بیش از 250 تن از فعالان حقوق زنان با انتشار نامه ای از اعضای شورای اقتصادی اجتماعی سازمان ملل متحد خواستند با عضویت ایران در کمیسیون موقعیت زنان مخالفت کنند، یا چنانچه به دلایل سهمیه بندی منطقه ای مجبور به پذیرش ایران هستند، جمهوری اسلامی را به پایبندی به "پیمان های بین المللی حقوق برابر" ملزم کنند.
در این نامه تصریح شده است که جایگاه خالی گروه آسیایی کمیسیون به مراتب بیش از قرار گرفتن ایران بر این جایگاه به نفع رشد و توسعه زنان در جهان خواهد بود.
متن کامل نامه فعالان حقوق زنان به شورای اقتصادی، اجتماعی سازمان ملل به شرح ذیل است:
اعضای محترم شورای اقتصادی اجتماعی سازمان ملل متحد
خبر شوک برانگیز تائید نامزدی ایران برای کسب کرسی گروه منطقه ای آسیا در کمیسیون مقام زن، همه فعالان حقوق زن و برابری جنسیتی را به بحت و حیرت فرو برده است. شواهد حاکی از آن است که ایران در جریان نشست روز 28 و 29 آوریل کرسی منطقه آسیا و اقیانوسیه را به دلیل بی رقیب بودن کسب خواهد کرد.
ما جمعی از فعالان حقوق برابر جنسیتی بر این باوریم که جایگاه خالی گروه آسیایی کمیسیون به مراتب بیش از قرار گرفتن ایران بر این جایگاه به نفع رشد و توسعه زنان در جهان خواهد بود
امضا کنندگان این نامه در فرصت کوتاهی که تا روز انتخابات باقی مانده است مراتب اعتراض و هشدار خود را نسبت به حضور ایران در این مجمع بین المللی به اطلاع شما می رسانند.
در سالهای اخیر حکومت ایران نه تنها به کنوانسیون رفع تبعیض از زنان (سی داو) نپیوسته، بلکه عملا با آن مخالفت ورزیده و به عنوان یکی از ناقضان حقوق زنان بارها و بارها در تیتر اخبار جهان قرار گرفته است. دولت ایران با نقض حقوق زنان در قانون، ساختارهای اجرایی کشور و نهادهای فرهنگ سازی که هنجار های اجتماعی را ترویج می کنند، همواره کوشیده است تا نابرابری جنسیتی را در تار وپود جامعه از خانواده گرفته تا عالی ترین نهادهای کشوری تثبیت کند.
آیا قوانین تبعیض آمیزی مثل نداشتن حق انتخاب همسر برای دختران، نداشتن حق انتخاب تحصیل بعد از ازدواج، نداشتن حق طلاق، نداشتن حق سرپرستی فرزند، تلاش برای تسهیل چند همسری مردان، تصویب طرحی به نام عفاف که به ماموران دولتی اجازه می دهد در خیابانها با زنان و دختران رفتارهای پر خشونت داشته باشند، سهمیه بندی جنسیتی دانشگاه ها و دستگیر و زندانی کردن فعالان مسالمت جوی حقوق زن و ده ها مثال دیگر کافی نیست تا نشان دهد دولت جمهوری اسلامی اعتقادی به برابری جنسیتی ندارد و برای این تثبیت این تبعیض از همه امکانات موجود بهره می گیرد؟
در ده سال گذشته بسیاری از فعالان زن در ایران کمپین های متعددی برای رفع تبعیض های قانونی و اجتماعی و سیاسی به راه انداخته اند که جنبش جهانی زنان را نیز متاثر کردده است.
با این وجود متاسفانه تنها عامل پذیرش اعضا در نهادی بین المللی همچون کمیسیون مقام زن، سهمیه بندی منطقه ای است نه عملکرد دولتهای منطقه در قبال مسائل زنان.. پرسش اینجاست که آیا دولتی که به گزارش شواهد و مدارک، اساسا باوری به برابری جنسیتی ندارد، چه اهدافی را در کمیسیون مقام زن که اهدافش را بر مبنای رفع تبعیض جنسیتی و توسعه مقام و جایگاه زن بنا نهاده دنبال می کند؟ دولت ایران نه تنها باوری به برنامه عمل کنفرانس پکن که در دستور کار این کمیسیون قرار دارد ندارد که عملا جلوی اجرای آن را در کشور متبوع خود گرفته است و پس از گذشت پانزده سال و پیشبرد بسیاری از اهداف این برنامه در بسیاری از کشورهای جهان، آن را شکست خورده می نامد!
در سالهای اخیر دولت ایران همواره سعی داشته است که نظام پدرسالار دولتی و ساختارهای نابرابرجنسیتی در ایران را با فریبهایی همچون دفاع از فرهنگهای بومی و ارزشهای سنتی توجیه کند و فراهم بودن فرصتهای بین المللی این توجیهات را به یک تهدید جدی تبدیل خواهد کرد که نه تنها زنان ایران که زنان سایر کشورهای جهان را نیز در برمی گیرد.
ما جمعی از مدافعان حقوق برابر جنسیتی با این هشدار اعلام می کنیم که حضور ایران در این کمیسیون یک تهدید جدی برای اهداف و ایده آلهای کمیسیون و در تناقض با ماهیت آن و همچنین تهدیدی برای صلح، برابری و امنیت جهانی است. زیرا به یقین دولت ایران تلاش خواهد کرد با استفاده از این فرصت جهانیا به هدف خود در انقطاع فرایند رشد و توسعه زنان ادامه دهد.
ما این نامه را با این امید می نویسیم که شما با این عضویت مخالفت کرده و در صورتی که اصراری بر پرکردن جایگاه خالی گروه آسیا دارید تنها بصورت مشروط و با گرفتن تعهد از ایران به پایبندی به پیمان های بین المللی حقوق برابر، بویژه به برنامه عمل کنفرانس پکن و پیوستن به پیمان رفع همه اشکال تبعیض علیه زنان این امکان را به ایران بدهید.
امضاکنندگان این نامه عبارتند از:
آرش نصیری اقبالی، آزاده خسروشاهی، آزاده فرامرزيها، آزاده مرادیان، آزاده ثبوت، آسو صالح، آسیه امینی، آسیه نریمان، آيدين دهقاني، آیدا سعادت، آیدا قجر، آینده آزاد، احمد باطبی، احمد صابری، احمد علوی، احمد رافت، اختر قاسمی، اکبر عطری، اکرم خیر خواه، اسماعیل خویی، الهه امانی، الهام قیطانچی، الهه قهرمان، امید کوهی، امیر حسین گنج بخش، امیر رشیدی، احمد بیگلو، بلال مرادویسی، بهاره علوی، بهاره راوند، بهنام براهویی نوخط، بهمن محسنی سلطانی، بیتا یاری، پردیس درخشنده، پرستو الله یاری، پروین اردلان، پروین اشرفی، پریسا کاکایی، پویان فخرایی، پیمان مردوخی، تارا احمدی، ثریا فلاح، جواد صفوی، حامد صادقی صفت، حجت نارنجی، حسام میثاقی، حسن شریعتمداری، حسن نایب هاشمی، حسین خسروی، حسین علوی، حسین لاجوردی، حمید پرنیان، حمید حمیدی، خدیجه مقدم، خسرو بندری، خسرو علی اکبری، داریوش سلطانی، درنا بندری، دکتر محمدعلی توفیقی، دکتر هوشنگ سبحانی، دلارام علي، دلبر توکلی، راحله بکتاش، رحمان جوانمردی، رضا پیرزاده، رضا پرتوی، رضا سیاوشی، رضا گوهرزاد، رضوان مقدم، رکسانا شتایش، روجا بندری، روحی شفیعی، رودابه پرورش، روژین محمدی، روشنک آسترکی، رویا کاشفی، زانیار احمدی، زویا اسکندریان، زهرا توفیق، زهره اسد پور، زینب پیغمبرزاده، ساچلی افلاکی، ساسان قهرمان، ساشا سیامی، ساقی قهرمان، رسامان رسول پور، ستاره هاشمی، سپهر عاطفی، سحر سجادی، سحر مفخم، سعید حبیبی، سلماز مقدم، سمانه عابدینی، سمانه موسوی، سهیلا نیکپور، سودابه فرح نیا، سوران مردوخی، سوفیا صدیق پور، سولماز آیکدر، سیاوش اصغری، سیمین شریفی، سیمین کریمی، شادی صدر، شکوفه شادابی، شهاب الدین شیخی، شهرام تهرانی، شهلا اصغری، شهلا بهاردوست، شورانگیز داداشی، شیرین فامیلی، شیرین مهرگان، شیوا نوجو، صادق شجایی، صبا واصفی، صبا واجدی، صبا خویی، صبا صراف، صبری نجفی، صدیقه مقدم، طاهره دانش، طیبه مونسان، عارفه الیاسی، عشا مومنی، عفت ماهباز، علی افشاری، علی کلایی، علی طایفی، علی اکبر خسروشاهی، علی اکبر مهدی، علی راکعی، علی عبدی، علی کانطوری، علی ماهباز، علی واعظی پور، علیرضا رهبری، عنایت کاتولی، فائزه مدرس گرجی، فاطمه شمس، فاطمه غلامرضایی، فاطمه فنائیان، فاطمه مسجدی، فرزاد طلوعی، فرشاد اخگری، فرشته قاضی، فرناز کمالی، فرزاد کمالی، فرنوش کمالی، فرهادخسروخاور، فرهمند علی پور، فروغ سمیع نیا، فریبا داوودی مهاجر، فریده پور عبدالله، فریده مقدم، فهیمه خضر حیدری، فیروزه مهاجر، فیلیپ گرنت، قدسی سرمست، کاوه رضایی، کلارا مرادیان، کوروش صحتی، کیانوش سنجری، گلناز بهگو، گیتی خیرخواه، گیتی سلامی، لعبت والا، لیلا صحت، لیلا کرمی، ماهرخ غلامحسینی، رویا طلوعی، مجید محمدی، محبوبه عباسقلی زاده، محبوبه محبی، محمد برجنجی، محمد شیرزاد، محمد رضا عینی، محمد فلاح نيا، مرجان قهرمانی، مریم افضلی، مریم امی، مریم اهری، مریم عامری، مریم کاویانی، مریم بهشتی، مریم بیدگلی، مژگان ارشادی، مسعود بُربُر، مسیح علی نژاد، میترا جوانمردی، منصور تیفوری، منصور فتحی، منصوره شجاعی، منیره حاجی، مهران براتی، مهرداد مشایخی، مهرنوش اعتمادی، مهشید راستی، مهوش مهاجر، ناهید توسلی، نرگس کرمانشاهی، نریمان رحیمی، نسترن خسروی، نسرین افضلی، نسیم خسروی، نسیم سرابندی، نگار سماک نژاد، نازلي صادقي، نازی عظیما، نازنین انصاری، نفیسه آزاد، نگار اصلاني، نگار روبانی، نگار انسان، نگین شیخ الاسلامی وطنی، نوشابه امیری، نوشين خاکي، نیکزاد زنگنه، نیما راشدان، لیدا حسینی نژاد، لئوناردو رافت، هاجر کبیری، هدیه نامی، هایده روشن، هژیر پلاسچی، هومن بیگی، وجیهه مقدم، وحیده محمودی، یاور خسروشاهی
سازمان ها و شبکه های بین المللی حامی این نامه:
Women Living Under Muslim Law
BAOBAB for Women’s Human Rights (African Network)
GREFELS (Groupe de Recherche sur les Femmes et les Lois au Sénégal)
Droits Humanins Sans Frontiers
International Campaign for Human Rights in Iran
International Coalition Against Violence in Iran (ICAVI)
Khoie Foundation
منبع: روزآنلاین
