اخبار روز: هیچ آدم عاقلی نمی تواند بپذیرد حکومتی برای یک اعتراض کوچک تب مرگ بگیرد و همه ی کارهایش را تعطیل کند تا «فتنه ی تمام شده» را جمع و جور کند. اداهای کسانی مثل دست اندرکاران کیهان و فارس که: «چیزی نبودند، به جز یک مشت ضدانقلاب»، این بار تنها چند ساعت بیشتر دوام نیاورد و حکومتیان فهمیدند قدرت اعتراض بیشتر از آن بوده است که بشود با چنین ژست های ابلهانه ای نادیده اش گرفت.
از ۲۵ بهمن تا امروز هر آدمی می فهمد که حکومت کودتا، بدجوری دست پاچه است. چرتشان پاره شده است. تنها وقتی کسی انتظار چیزی را نداشته باشد، این طور دستپاچه می شود. حکومت گران انتظار حضور این همه مخالف در خیابان ها را نداشتند، شاید به همین دلیل هم روزهای قبل از ۲۵ بهمن دعوت به راه پیمایی را خیلی جدی نگرفته بودند. با سپاه بی کرانشان موفق شدند نگذارند جمعیت به هم بپیوندد و صفی میلیونی تشکیل بدهند، اما گزارشگر و تحلیل گر دارند و زود فهمیدند روز ۲۵ بهمن چه خبر بوده است.
این دست پاچگی زمینه های واقعی دارد و وحشت حکومت بی دلیل نیست. اگر روز ۲۵ خرداد ٨٨ فقط در تهران چند میلیون به خیابان ها آمدند، هنوز چوب حکومت به تنشان نخورده بود و سرکوب را به چشم ندیده بودند و امید به تغییر وضع موجود صد در صد بود. اگر در روز هایی مثل روز قدس و روز دانشجو و عاشورا، مردم دسته دسته به خیابان ها آمدند، هنوز «جنبش ادامه داشت» و امید به پیروزی بالا بود. در روز ۲۵ بهمن ۱٣٨۹ ظاهرا هیچ کدام از این عوامل وجود نداشت. یک سال بیشتر بود که «ختم جنبش» خوانده شده بود حکومت کودتا باد به گلو انداخته و آن قدر گفته بود و گفته بود که خودش هم باورش شده بود که حالا حالاها ماندنی است. خیلی های دیگر هم باورشان شده بود. سرکوب در اوج و امیدواری در نقطه ی پایینی بود.
۲۵ بهمن ٨۹ ورق را برگرداند. دلیل دست پاچگی و عصبانیت حکومت همین است. یعنی نتیجه ی یک سال و نیم سرکوب مداوم و تبلیغات دروغین، همه همین بوده است؟ این بوده است که باز با یک فراخوان، چیزی حدود یک میلیون نفر به خیابان بیایند؟ رژیم کودتا حق دارد از شدت استیصال و خشم به خود بییچد و هار بوده، هارتر شود. اما حالا به چه می تواند امید داشته باشد وقتی بعد از یک سال و نیم سرکوب نتیجه این بوده است؟
۲۵ بهمن از نظر روانی کاری ترین ضربه را به حکومت کودتا وارد کرده است. ضربه ای کاری تر از ۲۵ خرداد و روز عاشورا. حالا ایران دوباره به صف کشورهای معترض پیوسته است و حکومت هم فهمیده است این بساط «جمع شدنی» نیست. شوخی نیست، آن هم در شرایط و فضایی که دیکتاتورها ظاهرا یک به یک چمدان های خود را می بندند، دوباره ایران بشود مرکز اعتراض.
با این محاسبات است که حکومت این بار حداکثر فشار را متوجه ی «سر» جنبش کرده است. آن ها فهمیده اند تا این سر می جنبد، «ختم جنبش» قصه ای است که به جای قرص خواب آور، شب ها موقع خواب می توان استفاده اش کرد.
هجوم به سر جنبش اما تناقض حل نشده ی یک سال و نیمه ی حکومت کودتا است. نه این که نشانه ای از رحم و انصاف او باشد. آن ها رحم و انصاف خود را در کهریزک و زندان های دیگر و کف خیابان ها و هر جا نشانه ای از معترضی بوده است نشان داده اند، نشانه ترسش است. رفتن به سراغ «سران فتنه» بازی با آتش است. هم در داخل کشور و هم در سطح بین المللی. سران کودتا به مناسبت های مختلف این را حتی بر زبان هم رانده اند. آن ها نمی دانند اگر بخواهند به سراغ رهبران معترضین بروند، چه اتفاقی می افتد و چه نتایجی به دنبال خواهد داشت؟ این دسته هایی که این روزها راه انداختند توی خیابان ها و تندتند تقاضای اعدام انقلابی می کنند شاید برای این است که ترس خودشان بریزد. اما این واقعیت که آن ها در این حساس ترین مساله تا امروز قادر به تصمیم گیری نبوده اند، نشان می دهد که آن ها دیگر به راحتی قادر به حکومت کردن نیستند.
جنبش سبز باید همه ی این ها را ببیند و بفهمد که روز دوشنبه ۲۵ بهمن کاری کرده است کارستان. ضربه ای که در این روز بر حکومت وارد آورده است، ضربه ای بوده که نه حکومت و نه خودش هم آن را باور نداشته و شاید هنوز هم ندارد. حالا کار به نقطه ی حساسی رسیده است. خیلی ها – از جمله خود ما - با آقایان موسوی و کروبی مساله دارند، به آن ها انتقاد دارند. بعضی ها نه رهبری شان، بلکه حتی خودشان را هم قبول ندارند. همه ی این ها به جای خود. اما وقایع این دو هفته باید همه را به این نتیجه رسانده باشد که در مقطع فعلی، هیچ کس، نمی تواند جای آن ها را بگیرد و نقش آن ها را بازی کند. حالا این را هم حکومت می داند و هم جنبش سبز. حکومت اوباشش را به خیابان ریخته تا شرایط را مناسب کند و ترسش از اقدامی که یک سال و نیم در آرزویش شب و روز به سر می کند، بریزد. جنبش سبز با همه ی تنوع و رنگارنگی و گستردگی اش، در این جا نباید غافلگیر شود و ضربه ای بخورد که جبرانش مشکل باشد. به خصوص حالا که هم خودش و هم حکومت و هم همه ی مردم دنیا دوباره قدرت او را باور کرده اند. جنبشی که نتواند از رهبران خود دفاع کند، عاقبت خوشی نخواهد داشت.
از ۲۵ بهمن تا امروز هر آدمی می فهمد که حکومت کودتا، بدجوری دست پاچه است. چرتشان پاره شده است. تنها وقتی کسی انتظار چیزی را نداشته باشد، این طور دستپاچه می شود. حکومت گران انتظار حضور این همه مخالف در خیابان ها را نداشتند، شاید به همین دلیل هم روزهای قبل از ۲۵ بهمن دعوت به راه پیمایی را خیلی جدی نگرفته بودند. با سپاه بی کرانشان موفق شدند نگذارند جمعیت به هم بپیوندد و صفی میلیونی تشکیل بدهند، اما گزارشگر و تحلیل گر دارند و زود فهمیدند روز ۲۵ بهمن چه خبر بوده است.
این دست پاچگی زمینه های واقعی دارد و وحشت حکومت بی دلیل نیست. اگر روز ۲۵ خرداد ٨٨ فقط در تهران چند میلیون به خیابان ها آمدند، هنوز چوب حکومت به تنشان نخورده بود و سرکوب را به چشم ندیده بودند و امید به تغییر وضع موجود صد در صد بود. اگر در روز هایی مثل روز قدس و روز دانشجو و عاشورا، مردم دسته دسته به خیابان ها آمدند، هنوز «جنبش ادامه داشت» و امید به پیروزی بالا بود. در روز ۲۵ بهمن ۱٣٨۹ ظاهرا هیچ کدام از این عوامل وجود نداشت. یک سال بیشتر بود که «ختم جنبش» خوانده شده بود حکومت کودتا باد به گلو انداخته و آن قدر گفته بود و گفته بود که خودش هم باورش شده بود که حالا حالاها ماندنی است. خیلی های دیگر هم باورشان شده بود. سرکوب در اوج و امیدواری در نقطه ی پایینی بود.
۲۵ بهمن ٨۹ ورق را برگرداند. دلیل دست پاچگی و عصبانیت حکومت همین است. یعنی نتیجه ی یک سال و نیم سرکوب مداوم و تبلیغات دروغین، همه همین بوده است؟ این بوده است که باز با یک فراخوان، چیزی حدود یک میلیون نفر به خیابان بیایند؟ رژیم کودتا حق دارد از شدت استیصال و خشم به خود بییچد و هار بوده، هارتر شود. اما حالا به چه می تواند امید داشته باشد وقتی بعد از یک سال و نیم سرکوب نتیجه این بوده است؟
۲۵ بهمن از نظر روانی کاری ترین ضربه را به حکومت کودتا وارد کرده است. ضربه ای کاری تر از ۲۵ خرداد و روز عاشورا. حالا ایران دوباره به صف کشورهای معترض پیوسته است و حکومت هم فهمیده است این بساط «جمع شدنی» نیست. شوخی نیست، آن هم در شرایط و فضایی که دیکتاتورها ظاهرا یک به یک چمدان های خود را می بندند، دوباره ایران بشود مرکز اعتراض.
با این محاسبات است که حکومت این بار حداکثر فشار را متوجه ی «سر» جنبش کرده است. آن ها فهمیده اند تا این سر می جنبد، «ختم جنبش» قصه ای است که به جای قرص خواب آور، شب ها موقع خواب می توان استفاده اش کرد.
هجوم به سر جنبش اما تناقض حل نشده ی یک سال و نیمه ی حکومت کودتا است. نه این که نشانه ای از رحم و انصاف او باشد. آن ها رحم و انصاف خود را در کهریزک و زندان های دیگر و کف خیابان ها و هر جا نشانه ای از معترضی بوده است نشان داده اند، نشانه ترسش است. رفتن به سراغ «سران فتنه» بازی با آتش است. هم در داخل کشور و هم در سطح بین المللی. سران کودتا به مناسبت های مختلف این را حتی بر زبان هم رانده اند. آن ها نمی دانند اگر بخواهند به سراغ رهبران معترضین بروند، چه اتفاقی می افتد و چه نتایجی به دنبال خواهد داشت؟ این دسته هایی که این روزها راه انداختند توی خیابان ها و تندتند تقاضای اعدام انقلابی می کنند شاید برای این است که ترس خودشان بریزد. اما این واقعیت که آن ها در این حساس ترین مساله تا امروز قادر به تصمیم گیری نبوده اند، نشان می دهد که آن ها دیگر به راحتی قادر به حکومت کردن نیستند.
جنبش سبز باید همه ی این ها را ببیند و بفهمد که روز دوشنبه ۲۵ بهمن کاری کرده است کارستان. ضربه ای که در این روز بر حکومت وارد آورده است، ضربه ای بوده که نه حکومت و نه خودش هم آن را باور نداشته و شاید هنوز هم ندارد. حالا کار به نقطه ی حساسی رسیده است. خیلی ها – از جمله خود ما - با آقایان موسوی و کروبی مساله دارند، به آن ها انتقاد دارند. بعضی ها نه رهبری شان، بلکه حتی خودشان را هم قبول ندارند. همه ی این ها به جای خود. اما وقایع این دو هفته باید همه را به این نتیجه رسانده باشد که در مقطع فعلی، هیچ کس، نمی تواند جای آن ها را بگیرد و نقش آن ها را بازی کند. حالا این را هم حکومت می داند و هم جنبش سبز. حکومت اوباشش را به خیابان ریخته تا شرایط را مناسب کند و ترسش از اقدامی که یک سال و نیم در آرزویش شب و روز به سر می کند، بریزد. جنبش سبز با همه ی تنوع و رنگارنگی و گستردگی اش، در این جا نباید غافلگیر شود و ضربه ای بخورد که جبرانش مشکل باشد. به خصوص حالا که هم خودش و هم حکومت و هم همه ی مردم دنیا دوباره قدرت او را باور کرده اند. جنبشی که نتواند از رهبران خود دفاع کند، عاقبت خوشی نخواهد داشت.
فراخوان به شرکت در اعتراضات همگانی
خیرش دوباره مردم در روز ۲۵ بهمن در خیابان های تهران و شهرهای مهم کشور، پایه های حکومت را به لرزه در آورد. تظاهر کنندگان با این خیزش نقطه عطف دیگری در تاریخ جنبش آزادیخواهی ایران رقم زدند و نشان دادند هر گاه اراده کنند قادرند فضای سیاسی کشور را متحول سازند.
سران حکومت با ایجاد فضای رعب و وحشت در طی یکسال گذشته، با دستگیری فعالان سیاسی، صدور احکام سنگین زندان، سرکوب عریان و راه اندازی اعدام های خیابانی تصور میکردند که جنبش اعتراضی را به بایگانی تاریخ سپرده و خیابانها را از اعتراضات مردم خالی کرده اند. ماموران امنیتی و رهبران حکومت چنان از سرکوب مخالفان و نابودی جنبش آسوده خاطر بودند که گمان می کردند، فراخوان دعوت به همبستگی در میان مردم پژواک موثری نخواهد داشت و می توانند با آرامش خاطر تظاهرات ۲۵ بهمن را مدیریت کنند.
تظاهرات گسترده مردم در تهران و شماری از شهرهای بزرگ و کوچک ایران به رهبران جمهوری اسلامی نشان داد که پیروزی استبداد بر آزادی رویایی بیش نیست و آنچه واقعیت دارد حضورمردم در روز ۲۵ بهمن درخیابان ها و طنین شعارهایی است که علیه دیکتاتور سر می‌دهند.
حکومت از خیزش مردم و از ضربهای که خورده است به شدت عصبانی و وحشت زده است. عمق عصبانیت و وحشت را در واکنشی که در رسانه های دولتی و تظاهرات فرمایشی علیه آقایان موسوی و کروبی به راه انداخته اند به روشنی می‌توان دید. اگر استبدادگران اندکی واقع بین بودند، همین تظاهرات کافی بود تا متوجه شوند با سرکوب و سر دادن شعار برای نابودی این و آن چهره جنبش، نمی توانند صدای آزادیخواهانه مردم ایران را خاموش سازند.
ما احزاب و سازمان ها با نیروهای آزادیخواه، انجمنها و نهادها و فعالان سیاسی که در جهت همبستگی با تظاهرات ۲۵بهمن، خنثی کردن توطئه های حکومت علیه فعالان و چهره های شاخص جنبش و جلب پشتیبانی افکارعمومی جهان به دفاع از استقرار دمکراسی در ایران تلاش می‌کنند، همراه و هم رزم هستیم.
ما از تظاهراتی که در این راستا سازماندهی می شود، پشتیبانی می‌کنیم و همه ایرانیان و آزادیخواهان را به شرکت در این تظاهرات که در شهرهای مهم اروپا، آمریکا و استرالیا روزهای جمعه ۹ ۲، شنبه ۰ ٣ بهمن و روز یکشنبه اول اسفند همزمان در ایران و خارج از کشور برگزار می شود، فرا میخوانیم.
اتحاد جمهوریخواهان ایران
حزب دمکرات کردستان ایران
حزب دمکراتیک مردم ایران
حزب کومه‌له کردستان ایران
جبهه ملی ایران ـ اروپا
سازمان اتحاد فدائیان خلق ایران
سازمان فدائیان خلق ایران (اکثریت)
کمیته هماهنگی شورای موقت سوسیالیستهای چپ ایران
شورای همآهنگی جنبش جمهوریخواهان دمکرات و لائیک ایران
پنج شنبه ۲٨ بهمن ۱٣٨۹، ۱۷ فوریه ۲۰۱۱
سران حکومت با ایجاد فضای رعب و وحشت در طی یکسال گذشته، با دستگیری فعالان سیاسی، صدور احکام سنگین زندان، سرکوب عریان و راه اندازی اعدام های خیابانی تصور میکردند که جنبش اعتراضی را به بایگانی تاریخ سپرده و خیابانها را از اعتراضات مردم خالی کرده اند. ماموران امنیتی و رهبران حکومت چنان از سرکوب مخالفان و نابودی جنبش آسوده خاطر بودند که گمان می کردند، فراخوان دعوت به همبستگی در میان مردم پژواک موثری نخواهد داشت و می توانند با آرامش خاطر تظاهرات ۲۵ بهمن را مدیریت کنند.
تظاهرات گسترده مردم در تهران و شماری از شهرهای بزرگ و کوچک ایران به رهبران جمهوری اسلامی نشان داد که پیروزی استبداد بر آزادی رویایی بیش نیست و آنچه واقعیت دارد حضورمردم در روز ۲۵ بهمن درخیابان ها و طنین شعارهایی است که علیه دیکتاتور سر می‌دهند.
حکومت از خیزش مردم و از ضربهای که خورده است به شدت عصبانی و وحشت زده است. عمق عصبانیت و وحشت را در واکنشی که در رسانه های دولتی و تظاهرات فرمایشی علیه آقایان موسوی و کروبی به راه انداخته اند به روشنی می‌توان دید. اگر استبدادگران اندکی واقع بین بودند، همین تظاهرات کافی بود تا متوجه شوند با سرکوب و سر دادن شعار برای نابودی این و آن چهره جنبش، نمی توانند صدای آزادیخواهانه مردم ایران را خاموش سازند.
ما احزاب و سازمان ها با نیروهای آزادیخواه، انجمنها و نهادها و فعالان سیاسی که در جهت همبستگی با تظاهرات ۲۵بهمن، خنثی کردن توطئه های حکومت علیه فعالان و چهره های شاخص جنبش و جلب پشتیبانی افکارعمومی جهان به دفاع از استقرار دمکراسی در ایران تلاش می‌کنند، همراه و هم رزم هستیم.
ما از تظاهراتی که در این راستا سازماندهی می شود، پشتیبانی می‌کنیم و همه ایرانیان و آزادیخواهان را به شرکت در این تظاهرات که در شهرهای مهم اروپا، آمریکا و استرالیا روزهای جمعه ۹ ۲، شنبه ۰ ٣ بهمن و روز یکشنبه اول اسفند همزمان در ایران و خارج از کشور برگزار می شود، فرا میخوانیم.
اتحاد جمهوریخواهان ایران
حزب دمکرات کردستان ایران
حزب دمکراتیک مردم ایران
حزب کومه‌له کردستان ایران
جبهه ملی ایران ـ اروپا
سازمان اتحاد فدائیان خلق ایران
سازمان فدائیان خلق ایران (اکثریت)
کمیته هماهنگی شورای موقت سوسیالیستهای چپ ایران
شورای همآهنگی جنبش جمهوریخواهان دمکرات و لائیک ایران
پنج شنبه ۲٨ بهمن ۱٣٨۹، ۱۷ فوریه ۲۰۱۱
آینده نیوز: از ساعت ۱۹ شب گذشته حدود ۷۰نفر با عبور از مقابل پست بازرسی واقع در جماران به سوی منزل سیدمحمد خاتمی رفته و شعارهایی علیه وی سر دادند. تجمع کنندگان نسبت به هاشمی رفسنجانی که منزل وی در نزدیکی منزل خاتمی قرار دارد نیز اقدام به ابراز شعارهای تند کرده و درباره به خانواده وی نیز از الفاظ خاصی استفاده کردند.
شب گذشته حدود ۷۰نفر با تجمع در مقابل منزل خاتمی و هاشمی شعارهای تندی علیه این دو نفر سر دادند.
به گزارش خبرنگار آینده، از ساعت ۱۹ شب گذشته حدود ۷۰ نفر با عبور از مقابل پست بازرسی واقع در جماران به سوی منزل سید محمد خاتمی رفته و شعارهایی علیه وی سر دادند.
تجمع کنندگان نسبت به هاشمی رفسنجانی که منزل وی در نزدیکی منزل خاتمی قرار دارد نیز اقدام به ابراز شعارهای تند کرده و درباره به خانواده وی نیز از الفاظ خاصی استفاده کردند.
برخی منابع از پرتاب سنگ به سوی منزل هاشمی خبر می دهند، اما سایر منابع این بخش از خبر را تایید نکردند.
برخی تجمع کنندگان همچنین علیه سید حسن خمینی شعارهای توهین آمیزی داده و در راه خود در مقابل منزل قدرت الله علیخانی، نماینده فعلی مجلس، علیه او نیز شعار دادند.
گفتنی است سایت جهان و خبرگزاری فارس از برخی تجمعات همراه با شعار مقابل منازل موسوی و کروبی در ظهر و شب دیروز خبر داده بودند.
شب گذشته حدود ۷۰نفر با تجمع در مقابل منزل خاتمی و هاشمی شعارهای تندی علیه این دو نفر سر دادند.
به گزارش خبرنگار آینده، از ساعت ۱۹ شب گذشته حدود ۷۰ نفر با عبور از مقابل پست بازرسی واقع در جماران به سوی منزل سید محمد خاتمی رفته و شعارهایی علیه وی سر دادند.
تجمع کنندگان نسبت به هاشمی رفسنجانی که منزل وی در نزدیکی منزل خاتمی قرار دارد نیز اقدام به ابراز شعارهای تند کرده و درباره به خانواده وی نیز از الفاظ خاصی استفاده کردند.
برخی منابع از پرتاب سنگ به سوی منزل هاشمی خبر می دهند، اما سایر منابع این بخش از خبر را تایید نکردند.
برخی تجمع کنندگان همچنین علیه سید حسن خمینی شعارهای توهین آمیزی داده و در راه خود در مقابل منزل قدرت الله علیخانی، نماینده فعلی مجلس، علیه او نیز شعار دادند.
گفتنی است سایت جهان و خبرگزاری فارس از برخی تجمعات همراه با شعار مقابل منازل موسوی و کروبی در ظهر و شب دیروز خبر داده بودند.
ضربه ی گیج کننده حضور میلیونی مردم در ۲۵ بهمن ۸۹ ، حکام اسلامی را دچار جنون کرده است. نمایندگان رانت خور مجلس، با دیدن قدرت مردم در تظاهرات روز خشم، از صندلی هایشان کنده شده و فریاد های مرگ بر موسوی و کروبی سر دادند. ساندیس خورهای روحانی در میدان ارگ تهران به تحصن نشستند. نیروهای بسیجی و گارد های مسلح با سازماندهی نمایش تشیع جنازه شهید صانع ژاله عضو انجمن قلم کردستان، جنایت خود را تکمیل کردند و اعتراض دانشجویان دانشگاه هنر را سرکوب نمودند. آن ها که صانع ژاله و محمدمختاری را با گلوله کشتند، حالا در مقام تشیع کنندگان بر زخم جانکاه شهادت صانع ژآله نمک می پاشند. دزدیدن شهید مردم، فریادهای مرگ بر موسوی، کروبی و خاتمی، دستگیری های گسترده و سازماندهی تبلیغات سراپا دروغ در صدا و سیما، نشان می دهد که حرکت مردم در ۲۵ آنچنان ضربه ی کاری بر پیکر رژیم اسلامی زده که دچار جنون شده است.
حکومت اسلامی که ادعای حمایت از جنبش مردم تونس و مصر را داشت، با رسوائی گسترده ای روبرو شد ه و همچون مار زخم خورده تلاش دارد از مردم انتقام بگیرد. تهدیدات دادستان کل کشور مبنی بر محاکمه سازماندهندگان حرکت و سازماندهی کهریزکی دیگر در مسگرآباد و حمله به دانشجویان دانشگاه هنر، نمونه هائی از سیاست انتقام جویانه ی حکومت اسلامی است. حکومتی که در انزوای کامل جهانی قرار گرفته و برای درهم شکستن مقاومت مردم از هیچ جنایتی ابا نخواهد داشت.
سازمان ما ضمن محکوم کردن سیاست انتقام جویانه ی حکومت اسلامی، نسبت به اقدامات جنایت کارانه اش علیه دستگیر شده گان تظاهرات ۲۵ بهمن، علیه زندانیان سیاسی، علیه دانشجویان و علیه سران اصلاح طلب هشدار می دهد و همگان را فرا می خواند که به هر وسیله ی ممکن به افشای این سیاست ددمنشانه بپردازند. باید با رسواکردن هر چه بیشتر حاکمان اسلامی، اجازه نداد که تیغ انتقام را بر گلوی مردم جان به لب رسیده قرار دهند. این بر فعالان و سازمانگران حرکت های توده ای در داخل کشور است تا با گسترش پایه های مبارزاتی خود در میان کارگران و زحمتکشان و ستم دیده گان و بسیج هر چه بیشتر مردمی، در برابر تعرض حاکمیت سد مستحکم تری بنا کنند.
سازمان ما از تمامی فعالان سیاسی و تشکل های دمکراتیک می خواهد که نسبت به این سیاست جنون آمیز و انتقام جویانه واکنشی گسترده نشان داده و با سازماندهی آکسیون های گوناگون، افکار عمومی جهان را نسبت به جنایات جمهوری اسلامی در ایران آگاه گردانند. نباید اجازه داد رژیم جنایتکار اسلامی، جنبش ضداستبدادی مردم ایران را به خاک و خون بکشاند.
سرنگون باد جمهوری اسلامی
زنده باد آزادی، زنده باد سوسیالیسم
هیئت اجرائی سازمان کارگران انقلابی ایران (راه کارگر)
۲۷ بهمن ۱۳۸۹ـ ۱۶ فوریه ۲۰۱۱
حکومت اسلامی که ادعای حمایت از جنبش مردم تونس و مصر را داشت، با رسوائی گسترده ای روبرو شد ه و همچون مار زخم خورده تلاش دارد از مردم انتقام بگیرد. تهدیدات دادستان کل کشور مبنی بر محاکمه سازماندهندگان حرکت و سازماندهی کهریزکی دیگر در مسگرآباد و حمله به دانشجویان دانشگاه هنر، نمونه هائی از سیاست انتقام جویانه ی حکومت اسلامی است. حکومتی که در انزوای کامل جهانی قرار گرفته و برای درهم شکستن مقاومت مردم از هیچ جنایتی ابا نخواهد داشت.
سازمان ما ضمن محکوم کردن سیاست انتقام جویانه ی حکومت اسلامی، نسبت به اقدامات جنایت کارانه اش علیه دستگیر شده گان تظاهرات ۲۵ بهمن، علیه زندانیان سیاسی، علیه دانشجویان و علیه سران اصلاح طلب هشدار می دهد و همگان را فرا می خواند که به هر وسیله ی ممکن به افشای این سیاست ددمنشانه بپردازند. باید با رسواکردن هر چه بیشتر حاکمان اسلامی، اجازه نداد که تیغ انتقام را بر گلوی مردم جان به لب رسیده قرار دهند. این بر فعالان و سازمانگران حرکت های توده ای در داخل کشور است تا با گسترش پایه های مبارزاتی خود در میان کارگران و زحمتکشان و ستم دیده گان و بسیج هر چه بیشتر مردمی، در برابر تعرض حاکمیت سد مستحکم تری بنا کنند.
سازمان ما از تمامی فعالان سیاسی و تشکل های دمکراتیک می خواهد که نسبت به این سیاست جنون آمیز و انتقام جویانه واکنشی گسترده نشان داده و با سازماندهی آکسیون های گوناگون، افکار عمومی جهان را نسبت به جنایات جمهوری اسلامی در ایران آگاه گردانند. نباید اجازه داد رژیم جنایتکار اسلامی، جنبش ضداستبدادی مردم ایران را به خاک و خون بکشاند.
سرنگون باد جمهوری اسلامی
زنده باد آزادی، زنده باد سوسیالیسم
هیئت اجرائی سازمان کارگران انقلابی ایران (راه کارگر)
۲۷ بهمن ۱۳۸۹ـ ۱۶ فوریه ۲۰۱۱
هشدار دانشجویان نسبت به تعرض به موسوی و کروبی
در تظاهرات روز دوشنبه، ۲۵ بهمن ماه ۸۹، که به دعوت میرحسین موسوی و مهدی کروبی و با حمایت شماری از تشکل‌های اصلاح‌طلب برگزار شد دو دانشجوی دانشگاه‌های هنر تهران و آزاد شاهرود (صانع ژاله و محمد مختاری) به ضرب گلوله‌ای که ظاهرا توسط ماموران لباس شخصی شلیک شده جان سپردند. جمهوری اسلامی این دو دانشجو را شهید و از طرفداران حکومت خواند و با یاری نیروهای بسیج برای آنها مراسم تشییع جنازه برپا کرد. دفتر تحکیم وحدت این اقدام را "خیمه‌شب بازی سیاه" توصیف میکند و در بیانیه‌ای می‌پرسد «وقاحت و بیشرمی مگر حدی نمی‌شناسد که می‌توان با دستان پلیدی که خون مردمان بیگناه بر آن خشکیده، تابوت کشته خود را کشید و از شرم فرو نریخت؟!»
قانع ژاله: "برادرم سبز بود نه بسیجی"
حمهوری اسلامی صانع ژاله دانشجوی کرد دانشگاه هنر را بسیجی معرفی کرده است. قانع ژاله برادر صانع در گفتگو با صدای آمریکا این ادعا را بی‌اساس خواند و کارت شناسایی بسیج را که با عکس برادرش از سوی حکومت منتشر شده جعلی عنوان کرد. به گزارش سایت کلمه، قانع ژاله در پی این افشاگری شامگاه چهارشنبه بازداشت شده و برای تکذیب مصاحبه‌اش تحت فشار قرار گرفته است. او گفته صانع از حامیان "جنبش سبز" بود.
نیروهای بسیج و ماموران لباس شخصی روز چهارشنبه از تحویل جسد صانع ژاله به خانواده‌ی او که ساکن پاوه است خودداری کردند و با اشغال دانشگاه هنر به ضرب و شتم دانشجویانی پرداختند که قصد شرکت در مراسم تدفین هم‌دانشگاهی خود را داشتند. دفتر تحکیم وحدت روز پنجشنبه در واکنش به این حوادث، و فشارها و تهدیدها علیه مهدی کروبی و میرحسین موسوی بیانیه‌ای انتشار داد.
یک هفته عزای عمومی در دانشگاهها
جمهوری اسلامی قتل دو دانشجو در ۲۵ بهمن را به معترضان نسبت می‌دهد و این واقعه را بهانه‌ی افزایش فشار بر کروبی و موسوی کرده است. در دو روز گذشته شماری از بسیجیان با در دست داشتن عکس‌های از مختاری و ژاله مقابل سکونتگاه رهبران اصلاح‌طلب تجمع کرده و علیه آنها شعار داده‌اند.
اتحادیه انجمن‌های اسلامی دانشجویان دانشگاه‌های سراسر کشور (دفتر تحکیم وحدت) در بیانیه‌ی خود از دو دانشجوی کشته شده به عنوان "شهیدان جنبش سبز" یاد میکند و می‌نویسد «سرکوبگران و حامیانشان پیراهن خونین این شهیدان راه آزادی را بر علم رسوایی خویش آویخته‌اند و عربده‌کشان بر منازل آقایان مهدی کروبی و میرحسین موسوی حمله برده‌اند و تقاص خونی که خود ریخته‌اند از ایشان طلب می‌کنند.» در این بیانیه تاکید شده «شایسته است هفته پیش رو را به عنوان عزای عمومی در دانشگاه‌های سراسر کشور به سوگ یاران رفته بنشینیم و آن گونه که سزاوار است یادشان را گرامی بداریم.»
هراس و نگرانی اقتدارگرایان
دفتر تحکیم وحدت با اشاره به موج جدید سرکوب و بازداشت معترضان نوشت «اقتدارگرایان همچنین با به راه انداختن موج گسترده بازداشت مردم، فعالین سیاسی و دانشجویی، در چند هفته اخیر، تلاش کرده‌اند هراس و نگرانی خویش را از حضور و فریاد آزادیخواهانه مردم، اندکی فرو نشانند.»
ظاهرا حضور دوباره‌ی معترضان در خیابان که پس از سرکوب‌های خشن و بازداشت‌های گسترده‌ی سال گذشته برای نخستین بار اتفاق می‌افتاد حکومت را به شدت نگران کرده است. در سه روز گذشته شماری از نمایندگان مجلس و اغلب شخصیت‌های اصولگرا خواستار دستگیری و محاکمه‌ی موسوی و کروبی شده‌اند. رئیس قوه‌ی قضاییه، صادق لاریجانی امروز این افراد را به صبر فراخواند و اعلام کرد برخورد با رهبران اصلاح‌طلب باید "با رعایت مصالح کلی نظام" انجام شود.
هشدار دانشجویان به حکومت
رئیس قوه قضاییه حدود یک هفته پیش نیز گفته بود تصمیم در مورد برخورد با کسانی که "سران فتنه" خوانده می‌شوند "فراتر از قوه قضاییه است" و "بستگی به ولی فقیه دارد." به نظر می‌رسد حکومت از پیامدهای چنین اقدامی به شدت نگران است. بیانیه‌ی دفتر تحکیم وحدت می‌تواند این نگرانی را افزایش دهد.
اتحادیه‌ی انجمن‌های اسلامی که در تمام دانشگاه‌های کشور نمایندگی دارد در بیانیه‌ی خود نوشت «ضمن محکومیت بازداشت‌های گسترده اخیر، نسبت به کوچک‌ترین تعرضی به همراهان همیشگی جنبش سبز، آقایان مهدی کروبی و میرحسین موسوی، هشدار می‌دهد.»
برخی از اعضای انجمن اسلامی دانشگاه هنر می‌گویند صانع ژاله عضو این تشکل بوده و در برنامه‌های دیدار از مراجع تقلیدی چون حسینعلی منتظری و یوسف صانعی نقشی فعال داشته است. تصاویری وجود دارد که صانع را همراه با چند دانشجوی دیگر در دفتر منتظری نشان می‌دهد.
دفتر تحکیم وحدت رفتار حکومت در روزهای اخیر را "معجونی نفرت‌انگیز از پلشتی و بیداد" توصیف کرده که به اعتقاد این تشکل "بر خشم و انزجار عمومی از تمامیت خواهان حاکم خواهد افزود." در بخشی دیگر از این بیانیه آمده است «به زشت مردمانی گرفتار آمده‌ایم که تاریخ نظیرشان را در سفاکی و دغلکاری به خود ندیده است.»
دعوت به حرکت‌های اعتراضی
در حالی که حکومت موج جدید بازداشت فعالان سیاسی و دانشجویان را آغاز کرده حامیان جنبش اعتراضی نیز برنامه‌های جدیدی تدارک دیده‌اند.
شماری از سایت‌های خبری "جنبش سبز" با انتشار بیانیه‌ای از مردم دعوت کرده‌اند "از امشب (پنج شنبه ۲۸ بهمن) به مدت سه شب رأس ساعت ۱۰ به پشت بام‌ها بیایند و به یاد شهدای ۲۵ بهمن ماه و برای حمایت از رهبران جنبش سبز، نوای سبز الله اکبر را فریاد بزنند." همچنین "شورای هماهنگی راه سبز امید" با انتشار بیانیه‌ای ضمن حمایت از مواضع کروبی و موسوی از مردم خواسته است به یاد جانباختگان ۲۵ بهمن ساعت ۳ بعدازظهر یکشنبه اول اسفند در تهران و دیگر شهرهای کشور مراسم بزرگداشت برگزار کنند.
مشاور میر حسین موسوی: اول اسفند، بزرگداشت شهدای جنبش سبز
اردشیر امیر ارجمند، مشاور ارشد میر حسین موسوی در مصاحبه با بی بی سی فارسی ضمن تایید صدور بیانیه از طرف شورای هماهنگی راه سبز امید، بر برگزاری تجمعات روز یکشنبه در تهران و شهرستانها تاکید کرد.
به گزارش دانشجو نیوز، شورای هماهنگی راه سبز امید با صدور بیانیه ای از عموم مردم برای برپایی مراسم هفتم شهدای ۲۵ بهمن در روز یکشنبه اول اسفند دعوت نمود.
در روز ۲۵ بهمن و با دعوت میر حسین موسوی و مهدی کروبی، دو تن از رهبران جنبش سبز جهت حمایت از قیام مردم مصر و تونس، معترضان و هواداران جنبش سبز به صورت کاملاً مسالمت آمیز به خیابانها آمده و به شدید ترین شکل ممکن از طرف نیروهای حکومتی سرکوب شدند.
صانع ژاله دانشجوی تئاتر دانشگاه هنر تهران و محمد مختاری دانشجوی دانشگاه شاهرود شهدایی بودند که در تظاهرات اعتراضی ۲۵بهمن، توسط گلوله مستقیم نیروهای امنیتی و لباس شخصی حکومت جان باختند.
دفتر تحکیم وحدت نیز با صدور بیانیه ای ضمن محکوم کردن کشتار جوانان توسط حکومت و سپس استفاده ی ابزاری از پیکر پاک شهیدان جنبش سبز، به مناسبت شهادت این دو دانشجو در جریان اعتراضات مسالمت آمیز روز ۲۵ بهمن، یک هفته عزای عمومی در دانشگاهها اعلام کرد.
در خبری دیگر، مجتبی واحدی مشاور مهدی کروبی در مصاحبه با دویچه وله، ضمن بیان اینکه به سختی توانسته با مهدی کروبی ارتباط برقرار کند، گفت: «آقای کروبی گفته‌اند این حکومت هم شجاعت داشته باشد، ما را محاکمه‌ی علنی کند. در آنجا ما ثابت خواهیم کرد که برانداز ما هستیم یا افراد داخل همین حکومت؟ البته براندازی انجام شده است. به این معنا که این حکومت نه اسلامی است و نه جمهوری. این آقایان جمهوری اسلامی را قبلاً براندازی کرده‌اند. آقای کروبی گفته‌اند، روش صدا و سیما هم نشان داده تا چه حد مزدور است و هیچ توقعی ندارند که محاکمات را صدا و سیما پخش کند، اما حداقل به روزنامه‌ها و رسانه‌های مکتوب اجازه دهند روند محاکمه پخش شود.»
اخبار روز:
بی بی سی: بر اساس تازه ترین گزارش ها دست کم ۹ نفر بر اثر تیر اندازی پلیس به سوی تظاهرکنندگان در شهر سلیمانیه در شمال عراق، کشته شده و بیش از چهل نفر دیگر نیز مجروح شده اند.
یک مشاور دولت محلی کردستان به بی بی سی گفت که صدها نفر در شهر سلیمانیه علیه فساد و بیکاری دست به تظاهرات زده بودند.
به گفته شاهدان عینی معترضان به سمت مقر دو حزب اصلی سیاسی کردستان عراق، راهپیمایی می کردند و شعار "محاکمه افراد فاسد" سر داده بودند.
حزب دموکراتیک کردستان و اتحاد میهنی کردستان، دو حزب اصلی کردستان عراق، در دهه های اخیر منطقه کرد نشین شمال عراق را تحت کنترل خود داشته اند.
این شاهد عینی گفته است که تیراندازی پلیس هنگامی رخ داد که بعضی از تظاهرکنندگان قصد هجوم به داخل یکی از ساختمان های مقر حزب را داشتند.
خبرگزاری رویترز گزارش کرده که معترضان در نقاط دیگر عراق از جمله کرکوک و بصره نیز علیه دولت محلی دست به تظاهرات زده و خواهان آن شده اند که کمبود برق و مواد غذایی به پایان برسد.
بر اساس این گزارش در عراق، برخلاف شورش های ضددولتی در سایر کشورهای عربی، معترضان خواهان برکناری دولت منتخبی که کمتر از یک ماه پیش شکل گرفت، نشده اند.
این در حالی است که بعضی از تظاهرکنندگان نسبت به نوری المالکی، نخست وزیر عراق ابراز خشم کرده اند.
آقای مالکی پیشتر از تظاهرکنندگان درخواست کرده بود که نارضایتی های خود را به نحو صلح آمیز ابراز کنند.
وی در یک کنفرانس خبری خطاب به آنها گفت: "من به تظاهرکنندگان می گویم که این حق شماست که اعتراض کنید اما بدون خشونت. به اغتشاش گران اجازه ندهید که دفاتر و اماکن عمومی را به آتش بکشند زیرا این کار، خرابکاری عمدی است."
آقای مالکی اضافه کرد: "از تظاهرکنندگان حفاظت می شود و من همین جا اعلام می کنم که نیروهای امنیتی اجازه ندارند علیه آنها به زور متوسل شوند."
در شهر کوت در شرق عراق نیز حدود ۷۰۰ نفر برای دومین روز دست به تظاهرات زدند.
روز گذشته (چهارشنبه ۱۶ فوریه) درگیری بین تظاهرکنندگان و نیروی پلیس منجر به کشته شدن سه نفر و مجروح شدن حدود ۶۰ نفر دیگر شد.
یک مشاور دولت محلی کردستان به بی بی سی گفت که صدها نفر در شهر سلیمانیه علیه فساد و بیکاری دست به تظاهرات زده بودند.
به گفته شاهدان عینی معترضان به سمت مقر دو حزب اصلی سیاسی کردستان عراق، راهپیمایی می کردند و شعار "محاکمه افراد فاسد" سر داده بودند.
حزب دموکراتیک کردستان و اتحاد میهنی کردستان، دو حزب اصلی کردستان عراق، در دهه های اخیر منطقه کرد نشین شمال عراق را تحت کنترل خود داشته اند.
این شاهد عینی گفته است که تیراندازی پلیس هنگامی رخ داد که بعضی از تظاهرکنندگان قصد هجوم به داخل یکی از ساختمان های مقر حزب را داشتند.
خبرگزاری رویترز گزارش کرده که معترضان در نقاط دیگر عراق از جمله کرکوک و بصره نیز علیه دولت محلی دست به تظاهرات زده و خواهان آن شده اند که کمبود برق و مواد غذایی به پایان برسد.
بر اساس این گزارش در عراق، برخلاف شورش های ضددولتی در سایر کشورهای عربی، معترضان خواهان برکناری دولت منتخبی که کمتر از یک ماه پیش شکل گرفت، نشده اند.
این در حالی است که بعضی از تظاهرکنندگان نسبت به نوری المالکی، نخست وزیر عراق ابراز خشم کرده اند.
آقای مالکی پیشتر از تظاهرکنندگان درخواست کرده بود که نارضایتی های خود را به نحو صلح آمیز ابراز کنند.
وی در یک کنفرانس خبری خطاب به آنها گفت: "من به تظاهرکنندگان می گویم که این حق شماست که اعتراض کنید اما بدون خشونت. به اغتشاش گران اجازه ندهید که دفاتر و اماکن عمومی را به آتش بکشند زیرا این کار، خرابکاری عمدی است."
آقای مالکی اضافه کرد: "از تظاهرکنندگان حفاظت می شود و من همین جا اعلام می کنم که نیروهای امنیتی اجازه ندارند علیه آنها به زور متوسل شوند."
در شهر کوت در شرق عراق نیز حدود ۷۰۰ نفر برای دومین روز دست به تظاهرات زدند.
روز گذشته (چهارشنبه ۱۶ فوریه) درگیری بین تظاهرکنندگان و نیروی پلیس منجر به کشته شدن سه نفر و مجروح شدن حدود ۶۰ نفر دیگر شد.
اینک ترانه ی آزادی، اینک سرودن مردم!
شاهین نصیری
در روز 25 بهمن مردم با اجازه خود و بی اجازه ی دولت به طور گسترده در شهرهای مختلف کشور خیابان ها را ازآن خود کردند.* با این حضور گسترده، معترضین بار دیگر نشان دادند که امر سیاسی بیش از پیش وارد حوزۀ عمومی و ارتباطی شده است. از این پس شهروندان کشورمان با حضور خودانگیختۀ خود در خیابان، پیش زمینه ی گذار به جامعه ای را سامان می دهند که در آن خشونت به بند کشیده شده باشد.
هدف ولایت فقیه!
آنگاه که حاکمیت اعتراضات مسالمت آمیز مردم را غیر قانونی اعلام می کند، راهی جز رودر رویی با خشونت سازمانیافته لباس شخصی ها، نیروی بسیج و سپاه باقی نمی ماند. تجربه ی یک سال و نیم گذشته همواره نشان داده است که این حاکمیت است که ابزار سرکوب را در اختیار دارد و اوست که خشونت اعمال می کند، چرا که وجود نامشروع خود را در خطر می بیند. از چنین حاکمیتی نمی توان انتظار داشت تا در برابر خشونت ورزی خود پاسخگو باشد. این نظام مخالفت از هر جنس را بی رحمانه سرکوب می کند. در چنین شرایطی اپوزیسیون در برابر یک پرسش تعیین کننده قرار می گیرد. یا باید دست ها را به نشان تسلیم بالا برد و یا با ارائه و برگرفتن راهبردهای دقیق به صورت خلاقانه به اعتراضات و مقاومت تداوم بخشید.
خود آشکار است که تنها با انتخاب گزینۀ دوم نیروی اجتماعی به وجود آمده می تواند مناسبات قدرت را به نفع مردم تغییر دهد. پیمودن این راه از گذرگاه یکی از بنیادی ترین حقوق انسانی، یعنی حق دفاع در مقابل ظلم، که در اعلامیه جهانی حقوق بشر هم به طور خاص به آن اشاره شده است می گذرد. حق مقاومت کردن از قدیمی ترین حقوق تمدن مدرن است. بی شک به رسمیت شناختن و تاکید بر این حق بنیادین به میزان خودانگیختگی و خودسازماندهی اعتراضات توسط خود مردم خواهد افزود. در جهت پیشبرد اعتراضات به طور خاص می بایست ساختار قانونی حکومت و نظام کیفری که شرایط سرکوب در جامعه را فراهم کرده مورد هدف قرار داد. آنچه امروز در عرصه خیابان ساختار قانونیِ حاکمیت را به چالش کشیده است ناشی از عدم وجود فرصت های واقعی برای مشارکت داوطلبانه در فرایند سیاستگذاری و قانونگذاری است. این ویژگی را می توان به سادگی از شعار خیابانی "مبارک، بن علی، نوبت سید علی" و" مرگ بر اصل ولایت فقیه" پالایش کرد. بنابراین می توان هدف قرار دادن مستقیم نهاد ولایت فقیه را اصلی ترین دستاورد حرکت اعتراضی 25 بهمن ارزیابی کرد. نهادی که در قانون اساسی جمهوری اسلامی به طور متناقض ورای هر قانونی تعریف شده است.
بسترهای نخستین و سرمشق های پَسین
افزایش توان رویارویی با نهاد قدرت بطور مستقیم با سازماندهی، گسترش و تقویت نهادهای جایگزین و پیشرو در اعماق جامعه پیوند خورده است. در این راستا می توان به امکان ایجاد کنشی ارتباطی و متقابل در بین نهاد دانشگاه، فعالین کارگری، زنان و روشنفکران اندیشید. با ایجاد چنین فرایند ارتباطی نیروهای مختلف به جلو حرکت می کنند و سرانجام زمینه ای ولو اندک برای همبستگی در برابر سلطه می یابند. کاربرد عینی این رویاروییِ پیوسته با اقتدارگرایی را باید فرصتی ارزشمند در جهت پیدایش فضایی هر چند محدود، برای تنفس دانست. در چنین فضایی می توان به گونه ای سازمانیافته برای آفرینش دگرگونی های کیفی در جامعه کوشید. بنابراین باید در نظر داشت که تمامی سرکوب شدگان، با وجود تنوع مطالباتی و ارزش های درونی که بین آن ها وجود دارد، در مبارزه با نهاد قدرت منافعی مشترک دارند. ایجاد فضایی برای احقاق آزادی های سیاسی، رعایت حقوق شهروندی و چاره جویی بر پایه ی منطق دیالوگ اولین گام برای پیوند نیروهای مخالف می باشد. اما پائین آوردن سطح مطالبات و بسنده کردن به مولفه های نامبرده در پیشبرد جنبش راهگشا نخواهد بود. نباید از نظر دور داشت که مفهوم دموکراسی صرفا در توزیع قدرت سیاسی صورت بندی نمی شود، بلکه توزیع نیروهای اقتصادی را نیز در بر می گیرد. از یک سو باید توجه داشت تا زمانی که نابرابری اقتصادی و بازتولید آن وجود دارد آزادی های سیاسی پایدار و کامل نخواهند بود. از سوی دیگر، ضرورت در نظر گرفتن مولفه ها ی اقتصادی در تعیین سرنوشت جنبش را همچنین می توان از چشم انداز اجرای طرح «هدف مند سازی» یارانه ها بررسی کرد.
در چند ماه گذشته حاکمیت اجرای طرح هدفمند سازی یارانه ها را با اعمال ارعاب، تهدید و اعدام های سیستماتیک همراه کرده است. با اجرای خشن این طرح قرار است مناسبات معیشتی و اقتصادی جامعه در جهت تامین الزامات و ملاحظات سیاسی بخش کوچکی از طبقه ی سیاسی حاکم قرار گیرد. این معنایی جز بازآرایی و انتقال قدرت اقتصادی به نفع اقتدارگرایان و نهادهای نظامی وابسته به آنان ندارد. چنین فرایندی به خودی خود سبب تبخیر شدن طبقه ی متوسط گشته و سرکوب اقتصادی طبقه ی فرودست اجتماعی را افزایش می دهد.
بنابراین، چنانچه به موازای پیداش اعتراضات خیابانی، بازتولید مناسبات نابرابر اقتصادی در گفتار جنبش زیر سوال نرود نباید انتظارداشت که بتوان از پتانسیل های نیروی کار در سازماندهی اعتصابات گسترده در محیط کار بهره برد. از یک سو، نباید از نظر دور داشت که تغییرات بنیادین سیاسی همواره نیازمند کنش طبقاتی است که نقش اساسی در فرایند تولید بازی می کنند. از سوی دیگر باید به عنوان امری بدیهی پذیرفت که حرکت های تحول خواهانه تنها زمانی تبدیل به یک جنبش معتبر تاریخی می شوند که بیانگر «خواست جمعی» مردم جامعه باشند. افزون بر این می توان امیدوار بود که با تاکید بر شکاف های گوناگون میان حاکمیت و مردم و برجسته تر کردن آن در اعتراضات خیابانی، تعداد بیشتری از «شهروندان خاموش» به جمع معترضین بپیوندند.
بنابراین، چنانچه به موازای پیداش اعتراضات خیابانی، بازتولید مناسبات نابرابر اقتصادی در گفتار جنبش زیر سوال نرود نباید انتظارداشت که بتوان از پتانسیل های نیروی کار در سازماندهی اعتصابات گسترده در محیط کار بهره برد. از یک سو، نباید از نظر دور داشت که تغییرات بنیادین سیاسی همواره نیازمند کنش طبقاتی است که نقش اساسی در فرایند تولید بازی می کنند. از سوی دیگر باید به عنوان امری بدیهی پذیرفت که حرکت های تحول خواهانه تنها زمانی تبدیل به یک جنبش معتبر تاریخی می شوند که بیانگر «خواست جمعی» مردم جامعه باشند. افزون بر این می توان امیدوار بود که با تاکید بر شکاف های گوناگون میان حاکمیت و مردم و برجسته تر کردن آن در اعتراضات خیابانی، تعداد بیشتری از «شهروندان خاموش» به جمع معترضین بپیوندند.
رقص با «دیگری» ها
امروز ایرانیان برای سرودن آزادی، تغییراتی بینادین طلب می کنند و این خواست با تجربه ی عمیق رنج انسانی هم آوا شده است. با رنج زندانی سیاسی زیر شکنجه و محکوم به مرگ، با درد زنی که با پذیرش پوشش اجباری، تحقیر و تبعیض جنسیتی در قانون مواجه است، با جوان بیکاری که نبود چشم انداز زندگی و بیکاری خود را با مصرف قرص های توهم زا تسکین می دهد، با کودکی که رفع گرسنگی را در سطل زباله جستجو می کند، با کارگری که انگشتان خود را زیر پرِس های غیر استاندارد کارخانه های دولتی از دست داده و بی هیچ مزایایی خانه نشین شده است و با عضوی از اقلیت قومی، مذهبی یا جنسی که روزانه مجبور به انکار هویت خود است و دچار از خود بیگانگی شده است. چرا که همه ناخواسته در کشوری زندگی می کنند که دیکتاتوری مذهبی بر آن حاکم است. نبرد این « دیگری» ها تنها نبردی است برای زندگی، زندگی کردن نه در جایگاه حاکم یا برده، بلکه زندگی در جایگاه برابر انسانی.
دستگاه ایدئولوژیک حاکم در جهت تثبیت هژمونی خود هدفی جزغیر سیاسی کردن توده ی مردم و تعریف دشمن های انتزاعی، چون کافر، فتنه گر، منافق و ... را ندارد. این دستگاه ایدئولوژیک همراه با موتور سرکوب، شهروندان ایرانی را با خشونت عریان، جنایت و ارعاب روبرو کرده است. پس باید به طور مشخص دستگاه ایدئولوژیک حاکمیت را نشانه گرفت. نباید فراموش کرد که هیچ گاه قدرت به صورت مطلق در دست شخص یا طبقه ای خاص قرار نمی گیرد. حضور گسترده مردم در خیابان های تهران، شیراز، اصفهان، مشهد و... نشانگر این امرواقع بود که دیوارهژمونی «دیگری ستیز» حاکمیت به سختی ترک برداشته است. پس باید باور داشت که امید به ما هدیه داده شده چراکه سازهای تغییر کوک شده اند.
*برای دنبال کردن پیشینه ی بحث رجوع کنید:
شماری از خبرگزاری های وابسته به حاکمیت از دسترس خارج شدند
دانشجونیوز: خبرگزاری فارس وابسته به سپاه پاسداران، سایت تابناک، نزدیک به اصولگرایان تندرو و سایت صدا و سیما چند ساعتی است که از دسترس کاربران خارج شده و دسترسی به این سایت ها تا لحظه تنظیم این خبر امکان پذیر نیست.در پی حملات متعدد سایبری در روزهای اخیر از سوی هکرهای سایبری وابسته به دولت به سایت های مخالف حاکمیت که اخبار مرتبط با اعتراضات مردم را پوشش میدادند، در حرکتی متقابل گروه هایی در داخل و خارج از کشور تهدید کرده بودند که رسانه های مرتبط با حاکمیت را مورد حمله قرار خواهند داد. به نظر می رسد در دسترس نبودن وبسایت این خبرگزاری با تهدیدهای صورت گرفته اخیر مرتبط می باشد.
در حالی که کارشناسان فنی معتقدند که حمله گروه هایی که خود را ارتش سایبری می نامند، در روزهای اخیر از بزرگترین حمله های صورت گرفته تاکنون به سایت های خبری بوده است، از دسترس خارج شدن وبسایت این خبرگزاری ها می تواند ناشی از واکنش متقابل نیروهای مخالف حاکمیت باشد.
بنابر گزارش دانشجونیوز، در روزهای اخیر خبرگزاری های وابسته به حاکمیت حملات گسترده ای را علیه حرکت های اعتراضی مردم و رهبران جنبش سبز انجام داده بود و در تبلیغ دروغ رسانه ای بسیجی بودن شهید "صانع ژاله" نقش اساسی را بر عهده داشت.
رویانیان: قیمت اعلام شده بلیت مترو زیاد است
اختلاف بر سر بودجه مترو بین دولت و شورای شهر تهران همچنان ادامه دارد
رئیس ستاد حمل و نقل و سوخت کشور، قیمت اعلام شده بلیت مترو توسط شورای شهر تهران را غیر کارشناسی خواند و آن را بیشتر از قیمت مورد نظر این ستاد دانست.
محمد رویانیان همچنین اعلام کرد: "حتی نیمی از آن (قیمت بلیت مترو) هم مورد تائید ما نیست و فرمانداری به موقع به وظیفه خود در این مورد عمل خواهد کرد."به گزارش خبرگزاری فارس، روز پنج شنبه ۲۸ بهمن (۱۷ فوریه) محمد رویانیان، رئیس ستاد حمل و نقل و سوخت کشور گفت که بخش عمده یارانه سوخت به سیستم حمل و نقل عمومی پرداخت شده و بخشی دیگر در شرف پرداخت است و اگر چیزی غیر از این توافقات و سیاست‌ها انجام شود "خلاف اخلاق" است.
شورای شهر تهران، روز یکشنبه 24 بهمن تصویب کرد که قیمت بلیت مترو از ابتدای اردیبهشت ماه ۱۳۹۰ براساس قیمت تمام شده محاسبه خواهد شد که بر اساس آن نرخ بلیت‌های تک‌سفره ۹۷۵ تومان، دو سفره هزار و ۷۲۵ تومان، بلیت‌های ۱۸۰ روزه ۸۱ هزار تومان و یک ساله ۱۲۳ هزار تومان خواهد بود.
بر این اساس شرکت بهره‌برداری راه آهن شهری تهران و حومه موظف شده است تا روز ۳۱ خرداد ماه سال آینده، بهای بلیت مترو را معادل یک سوم نرخ تعیین شده محاسبه کند و در صورت پرداخت نشدن یارانه، بلیت مترو توسط دولت، اقدام به افزایش بهای بلیت کند.
محمد رویانیان در ادامه افزود:"متروی تهران مسائل زیادی دارد که باید روزی برای مردم گفته شود و مشکلات اساسی مدیریت آن باید پیگیری شود."
آقای رویانیان گفت:"ما بالاخره اعلام می‌کنیم که چقدر پول به مترو داده‌ایم و آنها در مقابل چه برخوردهایی داشته‌اند و چه مشکلاتی برای مردم تهران ایجاد کرده‌اند."
بر اساس قانون توسعه حمل و نقل عمومی که به تصویب مجلس رسیده است، دولت موظف به پرداخت بخشی از بودجه مورد نیاز مترو است.
مجلس ایران سال گذشته طرحی را تصویب کرد که بر اساس آن دولت باید دو میلیارد دلار از حساب ذخیره ارزی برای توسعه مترو در تهران و دیگر شهر‌ها اختصاص می‌داد.
از این مبلغ، یک میلیارد دلار سهم متروی تهران بود و پیش بینی شده بود که ۷۰۰ میلیون دلار دیگر برای متروی دیگر شهر‌ها و ۳۰۰ میلیون دلار هم به توسعه حمل و نقل عمومی اختصاص داده شود.
اما بنابر آمارهایی که شرکت مترو منتشر کرده دولت آقای احمدی‌نژاد از زمان بر سرکار آمدن در سال ۱۳۸۴ تاکنون بیشتر از ۲۵۰ میلیارد تومان از بودجه مصوب مجلس را به مترو نداده است.
برخی صاحب نظران اختلافات بر سر متروی تهران را با انتخابات ریاست جمهوری مرتبط می‌دانند و معتقداند که آقای احمدی‌نژاد سعی دارد تا مدیریت متروی تهران را از کنترل محسن هاشمی رفسنجانی به درآورد که در انتخابات ریاست جمهوری از رقبای وی حمایت می‌کرد.
دولت آمریکا میگوید هیلاری کلینتون، وزیر خارجه در گفتگو با همتای بحرینیش نسبت به وقایع بحرین ابراز نگرانی کرده. در خشونت کم سابقه ای، بامداد امروز پلیس ضد شورش به معترضان در منامه که از شب گذشت در میدان لولو اطراق کرده بودند حمله کرد. حداقل سه نفر کشته شدند. بیش از 300 نفر هم زخمی. نیروهای پلیس اکنون کنترل خیابانهای منامه را به دست گرفته اند و در خیابانهای این شهر تانکهای ارتش هم دیده می شوند.
فرزاد کاظم زاده گزارش می دهدآمریکا بانک رفاه کارگران ایران را تحریم کرد
خزانه داری آمریکا در نظارت و اجرای تحریم ها علیه ایران نقش مهمی دارد
وزارت خزانه داری آمریکا در تازه ترین دور تحریم های یکجانبه خود علیه جمهوری اسلامی، بانک رفاه کارگران ایران را تحریم کرده است.
بانک رفاه کارگران که به بانک رفاه نیز معروف است، بیستمین بانک ایرانی است که از سوی آمریکا تحریم شده است.خزانه داری ایالات متحده روز پنجشنبه طی بیانیه ای این بانک را متهم به ارائه خدمات مالی به وزارت دفاع و شرکت صنایع هواپیماسازی ایران کرد که در فهرست تحریم های آمریکا قرار دارند.
استوارت لیوی معاون وزیر خزانه داری در امور تروریسم و اطلاعات مالی در این بیانیه گفت: "خزانه داری در حال حاضر ۲۰ بانک ایران را به خاطر حمایت از برنامه های اتمی، موشکی و تروریسم این کشور تحریم کرده است."
دولت ایران تحریم های آمریکا را غیرقانونی می داند و می گوید که سیاست اتمی یا خارجی اش را تغییر نمی دهد.
بر اساس اطلاعات موجود در وب سایت بانک رفاه، این بانک در ۱۳۴۰ شمسی با افتتاح شعبه مرکزی در تهران و شعبه اصفهان آغاز به کار کرد و سرمایه اولیه اش متعلق به سازمان تامین اجتماعی است.
مقام های آمریکایی هشدار داده اند هر موسسه مالی یا بانک بین المللی که با بانک رفاه یا سایر بانک های تحریم شده ایران معامله داشته باشد تحریم خواهد شد.
دولت باراک اوباما روز یکم فوریه نیز شبکه ای متشکل از اشخاص حقیقی و حقوقی در ایران و ترکیه را به اتهام تامین مواد مورد نیاز سازمان صنایع هوافضای جمهوری اسلامی تحریم کرده بود.
وزارت خزانه داری اعلام کرد که "شبکه جعفری" که به گفته این نهاد توسط میلاد جعفری، پدرش محمد جواد جعفری و برادرش مانی جعفری اداره می شود را هدف قرار داده است.
دولت آمریکا همچنین طی ماه های گذشته بارها شرکت های "پوششی" کشتیرانی ایران در خارج از این کشور را هدف تحریم های خود قرار داده است.
بازداشت شدگان در جریان تشییع جنازه صانع ژاله
جرس:
به گزارش منابع دانشجویی، حدود سی تن از دانشجویان دانشگاه هنر که روز چهارشنبه ۲۷ بهمن ماه ٨٩ و در جریان مراسم صانع ژاله توسط نیروهای بسیج بازداشت شده بودند، شامگاه پنجشنبه، با سپردن تعهد آزاد شدند .
به گزارش تارنمای جمعیت مبارزه با تبعیض تحصیلی، این دانشجویان هنگام خروج از سالن فارابی، توسط نیروی بسیج و لباس شخصی ها، به صورت دسته جمعی بازداشت شده بودند.
این منبع همچنین افزوده است که این دانشجویان در هنگام دستگیری مورد ضرب و شتم واقع شده اند به طوری که بینی یکی از دانشجویان در هنگام دستگیری آسیب دیده و دچار شکستگی شده است.
این منبع همچنین افزوده است که این دانشجویان در هنگام دستگیری مورد ضرب و شتم واقع شده اند به طوری که بینی یکی از دانشجویان در هنگام دستگیری آسیب دیده و دچار شکستگی شده است.
همچنین آمده است "کلیه دانشجویان به بازداشتگاه شهدای ژاندارمری واقع در خیابان کارگر منتقل شده اند که مسئولیت این بازداشت ها بر عهده پلیس امنیت بوده است. در طی زمان بازداشت از تمامی دانشجویان عکس چهره گرفته شده و به آنها اتهام اقدام علیه امنیت ملی از طریق شرکت در تجمعات غیرقانونی تفهیم شده است."
دانشجویان برخورد نیروی بازداشت کننده را توهین آمیز دانسته و در عین حال از برخورد پلیس امنیت در مدت زمان بازداشت خود ابراز رضایت داشته اند. نیروهای بازداشت کننده در هنگام انتقال چشم های تمامی متهمین را بسته و در طول مسیر به آنها توهین کرده اند.
این دانشجویان پس از سپردن تعهد مبنی بر عدم شرکت در تجمعات آینده، از بازداشتگاه شهدای ژاندارمری آزاد شده و در هنگام آزادی تهدید به تعلیق و اخراج از دانشگاه شده اند همچنین از آنها خواسته شده که به اقای سرلک، مسئول دفتر نهاد رهبری در دانشگاه هنر مراجعه کنند. مأمورین به این دانشجویان گفته اند که به واسطه ضمانت آقای سرلک از انتقال آنان به اوین منصرف شده اند.
لازم به ذکر است که از میان بازداشت شد گان چهار تن به زندان اوین منتقل شده اند. همچنین این دانشجویان از حضور افراد دیگری در این بازداشتگاه خبر داده اند که در جریان تظاهرات روز ۲۵ بهمن دستگیر شده اند. این افراد همچنان در بلاتکلیفی به سر می برند.
دختر آیت‌الله منتظری: خبر بولتن جامعه مدرسین، کذب محض است / خدا از دروغ و تهمت نمی‌گذرد
در واکنش به خبرسازی رسانه های اقتدارگرا، که با استناد به خبر دروغین بولتن جامعه مدرسین حوزه علمیه قم ادعا کرده بودند”سعیده منتظری برای راه اندازی شبکه ماهواره ای از کشور خارج شده”، ایشان ضمن تکذیب خبر فوق، آن را دروغ و تهمت و افترا خواند.
دختر مرحوم آیت الله منتظری، در تکذیبیه خود که در وبلاگش منتشر شده، آورده است: “خبری خلاف واقع با عنوان «سعیده منتظری برای راه اندازی شبکه ماهواره ای از کشور خارج شد» بر روی بولتن جامعه مدرسین حوزه علمیه قم (شماره ۱۰۷۶ – مورخ ۱۴/۱۱/۸۹) می آید و متعاقب آن روزنامه ها و وبسایت های متعدد آن را نقل می نمایند؛ همانها که عملا معتقدند هدف وسیله را توجیه می کند، و در راه رسیدن به اهدافشان از دروغ و تهمت و افترا دریغ نمی ورزند. نمونه ای از این خبر را در اینجا می توانید ببینید.
من بر این باورم که اگر ما یک خبر خلاف واقع از میان این همه اخبار کذبی که این جماعت خصوصا در مورد پدر و یا علاقه مندان پدر نقل می کنند تکذیب نماییم، شاید حمل بر تأیید بقیه اخبار آنان گردد؛ و در این صورت مقصود حاصل نیست. اما فرمایش دوستان گرامی این است که این خبر کاملا شخصی است و اگر خلاف واقع است بایستی تکذیب شود.
به هر حال در این نوشتار کوتاه اذعان می نمایم که چنین خبری در مورد من و همسرم کذب محض است و اتهامی بیش نیست. حتی آنان در ارائه تصویر ما هم راه را به خطا رفته اند و تصویری دیگر را منتشر کرده اند.
امیدوارم خداوند بصیرتی عنایت فرماید که همگان دریابند فراتر از این دنیای فانی، سرایی باقی نیز هست؛ و در آن سرای پروردگار توبه پذیر اگر از حقوق الهی درگذرد از حق الناس که بر اساس دروغ و تهمت و افترا ضایع شده هیچ گاه در نمی گذرد. و امید این که پوینده راه حق و حقیقت باشیم.”
اعلامیه شماره دو شورای هماهنگی راه سبز امید
فراخوان مراسم هفتم شهدای ۲۵ بهمن
شورای هماهنگی راه سبز امید باصدور بیانیه ای از مردم ایران دعوت کرد روز یکشنبه، اول اسفندماه، به منظور هفتمین روز شهادت دو شهید تظاهرات ۲۵ بهمن و همچنین بزرگداشت یاد و خاطره سایر شهدای جنبش سبز،در تجمع های تهران و شهرستان شرکت کنند.
متن کامل بیانیه،شورای هماهنگی راه سبز امید به این شرح است:
با عرض تسلیت به مناسبت شهادت دو تن از جوانان مظلوم این مرز و بوم درتظاهرات ۲۵ بهمن و با گرامیداشت خاطره دهها شهید جنبش سبز، از ملت بزرگوار ایران دعوت می شود تا در تجمعات بزرگداشت هفتمین روز شهادت این عزیزان که روز یکشنبه اول اسفندماه ۸۹، ساعت ۳ عصر در تهران و شهرستانهای سراسر کشور برگزار می شود، حضور به هم رسانند.
این حضور پرشکوه در آستانه میلاد مسعود پیامبر رحمت حضرت محمد بن عبدالله(ص) و امام جعفر صادق (ع)، علاوه بر حمایت قاطع از مواضع رهبران جنبش آقایان میر حسین موسوی و مهدی کروبی برای ادامه راه دشوار آزادی و کرامت انسان، نشانه اعلام همبستگی با هموطنان کرد در پاسداشت خون این دو عزیز ایرانی شیعه و سنی است که به پای مبارزه با استبداد دینی بر زمین ریخت.
شورای هماهنگی راه سبز امید
۲۸ بهمن ۱۳۸۹
نامه نرگس محمدی به فرمانده نیروی انتظامی استان تهران: من و فرزندانم امنیت نداریم!
نرگس محمدی در نامه ای خطاب به فرمانده نیروی انتظامی استان تهران ضمن اشاره به مشکلاتی که برای وی و فرزندانش ایجاد و موجب سلب آرامش آنها شده، استمداد و درخواست تحقیق و پیگیری کرد.به گزارش جرس، دراین نامه آمده است:”از آن مقام محترم تقاضا دارم با توجه به اینکه همسرم در بازداشت می‌باشد و من با دو فرزند خردسال ۴ ساله‌ام در منزل خود احساس ترس و ناامنی می‌نمایم و متأسفانه دچار بیماری‌ای می‌باشم که استرس و اضطراب چون سم مهلکی برای وجودم می‌باشد، برابر مقررات اقدام به تحقیق و پیگیری و برخورد با عاملان ایجاد عدم امنیت برای من و فرزندان کوچکم باشید و دستورات لازم را برای رفع نگرانی و تأمین امنیت جانی و روانی من و فرزندانم به عنوان ساکنان این شهر و شهروندان این مملکت مبذول فرمایید.”
متن کامل این نامه بشرح زیر است:
به نام خداوندی که رحمت او وسیع و دائم است بر همه بندگانش
فرمانده محترم نیروی انتظامی استان تهران
با سلام و احترام
اینجانب نرگس محمدی، ساکن تهران، این نامه را به خاطر مسئولیت قانونی شما برای تأمین امنیت ساکنان شهر و از باب تظلم‌خواهی می‌نویسم و اگر مشکلاتی که در ادامه توضیح می‌دهم باعث سلب آرامش و امنیت من و فرزندانم نمی‌شد، هیچ گاه این نامه را نمی‌نوشتم تا از سوی برخی بهانه‌گیران قانون‌شکن به جوسازی متهم نشوم. اما تداوم بعضی حرکات مشکوک مجبورم کرد که این عریضه را خدمت‌تان تقدیم کنم و بدین وسیله تقاضای تحقیق و پیگیری نمایم.
شرح ماجرا چنین است:
همان گونه که شاید خود مستحضر باشید، ساعت ۹ شب مورخ ۲۰/۱۱/۸۹ تعدادی لباس شخصی بدون حکم بازداشت همسرم و مجوز ورود به منزل و حریم خصوصی اینجانب و بدون ارائه حکم تفتیش اقدام به شکستن در منزل و ورود بدون مجوز به منزلم را نموده و موجب تشدید بیماری اینجانب و ایجاد هراس در کودکان خردسال ۴ ساله‌ام شدند. به دنبال این ماجرا، ساعت ۵/۷ شب ۲۵/۱۱/۸۹ در حالی که همسایه طبقه پایین (که صاحب خانه ما هستند) قصد گذاشتن دو بسته آشغال را در کوچه داشته‌اند با یک جوان ناشناس با لباس شخصی در خیابان و گوشه در منزل مواجه می‌شوند. این جوان در تاریکی کوچه و در کنار موتور خود ایستاده و گویا کشیک می‌کشیده است. همسایه محترم یک بسته آشغال را بیرون می‌گذارد و برمی‌گردد تا بسته دوم را هم ببرد که جوان ناشناس پایش را در میان در گذاشته و مانع بسته شدن آن می‌گردد و قصد ورود به حیاط می‌نماید. صاحب خانه محترم فریاد می‌زنند و در را دو دستی هل می‌دهند. جوان ناشناس پایش را بیرون می‌کشد و در محکم بسته می‌شود. این جوان پس از بسته شدن در، دست‌هایش را به بالای در قلاب میکند و خودش را به بالای در می‌کشد و داخل منزل را برانداز میکند. من که دو روز بود از بیمارستان مرخص شده بودم با آمدن صاحب‌خانه به طور هراسان به طبقه ما و بازگو کردن اتفاق، به شدت نگران و مضطرب شدم و ناچار با فرزندانم شبانه منزل را ترک کردم. هم چنین ساعت ۵/۱۰ صبح ۲۶/۱۱/۸۹ زنگ‌های مکرر و حرف‌های بی‌ربط و نامربوط یک مرد ناشناس ظاهراً دیوانه، باز موجب نگرانی در بین ساکنان منزل می شود.
ضمنا به استحضار آن مقام محترم می‌رسانم که این گونه حرکات مشکوک در رابطه با منزل ما و تهدید آسایش و امنیت روانی ساکنان بی‌سابقه نیست. شاید ضروری باشد به دو نمونه از این دست که در ماه‌های گذشته اتفاق افتاده نیز به عنوان سابقه این اعمال اشاره کنم: ساعت حدود ۵/۱۱ روز ۱۹ تیرماه افرادی ناشناس با زدن زنگ و کوبیدن مشت و لگد بر در حدود ۱۵ الی ۲۰ دقیقه به شدت و به طرز رعب‌انگیزی ایجاد سروصدا نموده و سپس دو نفر از آنها با گرفتن میله‌های بالای در، خود را به بالای در رسانده و به داخل منزل نگاه کرده و لگدزنی کردند. این در حالی است که همسایه طبقه پایین منزل بی‌حال بر روی زمین افتاده و هراسان و شوکه شده بودند.
هم چنین حدود سه ماه پیش فردی که خود را محمدی نامیده، با معرفی نادرست خود و اغفال همسایه طبقه پایین (که خانمی مسن هستند) وارد منزل شده و در حالی که همسایه محترم به ایشان می‌گویند که شما چرا دروغ گفتید، طلب مقداری پول می‌نماید و سپس اقدام به بردن تلفن همراه و دزدی میکند.حال از آن مقام محترم تقاضا دارم با توجه به اینکه همسرم در بازداشت می‌باشد و من با دو فرزند خردسال ۴ ساله‌ام در منزل خود احساس ترس و ناامنی می‌نمایم و متأسفانه دچار بیماری‌ای می‌باشم که استرس و اضطراب چون سم مهلکی برای وجودم می‌باشد، برابر مقررات اقدام به تحقیق و پی‌گیریو برخورد با عاملان ایجاد عدم امنیت برای من و فرزندان کوچکم باشید ودستورات لازم را برای رفع نگرانی و تأمین امنیت جانی و روانی من وفرزندانم به عنوان ساکنان این شهر و شهروندان این مملکت مبذول فرمایید.
با تشکر و احترام فراوان
نرگس محمدی
۲۷ بهمن ۱۳۸۹
نرگس محمدی
۲۷ بهمن ۱۳۸۹
محکومیت سه دانشجوی کرد به ۶ سال زندان
خبرگزاری هرانا - سه دانشجوی کرد از سوی دادگاه انقلاب جمعا به ۶ سال حبس محکوم شده‌اند.
بنا به اطلاع گزارشگران ارگان خبری مجموعه فعالان حقوق بشر در ایران "هرانا"، سروه ویسی، آمانج رحیمی و احمد اسماعیلی دانشجویان کردی که در جریان تجمع اعتراضی ۲۵ آبان ۱۳۸۸ در اعتراض به اعدام "احسان فتاحیان" بازداشت شده بودند؛ هر یک به ۲ سال حبس محکوم شدند.
شایان ذکز است که حکم ۲ سال زندان هر یک از ایشان که قابل تبدیل به جزای نقدی است.
گفتنی است که دانشجویان مزبور بعد از بازداشت حدود ۳ ماه در بند ۲۰۹ زندان اوین در حبس بودند و پس از آن نیز با قرار وثیقه آزاد شده بودند.
بنا به اطلاع گزارشگران ارگان خبری مجموعه فعالان حقوق بشر در ایران "هرانا"، سروه ویسی، آمانج رحیمی و احمد اسماعیلی دانشجویان کردی که در جریان تجمع اعتراضی ۲۵ آبان ۱۳۸۸ در اعتراض به اعدام "احسان فتاحیان" بازداشت شده بودند؛ هر یک به ۲ سال حبس محکوم شدند.
شایان ذکز است که حکم ۲ سال زندان هر یک از ایشان که قابل تبدیل به جزای نقدی است.
گفتنی است که دانشجویان مزبور بعد از بازداشت حدود ۳ ماه در بند ۲۰۹ زندان اوین در حبس بودند و پس از آن نیز با قرار وثیقه آزاد شده بودند.
هومن فخار مقدم، فعال حقوق زنان بازداشت شد
خبرگزاری هرانا - هومن فخار مقدم از فعالین حقوق زنان و از اعضای کمپین یک میلیون امضا بازداشت شد.
بنا به اطلاع گزارشگران ارگان خبری مجموعه فعالان حقوق بشر در ایران "هرانا"، هومن فخار مقدم که به قید وثیقه و به طور موقت آزاد بود، پس از احضار در روز یکشنبه بیست و چهارم بهمن ماه، با لغو وثیقه بازداشت شده است.مسئولان این فعال حقوق زنان را پس از بازداشت بلافاصله به زندان اوین منقل کرده‌اند.
شایان ذکر است که وی در طی این مدت تنها موفق به برقراری یک تماس تلفنی کوتاه و غیر مستقیم با خانوادهٔ خود شده و ایشان را از سلامت خود با خبر نموده است.
شایان ذکر است که وی در طی این مدت تنها موفق به برقراری یک تماس تلفنی کوتاه و غیر مستقیم با خانوادهٔ خود شده و ایشان را از سلامت خود با خبر نموده است.
ابوالفضل طبرزدی آزاد شد
خبرگزاری هرانا – ابوالفضل طبرزدی برادر‌زاده حشمت الله طبرزدی عصر امروز با تودیع وثیقه از زندان آزاد شد. بنا به اطلاع گزارشگران ارگان خبری مجموعه فعالان حقوق بشر در ایران «هرانا» نامبرده پس از تحمل بیش از دو ماه حبس سر انجام با تودیع وثیقه ۲۰ میلیون تومانی از زندان کارون اهواز آزاد شد.
پروندهٔ این زندانی سیاسی به شعبه ۱۲ دادگاه انقلاب اهواز ارجاع داده شده است و تا صدور حکم به صورت موقت آزاد خواهد بود.
ابوالفضل طبرزدی برادر‌زادهٔ حشمت الله طبرزدی دبیر کل جبهه دموکراتیک ایران، در ساعت ۸ صبح روز یکشنبه ۲۸ آذرماه در پی یورش بیش از ۸ تن از ماموران وزارت اطلاعات به منزل پدری‌اش در شهر اهواز، بازداشت شده است.
گزارش ویدیویی از تجمع ۲۵ بهمن ماه - تهران / تکمیلی
خبرگزاری هرانا - در پی فرخوان برای راهپیمایی در روز ۲۵ بهمن ماه، ده ها هزار تن از شهروندان تهرانی در مسیر های میدان امام حسین تا میدان آزادی اقدام به راهپیمایی نمودند؛ که با دخالت نیروهای امنیتی و انتظامی این راهپیمایی به خشونت کشیده شد.طبق گزارشات دست کم کشته شدن دو تن و مجروح شدن نه تن توسط سلاح گرم و یا ضرب و شتم ماموران برای گزارشگران هرانا تائید شده است، اما منابع غیر موثق تعداد مجروحین و کشته ها را بیش از این می دانند.
برای تماشای گزارش پیشین اینجا کلیک کنید
ديدار خانواده مهيمني با آيت‌الله نورمفيدی و میبدی
خبرگزاری هرانا - خانواده های عبدالناصر و محمدحسین مهيمني(بازداشت شدگان گرگانی) با آيت‌الله نورمفيدي، نماينده ولي فقيه در استان گلستان و آیت الله میبدی رييس حوره علميه رضويه گرگان ديدار كردند. اين ديدارها در پي تداوم بازداشت و فشارها به عبدالناصر مهیمنی رئیس خانه مطبوعات گلستان و محمد حسين مهيمني دانشجوی حقوق و عکاس صورت گرفته است. بنا به اطلاع گزارشگران هرانا، در اين دو ديدار اعضاي خانواده مهيمني خواستار تذكر این دو روحانی برجسته، در خصوص رعايت مفاد قانوني در خصوص بازداشت شدگان شدند. همچنین این دو خانواده در دیداری با آیت الله میبدی امام جماعت مسجد جامع و رييس حوره علميه رضويه گرگان به بیان دغدغه ها و نگرانی خود پرداختند و روند غیرقانونی بازداشت بستگان خود را مورد نقد قرار دادند.
يادآور مي‌شود 2 عضو خانواده مهیمنی پيش از 25 بهمن، به فاصله ی كمتر از 24 ساعت بازداشت و تاكنون در بازداشتگاه به سر مي‌برند. عبدالناصر مهيمني از فعالان سياسي اجتماعي گرگان هم اكنون رئيس خانه مطبوعات استان گلستان است و محمد حسين مهيمني نيز دانشجوي حقوق دانشگاه آزاد تهران مركز، عکاس خبرگزاری ها و فرزند محمد هاشم مهيمني استاندار گلستان در دولت اصلاحات است.
پیش از این نیز خانواده این دو بازداشتی، با حجت الاسلام و المسلمین رسول رضایی امام جمعه موقت گرگان دیدار کرده و مراتب اعتراض خود را به وی رسانده بودند.
