی را منتشر می‌کند. تا زمانی که جلو نروید و خودتان آلوده نشوید و تلاش نکنید آن را جابجا کنید طبیعی است که سنگ هم مزاحم مردم است و هم آلودگی را منتشر می‌کند.
برداشتن هر آلودگی و هر سنگی از پیش پا مستلزم هزینه و زحمت و آسیب دیدن است و من افسوس می‌خورم یک حق طبیعی و بدیهی مردم ما که توصیه به بزرگان، نامه نوشتن و انتقاد کردن است به این شکل وارد خط قرمزهای نانوشته شده‌است. مثلا یک فرد نامه‌ای به رهبر بنویسد و بعد یک‌سال و نیم برود زندان و از حقوق خود محروم شود.


«صنعت کشتیرانی باید بین ایران و آمریکا یکی را انتخاب کند»

سناتور جوزف لیبرمن رئیس کمیته امنیت ملی مجلس سنای آمریکا و سناتور سوزان کالینز از اعضای ارشد این کمیته در مطلبی که در وب سایت «کریستین ساینس مانیتور» منتشر شده، دیدگاه‌های خود را در مورد ضرورت کنترل و تحریم شدیدتر حمل و نقل دریایی ایران تشریح کرده‌اند.
این دو سناتور آمریکایی ابتدا یادآوری می‌کنند که ایران از تمام نقطه‌ضعف‌های موجود در مقررات کشتیرانی و قوانین بین‌المللی برای بی‌اثر کردن تحریم‌های بین‌المللی استفاده می‌کند. یکی از این موارد مؤسسات صدور جواز کشتی‌ها هستند که برای تمام کشورهای جهان از جمله کشتی‌های آمریکایی و ایرانی معاینه فنی و جواز صادر می‌کنند. این مؤسسات از این پس باید بین ایران و یا آمریکا یکی را انتخاب کنند.
به نوشته این دو سناتور آمریکایی، آمریکا و اروپا سال‌هاست که از طریق اعمال تحریم‌های چند جانبه و سختگیرانه سعی کرده است کشورهایی را که در جهت مخالف صلح و امنیت بین‌المللی گام برمی‌دارند، مهار کنند. یکی از برنده‌ترین ابزارها تداوم تحریم با هدف منزوی کردن دولت‌های یاغی و خصومت‌طلب بوده است به طوری که از دستیابی به امکانات تجارت بین‌المللی محروم شوند. سلاح تحریم به خصوص در مورد دولت‌هایی نظیر ایران که رفتار آن همواره امنیت جهانی و منطقه‌ای را به خطر انداخته بسیار مفید بوده است.
با این همه دولت‌هایی نظیر ایران همواره راه‌هایی برای گریز از این تحریم‌ها پیدا می‌کنند. یکی از اين موارد سوء استفاده از نظام پیچیده و به هم ریخته کنترل حمل و نقل دریایی است. کشتی‌های ایرانی در واردات مصالح برنامه‌های هسته‌ای و یا صادرات کالاهای آن کشور برای رژیمی که به شدت محتاج ارز خارجی است نقش فعالی دارند. علاوه بر این کشتی‌های ایرانی برای گروه‌های تندرویی مثل حزب‌الله لبنان و حماس تسلیحات حمل می‌کنند.
سناتور جوزف لیبرمن و سناتور سوزان کالینز در ادامه مطلب خود در وب سایت «کریستین ساینس مانیتور» می‌افزایند که طبیعت صنعت کشتیرانی با پیچیدگی‌های ناشی از تغییر مستمر مالکیت و یا ملیت ثبت این کشتی‌ها، سیستم رایج اجاره کشتی و دست به دست شدن کشتی‌ها و محموله‌ها بین شرکت‌های حمل و نقل گوناگون، اجرای دقیق تحریم‌ها علیه ایران را دشوار کرده است.

اما یک جنبه مشخص از صنعت کشتیرانی هم قابل کنترل است و هم برای فعالیت‌های کشتیرانی ایران نقش حیاتی دارد. اين بخش صدور جواز برای کشتی‌هاست که توسط مؤسسات بین‌المللی مسئول این کار صادر می‌شوند. بدون چنین جوازی هیچ کشتی نمی‌تواند و یا به سختی می‌تواند بیمه لازم را تهیه کرده و به زبانی دیگر اجازه لازم برای فعالیت در عرصه تجارت جهانی را نخواهد داشت.
مؤسسات مسئول صدور این جواز در عین حال معیارهای جهانی برای طراحی ساختمان و مختصات فنی و ایمنی کشتی‌ها را نیز تعیین می‌کنند. آنها با بررسی طراحی و ساختمان کشتی‌ها و یا بازرسی از آنها در بنادر مختلف تشخیص می‌دهند که کدامیک از کشتی‌ها صلاحیت دریانوردی را دارند. در عین حال آنها به نمایندگی از سوی هر دولتی تعیین می‌کنند که آیا کشتی‌هایی که با پرچم آن دولت در تردد هستند، جواز لازم را دارند یا نه.
فقط چندین مؤسسه بین‌المللی در سطح جهان عهده‌دار چنین وظیفه‌ای هستند. آنها در اکثر بنادر مهم جهان شعبات و کارکنان خود را دارند و هر یک از این مؤسسات ممکن است کشتی‌های چندین کشور گوناگون را بازرسی کنند. برخی از این مؤسسات در عین حال که به نیابت از سوی آمریکا و یا کشورهای اروپای غربی مشغول به این کار هستند، برای کشتی‌های ایرانی نیز جواز صادر می‌کنند.
سناتور جوزف لیبرمن و سوزان کالینز در پایان مطلب خود در وب سایت «کریستین ساینس مانیتور» توضیح می‌دهند که همراه با یکدیگر از نمایندگان مجلس سنا طرح لایحه جدیدی را معرفی کرده‌اند با عنوان «موازین بازرسی کشتیرانی- قانون پیشنهادی سال ۲۰۱۱» .
طبق این طرح دولت آمریکا از این پس نخواهد توانست کار بازرسی و صدور جواز برای کشتی‌های خود را به مؤسساتی محول کند که خدمات مشابهی را در اختیار دولت‌های ایران، سوریه، کره شمالی و یا سودان شمالی قرار می‌دهند.
به اعتقاد آنها، کشتی‌های متعلق به یک چنین حکومت‌هایی نباید از این پس اجازه و امکان آن را داشته باشند که در فعالیت‌هایی شرکت کنند که برخلاف اراده و منافع جامعه بین‌المللی است. محروم کردن حکومت‌های خاطی و سرکش از جواز کشتی که توسط مؤسسات بزرگ صدور جواز کشتیرانی صادر می‌شوند از تحرک آنها کاسته و اقتصاد داخلی آنها را تضعیف می‌کند. بنابراین زمان آن فرا رسیده تا با لغو جواز تجاری این حکومت‌ها تأثیر تحریم‌های بین‌المللی را افزایش داد.


تجربه عراق، درسی برای مواجهه با دولت‌های یاغی

مأموریت نظامی ایالات متحده در عراق در ۱۵ دسامبر ۲۰۱۱ رسماً پایان یافت. در ۱۷ دسامبر مأموریت ناتو برای آموزش نیروهای عراقی نیز پایان یافت. تا پایان دسامبر همین سال، آخرین نیروهای رزمی آمریکایی عراق را ترک خواهند کرد.
در باب درستی‌ یا نادرستی‌ حمله به عراق بسیار گفته شده است. در پایان این مأموریت، نه تنها زمان آن است که دستاوردها و هزینه‌های جنگ ۹ ساله را برای ایالات متحده، عراق، و منطقه خاورمیانه مرور کنیم بلکه با ملاحظه تجربه عراق می‌توان این پرسش بنیادین را مطرح کرد که روش برخورد مسئولانه و مؤثر با دولت‌های یاغی و سرکش (ناقضان حقوق ملت‌ها و حقوق بین‌المللی) در دنیا چیست؟


دل‌چسب‌ترین عبارت در دنیایی نه چندان امن

اوباما در ۱۴ دسامبر ۲۰۱۱ خطاب به سربازان آمریکایی که تازه از عراق بازگشته بودند سه بار گفت: «به خانه خوش آمدید.» این همان عبارتی است که همه آمریکایی‌ها پس از بازگشت از سفر خارجی در ایست وارسی اداره مهاجرت از مأمور پلیس می‌شنوند و برای همه آنها بسیار دل‌چسب است.

گرچه برخی از جمهوری‌خواهان (مثل سناتور مک‌کین) از پایان حضور نظامی آمریکا به عراق راضی نیستند و عراق را نوعی خلأ قدرت برای پر شدن با دشمنان آمریکا ملاحظه می‌کنند اما نیروهای نظامی آمریکا از این بازگشت بسیار خشنودند.

پایان جنگی نامقبول و نامشروع برای مردم آمریکا شادی‌آور است اما آیا آمریکایی‌ها و دیگر مردمان دنیا با خیال راحت‌تری سر به بالین می‌گذارند؟ آیا این جنگ دنیای پس از آن را امن‌تر (سلاح‌های کشتار جمعی کمتر) و دمکراتیک‌تر (دو توجیه اولیه و ثانویه دولت بوش برای حمله) کرده است؟ چندان روشن نیست.


فاجعه اشغال نظامی عراق

راهی که دولت بوش برای برخورد با یک دولت یاغی با ۱۵ قطعنامه شورای امنیت در محکومیت رفتارهای آن برگزید، حمله نظامی همه جانبه و اشغال کامل یک کشور بود. در نتیجه، حدود ۱۰۰ هزار عراقی در طی ۹ سال گذشته در عراق کشته شده‌اند. فساد در عراق بیداد می‌کند و خشونت ادامه دارد. عراق در فهرست مقایسه‌ای فساد در میان ۱۸۲ کشور در رده ۱۷۲ قرار دارد. میلیون‌ها کودک یتیم در عراق وجود دارد و میلیون‌ها عراقی به خارج از این کشور مهاجرت کرده‌اند.


مدل لیبی، مدل عراق، مدل سوریه/ایران/کره شمالی

صدام و قذافی هر دو برای ایالات متحده و غرب چالش امنیتی بودند. اما قذافی با حدود یک میلیارد دلار هزینه و بدون حتی یک کشته برای ناتو و صدام با حدود یک تریلیون دلار هزینه و چهار هزار و ۵۰۰ کشته آمریکایی (و صدها کشته اروپایی و استرالیایی) سرنگون شدند. مقایسه این دو تجربه درسی بزرگ برای آمریکایی‌هاست که اگر می‌خواهند از شر یک چالش امنیتی و دولت یاغی خلاصی یابند،


۱) اشغال نظامی یک کشور را اصولاً از برنامه‌های خود کنار بگذارند. عراق باید آخرین کشوری باشد که در دنیا توسط ایالات متحده یا کشوری دیگر اشغال می‌شود: چهار هزار و ۴۸۷ کشته و ۳۲ هزار و ۲۲۶ زخمی هزینه‌های بزرگی برای جنگ در شرایط فنی و الکترونیک شدن جنگ هستند؛


۲) منتظر بهترین فرصت برای مداخله بمانند. شرایط دولت‌های یاغی یکسان نمی‌ماند چرا که این دولت‌ها بی‌ثبات‌ترین وضعیت را دارند و ممکن است به سرعت رشته کار از دست دیکتاتورها خارج شود؛ و

۳) در درون آن کشورها (مثل لیبی) یا بیرون از آن (مثل سوریه و ایران) در جستجوی متحدانی باشند که از سقوط دیکتاتورها منتفع می‌شوند و بازی میان خود و آمریکا و همپیمانانش را یک بازی برد- برد تصور می‌کنند. هیلاری کلینتون در مصاحبه با بی بی سی فارسی و بخش فارسی صدای آمریکا در باب پاسخ ایالات متحده به تقاضای کمک مخالفان ایرانی همین سیاست را پی می‌گرفت.

بحران اعتماد

آغاز جنگ عراق بر اساس اطلاعات نادرست و آشفته و سستی رسانه‌های آمریکایی در پرسیدن پرسش‌های جدی از مقامات آمریکایی پیش از آغاز جنگ موجب کاهش اعتماد بین‌المللی به دولت آمریکا و رسانه‌های آمریکایی شد.

این کاهش اعتماد به جدی گرفته شدن اخطارها و اطلاعاتی که مقامات و رسانه‌های آمریکایی در مورد خطر اتمی ایران یا مخاطرات رژیم‌های بشار اسد و کیم جونگ ایل برای امنیت منطقه خاورمیانه یا شرق آسیا می‌دهند آسیب رسانده است.

کاری که دولت اوباما در سه سال اخیر با چند جانبه‌گرایی و تلاش برای پیشبرد منافع و امنیت ایالات متحده از طریق دیپلماسی و گفت‌وگو انجام داده با هدف بازگشت این سرمایه انجام شده است. سخنرانی اوباما در قاهره و چند شهر اروپایی دقیقاً با همین هدف انجام شد. ایالات متحده برای یافتن متحدانی جدی در میان مخالفان دولت‌های یاغی به بازگشت اعتماد از دست رفته نیاز دارد.  


شکستیش، مال توئه

کاری که دولت بوش-چِینی با حمله به عراق بدون تصویب شورای امنیت و همراه کردن برخی همپیمانان اروپایی انجام شد چهره‌ای غیرمسئول از یک ابرقدرت به نمایش گذاشت که ثبات و امنیت بین‌المللی باید مهم‌ترین هدف آن به شمار رود. ایالات متحده گاه هزینه همکاری با دول اقتدارگرا و ناقض حقوق بشر را با همین هدف پرداخت می‌کرده است. حمله به عراق آموزه تقدم ثبات را به دریا افکند تا ایالات متحده چهره قاهره خود را پس از حملات ۱۱ سپتامبر به نمایش بگذارد.

تجربه عراق و افغانستان به دولت آمریکا نشان داد که اگر کشوری را اشغال کردند برای یک دهه یا بیشتر صاحب آن خواهند شد (نثل پیش همین تجربه را در ویتنام و کره داشتند) و نمی‌توانند بر اساس همان اصل مسئولیت یکباره آن را ترک کنند، هر چند هزینه‌های انسانی و مالی آن بالا باشد.

برای عدم تصاحب یک دولت- ملت شکسته شده، و ایجاد توازن میان دو اصل مسئولیت‌پذیری و براندازی دولت‌های یاغی تنها راهی که می‌ماند همکاری دنیای آزاد با اپوزیسیون این حکومت‌هاست. نیروهایی در درون این مخالفان که صرفاً بر تجربه‌های ناموفق گذشته تمرکز دارند این فرمول را تحت عنوان «اپوزیسیون‌سازی» توسط قدرت‌های بزرگ رد می‌کنند اما متوجه نیستند که اولاً از این طریق سرنوشت دولت‌های یاغی را غیرمسئولانه به دست حوادث می‌سپارند و هیچ طرح عملی برای پایان دادن به عمر این دولت‌ها عرضه نمی‌کنند و ثانیاً صحنه را برای دخالت‌هایی از نوع بوش-چِینی در عراق آماده می‌سازند. همان کاری که در لیبی انجام شد در عراق نیز در دهه ۱۳۹۰ با همکاری اپوزیسیون عراق در شمال و جنوب این کشور و نیروهای ناتو قابل انجام بود.


مسئولیت‌پذیری یا آشوب

در دنیایی پر از دولت‌های یاغی (که بسیار خطرناک‌تر از دولت‌های استبدادی هستند، مثل دولت‌های جمهوری اسلامی، سوریه، و کره شمالی)، دزدان دریایی و تروریست‌هایی که در کشتار فردی و جمعی آدمیان محدودیتی برای خود نمی‌بینند نیرو یا نیروهایی برای تضمین مصوبات شورای امنیت سازمان ملل ضروری است. اما این نیرو بیشتر باید به صورت بازدارنده، چندجانبه و مسئولانه عمل کند و در خدمت سران یکه‌تازی مثل بوش و چِینی و رامسفلد قرار نگیرد. سوء استفاده از قدرت لزوماً به معنای شیطانی و شر بودن آن نیست.

مخالفان قدرت نظامی ایالات متحده و ناتو و چپ‌های ضد امپریالیست به جای یافتن سازوکارهایی برای مسئول قرار دادن قدرت‌های بزرگ و همسو کردن منافع آنان با منافع نیروهای دموکرات و لیبرال در سراسر دنیا به انکار آنها می‌پردازند که نتیجه آن بر آمدن دولت‌های یاغی و افزایش آشوب در دنیا بوده است. امروز تضعیف قدرت ایالات متحده و همپیمانان اروپایی‌اش تنها به نفع دولت‌های یاغی تمام می‌شود و نه دست‌یابی به صلح و امنیت جهانی.


---------------------------------------------------


* نظرات مطرح شده در این یادداشت الزاماً دیدگاه رادیو فردا نیست.

دو شهروند کویتی متهم به جاسوسی در ایران آزاد شدند

دو شهروند کویتی که مقام‌های ایرانی پیش از این آنها را به جاسوسی متهم کرده‌بودند روز شنبه آزاد شدند و بنا بر گزارش‌ها، امیر کویت هواپیمایی را به ایران اعزام کرده تا این دو تبعه کویتی را از اهواز به کویت بازگرداند.
به گزارش خبرگزاری مهر، روح‌الله قهرمانی، سفیر ایران در کویت، با اعلام اینکه اتهام جاسوسی به این دو فرد صحت نداشت گفت که «اتهام دو تبعه کویتی که در ایران مورد بازجویی قرار گرفته بودند ارتکاب عملی مغایر با ویزای دریافتی بوده‌است و بعد از طی مراحل قانونی این دو نفر دیشب آزاد شدند.»
به گفته روح‌الله قهرمانی، این دو شهروند کویتی با روادید گردشگری وارد ایران شده‌بودند، «اما اقدام به انجام فعالیت رسانه‌ای و خبرنگاری و ضبط مصاحبه تلویزیونی کرده بودند که این خلاف عرف و قوانین است.»

عادل الیحیی و راعد المجید روز ۲۲ آبان، ۱۳ نوامبر، توسط مأموران امنیتی ایران در آبادان دستگیر و بازداشت شدند و در همان تاریخ عبدالله کعبی، نماینده آبادان در مجلس، در گفت‌وگو با خبرگزاری فارس اعلام کرده‌بود که «دو جاسوس که هر دو تبعه کشور کویت بودند با تجهیزات کامل جاسوسی وارد کشور شده بودند.»
به گزارش همین خبرگزاری، در همان تاریخ، بهرام ایلخاص‌زاد، فرماندار ویژه آبادان نیز تأیید کرده‌بود که این دو کویتی، «با تجهیزات کامل جاسوسی در سطح شهر آبادان و از سوی مأموران وزارت اطلاعات دستگیر شده‌اند.»
اما به گزارش خبرگزاری ایسنا، سفارت ایران در کویت با انتشار بیانیه‌ای با اعلام «جاسوس نبودن» این دو شهروند کویتی گفته است: «به منظور روشن شدن افکار عمومی و جلوگیری از هرگونه تلاش برای تنش‌آفرینی در روابط برادرانه دو کشور مسلمان و همسایه از سوی بدخواهان دو ملت دوست ایران و کویت، سفارت جمهوری اسلامی ایران اعلام می‌دارد که دو شهروند کویتی بازداشت شده در ایران عملی بر خلاف روادید سیاحتی اخذ شده مرتکب شده‌اند.»
خبرگزاری دولتی چین، شینهوا، نیز روز یک‌شنبه به نقل از شیخ صباح خالد الاحمد الصباح، وزیر امور خارجه کویت اعلام کرد که ایران دو تبعه کویتی بازداشت شده در آبادان را روز شنبه آزاد کرده و این دو فرد قرار است با هواپیمای اعزامی امیر کویت به آن کشور بازگردند.
کویت در زمان بازداشت دو شهروند خود اتهامات وارده به آنها را رد کرده‌بود و با فراخواندن سفیر ایران در کویت خواستار آزادی فوری آنها شده‌بود.
ماه مارس گذشته دادگاهی در کویت دو ایرانی را به اتهام عضویت در شبکه جاسوسی برای سپاه پاسداران به اعدام محکوم کرد. ایران اتهام ایجاد شبکه جاسوسی در کویت را رد می‌کند و این ماجرا باعث تنش در روابط میان کویت و ایران شد.
صدور این حکم، اخراج تلافی‌جویانه سفرا و دیپلمات‌های دو طرف را در پی داشت که این مسئولان دو ماه بعد از آن و در پی تلاش‌های دوجانبه برای تنش‌زدایی توانستند به محل کار خود بازگردند.
عاید المناع، تحلیلگر سیاسی کویتی، در مورد علل احتمال جاسوسی سپاه پاسداران در کویت در گفت‌وگویی به رادیو فردا گفته بود که «در کشور کویت و امارات متحده عربی، پایگاه‌های ارتش آمریکا وجود دارند. ایرانی‌ها نگران این هستند که ممکن است آمریکا هر زمانی به آنها حمله کند، به همین دلیل هم سعی می‌کنند هر اطلاعاتی که می‌توانند به دست بیاورند.»
آبان‌ماه گذشته نیز بحرین سپاه پاسداران را متهم کرد که با گروهی که قصد انجام عملیات تروریستی در این شیخ‌نشین را داشتند، ارتباط داشته‌است. ایران این اتهام را رد کرده و آن را «مضحک» خواند.

واتسلاو هاول ناراضی سرشناس دوران کمونيسم درگذشت

واتسلاو هاول، رييس جمهوری پيشين چک و از ناراضيان سرشناس دوران کمونيسم در چکسلواکی روز يکشنبه در سن ۷۵ سالگی بر اثر ابتلا به بيماری تنفسی درگذشت.
بر اساس گزارش رسانه های جمهوری چک، سخنگوی آقای هاول و پتر نچاس، نخست وزير اين کشور، خبر مرگ آقای هاول را تاييد کردند.
سابينا دانسکووا، سخنگوی رييس جمهوری پيشين چک، گفت که هاول يکشنبه صبح در خانه ييلاقی خود در شمال اين کشور درگذشت.
وی در سال های اخير با مشکلات زيادی در زمينه سلامتی خود روبرو شده بود و به دليل سابقه طولانی کشيدن سيگار و همچنین حبس در زندان های دوران کمونیسم، به ناراحتی شدید تنفسی مبتلا شده بود.
آقای هاول در ۱۲ ژانويه سال ۲۰۰۹ در بيمارستان بستری شد و تحت عمل جراحی حلق قرار گرفت.
واتسلاو هاول، نمايش نامه نويس و از ناراضيان سرشناس چکسلواکی بود که از رهبران «انقلاب مخملی» اين کشور به شمار می رفت و در اين کشور به قهرمان ملی تبديل شده بود.
مبارزات وی و ساير ناراضيان سبب شد تا در جريان يک انقلاب آرام و بدون خونريزی، به چهار دهه دوران سلطه بی رحمانه کمونيسم در چکسلواکی پايان داده شود.
آقای هاول به نماد مردمی تبدیل شده بود که به صورت مسالمت آمیز رژیم های اقتدارگرا را در اروپای شرقی به زیر کشیده بودند. جمله مشهور او این بود که «حقیقت و عشق باید بر دروغ و نفرت غلبه کند.»
این ناراضی سرشناس بارها نامزد جایزه نوبل صلح شده بود و در دوران زندگی اش به پاس تلاش در زمینه مبارزه با رژیم های سرکوبگر جوایز زیادی دریافت کرده بود. از جمله این جوایز می توان به جایزه معروف اولاف پالمه در سوئد و مدال ریاست جمهوری برای آزادی، بالاترین مدال اجتماعی در ایالات متحده آمریکا اشاره کرد.
هاول در سال گذشته از مقام های جمهوری اسلامی ایران خواست تا نسرین ستوده، وکیل ایرانی که در زندان به سر می برد، را آزاد کنند. او همچنین از اکبر گنجی، که به مدت شش سال در زندان اوین به سر می برد، حمایت کرده بود.
وی  ۲۹ دسامبر سال ۱۹۸۹و پس از سقوط کمونيسم به رياست جمهوری چکسلواکی انتخاب شد و اين کشور را به سمت دمکراسی و بازار آزاد هدايت کرد.
واتسلاو هاول همچنين نقش مهمی در جدايی مسالمت آميز جمهوری چک و اسلواکی در سال ۱۹۹۳ ايفا کرد.
واتسلاو هاول در سال ۲۰۰۹
​​وی که تا سال ۲۰۰۳ به مدت ده سال در قدرت بود، چند ماه پيش از پيوستن جمهوری چک به اتحاديه اروپا از قدرت کناره گيری کرد.

 زندگی و فعاليت سياسی
واتسلاو هاول در پنجم اکتبر سال ۱۹۳۶ در پراگ و در خانواده ای ثروتمند متولد شد که پس از استقرار کمونيسم در چکسلواکی در سال ۱۹۴۸، دارايی های آن از سوی حکومت ضبط شد.
وی به دليل محدوديت های رژيم کمونيستی اجازه نيافت تا در دوران دبيرستان تحصيل کند و به همين دليل ناچار شد تا در کلاس های شبانه، دوران دبيرستان را به پايان برساند.
او سپس به کار تئاتر و نمايشنامه نويسی روی آورد و در دوران فعاليت ادبی خود آثار مشهوری چون «نيروی ضعيفان»، «قدرت و فاقد قدرت»، «يادداشت تفاهم»، «اپرای گدايان» و «پروانه ای روی آنتن» را خلق کرد.
نام واتسلا هاول نخستين بار پس از بهار پراگ در چکسلواکی بر سر زبان افتاد. بهار پراگ که به اصلاحات الکساندر دوبچک، رهبر وقت، و ساير همقطاران وی در حزب کمونيست در سال ۱۹۶۸ اطلاق می شود با حمله نيروهای شوروی به اين کشور درهم شکسته شد.
فعاليت رسمی هاول در عرصه سياست در ژانويه سال ۱۹۷۷ آغاز شد که وی همراه با شماری از ناراضيان چکسلواکی، منشور ۷۷ را درباره حقوق بشر و سانسور در اين کشور تهيه و امضا کرد. انتشار اين منشور توجهات زيادی را در غرب برانگيخت.
وی به دليل فعاليت های سياسی خود بارها به زندان افتاد و چهار سال را در زندان های رژيم کمونيستی چکسلواکی سپری کرد. نامه های او به همسرش اولگا که در زندان به تحرير در آمدند به يکی از آثار شاخص هاول بدل شده است که با نام «نامه هايی به اولگا» به چاپ رسيده است.
هاول به دليل نوشته های انتقادی و نمايشنامه های سياسی خود بارها با محدوديت و سانسور روبرو شد و در نوشته های خود کمونيسم و دستگاه اداری چکسلواکی را در قالب طنز مورد انتقاد قرار می داد.
در سال ۱۹۸۸ و در آستانه بيستمين سالگرد حمله شوروی به چکسلواکی هزاران تن از جوانان با راهپيمايی در خيابان های پراگ نام واتسلاو هاول و قهرمان وی ماساريک که نخستين جمهوری چک را در سال ۱۹۱۸ پايه گذاری کرد، فرياد زدند.
هاول در ژانويه ۱۹۸۹ دستگير شد که اين اتفاق خشم مردم را برانگيخت و به اعتراض ها در داخل کشور و خارج دامن زد. فشارهای زياد داخلی و خارجی سبب شد تا رژيم کمونيستی وی را در ماه مه از زندان آزاد کند. در پاييز آن سال نشانه های فروپاشی کمونيسم در اروپای شرقی به چشم می خورد و در ماه نوامبر، ديوار برلين فرو ريخت.
هشت روز بعد، پليس چکسلواکی به صورتی بی رحمانه تظاهرات هزاران دانشجوی دانشگاه های پراگ را سرکوب کرد. اين فرصتی بود که هاول و ساير همقطاران او در انتظار آن به سر می بردند.
ظرف ۴۸ ساعت بزرگترين جنبش مخالف در چکسلواکی شکل گرفت و يک روز بعد صدها هزار نفر از مردم چک و اسلواکی به خيابان ها ريختند.
با ادامه يافتن تظاهرات و ظرف سه هفته، حکومت کمونيستی چکسلواکی سرنگون شد و انقلاب اين کشور که به «انقلاب مخملی» مشهور شد به پيروزی رسيد.



دلار
فاصله قیمت دلار دولتی و آزاد به بیشتر از ۳۰۰ تومان رسیده است
هر دلار در بازار آزاد ایران یک رکورد تاریخی به جا گذاشته و به ۱۴۰۰ تومان رسیده است. اکنون اختلاف قیمت هر دلار در بازار آزاد و دولتی بیش از ۳۰۰ تومان است.
در جریان مبادلات بازار آزاد نرخ دلار که تا هفته پیش در حدود ۱۳۸۵ تومان متوقف شده بود، امروز یکشنبه ۲۷ آذر با به جا گذاشتن رکوردی تاریخی، از مرز ۱۴۰۰ تومان فراتر رفت.
نرخ هر دلار دولتی که روزانه از سوی بانک مرکزی اعلام می شود امروز ۱۰۹۹ تومان بود که بیشتر از ۳۰۰ تومان از هر دلار در بازار آزاد کمتر بود.
در حال حاضر هر دلار معادل ۱۴۰۰۰ریال (۱۴۰۰ تومان) است که پائین ترین ارزش پول ایران در طول تاریخ است.
امروز ارزهای دیگر در بازار نیز افزایش پیدا کرد و هر یورو ۱۸۳۵ و هر پوند ۲۱۹۰ تومان در بازار آزاد معامله شد.
نرخ دولتی هر یورو امروز ۱۴۳۳ تومان و هر پوند ۱۷۰۸ تومان قیمت گذاری شده بود.

نرخ دلار در ۳۰ سال گذشته

سال قیمت (به تومان)
۱۳۶۰ ۲۷
۱۳۶۵ ۷۵
۱۳۷۰ ۱۴۰
۱۳۷۵ ۴۴۵
۱۳۸۰ ۷۹۰
۱۳۸۵ ۹۲۰
۱۳۹۰ ۱۴۰۰
گزارشها نشان می دهد در روزهای اخیر در شهرهای بزرگ به خصوص تهران و مشهد مردم برای خرید سکه طلا و ارز جلوی شعب های بانکها و صرافی ها صف کشیده بودند.
بانک مرکزی ایران در چند ماه اخیر برای کنترل بازار ارز سیاست های متفاوت و گاه متناقضی را اجرا کرده است.
در اواخر بهار امسال، بانک مرکزی در پی افزایش شدید نرخ ارز ابتدا سعی کرد تا با تزریق حجم زیادی ارز، قیمت ها را کنترل کند اما بعد از ناکامی در کنترل قیمت ارز به این روش، یکباره قیمت انواع ارز را در بازار افزایش داد.
این تصمیم بانک مرکزی با مخالفت گسترده ای رو به رو شد. بعد از آن بانک مرکزی، تلاش کرد تا با افزایش عرضه و کاهش قیمت، تعادلی در بازار بوجود آورد.
صف خرید سکه طلابرخی منتقدان اقتصادی در آن زمان معتقد بودند که دولت برای افزایش درآمد خود، به افزایش نرخ رسمی ارز اقدام کرده است و می خواهد تا با فروش ارزهای نفتی به نرخی بالاتر، درآمد ریالی خود را افزایش دهد.
گزارشها نشان می دهد که در برخی شهرهای بزرگ، مردم برای خرید سکه جلوی بانکها صف کشیده اند
بعد از آن نیز در اواخر مرداد بانک مرکزی محدودیت هایی برای فروش ارز وضع کرد و فروش ارز را به سه بانک ملی ایران، ملت و صادرات محدود کرد. بنابر تصمیم دو ماه پیش بانک مرکزی غیر از این سه بانک و صرافی های مستقر در مبادی خروجی ایران فروش ارز مسافرتی "توسط سایر صرافی‌ها و بانک‌های کشور" غیر مجاز اعلام شد.
بعد از آن و در پی افزایش شدید نرخ ارز بانک مرکزی دوباره اجازه داد تا همه بانکها ارز دولتی بفروشند اما این تغییر برنامه تاثیر چندانی در بازار ارز نداشت و اختلاف قیمت ارز دولتی و آزاد به قوت خود باقی ماند.
برنامه تک نرخی کردن ارز یک دهه پیش در ایران به اجرا گذاشته شد و اکنون بانک مرکزی سعی دارد تا با اجرای همان برنامه، ثبات را به بازار ارز برگرداند اما در چند ماه اخیر شکاف قیمت ارز دولتی و آزاد روز به روز افزایش پیدا کرده است و بانک مرکزی نتوانسته مانع رشد قیمت شود.
مرکز پژوهشهای مجلس اخیرا در گزارشی به ارزیابی طرح ارزی بانک مرکزی پرداخته است و در آن توضیح داده که چرا بانک مرکزی نتوانسته نرخ ارز را کنترل کند.
مرکز پژوهشهای مجلس معتقد است که بازار ارز از سال گذشته به دلیل تحریم های بین المللی با مشکل رو به رو شده و با عملکرد بانک مرکزی "نتیجه زحمت ده ساله سیاست تک نرخی ارز نیز متزلزل شده است."

دلیل آشفتگی بازار طلا و ارز

گزارش تازه وزارت اقتصاد ایران نشان می دهد که حجم نقدینگی به ۳۵۰ هزار میلیارد تومان رسیده است. این حجم نقدینگی، این روزها معضل عمده ای برای اقتصاد ایران شده است و کارشناسان می گویند که بخشی از تلاطم بازار ارز و طلا ناشی از این نقدینگی سرگردان است.
محمود بهمنی رئیس کل بانک مرکزی ایران هفته گذشته در نشست با اعضای اتاق بازرگانی تهران گفت که "نقدینگی و پول همانند آب پشت سد است که اگر این آب به صورت کانالیزه در همه بخشها هدایت شود شکوفایی را به بار می آورد در حالی که اگر بی ضابطه رها شود، تبدیل به سیل نقدینگی سرگردان شده که امری مضر برای اقتصاد است."
به گفته رئیس کل بانک مرکزی، "امروز با ۱۰ و ۱۲ درصد (سود) نمی توان سپرده و پول از دست مردم جمع کرد، این در حالی است که سال گذشته نرخ تورم ۱۲.۴ درصد، مهرماه و آبان ماه امسال هم به ترتیب ۱۹.۱ و ۱۹.۸ درصد بوده است، بنابراین اگر بخواهیم داشته باشیم اوراق مشارکت با نرخ سود ۱۵ درصدی به فروش رسانیم نباید انتظار خرید از سوی مردم را داشته باشیم."

نرخ سکه بهار آزادی (طرح قدیم) در ۳۰ سال گذشته

سال قیمت (به تومان)
۱۳۶۰ ۳۵۰۰
۱۳۶۵ ۶۵۰۰
۱۳۷۰ ۱۲۵۰۰
۱۳۷۵ ۴۱۳۰۰
۱۳۸۰ ۶۱۰۰۰
۱۳۸۵ ۱۶۸۰۰۰
۱۳۹۰ ۶۳۰۰۰۰
اخیرا شورای پول اعتبار با افزایش سود اوراق مشارکت به میزان یک و نیم درصد که از سوی بانک مرکزی پیشنهاد شده بود، موافقت کرد با این هدف که بانک مرکزی بتواند با عرضه اوراق مشارکت با سود ۱۷ درصدی، بخشی از نقدینگی بخش خصوصی را جذب کند.
بانک مرکزی اکنون سعی دارد تا با افزایش نرخ سود بانکی بازار ارز و سکه را کنترل کند.
در ابتدای سال، نرخ سود سپرده ها در حالی حدود یک و نیم تا دو درصد کاهش پیدا کرد که پیش بینی می شد بخشی از سپرده گذاران به دلیل بیشتر شدن نرخ تورم از سود سپرده های بانکی، پولهایشان را از بانکها بیرون بکشند.
گزارشها نشان می دهد که این تصمیم تاثیر منفی بر جای گذاشته است و برای همین بانک مرکزی سعی دارد تا دوباره با افزایش نرخ سود سپرده ها، نرخ سود را به حالت قبلی برگرداند.
گزارش مرکز پژوهشهای مجلس نیز کاهش نرخ سود سپرده های بانکی را یکی از دلایل "هجوم مردم به بازار سکه و ارز" معرفی می کند و می گوید که "با کاهش سود سپرده ها، مردم از کاهش ارزش ریالی پس اندازهای خود نگران شده و سپرده گذاری را غیراقتصادی می دانند.
افزایش نرخ تورم، کاهش سود سپرده ها و جذاب نبودن بازارهایی نظیر مسکن، خودرو و تلفن همراه باعث شده تا بخشی از نقدینگی به سمت بازار ارز و طلا هدایت شود.
کارشناسان اقتصادی می گویند که احتمال تشدید تحریم ها به خصوص بانک مرکزی، نفت و کالاهای نفتی، صاحبان نقدینگی را به سمت بازار ارز هدایت کرده که امیدوارند با خرید ارزهای معتبر منفعت بیشتری ببرند.




هادی خامنه ای
هادی خامنه ای برادر رهبر ایران در زمان تغییر در قانون اساسی جمهوری اسلامی، عضو شورای بازنگری بوده است
هادی خامنه ای، برادر آیت الله علی خامنه ای رهبر ایران از طرح احتمالی بازنگری در قانون اساسی این کشور با هدف تغییر نظام ریاستی به پارلمانی انتقاد کرده و با غیر طبیعی خواندن وضع موجود گفته شرایط موجود "مثل آدمی است که در تصادفی همه جایش له و نابود شده است. اصلا نمی شود فهمید که کجای او از بین رفته تا بخواهد درست شود . . . هیچ چیز مشخص نیست."
برادر رهبر ایران گفته در این شرایط "هر تغییری در قانون اساسی داده شود، در جهت توسعه دادن قدرت است و نه محدود کردن آن."
آیت الله علی خامنه ای حدود دو ماه پیش اعلام کرده بود اگر روزی احساس شود که نظام پارلمانی برای انتخاب مسئولان قوه مجریه بهتر است، هیچ اشکالی در تغییر ساز و کار فعلی وجود ندارد.
منظور از این تغییر احیای پست نخست وزیری است که در جریان بازنگری در قانون اساسی جمهور اسلامی پس از درگذشت آیت الله روح الله خمینی، حذف شد.
پیشتر اکبر هاشمی رفسنجانی هم از احتمال این تغییر ابزار نارضایتی و نگرانی کرده بود.
هادی خامنه ای برادر کوچکتر آیت الله علی خامنه ای سیاستمدار دیگری است که با طرح رهبر ایران به طور علنی مخالفت می کند.
او مدیر دو روزنامه توقیف شده جهان اسلام و حیات نو و دبیرکل مجمع نیروهای خط امام است که یک تشکل اصلاح طلب محسوب می شود.
هادی خامنه ای در گفت و گو با آخرین شماره ماهنامه مهرنامه در تهران، گفته است در شرایط فعلی اگر از ما سئوال شود که آیا نواقصی هست باید گفت بله اما برای رفع نواقص کار را در همین چارچوب می توان انجام داد. همانطور که وقتی جایی دزدانی پیدا می شوند که از دیوار بالا می روند، راهکار آن است که دزد را بگیریم نه آنکه حکم کنیم همه دیوارها دومتر بلندتر شوند.
در جریان قهر آقای احمدی نژاد که بر سر ابقای حید مصلحی وزیر اطلاعات برکنار شده از سوی آقای احمدی نژاد بود و آشکار شدن اختلافاتش با رهبر ایران، او حمایت یکپارچه طرفداران آیت الله خامنه ای را از دست داد و به نظر می رسد که ستاره اقبالش نزد نهادی با نفوذ حکومت تا حدود زیادی افول کرده است.
به نظر می رسد اشاره تمثیلی هادی خامنه ای، به ناخرسندی و نارضایتی حکومت از محمود احمدی نژاد، به موضوع آشکار شدن اختلافات رئیس جمهور با آیت الله خامنه ای ارتباط دارد.
ارجاع به کتاب های بشیریه و طباطبایی
هادی خامنه ای در این گفت و گو زمینه سازی فرهنگی برای تغییر احتمالی قانون اساسی ایران و احیای پست نخست وزیری را لازم دانسته و گفته که در غیر این صورت "تقلید صرف از دیگران هم نتیجه مناسبی در بر ندارد."
آقای خامنه ای زمینه های علمی این تغییر را در کتاب های حسین بشیریه و جواد طباطبایی نشانی داده و گفته هنوز فرصت برای پارلمانی شدن ایران مهیا نیست چرا که "لازمه پارلمانی شدن این است که امکان ورود به پارلمان انحصاری نباشد."
میرحسین موسوی و آیت الله خامنه ای
میرحسین موسوی و آیت الله خامنه ای پیش از درگذشت آیت الله خمینی؛ میرحسین موسوی با تغییر قانون اساسی ایران آخرین نخست وزیر این کشور شد
حسین بشیریه و جواد طباطبایی که آقای خامنه ای درباره نظام پارلمانی به کتاب های آنها ارجاع داده، دو استاد دانشکده حقوق و علوم سیاسی دانشگاه تهران هستند که هر دو از دانشگاه اخراج شده اند.
آقای بشیریه در سال ۱۳۸۷ و پس از اخراج از دانشگاه تهران که در پی بالاگرفتن فشار دولت محمود احمدی نژاد به استادان دانشگاه ها بود، مجبور به ترک ایران شد.
نام آقای بشیریه در کیفرخواست دادگاهی که برای محاکمه شمار کثیری از چهره های سیاسی اصلاح طلب برگزار شده، با عنوان نظریه پرداز "گذار به دمکراسی" درج شده بود. این دادگاه بعد از بالاگرفتن اعتراضات به نتایج انتخابات ریاست جمهوری برگزار شد.
یادآوری این دو استاد علوم سیاسی از سوی هادی خامنه ای و اشاره او به آثار آنها برای زمینه سازی فرهنگی در بازنگری احتمالی در قانون اساسی، یک عمل کم سابقه از سوی یک چهره سیاسی در ایران محسوب می شود.
مروری بر اختلافات
هادی خامنه ای در ادامه، اشاراتی هم به کاستی های قانون اساسی اول جمهوری اسلامی و اختلافات آخرین رئیس جمهور و نخست وزیر ایران پیش از درگذشت آیت الله خمینی داشته است.
آقای خامنه ای گفته است از آنجا که رئیس دولت (به نخست وزیری میرحسین موسوی) به مجلس نزدیک تر بود، عملا هماهنگی ها با او انجام می شد و انتخاب وزرا و مسائل دیگر بیشتر از طرق او صورت می گرفت.
هادی خامنه ای در آن زمان از نمایندگان مجلس ایران بوده و برادرش آیت الله علی خامنه ای رئیس جمهور این کشور با نخست وزیر وقت اختلافاتی داشته است.
او در عین حال عضو شورای بازنگری قانون اساسی جمهوری اسلامی بوده است.
هادی خامنه ای می گوید در آن دوران نخست وزیر همه کار بود به طوری که رئیس جمهور نمی توانست حتی توصیه ای هم به وزرا داشته باشد کما اینکه "همان زمان رئیس جمهور (آیت الله خامنه ای) با آقای (علی اکبر) محتشمی پور (وزیر کشور وقت) مکاتبه ای می کند و آقای محتشمی پور هم پاسخ می دهد رئیس من نخست وزیر است به او بگویید تا من عمل کنم."
آقای خامنه ای در این مصاحبه گفته است که پیش از این هم با نظریه اصلاح ساختارها و قوانین با هدف حل مشکل مخالف بوده و می گفته که در هر ساختاری، نیروی انسانی تعیین کننده است.
هادی خامنه ای می گوید که "این حرف الان من نیست من در مجلس اول و در همان سال ۶۰ یک سخنرانی دارم با همین موضوع. اصولا همان سخنرانی بود که دست ما را تا حد زیادی برای آقایان رو کرد که تا این زمان هم تبعات آن باقی است."
هادی خامنه ای در مرزی بندی های سیاسی امروز ایران از روحانیون جناح چپ طیف اصلاح طلبان است و از نظر گرایشات در داخل حاکمیت ایران، خط سیاسی متفاوتی را از برادرش دنبال می کند.
او در جریان انتخابات بحث برانگیز ریاست جمهوری که محمود احمدی نژاد پیروز آن اعلام شد، از نامزدی میرحسین موسوی حمایت کرده بود.



لوگوی مجمع سوئدی همکاری و توسعه بین المللی (سیدا)این همایش یکی از مجموعه برنامه های مجمع سوئدی همکاری و توسعه بین المللی (سیدا) در مورد وضعیت حقوق بشر در ایران بود
روز جمعه ۱۶ دسامبر ۲۰۱۱ (۲۵ آذر ۱۳۹۰)، همایشی با عنوان "چه اتفاقی در ایران خواهد افتاد؟"در رابطه با وضعیت حقوق بشر در ایران در شهر استکهلم، پایتخت سوئد، برگزار شد.
در این همایش که به همت تئاتر ملی سوئد و مجمع سوئدی همکاری و توسعه بین‌المللی (سیدا) برگزار شد، مهرانگیزکار، رؤیا طلوعی و آرشام پارسی در محل تئاتر ملی سوئد، و مهناز افخمی و پیام اخوان از طریق اسکایپ حضور داشتند.
کارشناسان حاضر در همایش یادشده، با هدف ارائه اطلاعات به علاقه‌مندان سوئدی، گزارش‌هایی حول محورهای وضعیت زنان، همجنس‌گرایان، اقلیت‌های قومی و مذهبی و همچنین مجازات اعدام در ایران ارائه دادند و علاقه‌مندان مباحث حقوق بشری، می‌توانستند این برنامه را به‌طور همزمان و زنده از طریق شبکه اینترنت نیز پیگیری کنند.
همایش یادشده یکی از سلسله برنامه‌های پروژه سه ساله "آوای تغییر" بود که از دوسال پیش به همت تئاتر ملی سوئد آغاز شده و تا به امروز بیش از بیست برنامه درباره وضعیت حقوق بشر در ایران برگزار کرده است.
در بخش نخست همایش، رویا طلوعی، فعال حقوق زنان که در حال حاضر در آمریکا زندگی می‌کند، برای حاضران در جلسه سخن گفت و تمرکز سخنان او بر وضعیت حقوق بشر با تاکید بر موقعیت زنان کرد بود.
او در سخنان روایت‌گونه خود، با اشاره به حجاب اجباری، عدم رعایت حقوق زنان و نقض حقوق اقلیت‌های ملی، به اعدام فعالان اجتماعی کرد پرداخت و به حبس طولانی‌مدت یکی از فعالان مدنی، محمدصدیق کبودوند در ایران اشاره کرد.
خانم طلوعی گفت: "با وجود تمام برخوردهای خشونت‌آمیزی که با کردها شده است آنها خواهان این هستند که با مسالمت و رویکرد صلح‌آمیز به مبارزه برای تغییرات اجتماعی بپردازند."
رویا طلوعیاو با اشاره به این که جمهوری اسلامی نسبت به مبارزات صلح‌آمیز فعالان اجتماعی بی‌اعتناست توضیح داد: "پیش از این نیز عبدالرحمن قاسملو با رویکرد صلح‌آمیز بر سر میز مذاکره رفت اما کشته شد."
به گفته وی، زنان کرد نیز به مبارزه صلح‌آمیز اعتقاد دارند و خواهان خشونت نیستند: "جنبش زنان کرد بخشی از جنبش فراگیر زنان ایران برای رسیدن به آزادی، برابری و دستیابی به صلح است. ما نمی‌خواهیم برای رسیدن به دموکراسی در ایران از بمب و موشک استفاده شود."

دموکراسی، راهی طولانی

مهناز افخمی، پژوهشگر و فعال حقوق زنان در خاورمیانه که از طریق اسکایپ برای حاضران در جلسه سخن می‌گفت، با اشاره به مبارزه طولانی زنان در تاریخ معاصر ایران بر این نکته تاکید کرد که راه رسیدن به دموکراسی، راهی طولانی است: "نمی‌شود یک روز صبح بلند شویم و تصمیم بگیریم که همه‌چیز را تغییر بدهیم."
این پژوهشگر ساکن آمریکا که در حاضر با بنیاد مطالعات ایران نیز همکاری می‌کند و از سال ۱۹۹۵ سازمان بین‌المللی آموزش و همکاری زنان را در آمریکا بنیان گذاشته است، با اشاره به این که دموکراسی راهی مرحله به مرحله و صلح‌آمیز دارد، گفت: "مسئله این است که باید به مردم آموزش داده شود. به‌خصوص لازم است زنان خاورمیانه بیش از پیش از سیستم‌های ارتباطی نوین در این راه استفاده کنند."
مهنار افخمی که مولف کتاب‌ها و مقاله‌های متعدد در زمینه حقوق زنان است، خود را یک ملی‌گرا دانست و گفت: "آرزوی من این است که ایران به وضعیتی برسد که ضمن حفظ جغرافیای آن و تمامیت ارضی آن همه اقوام رنگارنگ آن از حقوق راستین خود برخوردار شوند."

حقوق بشر در میان مردم

مهرانگیز کار، وکیل، روزنامه‌نگار و فعال اجتماعی، نخست نگاهی کلی به وضعیت حقوق بشر در ایران کرد و سپس به حوزه‌های مختلف اجتماعی پرداخت.
مهرانگیز کاراو گفت: "مشکل اساسی از قانون اساسی کشور ما آغاز می‌شود که نمی‌تواند قانونی دموکراتیک باشد چون با مذهب درآمیخته است. در چنین شرایطی رسیدن به ایده برابری ممکن نیست."
نیمی از شرکت‌کنندگان همایش "چه اتفاقی در ایران خواهد افتاد؟" را علاقه‌مندان سوئدی تشکیل می‌دادند و مهرانگیز کار به همین دلیل دهه به دهه حقوق بشر در ایران را برای آنها بررسی کرد و گفت: "در دهه نخست پس از سال‌های انقلاب اصلاً گفتمانی به نام حقوق بشر در میان نبود و همه چیز با کشتار و جنگ و قلع و قمع پیش رفت. در زمان محمد خاتمی بود که به دلیل گسترش مطبوعات و آزادی نسبی رسانه‌ها، گفتمان حقوق بشر وارد رسانه‌ها شد و در واقع وارد توده‌های مردم و به بحثی عمومی تبدیل شد. پیش از این بحث‌های حقوق بشر مختص محافل روشنفکری و خصوصی بود. از سال ۱۳۷۶ به بعد این بحث عمومی شد و این یک اتفاق در تاریخ معاصر ایران است. به این ترتیب مسائلی چون حقوق متهم و حقوق شهروندان به بحثی متداول در بحث‌های مردم تبدیل شد. در این دوران اگرچه سرکوب و بگیر و ببند بود، اما سکوت در برابر نقض حقوق بشر و اوضاع و احوال سیاسی شکسته شد. این فضا حتی پس از آن که محمود احمدی‌نژاد با این قصد روی کار آمد که شرایط سیاسی پیش از خاتمی را بازسازی کند، به شرایط گذشته بازنگشت."
او ادامه داد: "فعالان حقوق بشر ایرانی در خارج و داخل پس از جنبش ۲۲ خرداد ۱۳۸۸ آن قدر روی مسائل ایران تاکید کردند که جامعه جهانی ناچار شد به حقوق بشر در ایران در کنار انرژی هسته‌ای توجه کند."
به عقیده این روزنامه‌نگار و نویسنده، "در حال حاضر نمی‌دانیم چه اتفاقی در راه است. فقط امیدوارم نابردباری جامعه جهانی، منجر به حمله نظامی به ایران نشود. "

جنایت علیه بشریت

پیام اخوان دکترای حقوق دانشگاه هاروارد و پروفسور حقوق بین‌الملل دانشگاه مک‌گیل یکی از صاحب نظران حقوق بین‌الملل در زمینه "نسل‌کشی"، "جنایت علیه بشریت" و "جنایت جنگی" است.
او با ارائه اطلاعاتی پیرامون وقایع سیاسی دهه ۶۰ خورشیدی در ایران و اعدام‌های دسته جمعی گروه‌های سیاسی به مخاطب سوئدی، بیشتر روی این نکته تاکید کرد که باید راهی یافت تا عاملان این جنایت‌ها از سوی جامعه جهانی به عنوان مجرم شناخته شوند و به دادگاه جنایی لاهه فراخوانده شوند.
او با تاکید بر این که ایران قرارداد رم را امضا نکرده است و به همین دلیل نمی‌توان آن را به آسانی به دادگاه جنایی لاهه کشاند، گفت: "مگر این که آن قدر سند جمع‌آوری شود و مراکز و نهادهای بین‌المللی از این حیث آن قدر غنی شوند که بتوانند پرونده حقوق بشر در ایران را به شورای امنیت سازمان ملل بکشانند. در آن جاست که تصمیم گرفته می‌شود پرونده‌ای به دادگاه لاهه ارسال شود. این روند نیاز به زمان دارد و آسان نیست، اما امیدواری‌هایی وجود دارد و سلسله هماهنگی‌هایی نیز ایجاد شده است."

دگرباشان و فشار مضاعف

آرشام پارسی
آرشام پارسی، فعال حقوق دگرباشان با تاکید بر این که در سال‌های پیش از انقلاب مجازات دگرباشان نه تنها اعدام نبود که مجازات ویژه‌ای نیز نداشت گفت: "بلافاصله پس از انقلاب با مجازات‌های سنگین ازجمله اعدام برای دگرباشان روبه‌رو شدیم."
او که عضو مشاور و هیئت مدیره جایزه سپاس است با اشاره به این که از دید مسئولان حکومت اسلامی، همجنسگرایی نوعی بیماری است و آنها شناخت دقیقی درباره سکسوالیته ندارند، گفت: "قوانین جمهوری اسلامی نسبت به دگرباشان دوپهلو است و همین باعث می‌شود تا قضات پرونده‌ها هر جور دلشان خواست با متهمین برخورد کنند و در اغلب مواقع نیز آنها را محکوم و مجازات کنند."
آرشام پارسی با تاکید بر این که بحران دگرباشان در ایران محدود به نوع برخورد جمهوری اسلامی با آنها نمی‌شود توضیح داد: "این افراد از ناحیه خانواده‌ها و مردم نیز تحت فشار هستند و از زاویه دید حقوق بشری به دلیل گرایش جنسی‌شان در یک حالت تبعیض و تحقیر شدید قرار دارند. همین، عاملی است که جمهوری اسلامی فشار خود بر همجنسگرایان را به آسانی افزایش دهد."
به گفته او، از سال ۲۰۰۵ تا امروز بیش از ۴۸۸ دگرباش ایرانی از ایران خارج شده‌اند که نیمی از آنها موفق به دریافت پناهندگی شده‌اند و نیمی دیگر هنوز در حالت بلاتکلیفی به‌سر می‌برند.
آرشام پارسی که به تازگی شبکه اطلاع‌رسانی "نیک‌ها" را به منظور ارائه اطلاعات پیرامون روابط جنسی راه‌اندازی کرده است ادامه داد: "شاید مسئله سکس در ظاهر یک مسئله حقوق بشری نباشد اما وقتی کسی از آگاهی مناسب در این حوزه برخوردار نباشد ممکن است در این حوزه، هم منشاء خشونت و هم خشونت‌پذیر شود. لازم است فعالان اجتماعی به ارتقای سطح آگاهی مردم در این زمینه‌ها بیش از پیش توجه کنند."




دولت افغانستان می گوید گفت و گو برای ایجاد دفتری برای تسهیل مذاکرات با طالبان، در دوحه در جریان است نه برای ایجاد دفتر سیاسی طالبان
پس از حدود دو سال، مذاکره در قطر و آلمان میان نمایندگان طالبان، آمریکا، قطر و آلمان، تصمیم برای گشایش دفتر سیاسی طالبان در دوحه پایتخت قطر، به مرحله نهایی خود رسیده است. تصمیم به ایجاد چنین دفتری در حالی گرفته می شود که یک هفته پیش در کنفرانس "بن دوم" ، تصویب شد که از سرگیری روند صلح و آشتی "به رهبری و مالکیت واقعی افغانها" انجام گیرد.
درحالی که گشایش این دفتر با امتیازات دیپلماتیک یک سفارت برای طالبان در قطر، یک گام مهم در روند صلح ارزیابی می شود، اما در کابل نگرانی های زیادی را نیز بوجود آورده است.
وزارت خارجه افغانستان، خالد ذکریا، سفیر افغانستان در قطر را برای مشورت به کابل فراخوانده است، که به نوعی اظهار نگرانی از کنار ماندن افغانستان از روند مذاکرات جاری و نیز پیامدهای احتمالی گشایش این دفتر است.
اگر چه دولت افغانستان تاکید دارد که سفیرش را از دوحه به رسم اعتراض فرا نخوانده و آنچه در دوحه نیز احتمالا ایجاد خواهد شد، دفتر تسهیل کننده مذاکرات است نه دفتر سیاسی طالبان.
در زمانی که آمریکا برای خروج نیروهای خود از افغانستان تا ۲۰۱۴ آماده می شود، مذاکرات مستقیم میان نمایندگان آمریکا و طالبان و البته بدون حضور نماینده دولت افغانستان، حامد کرزی را نگران کرده است.
آقای کرزی همواره سعی دارد تا ابتکار مصالحه با طالبان را در دست داشته باشد، اما به گفته دیپلمات های غربی در کابل، درعمل نخواسته است از سخن گفتن در مورد مصالحه فراتر رود.

اولین گفت و گو ها


اولین دور گفت و گو میان آمریکایی ها و طالبان از یک مذاکره ۱۱ ساعته میان نمایندگان وزارت خارجه آمریکا، نمایندگان سیا و نمایندگان طالبان، در حالی که نمایندگانی از آلمان و قطر نیز حضور داشته اند، در ۲۸ نوامبر ۲۰۱۰ در مونیخ، آلمان انجام شد.
در ۱۵ فبروری و جولای/ژوئیه ۲۰۱۱ ملاعبدالسلام ضعیف، سفیر سابق رژیم طالبان مقیم اسلام آباد و آغا طیب، رئیس دفتر پیشین ملامحمد عمر به نمایندگی از "شورای کویته" در پایگاه نظامی العدید امریکا در قطر و گروسمان، نمایندۀ خاص ایالات متحدۀ امریکا در امور افغانستان و پاکستان در مذاکرات دوجانبه و مستقیم اشتراک ورزیدند.
نمایندگان طالبان با وزیر امور خارجه، نخست وزیر، رئیس شبکه تلویزیونی الجزیره، رئیس ستاد مشترک ارتش و شیخ های متنفذ و مقتدر قطر، مانند شیخ فیصل الثانی، از خاندان امیر قطر و از حامیان طالبان دیدارهایی داشته اند.
هرچند دولت افغانستان و شورای عالی صلح از مذاکرات و گشایش دفتر سیاسی و ارتباطی طالبان در ترکیه یا قطر آگاهی داشته اند و مورد تائیدشان بوده است اما آنچه حامد کرزی را نگران می سازد، به دست گرفتن ابتکار مذاکرات توسط خود امریکایی ها، گفتگوی مستقیم با طالبان و موقعیت خاص کشور قطر برای این دفتر ارتباطی است.

کم کردن نقش پاکستان

رئیس جمهوری افغانستان که همواره از نداشتن آدرس ملاعمر شکایت کرده است، امیدوار است با گشایش نمایندگی طالبان در خارج، وابستگی آنها به ارتش پاکستان کاهش یافته و کانال رسمی برای گفتگو با رهبری طالبان مهیا شود. همچنین امکان دخالت استخبارات پاکستان، شبکه حقانی و شبکه القاعده را در گفتگوهای صلح کاهش دهد.
مقام های قطر، اسم و رسم این دفتر را به خود گروه طالبان واگذار کرده است، گروه طالبان هنوز نامی برای این دفتر اعلام نکرده اند، در رسانه ها از "دفتر رسمی ارتباطی" Official Liaison Office یا نمایندگی سیاسی طالبان یا سفارت طالبان در قطر یاد می شود.
حوزه اختیارات و امتیازات دیپلوماتیک یکی از موضوع های گفتگو بوده است، از طرف قطر با آن که سفیر و نمایندگان طالبان را به حیث دیپلمات به رسمیت می شناسند و از مزایا و مصونیت های دیپلوماتیک برخوردار خواهند بود اما از عنوان کردن این دفتر به گونه ای که سفارت طالبان خوانده شود، به شدت پرهیز می کنند.
قرار است دفتر گروه طالبان منحصر به تقویت و تسریع روند مذاکره و مصالحه میان دولت افغانستان و گروه طالبان باشد و با پایان این روند، دفتر بسته شود.
دولت افغانستان بارها تاکید کرده است که نبود یک آدرس مشخص از سوی طالبان، کار مذاکره با طالبان را دشوار کرده است
اگر چنین دفتری رسما ایجاد شود و کارش را آغاز کند، گروه طالبان پایگاه مطمئنی در قلب جهان عرب برای خود مهیا کرده است.
این دفتر را باید فراتر از ایجاد یک نمایندگی سیاسی ارتباطی برای گروه طالبان ارزیابی کرد، چون اگر طالبان بخشی از فعالیت سیاسی، مطبوعاتی و تبلیغاتی مخفی فعلی خود را نیز به قطر انتقال دهند، ماشین تبلیغاتی طالبان که تاکنون نیز بسیار موثر عمل کرده است، تقویت می شود.

چرا دوحه؟

شهر دوحه به عنوان مرکز این دفتر پیشنهاد آمریکایی ها و طالبان بوده است، طالبان امیدوار است تا از حمایت مادی و معنویی شیخ های قدرتمند سلفی قطر بهره مند شده و از مساجد و محافل سلفی در کشورهای عربی کمک های مادی برای گروه طالبان جمع آوری کنند. گرچه گفته می شود دولت قطر تامین هزینه های این دفتر را برعهده می گیرد.
وجود مقر الجزیره در دوحه، از دیگر جاذبه های این شهر برای گروه طالبان است، نمایندگان طالبان دیدارهایی با رییس شبکه الجزیره نیز داشته اند.
دولت قطر با تشویق غرب برای ارتقا جایگاه منطقه ای خود در منطقه و جهان اسلام، با شتاب زیاد و ابتکاراتی جدی وارد بحران های بغرنج جهان اسلام شده است.
ایجاد شبکه الجزیره در ۱۹۹۶ تاثیرگذارترین رسانه یکی از این ابتکارات است.
قطر در میزبانی و میانجیگری در قضایای دارفور، یمن، لبنان و اخیرا میزبانی شورای انتقالی لیبی، نسبت به دیگر کشور های عربی پیش گام بوده است.
همچنین برای ایجاد موازنه در منطقه، امیر قطر با سفر به تهران کوشید مناسبات نزدیک را با تهران نگهدارد. گرچه تحلیل گران شانس قطر در رقابت با قدرتهای جهان اسلام مانند عربستان سعودی و ترکیه را ضعیف ارزیابی می کنند.
دولت قطر امیدوار است با میزبانی از دفتر طالبان در خاک خود، به محبوبیت خود در محافل سلفی که در قطر و در کشوهای عربی از نفوذ زیادی برخوردارند و همواره از طالبان پشتیبانی کرده اند، بیافزاید.
در ابتدا قرار بود محل دفتر طالبان در آنکارا باشد، آنکارا ترجیح افغانستان بود، ترکیه کشوری است که مناسبات تاریخی بسیار نزدیکی با افغانستان داشته است.اما امتیازات زیادی که دوحه پایتخت یک کشور کوچک و ثروتمند عربی که بلندپروازی های منطقه ای ترکیه را ندارد، اطمینان خاطر بیشتری به آمریکا می دهد که دوحه را بر آنکارا ترجیح دهد.
با گشایش دفتر طالبان در قطر، روند مذاکرات صلح با طالبان وارد مرحله تازه ای خواهد شد و رهبران طالبان نیز پس از ده سال تعقیب و گریز، زندگی سیاسی تازه یی را آغاز می کنند.