پیام زندانی سیاسی محمد صدیق کبودوند
جـــرس:
به مناسبت نهم آوریل، سالگرد تاسیس «سازمان حقوق بشر کردستان»، مسئول زندانیِ این نهاد حقوق بشری، طی پیام تبریک، خواستار "تحقق رعایت و احترام به حقوق بشر و ترویج و پیشبرد آن در کردستان، در ایران و در تمامی کشورهای منطقه" شد.
به گزارش تارنمای «انسانیت»، محمد صدیق کبودوند، زندانی سیاسی ایرانی کرد ، به مناسبت روز تاسیس سازمان دفاع از حقوق بشر کردستان پیامی کوتاه به شرح زیر ارسال داشته است:
در ۲۰ فروردین ۱۳۸۴ برابر با ۹ آوریل ۲۰۰۵ سازمان دفاع از حقوق بشر کردستان تشکیل شد تا به دفاع و حمایت از حقوق بشر در مناطق کردنشین و سایر مناطق و ایران بپردازد. فعالیت این سازمان پس از ۳۶ماه با موانع و برخوردهای جدی دستگاه های امنیتی و قضایی مواجه و تعدادی از اعضای آن دستگیر و بازداشت و با محکومیت هایی روبرو شدند. اما این برخوردها نتوانست مانع از ادامه فعالیت های حقوق بشری سازمان حقوق بشر کردستان شود، اگرچه موانع امنیتی، فعالیت های کارگزاری های وابسته به سازمان از جمله دیده بانان حقوق بشر و گزارشگران حقوق بشر کردستان را با محدودیت های جدی مواجه ساخته است، با این حال سازمان تلاش دارد زیرمجموعه های خود را بازسازی و دوباره فعال سازد و امید است این امر به زودی تحقق پیدا کند.
افزون بر این، ما در ماه های اخیر پیشنهاد شکل گیری «کنگره جهانی (کمپین بین المللی) کوشندگان حقوق بشر حامی حقوق مردم کرد» ارائه داده ایم و تا آنجا که من اطلاع دارم دوستانی در حال مطالعه و بررسی پیشنهاد تشکیل این نهاد فراکشوری هستند و امید می رود طی ماه های آینده این پیشنهاد بصورت نهادمند پا به عرصه وجود بگذارد. بدیهی است، کنگره یا کمپین بین المللی کوشندگان حقوق بشر، از حقوق مدنی و سیاسی، اقتصادی و اجتماعی، فرهنگی و زبانی و برخورداری از حق و مشارکت در تعیین سرنوشت مردم کرد در چارچوب مرزهای رسمی هرکشور دارای جامعه کرد حمایت خواهد کرد. من هم چنین امیدوارم موضوع دیگری که در نظر دارم، به زودی به صورت پیشنهاد برای ایجاد مجمعی از جوامع مدنی و حقوق بشری مردم ایران آماده ارائه شود.
در پایان روز نهم آوریل را به نام روزی برای حقوق بشر در کردستان به تمامی مردم کرد و دوستداران و اعضای سازمان دفاع از حقوق بشر کردستان شادباش می گویم و آرزو دارم رعایت و احترام به حقوق بشر و ترویج و پیشبرد آن در کردستان، در ایران ودر تمامی کشورهای منطقه به زودی تحقق بیابد.
تهران: زندان اوین، ۸ آوریل ۲۰۱۲
گفتنی است، کبودوند در سال ۱۳۸۶ بازداشت شد. او یک سال بعد در دادگاه انقلاب تهران به جرم نشر اکاذیب به قصد تشویش اذهان عمومی از طریق تشکیل "سازمان حقوق بشر کردستان" و فعالیت در آن به ۱۱ سال حبس محکوم شد و هم اکنون در زندان اوین تهران محبوس است.
پرداخت ناگهانی بدهی نجومی دولت به تامین اجتماعی برای حمایت از مرتضوی
کلمه: در پی انتشار خبری مبنی بر پرداخت ۳۵۰ هزار میلیارد ریال از بدهی‌های دولت به تامین اجتماعی در قالب واگذاری سهام برخی شرکت‌ها، یک فعال کارگری اعلام کرد: با واگذاری شرکت‌های زیان‌ده به سازمان تامین اجتماعی صندوق تامین اجتماعی تضعیف میشود.پیش از این عضو کمیته تحقیق و تفحص از شستا با بیان اینکه دولت به تامین اجتماعی بدهکار است و این بدهی نیز در حال افزایش است، گفته بود که دولت سعی دارد تا با فروش کارخانه‌های ورشکسته به سازمان تامین اجتماعی بدهی خود را به این سازمان جبران کند.
پس از آن بود که رئیس شورای اسلامی کار صنایع ریخته‌گری ایران با اشاره به بدهی ۲۰۰ میلیارد تومانی تامین اجتماعی به وزارت بهداشت، گفت دولت بیش از هزاران برابر این رقم به سازمان تامین اجتماعی بدهی دارد و در واقع به کارگران بدهکار است، اما هیچ کس جرات و توان مطالبه آن بدهیها را از دولت ندارد.
او در ادامه توضیح داد که بدهی دولت به سازمان تامین اجتماعی بیش از ۳۰ هزار میلیارد تومان است که سال‌هاست دولت از پرداخت آن طفره می‌رود.
اما هفته جاری ناگهان سعید مرتضوی خبر از پرداخت بدهی ها داد و گفت: یازده هزار میلیارد ریال برای پرداخت به تمام بیمارستان‌ها، پزشکان، دندانپزشکان، داروخانه‌ها، مراکز تصویربرداری و سایر مراکز طرف قرارداد با تامین اجتماعی اختصاص یافته است.
مدیر عامل صندوق تامین اجتماعی ادعا کرد این مطالبات نه ماهه، حداکثر تا پانزده روز آینده به صورت کامل پرداخت و حساب معوقه آنان به روز خواهد شد.
هر چند وزرات بهداشت از خبر پرداخت بدهی ها خرسند شد اما حمید حاج اسماعیلی در گفتگو با ایلنا اظهار کرد: با توجه به این که سهام شرکت‌های واگذار شده دوگانه است، اداره این شرکت‌ها بیش از پیش سازمان تامین اجتماعی را متضرر می‌کند.
این فعال کارگری در بخش دیگری از سخنان خود با انتقاد از روند نظارت و مدیریت صحیح در سازمان تامین اجتماعی تصریح کرد: در حال حاضر میزان بدهی‌های دولت به سازمان تامین اجتماعی بیش از ۳۰ هزار میلیارد تومان است که در صورت سوء مدیریت در سازمان میزان بدهیها بیش از پیش افزایش خواهد یافت.
این فعال کارگری سازمان تامین اجتماعی را یک نهاد غیر دولتی عنوان کرد و گفت: مدیرعامل سابق سازمان تامین اجتماعی در جلسه‌ای عنوان کرد که همچنان به بیمارستان‌های دولتی بدهکار هستند و علت آن نیز عدم پرداخت بدهی دولت به سازمان تامین اجتماعی است.
حاج اسماعیلی در خصوص بدهی دولت به سازمان تامین اجتماعی گفت: این بدهی از محل پرداخت سه درصد حق بیمه است که می‌بایست دولت به حساب تامین اجتماعی واریز کند اما در انجام تعهداتش قصور می‌کند.
در همین حال؛ علی اکبر خبازها، رئیس کانون بازنشستگان صندوق تأمین اجتماعی خبر از پرداخت تمام و کمال این بدهی ها داده است.
خبازها دراین باره به خبرآنلاین می گوید: “بدهی ۳۵ هزار میلیارد تومانی دولت به صندوق تأمین اجتماعی در قالب سهام شرکت‌ها، بانک‌ها و هتل‌ها پرداخت شد. در سال ۸۹ بدهی دولت به صندوق تأمین اجتماعی ۲۵ هزار میلیارد تومان بود که در سال ۹۰ به ۳۵ هزار میلیارد تومان رسید. در این راستا دولت بدهی خود به تأمین اجتماعی را تا سال ۹۰ تسویه کرد.”
قرار است روز یکشنبه وزیر کار برای انتصاب سعید مرتضوی متهم جنایت کهریزک در مجلس استیضاح شود. طی روزهای گذشته رایزنی های بین نمایندگان مجلس و مدیر عامل سازمان تامین اجتماعی انجام شده است. نمایندگان قصد دارند با متقاعد کردن این متهم جنایت کهریزک از تنش بیشتر دولت و مجلس بکاهند. در دیدار اخیر سران سه قوه با رهبری، وی بر همدلی و وحدت بیشتر بین آنان تاکید کرده است.
در همین حال روز گذشته محسنی اژه ای خبر از صدور قرار مجرمیت و کیفرخواست برای سعید مرتضوی داد.
افزایش قیمت بنزین به ۱۰۰۰ تومان یکی از گزینه‌ها در فاز دوم اجرای قانون هدفمندسازی یارانه‌ها
سحام‌نیوز: قائم مقام ستاد مدیریت حمل و نقل و سوخت از ارائه سناریوهای مختلف بنزینی به رییس جمهور خبر داد و اعلام کرد: شخص رییس جمهور تغییرات جدید بنزینی را تعیین می‌کند، ضمن اینکه افزایش قیمت بنزین به ۱۰۰۰ تومان یکی از این سناریوها است.
به گزارش خبر آنلاین، عبدالله جلالی درباره قیمت بنزین در فاز دوم اجرای قانون هدفمندی یارانه ها، گفت: سناریوهای نهایی قیمتی و غیر قیمتی بنزین نه در ستاد ستاد حمل و نقل و سوخت بلکه در ستاد هدفمندی یارانه‌ها نهایی میشود.قائم مقام ستاد مدیریت حمل و نقل و سوخت کشور با اعلام اینکه در حال حاضر هیچ سناریو و قیمتی برای اجرا در فاز دوم هدفمندی یارانه‌ها نهایی نشده است، تصریح کرد: اخیرا با تکمیل مطالعات کارشناسی شده، تمامی سناریوها برای تصمیم گیری نهایی در اختیار رئیس جمهور قرار گرفته است.
این مقام مسئول با اعلام اینکه سناریوی نهایی قیمت و نحوه اجرای این فرآورده نفتی در فاز دوم هدفمندی یارانه ها توسط شخص رئیس جمهور تعیین می شود، اظهار داشت: همچنین زمان اجرای تغییرات جدید بنزین هم توسط رئیس جمهور به دستگاه‌های مختلف دولتی اعلام می شود.
وی در پاسخ به این سوال که آیا افزایش قیمت بنزین به ۱۰۰۰ تومان یکی از گزینه ها در فاز دوم اجرای قانون هدفمندسازی یارانه ها است؟ بیان کرد: افزایش قیمت بنزین به ۱۰۰۰ تومان هم یکی از این گزینه هاست اما هنوز نهایی نشده است.
جلالی همچنین در مورد احتمال حذف نظام سهمیه بندی بنزین هم توضیح داد: حذف سهمیه بندی و یا عرضه بنزین تک نرخی هم در قالب سناریوهای جداگانه ای به رئیس جمهور ارائه شده است.
به گفته این مقام مسئول، هر گونه تغییرات جدید قیمتی و نحوه عرضه بنزین در فاز دوم هدفمندی به طور گسترده توسط ستاد مدیریت حمل و نقل و سوخت و ستاد هدفمندی یارانه‌ها اطلاع رسانی می شود.
خبرگزاری مهر ۱۳ فروردین ماه سالجاری با انتشار گزارشی، اعلام کرده بود: شامگاه ۶ فروردین ماه دولت در اقدامی ناگهانی با واریز ۲۸ هزار تومان مابه التفاوت فاز اول و دوم یارانه‌ها را به ازای هر ایرانی به حساب سرپرست خانوار، گام اول برای اجرای فاز دوم قانون هدفمندسازی یارانه ها را برداشت.
بر این اساس در فاز دوم اجرای این طرح اقتصادی پیش بینی می شود حداقل قیمت حاملهای مختلف انرژی همچون بنزین، گازوئیل، برق، گاز طبیعی و آب بین ۲۰ تا ۴۰ درصد افزایش یابد.
پیگیریهای مهر از ستاد مدیریت حمل و نقل و سوخت کشور نشان می‌دهد که با برگزاری جلسات متعدد در شرایط فعلی ۲ سناریو حذف نظام سهمیه بندی و عرضه بنزین تک نرخی و یا حفظ شرایط موجود با احتساب افزایش قیمت بنزین نیمه یارانه‌ای و آزاد در دستور کار دولت قرار گرفته است.
محمد رویانیان هم پیشتر با بیان اینکه تاکنون هیچ سناریویی برای تعیین قیمت و یا نحوه عرضه بنزین در فاز دوم هدفمندی نهایی و قطعی نشده است، گفت: عرضه بنزین تک نرخی را هم می‌توان یکی از گزینه‌های بنزینی دولت در فاز دوم هدفمندی یارانه‌ها نام برد.
این عضو کابینه دولت با اعلام اینکه افزایش قیمت بنزین در سال ۱۳۹۱ قطعی است، تصریح کرد: اما تاکنون درباره میزان افزایش بهای این حامل انرژی توافقی حاصل نشده است.
رئیس ستاد مدیریت حمل و نقل و سوخت کشور در پاسخ به این سئوال که دولت برای سال ۱۳۹۱ افزایش۲۰ تا ۴۰ درصدی قیمت بنزین را در دستور کار قرار داده است، بیان کرد: افزایش ۲۰ درصدی قیمت بنزین هم یکی از سناریوها است اما این احتمال هم وجود دارد که به جای افزایش قیمت بنزین، بهای کل سبد انرژی کشور افزایش یابد.
اخبار و گزارشات کارگری ۲۱ فروردین ماه ۱۳۹۱
- کارگران کارخانجات صنایع فلزی امروز نیز به اعتصاب خود ادامه دادند
- خواسته ما صنفی است، مسئولین موظف به رسيدگي هستند
- تعویق حقوق کارگران کارخانه شیشه و بلور "نوری تازه"
- کارگران کارخانجات صنایع فلزی امروز نیز به اعتصاب خود ادامه دادند
- خواسته ما صنفی است، مسئولین موظف به رسيدگي هستند
- تعویق حقوق کارگران کارخانه شیشه و بلور "نوری تازه"
- اخراج 5 تن از کارگران کارخانه احیا صنعت سنندج
- تعطيلي كارخانه نويد منگنز اصفهان و بیکاری150کارگر
- عملیات نجات کارگران معدن در پرو با کندی به پیش می رود
کارگران کارخانجات صنایع فلزی امروز نیز به اعتصاب خود ادامه دادند
متن تصمیات سازمان صنایع استان تهران در مورد رسیدگی به خواستهای کارگران
بنا بر گزارشهای رسیده به اتحادیه آزاد کارگران ایران، اعتصاب کارگران کارخانه های صنایع فلزی شماره 1 و 2 وارد سومین روز خود شد. این کارگران پس از تجمع دیروز خود در مقابل نهاد ریاست جمهوری در حالی به اعتصاب شان ادامه دادند که امروز قرار بود نماینده های آنان در جلسه ای در سازمان صنایع با حضور نماینده کارفرما و رئیس سازمان صنعت، معدن و تجارت استان تهران شرکت کنند اما این نماینده ها وقتی به سازمان صنایع رسیدند به آنان اعلام شد جلسه خاتمه یافته است و صورتجلسه توافق شده را در اختیار نماینده های کارگران قرار دادند.
کارگران صنایع فلزی اطمینان چندانی به اجرای تصمیمات ذکر شده در صورتجلسه ندارند و به همین دلیل امروز نیز به اعتصاب خود ادامه دادند.
متن صورتجلسه فی مابین مسئولین سازمان صنعت، معدن و تجارت استان تهران و نماینده مالک کارخانجات صنایع فلزی به شرح زیر است:
1- تا پایان فروردین ماه سال 91 می بایستی کارفرما نسبت به تسویه حساب با کارگران اقدام نماید.
2- تمدید دفترچه بیمه خدمات درمانی و پرداخت هزینه سرویس ایاب و ذهاب و تسویه حساب با پیمانکار غذا ظرف 48 ساعت می بایستی صورت پذیرد.
3- ترتیب مذاکره و تسویه حساب با بیمه بازنشستگی 150 نفر به رقم حدود پنج میلیارد ریال ظرف 5 روز اداری می بایستی از طرف کارفرما صورت پذیرد.
4- ترتیب پرداخت سنوات تعداد حدود 100 نفر از بازنشستگان سالهای قبل می بایستی تا 15/2/1391 از طرف کارفرما اقدام گردد.
5- موضوع شکایت کارگران علیه کارفرما و نماینده وی در دستگاه قضایی تا پایان مراحل فوق کان لم یکن خواهد بود.
6- با توجه به بازتاب شب گذشته از حضور کارگران در مقابل نهاد ریاست جمهوری که اثر منفی در رسانه های غرب BBC داشته است تبعات و عواقب آن متوجه کارفرما خواهد بود.
بدیهی است چنانچه موضوعات فوق در موعد مقرر عملی نشود کارفرما و نماینده ایشان مسئول هستند و هرگونه عواقبی از جمله صدور حکم مدیر دولتی و راهکار اقدامات قضایی مبنی بر توقیف اموال و... را از سوی سازمان صنعت، معدن و تجارت استان تهران را بدنبال خواهد داشت.
صورتجلسه فوق را یدالله صادقی ریاست سازمان صنعت، معدن و تجارت استان تهران، سید مهدی میرخانی معاون سازمان در امور صنایع و اقتصاد، سرپرست اداره حراست و نماینده تام الاختیار کارفرما امضا کرده اند.
اتحادیه آزاد کارگران ایران- 21 فروردین ماه 1391
خواسته ما صنفی است، مسئولین موظف به رسيدگي هستند
به گزارش مورخ21فروردین ماه ایلنا،در پي تجمع ديروز - يكشنبه - كارگران صنايع فلزي ايران در مقابل نهاد رياست جمهوري، نماينده کارگران کارخانه صنایع فلزی ایران به تشريح مشكلاتشان پرداخت.
براساس این گزارش ،نماینده کارگران کارخانه صنایع فلزی ایران با اشاره به افزایش مشکلات این واحد تولیدي در ماه‌هاي اخير، اظهار کرد: مشکل اصلی کارخانه مشخص نبودن سهام داران و اعضای هیئت مدیره است.
او که خواست نامش فاش نشود افزود: کارگران صنایع فلزی ایران هشت ماه حقوق، عیدی و پاداش و سایر مطالبات خود را دريافت نكرده‌اند.
او ادامه داد: همچنين به مدت هشت ماه واريز حق بيمه كارگران به حساب تامين اجتماعي به تاخير افتاده است و به همين دليل خانواده‌هاي كارگران با مشكلات بيمه‌اي مواجه شده‌اند.
به گفته اين نماينده كارگران، کارخانه بلاتکلیف است و کسی نیست برای تولید سفارش بگیرد تا کارگران کار کنند.
او افزود: قرارداد کارگران موقت صنايع فلزي تا پایان سال گذشته اعتبار داشته و برای قرارداد سال جدید هنوز اقدامی صورت نگرفته است.
او با اشاره به تجمع کارگران صنایع فلزی ایران در مقابل ساختمان ریاست جمهوری اظهار داشت: نمایندگان دولت در ساختمان ریاست جمهوری طی نامه‌ای به وزارت صنایع پی گیری مشکلمان را به وزارت صنایع ارجاع دادند.
او ادامه داد: با حضور نمایندگان کارگران صنایع فلزی در وزارت صنایع، آنها پیگیری مشکلات و سایر مطالباتمان را به كارگران وعده دادند.
این فعال کارگری با اشاره به این نکته که ما از مرداد ماه سال گذشته به همه ارگانهای ذی‌ربط جهت حل مشکلاتمان مراجعه کرده‌ایم عنوان کرد: تا کنون از اين پی گیری‌هاي مسالمت آميز نتیجه‌ای نگرفته‌ایم.
او در خاتمه گفت: خواسته ما صنفی است و مسئولین باید به مشکلات ما رسیدگی کند.
گفتني است کارخانه صنايع فلزي ايران در منطقه شادآباد تهران قرار دارد که از مجموع ۷۲۰ کارگر شاغل در دو فاز اين كارخانه، ۵۰۰ نفر رسمی و مابقی با قرارداد موقت مشغول به كار هستند.
اخراج 5 تن از کارگران کارخانه احیا صنعت سنندج
کارخانه احیا صنعت یکی از زیر مجموعه های کارخانه ایران خودرو در سنندج می باشد که در زمینه ساخت قطعات پلاستیکی خودرو مشغول به فعالیت است.
کارفرمای این کارخانه در اولین روزهای کاری بعد از عید، 5 نفر از کارگران شاغل در این کارخانه در قسمتهای پرداخت، بسته بندی و پرس را که هرکدام از 8 – 3 سال سابقه کار داشتند، به بهانه واهی سهل انگاری در کار اخراج نموده و این در شرایطی است که عیدی امسال کارگران این کارخانه هنوز پرداخت نشده است.
لازم به ذکر است که به دلیل شرایط سخت کار و استفاده از مواد شیمیایی در این کارخانه بسیاری از کارگران دچار بیماری هایی از قبیل آسم، بیماری های پوستی، آلرژی، دیسک کمر، اختلالات شنوایی و.... شده اند. به گونه ای که چندی پیش یکی از کارگران که در قسمت غلتک مشغول بکار بود دچار نقص عضو از ناحیه دست گردید، که هم اکنون در شرایطی بسیار سخت مشغول بکار می باشد. در ضمن به دلیل مقررات سخت گیرانه داخلی کارخانه کارگران برای صرف صبحانه و ناهار مجموعا 30 دقیقه فرصت دارند، که در صورت طولانی شدن این مدت زمان، کارگر خاطی با جریمه روبرو می شود.
کمیته ی هماهنگی برای کمک به ایجاد تشکل های کارگری-21 فروردین 1391
تعویق حقوق کارگران کارخانه شیشه و بلور "نوری تازه"
نریمان شریف زاده مدیر کارخانه نوری تازه: سال گذشته چهار ماه از حقوق کارگران به دلیل مشکلات مالی پرداخت نشد و این امر موجب بروز تنشهایی نیز شد که در نهایت سهامداران مجبور شدند از جیب خود حقوق کارگران را تا بهمن ماه پرداخت کنند و این در حالی است که حقوق اسفند و سایر مزایای کارگران پرداخت نشده است.
وی افزود: مکاتبات و پیگیریهای فراوانی با سازمانها و ارگانها به خصوص ریاست جمهوری انجام شده که تا کنون به مشکلات این کارخانه رسیدگی نشده است.
وی عنوان کرد: زمزمه افزایش قیمت حاملهای انرژی نیز در سال جاری شاید موجب شود تا سهامداران کارخانه به طور کلی این واحد تولیدی بزرگ را تعطیل کنند.
شرکت "نوری تازه" بزرگترین کارخانه فعال در شهرک صنعتی شمس آباد از نظر تعداد نیروی انسانی و مساحت است.
براساس همین گزارش بنقل ازشریف زاده ،این شرکت با سابقه 14 سال در حال فعالیت است که دو کوره 30 تنی و 150 تنی دارد که به دلیل افزایش قیمت حاملهای انرژی کوره 30 تنی کارخانه تعطیل شده است.
وی با بیان اینکه این کارخانه به دلیل نوع تولید خود جزو واحدهای انرژی بر است گفت: به دلیل تعطیلی کوره 30 تنی از 800 کارگری که در آن فعالیت دارند سال گذشته علیرغم میل باطنی 200 نفر تعدیل نیرو داشتیم.
منبع:مهر21فروردین
تعطيلي كارخانه نويد منگنز اصفهان و بیکاری150کارگر
به گزارش مورخ21فروردین ایلنا،نماینده کارگران سابق كارخانه نوید منگنز اصفهان گفت: بسياري از كارگران اين كارخانه با وجود 16 سال سابقه کاری به دلیل عدم رسیدگی به مشکلات توليد اكنون بيكار هستند.
بنا بهمین گزارش،حميدرضا كريمي با اشاره به بيكاري 80 كارگر رسمي و 70 كارگر قراردادموقت اين كارخانه، در تشريح دلايل تعطيلي كارخانه نويد منگنز اصفهان گفت: محصولات كارخانه نويد منگنز از خردادماه سال گذشته توسط توليد‌كنندگان دولتي خريداري نشد و در انبارهاي شركت انبار شد.
اين كارگر ادامه داد: در پی انباشته شدن تولیدات كارخانه در انبارها، نامه‌ای به استانداری نوشته شد و طي سه جلسه گفتگوي مدیریت كارخانه و فرمانداری، وعده خريداري محصولات به كارگران داده شد ولي متاسفانه هيچ‌وقت اين وعده‌ها تحقق نيافت.
کریمی ادامه داد: علت اصلی تعطیلی كارخانه نوید منگنز عدم پرداخت يارانه حامل‌هاي انرژي توسط دولت و ايجاد مبلغ هنگفت بدهي به تبع خريداري نشدن محصولات توليدي بود كه در نهايت اين روند به تعطيلي كارخانه در آبان ماه سال گذشته انجاميد.
او ادامه داد: در پي قطع برق كارخانه، جلسه‌ای در فرمانداری شهرستان زرین شهر گذاشته شد و مدیریت مطرح کرد که باتوجه به افزایش تعرفه‌های قیمت و انرژی ادامه فعالیت کارگران در این شرکت مقرون به صرفه نیست و اگر حمایت از طرف دولت صورت گیرد می‌توان تعرفه واردات منگنز را بالا برد.
عملیات نجات کارگران معدن در پرو با کندی به پیش می رود
به گزارش یورونیوزبتاریخ9آوریل، عملیات نجات نه معدنچی مدفون در یک معدن استخراج فلز در پرو به کندی پیش می رود.
این کارگران که از روز پنجشنبه بر اثر ریزش معدن در عمق دویست متری زیر زمین مدفون شدند، از روز شنبه و با تلاش ماموران امداد به اکسیژن و مواد آشامیدنی دسترسی دارند. یکی از مسئولان این عملیات امداد گفت که در شرایط حاظر، دستکم دو روز برای نجات معدنچیان زمان لازم است. نخست وزیر پرو یکشنبه در محل حادثه حاضر شد و در جریان مراحل اجرایی فرآیند امداد و نجات قرار گرفت.
بیست ویکم فروردین ماه1391
akhbarkargari2468@gmail.com
- خواسته ما صنفی است، مسئولین موظف به رسيدگي هستند
- تعویق حقوق کارگران کارخانه شیشه و بلور "نوری تازه"
- اخراج 5 تن از کارگران کارخانه احیا صنعت سنندج
- تعطيلي كارخانه نويد منگنز اصفهان و بیکاری150کارگر
- عملیات نجات کارگران معدن در پرو با کندی به پیش می رود
کارگران کارخانجات صنایع فلزی امروز نیز به اعتصاب خود ادامه دادند
متن تصمیات سازمان صنایع استان تهران در مورد رسیدگی به خواستهای کارگران
بنا بر گزارشهای رسیده به اتحادیه آزاد کارگران ایران، اعتصاب کارگران کارخانه های صنایع فلزی شماره 1 و 2 وارد سومین روز خود شد. این کارگران پس از تجمع دیروز خود در مقابل نهاد ریاست جمهوری در حالی به اعتصاب شان ادامه دادند که امروز قرار بود نماینده های آنان در جلسه ای در سازمان صنایع با حضور نماینده کارفرما و رئیس سازمان صنعت، معدن و تجارت استان تهران شرکت کنند اما این نماینده ها وقتی به سازمان صنایع رسیدند به آنان اعلام شد جلسه خاتمه یافته است و صورتجلسه توافق شده را در اختیار نماینده های کارگران قرار دادند.
کارگران صنایع فلزی اطمینان چندانی به اجرای تصمیمات ذکر شده در صورتجلسه ندارند و به همین دلیل امروز نیز به اعتصاب خود ادامه دادند.
متن صورتجلسه فی مابین مسئولین سازمان صنعت، معدن و تجارت استان تهران و نماینده مالک کارخانجات صنایع فلزی به شرح زیر است:
1- تا پایان فروردین ماه سال 91 می بایستی کارفرما نسبت به تسویه حساب با کارگران اقدام نماید.
2- تمدید دفترچه بیمه خدمات درمانی و پرداخت هزینه سرویس ایاب و ذهاب و تسویه حساب با پیمانکار غذا ظرف 48 ساعت می بایستی صورت پذیرد.
3- ترتیب مذاکره و تسویه حساب با بیمه بازنشستگی 150 نفر به رقم حدود پنج میلیارد ریال ظرف 5 روز اداری می بایستی از طرف کارفرما صورت پذیرد.
4- ترتیب پرداخت سنوات تعداد حدود 100 نفر از بازنشستگان سالهای قبل می بایستی تا 15/2/1391 از طرف کارفرما اقدام گردد.
5- موضوع شکایت کارگران علیه کارفرما و نماینده وی در دستگاه قضایی تا پایان مراحل فوق کان لم یکن خواهد بود.
6- با توجه به بازتاب شب گذشته از حضور کارگران در مقابل نهاد ریاست جمهوری که اثر منفی در رسانه های غرب BBC داشته است تبعات و عواقب آن متوجه کارفرما خواهد بود.
بدیهی است چنانچه موضوعات فوق در موعد مقرر عملی نشود کارفرما و نماینده ایشان مسئول هستند و هرگونه عواقبی از جمله صدور حکم مدیر دولتی و راهکار اقدامات قضایی مبنی بر توقیف اموال و... را از سوی سازمان صنعت، معدن و تجارت استان تهران را بدنبال خواهد داشت.
صورتجلسه فوق را یدالله صادقی ریاست سازمان صنعت، معدن و تجارت استان تهران، سید مهدی میرخانی معاون سازمان در امور صنایع و اقتصاد، سرپرست اداره حراست و نماینده تام الاختیار کارفرما امضا کرده اند.
اتحادیه آزاد کارگران ایران- 21 فروردین ماه 1391
خواسته ما صنفی است، مسئولین موظف به رسيدگي هستند
به گزارش مورخ21فروردین ماه ایلنا،در پي تجمع ديروز - يكشنبه - كارگران صنايع فلزي ايران در مقابل نهاد رياست جمهوري، نماينده کارگران کارخانه صنایع فلزی ایران به تشريح مشكلاتشان پرداخت.
براساس این گزارش ،نماینده کارگران کارخانه صنایع فلزی ایران با اشاره به افزایش مشکلات این واحد تولیدي در ماه‌هاي اخير، اظهار کرد: مشکل اصلی کارخانه مشخص نبودن سهام داران و اعضای هیئت مدیره است.
او که خواست نامش فاش نشود افزود: کارگران صنایع فلزی ایران هشت ماه حقوق، عیدی و پاداش و سایر مطالبات خود را دريافت نكرده‌اند.
او ادامه داد: همچنين به مدت هشت ماه واريز حق بيمه كارگران به حساب تامين اجتماعي به تاخير افتاده است و به همين دليل خانواده‌هاي كارگران با مشكلات بيمه‌اي مواجه شده‌اند.
به گفته اين نماينده كارگران، کارخانه بلاتکلیف است و کسی نیست برای تولید سفارش بگیرد تا کارگران کار کنند.
او افزود: قرارداد کارگران موقت صنايع فلزي تا پایان سال گذشته اعتبار داشته و برای قرارداد سال جدید هنوز اقدامی صورت نگرفته است.
او با اشاره به تجمع کارگران صنایع فلزی ایران در مقابل ساختمان ریاست جمهوری اظهار داشت: نمایندگان دولت در ساختمان ریاست جمهوری طی نامه‌ای به وزارت صنایع پی گیری مشکلمان را به وزارت صنایع ارجاع دادند.
او ادامه داد: با حضور نمایندگان کارگران صنایع فلزی در وزارت صنایع، آنها پیگیری مشکلات و سایر مطالباتمان را به كارگران وعده دادند.
این فعال کارگری با اشاره به این نکته که ما از مرداد ماه سال گذشته به همه ارگانهای ذی‌ربط جهت حل مشکلاتمان مراجعه کرده‌ایم عنوان کرد: تا کنون از اين پی گیری‌هاي مسالمت آميز نتیجه‌ای نگرفته‌ایم.
او در خاتمه گفت: خواسته ما صنفی است و مسئولین باید به مشکلات ما رسیدگی کند.
گفتني است کارخانه صنايع فلزي ايران در منطقه شادآباد تهران قرار دارد که از مجموع ۷۲۰ کارگر شاغل در دو فاز اين كارخانه، ۵۰۰ نفر رسمی و مابقی با قرارداد موقت مشغول به كار هستند.
اخراج 5 تن از کارگران کارخانه احیا صنعت سنندج
کارخانه احیا صنعت یکی از زیر مجموعه های کارخانه ایران خودرو در سنندج می باشد که در زمینه ساخت قطعات پلاستیکی خودرو مشغول به فعالیت است.
کارفرمای این کارخانه در اولین روزهای کاری بعد از عید، 5 نفر از کارگران شاغل در این کارخانه در قسمتهای پرداخت، بسته بندی و پرس را که هرکدام از 8 – 3 سال سابقه کار داشتند، به بهانه واهی سهل انگاری در کار اخراج نموده و این در شرایطی است که عیدی امسال کارگران این کارخانه هنوز پرداخت نشده است.
لازم به ذکر است که به دلیل شرایط سخت کار و استفاده از مواد شیمیایی در این کارخانه بسیاری از کارگران دچار بیماری هایی از قبیل آسم، بیماری های پوستی، آلرژی، دیسک کمر، اختلالات شنوایی و.... شده اند. به گونه ای که چندی پیش یکی از کارگران که در قسمت غلتک مشغول بکار بود دچار نقص عضو از ناحیه دست گردید، که هم اکنون در شرایطی بسیار سخت مشغول بکار می باشد. در ضمن به دلیل مقررات سخت گیرانه داخلی کارخانه کارگران برای صرف صبحانه و ناهار مجموعا 30 دقیقه فرصت دارند، که در صورت طولانی شدن این مدت زمان، کارگر خاطی با جریمه روبرو می شود.
کمیته ی هماهنگی برای کمک به ایجاد تشکل های کارگری-21 فروردین 1391
تعویق حقوق کارگران کارخانه شیشه و بلور "نوری تازه"
نریمان شریف زاده مدیر کارخانه نوری تازه: سال گذشته چهار ماه از حقوق کارگران به دلیل مشکلات مالی پرداخت نشد و این امر موجب بروز تنشهایی نیز شد که در نهایت سهامداران مجبور شدند از جیب خود حقوق کارگران را تا بهمن ماه پرداخت کنند و این در حالی است که حقوق اسفند و سایر مزایای کارگران پرداخت نشده است.
وی افزود: مکاتبات و پیگیریهای فراوانی با سازمانها و ارگانها به خصوص ریاست جمهوری انجام شده که تا کنون به مشکلات این کارخانه رسیدگی نشده است.
وی عنوان کرد: زمزمه افزایش قیمت حاملهای انرژی نیز در سال جاری شاید موجب شود تا سهامداران کارخانه به طور کلی این واحد تولیدی بزرگ را تعطیل کنند.
شرکت "نوری تازه" بزرگترین کارخانه فعال در شهرک صنعتی شمس آباد از نظر تعداد نیروی انسانی و مساحت است.
براساس همین گزارش بنقل ازشریف زاده ،این شرکت با سابقه 14 سال در حال فعالیت است که دو کوره 30 تنی و 150 تنی دارد که به دلیل افزایش قیمت حاملهای انرژی کوره 30 تنی کارخانه تعطیل شده است.
وی با بیان اینکه این کارخانه به دلیل نوع تولید خود جزو واحدهای انرژی بر است گفت: به دلیل تعطیلی کوره 30 تنی از 800 کارگری که در آن فعالیت دارند سال گذشته علیرغم میل باطنی 200 نفر تعدیل نیرو داشتیم.
منبع:مهر21فروردین
تعطيلي كارخانه نويد منگنز اصفهان و بیکاری150کارگر
به گزارش مورخ21فروردین ایلنا،نماینده کارگران سابق كارخانه نوید منگنز اصفهان گفت: بسياري از كارگران اين كارخانه با وجود 16 سال سابقه کاری به دلیل عدم رسیدگی به مشکلات توليد اكنون بيكار هستند.
بنا بهمین گزارش،حميدرضا كريمي با اشاره به بيكاري 80 كارگر رسمي و 70 كارگر قراردادموقت اين كارخانه، در تشريح دلايل تعطيلي كارخانه نويد منگنز اصفهان گفت: محصولات كارخانه نويد منگنز از خردادماه سال گذشته توسط توليد‌كنندگان دولتي خريداري نشد و در انبارهاي شركت انبار شد.
اين كارگر ادامه داد: در پی انباشته شدن تولیدات كارخانه در انبارها، نامه‌ای به استانداری نوشته شد و طي سه جلسه گفتگوي مدیریت كارخانه و فرمانداری، وعده خريداري محصولات به كارگران داده شد ولي متاسفانه هيچ‌وقت اين وعده‌ها تحقق نيافت.
کریمی ادامه داد: علت اصلی تعطیلی كارخانه نوید منگنز عدم پرداخت يارانه حامل‌هاي انرژي توسط دولت و ايجاد مبلغ هنگفت بدهي به تبع خريداري نشدن محصولات توليدي بود كه در نهايت اين روند به تعطيلي كارخانه در آبان ماه سال گذشته انجاميد.
او ادامه داد: در پي قطع برق كارخانه، جلسه‌ای در فرمانداری شهرستان زرین شهر گذاشته شد و مدیریت مطرح کرد که باتوجه به افزایش تعرفه‌های قیمت و انرژی ادامه فعالیت کارگران در این شرکت مقرون به صرفه نیست و اگر حمایت از طرف دولت صورت گیرد می‌توان تعرفه واردات منگنز را بالا برد.
عملیات نجات کارگران معدن در پرو با کندی به پیش می رود
به گزارش یورونیوزبتاریخ9آوریل، عملیات نجات نه معدنچی مدفون در یک معدن استخراج فلز در پرو به کندی پیش می رود.
این کارگران که از روز پنجشنبه بر اثر ریزش معدن در عمق دویست متری زیر زمین مدفون شدند، از روز شنبه و با تلاش ماموران امداد به اکسیژن و مواد آشامیدنی دسترسی دارند. یکی از مسئولان این عملیات امداد گفت که در شرایط حاظر، دستکم دو روز برای نجات معدنچیان زمان لازم است. نخست وزیر پرو یکشنبه در محل حادثه حاضر شد و در جریان مراحل اجرایی فرآیند امداد و نجات قرار گرفت.
بیست ویکم فروردین ماه1391
akhbarkargari2468@gmail.com
تجمع اعنراضی دو هزار کارگر در شوشتر ادامه دارد
به گزارش خبرگزاری کار ايران (ايلنا) امروز سه‌شنبه ۲۲ فروردين دو هزار کارگر کشت و صنعت کارون شوشتر در خوزستان، در اعتراض به عدم محاسبه سنوات بيمه‌ای و افزايش نيافتن دستمزد خود در سالهای گذشته، دست از کار کشيده و در مقابل درب ورودی کارخانه تجمع کردند.
آقايار حسينی، دبير اجرايی خانه کارگر خوزستان، ضمن اعلام اين خبر گفت: "اين کارگران فصلی که به کار تخصصی بريدن نی اشتغال دارند خواستار اجرای طرح طبقه‌بندی مشاغل و همچنين افزايش دستمزد ماهانه خود هستند."
به گفته وی بسياری از کارگران نی‌بُر کشت و صنعت کارون شوشتر به سن بازنشستگی رسيده‌اند اما به دليل تعويق در پرداخت حق بيمه توسط کارفرما امکان بازنشسته شدن و استفاده از مزايای تأمين اجتماعی را ندارند.
همچنين سازمان تأمين اجتماعی، کار اين کارگران را جزء مشاغل سخت و زيان‌آور به‌شمار نمی‌آورد.آقايار حسينی گفت کارگران فصلی نی‌بُر تا دو ماه آينده، پايان برداشت نی، قرارداد دارند اما با ورود مديريت جديد اين کارگران پيش از پايان قرارداد اخراج خواهند شد.
اين فعال کارگری افزود: "طرح طبقه‌بندی مشاغل برای اين کارگران مهيا شده که امکان اجرای اين طرح با مخالفت مديريت جديد به جهت عدم پرداخت مابه‌تفاوت سالهای ۷۲ کارگران، تاکنون متوقف شده است."
شرکت کشت و صنعت نيشکر کارون شوشتر بيش از ۱۲هزار نفر کارگر و کارمند دارد و بزرگ‌ترين کارخانه توليد شکر در ايران و خاورميانه به‌شمار می‌رود.
محصول اصلی اين کارخانه شکر سفيد است و نئوپان، کاغذ، فورفورال و خوراک دام نيز ار صنايع جانبی اين کارخانه عظيم می‌باشند.
میزان اراضی شرکت کشت و صنعت کارون حدود ۴۰ هزار هکتار است که ۲۵ هزار هکتار آن قابل می‌باشد.
شرکت کشت و صنعت نيشکر کارون در شمال باختری شهرستان شوشتر قرار دارد.
کارگران اين شرکت پيش از اين، در روزهای پايانی دی‌ماه و اسفندماه سال گذشته، در اعتراض به دستمزد کم و مسائل بيمه‌ای خود دست به تجمع و اعتصاب زده بودند.
۵۰ درصد از عرصه سیاسی حق زنان است
گفتوگو با رویا طلوعی، فعال حقوق زنان
نعیمه دوستدار
نعیمه دوستدار - مهرانگیز منوچهریان، حقوقدان، موسیقیدان، سیاستمدار، نخستین سناتور زن در ایران و نویسنده کتاب "انتقاد به قانون اساسی ایران از منظر حقوق زنان"، ۳٠ مارس ۱۹۶۸ میلادی مصادف با ۱۱ فروردین ۱۳۴۷ هجری شمسی، اولین جایزه جهانی صلح حقوق بشر سازمان ملل متحد را دریافت کرد.
۴۴ سال بعد، ۱۵ زن ایرانی، در تاریخ۳٠ مارس ۲۰۱۲ (۱۱ فروردین ماه) تولد تشکلی سیاسی را اعلام کرده‌اند که اتحاد زنان ایران برای دموکراسی (آزاد) نام گرفته است. میترا آریان، ویکتوریا آزاد، عصمت بهرامی، بهیه جیلانی، طیبه حسینی، فریبا داوودی مهاجر، سحر دیناروند، مهین شکرالله‌پور، رویا طلوعی، رویا عراقی، مهوش علاسوندی، فرحناز عمادی، شکوفه قبادی، بهار ملوان نارنجی و مریم موذن‌زاده اعضای موسس این تشکل هستند که با شعار "نیمی از عرصه سیاسی سهم ما و حق ماست"، فعالیت خود را شروع کرده‌اند. همزمان با آغاز فعالیت این تشکل، با رویا طلوعی، کنشگر حقوق زنان و از موسسان انجمن زنان کرد مدافع صلح و حقوق بشر، درباره انگیزه‌های شروع این فعالیت گفتوگو کرده‌ایم.
چرا از بین شکل‌های مختلف فعالیت مدنی، ایجاد یک تشکل سیاسی را انتخاب کردید؟
رویا طلوعی- البته این تشکل، حزب نیست. ما با دوستان خیلی بحث داشتیم درباره اینکه چه هستیم. الان نمی‌توانیم خودمان را حزب یا سازمان سیاسی بنامیم، هرچند شاید در سالهای آینده به این نتیجه برسیم که در قالب یک تشکل سیاسی زنان فعالیت کنیم. الان تشکلی هستیم که در آن تعدادی از زنان، از گروه‌های سیاسی مختلف و با ایده‌های مستقل دور هم جمع شده‌اند و براین باورند که ۵۰ درصد از عرصه سیاسی حق زنان است و باید این حق را بگیرند.
ما معتقدیم تا زنان به صورت جدی در عرصه سیاسی حضور نداشته باشند و در قدرت سیاسی نقش و سهم نداشته باشند، نمی‌توانند تغییرات لازم را به نفع زنان انجام دهند. بنابراین نباید ترسید از اینکه متهم شویم به قدر‌ت‌طلبی و اینکه مطرح شود چرا زنان دنبال قدرت هستند. مسئله این است که ما باید توان تغییر به دست خودمان را داشته باشیم.
چرا در انجام یک فعالیت مدنی، دست به تفکیک جنسیتی زدید؟ آیا لزومی دارد که تشکل‌های مدنی و سیاسی، زنانه و مردانه باشند؟
ما درباره این مسئله با بسیاری صحبت کردیم. ایده اولیه این تشکل توسط خانم میترا آرین، عضو جوان تشکل مطرح شد. با او برخوردهایی شد به خصوص از طرف مردان که چرا شما زن‌ها خودتان را جدا می‌کنید؟ اما هیچکدام نگفتند چرا در احزاب سیاسی که به وسیله مردان تاسیس میشود، زنان نمی‌توانند تا رده‌های بالا بروند، مگر اینکه وابستگی‌های خانوادگی داشته باشند یا از موقعیت‌های خاص دیگر استفاده کنند که البته بازهم در نهایت زیردست مردان می‌مانند.
نمونه این مسئله در احزاب کرد هم دیده میشود که اتحادیه‌هایی در داخل حزب برای زنان تاسیس می‌کنند، ولی مثلاً اتحادیه مردان فلان حزب وجود ندارد. در واقع در احزاب نوعی جداسازی انجام شده است. هدف ما جداسازی نیست، بلکه نشان دادن توانایی زنان است. شرایط ایران هم بسیار حساس است و ما نمی‌خواهیم شرایط انقلاب ۵۷ تکرار شود. معتقدیم زنان هم باید در تغییرات پیش رو نقش داشته باشند و برای تمرکز روی این اهداف، اقدام به تشکیل اتحاد زنان ایران برای دموکراسی کردیم.
با توجه به اینکه امکان فعالیت مستقیم در ایران را ندارید، چطور می‌خواهید خواسته‌هایی را که در مرامنامه این تشکل مشخص کرده‌اید، پیگیری کنید؟ ابزارتان برای تحقق این خواسته‌ها چیست؟
اینکه ما می‌توانستیم در داخل موثر‌تر باشیم دلیل بر توقف نمی‌شود. تاکنون، فعالان مدنی در هر زمینه‌ای که فعالیت کرده‌اند، انگ براندازی خورده‌اند و مدام باید توضیح می‌دادند که ما سیاسی نیستیم. در واقع، شکستن ترس از عرصه‌های سیاسی و تهدید‌ها خیلی مهم است. رساندن این پیام که زنان به شکل مستقیم جلو بیایند و حق ۵۰ درصدی‌شان را در مشارکت سیاسی بخواهند و ملکه ساختن این شعار برای زنان، خود کار سخت و مهمی است. البته باید کارهای دیگری هم کرد و فعالیت‌های دیگری هم داشت.
در حال حاضر، یکی از بزرگترین مسایل ما توانمندسازی زنان است. در این راه می‌خواهیم با سازمان‌هایی که دوره‌های مختلف آموزشی دارند هماهنگی کنیم و زنان عضو را به این دوره‌ها بفرستیم تا توانمند شوند. در داخل ایران هم البته ارتباط‌هایی داریم و بدون ارتباط هم نخواهیم ماند. باید در مسائل مختلف موضع‌گیری کنیم. کنفرانس‌ها و تجمعاتی را برای آینده در نظر داریم و امیدواریم فضا آنقدر باز شود که در داخل کشور هم دفتر و شعبه داشته باشیم.
الان در حال تکمیل اساسنامه‌ایم و به زودی بخشی از برنامه‌هایمان را شروع خواهیم کرد. مثلاً در حال حاضر یکی از اعضای ما، خانم داوودی مهاجر، ایده‌ای دارد با عنوان کمپین انتخابات آزاد. عقیده‌شان این است که اگر یک عده در خارج کشور جمع شوند و در قالب کنگره‌ها و نشست‌های مختلف ملی، از بالا به پایین برای مردم تصمیم بگیرند، موفقیت‌آمیز نخواهد بود، مگر اینکه ایده و خواست انتخابات آزاد را به شکل کمپینی به میان مردم ببریم. ما از این ایده خوشمان آمد. می‌خواهیم رویش کار کنیم و به شکل عملی در بیاوریم. کنشگرانش را پیدا کنیم و آن را در سطح جامعه وسعت ببخشیم. در حال حاضر هم همین که بتوانیم شعارمان را ملکه ذهن زنان کنیم، خیلی کار کرده‌ایم. البته در همین حد باقی نمی‌مانیم.شما گروه هدف‌تان را زنان معرفی کرده‌اید. شکل ارتباط مردم با این گروه چگونه خواهد بود؟
تا زمانی که در خارج کشور باشیم وسیله ارتباطی ما همین رسانه‌ها و فضاهای مجازی خواهد بود.
برخورد تشکل‌های سیاسی دیگر که به عبارتی مردانه هستند، با اعلام موجودیت شما چطور بود؟
ما مایل به همکاری با بقیه تشکل‌ها هستیم و پس از اعلام حضور، در کنفرانس واشنگتن که به شکل رسمی برگزار شد، به طور رسمی حضور داشتیم و نماینده ما در آن نشست شرکت کرد. از این به بعد هم دیدار با گروه‌های مختلف در برنامه‌مان خواهد بود. ما در ضدیت با گروه‌های دیگر قرار نداریم، اما می‌خواهیم مستقل باشیم و این پیام را به زنان احزاب دیگر هم برسانیم که زنان باید نصف قدرت سیاسی را در همه جا و در احزاب به دست داشته باشند. البته پذیرش این مسئله آسان نخواهد بود و مقاومت‌هایی صورت خواهد گرفت، ولی باید راه سومی پیدا کرد. ما زنان باید به شیوه‌های خودمان این پیام را برسانیم و برای ارتقای سیاسی زنان در احزاب دیگر تلاش کنیم.
در بین اعضای این تشکل، تنوع حضور زنان گروه‌های سنی مختلف و گروه‌های متفاوت سیاسی مشخص است. ملاک شما برای دعوت از این افراد چه بوده است؟
همانطور که گفتم، نخست یکی از دوستان این ایده را با من مطرح کرد. من پیگیری کردم و آن را با خانم ویکتوریا آزاد که سال‌ها در عرصه‌های مختلف فعال بوده و با گروه‌های مختلف کار کرده است در میان گذاشتم. ایشان هم پسندید و به طور مشترک با فعالان حقوق زنان صحبت کردیم و نظرات‌شان را خواستیم. به عنوان مثال تماس گرفتیم با خانم مهرانگیز کار، پروین اردلان، نیره توحیدی، پروین بختیارنژاد، رضوان مقدم و... که آیا با ما خواهید بود یا آیا حمایت خواهید کرد و اگر هم نخواهید بود، آیا ما را راهنمایی خواهید کرد و پیشنهادی خواهید داد؟
بعضی‌ها اعلام کردند در کنار ما خواهند ماند. برخی هم تصمیم گرفتند در مرکز جریان باشند. ۱۵ نفر از ما تصمیم گرفتیم در مرکز باقی بمانیم و از چیزی نترسیم. معمولاً یک عده جلو می‌روند، ممکن است شکست بخورند یا پیروز شوند. ما ۱۵ نفر تصمیم گرفتیم پیه همه چیز را به تن‌مان بمالیم. از همه رنگ هم هستیم. از گروه‌های مختلف سیاسی و فکری. از خود من که مستقل هستم، اما از نظر فکری جمهوری‌خواهم، تا اعضای احزاب سیاسی. در نهایت در مرامنامه این تشکل هم نوشتیم که ما چیزی را برای مردم تعیین نمی‌کنیم و تنها تاکیدمان بر مشارکت ۵۰ درصدی زنان در قدرت است. تنوع سنی هم در بین اعضا وجود دارد، چون ما با افراد مختلف تماس گرفتیم و افرادی که حاضر به همکاری شدند از همه گروه‌ها بودند.
دیگران چطور می‌توانند به شما بپیوندند و همکاری کنند؟
اساسنامه ما به زودی تکمیل خواهد شد. تا اینجا که پیش رفته‌ایم، نمی‌خواهیم در حد چند چهره و نام مشخص کار کنیم. می‌خواهیم برای زنان کار کنیم و هر زن ایرانی که می‌خواهد بیاید جلو و در این عرصه کار کند، می‌تواند بیاید. تنها نکته این است که ما می‌خواهیم برای سکولاریسم و دموکراسی کار کنیم و اگر مثلاً بانویی مذهبی و معتقد می‌خواهد به ما بپیوندد، باید اول تکلیفش را با این دو موضوع روشن کند.
اتحاد زنان برای دموکراسی به کجا وابسته است و قرار است چگونه اداره شود؟
این موضوع هم بحث عمیق و جدی‌ای در میان ماست. در آمریکا تشکل‌های مختلف وجود دارند و در انتهای سایت‌شان نوشته میشود که از کجا پول می‌گیرند و از کجا حمایت می‌شوند. ما تصمیم گرفتیم و در مرامنامه‌مان هم تصریح کردیم که به هیچ دولت، حزب، گروه و دسته‌ای متکی نخواهیم بود.
در عین حال کار و فعالیت هم هزینه‌هایی می‌خواهد که باید ببینیم چطور می‌توانیم درکار با سازمان‌های غیر دولتی، و اجرای پروژه‌های مشترک، همکاری داشته باشیم. در حال حاضر اما نه بودجه‌ای از جایی دریافت کرده‌ایم و نه طرح و برنامه‌ای داده‌ایم. در این زمینه بسیار محتاط خواهیم بود، چون برایمان خیلی مهم است که استقلالمان را حفط کنیم و حتی اگر مجبور شویم از جیب خودمان هزینه کنیم ولی وابسته نباشیم، این روش را ترجیح می‌دهیم. ما بر غیردولتی بودن آن خیلی تاکید داریم.
گروه‌های مختلف زنان باید در نظر بگیرند که ما همه می‌توانیم با هم کار کنیم. مهم نیست که هرکدام عضو کدام گروه هستیم. یادمان باشد که ما همه زنان ایرانی هستیم. کارهای زیادی برای انجام دادن داریم و زمینه‌های مشترک زیاد است. انرژی‌های فردی و گروهی‌مان را باید برای این بگذاریم تا نگذاریم تضییع حقوق زنان مثل آنچه در سال ۵۷ پیش آمد، اتفاق بیفتد.
زیرنویس:
عکس: نیک‌اهنگ کوثر، سایت خودنویس
سنی های عراق می گویند دشمن آمریکا را بیرون کردیم اکنون با ایران روبرو هستیم
طارق ال هاشمی- معاون سُنی رئیس جمهوری عراق، که به سبب اتهامات وارده ازسوی دولت نوری المالکی به کردستان عراق پناه برده بود، امروز ازریاض وارد استانبول درترکیه شد. وی می گوید که به کشور خود بازخواهد گشت.
ظاهراً برای معاون جلال طالبانی که درواقع ازکشورخود فرارکرده است برنامه رسمی پیش بینی نشده است، ولی به گزارش خبرگزاری فرانسه وی با شماری از مقامات بلند پایه ترکیه دیدارو گفت وگو خواهد کرد.
طارق ال هاشمی، سال گذشته میلادی به دنبال ایراد اتهاماتی مبنی برارتباط با سوءقصد های تروریستی درعراق ازسوی دولت شیعه نوری المالکی ، به منطقه خود مختارکردستان عراق پناه برد. وی اخیراً به عربستان سعودی رفته بود. طارق ال هاشمی اعلام داشته است که تنها دریک دادگاه بی طرف حاضربه رد اتهامات خود خواهد شد.
وی تا هنگامی که درمنطقه کردستان عراق پناه گرفته بود، دولت مسعود بارزانی حاضر به تحویل وی به دستگاه قضائی دولت بغداد نگردید.
وی تا هنگامی که درمنطقه کردستان عراق پناه گرفته بود، دولت مسعود بارزانی حاضر به تحویل وی به دستگاه قضائی دولت بغداد نگردید.
روزگذشته (نهم ماه آوریل)، مصادف بود با نهمین سال سرنگونی رژیم صدام حسین وتشکیل دولت موقت جانشین درعراق؛ به همین مناسبت خبرگزاری های بین المللی گزارش هائی را درمورد وضعیت کنونی عراق و نظرات شهروندان این کشورانتشارداده اند.
خبرگزاری فرانسه درگزارشی به نگرانی های مردم عراق پس نه سال آزادی اشاره می کند و مینویسد: مردمی که دررؤیای زندگی بهتربه سرمی بردند، اکنون پس از نه سال خشونت، رنج ومحنت متوجه می شوند که رؤیاهایشان برآورده نشده است.
به نوشته خبرگزاری فرانسه، هنوزنیز یک میلیون وسیصد هزارعراقی که جا به جا شده بودند به مکان های استقرارثابتی دست نیافته اند و خشونت همچنان ادامه دارد.
دراین گزارش آمده است که سُنی های عراق که حدود یک دهه درمقابل سربازان آمریکا جنگیدند، اکنون که آن «دشمن» رفته است، خود را درمقابل ایران شیعه می یابند.
خبرگزاری فرانسه می افزاید: درسال ٢٠٠٣ با ورود نیروهای آمریکا و سرنگونی صدام حسین، پس از٨٠ سال قدرت سُنی ها درکشور، شیعیان قدرت را تصاحب کردند؛ این به انگیزه ای تبدیل شد که زمینه برای ورود جهادگران اسلامی عراقی وعرب، به این کشور فراهم شود.
دراین گزارش آمده است که سُنی های عراق که حدود یک دهه درمقابل سربازان آمریکا جنگیدند، اکنون که آن «دشمن» رفته است، خود را درمقابل ایران شیعه می یابند.
خبرگزاری فرانسه می افزاید: درسال ٢٠٠٣ با ورود نیروهای آمریکا و سرنگونی صدام حسین، پس از٨٠ سال قدرت سُنی ها درکشور، شیعیان قدرت را تصاحب کردند؛ این به انگیزه ای تبدیل شد که زمینه برای ورود جهادگران اسلامی عراقی وعرب، به این کشور فراهم شود.
"جی کارنی": نیات ایران باید با اقدامات این کشور مورد سنجش قرار گیرند
همزمان با خبر توافق ایران و کشور های عضو گروه ١+٥ برای مذاکرات هسته ای در استانبول، آمریکا میگوید ایران باید اقدامات مشخصی را اتخاذ کند تا به جامعه جهانی ثابت کند در پی تولید سلاح هسته ای نیست. بگفته سخنگوی کاخ سفید، هیچکس در جامعه جهانی به اظهارات مقامهای ایرانی باور ندارد.
"جی کارنی"٭- سخنگوی کاخ سفید، روز دوشنبه گفت آمریکا بدرستی میداند «ایران چگونه باید به تعهدات بین المللی خود پابندی نشان دهد و جامعه جهانی را مطمئن سازد که قصد تولید سلاح اتمی را ندارد؛ به نظر ما اصل مساله همین است.»
سخنگوی رئیس جمهور آمریکا با این حال از توافق بر سر از سرگیری مذاکرات هسته ای میان ایران و کشور های عضو گروه ١+٥ روز شنبه آینده در استانبول استقبال کرد و گفت مهم ان است که این مذاکرات برگزار شود.
جی کارنی در ادامه گفت: «اینکه مقام های ایرانی چه اظهاراتی درباره نیات خود داشته اند مهم نیست زیرا هیچکسی در جامعه جهانی به این اظهارات باور ندارد.»
بگفته او «مقام های ایرانی اکنون باید اقدامات مشخصی را انجام دهند تا ثابت کنند از بلند پروازی های هسته ای خود دست برداشته اند.... مهم آن است که نیات ایران با اقدامات این کشور مورد سنجش قرار گیرند و ما چنین کاری را انجام خواهیم داد.»
سخنگوی کاخ سفید هشدار داد که بر اساس اظهارات باراک اوباما- رئیس جمهور آمریکا، «پنجره مذاکرات با ایران در حال بسته شدن است و ایران باید این مذاکرات را جدی بگیرد» زیرا تلاش هایش برای دست یابی به سلاح هسته ای موجب نگرانی های عمیقی درجهان شده است.
دو حمله انتحاری در "هرات" و "هلمند" دستکم ١٣ کشته بر جای گذاشت
در اثر دو حمله انتحاری جداگانه در ولایات "هرات" و "هلمند" در غرب و جنوب افغانستان دستکم ١٣ تن از جمله هفت پلیس و ٦ غیرنظامی افغان کشته و شماری هم زخمی شده اند.
داود احمدی- سخنگوی والی هلمند، به خبرگزاری فرانسه گفت ٣ فرد مهاجم ملبس به جلیقه واسکت های انتحاری به یکی از ساختمان های دولتی در ولسوالی "موسی قلعه" حمله کردند. در اثر این حمله ٤ پلیس کشته و ٥ تن دیگر نیز زخمی شده اند.
شمار کشته شدگان این حمله پیشتر ٩ تن گزارش شده بود.
از سوی دیگر، مقامات امنیتی ولایت هرات در غرب افغانستان خبر دادند دستکم ٩ نفر در اثر یک حمله انتحاری به ساختمان یکی از ادارات محلی در ولسوالی "گذره" کشته شده اند. گفته میشود دو پلیس، یک عضو سازمان امنیتی و ٦ غیر نظامی از جمله کشته شدگان هستند.
سید آغا ثاقب- رئیس پلیس ولایت هرات، به خبرگزاری فرانسه گفته است این حمله انتحاری توسط دو فرد سوار بر یک خودرو، در مقابل در ورودی ساختمان صورت گرفت.
رئیس پلیس ولایت هرات گفت، پلیس حد اقل دوبار به مهاجمان دستور توقف داده بود اما آنان در پاسخ اقدام به انفجار کردند.
وی در ادامه گفت: «یک تن از حمله کنندگان برقع / لباس زنانه، به تن داشت. جسد یک تن از حمله کنندگان متلاشی شده و جلیقه پر از مواد منفجره حمله کننده دیگر منفجر نشده است».
شاهدان عینی به خبرگزاری فرانسه گفته اند اندکی قبل از وقوع انفجار، شماری از زنان و کودکان در محل حضور داشته اند.
تا کنون کسی مسئولیت این حملات انتحاری را بدوش نگرفته است.
به نوشته روزنامه "واشنگتن پست" چند صد پرواز تجسسی موفق بر فراز خاک ایران گوشه‌هایی از فعالیت جاسوسی آمریکا علیه ایران هستند. سازمان سیا نیز بخش تازه‌ای را به نام "خانه ایران" راه‌اندازی کرده است. سال‌هاست که فعالیت‌های هسته‌ای ایران تبدیل به معمایی برای کشورهای غربی شده، اما به نظر می‌رسد دولت آمریکا اطلاعات مناسبی را از پیشرفتهای هسته‌ای جمهوری اسلامی در اختیار دارد.
روزنامه‌ی "واشنگتن پست" روز یکشنبه (۸ آوریل) در گزارشی به گوشه‌هایی از برنامه‌های جاسوسی آمریکا علیه ایران پرداخته و نوشته است که این فعالیت‌ها از سال ۲۰۰۶ تا کنون گسترده‌تر شده‌اند. این مقاله که بر پایه‌ی گفت‌وگوهای متعدد با مشاوران امنیتی کنونی و پیشین آمریکایی تنظیم شده، نتیجه می‌گیرد که کاخ سفید باور دارد، چنانچه تهران مصمم به ساخت بمب هسته‌ای باشد، می‌تواند به موقع اطلاعات سری را در این زمینه به دست آورد.
جمهوری اسلامی مدعی شد که پدافند هوایی این کشور موفق به سرنگون کردن هواپیمای آمریکایی شده استبه نوشته‌ی این روزنامه، در مذاکرات پیش رو با ایران، اطلاعات مخفی به دست آمده، آمریکا را در موقعیت بهتری قرار خواهد داد.
"واشنگتن پست" با استناد به اظهارات یک مأمور اطلاعاتی پیشین آمریکا مینویسد، حدود سه سال پیش یک هواپیمای بدون سرنشین تجسسی مدل RQ-170 "سنتینل" متعلق به سرویس مخفی "سیا" بی‌آنکه شناسایی شود تا قلب حریم هوایی ایران نفوذ کرده و پس از جمع‌آوری اطلاعات با موفقیت به پایگاه بازگشته است.
این هواپیما در آن زمان تصاویری را از تأسیسات هسته‌ای فردو در نزدیکی شهر قم تهیه کرده است. کشورهای غربی پیش از آغاز مذاکرات گروه ۱+۵ با ایران خواستار تعطیل شدن سریع تأسیسات زیرزمینی فردو شده‌اند که این درخواست از سوی ایران رد شده است.
این روزنامه‌ی آمریکایی می‌افزاید، سازمان اطلاعات و ضد جاسوسی آمریکا (سیا) در سالهای اخیر در موارد متعدد هواپیماهای شناسایی بدون سرنشین را به حریم هوایی ایران فرستاده است. این هواپیماها صدها بار بر فراز "تأسیسات مشکوک" ایران به پرواز درآمده‌اند و پدافند هوایی این کشور نیز موفق به شناسایی آنها نشده است. تنها در ماه دسامبر ۲۰۱۱ یکی از هواپیماهای مدل "سنتینل" در خاک ایران سقوط کرد.
کشورهای غربی پیش از آغاز مذاکرات با ایران خواستار تعطیل شدن سریع تأسیسات زیرزمینی فردو شده‌اند که این درخواست از سوی ایران رد شده استجمهوری اسلامی در آن زمان مدعی شد که پدافند هوایی این کشور موفق به سرنگون کردن این هواپیما شده است، در حالی که مقامهای آمریکایی علت سقوط آن را نقص فنی اعلام کردند.
به نوشته‌ی روزنامه‌ی "واشنگتن پست"، پیش از این پرواز تجسسی، بحثی داخلی در سازمان سیا بر سر تجهیز این هواپیما به فناوری پیشرفتهای در گرفته بوده که به محض سقوط قابلیت نابود کردن هواپیما را دارد.
مایکل مک کانل، مدیر وقت اطلاعات ملی آمریکا، یکی از طرفداران استفاده از این فناوری به شمار می‌رفته، اما در نهایت مهندسین سازمان سیا با این استدلال که تجهیزات مورد نیاز باعث افزایش وزن هواپیما شده و در تناقض با طراحی سبک‌وزن آن است، این خواست را رد کرده‌اند.
مقامهای دولتی آمریکا که با روزنامه‌ی "واشنگتن پست" صحبت کرده‌اند، گفته‌اند که پس از سقوط هواپیمای جاسوسی آمریکا باز هم پروازهای تجسسی بر فراز ایران ادامه یافته و در مجموع این حادثه، خسارات چندان قابل توجهی بر جای نگذاشته است.
"راه‌اندازی بخش ایران در سازمان سیا"
اما پروازهای تجسسی تنها بخشی از عملیات گسترده‌ی جاسوسی آمریکا بر ضد ایران را شامل میشود. به نوشته‌ی "واشنگتن پست"، در این میان سازمان امنیت ملی آمریکا (NSA) ارتباطات الکترونیکی را زیر نظر گرفته و آژانس ملی اطلاعات جغرافیایی (NGA) تصاویر ماهواره‌ای از ایران را مورد بررسی قرار می‌دهد. این مرکز نخستین نهادی بود که تأسیسات هسته‌ای زیر زمینی ایران را در نزدیکی شهر قم شناسایی کرد.
در این میان سازمان سیا نیز بخش ویژه‌ای را در رابطه با ایران تأسیس کرده که کارکنان این سازمان آن را "خانه ایران" می‌نامند. این بخش که چند صد کارشناس و تحلیلگر در آن مشغول فعالیت هستند، زیر نظر یکی از فرماندهان پیشین سیا در شهر اسلام‌آباد پاکستان اداره میشود. سازمان سیا به طور رسمی در مورد این بخش اظهار نظری نکرده است.
در مقاله "واشنگتن پست" همچنین آمده است که شبکه‌ی اطلاعاتی گسترده‌ای نیز در منطقه تشکیل شده و آمریکایی‌ها توانسته‌اند از موقعیت نظامی خود در افغانستان و عراق برای سازماندهی عملیات‌های جاسوسی علیه ایران بهره ببرند.
به نوشته‌ی این روزنامه، نتایج به دست آمده از فعالیت‌های چندین ساله‌ی جاسوسی علیه ایران تا اندازه‌ی زیادی شبیه به نتایج گزارش جنجالی‌ای هستند که در سال ۲۰۰۷ منتشر شد. بر اساس این یافته‌ها، حتی اگر هم ایرانی‌ها به طور جدی به دنبال برنامه ساخت سلاح هسته‌ای باشند، دولت این کشور تا کنون تصمیمی برای ساخت کلاهک هسته‌ای نگرفته است.
مقامهای آمریکایی اطمینان دارند، چنانچه تغییری در این وضعیت ایجاد شود، سازمان‌های اطلاعاتی این کشور از این امر باخبر خواهند شد.
روزنامه‌ی "واشنگتن پست" روز یکشنبه (۸ آوریل) در گزارشی به گوشه‌هایی از برنامه‌های جاسوسی آمریکا علیه ایران پرداخته و نوشته است که این فعالیت‌ها از سال ۲۰۰۶ تا کنون گسترده‌تر شده‌اند. این مقاله که بر پایه‌ی گفت‌وگوهای متعدد با مشاوران امنیتی کنونی و پیشین آمریکایی تنظیم شده، نتیجه می‌گیرد که کاخ سفید باور دارد، چنانچه تهران مصمم به ساخت بمب هسته‌ای باشد، می‌تواند به موقع اطلاعات سری را در این زمینه به دست آورد.
جمهوری اسلامی مدعی شد که پدافند هوایی این کشور موفق به سرنگون کردن هواپیمای آمریکایی شده است"واشنگتن پست" با استناد به اظهارات یک مأمور اطلاعاتی پیشین آمریکا مینویسد، حدود سه سال پیش یک هواپیمای بدون سرنشین تجسسی مدل RQ-170 "سنتینل" متعلق به سرویس مخفی "سیا" بی‌آنکه شناسایی شود تا قلب حریم هوایی ایران نفوذ کرده و پس از جمع‌آوری اطلاعات با موفقیت به پایگاه بازگشته است.
این هواپیما در آن زمان تصاویری را از تأسیسات هسته‌ای فردو در نزدیکی شهر قم تهیه کرده است. کشورهای غربی پیش از آغاز مذاکرات گروه ۱+۵ با ایران خواستار تعطیل شدن سریع تأسیسات زیرزمینی فردو شده‌اند که این درخواست از سوی ایران رد شده است.
این روزنامه‌ی آمریکایی می‌افزاید، سازمان اطلاعات و ضد جاسوسی آمریکا (سیا) در سالهای اخیر در موارد متعدد هواپیماهای شناسایی بدون سرنشین را به حریم هوایی ایران فرستاده است. این هواپیماها صدها بار بر فراز "تأسیسات مشکوک" ایران به پرواز درآمده‌اند و پدافند هوایی این کشور نیز موفق به شناسایی آنها نشده است. تنها در ماه دسامبر ۲۰۱۱ یکی از هواپیماهای مدل "سنتینل" در خاک ایران سقوط کرد.
کشورهای غربی پیش از آغاز مذاکرات با ایران خواستار تعطیل شدن سریع تأسیسات زیرزمینی فردو شده‌اند که این درخواست از سوی ایران رد شده استبه نوشته‌ی روزنامه‌ی "واشنگتن پست"، پیش از این پرواز تجسسی، بحثی داخلی در سازمان سیا بر سر تجهیز این هواپیما به فناوری پیشرفتهای در گرفته بوده که به محض سقوط قابلیت نابود کردن هواپیما را دارد.
مایکل مک کانل، مدیر وقت اطلاعات ملی آمریکا، یکی از طرفداران استفاده از این فناوری به شمار می‌رفته، اما در نهایت مهندسین سازمان سیا با این استدلال که تجهیزات مورد نیاز باعث افزایش وزن هواپیما شده و در تناقض با طراحی سبک‌وزن آن است، این خواست را رد کرده‌اند.
مقامهای دولتی آمریکا که با روزنامه‌ی "واشنگتن پست" صحبت کرده‌اند، گفته‌اند که پس از سقوط هواپیمای جاسوسی آمریکا باز هم پروازهای تجسسی بر فراز ایران ادامه یافته و در مجموع این حادثه، خسارات چندان قابل توجهی بر جای نگذاشته است.
"راه‌اندازی بخش ایران در سازمان سیا"
اما پروازهای تجسسی تنها بخشی از عملیات گسترده‌ی جاسوسی آمریکا بر ضد ایران را شامل میشود. به نوشته‌ی "واشنگتن پست"، در این میان سازمان امنیت ملی آمریکا (NSA) ارتباطات الکترونیکی را زیر نظر گرفته و آژانس ملی اطلاعات جغرافیایی (NGA) تصاویر ماهواره‌ای از ایران را مورد بررسی قرار می‌دهد. این مرکز نخستین نهادی بود که تأسیسات هسته‌ای زیر زمینی ایران را در نزدیکی شهر قم شناسایی کرد.
در این میان سازمان سیا نیز بخش ویژه‌ای را در رابطه با ایران تأسیس کرده که کارکنان این سازمان آن را "خانه ایران" می‌نامند. این بخش که چند صد کارشناس و تحلیلگر در آن مشغول فعالیت هستند، زیر نظر یکی از فرماندهان پیشین سیا در شهر اسلام‌آباد پاکستان اداره میشود. سازمان سیا به طور رسمی در مورد این بخش اظهار نظری نکرده است.
در مقاله "واشنگتن پست" همچنین آمده است که شبکه‌ی اطلاعاتی گسترده‌ای نیز در منطقه تشکیل شده و آمریکایی‌ها توانسته‌اند از موقعیت نظامی خود در افغانستان و عراق برای سازماندهی عملیات‌های جاسوسی علیه ایران بهره ببرند.
به نوشته‌ی این روزنامه، نتایج به دست آمده از فعالیت‌های چندین ساله‌ی جاسوسی علیه ایران تا اندازه‌ی زیادی شبیه به نتایج گزارش جنجالی‌ای هستند که در سال ۲۰۰۷ منتشر شد. بر اساس این یافته‌ها، حتی اگر هم ایرانی‌ها به طور جدی به دنبال برنامه ساخت سلاح هسته‌ای باشند، دولت این کشور تا کنون تصمیمی برای ساخت کلاهک هسته‌ای نگرفته است.
مقامهای آمریکایی اطمینان دارند، چنانچه تغییری در این وضعیت ایجاد شود، سازمان‌های اطلاعاتی این کشور از این امر باخبر خواهند شد.
نخست‌وزیران چین و ترکیه دو موافقت‌نامه‌هسته‌ای به امضا رساندند. جزئیات بیشتری در این زمینه منتشر نشده اما مقامات دو کشور هدف این کار را " هموار کردن راه برای همکاری هسته‌ای" میان پکن و آنکارا خواندهاند.
رجب طیب اردوغان، نخست‌وزیر ترکیه روز دوشنبه (۹ آوریل/ ۲۱ فروردین) پس از دیدار با ون جیابائو، نخست‌وزیر چین دو موافقتنامهی هسته‌ای با این کشور به امضا رساند. مقامات دو کشور هدف از این دو موافقتنامه را "هموار کردن راه برای همکاری هسته‌ای" میان ترکیه و چین خواندهاند.
به گزارش خبرگزاری فرانسه یکی از این موافقتنامه‌ها میان سازمان تأمین انرژی ملی چین و وزارت انرژی ترکیه به امضا رسیده است. دو کشور جزئیات بیشتری در مورد این معاهدات ذکر نکرده‌اند.
جزئیات بیشتری در مورد محتوای گفت‌وگوهای رجب طیب اردوغان و ون جیابائو منتشر نشده استرجب طیب اردوغان اولین نخست‌وزیر ترکیه است که در ۲۷ سال گذشته به چین سفر کرده است. وی دیدار خود از این کشور را از استان شین جیانگ که بزرگترین اقلیت مسلمان اویغور را در خود جای داده، آغاز کرد.
دولت ترکیه در گذشته انتقادات شدیدی را به دلیل سیاست‌های تبعیض‌آمیز پکن در قبال مسلمانان این منطقه به دولت چین وارد ساخته بود، اما با این همه دو کشور در تمام این سال‌ها و علیرغم این امر روابط سیاسی خود را حفظ کرده بودند.
اویغورها از نظر زبانی و فرهنگی با ترکیه نزدیکی بسیاری دارند.
آقای اردوغان یکی از سخت‌ترین رهبران منتقد چین در زمان ناآرامی‌های سال ۲۰۰۹ در استان شین جیانگ بود و در آن زمان این واقعه را "نسل‌کشی اویغورها" دانسته و از دولت چین خواسته بود تا از قربانی شدن افراد بیشتر جلوگیری کند.
رسانه‌های چین در واکنش به سخنان رجب طیب اردوغان، آن را "غیرمسئولانه و بی‌پایه" دانستند و از او خواستند تا این اظهارات را پس بگیرد. پس از دیدار احمد داود اوغلو، وزیر امور خارجه ترکیه از چین در سال ۲۰۰۹ روابط میان دو کشور بار دیگر به حال عادی بازگشت.
ایران و سوریه از موضوعات مورد بحث
بحران کنونی در سوریه و کشمکش‌ها بر سر برنامه‌های هسته‌ای ایران از دیگر موضوعاتی بودند که در دیدار میان نخست‌وزیران چین و ترکیه مطرح شد. جزئیات بیشتری در مورد محتوای گفت‌وگوهای رجب طیب اردوغان و ون جیابائو منتشر نشده است.
ترکیه و چین مواضع در برخورد با ناآرامی‌های یک ساله در سوریه مواضع متفاوتی را داشته‌اند. در حالی‌که چین به همراه روسیه یکی از متحدان بشار اسد به شمار می‌رود، دولت ترکیه خواستار کناره‌گیری وی از قدرت شده است.
به تازگی نیز این کشور میزبان نشستی با نام "دوستان سوریه" در شهر استانبول بود که نمایندگان بیش از ۷۰ کشور جهان در آن حضور داشتند.
چین و ترکیه همچنین موافقتنامه‌هایی را در زمینه‌های فرهنگی، رسانه و سرمایه‌گذاری‌های دو جانبه با یکدیگر به امضا رساندند. چین پس از روسیه و آلمان بزرگترین شریک تجاری ترکیه به شمار می‌رود. حجم مبادلات تجاری دو کشور در سال ۲۰۱۱ بالغ بر ۱۸ میلیارد دلار بوده است.
به گزارش خبرگزاری فرانسه یکی از این موافقتنامه‌ها میان سازمان تأمین انرژی ملی چین و وزارت انرژی ترکیه به امضا رسیده است. دو کشور جزئیات بیشتری در مورد این معاهدات ذکر نکرده‌اند.
جزئیات بیشتری در مورد محتوای گفت‌وگوهای رجب طیب اردوغان و ون جیابائو منتشر نشده استدولت ترکیه در گذشته انتقادات شدیدی را به دلیل سیاست‌های تبعیض‌آمیز پکن در قبال مسلمانان این منطقه به دولت چین وارد ساخته بود، اما با این همه دو کشور در تمام این سال‌ها و علیرغم این امر روابط سیاسی خود را حفظ کرده بودند.
اویغورها از نظر زبانی و فرهنگی با ترکیه نزدیکی بسیاری دارند.
آقای اردوغان یکی از سخت‌ترین رهبران منتقد چین در زمان ناآرامی‌های سال ۲۰۰۹ در استان شین جیانگ بود و در آن زمان این واقعه را "نسل‌کشی اویغورها" دانسته و از دولت چین خواسته بود تا از قربانی شدن افراد بیشتر جلوگیری کند.
رسانه‌های چین در واکنش به سخنان رجب طیب اردوغان، آن را "غیرمسئولانه و بی‌پایه" دانستند و از او خواستند تا این اظهارات را پس بگیرد. پس از دیدار احمد داود اوغلو، وزیر امور خارجه ترکیه از چین در سال ۲۰۰۹ روابط میان دو کشور بار دیگر به حال عادی بازگشت.
ایران و سوریه از موضوعات مورد بحث
بحران کنونی در سوریه و کشمکش‌ها بر سر برنامه‌های هسته‌ای ایران از دیگر موضوعاتی بودند که در دیدار میان نخست‌وزیران چین و ترکیه مطرح شد. جزئیات بیشتری در مورد محتوای گفت‌وگوهای رجب طیب اردوغان و ون جیابائو منتشر نشده است.
ترکیه و چین مواضع در برخورد با ناآرامی‌های یک ساله در سوریه مواضع متفاوتی را داشته‌اند. در حالی‌که چین به همراه روسیه یکی از متحدان بشار اسد به شمار می‌رود، دولت ترکیه خواستار کناره‌گیری وی از قدرت شده است.
به تازگی نیز این کشور میزبان نشستی با نام "دوستان سوریه" در شهر استانبول بود که نمایندگان بیش از ۷۰ کشور جهان در آن حضور داشتند.
چین و ترکیه همچنین موافقتنامه‌هایی را در زمینه‌های فرهنگی، رسانه و سرمایه‌گذاری‌های دو جانبه با یکدیگر به امضا رساندند. چین پس از روسیه و آلمان بزرگترین شریک تجاری ترکیه به شمار می‌رود. حجم مبادلات تجاری دو کشور در سال ۲۰۱۱ بالغ بر ۱۸ میلیارد دلار بوده است.
دولت تونس تجمع در خیابان مرکزی پایتخت این کشور را ممنوع کرد. توسل نیروهای پلیس به خشونت برای متفرق کردن گردهم‌آیی یادبود مبارزان استقلال تونس، اختلاف میان دولت اسلامگرا و نیروهای اپوزیسیون را شدت بخشیده است.
گردهم‌آیی یادبود یک مبارز استقلال‌خواه تونس که سال ۱۹۸۹ کشته شد، قرار بود روز دوشنبه (۹ آوریل/ ۲۱ فروردین) در بلوار حبیب بورقیبه برگزار شود. این خیابان واقع در مرکز پایتخت تونس، همان مکانی است که گردهم‌آیی چندین هزار نفر معترضان در آن، سال گذشته حکومت دیکتاتور تونس زین‌العابدین بن‌علی را ساقط کرد.
کسانی که روز دوشنبه در این خیابان گردآمده بودند درست مانند گردهم‌آیی ۱۴ ژانویه ۲۰۱۱ که بن‌علی را مجبور به استعفا کرد، رو در روی نیروهای پلیس فریاد می‌زدند: «ملت سقوط نظام را می‌خواهد!» فضای سیاسی تونس از چند هفته پیش رو به تنش بیشتری گذارده است.
حکم دولت تازه: تظاهرات ممنوع
حزب اسلامگرای "النهضه" که دولت تازه تونس رادر اختیار دارد، از دو هفته پیش هرگونه گردهم‌آیی در بلوار حبیب بورقیبه را ممنوع کرده است. این تصمیم بسیاری از نیروهای اپوزیسیون را خشمگین کرده است. بلالونا جلیله، مدیر بنیاد "برای شفافیت مالی" یکی از منتقدان این تصمیم است.
خانم جلیله به مارک داگ، خبرنگار شبکه‌های دولتی رادیویی آلمان در تونس میگوید: «از قرار معلوم وزیر کشورایده بهتری نداشته غیر از اینکه گردهم‌آیی در بلوار بورقیبه را ممنوع کند که یک سال پیش بن‌علی را مجبور را به استعفا کرد.»
خانم جلیله معتقد است که این خیابان حزب "النهضه" را هم از قدرت برکنار خواهد کرد.
او میگوید: «ما برای یادبود شهیدانمان، شهدای راه استقلال و انقلاب ۱۴ ژانویه ۲۰۱۱اینجا آمدیم. مسلم است که شهدای بیشتری خواهیم داد. ما آماد‌ه‌ایم برای دمکراسی قربانی بدهیم.»
"ما به انقلاب دوم نیاز داریم"
بسیاری از تظاهرکنندگان دولت را متهم می‌کنند که گردهم‌آیی معترضان را با خشونت سرکوب می‌کند. واقعیت این است که پلیس تونس هفته گذشته چندین‌بار با گاز اشک‌آور به تظاهرکنندگان حمله کرده است.
البته در میان گروه‌های اسلامگرا، تندروهای سلفی مخالف تظاهرات نیستند. اما حزب النهضه رسما فاصله خود را با سلفی‌ها حفط کرده است. النهضه مخالف درخواست سلفی‌ها برای تدوین قانون اساسی کشور بر اساس شریعت اسلام است.
با این حال بسیاری از تظاهرکنندگان بر این باورند که حزب النهضه و اسلامگرایان تندروی سلفی دست‌شان در یک کاسه است.
مدیر بنیاد "برای شفافیت مالی" معتقد است: «ما به یک انقلاب دوم نیاز داریم. دولت سه ماه است که عدم صلاحیت خود را نشان داده است. وقتی اسلامگرایان در زندان بودند ما برای آزادی آنها هم مبارزه کردیم. اکنون اجازه نمی‌دهیم که آنها آزادی ما را بگیرند.»
ضرب و شتم تظاهرکنندگان و خبرنگاران توسط نیروهای لباس شخصی
نیروهای پلیس روز دوشنبه ابتدا با گاز اشک‌آور و سپس توسل به باتوم مانع گردهم‌آیی هزاران تظاهرکننده‌ای شدند که تلاش داشتند خود را به بلوار حبیب بورقیبه برسانند.
مارک داگ، خبرنگار شبکه‌های دولتی رادیویی آلمان در تونس میگوید، برخی با لباس شخصی میان جمعیت گاز اشک‌آور پرتاب می‌کردند یا از اتومیبل‌های شخصی بیرون می‌پریدند و با باتوم به جان تظاهرکنندگان می‌افتادند و سپس به سرعت صحنه را ترک می‌کردند.
احمد ابراهیم، رئیس حزب چپ "المسار" برای دمکراسی که در این گردهم‌آیی روز دوشنبه حضور داشت، به مارک داگ گفت: «این گردهم‌آیی تظاهرات علیه دولت نیست. ما برای یادبود شهیدانمان گردآمدیم که در درجه نخست ربطی به اپوزیسیون بودن ما ندارد. اما از قرار دولت وضعیت را به گونه‌ی دیگری می‌بیند.»
خبرنگار شبکه‌های دولتی رادیویی آلمان از ضرب و شتم شدید شماری از تظاهرکنندگان توسط نیروهای پلیس و حتی حمله به خبرنگاران خبر داده است.
او میگوید پلیس دور از دریچه لنز دوربین‌ها و میکروفون‌ها خبرنگارانی را که قصد داشتند از این گردهم‌آیی گزارش تهیه کنند مورد فحاشی و ضرب و شتم قرار داده است.
ابعاد خشونت در حدی بوده است که منصف مرزوقی، رئیس‌جمهور تونس که از فعالان پرسابقه‌ی حقوق بشر بوده است، دوشنبه شب در سخنرانی ویژه تلویزیونی خود مردم را خطاب قرار داد و ابعاد خشونت را "غیرقابل پذیرش" خواند.
منصف مرزوقی هم تظاهرکنندگان و هم نیروهای پلیس را مسئول درگیری‌های بولوار حبیب بورقیبه و افزایش خشونتها معرفی کرد. وی گفت نیروهایی وجود دارند که می‌خواهند دولت را به شکست بکشانند.
رئیس‌جمهور تونس در سخنان خود کوشید مردم را به آرامش و تعادل فرا بخواند. ولی در جامعه تونس یک چیز مسلم است، و آن اینکه، هر روز شکاف میان اسلامگرایان و مخالفان‌شان بیشتر میشود.
کسانی که روز دوشنبه در این خیابان گردآمده بودند درست مانند گردهم‌آیی ۱۴ ژانویه ۲۰۱۱ که بن‌علی را مجبور به استعفا کرد، رو در روی نیروهای پلیس فریاد می‌زدند: «ملت سقوط نظام را می‌خواهد!» فضای سیاسی تونس از چند هفته پیش رو به تنش بیشتری گذارده است.
حکم دولت تازه: تظاهرات ممنوع
حزب اسلامگرای "النهضه" که دولت تازه تونس رادر اختیار دارد، از دو هفته پیش هرگونه گردهم‌آیی در بلوار حبیب بورقیبه را ممنوع کرده است. این تصمیم بسیاری از نیروهای اپوزیسیون را خشمگین کرده است. بلالونا جلیله، مدیر بنیاد "برای شفافیت مالی" یکی از منتقدان این تصمیم است.
پلیس تونس هفته گذشته چندین بار با توسل خشونت گردهم‌آیی معترضان را متفرق کرد
خانم جلیله معتقد است که این خیابان حزب "النهضه" را هم از قدرت برکنار خواهد کرد.
او میگوید: «ما برای یادبود شهیدانمان، شهدای راه استقلال و انقلاب ۱۴ ژانویه ۲۰۱۱اینجا آمدیم. مسلم است که شهدای بیشتری خواهیم داد. ما آماد‌ه‌ایم برای دمکراسی قربانی بدهیم.»
"ما به انقلاب دوم نیاز داریم"
بسیاری از تظاهرکنندگان دولت را متهم می‌کنند که گردهم‌آیی معترضان را با خشونت سرکوب می‌کند. واقعیت این است که پلیس تونس هفته گذشته چندین‌بار با گاز اشک‌آور به تظاهرکنندگان حمله کرده است.
البته در میان گروه‌های اسلامگرا، تندروهای سلفی مخالف تظاهرات نیستند. اما حزب النهضه رسما فاصله خود را با سلفی‌ها حفط کرده است. النهضه مخالف درخواست سلفی‌ها برای تدوین قانون اساسی کشور بر اساس شریعت اسلام است.
با این حال بسیاری از تظاهرکنندگان بر این باورند که حزب النهضه و اسلامگرایان تندروی سلفی دست‌شان در یک کاسه است.
مدیر بنیاد "برای شفافیت مالی" معتقد است: «ما به یک انقلاب دوم نیاز داریم. دولت سه ماه است که عدم صلاحیت خود را نشان داده است. وقتی اسلامگرایان در زندان بودند ما برای آزادی آنها هم مبارزه کردیم. اکنون اجازه نمی‌دهیم که آنها آزادی ما را بگیرند.»
ضرب و شتم تظاهرکنندگان و خبرنگاران توسط نیروهای لباس شخصی
نیروهای پلیس روز دوشنبه ابتدا با گاز اشک‌آور و سپس توسل به باتوم مانع گردهم‌آیی هزاران تظاهرکننده‌ای شدند که تلاش داشتند خود را به بلوار حبیب بورقیبه برسانند.
مارک داگ، خبرنگار شبکه‌های دولتی رادیویی آلمان در تونس میگوید، برخی با لباس شخصی میان جمعیت گاز اشک‌آور پرتاب می‌کردند یا از اتومیبل‌های شخصی بیرون می‌پریدند و با باتوم به جان تظاهرکنندگان می‌افتادند و سپس به سرعت صحنه را ترک می‌کردند.
احمد ابراهیم، رئیس حزب چپ "المسار" برای دمکراسی که در این گردهم‌آیی روز دوشنبه حضور داشت، به مارک داگ گفت: «این گردهم‌آیی تظاهرات علیه دولت نیست. ما برای یادبود شهیدانمان گردآمدیم که در درجه نخست ربطی به اپوزیسیون بودن ما ندارد. اما از قرار دولت وضعیت را به گونه‌ی دیگری می‌بیند.»
خبرنگار شبکه‌های دولتی رادیویی آلمان از ضرب و شتم شدید شماری از تظاهرکنندگان توسط نیروهای پلیس و حتی حمله به خبرنگاران خبر داده است.
او میگوید پلیس دور از دریچه لنز دوربین‌ها و میکروفون‌ها خبرنگارانی را که قصد داشتند از این گردهم‌آیی گزارش تهیه کنند مورد فحاشی و ضرب و شتم قرار داده است.
ابعاد خشونت در حدی بوده است که منصف مرزوقی، رئیس‌جمهور تونس که از فعالان پرسابقه‌ی حقوق بشر بوده است، دوشنبه شب در سخنرانی ویژه تلویزیونی خود مردم را خطاب قرار داد و ابعاد خشونت را "غیرقابل پذیرش" خواند.
منصف مرزوقی هم تظاهرکنندگان و هم نیروهای پلیس را مسئول درگیری‌های بولوار حبیب بورقیبه و افزایش خشونتها معرفی کرد. وی گفت نیروهایی وجود دارند که می‌خواهند دولت را به شکست بکشانند.
رئیس‌جمهور تونس در سخنان خود کوشید مردم را به آرامش و تعادل فرا بخواند. ولی در جامعه تونس یک چیز مسلم است، و آن اینکه، هر روز شکاف میان اسلامگرایان و مخالفان‌شان بیشتر میشود.
زمان برقراری آتش‌بس در سوریه آغاز شده ولی هیچ نشانه‌ای از اجرای برنامه عنان از سوی رژیم اسد دیده نمی‌شود. در حالی که حملات نظامی به مردم در روز آتش‌بس ادامه یافته، وزیرخارجه سوریه برای رایزنی به مسکو رفته است. امید برای برقراری آتش‌بس در سوریه رنگ باخته است. وزارت امورخارجه آمریکا اعلام کرد که "هیچ نشانه‌ای" برای اجرای تعهدات از سوی رژیم سوریه دیده نمی‌شود.
معاون وزیرخارجه ترکیه نیز گفت که حکومت سوریه عملاَ از اجرای تعهدات خود برای پیشبرد برنامه عنان از تاریخ ۱۰ آوریل تخطی کرده است.
روز سه‌شنبه (۱۰ آوریل/۲۲ فروردین) ارتش سوریه حملات خود علیه مخالفان را تشدید کرد.
به گزارش خبرگزاری فرانسه به نقل از دیده‌بان حقوق بشر سوریه مستقر در لندن، نظامیان سوری از زمین و هوا یک روستای واقع در شمال استان حلب را به گلوله و خمپاره بسته‌اند.
اردوغان، نخست‌وزیر ترکیه گفت که حمله رژیم اسد به پناهجویان سوری بی‌پاسخ نمی‌ماند.کوفی عنان، نماینده ویژه سازمان ملل و اتحادیه عرب در امور سوریه روز یکشنبه (۸ آوریل) در بیانیه‌ای ادامه خشونت‌های "غیرقابل پذیرش" در سوریه را بر خلاف تعهداتی خواند که از سوی اسد به وی داده شده است.
او در این بیانیه نوشت که گزارشهای اخیر درباره موج خشونتها در شهرهای مختلف سوریه که به سطح هشداردهنده‌ای از تلفات و تعداد افراد پناهجو و آواره رسیده، "تکان‌دهنده" هستند.
عنان قرار است در روز سه‌شنبه (۱۰ آوریل/۲۲ فروردین) از اردوگاه پناهجویان و آوارگان سوری در خاک ترکیه بازدید کند. حدود ۲۵ هزار آواره سوری هم‌اکنون در منطقه مرزی ترکیه اسکان داده شده‌اند.
انتقاد شدید اردوغان به رژیم اسد در پی حمله به آوارگان سوری
رجب طیب اردوغان، نخست وزیر ترکیه نیز حمله ماموران اسد به پناهجویان سوری را به شدت محکوم کرد و آن را "نقض آشکار حریم مرزهای" کشور خود دانست.
اردوغان در حاشیه دیدارش با مقامات چینی در پکن تاکید کرد که ترکیه احتمالاَ از حق بین‌المللی خود برای پاسخی مناسب به این حمله استفاده خواهد کرد.
وی همچنین ابراز امیدواری کرد که در موضع چین و روسیه نسبت به رژیم سوریه تغییراتی به وجود آید.
سفر وزیرامورخارجه سوریه به روسیه
ولید معلم، وزیر امورخارجه سوریه برای رایزنی با مقامات روسی در شامگاه دوشنبه (۹ آوریل/۲۱ فروردین) وارد مسکو شد. به گفته ناظران سیاسی دلیل اصلی سفر معلم به مسکو به منظور جلب پشتیبانی روسیه از این کشور در شرایط کنونی است. ناظران بر این باورند که سوریه قادر به اجرای تعهدات خود در قبال سازمان ملل متحد نیست.
خبرگزاری اینترفاکس از قول گنادی گاتیلوف، معاون وزیر امورخارجه روسیه نوشت: «گفتوگو با مقامات سوریه درباره برنامه کوفی عنان خواهد بود. این برنامه دارای نکات مشخصی است که روسیه از آن حمایت کرده است.»
قرار است ولید معلم با سرگئی لاوروف، وزیر امورخارجه روسیه در روز سه‌شنبه ۱۰ آوریل دیدار داشته باشد. روسیه، ایران و چین از جمله معدود کشورهایی هستند که از رژیم اسد پشتیبانی می‌کنند.
حمله نماینده ولی فقیه در سپاه به قطر، عربستان و ترکیه
علی سعیدی، نماینده ولی فقیه در سپاه پاسداران گفت که «در توطئه علیه سوریه، رژیم عربستان و قطر نقش پادویی آمریکا و غرب را ایفا می‌کنند.» بنا به ارزیابی وی تحولات در منطقه به نفع این کشورها پیش نمی‌رود.
سعیدی همچون دیگر مقامات جمهوری اسلامی، سوریه را "خط مقدم جبهه مقاومت" در برابر اسرائیل خواند.
نماینده ولی فقیه مدعی شد ترکیه در صدد رهبری جهان اسلام است. سعیدی افزود: «اردوغان یا خواب امپراتوری عثمانی را می‌بیند و یا با توجه به افول شرایط عربستان و مصر می‌خواهد نقش رهبری جهان اسلام را بر عهده بگیرد، البته شاید یکی دیگر از دلایل این باشد که وعده‌های بسیار سنگینی از آمریکا به آنها داده شده باشد.»
نماینده ولی فقیه جمهوری اسلامی گفت: «هیچ کس انتظار نداشت جریانی که در ترکیه زمینه‌ساز حزب عدالت و توسعه بوده این چنین چندین نقش بازی کند که از یک سو در جلسات به مشاجره با مسئولان رژیم صهیونیستی بپردازد و ژست ضداسرائیلی بگیرد و از سوی دیگر با آمریکا و انگلستان همراه شود.»
آمریکا: هیچ نشانه‌ای از انجام تعهدات نیست
دولت آمریکا روز دوشنبه خواست اسد مبنی بر اخذ تعهد کتبی از اپوزیسیون را تلاشی برای منحرف کردن افکار عمومی جهان دانست. ویکتوریا نولند، سخنگوی وزارت امور خارجه آمریکا گفت: «این کار با هدف انحراف افکار عمومی از این واقعیت است که رژیم اسد خواهان اجرای تعهدات داده شده به کوفی عنان نیست.» او افزود: «این کار فقط تلاشی برای به تعویق انداختن زمان اجرای تعهدات است.»
بشار اسد در آخرین لحظات پیش از شروع آتش‌بس اعلام کرد که برای اجرای آتش‌بس، اپوزیسیون سوریه باید به‌طور کتبی تضمین دهد که دست از مبارزه مسلحانه خواهد کشید و سلاح‌های خود را تحویل خواهد داد. اپوزیسیون سوریه این درخواست را رد کرده است.
وی آتش گشودن بر روی آوارگان در کشورهای همسایه را نشانه دیگری از عدم تمایلی رژیم اسد به انجام تعهدات خود در قبال برنامه کوفی عنان خواند. به گفته نولند «نه تنها خشونتها در روزهای اخیر کاهش نیافته که بدتر هم شده است.»
پیام محکومیت از سوی بان کی‌مون
در همین حال بان کی مون، دبیر کل سازمان ملل، روز گذشته پیش از برقراری آتش‌بس درسوریه از رژیم اسد خواست به کشتار غیرنظامیان پایان بخشد.
مارتین نسیرکی، سخنگوی بان کی مون گفت: «دبیر کل سازمان ملل مجدداَ تقاضای خود برای پایان دادن به اقدامات نظامی را تکرار کرده و خواهان آنست که حکومت سوریه به تمامی تعهداتش در قبال برنامه کوفی عنان جامه عمل بپوشاند.»
دبیر کل سازمان ملل همچنین کشتار پناهجویان سوری در داخل خاک ترکیه و کشته شدن یک روزنامه‌نگار در لبنان توسط رژیم اسد را محکوم کرد.
معاون وزیرخارجه ترکیه نیز گفت که حکومت سوریه عملاَ از اجرای تعهدات خود برای پیشبرد برنامه عنان از تاریخ ۱۰ آوریل تخطی کرده است.
روز سه‌شنبه (۱۰ آوریل/۲۲ فروردین) ارتش سوریه حملات خود علیه مخالفان را تشدید کرد.
به گزارش خبرگزاری فرانسه به نقل از دیده‌بان حقوق بشر سوریه مستقر در لندن، نظامیان سوری از زمین و هوا یک روستای واقع در شمال استان حلب را به گلوله و خمپاره بسته‌اند.
اردوغان، نخست‌وزیر ترکیه گفت که حمله رژیم اسد به پناهجویان سوری بی‌پاسخ نمی‌ماند.او در این بیانیه نوشت که گزارشهای اخیر درباره موج خشونتها در شهرهای مختلف سوریه که به سطح هشداردهنده‌ای از تلفات و تعداد افراد پناهجو و آواره رسیده، "تکان‌دهنده" هستند.
عنان قرار است در روز سه‌شنبه (۱۰ آوریل/۲۲ فروردین) از اردوگاه پناهجویان و آوارگان سوری در خاک ترکیه بازدید کند. حدود ۲۵ هزار آواره سوری هم‌اکنون در منطقه مرزی ترکیه اسکان داده شده‌اند.
انتقاد شدید اردوغان به رژیم اسد در پی حمله به آوارگان سوری
رجب طیب اردوغان، نخست وزیر ترکیه نیز حمله ماموران اسد به پناهجویان سوری را به شدت محکوم کرد و آن را "نقض آشکار حریم مرزهای" کشور خود دانست.
اردوغان در حاشیه دیدارش با مقامات چینی در پکن تاکید کرد که ترکیه احتمالاَ از حق بین‌المللی خود برای پاسخی مناسب به این حمله استفاده خواهد کرد.
وی همچنین ابراز امیدواری کرد که در موضع چین و روسیه نسبت به رژیم سوریه تغییراتی به وجود آید.
سفر وزیرامورخارجه سوریه به روسیه
ولید معلم، وزیر امورخارجه سوریه برای رایزنی با مقامات روسی در شامگاه دوشنبه (۹ آوریل/۲۱ فروردین) وارد مسکو شد. به گفته ناظران سیاسی دلیل اصلی سفر معلم به مسکو به منظور جلب پشتیبانی روسیه از این کشور در شرایط کنونی است. ناظران بر این باورند که سوریه قادر به اجرای تعهدات خود در قبال سازمان ملل متحد نیست.
خبرگزاری اینترفاکس از قول گنادی گاتیلوف، معاون وزیر امورخارجه روسیه نوشت: «گفتوگو با مقامات سوریه درباره برنامه کوفی عنان خواهد بود. این برنامه دارای نکات مشخصی است که روسیه از آن حمایت کرده است.»
قرار است ولید معلم با سرگئی لاوروف، وزیر امورخارجه روسیه در روز سه‌شنبه ۱۰ آوریل دیدار داشته باشد. روسیه، ایران و چین از جمله معدود کشورهایی هستند که از رژیم اسد پشتیبانی می‌کنند.
حمله نماینده ولی فقیه در سپاه به قطر، عربستان و ترکیه
علی سعیدی، نماینده ولی فقیه در سپاه پاسداران گفت که «در توطئه علیه سوریه، رژیم عربستان و قطر نقش پادویی آمریکا و غرب را ایفا می‌کنند.» بنا به ارزیابی وی تحولات در منطقه به نفع این کشورها پیش نمی‌رود.
سعیدی همچون دیگر مقامات جمهوری اسلامی، سوریه را "خط مقدم جبهه مقاومت" در برابر اسرائیل خواند.
نماینده ولی فقیه مدعی شد ترکیه در صدد رهبری جهان اسلام است. سعیدی افزود: «اردوغان یا خواب امپراتوری عثمانی را می‌بیند و یا با توجه به افول شرایط عربستان و مصر می‌خواهد نقش رهبری جهان اسلام را بر عهده بگیرد، البته شاید یکی دیگر از دلایل این باشد که وعده‌های بسیار سنگینی از آمریکا به آنها داده شده باشد.»
آمریکا: هیچ نشانه‌ای از انجام تعهدات نیست
دولت آمریکا روز دوشنبه خواست اسد مبنی بر اخذ تعهد کتبی از اپوزیسیون را تلاشی برای منحرف کردن افکار عمومی جهان دانست. ویکتوریا نولند، سخنگوی وزارت امور خارجه آمریکا گفت: «این کار با هدف انحراف افکار عمومی از این واقعیت است که رژیم اسد خواهان اجرای تعهدات داده شده به کوفی عنان نیست.» او افزود: «این کار فقط تلاشی برای به تعویق انداختن زمان اجرای تعهدات است.»
بشار اسد در آخرین لحظات پیش از شروع آتش‌بس اعلام کرد که برای اجرای آتش‌بس، اپوزیسیون سوریه باید به‌طور کتبی تضمین دهد که دست از مبارزه مسلحانه خواهد کشید و سلاح‌های خود را تحویل خواهد داد. اپوزیسیون سوریه این درخواست را رد کرده است.
نولند گفت که آمریکا هیچ نشانه‌ای در جهت بیرون کشیدن ارتش از شهرها نمی‌بیند. وی افزود: «ما قویاَ هر حمله از سوی رژیم سوریه به اردوگاه پناهندگان در کشورهای هم‌مرز را محکوم می‌کنیم و به علت گزارشهای امروز خشمگین هستیم.»
وی آتش گشودن بر روی آوارگان در کشورهای همسایه را نشانه دیگری از عدم تمایلی رژیم اسد به انجام تعهدات خود در قبال برنامه کوفی عنان خواند. به گفته نولند «نه تنها خشونتها در روزهای اخیر کاهش نیافته که بدتر هم شده است.»
پیام محکومیت از سوی بان کی‌مون
در همین حال بان کی مون، دبیر کل سازمان ملل، روز گذشته پیش از برقراری آتش‌بس درسوریه از رژیم اسد خواست به کشتار غیرنظامیان پایان بخشد.
مارتین نسیرکی، سخنگوی بان کی مون گفت: «دبیر کل سازمان ملل مجدداَ تقاضای خود برای پایان دادن به اقدامات نظامی را تکرار کرده و خواهان آنست که حکومت سوریه به تمامی تعهداتش در قبال برنامه کوفی عنان جامه عمل بپوشاند.»
دبیر کل سازمان ملل همچنین کشتار پناهجویان سوری در داخل خاک ترکیه و کشته شدن یک روزنامه‌نگار در لبنان توسط رژیم اسد را محکوم کرد.
آمريکا: نيات ايران را با اقداماتش می سنجيم
جی کارنی، سخنگوی کاخ سفيد، روز دوشنبه ۲۱ فروردين گفته است، ايران برای اين که به آمريکا و جامعه بين المللی اطمينان بدهد که به دنبال دستيابی به سلاح هسته ای نيست، می بايست گام های مشخص و قطعی را بردارد. وی همچنين گفته است، نيات ايران را نه با حرف هایش که با اقداماتش می بايست سنجيد.
جی کارنی که در آستانه برگزاری دورتاره مذاکرات هسته ای ايران و شش قدرت جهانی در روز شنبه در ترکيه صحبت می کرد، گفت: ما انتظار داريم چنين مذاکراتی شرايط لازم را برای پيشرفت واقعی فراهم کند.
قرار است دور تازه مذاکرات هسته ای ايران با کشورهای آمريکا، بريتانيا، فرانسه، چين و روسيه به همراه آلمان، گروه موسوم به ۱+۵، در روز ۲۶ فروردين ماه در استانبول برگزار شود.
سخنگوی کاخ سفيد همچنين اظهار داشت: برای ما مشخص و روشن است که ايران برای اجرای تعهدات بين المللی اش و رفع نگرانی ها جهانی در خصوص برنامه هسته ایش، باید دست به چه نوع اقداماتی بزند.
جی کارنی گفت:«ما نياز داريم که ببينيم ايران گام های مشخصی برداشته که نشان می دهد که آنها جاه طلبی برای دستيابی به سلاح هسته ای را رها کرده اند.»
سخنگوی کاخ سفيد اضافه کرده است:« اين بسيار مهم است که نيات ايرانی ها را برخلاف حرف ها که با اقداماتشان سنجيده شود و ما چنين کاری را خواهيم کرد. ولی اين هم مهم است چنين مذاکراتی پس از يک تاخير طولانی بارديگر برگزار می شود.»
جی کارنی همچنين گفته است : همانطور که باراک اوباما، رييس جمهوری آمريکا، به صراحت اعلام کرد، پنجره ديپلماتيک برای حل مناقشه هسته ای ايران در حال بسته شدن است، به همين دليل ايران می بايست مذاکرات را «جدی» بگيرد، چرا که نگرانی های عميقی در جهان در خصوص اهداف برنامه هسته ای ايران وجود دارد.
کشورهای غربی ايران را متهم می کنند که درپوشش برنامه هسته ای خود در صدد دستيابی به تکنولوژی ساخت سلاح هسته ای است. ايران با رد اين اتهامات می گويد، برنامه هسته ايش کاملا صلح آميز و در راستای توليد انرژی است.
کشورهای گروه ۱+۵ در تلاشند تا از طريق گفت و گو ايران را به همکاری برای حل نگرانی های جامعه بين المللی در خصوص برنامه هسته ای اين کشور ترغيب کنند.
آخرين دور مذاکرات ايران و گروه ۱+۵ بدون دستيابی به نتيجه ای در ژانويه سال ۲۰۱۱ در استانبول انجام شد.
جی کارنی که در آستانه برگزاری دورتاره مذاکرات هسته ای ايران و شش قدرت جهانی در روز شنبه در ترکيه صحبت می کرد، گفت: ما انتظار داريم چنين مذاکراتی شرايط لازم را برای پيشرفت واقعی فراهم کند.
قرار است دور تازه مذاکرات هسته ای ايران با کشورهای آمريکا، بريتانيا، فرانسه، چين و روسيه به همراه آلمان، گروه موسوم به ۱+۵، در روز ۲۶ فروردين ماه در استانبول برگزار شود.
سخنگوی کاخ سفيد همچنين اظهار داشت: برای ما مشخص و روشن است که ايران برای اجرای تعهدات بين المللی اش و رفع نگرانی ها جهانی در خصوص برنامه هسته ایش، باید دست به چه نوع اقداماتی بزند.
جی کارنی گفت:«ما نياز داريم که ببينيم ايران گام های مشخصی برداشته که نشان می دهد که آنها جاه طلبی برای دستيابی به سلاح هسته ای را رها کرده اند.»
سخنگوی کاخ سفيد اضافه کرده است:« اين بسيار مهم است که نيات ايرانی ها را برخلاف حرف ها که با اقداماتشان سنجيده شود و ما چنين کاری را خواهيم کرد. ولی اين هم مهم است چنين مذاکراتی پس از يک تاخير طولانی بارديگر برگزار می شود.»
جی کارنی همچنين گفته است : همانطور که باراک اوباما، رييس جمهوری آمريکا، به صراحت اعلام کرد، پنجره ديپلماتيک برای حل مناقشه هسته ای ايران در حال بسته شدن است، به همين دليل ايران می بايست مذاکرات را «جدی» بگيرد، چرا که نگرانی های عميقی در جهان در خصوص اهداف برنامه هسته ای ايران وجود دارد.
کشورهای غربی ايران را متهم می کنند که درپوشش برنامه هسته ای خود در صدد دستيابی به تکنولوژی ساخت سلاح هسته ای است. ايران با رد اين اتهامات می گويد، برنامه هسته ايش کاملا صلح آميز و در راستای توليد انرژی است.
کشورهای گروه ۱+۵ در تلاشند تا از طريق گفت و گو ايران را به همکاری برای حل نگرانی های جامعه بين المللی در خصوص برنامه هسته ای اين کشور ترغيب کنند.
آخرين دور مذاکرات ايران و گروه ۱+۵ بدون دستيابی به نتيجه ای در ژانويه سال ۲۰۱۱ در استانبول انجام شد.
اژه ای: حکم جوانفکر، بقایی و فائزه هاشمی اجرا خواهد شد
غلامحسین محسنی اژه ای، سخنگوی قوه قضاییه روز دوشنبه گفت حکم زندان صادر شده برای فائزه هاشمی در دادگاه تجدید نظر نهایی شده و برای اجرا به دایره اجرای احکام ارسال شده است. همچنین احکام بقایی و جوانفکر هم روند اجرایی را طی می کند و اجرا خواهد شد.به گزارش خبرگزاری دانشجویان ایران، ایسنا، غلامحسین محسنی اژه ای گفت: «من عرض کردم که اين احکام قطعی شده است و به اجرای احکام رفته و ان‌شاالله اجرايی میشود. من زمان آن را نمی‌دانم. برای مراحل اجرا من نمی‌توانم زمان تعيين کنم.»
وی با رد پرسشی به نام «تعویق در اجرای احکام» گفت: «اجرای احکام در اين دوره اخير به خصوص در سال ۸۹ و ۹۰ به مراتب از گذشته سريع‌تر و بيشتر بوده است. رسيدگی به پرونده‌هايی همچون مواد مخدر، شرارت‌ها و مفاسد اقتصادی، از اين جمله هستند.
فائزه هاشمی، دختر اکبر هاشمی رفسنجانی، از سوی شعبه ۱۵ دادگاه انقلاب اسلامی تهران به رياست قاضی صلواتی به جرم «فعاليت تبليغی عليه نظام» به شش ماه حبس و پنج سال محروميت از فعاليت‌های سياسی، فرهنگی و مطبوعاتی محکوم شده است.
پرونده حمید بقایی، معاون اجرایی محمود احمدی‌نژاد در دیوان عدالت اداری در حال بررسی است که به زمان دوران ریاست بقایی در سازمان میراث فرهنگی باز می گردد. پرونده آقای بقایی منجر به صدور حکم «انفصال از خدمات دولتی» برای معاون اجرایی احمدی‌نژاد شده است.
علی اکبر جوانفکر، رییس موسسه روزنامه ایران و مشاور رسانه ای محمود احمدی نژاد هم در یکی از پرونده های خود محکوم به زندان شده است.
پرونده اختلاس بزرگ بانکی
سخنگوی دستگاه قضايی در خصوص پرونده اختلاس بانکی بزرگ اخیر گفته است:« در ميان ۳۲ متهمی که در پرونده فساد عظيم بانکی برايشان کيفرخواست صادره شده و محاکمه آنان در جريان است، تعدادی معاون وزير نيز حضور دارند. اين افراد نيز به زودی در دادگاه حاضر شده و محاکمه می‌شوند.»
آقای محسنی اژه ای در پاسخ به پرسشی در مورد رسيدگی به اتهامات برخی مسئولان اجرايی در جريان محاکمه عوامل فساد عظيم بانکی گفت: «در جلسات اين دادگاه هيچ اغماضی صورت نگرفت و در اين جلسه با تمام دقت و وسواس کارها انجام شده و تمام کسانی که اتهامی متوجه آنان بود به دادگاه احضار شده‌اند. در مورد اين افراد به تناسب اتهاماتشان که به هر ميزانی بوده قرار مناسب صادر شده است و به اتهامات تمام کسانی که به عنوان متهم تحت تعقيب قرار گرفته‌اند رسيدگی میشود.»
وی افزود: «اگر ما می‌خواستيم همه پرونده را تکميل کنيم و يک‌جا به دادگاه بفرستيم زمان زيادی می‌برد برای همین ا مواردی که امکان آن بود، تکميل شد و بر همين اساس ۳۲ نفربه دادگاه فرستاده شدند. اميدواريم اين جلسات با فاصله کمتری برگزار شود و خواهش من اين بود که اگر می‌توانند در هفته ۲ يا ۳ جلسه را برگزار کنند که گفتند اين امر امکان‌پذير نيست و ششمين جلسه دادگاه يکشنبه هفته آينده برگزار میشود.»
«رسیدگی به پرونده های عليه دولت»
غلامحسین محسنی اژه‌ای در پاسخ به پرسشی در مورد آنچه که آن را تعيين شعباتی ويژه برای رسيدگی به تخلفات دولت گفت: «اين پرونده‌ها در حال رسيدگی است. يک سری جرايم برای رسيدگی طبق قانون نيازمند شعبه ويژه هستند. مواردی هم وجود دارد که به دليل کثرت نيازمند شعبه ويژه هستند. در مجموع اگر بخواهيم به هر پرونده شعبه ويژه بدهيم، خودش غير ويژه میشود. اين‌ها در بخش‌های مربوط به خود در حال رسيدگی هستند.»
آقای محسنی اژه ای همچنين در مورد وضعيت افراد مسئولی که از گروه اميرمنصور آريا حمايت کرده‌اند، گفته است: «اگر کسی با علم به اينکه دارد عمل خلافی صورت می‌گيرد از اين گروه حمايت کرده باشد، متهم است.»
وی افزود: «افرادی که از اين گروه حمايت کرده‌اند، چند دسته هستند. يک دسته ممکن است به عنوان اينکه اين گروه دارد فعاليت اقتصادی می‌کند از آن حمايت کرده باشند و هيچ‌گونه بهره‌برداری شخصی نکرده باشند ولی اگر کسی با علم به اينکه دارد عمل خلافی صورت می‌گيرد حمايت کرده باشد، چه اين حمايت کتبی باشد چه شفاهی، ممکن است مصداق معاونت باشد زيرا برخی هستند که اقدامی در حمايت از اين گروه کرده‌اند و ذی‌نفع هم هستند لذا اين قضيه متفاوت است.»
از سخنگوی قوه قضاییه این پرسش مطرح شده که «آيا اين پرونده مهم‌تر از پرونده‌ی دادگاه فتنه نيست که از تلويزيون پخش می‌شد؟» که وی در پاسخ گفته است: « نقد شما به قانون است. قبل از اينکه تبصره ماده ۱۸۸ قانون آيين دادرسی کيفری باشد، علنی بودن به اين معنا بود که هويت افراد هم فاش شود ولی با اضافه شدن اين تبصره علنی بودن به اين معناست که افراد و رسانه‌ها می‌توانند در دادگاه حضور پيدا کنند اما نمی‌توانند اسم يا تصويری از متهمان پخش کنند. ممکن است اين نقد وارد باشد ولی همه ما بايد به قانون ملتزم باشيم.»
غلامحسین محسنی اژه ای گفته است: «اين که می‌گويند چرا در يک مورد خلاف اين تبصره عمل شده است بايد گفت در آن شرايط مسئولان وقت به لحاظ مسائل امنيتی تشخيصی داشتند که اين تشخيص در همان زمان هم مورد سوال و ايراد بود. به فرض اينکه در آن زمان ضرورت زمانی يا هر دليل قانونی ايجاب کرده ولی الان قانون اين است و ما ناگزيريم به قانون ملتزم باشيم وگرنه قانون فرقی بين فساد کوچک و بزرگ نگذاشته است.»
«باراک اوباما و آيت الله خامنه ای بايد مصالحه کنند»
تريتا پارسی، رييس شورای ايرانيان در آمريکا، در تحليلی که روزنامه «هافينگتون پست» آن را منتشر کرده است می نويسد که اگر باراک اوباما و آيت الله خامنه ای در دور جديد مذاکرات هسته ی مصالحه نکنند به گفته يک ديپلمات آشنا با امور خاورميانه منطقه به سوی يک جنگ تمام عيار پيش خواهد رفت. به خاطر صلح جهانی دو طرف بايد کوتاه بيايند.
شواهد موجود نشان می دهد که احتمالا دور جديد گفت و گوها بين ايران و نمايندگان کشورهای پنج به علاوه يک با دوره های قبلی مذاکرات که بی نتيجه ماند تفاوت چندانی خواهد داشت. تحت تاثير فشار محافل سياسی در هر دو کشور، امکانات محدودی که دو طرف برای توافق در نظر گرفته اند و تاکيد هر دو بر نمايش قدرت و سرسختی بر مواضع خود باعث شده که موارد قبلی مذاکرات شکست بخورند.
دولت آمريکا با خواست ها و شروط فراوانی به پای ميز مذاکرات می رود، از جمله قطع غنی سازی با غلظت ۲۰ درصد، توقف تمام فعاليت ها در مرکز هسته ای فردو و تحويل دادن اورانيوم های با غلظت ۲۰ درصد که در ماه های اخير توليد و ذخيره شده اند.
تريتا پارسی می افزايد که از منظر کنترل سوخت و مواد هسته ای اين درخواست های آمريکا معقول هستند. ايران همواره تاکيد کرده که فقط در حد مورد نياز راکتور تحقيقاتی تهران اورانيوم با غلظت ۲۰ درصد توليد می کند.
در مقابل دولت آمريکا می گويد اگر غرب ميله های سوخت هسته ای مورد نياز اين راکتور را در اختيار ايران قرار دهد ديگر آن کشور به غنی سازی با غلظت ۲۰ درصد نيازی نخواهد داشت و از آنجايی که تاسيسات فردو برای اين نوع غنی سازی مهيا شده بنابراين نيازی به ادامه فعاليت آن نخواهد بود.
تحليل عمومی دولت آمريکا اين است که اگر ايران با اين شروط موافقت کند درآينده هر اقدام ديگر آن کشور برای حرکت به سوی توليد سلاح هسته ای کشف خواهد شد. ايران برای توليد بمب حداقل به يکسال وقت نيز دارد ولی ظرف ۳۰ تا ۶۰ روز اقدامات اش در آن راستا کشف و برملا خواهد شد.
اما فعاليت های جاری در مرکز هسته ای فردو و ذخيره کردن اورانيوم با غلظت ۲۰ درصد مدت زمان مورد نياز ايران برای توليد بمب را کوتاه تر و امکان کشف اين اقدامات را دشوارتر خواهد کرد. به همين خاطر شروط اصلی آمريکا روی مرکز هسته ای فردو و مسئله غنی سازی با غلظت ۲۰ درصد متمرکز شده است.
تريتا پارسی در ادامه تحليل خود در روزنامه «هافينگتون پست» می افزايد: در مقابل اين شروط مشخص نيست که آمريکا برای معامله با ايران چه پيشنهاداتی دارد. تا اين لحظه آنچه مقامات آمريکايی گفته اند اين است که در مقابل غرب حاضر است به ايران ميله های سوخت هسته ای مورد نياز راکتور تحقيقاتی تهران را تامين کرده و تحريم های ديگری از سوی سازمان ملل متحد در مورد آن کشور وضع نخواهد شد.
اما يک چنين بسته پيشنهادی از نظر بسياری از تحليلگران مستقل و حتی ديپلمات های ساير کشورهای حاضر در مذاکرات به معنای ايجاد يک بن بست در همان آغاز راه است. به گفته آنها، مشکل در شروط و مطالبات آمريکا نيست بلکه درعدم تعادل بين بده و بستان موجود در اين طرح است.
نويسنده از قول يک مقام ارشد آمريکايی بدون ذکر نام وی می گويد که دولت آمريکا تلاش زيادی کرد تا در مذاکرات پاييز سال ۲۰۰۹ شرايطی را ايجاد کند که توافق بر سر آن برای هر دو طرف يک پيروزی باشد چون در آن زمان غير از اين راه ديگری برای توافق وجود نداشت. در حال حاضر نيز هيچ راه ديگری غير از اين برای حصول به توافق وجود ندارد.
تريتا پارسی می افزايد: در شرايطی که تحريم های بسيار شديدی بر شبکه مالی، حمل و نقل دريايی و صادرات نفت ايران اعمال شده است و از هم اکنون تاثير آنها را به خوبی می توان ديد، بعيد است که حکومت ايران در ازای قول غرب برای نيافزودن به اين تحريم ها دست به مصالحه بزند. به نظر می رسد که هرگونه کاهشی در فعاليت های هسته ای ايران لاجرم بايد با کاهش در شدت تحريم های فعلی غرب و سازمان ملل متحد عليه آن کشور همراه باشد.
مشکل باراک اوباما اين است که تحت فشار رقبای خود در داخل آمريکا هيچ فضايی برای کاستن از تحريم ها عليه ايران ندارد. از آنجایی که مجالس قانونگذاری اکثريت اين تحريم ها را وضع کرده اند فقط آنها می تواند اين تحريم ها را تغيير دهند. در آخرين مورد که باراک اوباما بر سر سياست مربوط به ايران مجلس سنا را به چالش کشيد با رای صد در صد مخالف آن مجلس روبرو شد. رييس جمهوری آمريکا در آستانه برگزاری انتخابات رياست جمهوری حاضر نيست باری ديگر چنين قماری کند.
شايد در ميان خريداران آسيايی و اروپايی نفت ايران امکان انعطاف بيشتری وجود داشته باشد. ولی مشکل در اينجاست که اگر اين کشورها با قطع خريد و يا کاستن از خريد نفت ايران پالايشگاه های خود را با نفت خام توليد کنندگان ديگر تنظيم کنند بعيد است که با وجود همه اين هزينه ها دوباره ظرف چند ماه ديگر به سوی وارد کردن نفت از ايران بازگردند.
تريتا پارسی در ادامه تحليل خود در روزنامه «هافينگتون پست» خاطر نشان می کند که تناقض ذاتی روش موسوم به «ديپلماسی تنبيهی» در اين است که در صورت تبعيت کشور تحت فشار قاعدتا بايد بخشی از فشارها و يا مجازات ها کاهش يابند. ولی از سوی ديگر برای مجبور کردن آن کشور به تبعيت از تمامی درخواست ها و شروط مطرح شده بايد به اعمال فشار ادامه داد اين تناقض ذاتی در روش موسوم به «ديپلماسی تنبيهی» باعث می شود که این کشور تحت فشار حاضر نشود عقب نشينی کند مگر آنکه آن قدر ضعيف باشد که هيچ راه ديگری نداشته باشد.
شايد سکوت دولت آمريکا در مورد امتيازهايی که حاضر است در برابر کاستن از فعاليت های هسته ای به ايران بدهد بر اساس منطق کاهش مرحله ای از فشارهای فعلی است. شايد دولت آمريکا امتيازهای اصلی را برای ميز مذاکرات و توافق نهايی کنار گذاشته باشد. ولی در عين حال اين امکان نيز وجود دارد که سکوت آمريکا يک حرکت حسابگرانه است.
در شرايطی که شروط و مطالبات آمريکا از هم اکنون به رسانه ها درز پيدا کرده آنها امتيازات را فعلا مخفی نگاه داشته اند تا در صورت توافق قطعی روی يک روند ديپلماتيک آنها را به طرف ديگر اعلام کنند.
تريتا پارسی در پايان تحليل خود يادآوری می کند که تاکنون هر دو طرف برای تقبل خطر و تشديد تنش به نسبت تقبل خطر برای مصالحه آمادگی بيشتری نشان داده اند. هر دو طرف معتقدند که طرف مقابل جرات و شهامت کافی ندارد.
برای پرهيز از وقوع جنگ هر دو طرف بايد خود را در آينه برانداز کنند.
دولت آمريکا با خواست ها و شروط فراوانی به پای ميز مذاکرات می رود، از جمله قطع غنی سازی با غلظت ۲۰ درصد، توقف تمام فعاليت ها در مرکز هسته ای فردو و تحويل دادن اورانيوم های با غلظت ۲۰ درصد که در ماه های اخير توليد و ذخيره شده اند.
تريتا پارسی می افزايد که از منظر کنترل سوخت و مواد هسته ای اين درخواست های آمريکا معقول هستند. ايران همواره تاکيد کرده که فقط در حد مورد نياز راکتور تحقيقاتی تهران اورانيوم با غلظت ۲۰ درصد توليد می کند.
در مقابل دولت آمريکا می گويد اگر غرب ميله های سوخت هسته ای مورد نياز اين راکتور را در اختيار ايران قرار دهد ديگر آن کشور به غنی سازی با غلظت ۲۰ درصد نيازی نخواهد داشت و از آنجايی که تاسيسات فردو برای اين نوع غنی سازی مهيا شده بنابراين نيازی به ادامه فعاليت آن نخواهد بود.
تحليل عمومی دولت آمريکا اين است که اگر ايران با اين شروط موافقت کند درآينده هر اقدام ديگر آن کشور برای حرکت به سوی توليد سلاح هسته ای کشف خواهد شد. ايران برای توليد بمب حداقل به يکسال وقت نيز دارد ولی ظرف ۳۰ تا ۶۰ روز اقدامات اش در آن راستا کشف و برملا خواهد شد.
اما فعاليت های جاری در مرکز هسته ای فردو و ذخيره کردن اورانيوم با غلظت ۲۰ درصد مدت زمان مورد نياز ايران برای توليد بمب را کوتاه تر و امکان کشف اين اقدامات را دشوارتر خواهد کرد. به همين خاطر شروط اصلی آمريکا روی مرکز هسته ای فردو و مسئله غنی سازی با غلظت ۲۰ درصد متمرکز شده است.
تريتا پارسی در ادامه تحليل خود در روزنامه «هافينگتون پست» می افزايد: در مقابل اين شروط مشخص نيست که آمريکا برای معامله با ايران چه پيشنهاداتی دارد. تا اين لحظه آنچه مقامات آمريکايی گفته اند اين است که در مقابل غرب حاضر است به ايران ميله های سوخت هسته ای مورد نياز راکتور تحقيقاتی تهران را تامين کرده و تحريم های ديگری از سوی سازمان ملل متحد در مورد آن کشور وضع نخواهد شد.
اما يک چنين بسته پيشنهادی از نظر بسياری از تحليلگران مستقل و حتی ديپلمات های ساير کشورهای حاضر در مذاکرات به معنای ايجاد يک بن بست در همان آغاز راه است. به گفته آنها، مشکل در شروط و مطالبات آمريکا نيست بلکه درعدم تعادل بين بده و بستان موجود در اين طرح است.
نويسنده از قول يک مقام ارشد آمريکايی بدون ذکر نام وی می گويد که دولت آمريکا تلاش زيادی کرد تا در مذاکرات پاييز سال ۲۰۰۹ شرايطی را ايجاد کند که توافق بر سر آن برای هر دو طرف يک پيروزی باشد چون در آن زمان غير از اين راه ديگری برای توافق وجود نداشت. در حال حاضر نيز هيچ راه ديگری غير از اين برای حصول به توافق وجود ندارد.
تريتا پارسی می افزايد: در شرايطی که تحريم های بسيار شديدی بر شبکه مالی، حمل و نقل دريايی و صادرات نفت ايران اعمال شده است و از هم اکنون تاثير آنها را به خوبی می توان ديد، بعيد است که حکومت ايران در ازای قول غرب برای نيافزودن به اين تحريم ها دست به مصالحه بزند. به نظر می رسد که هرگونه کاهشی در فعاليت های هسته ای ايران لاجرم بايد با کاهش در شدت تحريم های فعلی غرب و سازمان ملل متحد عليه آن کشور همراه باشد.
مشکل باراک اوباما اين است که تحت فشار رقبای خود در داخل آمريکا هيچ فضايی برای کاستن از تحريم ها عليه ايران ندارد. از آنجایی که مجالس قانونگذاری اکثريت اين تحريم ها را وضع کرده اند فقط آنها می تواند اين تحريم ها را تغيير دهند. در آخرين مورد که باراک اوباما بر سر سياست مربوط به ايران مجلس سنا را به چالش کشيد با رای صد در صد مخالف آن مجلس روبرو شد. رييس جمهوری آمريکا در آستانه برگزاری انتخابات رياست جمهوری حاضر نيست باری ديگر چنين قماری کند.
شايد در ميان خريداران آسيايی و اروپايی نفت ايران امکان انعطاف بيشتری وجود داشته باشد. ولی مشکل در اينجاست که اگر اين کشورها با قطع خريد و يا کاستن از خريد نفت ايران پالايشگاه های خود را با نفت خام توليد کنندگان ديگر تنظيم کنند بعيد است که با وجود همه اين هزينه ها دوباره ظرف چند ماه ديگر به سوی وارد کردن نفت از ايران بازگردند.
تريتا پارسی در ادامه تحليل خود در روزنامه «هافينگتون پست» خاطر نشان می کند که تناقض ذاتی روش موسوم به «ديپلماسی تنبيهی» در اين است که در صورت تبعيت کشور تحت فشار قاعدتا بايد بخشی از فشارها و يا مجازات ها کاهش يابند. ولی از سوی ديگر برای مجبور کردن آن کشور به تبعيت از تمامی درخواست ها و شروط مطرح شده بايد به اعمال فشار ادامه داد اين تناقض ذاتی در روش موسوم به «ديپلماسی تنبيهی» باعث می شود که این کشور تحت فشار حاضر نشود عقب نشينی کند مگر آنکه آن قدر ضعيف باشد که هيچ راه ديگری نداشته باشد.
شايد سکوت دولت آمريکا در مورد امتيازهايی که حاضر است در برابر کاستن از فعاليت های هسته ای به ايران بدهد بر اساس منطق کاهش مرحله ای از فشارهای فعلی است. شايد دولت آمريکا امتيازهای اصلی را برای ميز مذاکرات و توافق نهايی کنار گذاشته باشد. ولی در عين حال اين امکان نيز وجود دارد که سکوت آمريکا يک حرکت حسابگرانه است.
در شرايطی که شروط و مطالبات آمريکا از هم اکنون به رسانه ها درز پيدا کرده آنها امتيازات را فعلا مخفی نگاه داشته اند تا در صورت توافق قطعی روی يک روند ديپلماتيک آنها را به طرف ديگر اعلام کنند.
تريتا پارسی در پايان تحليل خود يادآوری می کند که تاکنون هر دو طرف برای تقبل خطر و تشديد تنش به نسبت تقبل خطر برای مصالحه آمادگی بيشتری نشان داده اند. هر دو طرف معتقدند که طرف مقابل جرات و شهامت کافی ندارد.
برای پرهيز از وقوع جنگ هر دو طرف بايد خود را در آينه برانداز کنند.
بنيامين نتانياهو- ميت رامنی؛ داستان يک دوستی ۳۶ ساله
روزنامه آمريکايی «نيويورک تايمز» در مقاله ای مشروح به جزييات دوستی ۳۶ ساله ميان بنيامين نتانياهو، نخست وزير اسرائيل با ميت رامنی، نامزد برتر حزب جمهوريخواهان آمريکا در انتخابات رياست جمهوری کنونی آمريکا پرداخته و نوشته است که نظر به اين پيشينۀ طولانی و دوستی، اگر رامنی وارد کاخ سفيد شود، سياست خاورميانه ای آمريکا بويژه در مورد ايران، کاملاً تحت تاثير نقطه نظرات نتانياهو خواهد بود.
نيويورک تايمز بررسی کرده است که پيشينه دوستی بسيار نزديک و احترام چشمگير ميان نتانياهو و رامنی به زمانی باز می گردد که هر دوی آنها، دانشجويان نخبه و نابغه ای در دانشگاه های ايالت ماساچوست بودند، و تا کنون کمتر کسی در خارج از اسرائيل از اين دوستی ريشه دار دو سياستمدار آگاه بوده است.
نيويورک تايمز نوشته است که اين دو مرد ظاهراً با هم سخنيتی ندارند؛ يکی از خاندانی ثروتمند از مورمون هايی با ريشه ای از ميشيگان و ديگری يک يهودی از اسرائيل و از خانواده ای متوسط. اما در سال ۱۹۷۶، ۳۶ سال پيش، زندگی آنها با يکديگر تلاقی کرد و از زمان ديدارهای آنها در طبقه شانزدهم يک ساختمان محل کار يک گروه مشورت اقتصادی بوستونی، آنها تا به امروز در کنار يکديگر مانده اند.
بنيامين نتانياهو که در زمان خدمتش در ارتش اسرائيل، کماندويی برجسته از واحد نخبه گولانی ارتش بود، به خاطر فعاليت های خود در اين واحد برتر ارتش اسرائيل، زمانی که در حال تحصيل در دانشگاههای برتر ماساچوست بود، وجهه ای بسيار پر جذبه حتی در ميان دانشجويان نابغه و نخبه آمريکايی داشت و افزون بر آن، برادرش، سرهنگ يونی نتانياهو نيز در آن سال ها از فرماندهان همين واحد ارتشی «سيرت متکال» بود.
بنيامين نتانياهو هرچند زاده شده در خانواده ای متوسط در اسرائيل بود اما خانواده اش افزون بر وجهه ای برتر در ميان اسرائيلی ها، از منظر علم و امور آکادميک نيز آنها در اسرائيل وجهه برجسته ای داشته اند (پدر نتانياهو؛ پروفسور نتانياهو رييس آکادمی علوم اسرائيل و مادر او دکتر زبان و رييس آکادمی زبان عبری بود).
ميت رامنی نيز زمانی که دانشجو بود، به خاطر اينکه پدرش به تازگی برای دستيابی به نامزدی حزب جمهوريخواه در انتخابات رياست جمهوری در نيمه دهۀ هفتاد ميلادی رقابت کرده بود، و همچنين به خاطر آنکه يک دانشجوی ممتاز از خاندانی ميليونر بود نام و آوازه ای برای خود در ميان دانشجويان به هم زده بود بويژه آنکه اعتماد به نفس زياد و قدرت ناشی از برتری طلبی او، خصوصياتی بارز در وی بود.
نيويورک تايمز برای بررسی پيشينه دوستی ۳۶ ساله نتانياهو- رامنی، با آقای رامنی و نيز با دستياران نخست وزير اسرائيل و همچنين با شماری از چهره های سياسی آمريکايی گفت و گو کرده است.
در بررسی اين دوستی، نيويورک تايمز يادآور می شود، زمانی که نتانياهو در حال گذراندن فوق ليسانس و دکترای رشته اقتصاد در «ميت»، دانشگاه برتر و پرآوازۀ ايالت ماساچوست بود، و در همان حال نيز ميت رامنی رشته اقتصاد را به پايان می برد، يک گروه اقتصادی آمريکايی، به نام «بوستون کنسولتينگ گروپ» BCG به استخدام شماری از فارغ التحصيلان برتر دانشگاه های اين ايالت اقدام کرد.
هر چند يکصد دانشجوی ممتاز به استخدام اين گروه اقتصادی برآمده بودند، اما ميت رامنی جوان می ديد که در نشست های اين گروه مشاوران، بنيامين نتانياهو به خاطر جذابيت و وجهه ای که دارد، می تواند که تصميم های خود را با قاطعيت خيره کننده بيان کند و ديگران را تحت تاثير قرار دهد.
آقای ميت رامنی اکنون پس از ۳۶ سال از آن سال ها در گفت و گو «نيويورک تايمز» اذعان کرده است که او نيز آرزو می کرد که مانند نتانياهو ديدگاه هايی منسجم و قاطع داشته باشد.
سال ۱۹۷۸ به همکاری نتانياهو با آن گروه مشاوران اقتصادی به طرزی ناخواسته پايان داد. آن سالی بود که اسرائيل با ماجرای ربوده شدن هواپيمای فرانسوی که اکثر مسافران آن را اسرائيلی های يهودی تشکيل می دادند و در مسير پاريس- تل آويو از سوی چريک های مسلح فلسطينی ربوده شد و به کشور آفريقايی اوگاندا انتقال يافت، روبرو شد.
برادر نتانياهو، سرهنگ يونی نتانياهو که از فرماندهان واحد نخبه کماندويی «سيرت متکال» بود، همراه با ديگر کماندوهای برتر ارتش اسرائيل برای آزاد کردن گروگان ها، در يک طرح نابغه وار به اوگاندا اعزام شد و در عملياتی که به «عمليات آنتبه» (برگرفته از نام فرودگاه اوگاندا) مشهور شد، همه گروگان ها آزاد شدند و تنها کسی که در آن رخداد کشته شد، خود يونی نتانياهو بود که از آن زمان تا کنون، به عنوان يک قهرمان ملی اسرائيل از او ياد می شود.
خانواده نتانياهو در آن زمان چنان محبوبيتی يافته بود که همگان حدس می زدند بنيامين نتانياهو به زودی به يکی از رهبران مهم سياسی اسرائيل مبدل خواهد شد.
در سال ۱۹۷۸ نتانياهوی جوان پس از سال ها تحصيل و زندگی موفقيت آميز در آمريکا و در حالی که به چهره ای درخشان در تحصيل و کار در ميان آمريکايی ها مبدل شده بود و حتی انگليسی را با لهجه ای بسيار قوی تر و مسلط تر از بسياری از خود مردم آمريکا سخن می گفت، به اسرائيل بازگشت.
بازگشت او ابتدا به خاطر اين بود که بنيادی به نام برادر قهرمانش برپا کند اما به زودی به کادر ديپلماتيک پيوست و به عنوان سفير اسرائيل در سازمان ملل به خدمت پرداخت. از آن زمان به بعد ستاره بخت سياسی بنيامين نتانياهو تا کنون، پيوسته رو به صعود بوده است.
دوستی نتانياهو و ميت رامنی دوباره زمانی مستحکم شد که آقای رامنی در سال ۲۰۰۳ به فرمانداری ايالت ماساچوست رسيد.
آن دو از آن زمان تا کنون بارها در اورشليم، بوستون و نيويورک با يکديگر ديدار کرده و به هم مشورت داده اند.
آقای رامنی اذعان می کند که در امر فرمانداری ماساچوست، مجری يکی از مهم ترين توصيه های بنيامين نتانياهو بوده است. نتانياهو برای او تعريف کرده بود که چگونه وی زمانی که دوره اول نخست وزيری اش را می گذارند، توانست در برابر اتحاديه ها کارگری اسرائيل بايستد و بار عظيم سنگين دولت را کم کند.
نتانياهو خاطره ای از زمان سربازی اش را برای رامنی تعريف کرده و گفته بود يک سرباز برتری طلب گزافه گو با اين ادعا که می تواند در حالی که يک سرباز چاق و چله را بر دوش خود حمل می کند، با ديگر سربازان مسابقه بدهد و برنده شود. اما طبيعی بود که اين حرف و گزافه گويی ها به کار اين سرباز نابخرد نمی آمد و او سرانجام می باخت.
نتانياهو به رامنی گفت بدان که دولت نيز مثل همان سرباز چاق و چله بر دوش يک رهبر سياسی است و لذا بايد تا می توانی اين بار سنگين را کم کنی تا هر چه بيشتر در فرمانداری و پيشبرد هدف های سياسی خود موفق باشی. آقای رامنی می گويد ده ها بار اين توصيه نتانياهو را برای آمريکايی ها تعريف کرده است و به آن عمل کرده است.
به نوشته نيويورک تايمز، رامنی همچنين در ماه های اخير زمانی که به انتقاد از يک گفته رقيب داخلی خود در ميان جمهوريخواهان، آقای نيوت گينگريج پرداخت، توصيه کرد که در بيان اين گونه نظرات خوب است که ابتدا نظر نتانياهو پرسيده می شد. (گينگريج گفته بود فلسطينی ها ريشه ای را در اين سرزمين ندارند و يک قوم جعلی و مشتی راهزن بوده اند).
نيويورک تايمز نوشته است که رامنی اگر به رياست جمهوری برسد، سياست خود را در قبال خاورميانه تا حد زيادی با نظر به ديدگاه های دوست نزديک و قديمی اش، نتانياهو، تنظيم خواهد کرد؛ امری که پيشاپيش مورد انتقاد تند آقای مارتين اينديک (سفير اسبق يهودی آمريکايی در اسرائيل) قرار گرفته است.
آقای اينديک به نيويورک تايمز گفته است: اگر آقای رامنی برای هر تحولی در قبال خاورميانه بخواهد مجری نظرات نتانياهو باشد، اين امر، غير قابل خواهد بود.
ترديدی نيست که نتانياهو مناسباتی چندان آسان با باراک اوباما و دستگاه کنونی رهبری آمريکا ندارد و يقيناً رسيدن پست رياست جمهوری آمريکا به يکی از نزديک ترين دوستان نتانياهو، وزنه او را در چشم مقامات آمريکا بهبود خواهد بخشيد.
به نوشته نيويورک تايمز، اما زمانی که در ميانه رقابت های داخلی حزب جمهوريخواه، چند صباحی نيوت گينگريج برتر از ميت رامنی بود و بعد معلوم شد که ميليونر معروف يهودی آمريکايی، آقای شلدون ادلسون، حامی مالی گينگريج است، نتانياهو از طريق آقای دان سنور، مشاور رامنی، به دوست خود پيام داد که او هيچ نقشی در اين حمايت مالی نداشته است. زيرا آقای ادلسون پشتيبان مالی بزرگ نتانياهو درطول سال های متمادی نيز بوده است.
دوستی دهها ساله اين دو دانشجوی نخبه پيشين برای جمهوری اسلامی ايران به شدت زيان بار بوده است زيرا برای نخستين بار نتانياهو بود که به رامنی گفت بايد همه منابع مالی ايران را قطع کرد و در وهله اول بايد صندوق های سرمايه گذاری های آمريکايی ها در ارتباط با صنايع ايران کاملاً قطع شود و رامنی فوراً ملاقات های زيادی برای نتانياهو با مقامات ارشد آمريکايی ترتيب داد و خود نيز با قانونگذاران آمريکايی به تماس پرداخت.
در آن سال های نيمه دهه گذشته، نتانياهو، هر چند رهبر اوپوزيسيون اسرائيل بود اما بسياری از پيشنهادهايی که عليه جمهوری اسلامی ايران به خاطر برنامه اتمی ايران ارائه می کرد، از طريق آمريکايی ها اجراء می شد؛ ميت رامنی خود به نيويورک تايمز گفته است: «تيز هوشی و پيشنهادهای خردمندانه نتانياهو را درک می کردم».
رامنی حتی در توصيف دوستی نزديک خود با نتانياهو گفته است: «ما حتی با يک اشاره کوتاه حرف يکديگر را درک می کنيم؛ تجربه مشترک، نقطه نظرات و اصول و ارزش های مشترک داريم».
نيويورک تايمز بررسی کرده است که پيشينه دوستی بسيار نزديک و احترام چشمگير ميان نتانياهو و رامنی به زمانی باز می گردد که هر دوی آنها، دانشجويان نخبه و نابغه ای در دانشگاه های ايالت ماساچوست بودند، و تا کنون کمتر کسی در خارج از اسرائيل از اين دوستی ريشه دار دو سياستمدار آگاه بوده است.
نيويورک تايمز نوشته است که اين دو مرد ظاهراً با هم سخنيتی ندارند؛ يکی از خاندانی ثروتمند از مورمون هايی با ريشه ای از ميشيگان و ديگری يک يهودی از اسرائيل و از خانواده ای متوسط. اما در سال ۱۹۷۶، ۳۶ سال پيش، زندگی آنها با يکديگر تلاقی کرد و از زمان ديدارهای آنها در طبقه شانزدهم يک ساختمان محل کار يک گروه مشورت اقتصادی بوستونی، آنها تا به امروز در کنار يکديگر مانده اند.
بنيامين نتانياهو که در زمان خدمتش در ارتش اسرائيل، کماندويی برجسته از واحد نخبه گولانی ارتش بود، به خاطر فعاليت های خود در اين واحد برتر ارتش اسرائيل، زمانی که در حال تحصيل در دانشگاههای برتر ماساچوست بود، وجهه ای بسيار پر جذبه حتی در ميان دانشجويان نابغه و نخبه آمريکايی داشت و افزون بر آن، برادرش، سرهنگ يونی نتانياهو نيز در آن سال ها از فرماندهان همين واحد ارتشی «سيرت متکال» بود.
بنيامين نتانياهو هرچند زاده شده در خانواده ای متوسط در اسرائيل بود اما خانواده اش افزون بر وجهه ای برتر در ميان اسرائيلی ها، از منظر علم و امور آکادميک نيز آنها در اسرائيل وجهه برجسته ای داشته اند (پدر نتانياهو؛ پروفسور نتانياهو رييس آکادمی علوم اسرائيل و مادر او دکتر زبان و رييس آکادمی زبان عبری بود).
ميت رامنی نيز زمانی که دانشجو بود، به خاطر اينکه پدرش به تازگی برای دستيابی به نامزدی حزب جمهوريخواه در انتخابات رياست جمهوری در نيمه دهۀ هفتاد ميلادی رقابت کرده بود، و همچنين به خاطر آنکه يک دانشجوی ممتاز از خاندانی ميليونر بود نام و آوازه ای برای خود در ميان دانشجويان به هم زده بود بويژه آنکه اعتماد به نفس زياد و قدرت ناشی از برتری طلبی او، خصوصياتی بارز در وی بود.
نيويورک تايمز برای بررسی پيشينه دوستی ۳۶ ساله نتانياهو- رامنی، با آقای رامنی و نيز با دستياران نخست وزير اسرائيل و همچنين با شماری از چهره های سياسی آمريکايی گفت و گو کرده است.
در بررسی اين دوستی، نيويورک تايمز يادآور می شود، زمانی که نتانياهو در حال گذراندن فوق ليسانس و دکترای رشته اقتصاد در «ميت»، دانشگاه برتر و پرآوازۀ ايالت ماساچوست بود، و در همان حال نيز ميت رامنی رشته اقتصاد را به پايان می برد، يک گروه اقتصادی آمريکايی، به نام «بوستون کنسولتينگ گروپ» BCG به استخدام شماری از فارغ التحصيلان برتر دانشگاه های اين ايالت اقدام کرد.
هر چند يکصد دانشجوی ممتاز به استخدام اين گروه اقتصادی برآمده بودند، اما ميت رامنی جوان می ديد که در نشست های اين گروه مشاوران، بنيامين نتانياهو به خاطر جذابيت و وجهه ای که دارد، می تواند که تصميم های خود را با قاطعيت خيره کننده بيان کند و ديگران را تحت تاثير قرار دهد.
آقای ميت رامنی اکنون پس از ۳۶ سال از آن سال ها در گفت و گو «نيويورک تايمز» اذعان کرده است که او نيز آرزو می کرد که مانند نتانياهو ديدگاه هايی منسجم و قاطع داشته باشد.
سال ۱۹۷۸ به همکاری نتانياهو با آن گروه مشاوران اقتصادی به طرزی ناخواسته پايان داد. آن سالی بود که اسرائيل با ماجرای ربوده شدن هواپيمای فرانسوی که اکثر مسافران آن را اسرائيلی های يهودی تشکيل می دادند و در مسير پاريس- تل آويو از سوی چريک های مسلح فلسطينی ربوده شد و به کشور آفريقايی اوگاندا انتقال يافت، روبرو شد.
برادر نتانياهو، سرهنگ يونی نتانياهو که از فرماندهان واحد نخبه کماندويی «سيرت متکال» بود، همراه با ديگر کماندوهای برتر ارتش اسرائيل برای آزاد کردن گروگان ها، در يک طرح نابغه وار به اوگاندا اعزام شد و در عملياتی که به «عمليات آنتبه» (برگرفته از نام فرودگاه اوگاندا) مشهور شد، همه گروگان ها آزاد شدند و تنها کسی که در آن رخداد کشته شد، خود يونی نتانياهو بود که از آن زمان تا کنون، به عنوان يک قهرمان ملی اسرائيل از او ياد می شود.
خانواده نتانياهو در آن زمان چنان محبوبيتی يافته بود که همگان حدس می زدند بنيامين نتانياهو به زودی به يکی از رهبران مهم سياسی اسرائيل مبدل خواهد شد.
در سال ۱۹۷۸ نتانياهوی جوان پس از سال ها تحصيل و زندگی موفقيت آميز در آمريکا و در حالی که به چهره ای درخشان در تحصيل و کار در ميان آمريکايی ها مبدل شده بود و حتی انگليسی را با لهجه ای بسيار قوی تر و مسلط تر از بسياری از خود مردم آمريکا سخن می گفت، به اسرائيل بازگشت.
بازگشت او ابتدا به خاطر اين بود که بنيادی به نام برادر قهرمانش برپا کند اما به زودی به کادر ديپلماتيک پيوست و به عنوان سفير اسرائيل در سازمان ملل به خدمت پرداخت. از آن زمان به بعد ستاره بخت سياسی بنيامين نتانياهو تا کنون، پيوسته رو به صعود بوده است.
دوستی نتانياهو و ميت رامنی دوباره زمانی مستحکم شد که آقای رامنی در سال ۲۰۰۳ به فرمانداری ايالت ماساچوست رسيد.
آن دو از آن زمان تا کنون بارها در اورشليم، بوستون و نيويورک با يکديگر ديدار کرده و به هم مشورت داده اند.
آقای رامنی اذعان می کند که در امر فرمانداری ماساچوست، مجری يکی از مهم ترين توصيه های بنيامين نتانياهو بوده است. نتانياهو برای او تعريف کرده بود که چگونه وی زمانی که دوره اول نخست وزيری اش را می گذارند، توانست در برابر اتحاديه ها کارگری اسرائيل بايستد و بار عظيم سنگين دولت را کم کند.
نتانياهو خاطره ای از زمان سربازی اش را برای رامنی تعريف کرده و گفته بود يک سرباز برتری طلب گزافه گو با اين ادعا که می تواند در حالی که يک سرباز چاق و چله را بر دوش خود حمل می کند، با ديگر سربازان مسابقه بدهد و برنده شود. اما طبيعی بود که اين حرف و گزافه گويی ها به کار اين سرباز نابخرد نمی آمد و او سرانجام می باخت.
نتانياهو به رامنی گفت بدان که دولت نيز مثل همان سرباز چاق و چله بر دوش يک رهبر سياسی است و لذا بايد تا می توانی اين بار سنگين را کم کنی تا هر چه بيشتر در فرمانداری و پيشبرد هدف های سياسی خود موفق باشی. آقای رامنی می گويد ده ها بار اين توصيه نتانياهو را برای آمريکايی ها تعريف کرده است و به آن عمل کرده است.
به نوشته نيويورک تايمز، رامنی همچنين در ماه های اخير زمانی که به انتقاد از يک گفته رقيب داخلی خود در ميان جمهوريخواهان، آقای نيوت گينگريج پرداخت، توصيه کرد که در بيان اين گونه نظرات خوب است که ابتدا نظر نتانياهو پرسيده می شد. (گينگريج گفته بود فلسطينی ها ريشه ای را در اين سرزمين ندارند و يک قوم جعلی و مشتی راهزن بوده اند).
نيويورک تايمز نوشته است که رامنی اگر به رياست جمهوری برسد، سياست خود را در قبال خاورميانه تا حد زيادی با نظر به ديدگاه های دوست نزديک و قديمی اش، نتانياهو، تنظيم خواهد کرد؛ امری که پيشاپيش مورد انتقاد تند آقای مارتين اينديک (سفير اسبق يهودی آمريکايی در اسرائيل) قرار گرفته است.
آقای اينديک به نيويورک تايمز گفته است: اگر آقای رامنی برای هر تحولی در قبال خاورميانه بخواهد مجری نظرات نتانياهو باشد، اين امر، غير قابل خواهد بود.
ترديدی نيست که نتانياهو مناسباتی چندان آسان با باراک اوباما و دستگاه کنونی رهبری آمريکا ندارد و يقيناً رسيدن پست رياست جمهوری آمريکا به يکی از نزديک ترين دوستان نتانياهو، وزنه او را در چشم مقامات آمريکا بهبود خواهد بخشيد.
به نوشته نيويورک تايمز، اما زمانی که در ميانه رقابت های داخلی حزب جمهوريخواه، چند صباحی نيوت گينگريج برتر از ميت رامنی بود و بعد معلوم شد که ميليونر معروف يهودی آمريکايی، آقای شلدون ادلسون، حامی مالی گينگريج است، نتانياهو از طريق آقای دان سنور، مشاور رامنی، به دوست خود پيام داد که او هيچ نقشی در اين حمايت مالی نداشته است. زيرا آقای ادلسون پشتيبان مالی بزرگ نتانياهو درطول سال های متمادی نيز بوده است.
دوستی دهها ساله اين دو دانشجوی نخبه پيشين برای جمهوری اسلامی ايران به شدت زيان بار بوده است زيرا برای نخستين بار نتانياهو بود که به رامنی گفت بايد همه منابع مالی ايران را قطع کرد و در وهله اول بايد صندوق های سرمايه گذاری های آمريکايی ها در ارتباط با صنايع ايران کاملاً قطع شود و رامنی فوراً ملاقات های زيادی برای نتانياهو با مقامات ارشد آمريکايی ترتيب داد و خود نيز با قانونگذاران آمريکايی به تماس پرداخت.
در آن سال های نيمه دهه گذشته، نتانياهو، هر چند رهبر اوپوزيسيون اسرائيل بود اما بسياری از پيشنهادهايی که عليه جمهوری اسلامی ايران به خاطر برنامه اتمی ايران ارائه می کرد، از طريق آمريکايی ها اجراء می شد؛ ميت رامنی خود به نيويورک تايمز گفته است: «تيز هوشی و پيشنهادهای خردمندانه نتانياهو را درک می کردم».
رامنی حتی در توصيف دوستی نزديک خود با نتانياهو گفته است: «ما حتی با يک اشاره کوتاه حرف يکديگر را درک می کنيم؛ تجربه مشترک، نقطه نظرات و اصول و ارزش های مشترک داريم».
لايحه بودجه ۹۱ در چنبره بحران های داخلی و خارجی جمهوری اسلامی
بحث بر سر لايحه بودجه ۱۳۹۱ کل کشور از محدوده کارشناسی خارج شده و عمدتا جنبه سياسی به خود گرفته است. اين موضوع گفت و گوی اقتصادی راديو فردا با فريدون خاوند، تحلیلگر اقتصادی و استاد دانشگاه در پاریس است.
راديو فردا: لايحه بودجه ۱۳۹۱ کل کشور که روز يکشنبه به گونه ای بی سابقه با رای منفی کميسيون تلفيق مجلس روبرو شده بود، دوشنبه با پا در ميانی رييس مجلس از سوی همان کميسيون به تصويب رسيد. با توجه به سير تحول اين لايحه از ابتدا تا امروز، اين پرسش پيش می آید که سرنوشت اين لايحه چه خواهد شد؟
فريدون خاوند: لايحه بودجه ۱۳۹۱ کل کشور، که دوازدهم بهمن ماه گذشته با حدود دو ماه تاخير به مجلس شورای اسلامی تقديم شد، وضعيت خاصی پيدا کرده که، به خودی خود، منعکس کننده بحرانی است که ايران هم در سياست داخلی و هم در سياست خارجی به آن گرفتار شده.
اين لايحه، بلافاصله بعد از تقديم آن به مجلس، با سخت ترين انتقاد ها به خصوص از سوی مرکز پژوهش های مجلس، که بازوی کارشناسی دستگاه مقننه جمهوری اسلامی به شمار می رود، روبرو شد که با حدود دوازده گزارش، عملا اين لايحه را هم از لحاظ شکل و هم از لحاظ محتوا زير پرسش برد.
گفته شد که آمارهای اين بودجه مشخص نيست، کسی از جهت گيری های آن سر در نمی آورد، کسری آن نجومی خواهد بود، وضعيت اجرای قانون هدفمند کردن يارانه ها در آن نامعلوم است، تحريم را در نظر نمی گيرد و غيره.
خلاصه اين که لايحه يودجه آقای احمدی نژاد، به دليل تاخير در تقديم آن و ايراد های وارده بر آن، به موقع به تصويب نرسيد، سال ۱۳۹۱ هم مثل سال گذشته بدون بودجه مصوب شروع شد تا اين که روز يکشنبه کميسيون تلفيق مجلس برای اولين بار کليات لايحه را رد کرد، ولی روز دوشنبه، همان کميسيون با پا در ميانی شماری از چهره های بانفوذ مجلس، کليات را به تصويب رساند.
با توجه به آنچه تا به حال گذشته، می توان گفت که بحث در مورد لايحه بودجه ۹۱ ديگر اقتصادی و کارشناسی نيست، و سرنوشت اين لايحه به پيچيدگی های سياست داخلی و خارجی جمهوری اسلامی گره خورده.
آيا ايراد هايی که از طرف منابع کارشناسی بر لايحه بودجه وارد آمده بود، پس گرفته شده اند؟ آيا کميسيون تلفيق مجلس، با تصويب کليات لايحه، اين ايراد ها را وارد ندانست؟
به هيچ وجه. آقای لاريجانی و ديگر چهره های با نفوذ مجلس به خصوص احمد توکلی، که با پا در ميانی خود باعث شدند کميسيون تلفيق موضع خود را عوض کند و کليات لايحه را به تصويب برساتد، مثل قبل معتقدند که دولت برای بودجه لايحه بسيار بدی ارائه داده، ولی تصويب نشدن اين لايحه با توجه به اوضاع سياسی داخلی و به خصوص وضعيت بيت المللی جمهوری اسلامی، از ديدگاه آنها، به صلاح نيست.
اين ها می گويند که کشور در وضعيت استثتايی قرار دارد، فشارهای خارجی زياد است، مذاکرات بر سر پرونده هسته ای در پيش است، و با توجه به همه اين ملاحظات نمی توان بودجه را هم معطل گذشت و ابهام تازه ای را بر ابهام های موجود اضافه کرد.
جنگ جناح ها، بعد ديگری است که بر سرنوشت لايحه بودجه ۱۳۹۱ سنگينی می کند. اگر رييس مجلس در برابر لايحه بودجه آقای احمدی نژاد «سعه صدر» از خود نشان می دهد و از کميسيون تلفيق می خواهد بر مشکلات اين بودجه چشم ببندد و آن را، به رغم همه ضعف هايش تصويب کند، قدرت خود را به رخ رييس جمهوری می کشد. به بيان ديگر لايحه بودجه کل کشور عملا به وسيله ای در کشمکش جناح ها بدل شده.
با توجه به همه اين عوامل می توان گفت که لايحه بودجه ۱۳۹۱ در چنبره بحران های داخلی و خارجی جمهوری اسلامی گرفتار شده است.
اگر کميسيون تلفيق درعدم تصويب کليات لايحه پافشاری می کرد و مجلس هم نظر کميسيون تلفيق را می پذيرفت، لايحه بودجه می بايست به دولت برگردانده شود تا بودجه جديدی نوشته شود و به همين دليل کار به مجلس نهم می کشيد و معلوم نبود تصويب لايحه بودجه چند ماه طول بکشد.
احتمال اين که دخالت شخص آقای خامنه ای باعث شده باشد جلوی اين بحران تازه گرفته بشود، بسيلر زياد است.
بودجه ای که تنها بر پايه ملاحظات سياسی بررسی و تصويب شود، چه پيامدهايی برای اقتصاد کشور دارد؟
اين يک پرسش اساسی است. بودجه بر همه متغيرهای اقتصادی تاثير می گذارد، از توليد کالاها و خدمات گرفته تا اشتغال، تورم، توزيع ثروت و سطح تقاضا. وقتی بودجه به تابعی از ملاحظات سياست داخلی و خارجی، و يا کشمکش ميان جناح ها بدل می شود، طبعا به چيز ديگری بدل می شود و اسم ديگری را بايد برای آن پيدا کرد.
راديو فردا: لايحه بودجه ۱۳۹۱ کل کشور که روز يکشنبه به گونه ای بی سابقه با رای منفی کميسيون تلفيق مجلس روبرو شده بود، دوشنبه با پا در ميانی رييس مجلس از سوی همان کميسيون به تصويب رسيد. با توجه به سير تحول اين لايحه از ابتدا تا امروز، اين پرسش پيش می آید که سرنوشت اين لايحه چه خواهد شد؟
فريدون خاوند: لايحه بودجه ۱۳۹۱ کل کشور، که دوازدهم بهمن ماه گذشته با حدود دو ماه تاخير به مجلس شورای اسلامی تقديم شد، وضعيت خاصی پيدا کرده که، به خودی خود، منعکس کننده بحرانی است که ايران هم در سياست داخلی و هم در سياست خارجی به آن گرفتار شده.
اين لايحه، بلافاصله بعد از تقديم آن به مجلس، با سخت ترين انتقاد ها به خصوص از سوی مرکز پژوهش های مجلس، که بازوی کارشناسی دستگاه مقننه جمهوری اسلامی به شمار می رود، روبرو شد که با حدود دوازده گزارش، عملا اين لايحه را هم از لحاظ شکل و هم از لحاظ محتوا زير پرسش برد.
گفته شد که آمارهای اين بودجه مشخص نيست، کسی از جهت گيری های آن سر در نمی آورد، کسری آن نجومی خواهد بود، وضعيت اجرای قانون هدفمند کردن يارانه ها در آن نامعلوم است، تحريم را در نظر نمی گيرد و غيره.
اگر کميسيون تلفيق درعدم تصويب کليات لايحه پافشاری می کرد و مجلس هم نظر کميسيون تلفيق را می پذيرفت، لايحه بودجه می بايست به دولت برگردانده شود تا بودجه جديدی نوشته شود و به همين دليل کار به مجلس نهم می کشيد و معلوم نبود تصويب لايحه بودجه چند ماه طول بکشد.
با توجه به آنچه تا به حال گذشته، می توان گفت که بحث در مورد لايحه بودجه ۹۱ ديگر اقتصادی و کارشناسی نيست، و سرنوشت اين لايحه به پيچيدگی های سياست داخلی و خارجی جمهوری اسلامی گره خورده.
آيا ايراد هايی که از طرف منابع کارشناسی بر لايحه بودجه وارد آمده بود، پس گرفته شده اند؟ آيا کميسيون تلفيق مجلس، با تصويب کليات لايحه، اين ايراد ها را وارد ندانست؟
به هيچ وجه. آقای لاريجانی و ديگر چهره های با نفوذ مجلس به خصوص احمد توکلی، که با پا در ميانی خود باعث شدند کميسيون تلفيق موضع خود را عوض کند و کليات لايحه را به تصويب برساتد، مثل قبل معتقدند که دولت برای بودجه لايحه بسيار بدی ارائه داده، ولی تصويب نشدن اين لايحه با توجه به اوضاع سياسی داخلی و به خصوص وضعيت بيت المللی جمهوری اسلامی، از ديدگاه آنها، به صلاح نيست.
اين ها می گويند که کشور در وضعيت استثتايی قرار دارد، فشارهای خارجی زياد است، مذاکرات بر سر پرونده هسته ای در پيش است، و با توجه به همه اين ملاحظات نمی توان بودجه را هم معطل گذشت و ابهام تازه ای را بر ابهام های موجود اضافه کرد.
جنگ جناح ها، بعد ديگری است که بر سرنوشت لايحه بودجه ۱۳۹۱ سنگينی می کند. اگر رييس مجلس در برابر لايحه بودجه آقای احمدی نژاد «سعه صدر» از خود نشان می دهد و از کميسيون تلفيق می خواهد بر مشکلات اين بودجه چشم ببندد و آن را، به رغم همه ضعف هايش تصويب کند، قدرت خود را به رخ رييس جمهوری می کشد. به بيان ديگر لايحه بودجه کل کشور عملا به وسيله ای در کشمکش جناح ها بدل شده.
با توجه به همه اين عوامل می توان گفت که لايحه بودجه ۱۳۹۱ در چنبره بحران های داخلی و خارجی جمهوری اسلامی گرفتار شده است.
اگر کميسيون تلفيق درعدم تصويب کليات لايحه پافشاری می کرد و مجلس هم نظر کميسيون تلفيق را می پذيرفت، لايحه بودجه می بايست به دولت برگردانده شود تا بودجه جديدی نوشته شود و به همين دليل کار به مجلس نهم می کشيد و معلوم نبود تصويب لايحه بودجه چند ماه طول بکشد.
احتمال اين که دخالت شخص آقای خامنه ای باعث شده باشد جلوی اين بحران تازه گرفته بشود، بسيلر زياد است.
بودجه ای که تنها بر پايه ملاحظات سياسی بررسی و تصويب شود، چه پيامدهايی برای اقتصاد کشور دارد؟
اين يک پرسش اساسی است. بودجه بر همه متغيرهای اقتصادی تاثير می گذارد، از توليد کالاها و خدمات گرفته تا اشتغال، تورم، توزيع ثروت و سطح تقاضا. وقتی بودجه به تابعی از ملاحظات سياست داخلی و خارجی، و يا کشمکش ميان جناح ها بدل می شود، طبعا به چيز ديگری بدل می شود و اسم ديگری را بايد برای آن پيدا کرد.
فرسایش خاک در ایران؛ «رتبه اول در جهان»
مديران سازمان جنگل‌ها و مراتع می‌گويند ايران در رتبه اول فرسايش خاک در جهان قرار دارد و اين يعنی ايران در حال از دست دادن خاک است؛ اتفاقی که بسياری از فعالان محيط زيست از آن به عنوان فاجعه‌ی خاموش زيست‌محيطی ياد می‌کنند.
در گفت و گو با محمد صوفی، کارشناس محيط زيست در ايران از او پرسيدیم که ميزان و کيفيت فرسايش خاک در ايران چگونه است ؟
محمد صوفی: دستگاهی که متولی اين موضوع است، مرکز حفاظت خاک و آبخيزداری کشور است که اين دستگاه رسما اعلام کرده است که نرخ فرسايش خاک در ايران يک ميليارد تن است. گر چه اين رقم را بسياری از متخصصان کشور تاييد نمی کنند. از جمله اينکه سازمان جنگل ها و مراتع کشور در گزارش خود از رقم دو ميليارد تن ياد می کند يا آقای دکتر حسن احمدی، استاد دانشگاه تهران، به رقم سه ميليارد تن اشاره می کند.
حتی ریيس سابق سازمان محيط زيست رقم چهار و نيم ميليارد تن را قيد کرده است. ولی به هر حال آن چيزی که مشخص و واضح است اين است که هيچ تحقيق مستند و جامعی در مورد ميزان فرسايش خاک در ايران انجام نشده است.
حالا اگر ما فرض کنيم که دو ميليارد تن ميزان فرسايش خاک در کشور باشد، چيزی در حدود هفت و نيم درصد کل مقدار فرسايش خاک در جهان است و با توجه به اينکه وسعت خاک ايران چيزی حدود يک و دو دهم درصد از کل خاک کره زمين است، بدين معناست که ايران به نسبت مساحتی که از خشکی های کره زمين را در اختيار دارد، حدود شش برابر فرسايش اش بيشتر است.
آقای صوفی، حتی اگر رتبه اول را به ايران ندهيم و تنها به اين نکته که نرخ فرسايش در ايران خيلی فراتر از استانداردهای جهانی است بسنده کنيم، بايد اينجا پاسخگوی اين سوال باشيم که به چه دليلی اين اتفاق در ايران می افتد؟
يکی از مهمترين دلايل اين اتفاق تغيير کاربری اراضی است. به عنوان مثال اراضی جنگلی به اراضی کشاورزی تغيير کاربری می دهند. يا اراضی کشاورزی به طور غير اصولی و غير فنی به اراضی مسکونی يا اراضی صنعتی تغيير کاربری داده می شوند.
به همين ترتيب اين تغيير کاربری فشار بيش از حدی را به سرزمين وارد می کند و ضريب هرز آب را تشديد می کند، و وقتی ضريب هرز آب افزايش پيدا می کند، توان فعل خیزی سرزمين نيز افزايش پيدا می کند.
يکی ديگر از مسائلی که نرخ فرسايش خاک را در کشور تشديد می کند، روند جنگل زدايی به بهانه های مختلف است، از جمله به بهانه ی اجرای طرح های جنگل داری اين مسئله ممکن است تشديد شود. فشار بيش از حد دام در اراضی جنگلی و مرتعی سبب تخريب بيش از حد پوشش های گياهی و جنگلی در اراضی مرتعی کشور می شود و در نتيجه با برهنگی سرزمين، آسيب پذيری سرزمين نيز افزايش پيدا می کند.
يکی ديگر از عواملی که منجر به افزايش فرسايش چه آبی و چه خاکی کشور می شود، خشک شدن تالاب های کشور است.
به نظرتان چرا موضوع فرسايش خاک که موضوعی است تا اين حد مهم و به حيات و خاک سرزمين بستگی مستقيم دارد، چندان هم مورد توجه سازمان ها و نهادهای مسئول و حتی دوستداران و فعالان محيط زيست قرار نمی گيرد؟
اين صحبت درست است. دليل آن هم شايد اين باشد که در حقيقت چيزی که به عنوان فرسايش در کشور دارد اتفاق می افتد، محسوس نيست و عواقب آن در کوتاه مدت نمود بيرونی ندارد. در صورتی که خشک شدن يک درياچه يا از بين رفتن يک تالاب نمود بيرونی کاملا محسوس و عينی دارد.
يا اينکه وقتی يک فروچاله ای اتفاق می افتد و زمين نشست می کند، جاده ای تخريب می شود يا بزرگراهی فرو می ريزد، همه اينهاست که ناخودآگاه عکس العمل هايی را برمی انگيزد و کاملا محسوس است.
در گفت و گو با محمد صوفی، کارشناس محيط زيست در ايران از او پرسيدیم که ميزان و کيفيت فرسايش خاک در ايران چگونه است ؟
محمد صوفی: دستگاهی که متولی اين موضوع است، مرکز حفاظت خاک و آبخيزداری کشور است که اين دستگاه رسما اعلام کرده است که نرخ فرسايش خاک در ايران يک ميليارد تن است. گر چه اين رقم را بسياری از متخصصان کشور تاييد نمی کنند. از جمله اينکه سازمان جنگل ها و مراتع کشور در گزارش خود از رقم دو ميليارد تن ياد می کند يا آقای دکتر حسن احمدی، استاد دانشگاه تهران، به رقم سه ميليارد تن اشاره می کند.
حتی ریيس سابق سازمان محيط زيست رقم چهار و نيم ميليارد تن را قيد کرده است. ولی به هر حال آن چيزی که مشخص و واضح است اين است که هيچ تحقيق مستند و جامعی در مورد ميزان فرسايش خاک در ايران انجام نشده است.
حالا اگر ما فرض کنيم که دو ميليارد تن ميزان فرسايش خاک در کشور باشد، چيزی در حدود هفت و نيم درصد کل مقدار فرسايش خاک در جهان است و با توجه به اينکه وسعت خاک ايران چيزی حدود يک و دو دهم درصد از کل خاک کره زمين است، بدين معناست که ايران به نسبت مساحتی که از خشکی های کره زمين را در اختيار دارد، حدود شش برابر فرسايش اش بيشتر است.
آقای صوفی، حتی اگر رتبه اول را به ايران ندهيم و تنها به اين نکته که نرخ فرسايش در ايران خيلی فراتر از استانداردهای جهانی است بسنده کنيم، بايد اينجا پاسخگوی اين سوال باشيم که به چه دليلی اين اتفاق در ايران می افتد؟
يکی از مهمترين دلايل اين اتفاق تغيير کاربری اراضی است. به عنوان مثال اراضی جنگلی به اراضی کشاورزی تغيير کاربری می دهند. يا اراضی کشاورزی به طور غير اصولی و غير فنی به اراضی مسکونی يا اراضی صنعتی تغيير کاربری داده می شوند.
به همين ترتيب اين تغيير کاربری فشار بيش از حدی را به سرزمين وارد می کند و ضريب هرز آب را تشديد می کند، و وقتی ضريب هرز آب افزايش پيدا می کند، توان فعل خیزی سرزمين نيز افزايش پيدا می کند.
يکی ديگر از مسائلی که نرخ فرسايش خاک را در کشور تشديد می کند، روند جنگل زدايی به بهانه های مختلف است، از جمله به بهانه ی اجرای طرح های جنگل داری اين مسئله ممکن است تشديد شود. فشار بيش از حد دام در اراضی جنگلی و مرتعی سبب تخريب بيش از حد پوشش های گياهی و جنگلی در اراضی مرتعی کشور می شود و در نتيجه با برهنگی سرزمين، آسيب پذيری سرزمين نيز افزايش پيدا می کند.
يکی ديگر از عواملی که منجر به افزايش فرسايش چه آبی و چه خاکی کشور می شود، خشک شدن تالاب های کشور است.
به نظرتان چرا موضوع فرسايش خاک که موضوعی است تا اين حد مهم و به حيات و خاک سرزمين بستگی مستقيم دارد، چندان هم مورد توجه سازمان ها و نهادهای مسئول و حتی دوستداران و فعالان محيط زيست قرار نمی گيرد؟
اين صحبت درست است. دليل آن هم شايد اين باشد که در حقيقت چيزی که به عنوان فرسايش در کشور دارد اتفاق می افتد، محسوس نيست و عواقب آن در کوتاه مدت نمود بيرونی ندارد. در صورتی که خشک شدن يک درياچه يا از بين رفتن يک تالاب نمود بيرونی کاملا محسوس و عينی دارد.
يا اينکه وقتی يک فروچاله ای اتفاق می افتد و زمين نشست می کند، جاده ای تخريب می شود يا بزرگراهی فرو می ريزد، همه اينهاست که ناخودآگاه عکس العمل هايی را برمی انگيزد و کاملا محسوس است.
تعيين سرنوشت فاز دوم هدفمندی يارانه‌ها در هيات عالی حل اختلاف قوا
روزنامه های رسالت، جهان صنعت و دنيای اقتصاد گزارش داده اند که « سرنوشت فاز دوم هدفمندی يارانه‌ها در هيات عالی حل اختلاف قوا تعيين می شود. »
روزنامه شرق در گزارشی به بررسی « گستره فعاليت حوزه علوم اسلامی دانشگاهيان در دانشگاه‌ها » پرداخته و از « راه‌اندازی ۳۳ حوزه علوم اسلامی در دانشگاههای کشور » خبر داده است.
روزنامه کيهان از قول سخنگوی قوه قضائيه خبر داده که يک شهروند معترض به اتهام « پرتاب کفش به سوی احمدی نژاد » دستکم « سه ماه » در بازداشت دستگاه های امنيتی جمهوری اسلامی بوده است.
به نوشته روزنامه های خراسان و تهران امروز، سعيد مرتضوی در «جلسه محرمانه با شماری از نمايندگان مجلس » برای منصرف کردن آن ها از استيضاح وزير کار تلاش کرده و امضاء کنندگان استيضاح نيز «امروز، سه شنبه، طی نشستی درباره ادامه يا انصراف از استيضاح عبدالرضا شيخ الاسلامی » تصميم گیری خواهند کرد.
روزنامه دنيای اقتصاد از « اعدام پنج نفر در بم و کرمان » به اتهام « قاچاق موادمخدر » خبر داده است.
«تعيين سرنوشت فاز دوم هدفمندی يارانه‌ها در هيات عالی حل اختلاف قوا»
روزنامه های رسالت، جهان صنعت و دنيای اقتصاد خبر داده اند که « سرنوشت فاز دوم هدفمندی يارانه‌ها در هيات عالی حل اختلاف قوا تعيين می شود. »
روزنامه رسالت از قول حميدرضا فولادگر نماينده مجلس هشتم خبر داده که « اجرای فاز دوم هدفمندی يارانه‌ها در دستور کار هيات حل اختلاف قوا قرار گرفته است. »
به نوشته اين روزنامه، حميدرضا فولادگر با اشاره به ارجاع نامه علی لاريجانی ریيس مجلس شورای اسلامی به آيت الله خامنه ای « درباره فاز دوم هدفمندی يارانه‌ها »، اعلام کرده که اين نامه به هيات حل اختلاف قوا «ارجاع شده است»، و از همين رو « هيات حل اختلاف قوا بايد فرايند بررسی‌های خود در اين زمينه را تا اوايل ارديبهشت ماه به اتمام برساند چرا که در صورت تصميم بر اجرايی شدن فاز دوم هدفمندسازی يارانه‌ها بايد تکليف آن در بودجه ۹۱ نيز مشخص شود. »
روزنامه جهان صنعت هم در تيتر يک شماره سه شنبه گزارش داده که « در پی اختلاف‌نظر مجلس و دولت درباره اجرای فاز دوم هدفمندسازی يارانه‌ها، بررسی اين موضوع در دستور کار هيات عالی حل اختلاف قوا قرار گرفته » و « برای تعيين سرنوشت فاز دوم هدفمندی يارانه‌ها، هيات عالی حل اختلاف قوا تصميم می‌گيرد. »
اين روزنامه با اشاره به اينکه « اصرار دولت برای اجرای فاز دوم هدفمندی يارانه‌ها با واکنش شديد نمايندگان مجلس مواجه شد » نوشته که علی لاريجانی رييس مجلس نيز از آخرين ابزاری که در دست داشت استفاده کرد و « در نامه‌ای از رهبری خواست که طبق اصل ۱۱۰ قانون اساسی که ناظر بر هر سه قوه است، نسبت به اين موضوع تصميم بگيرد. »
روزنامه جهان صنعت همچنين يادآوری کرده که «اعضای هيات عالی حل‌اختلاف و تنظيم روابط قوای سه‌گانه» را در حال حاضر «محمود‌هاشمی شاهرودی ریيس سابق قوه قضایيه، محمدحسن ابوترابی، مرتضی نبوی، عباسعلی کدخدايی و صمد موسوی خوشدل » تشکيل می‌دهند که همگی مردادماه سال ۹۰ با حکم آيت الله علی خامنه ای برای يک دوره پنج ساله « به منظور بررسی و ارايه نظرات مشورتی در موارد حل اختلاف و تنظيم روابط سه قوه منصوب شده‌اند. »
روزنامه دنيای اقتصاد نيز ضمن انتشار اظهارات حميدرضا فولادگر رييس کميسيون اصل ۴۴ مجلس درباره «ارجاع پرونده اجرای فاز دوم هدفمندی يارانه‌ها به هيات عالی حل اختلاف قوا»، اظهارات علی لاريجانی درباره دليل نگارش نامه به رهبر جمهوری اسلامی را نيز منتشر کرده است.
به نوشته اين روزنامه، علی لاريجانی درباره دليل نگارش نامه «درباره فاز دوم هدفمندی يارانه ها به مقام رهبری »، گفته است: « علت نامه‌نگاری بنده روشن است؛ ما هنوز مرحله دوم هدفمندی را در مجلس تصويب نکرده‌ايم » و « نحوه برداشت درآمد حاصل از حذف يارانه حاملهای انرژی و چگونگی پرداخت آن نيز می‌بايست روشن شود و تعيين هر دوی اين موارد نيازمند قانون است. »
« راه اندازی ۳۳ حوزه علوم اسلامی در دانشگاههای کشور »
روزنامه شرق در گزارشی به بررسی « گستره فعاليت حوزه علوم اسلامی دانشگاهيان در دانشگاه‌ها » پرداخته و از « راه اندازی ۳۳ حوزه علوم اسلامی در دانشگاههای کشور » خبر داده است.
به نوشته اين روزنامه، «تعداد زيادی از دانشگاههای ايران در حال حاضر ميزبان طرح جديد نهاد نمايندگی رهبری در دانشگاه‌ها » تحت عنوان «حوزه علوم اسلامی دانشگاهيان» شده‌اند که « به موجب آن دانشجويان می‌توانند با گذراندن شش ترم تحصيلی فارغ‌التحصيل، يکی از سطوح تحصيلی حوزه‌های علميه قم شوند. »
روزنامه شرق گزارش داده که گستره فعاليت « حوزه علوم اسلامی دانشگاهيان » در دانشگاههای ايران « به بيش از ۳۳ مرکز می‌رسد » و « علاوه بر دانشگاههای مادر و مطرح علوم‌انسانی در کشور که دارای موضوعيت بيشتری در اين رابطه هستند، دانشگاههای فنی و مهندسی صنعتی شريف، علم و صنعت، اميرکبير و دانشگاه خواجه نصير نيز مراکزی را تحت اين عنوان راه‌اندازی کرده‌اند. »
اين روزنامه تاکيد کرده که« نگاهی اجمالی به دروس حوزه اسلامی دانشگاهيان نشان می‌دهد، اين دروس دارای تفاوت‌هايی با مواد درسی سطوح ابتدايی حوزه علميه قم است » و از سوی ديگر « بخش زيادی از منابع آن متعلق به شخصيت‌های سياسی و حوزوی همچون آيت‌الله مصباح‌يزدی،حجت‌الاسلام خسروپناه و حجت‌الاسلام رسول جعفريان است.»
روزنامه شرق همچنين فهرستی از فعاليت های مختلف حوزه های علميه در دانشگاه های ايران منتشر کرده و نوشته است: « اجرای سراسری طرح حوزه علوم اسلامی دانشگاهيان در شرايطی است که سهم حوزه‌های علميه در سيستم آموزش عالی و آموزش و پرورش کشور با اجرای طرح‌هايی همچون حضور روحانيون در مدارس، مشارکت در تدوين کتب درسی مدارس، واگذاری برخی مدارس به حوزه‌های علميه، مشارکت در تدوين برنامه درس ملی و سند تحول آموزش و پرورش، سياست‌گذاری در مصاديق اسلامی کردن دانشگاه‌ها و حضور اعضای موسسه امام خمينی در هيات‌علمی‌های دانشگاه علامه طباطبايی در طول چند سال اخير، بيش از پيش رو به افزايش است. »
اين روزنامه يادآوری کرده که « نهاد مقام رهبری در دانشگاه‌ها » که انتصاب ریيس و اعضای آن با حکم آيت الله خامنه ای صورت می گيرد همچنين با ارايه و اجرای طرح‌های مشترک ديگری با حوزه‌های علميه همچون « عمره دانشجويی، کرسی‌های آزادانديشی در دانشگاه‌ها، هسته‌های مشاوره، برگزاری اردو‌های فرهنگی و دانشجويی و دوره‌های آموزش نگرش‌های سياسی » اعلام کرده که « سعی در تحقق هرچه بيشتر نگرش وحدت حوزه و دانشگاه را دارد. »
سه ماه بازداشت کارگر معترض به اتهام پرتاب کفش به سوی احمدی نژاد
روزنامه کيهان از قول سخنگوی قوه قضائيه خبر داده که يک شهروند معترض به اتهام « پرتاب کفش به سوی احمدی نژاد » دستکم « سه ماه » در بازداشت دستگاه های امنيتی جمهوری اسلامی بوده است.
به نوشته اين روزنامه وابسته به جناح حاکم، غلامحسين محسنی اژه ای دادستان کل و سخنگوی قوه قضائيه در جريان نشست خبری روز دوشنبه خطاب به خبرنگاران گفت « در مورد کسی که کفش پرتاب کرد، قبلا سوال پرسيديد و من پاسخ دادم که اين فرد تحت تعقيب قرار گرفته است » و « امروز هم عرض می کنم که اين فرد سه ماه بازداشت شد و تحقيقات جامعی در مورد اين فرد انجام شد تا ببينيم که اين يک اقدام فردی بوده يا وابسته به گروهی بوده است. »
سخنگوی قوه قضائيه اشاره ای به اسم و هويت شهروند معترضی که به اتهام پرتاب کفش به سوی احمدی نژاد ماه ها در بازداشت بود، نکرده اما گفته که برای اين شهروند معترض « کيفرخواست صادر شده و پرونده به دادگاه رفته است ولی هنوز حکمی صادر نشده است.»
محسنی اژه ای درعين حال گفته که « اين فرد هم در حال حاضر با قرار وثيقه آزاد است. »
چهارماه پيش، روز دوشنبه ۲۱ آذر سال ۹۰ رسانه های ايران خبر داند که در جريان حضور محمود احمدی‌نژاد در مراسم سالگرد درگذشت علی کردان در مصلای ساری « يکی از کارگران اخراجی اين شهر که توانسته بود خود را به صندلی‌های جلو برساند، کفش‌های خود را به طرف محمود احمدی‌نژاد پرتاب کرد که اين کفش‌ها به محمود احمدی‌نژاد برخورد نکرد و به بنر پشت سر او اصابت کردند. »
اين شهروند معترض از سوی رسانه های ايران به عنوان « کارگر اخراجی يکی از کارخانجات نساجی مازندران » که « بيش از يک سال حقوق دريافت نکرده» معرفی شد که علاوه بر پرتاب کفش‌های خود به سوی احمدی نژاد، « از وضعيت بيکاری در ايران انتقاد کرده بود. »
تلاش سعيد مرتضوی برای انصراف نمايندگان از استيضاح وزير کار
روزنامه های خراسان و تهران امروز « از برگزاری جلسه محرمانه سعيد مرتضوی با شماری از نمايندگان مجلس» برای منصرف کردن آن ها از استيضاح وزير کار » و « برگزاری نشست امضا کنندگان طرح استيضاح عبدالرضا شيخ الاسلامی در روز سه شنبه بيست و دوم فروردين » خبر داده اند.
به رغم آنکه اعلام شده بود امضا کنندگان طرح استيضاح وزير کار در نشست روز دوشنبه خود درباره « ادامه و يا انصراف از استيضاح وزير کار » تصميم می گيرند اماغلامحسين مسعودی ريحان يکی از امضاء کنندگان طرح به روزنامه خراسان گفته که « اين نشست به امروز، سه شنبه، موکول شده است. »
غلامحسين مسعودی ريحان در عين حال تأکيد کرده که « يکشنبه آينده استيضاح عبدالرضا شيخ الاسلامی وزير کار در صحن علنی مجلس برگزار می شود. »
حسينعلی شهرياری يکی ديگر از امضا کنندگان طرح استيضاح وزير کار هم به روزنامه خراسان گفته که «نشست استيضاح کنندگان روز گذشته برگزار نشد » و « جلسه استيضاح » نيز « قطعا اين هفته برگزار نمی شود. »
همچنين حسين نجابت و زهره الهيان دو نفر ديگر از امضاء کنندگان استيضاح عبدالرضا شيخ الاسلامی « هنوز درباره نحوه ادامه استيضاح تصميمی گرفته نشده و تصميم گيری درباره اين مسئله به نشست سه شنبه موکول شده است. »
روزنامه خراسان همچين خبر داده که « برخی از نمايندگان تهرانی امضا کننده طرح استيضاح، جلسه ای محرمانه با سعيد مرتضوی برگزار کرده اند » و « سعيد مرتضوی دادستان سابق تهران که اين بار پس از تکيه بر کرسی رياست تأمين اجتماعی زمينه ساز استيضاح وزير تعاون، کار و رفاه اجتماعی شده به دنبال راضی کردن استيضاح کنندگان به سراغ برخی از امضا کنندگان تهرانی طرح استيضاح خود رفته است. »
اين روزنامه همزمان از قول کمالی جلودار وکيل خانواده محمد کامرانی از کشته شدگان « جنايت بازداشتگاه کهريزک » از صدور قرار جلب به دادرسی سعيد مرتضوی خبر داده و نوشته که « قاضی دادگاه عمومی تهران برای سعيد مرتضوی، دادستان سابق تهران قرار جلب به دادرسی صادر کرده است.»
عبدالحسين روح الامينی پدر محسن روح الامينی از ديگر کشته شدگان « جنايت کهريزک » نيز به روزنامه خراسان گفته است: « اواخر سال ۹۰ به صدور قرار منع تعقيب آقای مرتضوی اعتراض کرديم اما هنوز برای اطلاع از نتيجه آن به دادگاه مراجعه نکرده ام » و « خبری که منتشر شده به اعتراض خانواده کامرانی يکی ديگر از جان باختگان حادثه کهريزک مربوط می شود. »
همزمان روزنامه تهران امروز از « صدور قرار جلب مرتضوی » به عنوان « نقطه مثبت قوه قضائيه » ياد کرده و از قول محمد دهقان يکی از امضاکنندگان طرح استيضاح وزير کار، با ابراز خرسندی از اقدام قوه قضائيه در صدور قرار جلب مرتضوی به دادرسی نوشته است: « در صورت صحت خبر صدور حکم جلب سعيد مرتضوی ، اين يک نکته مثبت در‌عملکرد قوه قضائيه می‌تواند باشد که پس از يک مدت طولانی پرونده مرتضوی مورد رسيدگی قرار می گيرد. »
به نوشته اين روزنامه، محمد دهقان با تاکيد بر اينکه « سعيد مرتضوی در زمانی که در قوه قضائيه بود محل اختلاف اصلی بين دو قوه مقننه و قضائيه شد»، از قوه قضائيه خواست تا «هر چه سريع تر پرونده سعيد مرتضوی را رسيدگی کند تا اختلاف دو قوه مقننه و مجريه برطرف شود. »
اعدام پنج نفر در استان کرمان
روزنامه دنيای اقتصاد از « اعدام پنج نفر در بم و کرمان » به اتهام « قاچاق موادمخدر » خبر داده است.
به نوشته اين روزنامه، « احکام اعدام پنج نفر » به اتهام « قاچاق مواد مخدر » که « در محاکم انقلاب اسلامی صادر شده بود، بعد از تاييد در دادستانی کل کشور در زندان‌های کرمان و بم به مرحله اجرا درآمده است. »
اين روزنامه اسامی اعدام شدگان در زندان های بم و کرمان را اعلام نکرده اما از قول مقام های قضايی در استان کرمان نوشته است: « اين ۵ نفر متهم به حمل، نگهداری و توزيع موارد مخدر» بودند و « با تقاضای عفو و بخشودگی اين افراد در مراجع ذيصلاح، مخالفت شده بود.»
روزنامه شرق در گزارشی به بررسی « گستره فعاليت حوزه علوم اسلامی دانشگاهيان در دانشگاه‌ها » پرداخته و از « راه‌اندازی ۳۳ حوزه علوم اسلامی در دانشگاههای کشور » خبر داده است.
روزنامه کيهان از قول سخنگوی قوه قضائيه خبر داده که يک شهروند معترض به اتهام « پرتاب کفش به سوی احمدی نژاد » دستکم « سه ماه » در بازداشت دستگاه های امنيتی جمهوری اسلامی بوده است.
به نوشته روزنامه های خراسان و تهران امروز، سعيد مرتضوی در «جلسه محرمانه با شماری از نمايندگان مجلس » برای منصرف کردن آن ها از استيضاح وزير کار تلاش کرده و امضاء کنندگان استيضاح نيز «امروز، سه شنبه، طی نشستی درباره ادامه يا انصراف از استيضاح عبدالرضا شيخ الاسلامی » تصميم گیری خواهند کرد.
روزنامه دنيای اقتصاد از « اعدام پنج نفر در بم و کرمان » به اتهام « قاچاق موادمخدر » خبر داده است.
«تعيين سرنوشت فاز دوم هدفمندی يارانه‌ها در هيات عالی حل اختلاف قوا»
روزنامه های رسالت، جهان صنعت و دنيای اقتصاد خبر داده اند که « سرنوشت فاز دوم هدفمندی يارانه‌ها در هيات عالی حل اختلاف قوا تعيين می شود. »
روزنامه رسالت از قول حميدرضا فولادگر نماينده مجلس هشتم خبر داده که « اجرای فاز دوم هدفمندی يارانه‌ها در دستور کار هيات حل اختلاف قوا قرار گرفته است. »
به نوشته اين روزنامه، حميدرضا فولادگر با اشاره به ارجاع نامه علی لاريجانی ریيس مجلس شورای اسلامی به آيت الله خامنه ای « درباره فاز دوم هدفمندی يارانه‌ها »، اعلام کرده که اين نامه به هيات حل اختلاف قوا «ارجاع شده است»، و از همين رو « هيات حل اختلاف قوا بايد فرايند بررسی‌های خود در اين زمينه را تا اوايل ارديبهشت ماه به اتمام برساند چرا که در صورت تصميم بر اجرايی شدن فاز دوم هدفمندسازی يارانه‌ها بايد تکليف آن در بودجه ۹۱ نيز مشخص شود. »
روزنامه جهان صنعت هم در تيتر يک شماره سه شنبه گزارش داده که « در پی اختلاف‌نظر مجلس و دولت درباره اجرای فاز دوم هدفمندسازی يارانه‌ها، بررسی اين موضوع در دستور کار هيات عالی حل اختلاف قوا قرار گرفته » و « برای تعيين سرنوشت فاز دوم هدفمندی يارانه‌ها، هيات عالی حل اختلاف قوا تصميم می‌گيرد. »
اين روزنامه با اشاره به اينکه « اصرار دولت برای اجرای فاز دوم هدفمندی يارانه‌ها با واکنش شديد نمايندگان مجلس مواجه شد » نوشته که علی لاريجانی رييس مجلس نيز از آخرين ابزاری که در دست داشت استفاده کرد و « در نامه‌ای از رهبری خواست که طبق اصل ۱۱۰ قانون اساسی که ناظر بر هر سه قوه است، نسبت به اين موضوع تصميم بگيرد. »
روزنامه جهان صنعت همچنين يادآوری کرده که «اعضای هيات عالی حل‌اختلاف و تنظيم روابط قوای سه‌گانه» را در حال حاضر «محمود‌هاشمی شاهرودی ریيس سابق قوه قضایيه، محمدحسن ابوترابی، مرتضی نبوی، عباسعلی کدخدايی و صمد موسوی خوشدل » تشکيل می‌دهند که همگی مردادماه سال ۹۰ با حکم آيت الله علی خامنه ای برای يک دوره پنج ساله « به منظور بررسی و ارايه نظرات مشورتی در موارد حل اختلاف و تنظيم روابط سه قوه منصوب شده‌اند. »
روزنامه دنيای اقتصاد نيز ضمن انتشار اظهارات حميدرضا فولادگر رييس کميسيون اصل ۴۴ مجلس درباره «ارجاع پرونده اجرای فاز دوم هدفمندی يارانه‌ها به هيات عالی حل اختلاف قوا»، اظهارات علی لاريجانی درباره دليل نگارش نامه به رهبر جمهوری اسلامی را نيز منتشر کرده است.
به نوشته اين روزنامه، علی لاريجانی درباره دليل نگارش نامه «درباره فاز دوم هدفمندی يارانه ها به مقام رهبری »، گفته است: « علت نامه‌نگاری بنده روشن است؛ ما هنوز مرحله دوم هدفمندی را در مجلس تصويب نکرده‌ايم » و « نحوه برداشت درآمد حاصل از حذف يارانه حاملهای انرژی و چگونگی پرداخت آن نيز می‌بايست روشن شود و تعيين هر دوی اين موارد نيازمند قانون است. »
« راه اندازی ۳۳ حوزه علوم اسلامی در دانشگاههای کشور »
روزنامه شرق در گزارشی به بررسی « گستره فعاليت حوزه علوم اسلامی دانشگاهيان در دانشگاه‌ها » پرداخته و از « راه اندازی ۳۳ حوزه علوم اسلامی در دانشگاههای کشور » خبر داده است.
به نوشته اين روزنامه، «تعداد زيادی از دانشگاههای ايران در حال حاضر ميزبان طرح جديد نهاد نمايندگی رهبری در دانشگاه‌ها » تحت عنوان «حوزه علوم اسلامی دانشگاهيان» شده‌اند که « به موجب آن دانشجويان می‌توانند با گذراندن شش ترم تحصيلی فارغ‌التحصيل، يکی از سطوح تحصيلی حوزه‌های علميه قم شوند. »
روزنامه شرق گزارش داده که گستره فعاليت « حوزه علوم اسلامی دانشگاهيان » در دانشگاههای ايران « به بيش از ۳۳ مرکز می‌رسد » و « علاوه بر دانشگاههای مادر و مطرح علوم‌انسانی در کشور که دارای موضوعيت بيشتری در اين رابطه هستند، دانشگاههای فنی و مهندسی صنعتی شريف، علم و صنعت، اميرکبير و دانشگاه خواجه نصير نيز مراکزی را تحت اين عنوان راه‌اندازی کرده‌اند. »
اين روزنامه تاکيد کرده که« نگاهی اجمالی به دروس حوزه اسلامی دانشگاهيان نشان می‌دهد، اين دروس دارای تفاوت‌هايی با مواد درسی سطوح ابتدايی حوزه علميه قم است » و از سوی ديگر « بخش زيادی از منابع آن متعلق به شخصيت‌های سياسی و حوزوی همچون آيت‌الله مصباح‌يزدی،حجت‌الاسلام خسروپناه و حجت‌الاسلام رسول جعفريان است.»
روزنامه شرق همچنين فهرستی از فعاليت های مختلف حوزه های علميه در دانشگاه های ايران منتشر کرده و نوشته است: « اجرای سراسری طرح حوزه علوم اسلامی دانشگاهيان در شرايطی است که سهم حوزه‌های علميه در سيستم آموزش عالی و آموزش و پرورش کشور با اجرای طرح‌هايی همچون حضور روحانيون در مدارس، مشارکت در تدوين کتب درسی مدارس، واگذاری برخی مدارس به حوزه‌های علميه، مشارکت در تدوين برنامه درس ملی و سند تحول آموزش و پرورش، سياست‌گذاری در مصاديق اسلامی کردن دانشگاه‌ها و حضور اعضای موسسه امام خمينی در هيات‌علمی‌های دانشگاه علامه طباطبايی در طول چند سال اخير، بيش از پيش رو به افزايش است. »
اين روزنامه يادآوری کرده که « نهاد مقام رهبری در دانشگاه‌ها » که انتصاب ریيس و اعضای آن با حکم آيت الله خامنه ای صورت می گيرد همچنين با ارايه و اجرای طرح‌های مشترک ديگری با حوزه‌های علميه همچون « عمره دانشجويی، کرسی‌های آزادانديشی در دانشگاه‌ها، هسته‌های مشاوره، برگزاری اردو‌های فرهنگی و دانشجويی و دوره‌های آموزش نگرش‌های سياسی » اعلام کرده که « سعی در تحقق هرچه بيشتر نگرش وحدت حوزه و دانشگاه را دارد. »
سه ماه بازداشت کارگر معترض به اتهام پرتاب کفش به سوی احمدی نژاد
روزنامه کيهان از قول سخنگوی قوه قضائيه خبر داده که يک شهروند معترض به اتهام « پرتاب کفش به سوی احمدی نژاد » دستکم « سه ماه » در بازداشت دستگاه های امنيتی جمهوری اسلامی بوده است.
به نوشته اين روزنامه وابسته به جناح حاکم، غلامحسين محسنی اژه ای دادستان کل و سخنگوی قوه قضائيه در جريان نشست خبری روز دوشنبه خطاب به خبرنگاران گفت « در مورد کسی که کفش پرتاب کرد، قبلا سوال پرسيديد و من پاسخ دادم که اين فرد تحت تعقيب قرار گرفته است » و « امروز هم عرض می کنم که اين فرد سه ماه بازداشت شد و تحقيقات جامعی در مورد اين فرد انجام شد تا ببينيم که اين يک اقدام فردی بوده يا وابسته به گروهی بوده است. »
سخنگوی قوه قضائيه اشاره ای به اسم و هويت شهروند معترضی که به اتهام پرتاب کفش به سوی احمدی نژاد ماه ها در بازداشت بود، نکرده اما گفته که برای اين شهروند معترض « کيفرخواست صادر شده و پرونده به دادگاه رفته است ولی هنوز حکمی صادر نشده است.»
محسنی اژه ای درعين حال گفته که « اين فرد هم در حال حاضر با قرار وثيقه آزاد است. »
چهارماه پيش، روز دوشنبه ۲۱ آذر سال ۹۰ رسانه های ايران خبر داند که در جريان حضور محمود احمدی‌نژاد در مراسم سالگرد درگذشت علی کردان در مصلای ساری « يکی از کارگران اخراجی اين شهر که توانسته بود خود را به صندلی‌های جلو برساند، کفش‌های خود را به طرف محمود احمدی‌نژاد پرتاب کرد که اين کفش‌ها به محمود احمدی‌نژاد برخورد نکرد و به بنر پشت سر او اصابت کردند. »
اين شهروند معترض از سوی رسانه های ايران به عنوان « کارگر اخراجی يکی از کارخانجات نساجی مازندران » که « بيش از يک سال حقوق دريافت نکرده» معرفی شد که علاوه بر پرتاب کفش‌های خود به سوی احمدی نژاد، « از وضعيت بيکاری در ايران انتقاد کرده بود. »
تلاش سعيد مرتضوی برای انصراف نمايندگان از استيضاح وزير کار
روزنامه های خراسان و تهران امروز « از برگزاری جلسه محرمانه سعيد مرتضوی با شماری از نمايندگان مجلس» برای منصرف کردن آن ها از استيضاح وزير کار » و « برگزاری نشست امضا کنندگان طرح استيضاح عبدالرضا شيخ الاسلامی در روز سه شنبه بيست و دوم فروردين » خبر داده اند.
به رغم آنکه اعلام شده بود امضا کنندگان طرح استيضاح وزير کار در نشست روز دوشنبه خود درباره « ادامه و يا انصراف از استيضاح وزير کار » تصميم می گيرند اماغلامحسين مسعودی ريحان يکی از امضاء کنندگان طرح به روزنامه خراسان گفته که « اين نشست به امروز، سه شنبه، موکول شده است. »
غلامحسين مسعودی ريحان در عين حال تأکيد کرده که « يکشنبه آينده استيضاح عبدالرضا شيخ الاسلامی وزير کار در صحن علنی مجلس برگزار می شود. »
حسينعلی شهرياری يکی ديگر از امضا کنندگان طرح استيضاح وزير کار هم به روزنامه خراسان گفته که «نشست استيضاح کنندگان روز گذشته برگزار نشد » و « جلسه استيضاح » نيز « قطعا اين هفته برگزار نمی شود. »
همچنين حسين نجابت و زهره الهيان دو نفر ديگر از امضاء کنندگان استيضاح عبدالرضا شيخ الاسلامی « هنوز درباره نحوه ادامه استيضاح تصميمی گرفته نشده و تصميم گيری درباره اين مسئله به نشست سه شنبه موکول شده است. »
روزنامه خراسان همچين خبر داده که « برخی از نمايندگان تهرانی امضا کننده طرح استيضاح، جلسه ای محرمانه با سعيد مرتضوی برگزار کرده اند » و « سعيد مرتضوی دادستان سابق تهران که اين بار پس از تکيه بر کرسی رياست تأمين اجتماعی زمينه ساز استيضاح وزير تعاون، کار و رفاه اجتماعی شده به دنبال راضی کردن استيضاح کنندگان به سراغ برخی از امضا کنندگان تهرانی طرح استيضاح خود رفته است. »
اين روزنامه همزمان از قول کمالی جلودار وکيل خانواده محمد کامرانی از کشته شدگان « جنايت بازداشتگاه کهريزک » از صدور قرار جلب به دادرسی سعيد مرتضوی خبر داده و نوشته که « قاضی دادگاه عمومی تهران برای سعيد مرتضوی، دادستان سابق تهران قرار جلب به دادرسی صادر کرده است.»
عبدالحسين روح الامينی پدر محسن روح الامينی از ديگر کشته شدگان « جنايت کهريزک » نيز به روزنامه خراسان گفته است: « اواخر سال ۹۰ به صدور قرار منع تعقيب آقای مرتضوی اعتراض کرديم اما هنوز برای اطلاع از نتيجه آن به دادگاه مراجعه نکرده ام » و « خبری که منتشر شده به اعتراض خانواده کامرانی يکی ديگر از جان باختگان حادثه کهريزک مربوط می شود. »
همزمان روزنامه تهران امروز از « صدور قرار جلب مرتضوی » به عنوان « نقطه مثبت قوه قضائيه » ياد کرده و از قول محمد دهقان يکی از امضاکنندگان طرح استيضاح وزير کار، با ابراز خرسندی از اقدام قوه قضائيه در صدور قرار جلب مرتضوی به دادرسی نوشته است: « در صورت صحت خبر صدور حکم جلب سعيد مرتضوی ، اين يک نکته مثبت در‌عملکرد قوه قضائيه می‌تواند باشد که پس از يک مدت طولانی پرونده مرتضوی مورد رسيدگی قرار می گيرد. »
به نوشته اين روزنامه، محمد دهقان با تاکيد بر اينکه « سعيد مرتضوی در زمانی که در قوه قضائيه بود محل اختلاف اصلی بين دو قوه مقننه و قضائيه شد»، از قوه قضائيه خواست تا «هر چه سريع تر پرونده سعيد مرتضوی را رسيدگی کند تا اختلاف دو قوه مقننه و مجريه برطرف شود. »
اعدام پنج نفر در استان کرمان
روزنامه دنيای اقتصاد از « اعدام پنج نفر در بم و کرمان » به اتهام « قاچاق موادمخدر » خبر داده است.
به نوشته اين روزنامه، « احکام اعدام پنج نفر » به اتهام « قاچاق مواد مخدر » که « در محاکم انقلاب اسلامی صادر شده بود، بعد از تاييد در دادستانی کل کشور در زندان‌های کرمان و بم به مرحله اجرا درآمده است. »
اين روزنامه اسامی اعدام شدگان در زندان های بم و کرمان را اعلام نکرده اما از قول مقام های قضايی در استان کرمان نوشته است: « اين ۵ نفر متهم به حمل، نگهداری و توزيع موارد مخدر» بودند و « با تقاضای عفو و بخشودگی اين افراد در مراجع ذيصلاح، مخالفت شده بود.»
چین خواستار انعطاف‌پذیری طرفین مذاکرات هسته‌ای ایران شد
چین، روز سه‌شنبه،۲۲ فروردین ماه، از طرفین مذاکرات هسته ای ایران خواست تا از خود انعطاف پذیری و شکیبایی نشان دهند و به تدریج اعتمادسازی کنند.
لیو ویمین، سخنگوی وزارت خارجه چین گفت ازسرگیری مذاکرات نتیجه تلاش های تمام طرفین است.
قرار است دور تازه مذاکرات هسته ای ايران با کشورهای آمريکا، بريتانيا، فرانسه، چين و روسيه به همراه آلمان، گروه موسوم به ۱+۵، در روز ۲۶فروردين ماه در استانبول برگزار شود.
کشورهای گروه ۱+۵ در تلاشند تا از طريق گفتوگو ايران را به همکاری برای حل نگرانی های جامعه بين المللی در خصوص برنامه هسته ای اين کشور ترغيب کنند
به گزارش خبرگزاری آسوشیتدپرس، چین روز سه‌شنبه بار دیگر خواستار حل و فصل بحران هسته ای ایران از طریق گفتوگو و مذاکره شد.
سخنگوی وزارت خارجه چین افزود چین به نوبه خود به نقش فعال خود در این روند ادامه خواهد داد.
روز جمعه گذشته نیز چن ژيادونگ، يک ديپلمات ارشد چينی در مورد حمله به ایران هشدار داد و گفت که «شايد ۱۰ هزار دليل برای رفتن به جنگ وجود داشته باشد، ولی نمی‌توان عواقب وحشتناک سقوط اقتصاد و جامعه و بدبختی مردم را جبران کرد».
در همین حال، جی کارنی، سخنگوی کاخ سفيد، روز دوشنبه ۲۱ فروردين گفته است، ايران برای اينکه به آمريکا و جامعه بين المللی اطمينان بدهد که به دنبال دستيابی به سلاح هسته‌ای نيست، می بايست گام های مشخص و قطعی را بردارد. وی همچنين گفته است، نيات ايران را نه با حرف هایش که با اقداماتش می‌بايست سنجيد.
جی کارنی که در آستانه برگزاری دور تازه مذاکرات هسته ای ايران و شش قدرت جهانی در روز شنبه در ترکيه صحبت می کرد، گفت: «ما انتظار داريم چنين مذاکراتی شرايط لازم را برای پيشرفت واقعی فراهم کند.»
ایران به خاطر ادامه غنی‌سازی و رفع نشدن نگرانی‌های غرب از برنامه هسته‌ای خود تحت فشارهای فزاینده و تحریم‌های سخت قرار گرفته‌است؛ در حالی که قدرت‌های غربی به این برنامه ایران اطمینان ندارند مقامات ایرانی این نگرانی‌های غرب را بی‌اساس می‌خوانند.
لیو ویمین، سخنگوی وزارت خارجه چین گفت ازسرگیری مذاکرات نتیجه تلاش های تمام طرفین است.
قرار است دور تازه مذاکرات هسته ای ايران با کشورهای آمريکا، بريتانيا، فرانسه، چين و روسيه به همراه آلمان، گروه موسوم به ۱+۵، در روز ۲۶فروردين ماه در استانبول برگزار شود.
کشورهای گروه ۱+۵ در تلاشند تا از طريق گفتوگو ايران را به همکاری برای حل نگرانی های جامعه بين المللی در خصوص برنامه هسته ای اين کشور ترغيب کنند
به گزارش خبرگزاری آسوشیتدپرس، چین روز سه‌شنبه بار دیگر خواستار حل و فصل بحران هسته ای ایران از طریق گفتوگو و مذاکره شد.
سخنگوی وزارت خارجه چین افزود چین به نوبه خود به نقش فعال خود در این روند ادامه خواهد داد.
روز جمعه گذشته نیز چن ژيادونگ، يک ديپلمات ارشد چينی در مورد حمله به ایران هشدار داد و گفت که «شايد ۱۰ هزار دليل برای رفتن به جنگ وجود داشته باشد، ولی نمی‌توان عواقب وحشتناک سقوط اقتصاد و جامعه و بدبختی مردم را جبران کرد».
در همین حال، جی کارنی، سخنگوی کاخ سفيد، روز دوشنبه ۲۱ فروردين گفته است، ايران برای اينکه به آمريکا و جامعه بين المللی اطمينان بدهد که به دنبال دستيابی به سلاح هسته‌ای نيست، می بايست گام های مشخص و قطعی را بردارد. وی همچنين گفته است، نيات ايران را نه با حرف هایش که با اقداماتش می‌بايست سنجيد.
جی کارنی که در آستانه برگزاری دور تازه مذاکرات هسته ای ايران و شش قدرت جهانی در روز شنبه در ترکيه صحبت می کرد، گفت: «ما انتظار داريم چنين مذاکراتی شرايط لازم را برای پيشرفت واقعی فراهم کند.»
ایران به خاطر ادامه غنی‌سازی و رفع نشدن نگرانی‌های غرب از برنامه هسته‌ای خود تحت فشارهای فزاینده و تحریم‌های سخت قرار گرفته‌است؛ در حالی که قدرت‌های غربی به این برنامه ایران اطمینان ندارند مقامات ایرانی این نگرانی‌های غرب را بی‌اساس می‌خوانند.
فرمانده هوایی سپاه: برای مقابله با سپر موشکی تدابیر لازم را اندیشیده‌ایم
علی حاجی‌زاده، فرمانده نیروی هوافضای سپاه پاسداران، میگوید که هدف از ایجاد سپر موشکی در خلیج فارس ایجاد امنیت برای اسرائیل است و افزود که ایران «تدابیر لازم برای مقابله این موضوع اندیشیده شده‌است.»به گزارش خبرگزاری فارس، فرمانده نیروی هوافضای سپاه روز دوشنبه، ۲۱ فروردین، در حاشیه یک مراسم یادبود گفت که «حلقه» اول طرح دفاع موشکی آمریکا در منطقه در ترکیه مستقر شده و حلقه دوم آن در خلیج فارس «با هزینه کشورهای عربی» ایجاد شده ولی افزود که «ما از بابت ایجاد این سامانه‌ها نگران نیستیم.»
هیلاری کلینتون، وزیر خارجه آمریکا، و همتای عربستانی او سعود الفیصل روز شنبه، ۱۲ فروردین در نشست خبری مشترک خود در ریاض اعلام کردند که آمریکا و شش کشور عضو شورای همکاری خلیج فارس بررسی‌های کارشناسی برای برپایی سپر پدافند موشکی مشترک را آغاز کرده‌اند.
این نشست خبری پس از نشست مشترک کلینتون با وزیران شش کشور عضو شورای همکاری خلیج فارس برگزار شد. عربستان سعودی، قطر، بحرین، عمان، کویت و امارات متحده عربی، این شورای همکاری خلیج فارس را تشکیل می‌دهند.
به گزارش فارس، فرمانده هوافضای سپاه روز دوشنبه به این خبر واکنش نشان داده و گفت: «آنها از گذشته به دنبال ایجاد حلقه هشدار اولیه و کسب اطلاع و تعیین مسیر موشک بودند که این حلقه اخیرا با نام ناتو در ترکیه مستقر شده اما واضح است که بهره‌بردار اصلی آن آمریکا و رژیم صهیونیستی [اسرائیل] است.»
علی حاجی‌زاده با اظهار اینکه «این موضوع بخشی از منطقه را پوشش می‌دهد»، افزود: «ما پیش‌بینی می‌کردیم که حلقه دوم هشدار آنها در خلیج فارس باشد که از یک سال قبل منتظر خبر آن بودیم که این امر اخیرا در خلیج فارس کلید خورد.»
به گفته فرمانده نیروی هوافضای سپاه، آمریکا و اسرائیل «با هزینه کشورهای عربی به دنبال ایجاد امنیت» برای دولت اسرائیل هستند.
وی در پایان سخنانش گفت: «تمامی بررسی‌ها صورت گرفته و ما می‌دانیم که هدف این موضوعات تنها اسرائیل است و ما از بابت ایجاد این سامانه‌ها نگران نیستیم» و «تدابیر لازم برای مقابله این موضوع اندیشیده شده‌است.»
«این طرح شکست غیر قابل تصوری می‌خورد»
به گزارش خبرگزاری ایرنا، روز دوشنبه در همان مراسم یادبود، رحیم صفوی، دستیار و مشاور عالی فرمانده کل قوای ایران، نیز به طرح سپر موشکی خلیج فارس واکنش نشان داده و اظهار داشت که «جمهوری اسلامی ایران استقرار این سپر موشکی را تهدیدی علیه خود، روسیه و همه کشورهایی میداند که در مقابل آمریکا ایستاده‌اند و البته باید بدانند که این استراتژی آمریکا نیز با شکست روبرو میشود.»
به گفته رحیم صفوی «آمریکایی‌ها در استراتژی جدید خود به دنبال ایجاد یک حلقه دفاع موشکی از ترکیه تا عراق و خلیج فارس هستند که در این طرح با شکست‌های غیر قابل تصوری مواجه می‌شوند.»
این مقام نظامی ایران افزود که «آمریکایی‌ها در سال گذشته بیش از ۱۰۰ میلیارد دلار به این کشورها اسلحه فروختند که تنها عربستان در سال قبل ۳۰ میلیارد دلار از آنها خرید کرد؛ و جنوب خلیج فارس به انبار اسلحه آمریکا، اروپا و حتی روسیه تبدیل شده‌است.»
پیش از این، احمد وحیدی، وزیر دفاع ایران نیز روز شانزدهم فروردین گفت که «ایجاد سپر موشکی در خلیج فارس، طرحی آمریکایی است و تهران با آن مخالف است.»
به گزارش فارس وی در مورد همکاری کشورهای منطقه با این طرح افزود که «به دوستان خود توصیه کرده‌ایم وارد این حوزه‌ها نشوند.»
یک مقام ارشد در دومای دولتی روسیه روز جمعه، ۱۸ فروردین‌ماه، در یکی از نشست‌های این مجلس با اشاره به سامانه دفاع موشکی مشترک آمریکا و شش کشور عرب خلیج فارس آن را «نشانه امکان حمله نظامی به ایران» دانست.
به گزارش خبرگزاری اینترفاکس روسیه، آلکسی پوشکوف، رئیس کمیته امور بین‌الملل در دومای دولتی روسیه، شکل‌گیری سامانه دفاع موشکی در حوزه خلیج فارس با کمک ایالات متحده را نشانه‌ای تازه از امکان حمله نظامی به ایران «دستکم در بافتی سیاسی» دانسته‌است.
با ادامه مناقشات بر سر برنامه هسته‌ای ایران موضوع احتمال حمله اسرائیل به تأسیسات اتمی ایران نیز اخیراً به طور فزاینده‌ای مطرح شده و از آمریکا و اسرائیل خبرهای مربوط به افزایش آمادگی نظامی مخابره میشود.
وال‌استریت جورنال، به تازگی خبر داد که وزارت دفاع آمریکا روز هفتم فوریه از کنگره این کشور ۱۰۰ میلیون دلار بودجه اضافه خواسته‌است تا بتواند «کمبودهای کوتاه‌مدت» نظامی خود در خلیج فارس را پوشش دهد.
نیروی دریایی ایالات متحده نیز روز دوشنبه از اعزام دومین ناو هواپیمابر خود برای مستقر شدن در خلیج فارس خبر داد.
سال گذشته کاخ سفید آمریکا از فروش ۸۴ فروند جنگنده اف ۱۵ به مبلغ ۳۰ میلیاد دلار به عربستان سعودی به منظور تقویت بنیه نظامی این کشور در خاورمیانه خبر داده بود. اندکی پس از آن آمریکا از فروش سامانه دفاع موشکی تاد به قیمت ۳ میلیارد و ۴۸۰ میلیون دلار به امارات عربی متحد خبر داد.
تشديد خشونتها در سوريه همزمان با پایان مهلت برای اجرای آتش بس
پایان ضرب الاجل اعلام شده برای خروج نيروهای نظامی سوريه از مناطق مسکونی و آغاز آتش بس با مخالفان، هم نتوانسته به خشونتها در سوريه خاتمه دهد؛ مخالفان حکومت بشار اسد می گويند، در روز دوشنبه دستکم ۱۶۰ نفر از غير نظاميان در مناطق مختلف اين کشور به دست نيروهای دولتی کشته شدند.آتش بس قرار بود برپايه طرح صلح کوفی عنان، نماينده ويژه سازمان ملل متحد و اتحاديه عرب درامور سوريه، در ۱۰ آوريل برقرار شود. اما دوشنبه نيروهای دولتی در چند محور عمليات نظامی خود را ادامه دادند.
منابع خبری مخالفان از وقوع قتل عام‌هايی در شهرهای اللطامنه در استان حماه، تل رفعت در استان حلب و شهر حمص سخن می‌گويند . اين مخالفان اعلام کرده اند، در ميان قربانيان دهها زن و کودک ديده میشود. مخالفان تصاويری از اين قتل عام‌ها را بر روی شبکه اينترنت منتشر کرده‌اند.
مناطق مختلفی از دمشق پايتخت سوريه از جمله القدم و کفر سوسه هم شاهد حضور گسترده نيروهای نظامی و امنيتی و دستگيری دهها تن از معترضان بود. از محله‌های رکن الدين، قدسيا، مشروع، دمر، المالکی، ابورمانه و جسر الابيض دمشق هم در ساعات اوليه صبح صدای تيراندازی شنيده شد. گزارش‌ها از دستگيری دستکم ۱۵۰ جوان در اين محله‌ها حکايت دارد.
شهر جنوبی درعا شاهد پرواز جنگنده‌های ارتش سوريه در ارتفاع پايين بود. نيروهای دولتی همچنين به منازل مسکونی در منطقه خربت غزاله در استان درعا يورش برده و همزمان با شليک گسترده آتش، دهها تن از اهالی را دستگير کردند. شهر جسر الشغور در استان شمالی ادلب هم شاهد گلوله باران شديد توسط تانک‌های ارتش سوريه بود.
حملات نيروهای دولتی سوريه به مرزهای اين کشور محدود نشد بلکه مناطق مرزی در ترکيه و لبنان را نيز دربر گرفت.
نيروهای ارتش سوريه به سمت اردوگاه آوارگان سوری کيليس در خاک ترکيه تيراندازی کردند که به کشته شدن دستکم ۲ پناهنده سوری، و زخمی شدن ۲۱ نفر ديگر از جمله دو پليس و دو مترجم ترکيه انجاميد. اين حادثه می‌تواند بر شدت تنش‌ها ميان سوريه و ترکيه بيفزايد.
نيروهای دولتی سوريه وارد مناطق مرزی در شمال لبنان نيز شدند و اقدام به تيراندازی به سوی آوارگان در منطقه وادی خالد کردند. اين حادثه باعث کشته شدن فيلمبردار تلويزيون لبنانی الجديد و زخمی شدن بيش از ۱۰ نفر ديگر شد.
برپايه طرح صلح کوفی عنان، قرار بود دولت سوريه نيروهای نظامی خود را تا روز سه شنبه ۱۰ آوريل از تمام مناطق مسکونی خارج کند تا زمينه برای برقراری آتش با بس با مخالفان ظرف ۴۸ ساعت پس از آن فراهم شود. اما بشار اسد رئيس جمهور سوريه يکشنبه خواستار تعهد کتبی مخالفان برای پايان دادن به حملات خود و کنار گذاشتن سلاح شد.
مخالفان مسلح بشار اسد که از جدا شدگان از ارتش دولتی و تعدادی از داوطلبان تشکيل شده‌اند، ضمن اعلام پايبندی خود به ضرب الاجل اعلام شده به شرط پايبندی دولت سوريه به تعهدات خود، دادن تعهد کتبی را نپذيرفتند. تا پايان روز دوشنبه هم هيچ نشانه‌ای از خروج نيروهای دولتی سوريه از مناطق مسکونی ديده نشده است.
به گزارش خبرگزاری رويترز، ناجی کورو، معاون وزير امور خارجه ترکيه تصريح کرد که ضرب الاجل ۱۰ آوريل ديگر هيچ معنی و مفهومی ندارد.
کا‌ترين اشتون، مسئول سياست خارجی اتحاديه اروپا هم با اشاره به شرط جديد دولت سوريه گفت اين شرط و شروط‌ها قابل پذيرش نيست.
ويکتوريا نولند، سخنگوی وزارت امور خارجه آمريکا نيز شرط‌های جديد سوريه را «روشی ديگر برای خريد وقت به منظور سرکوب بيشتر مخالفان» از سوی نظام بشار اسد توصيف کرد.
چين که از همپيمانان نظام بشار اسد به شمار می‌آيد هم خواستار توقف خشونتها و پايبندی به طرح صلح کوفی عنان شد.
اما روسيه که به همراه چين دو بار قطعنامه شورای امنيت ملی برای محکوميت خشونت‌های دولتی در سوريه را وتو کرده است، از زبان گنادی گاتيلوف، معاون وزير امور خارجه خود گفت: «تلاش‌ها برای تحميل راه حلی از خارج بر سوريه نتيجه‌ای جز افزايش بحران ندارد.» اين در حالی است که دمتری مدودوف، رييس جمهور روسيه، پيش‌تر گفته بود که طرح کوفی عنان آخرين فرصت برای حل و فصل مسالمت آميز بحران سوريه است.
نمونه های مورد اشاره در جریان اظهارنظرهای اخیر، از جمله حساس ترین پرونده های امنیتی مربوط به دهه ۱۳۷۰ در ایران هستند
نمونه های مورد اشاره در جریان این اظهارنظرها، از جمله حساس ترین پرونده های امنیتی مربوط به دهه ۱۳۷۰ در ایران هستند که نهادهای رسمی جمهوری اسلامی، به دست داشتن در آنها متهم شده اند.
در همین ارتباط، سایت نوروز وابسته به جبهه مشارکت ایران اسلامی، دوشنبه ۲۱ فروردین (۹ آوریل) نامه ای از فعال اصلاح طلب مصطفی تاج زاده را منتشر کرده، که از مصطفی پورمحمدی معاون سابق وزارت اطلاعات ایران، خواسته است تا به سوالاتی در ارتباط با پرونده قتل های زنجیره ای پاسخ بدهد.
این پرونده از سال ۱۳۷۷ و با قتل تعدادی از منتقدان حکومت توسط ماموران وزارت اطلاعات ایران خبرساز شد و پس از آن، اصلاح طلبان، این وزارت خانه را به دست داشتن در قتل ده ها نفر از منتقدان حکومت در دهه ۱۳۷۰ متهم کردند.
مصطفی پورمحمدی، رئیس فعلی سازمان بازرسی کل کشور، دو روز پیش در مصاحبه ای با سایت محافظه کار مشرق، گفته بود که "مسئولان اصلی" آن قتل ها، از رقبای سیاسی جناح محافظه کار و جزو "مشهورترین نیروهای چپ وزارت اطلاعات" بوده اند.
او از سال ۱۳۶۹ تا ۱۳۷۸ جانشین وزیر اطلاعات و معاون اطلاعات خارجی این وزارتخانه بوده است.
"صادرکنندگان احکام مرگ"
آقای تاج زاده، عضو زندانی جبهه مشارکت و سازمان مجاهدین انقلاب اسلامی، از آقای پورمحمدی خواسته است توضیح بدهد که "قتل های زنجیره ای یعنی محکوم به اعدام کردن های غیابی شهروندان و اجرای مخفیانه احکام صادره، از چه سالی و به دستور چه کسی یا کسانی آغاز شد؟"وی مشخصا پرسیده است که علی فلاحیان (وزیر اطلاعات سال های ۱۳۶۸ تا ۱۳۷۶) و سعید امامی (معاون امنیتی داخلی آقای فلاحیان و متهم اصلی پرونده قتل های زنجیره ای) "احکام مرگ را با چه توجیهاتی و از کدام فرد یا افرادی اخذ می کرده اند؟" مصطفی تاج زاده همچنین سوال کرده است: "چند ایرانی در طول فعالیت ستاد قتل های زنجیره ای به اتهام ارتداد یا افساد یا دیگر جرایم غیاباً به اعدام محکوم شدند و حکم صادره علیه آنان اجرا شد؟"
این زندانی اصلاح طلب، بدون توضیح بیشتر، از مصطفی پورمحمدی خواسته بگوید که دولت محمد خاتمی دیه چند نفر از قربانیان را به خانواده هایشان پرداخت کرده، و چرا قوه قضائیه به پرونده قتل پیروز دوانی و مجید شریف رسیدگی نکرده است؟
در جریان رسیدگی به پرونده قتل های زنجیره ای در سال ۱۳۷۷، پرونده قتل داریوش و پروانه فروهر، محمد مختاری و محمدجعفر پوینده مورد رسیدگی قضایی قرار گرفت، و این در حالی است که نشریات اصلاح طلب معتقد بودند که پیروز دوانی و مجید شریف نیز توسط ماموران وزارت اطلاعات کشته شده اند.
مصطفی پورمحمدی، پیشتر هر گونه دست داشتن در پرونده قتل های زنجیره ای را رد کرده است. وی در مصاحبه اخیر با مشرق، اظهارات دیگری را نیز در مورد فعالیت های گذشته خود و دستگاه اطلاعاتی ایران بیان کرده است.
آقای پورمحمدی از جمله، با ذکر اینکه بعد از ماجرای قتل های زنجیره ای "از وزارت اطلاعات اخراج شده است"، گفته که با ترک این وزارتخانه به دفتر رهبر ایران رفته و به عنوان "مدیر گروه سیاسی – اجتماعی" این دفتر مشغول به کار شده است.
او همچنین اظهار داشته که بعد از انتخابات ریاست جمهوری ۱۳۸۴، محمود احمدی نژاد به او گفته که آیت الله خامنه ای اعتقاد دارد مصطفی پورمحمدی گزینه مناسب برای تصدی پست وزارت اطلاعات است.
رئیس سازمان بازرسی کل کشور افزوده که چون علاقه ای به بازگشت به وزارت اطلاعات نداشته، در نهایت، مسئولیت وزارت کشور دولت نهم را پذیرفته است. پستی که دو سال و نیم بعد، آقای احمدی نژاد وی را از آن کنار گذاشت.
"انتقال مواد منفجره به عربستان"
در اظهار نظری دیگر در مورد فعالیت دستگاه های اطلاعاتی ایران، عباس سلیمی نمین از فعالان سیاسی محافظه کار و مدیر "دفتر مطالعات تاریخ ایران"، شنبه گذشته در مصاحبه با سایت مشرق، نسبت به بخش هایی از مصاحبه هفته قبل اکبر هاشمی رفسنجانی با شماره جدید فصلنامه مطالعات بین المللی واکنش نشان داده است.آقای رفسنجانی در جریان آن مصاحبه، با اشاره به پرونده میکونوس گفته بود که "مراکز متعدد تصمیم‌گیری کشور باعث شدند که دولت سازندگی علیرغم تلاش‌هایی که کرد، نتواند در سال های آخرش روابط مثبتی با اروپا داشته باشد".
پرونده میکونوس، مربوط به ماجرای ترور تعدادی از مخالفان حکومت ایران در سال ۱۳۷۳، در رستورانی به نام میکونوس در شهر برلن آلمان است. پس از این اقدام، دستگاه قضایی آلمان وزارت اطلاعات جمهوری اسلامی را به طراحی نقشه این ترور متهم کرد.
رئیس فعلی مجمع تشخیص مصلحت نظام، هفته پیش با انتقاد از اقدامات "افراطی‌هایی که هنوز هم هستند"، گفته بود که در زمان ریاست جمهوری وی، "اگر تروری در کشوری انجام می شد"، اروپایی ها آن را بزرگ نمی‌کرده اند چون می دانسته اند که چنین اقداماتی، خواست دولت او نیست.
آقای سلیمی نمین در پاسخ، با یادآوری پرونده میکونوس گفته است که "این قضیه در زمان وزارت اطلاعات آقای فلاحیان اتفاق افتاد و همگان می دانند که آقای فلاحیان چقدر با آقای هاشمی نزدیک است."
وی در عین حال بدون توضیح بیشتر افزوده است: "نمی‌خواهم در مورد اتفاقاتی که در زمان ایشان در وزارت اطلاعات آقای فلاحیان افتاد بیش از این صحبت کنم که طولانی می شود و آنگاه پای مسائل دیگری به میان می‌آید که به صلاح ایشان نیست".
عباس سلیمی نمین همچنین، به اظهارات آقای رفسنجانی در مصاحبه اخیر در مورد نقش "نیروهای خودسر" در انتقال مواد منفجره به "یکی از کشورهای همجوار" پاسخ داده است.
وی با ذکر اینکه "ایشان اشاره کرده اند که در دولت ایشان یک عده مواد منفجره بردند به عربستان و می خواستند روابط ما را تیره کنند" گفته است که عامل انتقال موارد منفجره به عربستان در آن زمان، مهدی هاشمی برادر داماد آیت الله منتظری بوده که به ادعای آقای سلیمی نمین، از حمایت اکبر هاشمی رفسنجانی برخوردار بوده است.
این گفته مدیر دفتر مطالعات تاریخ ایران در حالی منتشر می شود که در سخنان رئیس مجمع تشخیص مصلحت نظام، صرفا اشاره ای به "یکی از کشورهای همجوار" شده و نامی از عربستان به عنوان مقصد انتقال مواد منفجره برده نشده است. مهدی هاشمی، در سال ۱۳۶۶ و در زمان ریاست جمهوری علی خامنه ای اعدام شده است، یعنی دو سال قبل از شروع ریاست جمهوری آقای رفسنجانی، که آقای سلیمی نمین از حمایت دولت او از مهدی هاشمی به عنوان "عامل انتقال مواد منفجره به عربستان" سخن گفته است.
"استفاده ابزاری از حزب الله"
عباس سلیمی نمین در بخشی دیگر از سخنان خود، اظهار داشته که دولت آقای رفسنجانی مایل به "استفاده ابزاری از حزب الله" بوده اما "جلوی این کار گرفته شده است".این بخش از اظهارات آقای سلیمی نمین، واکنشی به قسمتی از مصاحبه اکبر هاشمی رفسنجانی در مورد ارتباط ایران با حزب الله لبنان است.
رئیس مجمع تشخیص مصلحت نظام در آن مصاحبه گفته بود که حمایت ایران از حزب الله قابل دفاع است، اما "به شرط اینکه ما از اینها برای مزاحمت دیگران استفاده نکنیم و اینها هم کار خودشان را بکنند." وی افزوده بود: "وقتی که نظام نخواهد در دنیا ماجراجویی بکند، این‌گونه مسائل قابل تحمل است."
عباس سلیمی نمین، در پاسخ به این اظهارات به "قضیه مک فارلین" اشاره کرده و گفته است: "در قضیه گرونگان گیری حزب الله در لبنان، ایشان از حزب الله استفاده ابزاری کرد و بعد هم خود را به عنوان میانجی وارد کرد تا بتواند مستقیم با آمریکایی ها ارتباط بگیرد."
رابرت مک فارلین، مشاور امنیت ملی رونالد ریگان رئیس جمهور سابق آمریکا از سال ۱۳۶۲ تا ۱۳۶۴، در سال ۱۳۶۵ برای زمینه سازی بهبود روابط تهران و واشنگتن و در ماموریتی مخفیانه از سوی دولت کشورش به تهران سفر کرد.
هدف سفر آقای مک فارلین، پی گیری توافقات دو کشور در زمینه ارسال سلاح های آمریکایی مورد نیاز ایران در عوض کمک تهران به آزادی گروگان های آمریکایی بود، اما این سفر توسط یک نشریه لبنانی افشا شد و تلاش ها برای بهبود روابط دوجانبه ناکام ماند.
وزارت صحت/بهداشت افغانستان می گوید سالانه بیش از دو میلیون قرص محرک جنسی به شکل قانونی و به همین مقدار به شکل غیرقانونی، وارد بازارهای این کشور می شود.
این دارو بیشتر به مردانی که دچار نارسایی های جنسی هستند، تجویز می شود، اما بازار فروش غیرقانونی این قرص‌ها، راه را برای تمامی کسانی که می خواهند از این دارو استفاده کنند، هموار کرده است.نام اصلی این دارو "سیلد نافیل" است اما به نام های "وایاگرا"، "سیالیس"، "بلک کبرا" و "بلو‌من" به فروش می رسد.
یکی از محلات فروش این دارو، بازار پر جمع و جوش پل خشتی در قلب شهر کابل است؛ جایی که می توان حتی در بدل صد افغانی (۲دلار) یک بسته حاوی چهار قرص محرک جنسی را بدست آورد.
این داروها که در پشت بسته های آن تصاویر نیمه عریان زنان و مردان حک شده، روی سبد ها گذاشته شده که توجه هر عابری را به خود جلب می کند.
فروشندگان در این محل به دلیل فروش غیرقانونی و حضور پلیس، نمی خواهند با رسانه ها گفتگو کنند اما یکی از فروشندگان که نخواست از او نام برده شود به بی بی سی گفت که روزانه ده ها بسته از این قرص‌ها را می فروشد.
او می گوید: "هر بسته را هشت افغانی می خریم و تا ۱۴۰ افغانی می فروشیم. روزانه بیش از ۱۵۰ بسته به فروش می رسد و خریداران آن پسران مجرد و مردان مسن هستند."
رابطه آلودگی هوا با نارسایی جنسی
وزارت صحت افغانستان شش سال پیش داروی "سیلد نافیل" را که محرک جنسی است، شامل فهرست داروهای مجاز برای فروش کرد.
این داروها به انواع مختلف از جمله قرص، مایع زرقی، کریم و اسپری قابل دسترس است، اما آقای قریشی می گوید که در افغانستان تنها نوع قرص سیلدنافیل جواز فروش دارد.
یکی از دلایل اصلی تجویز این دارو، ضعف جنسی در مردان است.
کارشناسان به این باور هستند که این مشکل در اثر ناهنجاری های روانی، مصرف سیگار و الکهول و داشتن بیماری هایی ناشی از موجودیت غده ها به وجود می آید.
چراغ علی، متخصص جراحی یورولوژی می گوید که نارسایی های جنسی، حتی می تواند در نتیجه آلودگی بیش از حد هوا بوجود بیاید.
اما مردانی هم هستند که بدون مشورت پزشک متخصص، این داروها را مصرف می کنند.
اثرات جانبی
یک جوان که خواست با نام مستعار ناصر با بی بی سی مصاحبه کند، می گوید بدون هیچ گونه نیازمندی، از این دارو مصرف کرده است.
او می گوید: "فقط از سر شوق و آن هم دو بار از این قرص‌ها استفاده کرده ام. با دکتر (پزشک) مشوره نکرده بودم. قرص‌ها را یک دوستم برایم آورده بود."
او افزود: "در پشت بسته، زهر مار نوشته بود و تمامی خصوصیات آن مثلا مدت فعالیت جنسی روی آن نوشته بود. گفتم ببینم که چه نتیجه می دهد که دیگران استفاده کرده اند. دو باری که استفاده کردم برای یک ساعت و نیم از آن لذت بردم."مصرف این دارو بدون خطر نیست. هشداری که از سوی همه پزشکان داده شده نیز همین است.
ناصر می گوید: "بعد از یک ساعت احساس ضعف و سر دردی کردم. نیم بدنم حالت بی حسی داشت. حلق و گلویم خشک شده بود."
پزشکان می گویند، مردانی که دچار بیماری های قلبی، فشار خون، و مشکل کبد هستند، هوای مصرف این دارو را از سر دور کنند.
چراغ علی متخصص جراحی یورولوژی می گوید، در برخی موارد ممکن است فرد مصرف کننده بینایی و یا شنوایی خود را به شکل موقت از دست بدهد.
او می گوید: "عوارض جانبی بسیار خطرناک این است که ممکن است فشار خون در زمان فعالیت جنسی سقوط کند و سبب مرگ شود و یا هم سردرد شدید و سرگیجه دست دهد و حتی بینی بند می شود."
او افزود: "در برخی افراد قدرت دید ضعیف می شود و لکه های آبی و سیاه را می بینند. حتی شنوایی هم برای مدت کوتاهی ضعیف می شود. البته این عوارض در اشخاص عادی دیده می شود. اما افرادی که فشار خون بالا دارند، مشکل قلبی، گرده/کلیه و یا جگر دارند و یا هم مبتلا به بیماری ایدز هستند، نباید از این قرص‌ها مصرف کنند".
برخورد قانونی
فروش این داروها تنها براساس مشورت پزشک مجاز است اما گفته می شود که بیشتر داروخانه ها نیز چنین قرص‌هایی را بدون نسخه پزشک می فروشند.
از سوی دیگر، مسئولان وزارت صحت می گویند با آنکه بارها مانع فروش غیرقانونی داروی سیلدنافیل شده اند، اما هنوز هم این موضوع به عنوان یک چالش باقی است.
سید ابراهیم کامل، رئیس بررسی تطبیق قوانین صحی در وزارت صحت می گوید که در ماه های اخیر صدها بسته غیرمجاز این دارو را جمع آوری و فروشندگان آن را به پلیس معرفی کرده اند.
آقای کامل می گوید: "ده ها و صدها مرتبه این ادویه را از نزد فروشندگان غیرقانونی در منطقه پل خشتی و سرای شمالی جمع کرده ایم. اما آنان به شکل قاچاقی و دزدانه باز هم در محل مستقر می شوند و زمانی که ماموران ما را می بینند دوباره فرار می کنند."
او می گوید: "هر باری که به پلیس شکایت کرده ایم، همکاری لازم را نکرده اند که برای ما بسیار متاثر کننده است."
رشوه برای بدست آوردن اطلاعات
هر چند این دارو نباید بدون مشورت پزشک مصرف شود اما صفحات زیادی در انترنت هستند که برای فروش این دارو تبلیغ می کنند و برای مردم این امکان را فراهم می کنند که این دارو را از طریق انترنت خریداری کنند.
گفته می شود این دارو بیشتر در شهرهای بزرگ افغانستان مصرف دارد، اما حدود چهار سال پیش، این دارو راهش را به روستاهای دور دست افغانستان نیز باز کرد.
در آن زمان، واشنگتن پست گزارش را منتشر کرد که سازمان اطلاعاتی آمریکا (سیا) برای کسب اطلاعات در مورد شورشیان طالب، به یک فرمانده محلی قرص وایاگرا داده است.
گفته شده که این فرمانده پس از مصرف چهار قرص آن، حاضر شد که در بدل دریافت قرص های بیشتر، اطلاعاتی را در مورد گروه طالبان در اختیار نیروهای آمریکایی قرار دهد.
اینستگرم پیش از این تنها برای تلفن های همراه آی فون بود
سایت فیس بوک، شبکه اجتماعی اینستگرم را به قیمت یک میلیارد دلار خرید. اینستگرم، یک شبکه اجتماعی برای به اشتراک گذاشتن عکس است.
اینستگرم، تنها یک سال و نیم پیش آغاز به کار کرد.اینستگرم یک شبکه اجتماعی برای به اشتراک گذاشتن عکس است. کاربران این شبکه می توانند عکس هایی که با دوربین تلفن های همراه خود گرفته اند را در برنامه مخصوص این شبکه اصلاح کنند و سپس آن را با دوستانشان به اشتراک بگذارند.
برای اصلاح عکس ها 17 فیلتر در این شبکه اجتماعی تعبیه شده است.
تا هفته گذشته این شبکه اجتماعی تنها برای کاربرانی بود که تلفن همراه آی فون داشتند. اما از هفته گذشته به این سو، کاربرانی که تلفن همراهشان با نرم افزار اندروید کار می کند هم می توانند از این شبکه اجتماعی استفاده کنند.
از زمانی که دارندگان تلفن های اندروید هم به جمع کاربران اینستگرم پیوسته اند، روزانه یک میلیون نفر به مشترکان آن افزوده می شوند. پیش از این 30 میلیون نفر عضو اینستگرم بودند. این افراد روزانه 5 میلیون قطعه عکس به این شبکه اجتماعی اضافه می کنند.
فیس بوک اعلام کرده این شبکه اجتماعی به کار خود ادامه می دهد و حتی کارمندانش از این پس استخدام فیس بوک هستند.
پاول کردوسکی، که وبلاگی درباره آی تی دارد، می گوید که اینستگرم تنها 13 کارمند دارد. به این ترتیب، می توان گفت که فیس بوک به طور متوسط 77 میلیون دلار برای هر کدام از کارمندان اینستگرم داده است.
مارک زوکربرگ، مدیر فیس بوک گفته که می خواهد این شبکه را همین طوری نگه دارد تا بتواند به شبکه های اجتماعی دیگر هم خدمات دهد. حتی نام آن را هم عوض نمی کند.
این طور که آقای زوکربرگ گفته، حتی کسانی که می خواهند در فیس بوک نباشند می توانند در اینستگرم همچنان حضور داشته باشند، بدون آنکه نیاز داشته باشند که وارد فیس بوک شوند.
مدیرعامل فیس بوک گفته که این نخستین بار است که شرکت آنها یک شرکتی را با چنین حجم انبوهی از کاربران می خرد.
به گزارش خبرگزاری فارس، پانزده تن از نمایندگان مجلس با ارسال نامه ای برای رئیس مجلس از او خواسته اند از محمود احمدی نژاد، رئیس جمهوری، دعوت کند تا "برای ارائه توضیحات و شفاف سازی درباره فاز دوم یارانه ها" در جلسه مجلس حضور یابد.
نویسندگان این نامه با اشاره به گذشت پانزده ماه از آغاز اجرای قانون هدفمندی یارانه ها و نزدیک بودن شروع فاز دوم، محورهایی برای گفتگو در جلسه مشترک رئیس جمهوری و مجلس پیشنهاد کرده اند.الیاس نادران، احمد توکلی، حسین فدایی، غلامرضا مصباحی مقدم، علیرضا زاکانی، علیرضا مرندی و زهره الهیان از جمله امضاکنندگان این نامه هستند.
اواخر اسفندماه سال گذشته، آقای احمدی نژاد برای پاسخ به سئوالات نمایندگان در مجلس حضور یافت اما پس از این جلسه شماری از نمایندگان گفتند توضیحات او قانع کننده نبوده و نحوه برخورد وی را هم توهین آمیز دانستند.
نمایندگان مجلس ایران با سی و دو رای موافق، یکصد و پنج رای مخالف و شانزده رای ممتنع با درخواست دولت برای استرداد لایحه تجارت مخالفت کرده اند.
لایحه تجارت شامل بیش از یکهزار و دویست ماده در دوره هفتم مجلس برای رسیدگی به مجلس ارسال شد و به گفته مخالفان درخواست استرداد لایحه، طی سال های گذشته همچنان در کمیسیون های مختلف مجلس در دست بررسی بوده است.نماینده دولت در دفاع از درخواست استرداد لایحه گفت که ده سال از زمان تحویل آن به مجلس گذشته و در نتیجه، لازم است این لایحه مورد تجدید نظر قرار گیرد و به روز شود.
قانون تجارت به تشریح قواعد و شرایط معاملات و روابط تجاری بین اشخاص حقیقی و حقوقی می پردازد و قانون تجارت کنونی ایران در دوره سلطنت رضا شاه در سال 1311 تصویب و در دهه های بعد ضمایمی به آن افزوده شده است.
سرتیپ پاسدار محمد پاکپور، فرمانده نیروی زمینی سپاه پاسداران، به خبرگزاری دولتی ایران - ایرنا - گفته است که در ایام نوروز، یک تیم عملیاتی از اعضای گروه جندالله که وارد ایران شده بود "به طور کامل منهدم شد و برخی از عناصر آن به هلاکت رسیدند."
وی گفته است که این تیم متشکل از شماری از اعضای "باقی مانده" گروه جندالله مستقر در خارج از کشور بود که به منظور انجام عملیات تروریستی وارد کشور شده بود اما این عملیات "با تلاش نیروهای امنیتی و نظامی" به نتیجه نرسید و از این تیم مقادیری تجهیزات و مواد منفجره هم به دست آمد.عبدالمالک ریگی، پایه گذار و رهبر گروه جندالله که هدف خود را حمایت از حقوق ساکنان سنی استان سیستان و بلوچستان ایران اعلام کرده بود، در اسفندماه سال ۱۳۸۸ دستگیر و در خرداد ماه سال بعد اعدام شد اما وبسایت این گروه اعلام کرد که فرد دیگری را به جانشینی او انتخاب کرده است.
ولید معلم، وزیر خارجه سوریه، به روسیه سفر کرده و گفته می شود که هدف از این سفر گفتگو با مقامات روسیه در مورد اجرای طرح صلح سوریه است که توسط کوفی عنان، نماینده ویژه سازمان ملل، ارائه شده و از حمایت دولت روسیه برخوردار بوده است.
این سفر در حالی گزارش می شود که با نزدیک شدن زمان اجرای طرح، دولت سوریه که قبلا با آن موافقت کرده بود، شرایطی را برای عمل به تعهد خود مطرح کرده و به این ترتیب، اجرای این طرح را با تردید جدی مواجه ساخته ساخته است.دولت روسیه از حامیان حکومت بشار اسد، رئیس جمهوری سوریه در برابر فشار بین المللی بوده اما به نظر می رسد که تعلل وی در عمل به تعهداتی که بر عهده می گیرد باعث شده است تا روسیه نیز به تدریج شکیبایی خود را از دست بدهد.
دو طرف در مورد محتوای گفتگوهای جاری در مسکو گزارشی انتشار نداده اند اما به گفته تحلیلگر بی بی سی نتیجه دیدار آقای معلم نشان خواهد داد که آیا شکیبایی روسیه در مورد سوریه به انتها رسیده یا نه.
پایان بی‌نتیجه بمباران عشقی ایران و اسراییل
*نیما تمدن، روزنامه نگار است و در آمریکا زندگی می کندکمپین اینترنتی «اسراییلی ها ایرانی ها را دوست دارند» پس از حدود یک ماه از زمان آغاز به کارش به تدریج بی رمق می شود و رو به فراموشی است. البته ممکن است بنا به شرایط، بازهم قوی شود و بازگردد، اما اینکه تاثیرگذار باشد تقریبا محال است، درست مانند نمونه های پیشین اکتیویسم آنلاین با مشارکت شهروندان ایرانی.
«اکتیویسم آنلاین» تا چندی قبل به شکل عمده به برنامه ریزی های صورت گرفته در فضای مجازی برای انجام فعالیتی اجتماعی یا سیاسی و برای رسیدن به هدفی مشخص در جهان واقعی اتلاق می شد؛ نظیر ارسال ایمیل های گروهی حاوی پیام های متنی، صوتی و یا تصویری. اما با ظهور و پرطرفدارشدن شبکه های اجتماعی نظیر فیسبوک و توییتر، از سال ۲۰۰۸ به بعد، مفهوم و کارکرد این نوع اکتیویسم تغییر یافت.
شبکه های اجتماعی پرطرفدار به اکتیویست های آنلاین امکان داد تا محتوای پیام خود را بتوانند در فرصتی کوتاه تا دورترین نقاط جهان بفرستند. اما این امکان همزمان باعث شد که مفهوم اکتیویسم اجتماعی، دستکم در برخی موارد، صرفا به اطلاع رسانی فروکاسته شود.
بنا به الگوی جدید اکتیویسم اجتماعی، هر کاربر شبکه های اجتماعی با پیوستن به صفحه مورد نظر و یا به اشتراک گذاشتن موضوع کمپین در صفحه شخصی اش احساس می کند که در یک روند اجتماعی واقعی مشارکت دارد، حتی اگر آن کمپین پس از چند هفته یا ماه به هدف تعیین شده نرسد و در مسابقه کمپین های آنلاین به فراموشی سپرده شود.
این وجه از اکتیویسم آنلاین امرزه در رسانه های غربی «کلیکتیویسم» نام گرفته است. منتقدانی هم هستند که برای نیش زدن به فعالان چنین کمپین هایی، آنان را مصداق «اسلکتیویسم» (Slacktivism) می نامند که کنایه ای است به سستی این کاربران شبکه های اجتماعی که در عین تمایل نداشتن به درگیر بودن عمیق با موضوع در جهان واقعی، از پیوستن بی هزینه خود به کمپینی آنلاین سرمست می شوند.
کمپین «اسراییل - ایران» از ابتدا بی نتیجه بود؟
همزمان با بالاگرفتن بحث های مربوط به احتمال حمله اسراییل به تاسیسات اتمی ایران، رونی ادری، گرافیست اسراییلی و همسرش در نیمه نخست ماه مارس با راه اندازی صفحه ای در فیسبوک اعلام کردند که «اسراییلی ها، ایرانی ها را دوست دارند و هیچوقت به ایران حمله نمی کنند.
به فاصله چند روز هزاران ایرانی و غیرایرانی این صفحه را «لایک» کردند، با تاسیس صفحه های مشابه با پیام «ایرانی ها هم اسراییلی ها را دوست دارند» به اقدام رونی ادری در فیسبوک واکنش نشان دادند، و خبر این محصول تازه «اکتیویسم آنلاین» با استقبال رسانه های مختلف جهانی مواجه شد: «مردم اسراییل و ایران در فضای مجازی همدیگر را با عشق بمباران کردند.»
تاجایی که یک واقعه، حتی اگر در جهان واقعی روی ندهد، تیتر یا عنوان جذابی برای روزنامه نگاران بیافریند رسانه ها از آن استقبال می کنند. اما حالا بعد از چند هفته که تب عاطفی پیرامون این کمپین ظاهرا فرونشسته می توان پرسید نمونه چنین کمپین هایی در فضای مجازی تا چه حد می تواند در جهان واقعی تاثیر بگذارد؟
به گفته ادری، چند هفته پس از مشهورشدنش در رسانه ها، کمپین او هنوز از سوی دولت اسراییل - مرجع اصلی تصمیم گیری درباره امور استراتژیک و امنیتی آن کشور - واکنشی در پی نداشته است.
وضعیت در جناح ایرانی کمپین پیچیده تر است. فارغ از اینکه چند صفحه فیسبوک مختلف از سوی ایرانی ها برای پاسخ به یگانه صفحه اسراییلی ایجاد شد، و فارغ از اینکه برخی ایرانی ها صفحه رونی ادری را به عرصه ای برای نفرت پراکنی علیه اعراب یا نفرت پراکنی علیه یهودیان تبدیل کردند، شمار شهروندان ایرانی ساکن ایران در این کمپین یا رد واقع وزن اجتماعی آنها مشخص نیست.
مدافعان ایرانی این کمپین احتمالا می گویند شهروندان ساکن ایران به دلیل حساسیت های امنیتی جمهوری اسلامی درباره اظهار نظر پیرامون اسراییل نمی توانند آزادانه به این کمپین بپیوندند. اما تازه ترین آمار (دسامبر ۲۰۱۱) میزان استفاده از اینترنت در کشورهای خاورمیانه نشان می دهد که نرخ نفوذ اینترنت نسبت به جمعیت ایران کمتر از ۴۷ درصد و در اسراییل کمی بیش از ۷۰ درصد است. به عبارت دیگر، این آمار می گوید که از هر دو شهروند ساکن ایران کمتر از یک نفر به اینترنت متصل است.
ترجمه این آمار با در نظر گرفتن شرایط داخلی ایران که هیچ کمپین اجتماعی- سیاسی آنلاین اجازه عرض اندام در جامعه نمی یابد بیش از پیش نشان می دهد که نمی توان به ابراز احساسات رد و بدل شده در این کمپین آنلاین امید داشت.
کمبود دیگر این کمپین و نمونه های ایرانی مشابه، صرفنظر کردن از بکارگیری افرادی با نفوذ به عنوان «مجری لابیگری» است. دلباختگان چنین کمپین هایی معمولا قدرت خود را بیش از حد ارزیابی می کنند و از یاد می برند که هیچ جنگی با نظرخواهی عمومی آغاز نشده یا به پایان نرسیده است.
ابزاری عبث یا وسیله ای برای ارتباط
سابقه کوتاه اکتیویسم آنلاین در نقاط مختلف جهان نشان می دهد که نمونه های موفق همگی از ابتدا یک استراتژی قوی داشته و به عنوان ابزار اطلاع رسانی برای تحقق هدفی در عالم واقع بکار گرفته شده اند. با این حال باز هم نمی توان یقین داشت که نتیجه موفق تضمین شده است.
در شش ماه گذشته، اکتیویست ها در آمریکا اقدامات متعددی را در فضای آنلاین سازماندهی کردند. «اشغال وال استریت» یکی از این حرکات بود که برای چند هفته توجه رسانه ها را جلب کرد و «جنبش» قلمداد شد. در صورتی که ممکن است چند ماه دیگر، موج تازه ای از این جنبش سراسر آمریکا را درنوردد، اما حالا تقریبا هیچ خبری از آنها نیست.
مهمترین دلیلی که می توان – فعلا – برای خاموش شدن صدای این اعتراض در نظر گرفت فقدان استراتژی مشخص برای رسیدن به اهداف معین و محدود بود. روزانه هزاران نفر در شبکه های اجتماعی اخبار و تصاویر مربوط به تجمعات خیابانی «اشغال وال استریت» را به اشتراک می گذاشتند و گاهی به تعداد شرکت کنندگان، پیام و درخواست سیاسی و اجتماعی مطرح می شد.
دیگر نمونه های ناموفق اکتیویسم آنلاین کم نیست و می توان فعالیت اکتیویست های ایرانی در ماه های پس از انتخابات ریاست جمهوری ۱۳۸۸، یا فعالیت آنها درباره دریاچه ارومیه، پاسارگاد، نام خلیج فارس و مثال های دیگری را در همین دسته «فقدان استراتژی و برنامه ثانوی» طبقه بندی کرد که بحث های مربوط به آنها هر از چندگاه داغ می شود.
با این حال استفاده مناسب از امکانات اکتیویسم آنلاین در یک سال اخیر - به ویژه در وقایع مربوط به شمال آفریقا - باعث شده که هنوز نتوان درباره کیفیت بکارگیری این ابزار با یقین سخن گفت.
برخلاف ماجرای پر سروصدای «اشغال وال استریت»، این هفته در آمریکا یک کمپین آنلاین با عمری یکماهه به پیروزی رسید. کتی باتلر، دختر ۱۷ ساله اهل میشیگان که هنوز دبیرستانش تمام نشده با راه اندازی کمپینی آنلاین توانست با جمع آوری ۵۰۰ هزار امضا در یک ماه، شورای فیلم آمریکا را وادار سازد که در تعیین درجه سنی یک فیلم مستند تجدید نظر کند.
فیلم Bully به موضوع قلدری کودکان علیه یکدیگر در مدارس آمریکا می پردازد و شورای فیلم آمریکا به دلیل استفاده از کلمات رکیک در این فیلم مستند، حداقل سن برای تماشای آن را ۱۷ سالگی در نظر گرفته بود. اما کتی باتلر که خود پیشتر قربانی رفتار قلدرمآبانه همکلاسی هایش بوده با این استدلال که نوجوانان قربانی این حرکت هر روز چنین کلماتی را می شنوند و حال باید با تماشای این فیلم، اعتماد به نفس لازم برای مقابله را بیابند توانست نظر مساعد نیم میلیون شهروند را به خود جلب کند.
ناگفته پیداست که موفقیت کمپین های آنلاین از این دست که خواستار هدفی مشخص هستند همچنین تابع میزان پاسخگویی نهادهای تصمیم گیر در هر کشور به افکار عمومی است. در ایران، کمپین یک میلیون امضاء برای تغییر قوانین تبعیض آمیز علیه زنان ابتدا از سوی حاکمیت، بی اهمیت دانسته و بعد غیرقانونی اعلام شد.
اکتیویسم آنلاین ایرانی: محتوم به شکست؟
با تمام علاقه ای که شمار زیادی از ایرانیان به شبکه های اجتماعی دارند به نظر می رسد هنوز نتوانسته اند الگوی موفقی برای بکارگیری اکتیویسم آنلاین بیابند که بر زندگی «آفلاین» آنها اثر بگذارد.
فارغ از قید و بندهای امنیتی در داخل ایران، هنوز نفس مشارکت در یک کمپین آنلاین برای ایرانیان درگیر در فیسبوک یا توییتر جذابتر است. تصویر پروفایل صدها نفر از فعالان عرصه اکتیویسم آنلاین در طول یک سال، از چهره یک زندانی سیاسی یا نوجوان محکوم به اعدام تا دریاچه ارومیه و پاسارگاد و … در نوسان است، بدون آنکه الزاما آن زندانی سیاسی یا محکوم آزاد شود یا تغییر محسوسی در وضعیت دریاچه ارومیه و پاسارگاد به وجود آید. به عبارت دیگر، در این برداشت از اکتیویسم، هدف غایی به اطلاع رسانی تقلیل یافته است و همه فعالان همدیگر را در دنیای مجازی «آگاه» می کنند بدون آنکه در عالم واقع اتفاقی روی دهد.
بدبینی به کارکرد «کلیکتیویسم» در خارج از ایران از جنس دیگری است. از همین رو بسیاری ترجیح می دهند که پس از آگاهی از روند امور در شبکه های اجتماعی، به عالم واقع برگردند و برنامه های اکتیویستی خود را به اشکال سنتی پیش ببرند، نظیر پرداخت پول به کمپین انتخاباتی مورد نظر و یا نامه نویسی به نمایندگان پارلمان.
اینکه آیا کمپین های آنلاین، اساسا اسباب خیر هستند یا نه؟ بستگی مستقیمی به شرایط و زمینه های سیاسی و اجتماعی دارد.
اگر مدل آنلاین اکتیویسمِ ایرانی را به عنوان الگویی جهانشمول در نظر بگیریم حداقل فایده اش این است که برای چند روز یا چند هفته، جمعی از شهروندان را در فضایی مجازی دور هم جمع می کند، زمینه بحث و گفتگوی آنان را فراهم می سازد و بعد مثل هر مهمانی دیگری به پایان می رسد.
اما اگر این مدل اکتیویسم به توهم تأثیرگذاری اجتماعی بیانجامد، آینده ای نمی توان برای آن در نظر گرفت.
این روزها سوال مطرح در برخی مجامع آکادمیک این است که اگر شبکه های اجتماعی امروزی، چند دهه قبل موجود بودند آیا امروز وضع بسیار بهتری در جهان برقرار نبود؟
نمی توان به یقین پاسخ داد که چنین شرایط فرضی چگونه بود. اما می توان در نظر گرفت که اگر شیوه استفاده از شبکه های اجتماعی مثلا در دهه ۱۹۶۰ مطابق الگوی ایرانی کنونی بود، احتمالا «جنبش حقوق مدنی» در آمریکا هنوز به پیروزی نرسیده بود.
این وجه از اکتیویسم آنلاین امرزه در رسانه های غربی «کلیکتیویسم» نام گرفته است. منتقدانی هم هستند که برای نیش زدن به فعالان چنین کمپین هایی، آنان را مصداق «اسلکتیویسم» (Slacktivism) می نامند که کنایه ای است به سستی این کاربران شبکه های اجتماعی که در عین تمایل نداشتن به درگیر بودن عمیق با موضوع در جهان واقعی، از پیوستن بی هزینه خود به کمپینی آنلاین سرمست می شوند.
کمپین «اسراییل - ایران» از ابتدا بی نتیجه بود؟
همزمان با بالاگرفتن بحث های مربوط به احتمال حمله اسراییل به تاسیسات اتمی ایران، رونی ادری، گرافیست اسراییلی و همسرش در نیمه نخست ماه مارس با راه اندازی صفحه ای در فیسبوک اعلام کردند که «اسراییلی ها، ایرانی ها را دوست دارند و هیچوقت به ایران حمله نمی کنند.
به فاصله چند روز هزاران ایرانی و غیرایرانی این صفحه را «لایک» کردند، با تاسیس صفحه های مشابه با پیام «ایرانی ها هم اسراییلی ها را دوست دارند» به اقدام رونی ادری در فیسبوک واکنش نشان دادند، و خبر این محصول تازه «اکتیویسم آنلاین» با استقبال رسانه های مختلف جهانی مواجه شد: «مردم اسراییل و ایران در فضای مجازی همدیگر را با عشق بمباران کردند.»
تاجایی که یک واقعه، حتی اگر در جهان واقعی روی ندهد، تیتر یا عنوان جذابی برای روزنامه نگاران بیافریند رسانه ها از آن استقبال می کنند. اما حالا بعد از چند هفته که تب عاطفی پیرامون این کمپین ظاهرا فرونشسته می توان پرسید نمونه چنین کمپین هایی در فضای مجازی تا چه حد می تواند در جهان واقعی تاثیر بگذارد؟
به گفته ادری، چند هفته پس از مشهورشدنش در رسانه ها، کمپین او هنوز از سوی دولت اسراییل - مرجع اصلی تصمیم گیری درباره امور استراتژیک و امنیتی آن کشور - واکنشی در پی نداشته است.
وضعیت در جناح ایرانی کمپین پیچیده تر است. فارغ از اینکه چند صفحه فیسبوک مختلف از سوی ایرانی ها برای پاسخ به یگانه صفحه اسراییلی ایجاد شد، و فارغ از اینکه برخی ایرانی ها صفحه رونی ادری را به عرصه ای برای نفرت پراکنی علیه اعراب یا نفرت پراکنی علیه یهودیان تبدیل کردند، شمار شهروندان ایرانی ساکن ایران در این کمپین یا رد واقع وزن اجتماعی آنها مشخص نیست.
مدافعان ایرانی این کمپین احتمالا می گویند شهروندان ساکن ایران به دلیل حساسیت های امنیتی جمهوری اسلامی درباره اظهار نظر پیرامون اسراییل نمی توانند آزادانه به این کمپین بپیوندند. اما تازه ترین آمار (دسامبر ۲۰۱۱) میزان استفاده از اینترنت در کشورهای خاورمیانه نشان می دهد که نرخ نفوذ اینترنت نسبت به جمعیت ایران کمتر از ۴۷ درصد و در اسراییل کمی بیش از ۷۰ درصد است. به عبارت دیگر، این آمار می گوید که از هر دو شهروند ساکن ایران کمتر از یک نفر به اینترنت متصل است.
ترجمه این آمار با در نظر گرفتن شرایط داخلی ایران که هیچ کمپین اجتماعی- سیاسی آنلاین اجازه عرض اندام در جامعه نمی یابد بیش از پیش نشان می دهد که نمی توان به ابراز احساسات رد و بدل شده در این کمپین آنلاین امید داشت.
کمبود دیگر این کمپین و نمونه های ایرانی مشابه، صرفنظر کردن از بکارگیری افرادی با نفوذ به عنوان «مجری لابیگری» است. دلباختگان چنین کمپین هایی معمولا قدرت خود را بیش از حد ارزیابی می کنند و از یاد می برند که هیچ جنگی با نظرخواهی عمومی آغاز نشده یا به پایان نرسیده است.
ابزاری عبث یا وسیله ای برای ارتباط
سابقه کوتاه اکتیویسم آنلاین در نقاط مختلف جهان نشان می دهد که نمونه های موفق همگی از ابتدا یک استراتژی قوی داشته و به عنوان ابزار اطلاع رسانی برای تحقق هدفی در عالم واقع بکار گرفته شده اند. با این حال باز هم نمی توان یقین داشت که نتیجه موفق تضمین شده است.
در شش ماه گذشته، اکتیویست ها در آمریکا اقدامات متعددی را در فضای آنلاین سازماندهی کردند. «اشغال وال استریت» یکی از این حرکات بود که برای چند هفته توجه رسانه ها را جلب کرد و «جنبش» قلمداد شد. در صورتی که ممکن است چند ماه دیگر، موج تازه ای از این جنبش سراسر آمریکا را درنوردد، اما حالا تقریبا هیچ خبری از آنها نیست.
مهمترین دلیلی که می توان – فعلا – برای خاموش شدن صدای این اعتراض در نظر گرفت فقدان استراتژی مشخص برای رسیدن به اهداف معین و محدود بود. روزانه هزاران نفر در شبکه های اجتماعی اخبار و تصاویر مربوط به تجمعات خیابانی «اشغال وال استریت» را به اشتراک می گذاشتند و گاهی به تعداد شرکت کنندگان، پیام و درخواست سیاسی و اجتماعی مطرح می شد.
دیگر نمونه های ناموفق اکتیویسم آنلاین کم نیست و می توان فعالیت اکتیویست های ایرانی در ماه های پس از انتخابات ریاست جمهوری ۱۳۸۸، یا فعالیت آنها درباره دریاچه ارومیه، پاسارگاد، نام خلیج فارس و مثال های دیگری را در همین دسته «فقدان استراتژی و برنامه ثانوی» طبقه بندی کرد که بحث های مربوط به آنها هر از چندگاه داغ می شود.
با این حال استفاده مناسب از امکانات اکتیویسم آنلاین در یک سال اخیر - به ویژه در وقایع مربوط به شمال آفریقا - باعث شده که هنوز نتوان درباره کیفیت بکارگیری این ابزار با یقین سخن گفت.
برخلاف ماجرای پر سروصدای «اشغال وال استریت»، این هفته در آمریکا یک کمپین آنلاین با عمری یکماهه به پیروزی رسید. کتی باتلر، دختر ۱۷ ساله اهل میشیگان که هنوز دبیرستانش تمام نشده با راه اندازی کمپینی آنلاین توانست با جمع آوری ۵۰۰ هزار امضا در یک ماه، شورای فیلم آمریکا را وادار سازد که در تعیین درجه سنی یک فیلم مستند تجدید نظر کند.
فیلم Bully به موضوع قلدری کودکان علیه یکدیگر در مدارس آمریکا می پردازد و شورای فیلم آمریکا به دلیل استفاده از کلمات رکیک در این فیلم مستند، حداقل سن برای تماشای آن را ۱۷ سالگی در نظر گرفته بود. اما کتی باتلر که خود پیشتر قربانی رفتار قلدرمآبانه همکلاسی هایش بوده با این استدلال که نوجوانان قربانی این حرکت هر روز چنین کلماتی را می شنوند و حال باید با تماشای این فیلم، اعتماد به نفس لازم برای مقابله را بیابند توانست نظر مساعد نیم میلیون شهروند را به خود جلب کند.
ناگفته پیداست که موفقیت کمپین های آنلاین از این دست که خواستار هدفی مشخص هستند همچنین تابع میزان پاسخگویی نهادهای تصمیم گیر در هر کشور به افکار عمومی است. در ایران، کمپین یک میلیون امضاء برای تغییر قوانین تبعیض آمیز علیه زنان ابتدا از سوی حاکمیت، بی اهمیت دانسته و بعد غیرقانونی اعلام شد.
اکتیویسم آنلاین ایرانی: محتوم به شکست؟
با تمام علاقه ای که شمار زیادی از ایرانیان به شبکه های اجتماعی دارند به نظر می رسد هنوز نتوانسته اند الگوی موفقی برای بکارگیری اکتیویسم آنلاین بیابند که بر زندگی «آفلاین» آنها اثر بگذارد.
فارغ از قید و بندهای امنیتی در داخل ایران، هنوز نفس مشارکت در یک کمپین آنلاین برای ایرانیان درگیر در فیسبوک یا توییتر جذابتر است. تصویر پروفایل صدها نفر از فعالان عرصه اکتیویسم آنلاین در طول یک سال، از چهره یک زندانی سیاسی یا نوجوان محکوم به اعدام تا دریاچه ارومیه و پاسارگاد و … در نوسان است، بدون آنکه الزاما آن زندانی سیاسی یا محکوم آزاد شود یا تغییر محسوسی در وضعیت دریاچه ارومیه و پاسارگاد به وجود آید. به عبارت دیگر، در این برداشت از اکتیویسم، هدف غایی به اطلاع رسانی تقلیل یافته است و همه فعالان همدیگر را در دنیای مجازی «آگاه» می کنند بدون آنکه در عالم واقع اتفاقی روی دهد.
بدبینی به کارکرد «کلیکتیویسم» در خارج از ایران از جنس دیگری است. از همین رو بسیاری ترجیح می دهند که پس از آگاهی از روند امور در شبکه های اجتماعی، به عالم واقع برگردند و برنامه های اکتیویستی خود را به اشکال سنتی پیش ببرند، نظیر پرداخت پول به کمپین انتخاباتی مورد نظر و یا نامه نویسی به نمایندگان پارلمان.
اینکه آیا کمپین های آنلاین، اساسا اسباب خیر هستند یا نه؟ بستگی مستقیمی به شرایط و زمینه های سیاسی و اجتماعی دارد.
اگر مدل آنلاین اکتیویسمِ ایرانی را به عنوان الگویی جهانشمول در نظر بگیریم حداقل فایده اش این است که برای چند روز یا چند هفته، جمعی از شهروندان را در فضایی مجازی دور هم جمع می کند، زمینه بحث و گفتگوی آنان را فراهم می سازد و بعد مثل هر مهمانی دیگری به پایان می رسد.
اما اگر این مدل اکتیویسم به توهم تأثیرگذاری اجتماعی بیانجامد، آینده ای نمی توان برای آن در نظر گرفت.
این روزها سوال مطرح در برخی مجامع آکادمیک این است که اگر شبکه های اجتماعی امروزی، چند دهه قبل موجود بودند آیا امروز وضع بسیار بهتری در جهان برقرار نبود؟
نمی توان به یقین پاسخ داد که چنین شرایط فرضی چگونه بود. اما می توان در نظر گرفت که اگر شیوه استفاده از شبکه های اجتماعی مثلا در دهه ۱۹۶۰ مطابق الگوی ایرانی کنونی بود، احتمالا «جنبش حقوق مدنی» در آمریکا هنوز به پیروزی نرسیده بود.
نامه هاشمی رفسنجانی و مذاکره با آمریکا
آیا این رونمائی فقط برای یادآوری درایت و راست اندیشی رییس مجمع تشخیص مصلحت نظام است یا چنان که یکی از نوآمدگان به مکاره سیاست ایران نوشته، به قصد تضعیف کشور و دادن گرا به آمریکاست. روزنامه کیهان در چند تفسیری که به گمانه زنی های بازجویان امنیتی و کیفرخواست های تنظیمی آنان شباهت می برد نوشته است که سخن هاشمی در حقیقت پیامی است برای آمریکائیان و به قصد تضعیف موقعیت فعلی اداره کشور. همین روزنامه به قلم یکی دیگر از جناح راست، به خیال خود برگ تازه ای بر پرونده امنیتی هاشمی افزوده و کشف کرده اشاره به لزوم مذاکره با آمریکا، در شرایطی که نظر رهبر معلوم است، دیگر مخالفت با دولت نیست بلکه با بالاتر از دولت کار دارد. یعنی رییس مجمع تشخیص مصلحت نظام شد ضد ولایت فقیه.
اما این همه موضوع این مقاله نیست. این جا مقصود یادآوری یک حکایت تاریخی است.
ایران ما در تاریخ معاصر خود شاهد دو سقوط سهمگین بوده است. رضا شاه در اوج قدرت و حکومت در شهریور ۱۳۲۰ و محمد رضا شاه فرزندش باز در اوج قدرت و نعمت در زمستان ۱۳۵۷. نمونه اول تا ساعتی قبل از غرش هواپیماها و یورش نیروهای روس و بریتانیا از شمال و جنوب کشور، محکم سرجایش نشسته بود و هیچ نیازی به دادن فرصت نفس کشیدن به مردم در خود احساس نمی کرد. همه کشور زیر نگین شاه بود، مدعیان خود و فرزند را سرکوب کرده و چنین می نمود که خطری تهدیدش نمی کند. نمونه دوم، محمد رضا شاه نیز در اول سال ۵۷ محکم سرجایش بود، همه یادشان بود که رییس بزرگ ترین قدرت جهان که آمریکا باشد، وی را عامل ایجاد ثبات در منطقه خواند و پنجاه هزار مستشار نظامی خود را در تهران نگاه داشت که دغدغه ای در میان نباشد.
در هر دو مورد اوضاع اقتصادی کشور تکانی خورده بود. سیاهی فقر تا اندازه ای از چهره کشور پاک شده و حکومت دشمنی چنان نداشت با این همه، چندان که صبح سوم شهریور ۱۳۲۰ ژاندارم بی سواد پاسگاه آستارا گزارش داد که سه یا چهار هواپیمای روسی "از بالای سر اعلیحضرت آمدند و از پائین قاب پنجره طرف ماشین خانه رد شدند" و "صدای بزرگی هم از طرف رودخانه آمد"، چیزی از هیبت و اقتدار رضاشاه باقی نماند.
در نمونه دوم، حکومت پادشاهی هم پیمان بزرگ ترین قدرت جهان بود و در عین حال دشمنی نداشت – به جز قذافی در لیبی و اندکی هم حافظ اسد در سوریه- پادشاهی همه قدرت را در دست داشت که ده ها پادشاه و رییس دولت در صف انتظار دیدارش بودند و تا سه سال وقت ملاقات هایش پر بود، و سفیران آمریکا و قدرت های اروپائی هم در پایان دوران خدمت، سپاسگزار از میهمان نوازی ها و هدایای شاهانه با چشم گریان تهران را با منظره زیبای کوهستانش ترک می گفتند. اما همو دو ماه بعد از ترک کشور جائی برای اقامت نداشت و هیچ کس حاضر به میزبانی اش نبود و حالا دیگر وکیلان دعاوی و پزشکان و جراحان هم برای هر گفتگو صورت حساب می فرستادند و وقت نداشتند تا شاه بیمار را معاینه کنند.
اینک که وضع اقتصادی به شهادت صغیر و کبیر در بدترین وضعیت هاست، آن هم در زمانی که درآمد نفت در بهترین زمان هاست، کسی هم که به عنوان نفر دوم برگزیده شده بنا به تاکید رهبری همان است که ایشان می خواست، هدفمند کردن یارانه ها هم همان است که همه آرزو داشتند ولی جراتش را نداشتند و آقای خامنه ای دستی به پشت احمدی نژاد زدند یعنی که برو نترس. از مجمع تشخیص مصلحت نظام و مجلسیان هم خواسته شد کاری به این دردانه نداشته باشند [این ها گمانه زنی و خیال پردازی نیست، ثبت است هم چند بار تاکیدشان به مجلس و هم آن چه به آقای هاشمی گفته شد اول کار دولت]. حالا این دولت که بابت حفظش نظام هزینه های سنگین داد، نه مجلس را راضی دارد، نه مردم را، هیچ واحد صنفی برجا نیست. سانسور در بالاترین حد است و پنهانکاری و دروغ در بالاترین اندازه ها. پس این شرایط اندک تفاوتی با شهریور ۱۳۲۰ و زمستان ۱۳۵۷ دارد.
پیش بینی ها
سئوال این است که آن دو فروپاشی سهمگین چگونه رخ داد. چطور اهل فکر و نظر، دیپلومات ها و کارگزاران قدرتی که خود را در فاصله سه سال با حضور در باشگاه ابرقدرت ها می دید، نتوانستند سقوط را پیش بینی کنند و نظام متبوع خود را از خطر برهانند، و جان خود و مخدوم را نجات دهند. بعد از انقلاب ایران، صدها کتاب و مقاله و تحقیق در این باره نوشته شده هزاران گفتار و نوشتار هست که در میان آن ها تاکید بر دو علت از همه بیشتر آمده. اول تجمیع قدرت در یک تن، دوم ارتباط رابطه مرید و مرادی بین راس و بدنه این سیستم. به این معنا که سیستم جز آن که راس می خواهد اندیشه ای تولید نمی کرد و راس قدرت جز آن که قبلا خود نظر داده بود، چیزی نمی شنود.
آن ها که با انقلاب به قدرت رسیدند، نوآمدگان و بی پیشینه ها و بی تجربه ها، اگر در اداره کشوری که سی و پنج میلیون به هیجان گرفتار آمده در آن می زیستند صد ها خطا کرده باشند، هیچ عجب نیست. واقعیت همین است که با آزمون و خطا کشور اداره شد، تا جنگ خطاپوش و جرم بخش رسید. نوآمدگان مدیون رهبرشان شدند که کاریزمائی بود و به فرمانش امواج مردم به حرکت در می آمد، و مهم تر این که به مریدان فرصت خطا می داد. خود پیش گوئی کرده بود ده سال زمان دارد، این را به مریدان بخشید تا بیاموزند کاری را که باید می دانستند وقتی بر سر کار آمدند.
اما انگار یک چیز را نوآمدگان می دانستند که هزار خطا کردند، اما خطای پهلوی ها را تکرار نکردند. و چنین بود که ده سال طلائی شان گذشت، آن که مجال خطایشان می داد، جنگ را پایان داد و درگذشت. آیت الله خمینی در موضوع پایان جنگ به استدلال و زیرکی هاشمی و گریه های روز آخر موسوی اردبیلی توجه کرد و آن نامه جام زهر را نوشت. پیش از این نیز در تصمیم های مهم که گرفت همه جا مشورت کرد. در محدود کردن پوشش زنان، کنترل جمعیت، حلال دانستن خاویار، آزاد کردن شطرنج، مجاز دانستن سینما و تئاتری که تندروها به آتش می کشیدند، رحم نکردن به مخالف، بازگرداندن قوه قضا به دست روحانیون و اعمال قصاص، پذیرش دانشگاه و پرهیز از سپردن دانشگاه ها به دست حوزه [با شعار وحدت حوزه و دانشگاه] و قبول کلاس های مختلط دانشگاهی. گوش داد و پذیرفت نظر همان ها را که در آن بیت بی در و پیکر رفت و آمد داشتند و به آن ها اطمینان داشت. گاهی به گریه نوه نوجوان و دانشگاهی خود توجه کرد و گاهی به نامه همسایه آشنا. انقلاب هم جوان بود، تجمیع قدرت در یک تن صورت پذیرفت، اما سیکل معیوب بین مرید و مرادان به وجود نیامد، نظر و خبر می رسید و در فرمان ها و فتوا ها اثر می گذاشت. با پذیرش نظر کارشناسان و تنفیذ رای آنان به عنوان فتوا، حتی گره ها از کار فروبسته فقه شیعه گشود، تا حکومت را ممکن کرد.
نامه ای که هاشمی رفسنجانی افشا کرده است نشان می دهد که او به مراد و مقتدای خود نوشت مذاکره با آمریکا از آن اموری است که اگر در حیات شما حل نشود اتفاقاتی را به بار می آورد. مقصودش اشاره به این بود که چه زود مقدس می کنیم امور روزمره را، و چه زود از هر تخته پاره قایقی می سازیم و تصور می کنیم بدون آن گذشته از هیچ آبراهی ممکن نیست.
نامه های تند و گلایه آمیز هاشمی رفسنجانی به آیت الله خمینی که با توجه به فاصله مقامی و سنی این دو، گاهی لحن آن ها تند می نماید، نشان می دهد که وی جایگاه ویژه ای داشته است چرا که آیت الله خامنه ای با وجود داشتن مقامات حساس دوبار از رهبر انقلاب پاسخ های منفی تند دریافت کرد تا جائی که طلبه ای مانند مهدی نصیری [سردبیر وقت روزنامه کیهان] وی را رفوزه کلاس ولایت خواند، اما هاشمی با وجود آن که تندترین نامه ها را نوشت هرگز دچار عتاب و خطاب نشد.در حالی که همه می دانند بنیان گذار جمهوری اسلامی اهل تسامح و رعایت نبود.
اما نشانه ها حاکی است که حسین شریعتمداری درست می گوید، آیت الله خمینی تقاضای برداشتن منع مذاکره با آمریکا را از شاگرد خود که عملا مشاور اولش شده بود، نپذیرفت، گرچه که پاسخ تند و منفی هم نداد. سئوال این است که چرا.
نعمت با نقمت
به نظر می رسد پاسخ این است که آیت الله خمینی با تشخیص این که خصومت با دولت آمریکا، سرمایه بزرگی است برای دولتی که می خواهد رهبری جهان اسلام را در دست بگیرد، حاضر نشد این سرمایه را از آیندگان بگیرد. حالا بحث بر سر این است که این سرمایه است یا درد، نعمت است یا چنان که عرفا می گویند نغمت و مشکلی هزینه ساز که مانع از گردش روان کشور می شود.
به گمان این قلم، هیچ کدام از این دو نیست و هر دو هست. حفظ حالت خصومت با آمریکا، بزرگ ترین قدرت زمان که مانند هر قدرت زمینی دیگری دشمنان بسیار هم دارد، می تواند سرمایه ای باشد برای کسانی که ادعاهای بزرگ دارند و می خواهند تمدن بسازند و می خواهند تاریخ را تغییر دهند. اگر رویائی که آیت الله خمینی در سر داشت عملی بود، در آن صورت پذیرفتنی بود که هزینه اش هم به گردن ملتی گذاشته شود. اما به نظر می رسد که آن رویا دیگر تحقق پذیر نیست. به زبان دیگر دنیا دست روحانیون شیعه ایرانی را خواند و رویای آنان را در دستگاه های دیجیتال خود تجزیه کرد و پادزهر را یافت. پادزهرش هم همین بود که حکومت را در اذهان اکثریت جهانیان تبدیل کرد به دژخیمی که مردمش را در زندان می کند، بزرگ ترین زندان روزنامه نگاران جهان را ساخته. واکنش آقای جواد لاریجانی فرستاده حقوق بشری ایران در ژنو نسبت به گزارش احمد شهید نشان می دهد که سیستم بسته مشورتی قبول ندارد که غرب پادزهر را یافته است، قبول ندارد که از تلالو جمهوری اسلامی به عنوان یک الگو برای اسلامگرایان، در سال های اخیر به مقدار زیادی کاسته شده است.
از سوی دیگر مذاکره با آمریکا که در دهه اول، ده ها تن مانند عباس امیرانتظام را بی گناه ۲۷ سال زندانی کرد، و جان صادق قطب زاده، یکی از عزیزان و همراهان آیت الله خمینی فدایش شد، و ده ها تن در همه این سال ها به جرم طرح موضوع به زندان و محرومیت دچار شده اند، اینک شعاری بی محتواست. مذاکره شب و روز صورت می گیرد. در دنیای امروز، گفتن از قبح مذاکره بی معناست. وقتی اوباما به نامه های رییس دولت جواب نمی دهد اما برای رهبر نامه می نویسد و نامه اش هم موثر جلوه می کند. وقتی رییس دولت در پنج سال مهلت خود، هفت بار به آمریکا سفر می کند، وقتی بیش از سه هیات در سه نقطه دنیا در همه ساعات شب و روز مشغول رد و بدل کردن پیام ها هستند. مطبوعات اغراق کننده و بزرگ نما نامش را گذاشته اند تلفن سرخ تا نشان داده باشند که کشور شیعه به اندازه اتحاد جماهیر شوروی در دوران جنگ سرد رسید، دیگر معنای مذاکره کردن یا نکردن چیست.
شاید نکته نهان این است که هاشمی رفسنجانی دارد می گوید که هزینه مذاکرات نهانی و دور از چشم مردم، برای جامعه ایرانی سنگین است. نکته ای که از چشم اهل سیاست پنهان نیست آن جاست که می دانند حریف چربدست همین که دانست طرف مذاکره با ملت خود رازی نهانی دارد، بزرگ ترین امتیاز را گرفته است.
به روزی باید فکر کرد، مثلا بیست سال دیگر، یکی از دولتمردان و موثران امروزی جمهوری اسلامی مصاحبه ای کند و فاش سازد که در نوروز سال ۱۳۹۰ در نامه ای به رهبر جمهوری اسلامی به او گفته است که قطع روابط و ارتباط خطرناک است و آمریکا قدرت بزرگی است، مبادا همه چیز فدای یک عادت شود. در آن صورت آیا آن مقام حق خواهد داشت بر خود ببالد که پیش بینی اش درست از کار در آمد.
در آن روزگار چه گفته خواهد شد. آیا تاریخدانان خواهند نوشت از اثر همین نامه ها و توصیه ها بود که رهبر جمهوری اسلامی فرصت بودن دموکراتی مانند اوباما را بر سر قدرت از دست نداد و کم کم این پنهانکاری و وارونه نمائی از سیاست خارجی ایران پاک شد.
مذاکره با آمریکا در یک سیکل معیوب توسط کارشناسان برگزیده همچنان به عنوان یک تابو بازتولید می شود. سیاستی که حتی قانون هم نمی خواهد و در حد سیاست گذاری یک وزیر هم می تواند بود، ولی اینک تبدیل شده به یکی از اساسی ترین امور کشور که امام جمعه تهران با افتخار می گوید پرونده آن فقط روی میز رهبر است. که البته جز این هم نیست اما به نظر می رسد به همین زودی از روی آن میز برمی خیزد و به جاهای بایسته خود نقل مکان می کند.
خشونتها در افغانستان با گرم شدن هوا یک بار دیگر شدت گرفته است
دو عملیات جداگانه انتحاری در جنوب و غرب افغانستان، دست کم هجده کشته برجا گذاشته است.
حمله اولی در ولسوالی گذره ولایت هرات در غرب افغانستان صورت گرفت و در اثر آن دست کم ده نفر کشته شدند.این حمله به گفته مقامات افغان، در ورودی ساختمان ولسوالی گذره، زمانی صورت گرفت که تعداد زیادی از افغانها برای کارهای روزمره اداری، در عقب این ساختمان صف بسته بودند.
پلیس هرات می گوید، هفت نفر از کشته شدگان افراد غیرنظامی و سه نفر دیگر ماموران پلیس هستند.
همچنین گزارش شده که بیش از بیست نفر در اثر این حمله زخمی شده اند.
شاهدان عینی گزارش کرده اند که فرد مهاجم سوار به یک موتر (خودرو) بود و زمانی که نیروهای امنیتی از ورود او به داخل محوطه ولسوالی جلوگیری کردند، بمبهای را که با خود داشت در همانجا منفجر کرد.
یک مقام امنیتی در هرات گفت که در این موتر دو مهاجم حضور داشتند که یکی از آنها لباس زنانه به تن داشته است.
او گفت که بدن یکی از مهاجمان کاملا متلاشی شده، اما جلیقه مملو از مواد انفجاری که در بدن مهاجم دومی بسته بود، منفجر نشده است.
ولسوالی گذره در حدود ده کیلومتری جنوب شهر هرات و در نزدیکی فرودگاه این شهر موقعیت دارد.
حمله دومی در ولایت هلمند در جنوب افغانستان صورت گرفته و مقامات گزارش کرده اند که در اثر آن دست کم هشت نفر کشته شده اند.
براساس اظهارات مقامات محلی، تمامی کشته شدگان این حمله افراد پلیس بوده اند.
مقامات می گویند، این حمله زمانی صورت گرفت که سه مهاجم یک پایگاه پلیس را مورد حمله قرار دادند.
به گفته مقامات، دو نفر از مهاجمان جلیقه های انتحاری خود را منفجر کردند، اما مهاجم سومی قبل از اجرای حمله انتحاری، به ضرب گلوله پلیس از پا در آمد.
گفته می شود که نشانه ای از اجرای طرح آتش بس در سوریه دیده نمی شود
کاخ سفید روز دوشنبه گفت درحالی که ساعاتی به پایان ضرب الاجل سازمان ملل متحد باقی مانده هنوز هیچ نشانه ای از اینکه سوریه قصد اجرای طرح بین المللی برای پایان خشونت ها را داشته باشد دیده نمی شود.
براساس این طرح نیروهای سوریه تا روز سه شنبه باید از شهرهایی که کانون اعتراضات ضدحکومتی بوده عقب نشینی کنند، اما مقام های آمریکایی می گویند که به نظر می آید وضعیت بدتر شده باشد.دوشنبه یکی از خونین ترین روزها در ناآرامی های سوریه بود و فعالان از مرگ بیش از ۱۰۰ نفر خبر دادند.
پیشتر خشونت ها به آنسوی مرز سوریه با ترکیه و لبنان سرایت کرد. ترکیه از تیراندازی نیروهای سوری به یک اردوگاه پناهندگان در نزدیکی شهر کیلیس در جنوب غرب ترکیه و در نزدیکی مرز سوریه خبر داد. آن حادثه به مرگ دو نفر منجر شد.
ترکیه با فراخواندن کاردار سوریه در آنکارا به این اقدام سوریه اعتراض کرد. ترکیه خواهان متوقف شدن تیراندازی ها در مناطق مرزی دو کشور است.
گزارش ها از سوریه همچنین حاکی است که یک فیلمبردار شبکه تلویزیونی لبنان به ضرب گلوله در امتداد مرز سوریه با لبنان کشته شده است.
تشدید خشونت ها یک روز پیش از ضرب الاجل بین المللی برای خروج نیروهای سوریه از شهرها روی می دهد.
در چارچوب طرحی که کوفی عنان، فرستاده ویژه مشترک سازمان ملل متحد و اتحادیه عرب در امور سوریه، برای پایان دادن به خشونتها و برقراری آرامش در سوریه ارائه کرده، انتظار می‌رود تمام طرف‌های درگیر در این کشور از روز سه‌شنبه دهم آوریل به برخوردهای نظامی پایان دهند.
جی کارنی سخنگوی کاخ سفید به گزارشگران گفت: "ما مسلما نشانه ای از پایبندی رژیم اسد به تعهداتش ندیده ایم که آشکارا مایه تاسف زیاد است."
آمریکا همچنین از بروز خشونت در مرز ترکیه ابراز انزجار کرد.
ویکتوریا نولاند سخنگوی وزارت خارجه آمریکا گفت: "ما همچون دولت ترکیه از حکومت سوریه می خواهیم فورا به آتشبار پایان دهد. خشونت ها نه فقط تخفیف نیافته، در روزهای اخیر بدتر شده است."
بان کی مون دبیر کل سازمان ملل نیز با صدور بیانیه ای خشونت در مرزهای سوریه را محکوم کرد.
خبرگزاری فرانسه به نقل از سخنگوی آقای بان نوشت که او همچنین یک بار دیگر از دولت سوریه خواست به همه حملات به غیرنظامیان پایان دهد.
در میان بدبینی فزاینده در مورد چشم انداز پیمان صلح آقای عنان، محکومیت های بین المللی نیز شدت یافته است. پیشتر وزیر خارجه ترکیه ضرب الاجل ۱۰ آوریل برای عقب نشینی نیروهای سوری را عملا "باطل" دانست.
قرار است کوفی عنان در ادامه تلاش هایش برای برقراری آرامش در سوریه فردا، سه شنبه به ایران سفر کند
این درخواست از سوی چین همزمان با سفر امروز وزیر امور خارجه سوریه به مسکو مطرح شده است. همچنین گزارش شده که کوفی عنان در ادامه تلاش‌هایش برای جلب حمایت جهانی و منطقه‌ای به منظور برقراری آرامش در سوریه، روز سه‌شنبه، راهی ایران میشود.
او پس از ورود به ایران از اردوگاه های پناهجویان سوری در ترکیه بازدید خواهد کرد.
دولت سوریه روز یکشنبه اعلام کرد که فقط در صورتی نیروهای نظامی از مناطق مسکونی خارج خواهند شد که مخالفان، تعهدنامه‌ای مکتوب برای پایان دادن به برخوردهای مسلحانه با نیروهای دولتی ارائه دهند.
این درحالی است که دمشق قبلا با طرح آقای عنان موافقت کرده بود.
دمشق گفت نمی خواهد شورشیان از عقب نشینی نیروهای دولتی سوءاستفاده کنند تا به تجدید قوا و تسلیح بپردازند.
"ارتش آزاد سوریه" متشکل از مخالفان گفت هرچند از طرح آتش عنان حمایت می کند اما درخواست های تازه دولت را نمی پذیرد.
همزمان خشونت ها روز دوشنبه در سراسر سوریه بالا گرفت.
فعالان گزارش دادند که بیش از ۱۰۰ نفر در این روز کشته شدند - از جمله حداقل ۳۰ غیرنظامی در بمباران استان مرکزی حما.
همچنین صحنه های دلخراشی در شهر اللطمنه گزارش شد جایی که گفته شد ۱۷ زن و هشت کودک زیر آوار خانه هایشان در دومین حمله به این ناحیه در چند روز گذشته جان باختند.
سازمان ملل می گوید تاکنون بیش از 9 هزار نفر در قیام علیه حکومت آقای اسد که بیش از یک سال قبل شروع شد کشته شده اند.
دولت سوریه می گوید که دو هزار خدمه امنیتی کشته شده اند و خشونت ها را به "گروه های مسلح" و "تروریست ها" نسبت می دهد.
تصویر طرفداران آقای سلیمان که چند ماه پیش از او برای نامزدی در انتخابات دعوت کرده بودند
عمر سلیمان، رئیس سازمان اطلاعات در رژیم حسنی مبارک، که نامزد انتخابات ریاست جمهوری مصر شده است، از اخوان المسلمین انتقاد کرده و وعده داده که در صورت انتخاب شدن، ثبات را به کشور باز می گرداند.
آقای سلیمان در گفتگویی که با روزنامه "الاخبار" مصر داشت، گفته که اخوان المسلمین، پس از "تلاش برای به انحصار در آوردن قدرت، محبوبیتش را از دست داده است."آقای سلیمان، قول داده در صورتی که قدرت را به دست آورد، رژیم حسنی مبارک را دوباره احیا نکند.
آقای شاطر گفته که اخوان المسلمین نخواهد گذاشت تا رژیم گذشته دوباره بازسازی شود.
او که در زمان حکومت حسنی مبارک، زندانی بود، گفته است: "این توهین به انقلاب مردم مصر است و نشان دهنده کم اطلاعی [آقای سلیمان] از طبیعت تغییری است که در میان مردم مصر روی داده."
ژنرال سلیمان، ۱۸ سال در راس سازمان اطلاعاتی مصر بود. او سمتی کلیدی در رژیمی داشت که به فساد اقتصادی و نقض حقوق بشر متهم است.
اما در گفتگوی خود با روزنامه الاخبار، آقای سلیمان سعی کرده که بین خود و رژیم گذشته مصر فاصله بیاندازد. او حتی گفته که با برخی از تصمیم های حسنی مبارک مخالف بوده است.
او گفته که هیچ کس نمی تواند رژیمی را که سقوط کرده و مردم علیه آن به پا خواستند دوباره احیا کند.
برای تاکید مجدد، آقای سلیمان در گفتگویش گفته: "اینکه من رئیس سازمان اطلاعات بودم و برای چند روزی هم معاون رئیس جمهوری بودم به معنی این نیست که من جزیی از نهادی بودم که مردم علیه آن به پا خواستند."
عمر سلیمان گفته که از روز جمعه از سوی "عوامل اخوان المسلمین و برخی گروه های اسلام گرای دیگر، به مرگ تهدید می شود."
با پایان مهلت ثبت‌نام نامزدها در اولین انتخابات ریاست‌جمهوری مصر پس از سقوط حسنی مبارک، اعلام شد که ۲۳ نفر برای حضور در این رقابت‌ها ثبت‌نام کرده‌اند.
گزارش شده است که عمر سلیمان، رئیس سابق سازمان اطلاعات مصر در دقایق پایانی در این انتخابات ثبت‌نام کرد.
همزمان، اخوان‌المسلمین یک نفر دوم را نامزد حضور در این رقابت‌ها کرده است. این اقدام اخوان‌المسلمین در پی ایجاد پرسش‌هایی درباره صلاحیت نامزد اول این گروه اسلامگرا انجام میشود.
انتخابات ریاست جمهوری مصر قرار است روز ۲۳ مه برگزار شود.
این اولین رأی‌گیری از زمان سقوط حسنی مبارک، رئیس‌جمهور سابق مصر است که سال گذشته به دنبال اعتراضات گسترده عمومی کناره‌گیری کرد. او در پی برگزاری دادگاهش در رابطه با سرکوب مخالفان، منتظر حکم قضایی است.
این اولین دیدار رسمی خانم روسف از واشنگتن بود
دیلما روسف رئیس جمهوری برزیل پس از ملاقات با باراک اوباما در کاخ سفید بر اهمیت فزاینده روابط با آمریکا تاکید کرده است.
خانم روسف گفت که امکان بالقوه ای برای عمیق تر کردن روابط به خصوص در زمینه صنعت درحال رونق نفت و گاز برزیل وجود دارد.این اولین دیدار رسمی خانم روسف از آمریکاست.
هدف اصلی این سفر تقویت روابط میان دو اقتصاد بزرگ در قاره آمریکاست.
خانم روسف به خبرنگاران گفت که او از روابط تجاری "بیش از پیش نزدیک" و سرمایه گذاری روزافزون میان دو کشور استقبال می کند.
او گفت این همکاری همچنین می تواند در زمینه های "علوم، فناوری و سرمایه گذاری" خیلی فراتر رود.
اما او در مورد بحران اقتصادی بین المللی و به ویژه افت ارزش واحدهای پولی مانند دلار ابراز نگرانی کرد.
او گفت این وضع به رشد اقتصادی در کشورهای درحال توسعه ضربه می زند و معادل نوعی "حفاظت گرایی نرخ مبادله" ارز است.
خانم روسف پس از گفتگو با رسانه ها قرار بود گفتگوهای بیشتری طی مراسم نهار با آقای اوباما انجام دهد.
در سال های اخیر چین به عنوان بزرگترین شریک تجاری برزیل جایگزین آمریکا شده است؛ اما آمریکا آرزوی خود را برای مشارکت بیشتر در اقتصاد به سرعت درحال رشد برزیل روشن کرده است.
برزیل همچنین برای بهبود موقعیت بین المللی خود می کوشد و خواستار حمایت آمریکا در تلاشش برای کسب یک کرسی دائمی در شورای امنیت سازمان ملل است.
پیشتر در روز دوشنبه هیلاری کلینتون وزیر خارجه آمریکا اعلام کرد که او هفته آینده به برزیل سفر خواهد کرد.
خانم کلینتون گفت که آمریکا دو کنسولگری اضافی - در هوریزونته و پورتو آلگره - در برزیل باز می کند تا بتواند به نیازهای "روابط درحال گسترش" دو طرف پاسخ گوید.
یکی دیگر از نقاط تمرکز سفر خانم روسف به واشنگتن مساله آموزش بود، زیرا برزیل با مشکل کمبود کارگران ماهر روبروست.
دولت برزیل برنامه ای را برای اعزام ۱۰۰ هزار دانشجو به خارج برای مطالعه در بهترین دانشگاه های جهان فاش کرده به طوری که یک پنجم آنها قرار است به موسسات آمریکایی بروند.
برزیل و آمریکا در سال های اخیر در مورد بعضی مسائل دیپلماتیک اختلاف نظر داشته اند - به خصوص در زمینه تحریم ها علیه ایران.
