• ما نمی توانیم بگذاریم که این نشست شورای حقوق بشر بدون برجسته کردن یکمین سالگرد این وقایع در این ماه خاتمه یابد. ما از دولت ایران می خواهیم که تعهدات خود در قبال اعلامیه وین را به تمامی اجرا کند ...
اخبار روز: ۵۶ کشور جهان اعلامیه ای را در شورای حقوق بشر سازمان ملل متحد امضاء و قرائت کردند که نقض حقوق بشر در ایران را محکوم می کند و خواهان اجرای تعهدات جمهوری اسلامی شده است.
به گزارش کمپین بین المللی حقوق بشر در ایران، قرائت این بیانیه در شورای حقوق بشر سازمان ملل متحد با مخالفت سرسختانه ی ایران و چند کشور حامی آن از جمله دولت های کره شمالی، سودان، کوبا، چین، ونزوئلا و چندین دولت دیگر ادعا روبرو شد. این مخالفت باعث تشنج و تعطیل چند ساعته ی جلسه شورای حقوق بشر شد. اما سرانجام علیرغم این مخالفت ها بیانیه در جلسه قرائت گردید.
این بیانیه که توسط نماینده دولت نروژ از سوی ۵۶ کشور درمقر شورای حقوق بشر خوانده شد، از دولت ایران خواست که تعهدات خود در قبال “اعلامیه وین” را به تمامی اجرا کند و همچنین توصیه نامه های جامعه بین المللی که در بررسی دوره ای وضعیت حقوق بشر در ایران را قبول کرده به اجرا گذارد.
۵۶ کشور صادر کننده این بیانیه همچنین دراین بیانیه آورده اند: “ما نمی توانیم بگذاریم که این نشست شورای حقوق بشر بدون برجسته کردن یکمین سالگرد این وقایع در این ماه خاتمه یابد.”
بنابر این گزارش متن کامل بیانیه ۵۶ کشور که در شورای حقوق بشر امروز قرائت شد به صورت زیر است:
ریاست محترم شورا،
اعلامیه و برنامه عمل وین (VDPA) اعلام می کند که “حقوق بشر وآزادی های پایه حق ابتدایی همه انسان ها از بدو تولد است” و"مهمترین مسوولیت دولت ها محافظت وترویج این حقوق می باشد." این اعلامیه همچنین می گوید "محافظت و ترویج همه موارد حقوق بشر دغدغه مشروع تمامی جامعه بین المللی می باشد."
دولت های مطبوع ما تعهد جدی مان را به اجرای کامل این اعلامیه (VDPA) که جهانشمول بودن، غیرقابل تفکیک بودن، به هم وابسته بودن و مربوط بودن تمامی اصول حقوق بشر به یکدیگر را برقرار می کند، تاکید می کنیم.
ریاست محترم، یکی از وظایف اصلی این شورا پیگیری اهداف اعلامیه وین از طریق مهیا کردن مجمعی برای گفت وگوی باز و صادقانه مابین اعضا می باشد. جایی که ما بتوانیم نگرانی ها و دغدغه هایمان را مطرح کرده وبا همکاری یکدیگر تعامل سازنده ای داشته باشیم و به صورت معنی داری آن نگرانی ها را مطرح کنیم.
این روند باید همواره برپایه ای باشد که بتوانیم صدای آحادمردمی که در پی استیفای حقوقشان هستند را بشنویم و از حقوق شان حفاظت کنیم.
ریاست محترم،
در این راستا دولت هایی که به این بیانیه پیوسته اند خواستار ابراز نگرانی نسبت به عدم پیشرفت در محافظت از حقوق بشر در ایران می باشند. به خصوص پس از وقایعی که بعد از انتخابات خرداد ماه گذشته در ایران رخ داده است -- وقایعی که شامل سرکوب پرخشونت مخالفان، بازداشت ها واعدام ها بدون تضمین حداقل های آیین دادرسی، تبعیض های شدید علیه زنان واقلیت ها ازجمله پیروان بهایی و محدودیت های آزادی بیان ومذهب می شود.
ما نمی توانیم بگذاریم که این نشست شورای حقوق بشر بدون برجسته کردن یکمین سالگرد این وقایع در این ماه خاتمه یابد. ما از دولت ایران می خواهیم که تعهدات خود در قبال اعلامیه وین را به تمامی اجرا کند و توصیه نامه های جامعه بین المللی که در بررسی دوره ای وضعیت حقوق بشر در ایران را قبول کرده به اجرا گذارد از جمله: “به صورت کامل دعوت نامه های خود از گزارشگران ویژه را به مرحله عمل بگذارد و اجازه بازدید کمیسیاری عالی حقوق بشر از این کشور را مهیا کند، آزادی بیان را به اجرا گذاشته، آزادی رسانه ها وتجمعات را رعایت کند، حقوق بازداشت شدگان و زندانیان را رعایت کند، تمامی توان خود را برای حفاظت از حقوق اقلیت های مذهبی به کار گیرد، برابری زنان ودختران را در قانون و در عمل تضمین کند و درمورد کشتارها، دستگیری ها و بازداشت هایی که به دنبال تظاهرات پس از انتخابات ۱۳۸۸ اتفاق افتاد تحقیق و تفحص مستقل انجام دهد.”
ریاست محترم،
تمام دولت هایی که به این بیانیه پیوستند و از آن حمایت می کنند از آن جهت این اقدام را صورت دادند که شاهد بهبود وضعیت حقوق بشر آحاد مردم ایران باشند. تمام کسانی که حقوق بشرجهانشمولشان نقض شده است باید بدانند که صدایشان توسط این شورا شنیده شده است و ما اعضای جامعه بین المللی مشغول همکاری با یکدیگر هستیم تا به نیازها و بهبود وضع زندگی آنها واکنش نشان دهیم. با توجه به این نکات، ما مصرانه از دولت ایران می خواهیم که به گروه های مختلف اجتماعی وسیاسی احترام گذاشته و به این گروه ها اجازه دهد تا با آزادی، عقاید خود را مطرح کنند ومحترمانه با آنها گفت وگو کند.
با سپاس از ریاست محترم
نام کشورهای امضا کننده بیانیه به شرح زیر است:
آلبانی، آندورا، استرالیا، اتریش، بلژیک، بوسنی و هرزه گوین، بلغارستان، کانادا، شیلی، کستاریکا، کرواسی، قبرس، جمهوری چک، دانمارک، استونی، فنلاند، فرانسه، آلمان، یونان، مجارستان، ایسلند، ایرلند، ایتالیا، ژاپن، لیتوانی، لیبریا، لیختن اشتاین، لتونی، لوکزامبورگ، مولداوی، مالت، مکزیک، موناکو، مونتگری، هلند، زلاندنو، نروژ، پاناما، پرو، لهستان، پرتقال، جمهوری مقدونی، رومانی، اسلواکی، اسلوانی، جزایر سالومون، اسپانیا، سوئد، سوئیس، تیمور شرقی، تونگا، انگلستان، ایالات متحده ی آمریکا.
به گزارش کمپین بین المللی حقوق بشر در ایران، قرائت این بیانیه در شورای حقوق بشر سازمان ملل متحد با مخالفت سرسختانه ی ایران و چند کشور حامی آن از جمله دولت های کره شمالی، سودان، کوبا، چین، ونزوئلا و چندین دولت دیگر ادعا روبرو شد. این مخالفت باعث تشنج و تعطیل چند ساعته ی جلسه شورای حقوق بشر شد. اما سرانجام علیرغم این مخالفت ها بیانیه در جلسه قرائت گردید.
این بیانیه که توسط نماینده دولت نروژ از سوی ۵۶ کشور درمقر شورای حقوق بشر خوانده شد، از دولت ایران خواست که تعهدات خود در قبال “اعلامیه وین” را به تمامی اجرا کند و همچنین توصیه نامه های جامعه بین المللی که در بررسی دوره ای وضعیت حقوق بشر در ایران را قبول کرده به اجرا گذارد.
۵۶ کشور صادر کننده این بیانیه همچنین دراین بیانیه آورده اند: “ما نمی توانیم بگذاریم که این نشست شورای حقوق بشر بدون برجسته کردن یکمین سالگرد این وقایع در این ماه خاتمه یابد.”
بنابر این گزارش متن کامل بیانیه ۵۶ کشور که در شورای حقوق بشر امروز قرائت شد به صورت زیر است:
ریاست محترم شورا،
اعلامیه و برنامه عمل وین (VDPA) اعلام می کند که “حقوق بشر وآزادی های پایه حق ابتدایی همه انسان ها از بدو تولد است” و"مهمترین مسوولیت دولت ها محافظت وترویج این حقوق می باشد." این اعلامیه همچنین می گوید "محافظت و ترویج همه موارد حقوق بشر دغدغه مشروع تمامی جامعه بین المللی می باشد."
دولت های مطبوع ما تعهد جدی مان را به اجرای کامل این اعلامیه (VDPA) که جهانشمول بودن، غیرقابل تفکیک بودن، به هم وابسته بودن و مربوط بودن تمامی اصول حقوق بشر به یکدیگر را برقرار می کند، تاکید می کنیم.
ریاست محترم، یکی از وظایف اصلی این شورا پیگیری اهداف اعلامیه وین از طریق مهیا کردن مجمعی برای گفت وگوی باز و صادقانه مابین اعضا می باشد. جایی که ما بتوانیم نگرانی ها و دغدغه هایمان را مطرح کرده وبا همکاری یکدیگر تعامل سازنده ای داشته باشیم و به صورت معنی داری آن نگرانی ها را مطرح کنیم.
این روند باید همواره برپایه ای باشد که بتوانیم صدای آحادمردمی که در پی استیفای حقوقشان هستند را بشنویم و از حقوق شان حفاظت کنیم.
ریاست محترم،
در این راستا دولت هایی که به این بیانیه پیوسته اند خواستار ابراز نگرانی نسبت به عدم پیشرفت در محافظت از حقوق بشر در ایران می باشند. به خصوص پس از وقایعی که بعد از انتخابات خرداد ماه گذشته در ایران رخ داده است -- وقایعی که شامل سرکوب پرخشونت مخالفان، بازداشت ها واعدام ها بدون تضمین حداقل های آیین دادرسی، تبعیض های شدید علیه زنان واقلیت ها ازجمله پیروان بهایی و محدودیت های آزادی بیان ومذهب می شود.
ما نمی توانیم بگذاریم که این نشست شورای حقوق بشر بدون برجسته کردن یکمین سالگرد این وقایع در این ماه خاتمه یابد. ما از دولت ایران می خواهیم که تعهدات خود در قبال اعلامیه وین را به تمامی اجرا کند و توصیه نامه های جامعه بین المللی که در بررسی دوره ای وضعیت حقوق بشر در ایران را قبول کرده به اجرا گذارد از جمله: “به صورت کامل دعوت نامه های خود از گزارشگران ویژه را به مرحله عمل بگذارد و اجازه بازدید کمیسیاری عالی حقوق بشر از این کشور را مهیا کند، آزادی بیان را به اجرا گذاشته، آزادی رسانه ها وتجمعات را رعایت کند، حقوق بازداشت شدگان و زندانیان را رعایت کند، تمامی توان خود را برای حفاظت از حقوق اقلیت های مذهبی به کار گیرد، برابری زنان ودختران را در قانون و در عمل تضمین کند و درمورد کشتارها، دستگیری ها و بازداشت هایی که به دنبال تظاهرات پس از انتخابات ۱۳۸۸ اتفاق افتاد تحقیق و تفحص مستقل انجام دهد.”
ریاست محترم،
تمام دولت هایی که به این بیانیه پیوستند و از آن حمایت می کنند از آن جهت این اقدام را صورت دادند که شاهد بهبود وضعیت حقوق بشر آحاد مردم ایران باشند. تمام کسانی که حقوق بشرجهانشمولشان نقض شده است باید بدانند که صدایشان توسط این شورا شنیده شده است و ما اعضای جامعه بین المللی مشغول همکاری با یکدیگر هستیم تا به نیازها و بهبود وضع زندگی آنها واکنش نشان دهیم. با توجه به این نکات، ما مصرانه از دولت ایران می خواهیم که به گروه های مختلف اجتماعی وسیاسی احترام گذاشته و به این گروه ها اجازه دهد تا با آزادی، عقاید خود را مطرح کنند ومحترمانه با آنها گفت وگو کند.
با سپاس از ریاست محترم
نام کشورهای امضا کننده بیانیه به شرح زیر است:
آلبانی، آندورا، استرالیا، اتریش، بلژیک، بوسنی و هرزه گوین، بلغارستان، کانادا، شیلی، کستاریکا، کرواسی، قبرس، جمهوری چک، دانمارک، استونی، فنلاند، فرانسه، آلمان، یونان، مجارستان، ایسلند، ایرلند، ایتالیا، ژاپن، لیتوانی، لیبریا، لیختن اشتاین، لتونی، لوکزامبورگ، مولداوی، مالت، مکزیک، موناکو، مونتگری، هلند، زلاندنو، نروژ، پاناما، پرو، لهستان، پرتقال، جمهوری مقدونی، رومانی، اسلواکی، اسلوانی، جزایر سالومون، اسپانیا، سوئد، سوئیس، تیمور شرقی، تونگا، انگلستان، ایالات متحده ی آمریکا.
