همه ی آنچه تا کنون از کنفرانس واشنگتن بیرون آمده است در یکجا!
لازم به تذکر است که در لینک داده شده در مطلب زیر
در رابطه با گزارش مستقیم چیزی یافت نشد!
لازم به تذکر است که در لینک داده شده در مطلب زیر
در رابطه با گزارش مستقیم چیزی یافت نشد!
آغاز به کار کنفرانس «مهرداد مشایخی» - واشینگتن
کاظم علمداری، حسن شریعتمداری
شهریار آهی
احمد باطبی
آرام حسامی، اسماعيل نوری علا
مهدی امینی، گنج‌بخش، مهران براتی
علی میرسپاسی
نقش سخنگو در گذار به دموکراسی؛ روش محوری یا فرد محوری؟
نیک آهنگ کوثر
حضور در کنفرانسهای سیاسی حداقل فایده‌ای که دارد، آشنایی بیشتر و بدون واسطه با دیدگاه‌های گروه‌های سیاسی و بررسی واکنش‌های نیروهای مقابل یا نزدیک به آن‌هاست. حتما می‌توان در این گردهم‌آیی‌ها یاد گرفت و چشم‌ها و گوش‌ها را باز کرد، اما می‌توان تاسف خورد که چقدر بیشتر می‌شد آموخت و آشنا شد و از این فرصت‌ها به خوبی استفاده نشده است. با این حال، تضارب بدون تعارف آرا و عدم تلاش برای رسیدن به یک تفاهم غیر واقعی و بررسی و نقد روش‌ها می‌تواند نشان دهد که کجای کار ایستاده‌اند و برای «گذار به دموکراسی» هنوز چقدر کار دارند و داریم.
یکی از حرف‌های مطرح دیروز، جمع شدن اپوزیسیون حول محور «سخنگو» بود. اما آیا تعیین سخنگو بدون وجود یک دستور‌العمل، پلتفورم و مسوولیت‌پذیری کامل می‌تواند نتیجه‌بخش باشد؟ ممکن است برخی از سخنگو انتظار داشته باشند نقشی را ایفا کند که مثلا سخنگوی نیروهای مخالف قذافی ایفا می‌کرد. ممکن است گروهی سخنگو را فقط بیان کننده حرف‌های برآمده از هیات امنا یا شورا یا کنگره بخواهند. این که سخنگو، برآیند یک جمع بزرگ و متکثر باشد و بر اساس خواست آنها عمل کند، احتمالا زمانی می‌تواند موثر باشد که بر پایه قاعده‌ای کلی و قوانینی درونی او را انتخاب کرده باشند. به عبارت بهتر، روش از خود فرد اهمیت بیشتری داشته باشد.
یکی از حرف‌های مطرح دیروز، جمع شدن اپوزیسیون حول محور «سخنگو» بود. اما آیا تعیین سخنگو بدون وجود یک دستور‌العمل، پلتفورم و مسوولیت‌پذیری کامل می‌تواند نتیجه‌بخش باشد؟ ممکن است برخی از سخنگو انتظار داشته باشند نقشی را ایفا کند که مثلا سخنگوی نیروهای مخالف قذافی ایفا می‌کرد. ممکن است گروهی سخنگو را فقط بیان کننده حرف‌های برآمده از هیات امنا یا شورا یا کنگره بخواهند. این که سخنگو، برآیند یک جمع بزرگ و متکثر باشد و بر اساس خواست آنها عمل کند، احتمالا زمانی می‌تواند موثر باشد که بر پایه قاعده‌ای کلی و قوانینی درونی او را انتخاب کرده باشند. به عبارت بهتر، روش از خود فرد اهمیت بیشتری داشته باشد.
البته این مساله برای بسیاری از ما ایرانیان عشق «کاریزما» اندکی دردناک است.
به نظر من، بسیاری از ما ایرانیان نیاز به گذاری جداگانه داریم! گذار از «کاریزما» به «روش». این البته اعتقاد من است و می‌تواند اشتباه هم باشد، اما اینکه برخی اعضای اپوزیسیون فکر می‌کنند که اگر مثلا از سی سال پیش، اطراف یک نفر جمع می‌شدیم و همه مشکلات حل می‌شد، نشان از این دارد که هنوز خیلی کار داریم! مگر ۳۳ سال پیش بسیاری دور یک نفر جمع نشدند و نتیجه‌اش را هم ندیدند و ندیدیم؟ از کجا معلوم که باز هم جمع شدن اطراف یک نفر منتهی به وضعیتی مشابه نشود؟
تا زمانی که نظارت قوی و قاعده‌ای منطقی نباشد، هر کسی می‌تواند خیلی سریع راه را گم کند!
اینکه برخی تلاش می‌کنند فردی هرچند با صلاحیت را علم کنند تا بلکه اپوزیسیون دارای سخنگویی باشد و یک گروه بزرگ نمایندگی کند، حتما می‌تواند نتایج مثبتی داشته باشد، اما آیا باید چارچوبی برای او ترسیم کرد؟
شاید پیشنهاد کلی برگزاری انتخابات برون مرزی آزاد برای تشکیل یک مجموعه بزرگ‌تر و انتخاب سخنگو از دل این مجموعه که عملا نماینده «هیات امنا» بر پایه «قاعده» و «روش» مصوب باشد، گذار از «فرد» محوری به «روش» محوری باشد. باید دید که کسانی که تحمل انتخاب کاندیداهای دیگر را ندارند تا چه حد در قبال این مدل و یا مدل‌های دیگر مشارکتی، تن به نظر جمع می‌دهند؟
عکس‌هایی دیگر از کنفرانس «مهرداد مشایخی»
علی افشاری، محمد تهوری
خالد عزیزی
مهران براتی
فاطمه حقیقت‌جو
گزارش تصویری دیگری از کنفرانس «مهرداد مشایخی»
حسن شریعتمداری
شهریار آهی
کاظم علمداری
امیرحسین گنج‌بخش، محسن نژاد
آرام حسامی
آرش غفوری
فاطمه حقیقت‌جو
آرام حسامی، آرش غفوری، فاطمه حقیقت‌جو
محسن سازگارا
جواد خادم
کیانوش سنجری
شهره عاصمی
و باز هم عکس‌هایی از کنفرانس «مهرداد مشایخی»
غایبین
طلوعی
آهی
براتی
باطبی
گنج‌بخش
سازگارا، حقیقت‌جو
جواد خادم
مهتدی
حریری، صف‌سری، پورزند
خادم، شریعتمداری، نوری‌علا، صف‌سری
شریعتمداری
سیامک دهقان‌پور
