روز شنبه بخش اوّل، تحلیل ها و آخرین گزارشات از اعتراضات، بازداشتها، زندان، و بیدادگاهها --- بیانیه ها

ایران با فرزاد کمانگر است

پرویز داورپناه

«کاش می شد باز در بین پسران کلاس اولی همان دروازه بان می شدم و شما در رویای رونالدو شدن به آقا معلمتان گل می زدید و همدیگر را در آغوش می کشیدید» از نامه ی فرزاد کمانگر به دانش آموزان اش

روز ۱۹ اردیبهشت ماه، در آستانه ی اولین سالگرد اعدام فرزاد کمانگر آموزگار آزادیخواه و فرهیخته ی میهنمان هستیم، معلمی که در کلاسهای درسش آزادی تدریس می شد.
فرزاد کمانگر؛ معلم ۳۵ ساله که متاهل و عضو کانون صنفی معلمان کردستان بود، متهم به " محاربه" و"به خطر انداختن امنیت ملی" شده بود، فرزاد از فوریه سال ۲۰۰۸ و در نتیجه ی حکم اعدامی که توسط دادگاه... صادر شده بود، همواره در تهدید با مرگ زندگی کرد. او و دیگر یاران بی گناهش در این روز اعدام شدند و یادشان به نیکی برای همیشه ماند. او خوشنام رفت و معلمی جاودان شد.
هر چند مقامات ایرانی تجدید نظر حکم فرزاد را پذیرفته بودند، اما پرونده فرزاد بجای اینکه برای بررسی به دادگاه عالی فرستاده شود، راکد ماند. پس از مدت ها تاخیر، به وکیل فرزاد گفته شد که پرونده او گم شده است. علیرغم فقدان شواهد مبتنی بر رسیدگی مستقل در مورد اتهامات و در غیاب آئین دادرسی عادلانه، خبر اعدام فرزاد منتشر شد.
فرزاد اگرچه با امید به آینده اعدام شد و رفت، اما از باند بازی هایی که وجود داشت و از اینکه عده ای همه کس و همه چیز را می خواهند مصادره کنند، دلخور بود و در آخرین روزها داشت یادداشتی می نوشت که عنوانش این بود: "من یک ایرانی هستم؛ من یک ایرانی کرد هستم" و می خواست بگوید که هر چند کرد بودن یعنی تحت ظلم و محرومیت اما از سویی قومی کردن مبارزه کردها نیز ظلم و محرومیتی دیگر است.
او تا آخربن لحظات ناراحت و نگران بود از این که فارغ از اختلاف و تفاوت، نگاه حقوق بشری به مسائل و مشکلات مردم کرد صورت نگیرد
او می خواست همه بدانند که اگر قصه خشونت و محرومیت و ظلم در کردستان به پایان نرسد هم چنان بی گناهانی چون خود او و دوستانش قربانی پرونده سازی ها و گروگان گیری ها می شوند. او می خواست همه بدانند اگر خشونتی هم در آن دیار است، خشونت آفرینی تنگ نظران و تمامیت خواهی مستبدان است. استبداد مدام فریاد بلند کرد که تروریست ها را اعدام کرده و حال آنکه همه می دانند تروریستی در کار نبوده. می دانند که بمب و بمب گذاری در کار نبوده. می دانند که چگونه فرزاد را در آن پرونده وارد کردند و به چه علت او را متهم کرد ند. ولی مرگ او نیز پایان نبود ؛ آغازی برای فهم این مسئله که دیگر استبداد نمی تواند فرزندان سرزمینمان را بی بها بر دار برد.

سلطنه رضایی، مادر زندانی سیاسی جانباخته "فرزاد کمانگر"، به مناسبت آغاز سال ۱۳۹۰ خطاب به مردم مبارز و انقلابی ایران و کردستان پیامی منتشر کرد.
در بخش هایی از پیام مادر "فرزاد کمانگر" آمده است، آخرین نوروزی که به امید آزادی فرزند دربندم به دیدار او در زندان "اوین" رفتم باامید به من می گفت: "مادر نوروز حتما روز آزادی خواهد بود و حتما با هم آن را جشن خواهیم گرفت".
افسوس، که فرزندم را از من گرفتند. از شاگردانش معلمی، و از ملتش انسانیتی را. اما برای آنان که فرزاد را از من گرفتند چه برجاماند؟
مردم کردستان هم با اعتصاب عمومی در تمام شهرها نشان دادند که با فرزاد و یارانش هستند، آیا این را هم ندیدند!؟ امید دارم که آزادی تمامی فرزندان دربند دیگرمان را در چنین روزی جشن بگیریم. روزی را که فرزادم مژده داد، دور نیست. امیدوارم تا زنده هستم تحقق خواسته فرزندم را که همانا آزادی و برابری بود، ببینم.
در پایان لازم می بینم به تمامی جانباختگان راه آزادی و زندانیان سیاسی دربند درود و سلام بفرستم و این سخن فرزاد را به آنان بگویم که افق روشن است، سال نو بر همه مبارک باد


فرزاد کمانگر طی نامه‌ای تکان دهنده از درون زندان به شرح شکنجه‌ها و اعمال خلاف قانونی که بر وی گذشت، پرداخته بود. که خبرگزاری حقوق بشر ایران ـ رهانا روز یکشنبه , ۱۹ اردیبهشت , ۱۳۸۹ به بهانه دروغ‌ پردازی‌های رسانه‌های دولتی در مورد فرزاد کمانگر بعد از خبر ناگهانی اعدام فرزاد کمانگر و چهار زندانی دیگر، آن را منتشر کرد. متن رنج نامه ی فرزاد چنین است:
اینجانب فرزاد کمانگرمعروف به سیامند معلم آموزش وپرورش شهرستان کامیاران با ۱۲ سال سابقه تدریس که یکسال قبل از دستگیری در هنرستان کارودانش مشغول به تدریس بودم و عضو هیات مدیره‌ی انجمن صنفی معلمان شهرستان کامیاران شاخه کردستان بودم و تا زمان فعالیت این انجمن و قبل از اعلام ممنوعیت فعالیت‌های آن مسئول روابط عمومی این انجمن بودم. هم‌چنین عضو شورای نویسنده‌گان ماهنامه‌ی فرهنگی – آموزشی رویان (نشریه‌ی آموزش و پرورش کامیاران) بودم که بعدها به وسیله‌ی حراست آموزش و پرورش این نشریه نیز تعطیل شد. مدتی نیز عضو هیات مدیره‌ی انجمن زیست محیطی کامیاران (ئاسک) بوده‌ام و از سال ۱۳۸۴ نیز با آغاز فعالیت “مجموعه فعالان حقوق بشر در ایران” به عضویت آن درآمدم . در مرداد ۱۳۸۵ برای پی‌گیری مساله درمان بیماری برادرم که از فعالین سیاسی کردستان است، به تهران آمدم و دستگیر شدم . در همان روز به مکان نامعلومی انتقال داده شدم. زیرزمینی بدون هواکش ، تنگ و تاریک بردند، سلول‌ها خالی بود نه زیرانداز نه پتو و نه هیچ شی دیگری آن‌جا نبود . آن‌جا بسیار تاریک بود مرا به اتاق دیگری بردند. هنگامی که مشخصات مرا می‌نوشتند از قومیت‌ام می‌پرسیدند و تا می‌گفتم «کرد» هستم به وسیله شلاق شلنگ مانندی تمام بدن‌ام را شلاق می‌زدند. به خاطر مذهب نیز مورد فحاشی، توهین و کتک‌کاری قرار می‌دادند . به خاطر موسیقی کردی که روی گوشی‌ موبایل‌ام بود تا می‌توانستند شلاقم می‌زدند. دست‌های‌ام را می‌بستند و روی صندلی می‌نشاندند و به جاهای حساس بدن‌ام … فشار وارد می‌کردند و لباس‌های‌م را از تن‌ام به طور کامل خارج می‌کردند و با تهدید به تجاوز جنسی با چوب و باتوم آزارم می‌دادند.
پای چپ من در این مکان به شدت آسیب دید و به علت ضربه‌های هم‌زمان به سرم و شوک الکتریکی بیهوش شدم و از هنگامی که به هوش آمدم. تاکنون تعادل بدن‌ام را از دست داده‌ام و بی‌اختیار می‌لرزم، پاهای‌ام را زنجیر می‌کردند و به وسیله‌ی شوک الکتریکی که دستگاهی کوچک و کمری بود به جاهای مختلف و حساس بدن‌ام شوک می‌زدند که درد بسیار زیاد و وحشتناکی داشت بعدها به بازداشتگاه ۲۰۹ در زندان اوین منتقل شدم. از لحظه‌ی ورود به چشمان‌ام چشم‌بند زدند و در همان راه‌روی ورودی (هم‌کف – دست چپ بالاتر از اتاق اجرای احکام) مرا به اتاق کوچکی بردند که در آن‌جا نیز مرا مورد ضرب و شتم (مشت و لگد) قرار دادند. روز بعد به سنندج منتقل شدم تا برادرم را دستگیر کنند. در آن‌جا از لحظه‌ی ورود به بازداشتگاه با توهین و فحاشی کردن و کتک کاری روبه‌رو شدم. مرا به صندلی بستند و در اتاق بهداری از ساعت ۷ صبح تا روز بعد همان‌گونه گذاشتند. حتا اجازه‌ی دستشوئی رفتن نیز نداشتم . به گونه‌یی که مجبور شدم خودم را خیس کنم. بعد از آزار و اذیت بسیار دوباره مرا به بازداشتگاه ۲۰۹ منتقل کردند. در اتاق‌های طبقه‌یی اول (اطاق‌های سبز بازجویی) مورد بازجویی و کتک و آزار و اذیت قرار دادند.
در ۵ شهریور ماه ۱۳۸۵ بعلت شکنجه‌های بسیار ناچاراً مرا به پزشک بردند که در طبقه‌ی اول و در مجاورت اتاق‌های بازجویی قرارداشت که پزشک آثار کبودی و شکنجه و شلاق زدن‌ها را ثبت کرد؛ که آثار آن در کمر، گردن، سر، پشت، ران، پاها کاملاً مشهود بود. مدت دو ماه شهریور و مهرماه در سلول انفرادی شماره ۴۳ بودم. که چون شدت شکنجه‌ها واذیت و آزار خارج از تصور و بسیار زیاد بود مجبور شدم ۳۳ روز اعتصاب غذا کنم و هنگامی که خانواده‌ام را تهدید و احضار می‌کردند برای رهایی از شکنجه و اعتراض به اذیت و فشار بر خانواده‌ام خودم را از پله‌های طبقه‌ی اول پرت کردم تا خودکشی کنم . مدت نزدیک به یک‌ماه نیز در سلول انفرادی کوچک و بدبویی در انتهای طبقه اول (۱۱۳) حبس بودم . که در این مدت اجازه‌ی ملاقات و تلفن با خانواده را نداشتم. در مدت ۳ ماه انفرادی اجازه هواخوری را هم نداشتم و سپس به سلول چند نفره شماره ۱۰ (راه‌رو) منتقل شدم و ۲ ماه نیز در آن‌جا بودم. اجازه ملاقات با وکیل یا خانواده را نیز نداشتم . در اواسط د‌ی‌ماه از ۲۰۹ تهران به بازداشت‌گاه اطلاعات کرمان‌شاه واقع در میدان نفت انتقال داده شدم در حالی‌که نه اتهامی داشتم و نه تفهیم اتهام شدم. بازداشتگاهی تنگ و تاریک که هرگونه جنایتی در آن می‌شد.
همه لباس‌های‌ام را در اتاق بیرون آوردند و بعد از ضرب و شتم لباسی کثیف و بدبو به من دادند و با ضرب و شتم مرا از راهرو و بازداشتگاه به اتاق افسر نگه‌بانی و از آن‌جا به راهرو دیگری که از در کوچکی وارد می‌شد، بردند. سلول بسیار کوچکی که در واقع از همه کس مخفی بود و صدای‌ام به جایی نمی‌رسید. سلول تقریباً یک متر و شصت سانتیمتر در نیم متر بود. دو لامپ کوچک از سقف آویزان بود. هواکش نداشت. آن سلول قبلاً دستشوئی بود و بسیار بدبو و سرد. یک تخته پتوی کثیف در سلول بود. هنگام بیدارشدن بی‌اختیار سرت به دیوار می‌خورد. اتاق سرد بود. برای نفس کشیدن مجبور بودم صورت‌ام را روی زمین بگذارم و دهان‌ام را به زیر در نزدیک بکنم تا نفس بکشم. و هنگام خواب یا استراحت هر ساعت چند بار با صدای بلند در را می‌زدند تا از استراحت جلوگیری کنند و یا لامپ‌های کوچک را خاموش می‌کردند. دو روز بعد از ورود مرا به اتاق بازجویی بردند و بدون هیچ سوالی مرا زیر ضربات مشت و لگد گرفتند و توهین و فحاشی کردند. دوباره مرا به سلول بردند صدای رادیویی را تا آخر باز می‌گذاشتند تا قدرت استراحت و تفکر را از من بگیرند در ۲۴ ساعت ۲ بار اجازه دستشویی رفتن داشتم. ماهی یک‌بار نیز اجازه‌ی استحمام چند دقیقه‌یی داشتم . شکنجه‌هایی که در آن‌جا می‌شدم مثل:
۱-بازی فوتبال: این اصطلاحی بود که بازجوها به کار می‌بردند، لباس‌های‌ام را از تن‌ام در می‌آوردند و چهار – پنج نفر مرا دوره می‌کردند و با ضربات مشت و لگد به هم‌دیگر پاس می‌دادند. هنگام افتادن من روی زمین می‌خندیدند و با فحاشی کتک‌ام می‌زدند.
۲-ساعت‌ها روی یک پا مرا نگه می‌داشتند و دست‌های‌ام را مجبور بودم بالا نگه دارم هرگاه خسته می‌شدم دوباره کتک‌ام می‌زدند. چون می‌دانستند که پای چپ‌ام آسیب دیده بیش‌تر روی پای چپ‌ام فشار می‌آوردند. صدای قرآن را از ضبط صوت پخش می‌کردند تا کسی صدای‌ام را نشنود.
۳-در هنگام بازجویی صورت‌ام را زیر مشت و سیلی می‌گرفتند،
۴-زیر زمین بازداشتگاه که از راهروی اصلی به طرف در هواخوری پله‌های آن با زباله و ریزه‌های نان پوشانده می‌شد برای این‌که کسی متوجه آن نشود، اتاق شکنجه‌ی دیگری بود که شب‌ها مرا به آن‌جا می‌بردند، دست‌ها و پاهای‌ام را به تختی می‌بستند و به وسیله‌ی شلاقی که آن‌را «ذوالفقار» می‌نامیدند به زیر پاهای‌ام، ساق پا، ران و کمرم می‌زدند. درد بسیار زیادی داشت و تا روزها نمی‌توانستم حتا راه بروم.
۵-چون هوا سرد بود و فصل زمستان، اتاق سردی داشتند که معمولاً به بهانه‌ی بازجویی از صبح تا غروب مرا در آن حبس می‌کردند و بازجویی هم در کار نبود.
۶-در کرمانشاه نیز از شوک‌های الکتریکی استفاده می‌کردند و به جاهای حساس بدن‌ام شوک وارد می‌کردند.
۷-اجازه‌ی استفاده از خمیردندان و مسواک را هم نداشتم، غذای مانده و کم و بدبویی به من می‌دادند که قابل خوردن نبود.
در این‌جا نیز برای فشار وارد کردن به من اجازه‌ی ملاقات ندادند و حتا دختر مورد علاقه‌ام را نیز دستگیر کردند. برای برادرهای‌ام مشکل ایجاد می‌کردند و آن‌ها را بازداشت می‌کردند. به علت سلول و پتو و لباس‌های غیر بهداشتی کثیف و بدبو. دچار ناراحتی پوستی (قارچ) شدم و حتا اجازه‌ی دیدن پزشک را هم نداشتم . به علت فشار شکنجه‌ها مجبور شدم . که ۱۲ روز اعتصاب غذا کنم. ۱۵ روز آخر بازداشتم سلول‌ام را عوض کردند و به سلول بدبوتر و کثیف‌تری که هیچ‌گونه وسیله‌ی گرمایی نداشت انتقال دادند. هر روز مورد فحاشی و هتاکی قرار می‌گرفتم حتا یک‌بار به علت ضربه‌هایی که به بیضه‌های‌ام زدند، بیهوش شدم. شبی نیز لباس‌های‌ام را در همان شکنجه‌گاه (زیرزمین) در آوردند و به تجاوز جنسی تهدیدم نمودند و.. برای رهایی از شکنجه چند بار مجبور شدم. که سرم را به دیوار بکوبم . مرا وادار به اعتراف به مسائل عاطفی و روابط و.. وادار می‌کردند. صدای آه و ناله سلول‌های دیگر مرتب شنیده می‌شد وحتا گاهاً بعضی اقدام به خودکشی می‌کردند.
۲۸ اسفندماه به تهران بازداشتگاه ۲۰۹ منتقل شدم و هر چند به سلول جمعی ۱۲۱ منتقل شدم ولی باز اجازه‌ی ملاقات نداشتم . هنوز فشارهای روحی – روانی مانند بازداشت خانواده و جلوگیری از ارتباط با آن‌ها فحاشی، هتاکی و… بر من وارد می‌کردند.
پرونده‌ام بعد از ماهها بلاتکلیفی خردادماه ۸۶ به دادگاه انقلاب شعبه ۳۰ فرستاده شد. بازجوها تهدید می‌کردند که نهایت سعی آن‌ها گرفتن حکم اعدام یا زندانی درازمدت است و در صورت اثبات بی‌گناهیم در دادگاه و آزادی در بیرون از زندان تلافی می کنند! نفرت عجیبی که از من به عنوان یک کرد، ژورنالیست و فعال حقوق‌بشر داشتند. با وجود همه‌ی فشارها از شکنجه دست بردار نبودند.
دادگاه عدم صلاحیت رسیده‌گی به پرونده را در تهران اعلام کرد و رسیده‌گی پرونده را به سنندج واگذار نمود. با هر بار حمایت مردمی و سازمان‌های حقوق بشر از من و اعتراض به بازداشت و شکنجه‌ها آن‌ها عصبانی‌تر می‌شدند و فشارها را بیش‌تر می‌کردند. در شهریور ماه ۸۶ به بازداشتگاه سنندج منتقل شدم، جایی که برای‌ام «کابوس وحشتناکی» شده که هیچ‌گاه از ذهن‌ام و زنده‌گی‌ام خارج نخواهد شد. در حالی‌که طبق قانون خودشان من اتهام جدیدی نداشتم. از همان لحظه ورود کتک کاری و آزار و اذیت جسمی و روانی ام آغاز شد‌.
بازداشتگاه ستاد خبری سنندج یک راهرو اصلی و ۵ راهرو مجزا داشت که در آخرین راهرو و آخرین سلول مرا جای دادند. جای‌ام را مرتب عوض می‌کردند تا روزی رئیس بازداشتگاه همراه چند نفر دیگر مرا بدون دلیل ضرب و شتم کردند و از سلول خارج نمودند روی پله‌هایی که ۱۸ پله بود به زیرزمین و اتاق‌های بازجویی منتهی می‌شد با ضربه‌یی که بر بالای پله‌ها از پشت به سرم وارد کردند به زمین افتادم و چشمان‌ام سیاهی رفت با همان حالت مرا از پله‌ها به پائین کشیده بودند، نمی‌دانم چه‌گونه ۱۸ پله مرا به پائین آورده بودند. چشمان‌ام را باز کردم. درد شدیدی در سر وصورت، پهلوی‌ام احساس می‌کردم با بهوش آمدنم دوباره مرا زیر ضربات مشت و لگد گرفتند و بعد از یک ساعت کتک کاری دوباره مرا کشان کشان از پله ها بالا کشیدند و به راهروی دوم و سلول کوچکی بردند و به داخل آن پرت کردند. و ۲ نفر باز هم مرا زدند تا مجدداً بیهوش شدم. هنگامی که به هوش آمدم که صدای اذان عصر را می شنیدم. صورت و لباس‌هایم خونی بود. صورت‌ام متورم شده بود. تمام بدن‌ام سیاه و کبود شده بود . قدرت حرکت کردن نداشتم بعد از چند ساعت به زور مرا به حمامی انداختند تا صورت خونین و لباس‌های‌ام را تمیز کنم.
لباس‌های خیسم را تن‌ام کردند و به علت وخامت جسمی‌ام ساعت ۱۲ شب چند نفر از روسای اطلاعات در حالی‌که چشمان‌ام را بسته بودند وضیعت وخیم جسمی‌ام را دیدند. فردای آن روز مجبور شدند مرا به پزشکی خارج از بازداشتگاه و مستقر در زندان مرکزی نشان دهند. به علت آسیب دیده‌گی دندان‌ها و فک‌ام تا چند روز قدرت غذا خوردن هم نداشتم . شب‌ها پنجره سلول را باز می‌کردند تا سرما اذیت‌ام کند‌. به من پتو نمی‌دادند به ناچار مجبور بودم موکت را دور خود بپیچم. اجازه‌ی هواخوری ، ملاقات و تلفن نداشتم و بارها و بارها در اتاق‌های بازجویی واقع در زیرزمین مورد ضرب و شتم قرار می‌گرفتم. مجبور شدم ۵ روز اعتصاب غذا کنم. بارها سرم را به دیوارهای زیرزمین می‌کوبیدند. و از زیر زمین تا سلول با ضربات مشت و لگد می‌بردند. هیچ اتهامی نداشتم نه درکرمانشاه و نه در سنندج
شکنجه مشهور «جوجه کباب» اصطلاحی بود که رئیس بازداشتگاه اطلاعات سنندج به کار می‌برد و اکثر شب‌هایی که خودش آن‌جا بود انجام می‌داد. دست و پا را می‌بست و کف زمین می‌انداخت و شلاق می زد.
صدای گریه‌ها و ناله‌های زندانیان دیگر که اکثراً دختر بودند شنیده می شد و روح هر انسانی را آزار می‌داد. شب‌ها پنجره‌ها را باز می‌گذاشتند، لباس‌های‌ام را در دستشویی که در زیرزمین بود بعد از کتک کاری خیس می‌کردند و به همان صورت مرا به سلول می‌بردند، به علت سردی هوا مجبور بودم خودم را لای پتوی کثیف سلول بپیچانم.
نزدیک به ۲ ماه نیز در انفرادی های سنندج بودم، پرونده‌ام در سنندج نیز عدم صلاحیت رسیده‌گی گرفت و دوباره به تهران منتقل شدم‌. نزدیک به ۸ ماه انفرادی آزارهای جسمی و روحی در این مدت روی جسم و اعصاب و روان‌ام تاثیر بسیار بدی گذاشته است. بعد از یک شب بازداشت در ۲۰۹ به اندرزگاه ۷ زندان اوین در جایی که مواد مخدر سرگرمی زندانیان محسوب می‌شود منتقل شدم و از ۲۷ آبان به زندان رجایی شهر زندانی که در طبقه‌بندی سازمان زندان‌ها متعلق به زندانیان خطرناکی چون قتل، آدم‌ربایی و سرقت مسلحانه و… منتقل شده‌ام

در زير به آخرين نامه نوشته شده توسط فرزاد كمانگر از زندان رجائي شهر توجه کنید:
«نه» به خشونت «نه» به اعدام
صلح ، خواب کودک است
صلح ، خواب مادر
گفتگوی عاشقان در سایه سار درختان
صلح همین است
صلح لحظه ای است که دیگر
توقف اتومبیلی در خیابان
هراس بر نمی انگیزد
و زمانیست که کوبیدن بر در
نشانه دیدار یک دوست
«آغاز، رویا و افسانه ای شیرین است، چون با زندگی شروع می شود.
«و انسان را آفرید به نظاره اش نشست و برای آفرینش این موجود به خود آفرین گفت»
«در عزل کلمه بود ، کلمه با خدا بود ، کلمه خود خدا بود پس کلمه انسان شد»
انسان موجودی الهی و مقدس شد چرا که از روح لایزالی در آن دمیده شده بود و حق حیات در زندگی یافت ; « هر کس حق دارد از زندگی و آزادی و امنیت شخص خویش برخوردار باشد»
و این سو تر خدایگان زر و زور چوبه دار بر افراشتند تا خالص طناب و مرگ شوند و گام به گام تا به امروز زندگی و مرگ، روشنی و تاریکی، فریاد و سکوت و رهایی و اسارت همزاد و هم گام همه صفحات تاریخ را ورق زدند.
و باز در هزاره سوم مرگ و اعدام ادامه دارد، اعدام یک سناریوست و این سناریو بازیگر نقش اول می خواهد، بازیگرش «انسان» است، اشرف مخلوقات، شاهکار آفرینش از جنس من و شما و عده ای که خود را مالک جان او می دانند و سناریو را نوشته اند، آگاهانه دور میزی می نشینند ، خیلی ساده به سیگارشان پوک میزنند ، چایشان را می نوشند و آگاهانه کاغذی را امضا میکنند تا حق حیات را از انسانی سلب کنند، به همین سادگی .
تصمیم گرفته می شود جوانکی نحیف، سفید، سیاه، زرد، شرقی ... را کشان کشان به سوی چوبه دار می برند، گویی جای کسی را تنگ کرده باشد. آگاهانه طنابی بر گردنش می آویزند و دست و پا زدن او را آگاهانه می نگرند به همین زشتی و سادگی. چه تهوع آور است لبخندی که بر لبانشان می نشیند.چه ترسناک است سکوت بهتی را که پس از شنیدن خبر اعدام یا کشته شدن یک انسان میشنویم و باز هم سکوت میکنیم.
و چه زشت و نفرت انگیز است قرنی که در آن هنوز چوبه دار خواب از چشمان مادری نگران می رباید. از آغاز خشونت، خشونت آفریده است و مرگ، مرگ آفریده است. و گفتگو صلح و دوستی و برادری به ارمغان آوریده است .
از ابتدا در سرزمینی که باروت بوی غالب است، بوی بنفشه مشام کسی را نوازش نداده ، آسمانی که در آن نسیر گلوله شنیده می شود عرصه پرواز کبوتر نخواهد شد. سنگی که سنگر می شود ، هیچ گاه پایه و ستون خانه ای نخواهد شد به همین سادگی .
گلوله خشونت می آفریند و خشونت مرگ و تک صدایی و زندان را بر جامعه تحمیل می کند
اعدام و خشونت آغازی برای زایش مجدد خشونتی دیگر است به همین سادگی .
کاش این هفته ، این چند ماه ، این چند سال همه اش یک خواب باشد .
کاش اعدام یک خواب یک کابوس گذرا باشد. »

 

 

آغاز بازی بزرگ احمدی‌نژاد: آچمز کردن رهبری، وظيفه و مسئوليت جنبش سبز در وضعيت پيش رو

حسين عليزاده

جنبش سبز نه تنها نيازمند حضور خيابانی نيست بلکه بايد بگذارد تنش بين دو جناح حاکميت بالاتر گيرد. در فرض بقا و حذف احمدی‌نژاد، بيش‌ترين تخريب متوجه شخص رهبر خواهد بود. در فرض بقای احمدی‌نژاد، رهبر از فصل‌الخطاب بودن ساقط شده، مقبوليت خود را در نزد مراجع و مريدان سينه‌چاک خود از دست می‌دهد و در فرض حذف احمدی‌نژاد، دردانه‌ی رهبری در بدترين وضعيت بحرانی کشور (پرونده هسته‌ای و اجرای هدفمند کردن يارانه‌ها و..) به سلاخی فرستاده خواهد شد
پيشگفتار- طرح مساله
عزل وزير اطلاعات به دست احمدی نژاد و ابقای او به دست خامنه ای، از مناسبات جديد قدرت در جمهوری اسلامی ايران پرده برداشت. مدعای اين مقاله اين است که آيت الله خامنه ای ديگر"فصل الخطاب" نيست. احمدی نژاد فصل جديدی را در جمهوری اسلامی رقم زده است: آغاز بازی بزرگ برای آچمز کردن رهبری.
۱- خامنه ای رهبری همواره در سايه
"جامه فراخ ولايت مطلقه فقيه" به دست آيت الله خمينی تنها و تنها برای خود او دوخته شده بود. از منظر او، اقبال عمومی مردم به او در جامعه ی به شدت نابسامان سال های نخست انقلاب توجيهی بود برای چشم پوشی از بسياری از قوانين کشوری به بهانه سامان دادن به اوضاع کشوری گرفتار آمده در جنگ و فقر و فاقه.
"مرجعيت" ، "اقبال عمومی"، "شخصيت کاريزماتيک" و "قوه قاهره" چهار مولفه بودند که تدريجاً وی را واداشت تئوری ولايت مطلقه فقيه را برای اداره کشور پردازش کند. اما، آيا اين تئوری پس او برای حل مشکلات کشور کارساز باشد يا خير، موضوعی بود که گذر زمان بايد آن را به داوری می نشست.
در گذر زمان، جانشين او(آيت الله خامنه ای) فاقد کليه مولفه های فوق به استثنای مولفه چهارم بود. او فاقد شخصيت کاريزماتيک، فاقد مرجعيت مقبول و همچنين فاقد اقبال عمومی بود که بنا به مسئوليت قرار بود در غياب اين مولفه های مهم قدرت ولی فقيه، اداره کشور را به سبک و سياق سلف خود پيش برد اما آيا ممکن بود؟ چنين شد که چنان رهبری هم در دوران رياست جمهوری رفسنجانی و هم در دوران خاتمی هرگز نتوانست در حد و اندازه های سلف خود ظاهر گردد. هاشمی با در دست داشتن معاونت رياست خبرگان، رياست تشخيص مصلحت و رياست جمهوری و همراهی مجلس، يکه تاز ميدان قدرت بود. خاتمی نيز به دليل رأی بالا و اقبال جامعه دانشگاهی و روشنفکری توانسته بود پل ارتباطی (گفتگوی تمدن ها) با جامعه جهانی برقرار کند. در سالی که به اجماع کليه کشورهای عضو مجمع عمومی، پيشنهاد خاتمی مبنی بر نام نهادن سال ۲۰۰۱ به عنوان سال گفتگوی تمدن ها به تصويب رسيد، نهايت توان آيت الله خامنه ای نام گذاری سال ۸۰ به نام امام علی بود.
۲- رهبر، وامدار احمدی نژاد
با پايان دوره خاتمی، يافتن شبانی بی مايه و نشاندن همای سعادت بر دوش او (اشاره به داستان سلطان و شبان) و ارتقا آن تا سرحد شخص دوم کشور ، اين نويد را می داد که رهبر که اينک جامه مرجعيت نيز بر تن کرده، با کمک اين دردانه نازپرورده خواهد توانست در حد و اندازه بنيانگذار جمهوری اسلامی ظاهر شود. چنين موقعيتی،اما، با حضور جريان حزب کارگزاران(حاميان رفسنجانی) و جنبش اصلاحات (حاميان خاتمی) ناممکن می نمود. جراحی اين دو جريان سياسی کشور، وظيفه خطيری بود که در انتخابات نهم و دهم برعهده دردانه رهبری(احمدی نژاد) گذاشته شد. رفسنجانی از پيگيری شکايت تخريب خود در انتخابات نهم به خدا پناه برد و جريان اصلاحات که در انتخابات ۸۸ به ميدان آمد نيز شديدا سرکوب گرديد. به يمن قدرت مانوری که رهبری برای دردانه خود قائل شده بود، هر دو اين جريان های سياسی از پيکره نظام جراحی شدند. نظام (رهبری) وامدار احمدی نژاد شده بود اما اين مهم تحقق نمی يافت جز به چشم پوشی بر تمامی انحرافات عقيدتی (مثل مهدی گرايی خارج از عرف روحانيت) و پرده پوشی بر کليه تخلفات و سوء مديريت هايی که احمدی نژاد از خود به جا گذاشت. بنا به برخی گزارش ها، احمدی نژاد در جمع گروهی از مديران خبرگزاری جمهوری اسلامی( ايرنا) دخالت خامنه ای برای حفظ او در سمت رياست جمهوری را تاييد کرده و گفت: " آقای خامنه ای در سال ۱۳۸۸ من را حفظ کرد تا به اين ترتيب نيروهای خودش را حفظ کند چرا که اگر ميرحسين موسوی رييس جمهور می شد دستگاه رهبری را برمی چيد." ( سايت جرس ۴ ارديبهشت ۹۰)
احمدی نژاد و تيم همراه، به خوبی واقفند که پرونده های کلان تخلفات مالی و انضباطی به برکت حمايت های بی دريغ رهبری سرپوش نهاده شده اند. در روال معمول پايان دوره رياست جمهوری احمدی نژاد، قرار است يک يک اين پرونده های هم از سوی اصولگريان و هم رفسنجانی و بسياری ديگر گشوده شود. راه گريز از هر پاسخگويی، باقی ماندن در قدرت از يک سو و پناه گرفتن پشت سر رهبری از سوی ديگر است که رايحه خوش خدمت را در دولت احمدی نويد داده بود. از ديد تيم احمدی نژاد، تضمين رياست جمهوری يازدهم که محتملاً مشايی برای آن برگزيده شده در گرو تصرف مجلس نهم است که انتخابات آن در اسفند ۹۰ انجام خواهد شد.
با اين انگيزه، در حالی که تيم احمدی نژاد برای تسخير مجلس نهم از هم اينک خيز برداشته بود عزل وزير اطلاعات بدون اذن رهبری و ابقای وی به دستور مستقيم رهبری، توهين بزرگی برای احمدی نژاد تلقی گرديد تا بداند رهبر بيش از اين نيازمند هزينه پرداخت کردن برای دردانه خود نيست. قهر يازده روزه احمدی نژاد، گواهی است که او خامنه ای را وامدار خود می داند و نه خود را وامدار خامنه ای. (من به رهبری بدهکار نيستم! که کوتاه بيايم. اولا کسی که توانست بساط اصلاح طلبان را جمع کند من بودم. ثانيا انرژی هسته ای را من به اينجا رساندم. ثالثا هدفمند کردن يارانه ها را که هيچ کس زير بارش نمی رفت من برعهده گرفتم و اجرا کردم. من چرا بايد کوتاه بيايم؟ يک عزل و نصب وزرا در اختيار من بود که آن هم بحمدالله از من گرفته شده است. سخنان نقل شده از احمدی نژاد به جنتی در سايت جرس ۹ ارديبهشت ۹۰)
۳- درک درست ولی ناقص احمدی نژاد از متغير های قدرت در نظام جمهوری اسلامی
احمدی نژاد از متغيير های اجتماعی – سياسی کشور درک درست اما ناتمامی دارد. وی بقا در قدرت سياسی را تابعی از متغييرهايی می داند که در صحنه سياسی- اجتماعی ايران رخ داده است.
برخی از اين متغيرهای از زبان او يا نزديکان او عبارتند از:
- پايان دوران اسلام گرايی ( سخنرانی مشايی موجود در يوتيوب)
- رشد ملی گرايی در ايرانيان(مباهات کردن به تاريخ کهن پارسی با بزرگداشت کوروش کبير و تخت جمشيد توسط دولت )
- طرح مکتب ايرانی در تفسيری نوين از اسلام (اظهارات مشايی)
- ناديده گرفتن مساله حجاب (روسری از سر انداختن خبرنگار اسپانيايی در حضور رييس دولت جمهوری اسلامی)
- دوری جستن از نهاد مرجعيت تا آنجا که قاطبه مراجع حتی مصباح يزدی اينک در ضديت تمام با دولت احمدی نژاد هستند.
- ضعيف ترين واکنش ها به قران سوزی آن هم از نظامی که مشروعيت خود را برخاسته از اسلام می داند.
در حالی که می توان مواردی ديگر بر اين فهرست افزود،اما، اين تمام ماجرا نيست. گو اينکه احمدی نژاد به درستی دريافته است که در جامعه امروز ايران، ارزش های انقلابی دهه شصت اينک رنگ باخته و بايد حرف نو زد تا رأی مردم را در انتخابات پيش رو به دست آورد، اما اشتباه محاسباتی او که هم برای او هم برای حامی اصلی او( رهبر) خسارت های جبران ناپذيری را به همراه خواهد آورد، اين است که آيت الله خامنه ای اين دولت را مکررا دولتی توصيف کرده که گفتمان دهه شصت را به جامعه باز گردانده بود. احمدی نژاد ، رجايی دوم لقب گرفت و دولت او به برکت دعای امام زمان انتخاب گرديد ( گفته های مصباح)
برای او بديهی است که تغيير دادن گفتمان خود از گفتمان انقلابی دهه شسصت به گفتمان مباهات به تاريخ کهن پارسی، آن هم به اميد رأی آوردن در انتخابات مجلس نهم و رياست جمهوری يازدهم ريزش هايی را در حاميان سنتی اش فراهم می آورد. ميزان هجمه ای که در اين روزها از از سوی سپاهيان، مداحان، ائمه جمعه، مراجع، مجلسيان و.. به دولت احمدی نژاد می شود، بی سابقه است. مجلس خود را آماده کرده است که سوال از رييس حمهور را برای اولين بار به اجرا گذارد. تخلفات مالی احمدی نژاد بر کسی پوشيده نيست. او نگران از روزی است که بخواهد پاسخگوی هزاران هزار تخلف باشد. احمدی نژاد بيش از هر کس می داند که آمارهای او از وضعيت بسامان اقتصادی تا کجا دروغين است. مديريت طرح هدفمند کردن يارانه ها، اينک پاشنه آشيل نظام شده است که جز به زور سرنيزه پيش نرفته است. با علم به تمامی اين حقايق، احمدی نژاد تنها يک برگ برنده در دست دارد: گروگان گرفتن رهبری
۴- آچمز کردن رهبری/ گروگان گرفتن رهبری
احمدی نژاد از اينکه به او نگاه ابزاری شود تنفر دارد. او می داند تا کنون جاده صاف کن رهبری و اصولگرايان بوده و به خوبی می داند که همين اصولگرايان، قرار است کاسه کوزه هر آنچه در اين سال ها گذشته است را بر سر او خراب کنند. اين اتفاق نخواهد افتاد مگر آنکه او عرصه قدرت را ترک کند. معنای ديگر اين سخن آن است که برای ماندن در قدرت، تسخير مجلس نهم ضروری است.
عزل وزير اطلاعات به دست احمدی نژاد و ابقای او به دست رهبری بهترين بهانه را به دست رييس دولت داد تا به خامنه ای بفهماند حيثيت او اينک در گرو حمايت از احمدی نژاد است نه تذکر به احمدی نژاد. هيچ خطايی در اين سال ها صورت نگرفته که از چشم رهبر ناديده مانده باشد. تقلب انتخاباتی بيش از همه و پيش از همه بر شخص رهبر آشکار بود. اما خطر کارگزاران و اصلاح طلبان، نظر خطاپوش خامنه ای را واداشت به قيمت دلخوری مراجع، مفتضح شدن رفسنجانی، بی حرمت شدن حسن خمينی، دربند کردن شخصيت های طراز اول مملکتی و از همه بالاتر سرکوب مردم، از احمدی نژاد حمايت کند.
معروف است احمدی نژاد گفته است من رييس جمهور امام زمان هستم نه رييس جمهور خامنه ای. در محاسبه احمدی نژاد، خامنه ای بايد بداند که تعرض به احمدی نژاد تعرض به خود اوست. احمدی نژاد اين توان را در خود سراغ دارد تمام حيثيت رهبری را لجنمال کند. سايت «آئين‌نيوز» از سايت های حامی دولت اعلام کرده است که احمدی‌نژاد روز‌های آينده تصميمات «قاطع و دشمن شکنی» اتخاذ خواهد کرد که نتيجه آن به زير کشيده شدن «صدر مناصب اعطايی الهی» خواهد بود. در واکنش به آتش تهيه ای که اين روزها توسط اصولگرايان سنتی بر سر او می ريزد، يکی از سايت حامی او صراحتاً هشدار داده که "زد و خوردهای خونين" می تواند محصول اين نتيجه باشد. سايت مزبور می نويسد: "اگر موج تخريب دولت به همين شکل ادامه يابد و اعتراضات به اصطلاح رسانه‌ای به اغتشاشات خيابانی تبديل شود و لات‌ها و شعبان بی‌مخ‌ها به سمت پاستور [ دفتر رئاست جمهوری] حرکت کنند قطعاً گروه‌های معاند با ظاهر مشابه در آنها رخنه کرده و طولی نخواهد کشيد کشور به عرصه زد و خوردهای خونين و بی‌قاعده تبديل خواهد شد زيرا در آن صورت کسی طرف مقابلش را نخواهد شناخت." (سايت دولت يار ۳۹ فروردين ۹۰- سخنی با طراحان ترور احمدی نژاد)
نازپرورده رهبری با قهر يازده روزه خود و سپس اظهارات نه چندان گرم خود در حمايت از ولی فقيه پس از بازگشت به کار، نشان داد که بقای او در دست رهبری و بقای رهبری در دست اوست. در گمان او رهبر در وضعيت آچمز قرار گرفته است. حذف احمدی نژاد حذف رهبری را و بقای احمدی نژاد بقای رهبری را تضمين می کند. اگر فرض کنيم قرار باشد با رأی عدم کفايت دولت، انتخابات رياست جمهوری ديگری برگزار گردد آيا جنبش سبز، خواب راحت را از چشمان رهبر نخواهد ربود؟ اين درسی بود که احمدی نژاد در غيبت قهرآميز خود به رهبری آموخت. نشاندن مشايی در اولين جلسه هيات دولت پس از پايان قهر و اظهارات بی رنگ و لعاب وی در حمايت از رهبری و انکار اختلاف در حاکميت، پيش از همه و بيش از همه پيامی بس روشن برای خامنه ای به همراه داشت تا ولی امر مسلمين جهان! بداند زين پس او برای ديگران فصل الخطاب است و نه برای احمدی نژاد.
۵- وظيفه و مسئوليت جنبش سبز
بی درنگ واقفيم که سه عنصر "مشروعيت" ، "کفايت" و "يکپارچگی" در اردوگاه جناح حاکم رخت بربسته است. با شرحی که رفت، خامنه ای در وضعيت آچمز ناگزير دو راه پيش رو دارد؛ يا تن دادن به خواست های احمدی نژاد يا تخريب او. فرض اول يعنی پايان فصل الخطاب بودن رهبری چرا که بنا به فرض او به عزل مصلحی تمکين کرده است. در چنين فرضی کرنش بيشتر در برابر احمدی نژاد، ريزش های بيشتری را در بدنه نظام به همراه خواهد داشت. مرجعيت نيز که کيان عقايد شيعه را به دليل اظهارات احمدی نژاد در خطر می بيند، خود را ناگزير می داند که پشت سر رهبری را خالی کند. به عبارت معروف: علی می ماند و حوضش.
اما در فرض دوم يعنی تخريب و برکناری احمدی نژاد نيز خطری بزرگ برای صدر مناصب الهی (بخوانيد رهبری) همراه خواهد داشت چرا که اينک کلان ترين پرونده های ملی از جمله پرونده هسته ای، هدفمند کردن يارانه ها و.. در دست دولت است. به سقوط کشاندن دولت خود پرورده هم خسارت های حيثيتی برای خامنه ای به همراه خواهد داشت و هم خسارت به کليه پروژه هايی که احمدی نژاد هدايت آن را برعهده گرفته است. فزون بر آن، با علنی شدن شکاف حاکميت هم تهديد جنبش سبز خواب راحت را از رهبری خواهد ربود وهم تهديد خارجی.
در چنين وضعيتی که شکاف در حاکميت رو به فزونی است، جنبش سبز نه تنها نيازمند حضور خيابانی نيست بلکه بايد بگذارد تنش بين دو جناح حاکميت بالاتر گيرد. در فرض بقا و حذف احمدی نژاد، بيشترين تخريب متوجه شخص رهبر خواهد بود. در فرض بقای احمدی نژاد، رهبر از فصل الخطاب بودن ساقط شده، مقبوليت خود را در نزد مراجع و مريدان سينه چاک خود از دست می دهد و در فرض حذف احمدی نژاد، دردانه رهبری در بدترين وضعيت بحرانی کشور(پرونده هسته ای، و اجرای هدفمند کردن يارانه ها و..) به سلاخی فرستاده خواهد شد. چنين اقدامی شالوده پوسيده جمهوری اسلامی را بيش از پيش مندرس خواهد کرد.
آنچه مسلم است اينکه قهر احمدی نژاد و منت کشی رهبر از او برای بازگشت به کار، فصل جديدی را در مناسبات قدرت در نظام ولايت به وجود آورده است: آغاز بازی بزرگ احمدی نژاد برای آچمز کردن رهبری.
حسين عليزاده ديپلمات مستعفی
alizadeh44@yahoo.com

تغییر محتوای درسی حداقل ٣۶ رشته تحصیلی برای اسلامی کردن دانشگاهها

جــرس:

در ادامه کنترل و اعمال محدودیت بیشتر بر دانشگاهها و مراکز دانشگاهی کشور، معاون پژوهشی وزارت علوم، تغییر محتوای برخی از دروس و رشته های تحصیلی را "لازمه اسلامی كردن دانشگاهها" دانست و گفت: "محتوی درسی دستكم ٣۶ رشته تحصیلی دانشگاهی تا مهرماه امسال تغییر می كند ."

به گزارش ایرنا، محمد مهدی نژاد نوری با اعلام این خبر ادعا کرد که کارگروهی شامل متخصصان حوزه علمیه و دانشگاه، زمینه این اصلاح را فراهم می کنند.

وی جزئیات بیشتری در این باره نداد، اما خاطرنشان کرد که این روند "به تدریج در سایر رشته های دانشگاهی ادامه خواهد یافت."

گفتنی است بعد از انتقادات دو سال پیشِ رهبر جمهوری اسلامی از دروس علوم انسانیِ دانشگاههای کشور و متهم کردن این رشته ها و محتوای دروس آنها به "ترویج غرب"، مقاماتی آنرا به مثابه چراغ سبز پنداشته و بازنگری در محتوای درسی این رشته ها را در دستور کار قرار دادند.

از جمله، بارها کامران دانشجو، مسئول برگزاری انتخابات ریاست جمهوریِ جنجال برانگیز و مسئله دارِ ٨٨، که بعد از چندی، از سوی محمود احمدی نژاد به سِمَتِ وزیر علوم معرفی شد، از تصفیۀ دانشگاهها و دروس دانشگاهی، از موضوعات و متون و اساتیدِ مخالف و منتقد خبر داده و از "اسلامی تر" کردن دانشگاهها خبر داده بود.

همچنین سال گذشته مقامات جمهوری اسلامی، از کنترل شدید بر ده رشتۀ علوم انسانی و احتمال حذف برخی از آنان خبر داده بودند.

حمله به رئیس دولت از تریبون نماز جمعه

فرشید آل داوود

جرس: شاید روزی که احمدی نژاد در مناظره تلویزیونی تصویر همسر میر حسین موسوی را به مردم نشان داد، هرگز فکر نمی کرد که یک امام جمعه در تهران ، رئیس دولت را تهدید به حرام شدن به همسرش به اذن ولی فقیه کند.  

 دولت این روزها به شدت درگیر بی سابقه ترین حاشیه های درون حکومتی شده است. از رمالی و جادو و طلسم گرفته تاکمک ازاجنه و مباحث دیگر.
از یکسو یک مسابقه بی وقفه به راه افتاده تا حکومتی ها با استناد به برخی تصویر سازی های دینی رهبری را مقدس جلوه دهند.
این مسابقه رقیب دیگری نیز دارد؛ رئیس دولت. رئیس دولتی که تا پیش از این با مطرح کردن هاله نور کوشید نمایی آخرالزمانی به دولت خود ببخشد.
جنگ دولتی ها و حکومتی ها حتی به مراسم عزاداری نیز کشیده شده و در حالیکه قرار بود دسته جات عزاداری شنبه صبح با حضور مداحان مخالف احمدی نژاد و مشائی در میدان 7 تیر تهران تجمع کنند ، جریان دولت در اقدامی مشابه و همزمان، مراسم دیگری با حضور برخی مداحان دیگر تشکیل داده تا نشان دهد دولتی ها را با آن جماعت کاری نیست.

در مراسم روضه خوانی بیت چه گذشت؟

طی چند شب اخیر بیت آقای خامنه ای محل برگزاری یک سلسله عزاداری ها بوده است که بنا به اظهار محافل خبری سه شنبه شب تحت تاثیر اختلافات احمدی نژاد و مصلحی حتی با حاشیه هایی همراه بوده است.
چهارشنبه شب در مراسم روضه خوانی بیت رهبری تقریبا همه سران نظام حضور داشتند. حتی مداحی که دعوت نشده بود نیز حضور داشت.
اما عدم حضور رئیس دولت محسوس بود . درعوض مغضوبین یعنی منوچهر متکی، پرویز فتاح و مهرداد بذرپاش از جمله کنار گذاشته شده های دولت بودند که در این مراسم حضور داشتند. حتی داد خود حکومتی ها نیز در آمده است. سخنران این مراسم صدیقی امام جمعه موقت تهران بود. کسی که دو روز بعد از این روضه خوانی در نماز جمعه همسر احمدی نژاد را مستمسک قرار داد تا به صورت واضح عواقب مخالفت با ولی فقیه را به رئیس دولت گوشزد کند.

تهدید احمدی نژاد به از دست دادن همسرش !

جمعه 16 اردیبهشت و در حالیکه جنگ درون حکومتی مشکوک میان طرفداران دولت و  رهبری همچنان در صدر اخبار رسانه ها قرار داشت، یک امام جمعه در تهران در اظهاراتی بی سابقه و به نقل از یک مقام دولتی رئیس دولت را مورد خطاب قرار داد و گفت که بی اذن ولی فقیه وی حتی نمی تواند به همسر خود دسترسی داشته باشد.
صدیقی گفت: یكي از وزراي كابينه به من گفت ما معتقديم اگر حضرت آقا حكم طلاق همسر آقاي رئيس جمهور را ‌بدهد، همسر رئيس جمهور برايش حرام مي‌‌شود و رئيس جمهور نمي‌تواند به او دست بزند.
کشیده شدن مسائلی در این سطح(مسئله زناشوئی احمدی نژاد و همسرش) به میان نمازگزاران تهرانی اقدامی است که تا کنون سابقه نداشته است.
نکته بسیار مهم در این میان واکنش و همراهی نمازگزاران با ایراد تکبیر های پیاپی بود.
پس از اظهارات صدیقی جمعی از حاضران با شعار الله اکبر ، خامنه ای رهبر از این اظهارات استقبال کردند و با سردادن شعار "دست خدا بر سر ما، خامنه‌اي رهبر ما "، "واي اگر خامنه‌‌اي حكم جهادم دهد، ارتش دنيا نتواند كه جوابم دهد " آمادگي خود براي مقابله با دشمنان انقلاب اسلامي ‌اعلام كردند.
خبرگزاری فارس وابسته به سپاه پاسداران که این روزها رویه ضد دولت اتخاذ کرده و اخیرا نیز در مطلبی حذف برخی اعضای دولت به اشاره مشائی را شاقول کج نامیده بود ، در وصف واکنش نمازگراران تهرانی نوشت: نمازگزاران چندين مرتبه با سر‌دادن شعار مرگ بر ضد ولايت فقيه، اعتراض خود را به عملكرد جريان انحرافي نشان داده و بر حمايت بي‌چون و چرا‌ي خود از ولي‌امر مسلمين جهان تأكيد كردند.

ادامه اظهارات تند و تیز از تریبون نماز

با این حال هیچ کس در ایران تردیدی ندارد که خطیبان جمعه در سراسر کشور به خصوص در تهران مامور می شوند که هشدارهای رهبری نظام را به نمایندگی از وی در لفافه یا شفاف بازگو کنند.
این امر در تجزیه و تحلیل محتوای خطبه ها طی سالهای اخیر به خوبی نمایان بوده که  همه امامان جمعه بر روی موضوع خاص شروع به سخن می کنند که آگاهان می گویند این امر ناشی از دستور العملی واحد است که برای همه صادر می شود و این نهاد نیز زیر نطر دفتر ولی فقیه کار می کند.
صدیقی امام جمعه تهران نیز در دفاع از مقام ولی فقیه به احمدی نژاد اولتیماتوم داد که حزب اللهی ها و حتی لوطی ها ساکت نخواهند نشست . وی گفت: اگر ولي حكمي كند، نه تنها مردم مقيد ما نماز شب و نماز جماعت خوان ما بلكه داش‌هاي محله نيز با غيرت ديني به خودشان اجازه نمي دهند لحظه‌اي در اجراي فرمان آن بزرگوار تسامح و تساهل كنند "، که در این میان نمازگزاران به طور پياپي شعار دادند "‌خوني كه در رگ ماست، هديه به رهبرماست "، "ما همه سرباز توايم خامنه‌اي گوش به فرمان توايم خامنه‌اي .
 امام جمعه نهران تایید کرد که چند شب پیش در حضور رهبری بوده و حرفهایی را در دفاع از آقای خامنه ای به زبان آورده است. وی گفت: چند شب پيش در محضر آقا نيز گفتم ما قرائن زيادي داريم كه مي‌گويد هر كسي پرچم زعامت را به عنوان رهبر كل شيعه دادند، اولا نه تنها مراجع متدين ما كه ولله حامي ايشان هستند.
با این حال اظهارات خطیب جمعه به اینجا ختم نشد و وی تا جایی پیش رفت که به 2نکته مورد نظر خود در باب ولایت فقیه اشاره کرد و افزود: اينكه كسي بگويد من تقويتم به اين است كه حرف آقا را چون و چرا داشته باشم اين عين ضعف است و اين ناتوان كردن دولتي است كه پشتوانه مردمي دارد كه اگر اين پشتوانه را بردارد دولت مي‌خواهد براي چه كسي دولت باشد!

تهدید به  تجمعات کفن پوشان !

صدیقی در باب ماهئیت نظام ولی فقیه نیز با مجاز دانستن دروغگویی در باب حفظ حکومت گفت: آيت الله گلپايگاني فرموده بودند كه اگر در نظامي كارهاي خلاف شرعي انجام شود ولي من اعلام كنم نظام تضعيف شود من اعلام نمي‌كنم تا نظام تضعيف نشود، تضعيف ولايت را تضعيف كل دولت است.
صدیقی در نهایت تهدید به اعتراضات کفن پوشان هم کرد و هشدارداد  که لازم باشد مردم کفن خواهند پوشید و به میدان خواهند آمد. وی گفت: این بزرگوار ( اشاره به رئیس دولت) باید در زیر پرچم ولایت باشد و لحظه ای هم آقا را ناراضی نکند.

تقلای لاریجانی ها

لاریجانی ها نیز بر علیه رئیس دولت فعال شده اند و تلاش می کنند به موازت فشارهای مرئی و نامرئی جبهه مخالفان دولت را شکل دهند.
روزنامه همشهری روز پنجشنبه به نقل از روابط عمومی دفترصادق لاریجانی نوشت که رئیس قضا سرپیچی و عصیان در برابر ولی فقیه را خلاف شرع و مغایر نص قانون می داند.
آملی لاریجانی گفته بود از هیچکس پذیرفته نیست که در فضای پر صلابت جمهوری اسلامی از دستور رهبری سر پیچی کند.
علی لاریجانی رئیس مجلس نیز پنجشنبه در حالی وارد شیراز شد که استاندارفارس به استقبال وی نیامد. وی نیز در جمع خانواده شهدا گفت ولايت فقيه به عنوان محور وحدت در جامعه و آرامش كشور نقش مهمی دارد که برخی ها با شعارهایی سعی کردند حمایت خود را از ولی فقیه نشان دهند و حتی یکی از سرداران گفت: هر كس كوچكترين خدشه‌اي به ولايت وارد كند محبوب ما نيست.
آگاهان می گویند انتظار می رود این داستان کماکان ادامه یابد و به بحرانهای بیشتری منجر شود. این در حالی است که احمدی نژاد و تیم مشائی نیز داعیه حمایت از رهبری را دارند.

هفت پرده: از ورود ممنوع به نمایشگاه کتاب تهران تا روزگار بد اهالی تئاتر

سعید زندگانی

جرس: درآغاز "هفت پرده" این هفته به نمایشگاه کتاب تهران می رویم که وزارت ارشاد ورود برخی از ناشران و نویسندگان را به آن ممنوع اعلام کرده است؛ گفت و گوی علیرضا داوودنژاد را با "ایلنا" می خوانیم که پرسیده است چرا باید بهرام بیضائی از ایران برود و جعفر پناهی اجازه فیلمسازی نداشته باشد؟ خبر تبدیل خانه قدیمی "اقای بازیگر" را به موزه ای بنام خود او می خوانیم؛ به ماجرای قهر جمال شورجه از احمدی نژاد و همایش تقدیر از فیلمهای حکومتی می پردازیم؛ پای صحبت گالری داران سرشناس تهران می نشینیم که مصوبه اخیر مجلس در مورد خرید آثار هنری بوسیله دستگاههای دولتی را با بدبینی ارزیابی کرده اند؛ و در پایان به نشست اهالی تئاتر سر می زنیم که معتقدند مسئولین حکومتی روزگار خوشی برایشان رقم نزده اند!

نمایشگاه کتاب تهران: ورود برخی ناشران ممنوع!

محمود احمدی نژاد در مراسم گشایش بیست و چهارمین دوره نمایشگاه کتاب تهران آرزو کرد همه سلاحها روزی به قلم تبدیل شوند؛ اما خبرهای رسیده حاکی از آن است که مسئولان دولت او نگذاشته اند کتابهای بسیاری از "قلم بدستان" ایران در نمایشگاه عرضه شود واز ورود برخی از ناشران به نمایشگاه جلوگیری کرده اند. رئیس این نمایشگاه هم در مقابل اعتراضها گفته است ضرورتي ندارد به ناشراني كه در اين دوره از نمايشگاه كتاب تهران حضور ندارند، پرداخته شود. او درباره مدیر انتشارات "تیمورزاده" هم که به علت اعتراض به متراژ غرفه اش توبیخ و از نمایشگاه اخراج شده، گفته است: "وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی با ناشر زیاده‌خواه برخورد می‌کند"!

بهمن دري اخوي معاون امور فرهنگی وزارت ارشاد که مدیریت نمایشگاه کتاب تهران را بر عهده دارد، در پاسخ به پرسش خبرنگارخبرگزاری "ایسنا" درباره‌ي اين‌كه كدام يك از ناشران و به چه دليلي در اين دوره از نمايشگاه حضور ندارند، گفته است:"دلیلی ندارد به نام ناشران اشاره شود، وقتی دوهزار ناشر در نمایشگاه حضور دارند، چه ضرورتی دارد به چهار/ پنج ناشری که شرکت نکرده اند بپردازیم؟ آنها كه ضوابط و مقررات نمايشگاه را رعايت نكنند، مجاز به شركت در نمايشگاه نيستند."
ازجمله ناشرانی که به نمایشگاه راه نیافته اند، انتشارات "آهنگ دیگر" است که بیشتر در زمینه چاپ کتابهای شعر کار می کند وحافظ موسوي شاعر و مدير اين انتشارات هم به درستی نمی داند چرا به نمایشگاه راهش نداده اند؟ موسوی به "ایسنا" گفته است: "براي شركت در نمايشگاه ثبت نام كرده بوديم و با توجه به حدود 60 عنوان كتاب منتشرشده در سه سال اخير، اعلام كرده بوديم كه در نمايشگاه امسال حاضر خواهيم بود؛ اما هفته‌ي قبل به ما گفتند نمي‌توانيد در نمايشگاه شركت كنيد و تلاش‌مان براي حل مسأله هم به جايي نرسيد."
او با اشاره به اين‌كه براي اين موضوع دليلي به آن‌ها ارائه نشده است، گفت: "ما هم مثل هر ناشر ديگري روي فروش كتاب‌هاي‌مان در نمايشگاه حساب كرده بوديم و اين موضوع از جنبه‌ي اقتصادي براي ناشر اهميت دارد. در حالي‌كه 12 كتاب چاپ اول و حدود 12-13 عنوان كتاب تجديد چاپي را براي نمايشگاه آماده كرده بوديم، به ما گفتند نمي‌توانيد در نمايشگاه حضور داشته باشيد. اين ماجرا از سوي ديگر به 12 شاعر جواني مربوط مي‌شود كه آهنگ ديگر كتاب اول‌شان را به چاپ رسانده و آن‌ها به اين ترتيب از حضور در نمايشگاه محروم شده‌اند."
موسوی که همراه شهاب مقربین و شمس لنگرودی "آهنگ دیگر" را اداره می کند، درباره‌ي اين‌كه مدتي قبل از توقف كار اين انتشارات خبر داده بودند و تأثير اين موضوع بر حضور نداشتن‌شان در نمايشگاه كتاب، گفت: "ما زماني كه اعلام كرديم فعاليت‌مان را معلق مي‌كنيم، حدود بیست كتاب در ارشاد در انتظار مجوز داشتيم و تعدادي هم كتاب براي تجديد چاپ داشتيم. در آن زمان گفتيم كتاب جديد منتشر نمي‌كنيم كه مشمول اين گرفتاري‌ها نشود؛ اما آن‌هايي را كه از قبل قرارداد داشتيم، منتشر كرده‌ايم و از نظر تعداد عنوان كتاب براي حضور در نمايشگاه مشكلي نداريم."

داودنژاد: چرا پناهی نباید فیلم بسازد؟

علیرضا داوود نژاد کار گردان فیلم تحسین شده "مرهم" که هم اکنون بر پرده سینماهای تهران قراردارد، هفته گذشته دربرنامه زنده رادیویی "پشت پرده" در رادیوتهران حضور یافت و از مسئولان فرهنگی پرسید: "چرا شرایطی فراهم نمی شود که جعفر پناهی نتواند فیلم بسازد و به سفر برود؟
به گزارش خبرگزاری "ایلنا"، این کارگردان پیش کسوت وشناخته شده کشور، در بخشی از این برنامه رادیویی گفت: "در حالی که فضای سمعی بصری کشوردر تسخیر فیلم های خارجی است و فیلمهای خارجی از طریق شبکه های ماهواره ای و اینترنت وغیره به راحتی در دسترس هستند، باید برای تولید فیلم ایرانی اهمیت ویژه ای قائل شد. برای موفقیت در تولید فیلمهای خوب ایرانی، باید برای دانش سینمایی ارزش قائل باشیم. باید برای نخبگان سینما در مقابل هجوم شبکه های ماهواره ای و فیلمهای خارجی ارزش قائل شد. چرا باید هنرمندی مثل بهرام بیضایی که در پژوهش و آموزش و نمایش و سینما بی نظیر است از ایران برود؟"
داوودنژاد در ادامه گفت : "چرا شرایطی فراهم نمی شود که جعفر پناهي فیلم بسازد و به سفر برود؟ چرا بهمن قبادی باید در خارج مدتی دربه در بماند تا راهی برای کار کردن پیدا کند؟ برخی عقیده دارند که فیلم مرهم فیلم خیلی خوبی است و کلیشه های تجاری ندارد.چنین فیلمی چرا نباید به درستی و خوبی معرفی شود ؟مردم باید مطلع شوند که فیلم مرهم فیلمی درباره اعتیاد وجوانهاست و مدیریت فرهنگی کشور باید بتواند با پشتیبانی رسانه ای خود فیلمهایی چون مرهم را به مردم معرفی کند. مرهم فیلمی است که تماشاگران از سالن نمایش راضی بیرون می آیند و امیدوارم شرایطی فراهم شود که این فیلم به درستی به مردم معرفی شود."
فیلمسازپیش کسوت وقدیمی درادامه عنوان کرد :باید روش مدیریت فرهنگی کشور عوض شود!

خانه "آقای بازیگر" موزه می شود

خانه مسکونی "آقای بازیگر" استاد عزت اله انتظامی بازیگر نامدار تئاترو سینمای ایران قرار است به موزه ای بنام او تبدیل شود و عمليات اجرايي این طرح نیز به گفته شهردار شمیرانات بزودی آغاز خواهد شد. طرح تبدیل خانه هنرمندان بزرگ کشور به موزه در زمان شهرداری غلامحسین کرباسچی تصویب شد و در دوره شهرداری ملک مدنی با خرید خانه استاد پرویز تناولی (مجسمه ساز) به اجرا در آمد، اما پس از اینکه محمود احمدی نژاد شهردار تهران شد، این طرح را غیراصولی و غیرشرعی تشخیص داد واز تبدیل خانه تناولی به موزه مجسمه ها و تندیسهای او جلوگیری کرد؛ تا به امروز که شنیده می شود خانه استاد انتظامی بزودی به موزه تبدیل خواهد شد.

به گزارش "ایسنا" اين پيشنهاد حدود دو سال قبل از سوي شهردار شميرانات به عزت‌الله انتظامي داده شد كه پس از تقاضاي آن از سوي مديران شهرداري مورد موافقت "آقاي بازيگر" تئاتر وسينماي ايران قرار گرفت. انتظامي حدود دو ماه است كه به منزل جديد نقل مكان كرده و قرار است خانه و اثاثيه‌اش قيمت‌گذاري شود تا مقدمات تبديل آن به موزه صورت گيرد. همچنين گفته مي‌شود شهرداري به دنبال پيدا كردن ماشين سواری قدیمی انتظامي كه مدت‌ها قبل آن را فروخته نيز هست تا خریداری کرده و در موزه قرار دهد. لوازم شخصی، عکسها و جوایز متعدد آقای بازیگر نیز در موزه قرار خواهد گرفت تا همه مردم بتوانند از آنها بازدید بعمل آورند.

چرا شورجه استعفا داد؟ اعتراض دارد یا حکم و حقوق می خواهد؟

جمال شورجه فیلمسازی که به طرفداری از دولت احمدی نژاد معروف بود، حالا ظاهرا برای اعتراض به ایستادگی رئیس دولت در برابر حکم رهبری در ابقای وزیر اطلاعات، از عضویت در شورایعالی سینما استعفا داده است. هنگامیکه شورجه در جشنواره سینمائی کیش سالن را به حالت اعتراض ترک کرد، همه فکر می کردند این کارگردان "حزب الهی" به نحوه اجرای مراسم پایانی این جشنواره، از جمله حجاب بازیگران و حضور مسئولانی ازدوره اصلاحات در سالن اعتراض دارد؛ اما او چند روز بعد در گفت‌وگوئی با خبرنگار سينمايي خبرگزاری حکومتی "فارس" درباره کناره گیری خود گفت: "طي وقايع ده/ دوازده روزه اخير تنها عكس‌العملي كه من مي‌توانستم به عنوان يك هنرمند در مقابل غيبت ده روزه‌اي كه با يك جور بي‌مهري نسبت به فرامين مقام معظم رهبري صورت گرفت و اتفاق افتاد، نشان بدهم، استعفايم بود."
وي ادامه داد: "من احساس تكليف كردم كه بايد تحركي بكنم و تنها كاري كه مي‌توانستم بكنم، استعفا بود، چون من فيلم‌ساز هستم و نمي‌توانم فيلم نسازم، اتفاقا بايد درباره چنين موضوعاتي فيلم هم بسازم. به همين دليل از اين شوراها كه دست و پا گير هم هستند استعفا دادم، ضمن اين كه احساس كردم در اين جور مجامع خيلي نمي‌توانم دخيل باشم به همين دليل احساس كردم الآن بهترين فرصت است كه هم تألم خاطر خود را يك‏جوري عنوان كنم و هم بيشتر به كار فيلم‌سازي خودم بپردازم كه كار اصلي من نيز به شمار مي‌رود."
اما پاسخ شورجه به سوال دیگری شاید دلیل اصلی او را برای استعفا روشن کند. وقتی خبرنگار می پرسد: "آقاي شمقدري (معاون سینمائی ارشاد) گفته ‌است شما در چهار تشكل عضو هستيد و براحتي نمي‌توانيد استعفا بدهيد"، شورجه پاسخ می دهد: "اين‌گونه نيست و من حكمي هم ندارم، ما از رئيس جمهور حكم داريم؟ ‌از وزير حكم داريم؟ حكم از آقاي شمقدري داريم؟ هنوز معلوم نيست كه ما از كجا حكم داريم؟"
آیا این گفته به این معنی نیست که حکم بدهند، حقوق و مواجب بدهند تا استعفایم را پس بگیرم؟

تقدیر از فیلمهای حکومتی

استعفای شورجه از عضویت در شورایعالی سینما به ریاست احمدی نژاد و قائم مقامی اسفندیار رحیم مشائی، در حالی مطرح می شود که فیلم او "سی و سه روز" از سوی "هیئت اسلامی هنرمندان" به عنوان فیلم برگزیده مورد تقدیر قرار گرفته است. این تشکل که مورد حمایت وزارت ارشاد است، در مراسمی که دوازدهم اردیبهشت در تالار این وزارتخانه برگزار شد وعلیرضا سجادپور مدیر اداره کل نظارت و ارزشیابی و سیداحمد میرعلایی مدیرعامل بنیاد سینمایی فارابی وابسته به این وزارتخانه در آن حضور داشتند، علاوه بر فیلم شورجه که در مورد حزب اله لبنان ساخته شده، ازفیلمهای "اخراجیها 3" ساخته مسعود ده نمکی با موضوع انتخابات و "پایان نامه" ساخته حامد کلاهداری با موضوع وقایع پس از انتخابات دهمین دوره ریاست جمهوری نیزتقدیر به عمل آمد، فیلمهائی که هیچکدام از سوی منتقدین سینمائی وتشکل های هنری مستقل مورد توجه واقع نشده اند!
در این مراسم، سجادپور ضمن اعلام این مطلب که "رهبر ولائی ما مانند یک استاد خبره می تواند معلم فرهنگی ما باشد"، گفت:‌ "عضویت در این هیئت دو شرط محتوایی و ساختاری را به همراه داشت که شرط محتوایی آن تبعیت از مقام معظم رهبری است و شرط ساختاری آن است که عضو این هیئت باید در یکی از شاخه‌های هنری شناخته شده، فعالیت کند. این هیئت بعضی‌ سال‌ها جوایزی به برگزیدگان اهدا کرده و بعضی دوره‌ها هم اهدای جوایز صورت نگرفته است اما امسال سالی است که ما حس کردیم آثار بسیار هستند و برخی از آنها در اصلی‌ترین جشنواره سینمای ایران، درست مورد داوری قرار نگرفتند. ما پس از رأی‌گیری به نتیجه‌های فعلی رسیدیم که در دو بخش جوایز اصلی و جوایز تقدیری برندگان اعلام می‌شوند."
طبق نظر هیئت داوران "هیئت اسلامی هنرمندان"، جمال شورجه برای فیلم سینمایی "سی و سه روز" به خاطر پرداخت هنرمندانه به وقایع مقاومت لبنان، مسعود ده‌نمکی برای فیلم سینمایی "اخراجی‌ها 3" به خاطر جسارت در دستمایه قراردادن موضوع انتخابات ریاست جمهوری با هدف شفاف‌سازی وقایع سال 88، حامد کلاهداری برای فیلم سینمایی "پایان‌نامه" به خاطر جسارت ویژه و ورود به سینمای سیاسی با صراحت بیان و بیان فتنه‌های سال 88، مهدی صباغ‌زاده برای فیلم سینمایی "خاک و آتش" به خاطر پرداخت داستانی تاریخی در جهت احیای غرور ملی و ایجاد فضای بیداری، محمدرضا بزرگ‌نیا برای فیلم "راه آبی ابریشم" به خاطر ارائه ساختار پیشرفته و ایجاد غرور ملی در سطح بین‌المللی، هنرمندان برگزیده این هیئت بودند که از آنان تقدیر به عمل آمد.

بدبینی گالری داران به اجرای مصوبه مجلس

اخیرا لایحه ای در مجلس شورای اسلامی به تصویب رسیده که بر مبنای آن دستگاههای دولتی موظف شده اند یک دهم از بودجه خود را به خرید آثار هنری اختصاص دهند، طرحی که در دوره اصلاحات تصویب شد و یکی دو دوره نیز به اجرا در آمد اما با روی کار آمدن دولت احمدی نژاد دستور توقف آن صادر گشت. حالا که قرار بر اجرای دوباره این طرح است، هنرمندان و گالري‌داران ضمن مثبت خواندن آن، با شک و شبهه به اجرای آن می نگرند و بر حضور كارشناسان مجرب در انتخاب و شناسايي آثار هنري تاكيد می کنند.
ليلي گلستان، مدير گالري با سابقه گلستان، در گفت‌وگويي با خبرگزاري دانشجويان ايران(ايسنا)، با ارزيابي تصويب اين لايحه در مجلس شوراي اسلامي گفت: "همواره آدم خوشبيني در عرصه هنرهاي تجسمي هستم ،اما متاسفانه در اين مورد بخصوص نمي‌توانم نگاه مثبتي داشته باشم. اگر با تصويب چنين بودجه‌اي خريدي هم در عرصه هنرهاي تجسمي صورت بگيرد، قطعا از اهالي هنرمند و به ويژه نسل جوانان معاصر نخواهد بود، بلكه همچون گذشته به خريد مينياتور، خط و آثاري از اين دست كه تاريخ مصرف آنها گذشته خلاصه مي‌شود. پس اين اتفاق و تصويب چنين بودجه‌اي چندان تفاوتي به حال گالري دار و هنرمندان درجه يك نخواهد داشت"!
گلستان در عين حال تصويب اين لايحه را مبتني بر عملي شدن واقعي آن دانست و افزود: "تا ثابت نشود كه قرار است با تصويب چنين لايحه‌اي با چه سليقه‌اي خريد آثار هنري انجام شود، نمي‌توان مستقيما درباره آن سخن گفت. ما امروز نمي‌دانيم آيين نامه خريد آثار هنري از سوي دستگاه‌هاي دولتي توسط چه كسي و با چه اولويت‌هايي نوشته مي‌شود؟ اين آيين نامه بايد توسط يك هنرشناس و نه كارمند اداري نوشته شود، زيرا در غير اين صورت نگاه عادلانه و درستي براي خريد و انتخاب آثار هنري انجام نمي‌شود و هيچ سودي براي هنرمند، گالري دار و بخش خصوصي نخواهد داشت."
سيد مجتبي موسوي ـ مدير گالري برگ، یکی از فعالترین گالری های تهران، نيز معتقد است: "قطعا تصويب اين لايحه اتفاق بسيار خوبي است، هرچند كه قبلا هم وجود داشت اما اجرا نمي‌شد. با اين تفاوت الزامي شدن آن در چرخه اقتصاد هنر و در حمايت از هنر و هنرمند مفيد خواهد بود. اما دغدغه ذهن جامعه هنري در انتخاب آثار و قيمت گذاري آن است. نكته قابل تامل در تصويب چنين لايحه‌اي تعريف اثر هنري است. يعني چه چيزي را به عنوان اثر هنري مي‌خرند؟ اگر اين اتفاق هدايت شود و به شكل صحيحي جلو برود دستگاه‌هاي دولتي بايد كارشناسان ذي صلاحي را براي انتخاب آثار برگزينند تا اين اتفاق به روش درستي انجام شود و به واقع از هنرمندان خريداري و نقش واسطه‌ها در اين مسير كاسته شود." موسوي خاطر نشان كرد: "پيش از اين نيز كارهاي توليد انبوهي را به اسم اثر هنري مي‌خريدند، اما به يك مجسمه و يا تابلوي نقاشي باارزش توجهي نمي‌كردند و هنرمندان و گالري داران كماكان مشكلات خود را داشتند، لذا اين آيين نامه بايد به شكل درست و دقيقي نوشته شود."

فراهانی: روزگار خوشی برای تئاتر رقم نزده اند!

قراربود وزیر ارشاد، معاون هنری او و مدیرمرکز هنرهای نمایشی در نشستی با اهالی تئاتر، در مورد مشکلات آنان به گفت و گو بنشیند، اما هیچ یک از آنها که به قول بهزاد فراهانی چهره قدیمی تئاتر "روزگار خوشی را برای اهالی تئاتر رقم نزده اند"، به جلسه نیامدند. این نشست روز شنبه دهم اردیبهشت ماه در محل خانه هنرمندان در تهران تشکیل شد و در غیاب مسئولین دولتی، تئاتریها به بازگوئی مشکلات خود پرداختند در حالیکه احمد مسجد جامعی وزیر فرهنگ و ارشاد دولت خاتمی نیز در میان آنان بود!

به گزارش خبرگزاری "مهر"، بهزاد فراهانی که اداره جلسه را بر عهده داشت، در ابتدا هدف از این نشست را توضیح داد و گفت: "غرض از تشکیل این جلسه شکل برخورد ده ساله مدیران محترم وزارت ارشاد و روسای مرکز هنرهای نمایشی است. این افراد در طول این ده سال روزهای زیبایی را برای ما رقم نزدند. قرار بر این بود که در این جلسه حضور داشته باشند تا دوستانه و رفیقانه درباره مسئله اقتصاد تئاتر، قرارداد تیپ، دستمزدها، مسئله سخت افزارهای تئاتر و... صحبت کنیم. اما متاسفانه هیچکدام از این افراد در این جلسه حضور پیدا نکردند. ما این برنامه را یک کار صنفی می دانیم و تا وضعیت تولید تئاتر و اقتصاد آن روشن نشود آن را پیگیری می کنیم. در سال گذشته هیچ رهنمودی برای بهتر شدن تئاتر داده نشده است. یکی از مشکلات بزرگ ما مسئله مدیریت هنری در تئاتر است که جدی گرفته نمی‌شود."
در ادامه ایرج راد مدیرعامل و عضو شورای خانه تئاتر گفت: "تا زمانی که تئاتر به عنوان یک شغل پذیرفته نشده است چگونه می توان از امنیت شغلی حرف زد؟ در گذشته هنر تئاتر به عنوان شغل پذیرفته می‌شد. پست هر کدام از ما مشخص بود و زمانی که بازنشسته می‌شدیم شغل ما ستاره‌دار می‌شد و پس از آن این شغل به کسی سپرده نمی‌شد تا آرام آرام کنار گذاشته شود. اما این مسئله در حال حاضر وجود ندارد. اگر ما به عنوان یک شغل و حرفه شناخته شویم می‌توانیم سندیکا داشته باشیم اما حالا بیشتر به عنوان یک موسسه فرهنگی هنری فعالیت می‌‌کنیم که می‌خواهد کارهای یک سندیکا را انجام دهد. کار ما تعریف شده نیست. هر قراردادی که امضا می‌شود باید از سه بند برخوردار باشد؛ مدت قرارداد، مبلغ قرارداد و موضوع قرارداد اما زمانی که به مبلغ قرارداد ما اشاره‌ای نمی‌شود به معنی این است که قادر نیستیم ابتدایی‌ترین حقوق خود را دریافت کنیم. امیدوارم بتوانیم در این حیطه به راهکارهای عملی و اجرایی برسیم.".
در ادامه این جلسه محمد بعقوبی گفت: "من معتقدم اگر در کشوری سیستم مناسب وجود داشته باشد باید به اشخاص متوسل شد و می توان از مثلاً معاون هنری انتظار داشت. در جلسه‌ای از وزیر ارشاد سئوال کردند که آیا تئاتری‌ها از شما راضی هستند؟ و ایشان در جواب گفتند که بله فکر می‌کنم راضی هستند. من به اعتماد به نفس بالای ایشان تبریک می‌گویم. به نظر من حتی آقای مسافرآستانه نیز که مدیریت مرکز هنرهای نمایشی را بر عهده دارند با وجود برنامه‌هایی که در ذهن دارند در اصل هیچ کاره هستند و تنها اسم مدیر مرکز را یدک می‌کشند."
در ادامه این جلسه حمیدرضا نعیمی ضمن اعتراض به حضور نداشتن شاه‌آبادی معاون هنری وزیرگفت: "روی صحبت ما با آقای شاه‌آبادی است چون که ایشان اطلاعات دروغ به وزیر می‌دهند. وزیر به ایشان گفته است که تئاتری‌ها مشکل دارند اما آقای شاه‌آبادی اعلام کردند که هیچ مشکلی وجود ندارد و ما قراردادهای چهارصد میلیونی با تئاتری بسته‌ایم. البته ممکنست با بعضی گروه‌های مذهبی این چنین قراردادهایی بسته شود اما جمع تئاتری‌ها هیچ بودجه‌ای دریافت نکرده اند. ایشان باید به ما جواب بدهند و بگویند چه اطلاعاتی به وزیر داده‌اند. در حال حاضر به تئاتر به صورت یک بقالی و سوپرمارکت نگاه می‌شود. ادبیات ایشان در ارتباط با تئاتر بسیار زشت است و ما مدت‌هاست که با این ادبیات آشنا هستیم."
 

بحران سیاسی با چاشنی خرافه گرایی

نادر مرزبان

جرس: پس از یک آتش بس موقت میان دو طیف محافظه کاران حاضر در قدرت، بار دیگر آتش حملات طرفین علیه یکدیگر بالاگرفته است. برخی ناظران خوشبین انتظار داشتند که "محمود احمدی نژاد" بعد از پایان دادن به قهر 11 روزه خود به هیات دولت بازگردد و حکم آقای خامنه ای مبنی بر ابقای "حیدر مصلحی" در مقام وزارت اطلاعات را بپذیرد.

  احمدی نژاد به هیات دولت بازگشت اما حاضر به پذیرش وزیر اطلاعات نشد. او یکشنبه هفته گذشته در شرایطی ریاست جلسه کابینه را به عهده گرفت که مصلحی در سفری مصلحتی عازم قم شده بود. جلسه چهارشنبه گذشته دولت نشانه های بارزتری از ادامه یافتن تنش با خود داشت. اخبار ضد و نقیض فراوانی درباره جلسه این روز منتشر شده است اماعمده شواهد نشان دهنده آن است که رییس دولت دهم پیش از حضور در جلسه، خواهان بیرون رفتن وزیر اطلاعات شده است. نمایندگان هوادار رهبری در مجلس می گویند که اگر این خبر صحت داشته باشد آنها دست به اقدام های جدی تری برای طرح سوال یا حتی استیضاح احمدی نژاد خواهند زد. این در شرایطی است که طی روزهای اخیر گروهی از نزدیکان احمدی نژاد من جمله برخی کارمندان نهاد ریاست جمهوری توسط نهادهای امنیتی بازداشت شده اند و تهدیدهای کلامی علیه او از سوی روحانیون و چهره های نظامی حامی رهبری به شدت افزایش یافته است.

نوبت حمله های تازه

بسیاری از اعضای مجلس شورای اسلامی در ماجرای شکاف های درون حکومتی طی هفته های اخیر به شکل محسوسی از احمدی نژاد فاصله گرفته و به آقای خامنه ای متمایل شده اند. آنها زمزمه هایی برای طرح سوال یا حتی استیضاح رییس دولت را به دلیل عدم تبعیت از رهبری آغاز کرده اند. برخی از نمایندگان پیشتر گفته بودند که در صورت تبعیت احمدی نژاد از حکم رهبر از تصمیم خود منصرف خواهند شد اما به نظر می رسد که حاشیه های پیش آمده در جلسه چهارشنبه گذشته هیات دولت بار دیگر موضوع طرح سوال از احمدی نژاد را پررنگ کند. بنابه گزارش منابع خبری "جرس"،ظهر چهارشنبه نمایندگان پیامکی دریافت کردند که در آن قید شده بود حیدر مصلحی وزیر اطلاعات به دستور احمدی نژاد از جلسه هیات دولت اخراج شده است. همچنین از قول برخی نمایندگان محافظه کار مجلس گفته شده که تصمیم درباره چگونگی برخورد با این اقدام ،به موضع گیری آقای خامنه ای درباره آن بستگی دارد. رهبر جمهوری اسلامی در سخنرانی های عمومی خود طی نزدیک به سه هفته گذشته سعی کرده است شکاف های درون حکومتی را کم اهمیت جلوه دهد اما ناظران می گویند که با گسترش دامنه تنشها او ناچار است که بر وجود بحران صحه بگذارد.

گروهی از هواداران رهبری اینک به شکلی بی سابقه علیه دولت موضع گیری می کنند. "محمد علی جعفری" فرمانده سپاه پاسداران در سخنانی که به تازگی ابزار داشته با حمله ای شدید به احمدی نژاد گفته :"هر کس در هر طبقه و مقام و مسئولیتی که باشد باید در مقابل امر ولایت سر تعظیم فرو آورد، در غیر این صورت معنا و مفهوم انقلاب اسلامی و ولایت فقیه را درک نکرده است." "مجتبی ذوالنور" نماینده ولی فقیه در سپاه پاسداران نیز با انتقاد شدید از قهر رییس دولت گفته است :" قهر و ناز نداریم و اگر احمدی نژاد از رهبر تبعیت نکند، طاغوت است." رییس قوه قضاییه نیز در سخنانی با انتقاد تلویحی از احمدی نژاد گفته :" سرپیچی از اوامر رهبری و عصیان در مقابل وی  "خلاف شرع و خلاف نص قانون اساسی" است. هشدارهای حامیان رهبر جمهوری اسلامی به احمدی نژاد به ویژه از این جهت حائز اهمیت است که این هشدارها از سطح کلامی فراتر رفته و به بازداشت گروهی از نزدیکان رییس دولت در روزهای اخیر منجر شده است.

در تسخیر جن گیرها

مهم ترین چهره بازداشت شده " عباس امیری فر" رییس کمیسیون فرهنگی دولت است که از نزدیکان " اسفندیار رحیم مشایی" رییس دفتر احمدی نژاد به شمار می رود. امیری فر در هفته های اخیر انتقادهای تندی را متوجه تیم آقای خامنه ای کرده بود. او در همین حال گفته بود که مشایی فردی شایسته برای تصدی پست ریاست جمهوری در آینده است. نگرانی از قدرت یابی مشایی در آینده سیاسی ایران دقیقا همان عاملی است که طیف هواداران رهبری را به مقابله با دولت احمدی نژاد کشانده است. آنها از جریان مشایی به عنوان جریان انحراف یاد می کنند و معتقدند که وی در صدد حذف روحانیت از ساخت سیاسی ایران است. به تازگی اتهام های دیگری نیز متوجه مشایی شده است. او متهم است که گروهی از مدعیان علوم غیبی را به خدمت گرفته و از توانایی های "اجنه" برای رسیدن به مقاصدش استفاده می کند. بر اساس گزارشها برخی افرادی که طی روزهای اخیر بازداشت شده اند از زمره همین مدعیان علوم غیبی هستند. یکی از این افراد "عباس غفاری" نام دارد که رسانه های هوادار رهبری می گویند او جن گیر مخصوص احمدی نژاد بوده است. در اظهارات روزهای اخیر برخی چهره های محافظه کار می توان واکنشهایی صریحی نسبت به ارتباط تیم احمدی نژاد با مدعیان جن گیری مشاهده کرد. "محمدتقی مصباح یزدی"٬ "غلامعلی حداد عادل"٬ "حسین فدایی" ، "مرتضی نبوی" و "محمد علی جعفری"، پنج حامی آقای خامنه‌ای هستند که به طور مستقیم و غیرمستقیم اعلام کرده‌اند تیم احمدی‌نژاد «اجنه» را تسخیر و از «توانایی بالای» آنها برای تحقق اهداف خود سود می‌برد. مرتضی نبوی عضو شورای مرکزی جامعه اسلامی مهندسین در نشست هفتگی انصار حزب‌الله گفته که "جریان انحرافی در دولت با توسل به یک سری مسائل شیطانی که دور از واقعیت هم نیست و جزو اعتقادات مسلمانان هم هست، سعی می‌کنند، افراد را تحت تأثیر قرار دهد." محمد تقی مصباح نیز هفته گذشته بدون آنکه نامی از نزدیکان احمدی‌نژاد ببرد گفته بود: "دین را باید از قرآن و معصومین آموخت؛ نه از مرتاض و جن‌گیر." برخی محافظه کاران حتی تا آنجا پیش رفته اند که می گویند احمدی نژاد تحت تاثیر جن گیرها مسخ شده  و از همین رو تابع اسفندیار رحیم مشایی رییس دفتر خود قرار گرفته است.

خرافات به مثابه منبع مشروعیت

توسل به باورهای ماورایی به عنوان ابزاری برای بهره برداری های سیاسی یکی از تاکتیک های رایج دولت احمدی نژاد در 6 سال گذشته بوده است. او از ابتدای تصدی کابینه، خود را مرتبط با امام زمان و دولت اش را دولت امام زمان معرفی می کرد. تکرار پیاپی ادعاهایی درباره نزدیک بودن ظهور حضرت مهدی و طرح مسایلی نظیر این که نیروهای آمریکایی برای جلوگیری از ظهور امام زمان به عراق حمله کرده اند یا این که پول نقدی پرداخت شده تحت عنوان یارانه به شهروندان پول امام زمان است، نمونه هایی از این بهره برداریهای مذهبی است. او بابت این اظهاراتش بارها مورد انتقاد چهره های اصلاح طلب قرارگرفته است اما محافظه کاران پیش از این به دلیل پیوندهای سیاسی از او حمایت می کردند. یکی از روشن ترین نمونه ها از هشدارهای اصلاح طلبان درباره دیدگاه منحط و خرافی دولت متعلق به "میرحسین موسوی" است که در مناظره های انتخاباتی دو سال پیش از دولت احمدی نژاد به عنوان "یک دولت رمالی و کف‌بینی یاد کرد. آقای خامنه ای رهبر جمهوری اسلامی در اولین نطق عمومی خود پس از انتخابات به این اظهارات واکنش نشان داد و گفت : «به رییس جمهور مملکت نسبت دروغگویی و رمالی و خرافاتی می دهند. این نسبت‌ها خلاف است." با گذشت نزدیک به دو سال از آن زمان، اکنون طیفی از نزدیک ترین افراد به رهبرجمهوری اسلامی ، دولت را به خرافه گرایی و توسل به موهومات متهم می کنند. با این حال زاویه انتقادهای اصلاح طلبان و محافظه کاران به خرافه گرایی دولت کاملا متفاوت است. اصلاح طلبان به طور کلی خواهان وهم زدایی از حکومت و زمینی کردن آن هستند در حالی که حداکثر تلاش محافظه کاران این است که دولت را تابع یک فرضیه  دیگر یعنی نیابت رهبر جمهوری اسلامی از سوی امام زمان کنند.
 از دید ناظران، اختلافهای کنونی میان دو طیف محافظه کاران محصول چنین پشتوانه های نظری است که برای حفظ قدرت سیاسی به آن دامن زده شده است. تیم احمدی نژاد با ادعای ارتباط مستقیم با امام زمان خود را بی نیاز از واسطه ای  تحت عنوان ولی فقیه می دانند و این از سوی محافظه کارانی که خواهان حفظ کاست قدرت و تضمین موقعیت رهبر جمهوری اسلامی هستند امری خطرناک و غیر قابل گذشت است. به نظر می رسید که ماجرایی چون عدم تمکین احمدی نژاد به خواست آقای خامنه ای برای ابقای وزیر اطلاعات نیز محصول همین نگرشهای متفاوت آنها به منابع مشروعیت حکومتی است. منابعی که علیرغم ستیز درون گفتمانی سرچشمه واحدی در خرافات دارند.

جنبش سبز و تضاد در اردوی استبداد

بهرام حسین‌زاده

بدون جنبش سبز، اوج گرفتنِ تضادهای درونی حکومت و شقه شقه شدن آن، به اینجا نمی‌رسید.

 درگیری اخیر خامنه‌ای و احمدی‌نژاد، در شرایط فعلی ادامۀ روندی‌ست منطقی و محتوم. مکانیزم قدرت سیاسی در تمام جهان، مبتنی بر یک سری قراردادهاست؛ یکی از این قراردادها در دوران معاصر، قانون اساسی هر کشور است. در جایی که هیچ قراردادی محترم شمرده نشود و هیچ قانونی رعایت نگردد، تنها پارامترِ عمل کننده "نیروی قهریه" است و بس. یعنی چیزی مانند جنگل که هر که تواناترست به دریدن ضعیف‌ترها می‌پردازد.

نکتۀ بسیار مهم در اینجاست که نیروهای اجتماعی، اعم از قهریه یا هر نوع دیگر، مقولاتی جمعی و مبتنی بر قواعدی هستند که آن قواعد با اعمال اتوریته بر عاملین خود، تمامی آنان را به دور محوری مشترک نگه‌ می دارند. یعنی در جامعه برخلاف جنگل که نیروی عضلانی و نیروهای طبیعی حرف آخر را می زند، نیروی برآمده از جمع و قرار و مدارهای در میانشان است که تعیین تکلیف می‌نماید.

 چون در جامعۀ سیاسی حاکمیت ایران، تمام قراردادها برچیده شده و تنها "فصل‌الخطاب"، "خواست" شخص خامنه‌ای‌ است، یگانه سرنوشت ممکن، از هم پاره شدن نخ این تسبیح است و رها شدن تمام دانه‌های آن.

حکومت کردن در هیچ زمانی از تاریخ، امری تک‌نفری و شخصی نبوده است و هر چقدر که یک حاکمیت نمایندگی تعداد کمتری از شهروندان را داشته باشد، چاره‌ای ندارد بجز تمایل به استبداد و سرکوب، و در نتیجه سرنگون شدن.

 اگر در نظر بگیریم که حکومت کردن یک عمل است و نه یک انفعال، نتیجه جبری ازین گزاره چنین می‌شود که پس، برای اعمال حاکمیت سیاسی، لازم است که میزانی کار مشخص صورت بگیرد و این کارها نیازمند نیروی انسانی خاص خود است، و این‌گونه نیست که بتوان با هر نیروی کاریِ جایگزینی،جای آن نیروی خاص مدیریت اجتماعی را پر کرد.

این به معنای آن است که "کیفیت" کار و عمل نیروی‌های اعمال کننده و سازمان دهنده حاکمیت امری‌ نیست که بتوان آن را نادیده گرفت. با افرادی که تخصصی در امور اجتماعی ندارند نمی توان آن امور مدیریتی را پیش برد یعنی نمی توان از چماق توقع کاری داشت که انجامش را بر عهدۀ "قلم" گذاشته‌اند.

 اما در موضوع حاکمیت‌ها، این فقط و تنها، کیفیت نیروهای اقدام‌کننده نیست که نقش مهمی را بازی می‌کند بلکه "کمیت" این نیروها نیز دارای اهمیتی بسزاست.

واقعیتی ظریف در تاریخ تحولات سیاسی و اجتماعی حاکمیت‌ها حضور دارد که می‌گوید:

« در هنگامه خیزش جنبش‌های ضدخشونت، حکومت‌ها از بسیاری و فراوانی مخالفین‌شان نیست که سرنگون می‌گردند، بلکه از کاهش و ریزش نیروهای خودی‌ است که دیگر توان حکومت کردن را از دست داده و سرنگون می‌شوند.»

 وقایع اخیر نشان می‌دهند که جمهوری اسلامی روز به روز، نیروهای بیشتری را از دست می‌دهد و دایرۀ "خودی"‌هایش هر بیشتر تنگ می‌گردد. این روند به معنای آن‌است که این استبداد، هرچه بیشتر خود را از نیروی کارِ لازمۀ یک حکومت، محروم می‌سازد.

اینکه میرحسین، در آخرین پیامش تاکید بر "صبر" کرده است تاکیدی‌ است بر همین روند فروریزی نیروهای سرکوب.

 در یک سوی این جدال، "مردم" دورۀ آموزش دموکراسی و تسامح و تساهل را می‌گذرانند و با آموزش دیدن خود، هزینه‌های دوران پس از فروپاشی جمهوری اسلامی را به حداقل می‌رسانند، و همزمان در سوی دیگر، انفجاری درونی نیروهای حاکمیت را از هم می‌پاشد.

این روند، فقط و فقط نیازمند حضوری محسوس جنبش ماست و آنهم نه حضوری پرهزینه. حرکت‌های پرهزینه، الزاما به نتایج بهتری نمی‌انجامند، همانگونه که حرکت‌های سنجیدۀ کم‌هزینه نیز، بی‌تاثیر نیستند. همین که شبح جنبش سبز بر سر جامعه ایرانی سایه افکنده و کسی را یارای نادیده گرفتنش نیست کافی‌ است که اردوی مقابل بهم بریزد. آنان که خیال می‌کنند اوج گرفتنِ تضادهای درونی حکومت و شقه شقه شدن آن، بدون حضور جنبش سبز هم به همینجا می‌رسید، به یاد بیاورند که چرا حاکمیت در سالیان پیش، که جنبشی این چنینی حضور نداشت دچار چنین التهاباتی نمی‌شد؟ در نبود چنین جنبشی، حتی دولت و مجلسِ اصلاحات هم نتوانسته بود، حکومت استبداد را تا این حد به ضعف و سستی بکشاند. و حالا این جنبش سبز با حضور استوار خود، اردوی استبداد را به تشنج کشیده است. سبزها فراموش نکنند که همین "بودنشان" هم خودش کاری‌ است که دارد نتیجه می‌دهد. آنکه شکیبا نیست نظر بر عاقبت کار ندارد.

آزمایش: خط قرمز دراویش، بی احترامی به بزرگانشان و مزار سلطانی است

فرزانه بذرپور

  جرس:

دکتر نورعلی تابنده، قطب صوفیان سلسله دراویش گنابادی است که در هفته گذشته توسط اداره اطلاعات به اتهام مشارکت در دفن غیربهداشتی مردگان!! برای بازجویی احضار شد. دکتر تابنده تولیت مزار سلطانی در شهرستان بیدخت گناباد را برعهده دارد. قبرستانی که اجداد ایشان و بزرگان دراویش گنابادی در آنجا از سالیان دور مدفون هستند و زیارتگاهی است برای اهل بیدخت که از سراسر جهان برای زیارت به آنجا میروند. ممنوعیت دفن مردگان در گورستان بیدخت حکمی بود که چند سال قبل حکومت برای محدود کردن دراویش گنابادی صادر کرد و فشار را تا آنجا رساند که حذف نام گناباد از نقشه جغرافیا هم مطرح شد.

نورعلی تابنده ملقب به مجذوبعلیشاه ،از زمان تخریب حسینیه دراویش به اجبار در تهران ساکن است و با انتشار خبر احضار او ، سیلی از دراویش در اعتراض به رفتار حکومت در بیدخت گناباد به تحصن نشستند. دکتر آزمایش سخنگوی دراویش گنابادی در خارج از کشور در گفتگو با جرس هشدار می دهد که اگر قرار باشد دکتر تابنده را تحت فشار قرار دهند تمام پیروان سلسله نعمت اللهی در ایران و در جهان قطعا و بی تردید به اعتراض بلند خواهند شد.
جناب دکتر تابنده از چه سالی به عنوان قطب دراویش گنابادی برگزیده شدند و طریقه انتخاب در طریقت گنابادی چگونه است؟

با عرض سلام خدمت شما و خوانندگان سایت جرس، و با آرزوی توفیق . جناب دکتر نور علی تابنده ، از افراد صاحب نام ملی- مذهبی بودند که همیشه دوشادوش سایر آزادیخواهان ایران برای حقوق دموکراتیک مردم مبارزه می کردند و از دوستان مرحوم بازرگان، آیت الله طالقانی و جناب عبدالعلی بازرگان بودند. فعالیت های ایشان در چارچوب مبارزات مدنی و دموکراتیک به نحوی بود که تمام وقت ایشان را فعالیت های دانشگاهی گرفته بود. اما بعد از اینکه برادر زاده ایشان حاج آقا علی تابنده، ملقب به محبوب علیشاه به طرز بسیار مشکوک و مرموزی در سن 52 سالگی چشم از جهان فرو بستند. عموی ایشان دکتر نور علی تابنده بنابر وصیت عموی ایشان عهده دار طریقه عرفانی گنابادی شدند و از 12 سال پیش سرپرستی  را عهده دار هستند. و از آن زمان فعالیت های فرقه از لحاظ علمی و فرهنگی در ایران و سایر نقاط جهان گسترش پیدا کرده است. در زمینه چاپ و نشر کتاب و انتشار فصلنامه تخصصی "عرفان ایران" مجموعه کارهایی است که در دوره ایشان انجام شده است و یکی از جدی ترین نقاطی که مورد توجه قرار گرفته خرافه زدایی است. این شخصیتی که در چارچوب فعالیت های فکری و سیاسی بودند در مسند عرفان مشعل فروزانی شده است که به تصوف ایرانی گرما بخشیده است.

چرا به ایشان می گویند مجذوب علیشاه؟

لقب آقای دکتر نور علی تابنده، مجذوب علیشاه است و این جزو رسوم درویشی است و متصوفه شاگردان مکتب تحول جوهری هستند و سبب آن نور خدا به قلوب می رسد و در حقیقت بر اساس اسما نام جدیدی داده می شود که جنبه طریقتی محسوب می شود نفر قبل محبوب علیشاه بوده است و قبل تر رضا علیشاه.

جناب تابنده از اعضای فعال ملی مذهبی بودند و حضور ایشان در دولت بازرگان و نزدیکی ایشان به نهضت آزادی و سابقه زندان ایشان در پی امضای نامه ای معروف به نود امضایی به هاشمی رفسنجانی گوشه ای از فعالیت های سیاسی و اجتماعی ایشان قبل از برگزیده شدن به قطب دراویش بوده است، آیا حساسیت حکومت به دراویش به دلیل شخصیت و دیدگاه های آزادیخواهانه جناب تابنده بوده است؟

مخالفت با دراویش ازسوی افرادی متحجر و عقب مانده است که با هر چه اندیشه عقیدتی دشمن هستند. از سال 84 این مخالفت ها شکل جدیدی گرفت و حالت استفاده از بیل و بولدزر و بسیجی در آمد و این ارتباطی به مشکل آنها با شخص آقای مجذوب علیشاه ندارد. مشکل اینها با اصل دگر اندیشی عقیدتی و فکری است که سرکوبش همه اقلیت ها و تمدن های قومی و عقیدتی ایران را دربر گرفته است . مشکل با شخص آقای نورعلی تابنده باعث این مسائل نشده است .

این سوال را ازاین لحاظ پرسیدم که دراویش همیشه غیر سیاسی بودند و همیشه دوری گزیدن از سیاست در آنها مشهود بوده چه طور شده که اکنون مشمول فشار و محدودیت سیاسی از سوی جمهوری اسلامی شده اند؟

دراویش همان طوری که گفتید متصف به جدایی دین از سیاست هستند اما به معنای این نیست که درویش خودش را از فعالیت های اجتماعی دور کند. شرکت در انتخابات و رای دادن و دفاع از عقیده و نظر داشتن اینها جزو حقوق انسانی و اساسی است. متاسفانه در ایران وقتی از حقوق خودشان صحبت می کنیم می گویند کار سیاسی می کنی. دراویش کار سیاسی نمی کنند اما دراویش شهروند هستند و باید از حقوق شهروندی برخوردار باشند و از خودشان دفاع می کنند. اما این را می گویند کار سیاسی.

اخیرا دکتر تابنده از سوی اطلاعات احضار شدند. آیا این احضار و بازجویی اولین بار است که صورت می گیرد و اصلا این احضار صورت گرفته یا ماموری برای بازپرسی و بازجویی آمده است؟

الان متاسفانه دستگاههای اطلاعاتی و امنیتی از قوه قضاییه برای ایجاد خفقان حداکثر استفاده را می کنند قبلا در سال 86 این ماموران اطلاعات و دستگاه امنیتی به منزل ایشان و حریم خصوصی دکتر تابنده تجاوز کردند بدون اجازه قضایی و ایشان را بردند و آدم ربایی کردند. اما اینبار به آن وضع عمل نکردند و ایشان را احضار کردند و برای ایشان احضاریه فرستادند و البته به دستور اداره اطلاعات در شهرستان گناباد دادستان برای ایشان احضاریه به نیابت صادر کرده است و این احضاریه از سوی شعبه 43 دادسرای تهران صورت گرفته است. اما به خود ایشان ابلاغ نشده و به منزل هم ابلاغ نشده بلکه به کتابخانه ای که متعلق به دراویش است ابلاغ شده و احضاریه را به دست سرایدار آنجا دادند و گفتند این را ببرید بدهید به آقا . البته دکتر غلامرضا عظیمی وکیل ایشان اقدام کردند و گواهی پزشک بردند که امکان تشریف فرمایی ایشان به دادسرا نه در گناباد و نه تهران نیست و این احضاریه غیر قانونی است. فعلا قضیه تا اینجاست، اما اگر قرار باشد که بخواهند فشار بیاورند و بخواهند از طریق قوه قضاییه دکتر تابنده را تحت فشار قرار دهند تمام پیروان سلسله نعمت اللهی در ایران و در جهان قطعا بلند خواهند شد و اعتراض خواهند کرد. این تردیدی ندارد.

مسوولان نظام یکبار این تجربه را داشتند و حضورچهار هزار نفری دروایش در مقابل مجلس در سال 86 را مشاهده کرده اند. اما خبردار شدیم که در پی احضار آقای تابنده دروایش گنابادی تحصن کردند و از جاهای مختلف ایران به گناباد رفتند و چادر زدند، این تحصن به کجا رسید آیا همچنان دراویش در آنجا متحصن هستند و آیا قصد ادامه تحصن را دارند؟

این تحصن دراویش در گناباد ادامه دارد و در صحن مزار سلطانی در شهر بیدخت که مرقد چهارتن از اقطاب سلسله گنابادی است و آنجا زیارتگاه اهل دل و تصوف است . دراویش آنجا رفته اند و ساکن شده اند و چادر برده اند و هستند و به نحوه عملکرد دستگاههای امنیتی و اطلاعاتی در مورد اسائه ادبی که ممکن است خدای نکرده به بزرگان تصوف و عرفان بخواهد صورت بگیرد اعتراض می کنند و آنها آنجا هستند و نظر به اینکه افرادی شاغل اند و خانواده دارند یک عده بر می گردند و یک عده جدید جای آنها را می گیرند و از سراسر ایران به آنجا می روند. تحصن در صحن سلطانی به همان صورت روز اول برپاست و این هم بار اول و دوم نیست که دراویش نعمت اللهی توانایی خودشان را برای تجمع اعتراضی نشان داده اند که در کوتاهترین مدتی چندین هزار نفر از پیروان آنها می توانند در یک نقطه جمع شوند و اعتراض کنند.

واکنش ماموران اطلاعاتی و انتظامی شهرستان گناباد به این تحصن چه بوده چون تجمعات دراویش در دفعات گذشته با خشونت مواجه می شد و حتی چندین تن از دراویش دستگیر شدند؟

تا این لحظه هنوزتعرض و تجاوزی از سوی نیروهای بسیج و ماموران دستگاههای اطلاعاتی و امنیتی به متحصنین صورت نگرفته و به همین دلیل درگیری تا امروز پیش نیامده است.

قدری درباره تجمعات دراویش بگویید و اینکه چگونه دروایش توان این چنینی برای تحصن دارند و آیا این تحصن ها نتیجه ای هم داشته است ؟

یک نمونه این تحصن ها در مورد جناب محجوبی رخ داد . همین که ایشان وارد اصفهان شدند یک دفعه ماموران اطلاعات ریختند در منزلی که سکنی داشتند و پنج نفر از ارداتمندان ایشان بودند و آقای محجوبی را دستگیر کردند و به زندانی در اصفهان بردند. به فاصله دو ساعت از دستگیری ایشان، زندان اصفهان به محاصره دراویش در آمد که خواهان آزادی آقای محجوبی شدند. صبح ایشان آزاد شدند و در زندان نماندند به خاطر اینکه سیل جمعیت از همه جای ایران به طرف اصفهان جاری شد و در کوتاهترین مدت جمعیت به چند هزار نفر رسید و ماجرا را ختم کردند. دراویش دو تا خط قرمز دارند یکی اسائه ادب نسبت به بزرگانشان و خدای نکرده اسائه ادب نسبت به جناب نورعلی تابنده و دیگری شکستن حریم مزار سلطانی. اگر بخواهند ازاین خط قرمز عبور کنند با اعتراض سراسری دراویش در داخل و خارج کشور مواجه می شوند.جناب تابنده فرمودند که دراویش در محبت مثل آب زلال هستند و در مقاومت علیه ظلم مثل سنگ خارا.

در اخباری که از دراویش می بینیم هر وقت ظلمی علیه دراویش اتفاق افتاده سیلی از دراویش در محل حاضرشدند و جمعیت به گونه ای بوده که در پی هر حادثه ای تجمعات دراویش را شاهد بودیم آنچه جای سوال است که چه طور این تعداد دراویش از خبرها مطلع می شوند؟ اطلاع رسانی چگونه صورت می گیرد با این وصف که رسانه ای در اختیار ندارید؟

الان شیوه های اطلاع رسانی کم نیست و به خصوص با سایت ها و رسانه های شنیداری و دیداری که اخبار را پخش می کنند و تلاش می کنند که اختناقی که نظام می خواهد ایجاد کند را بشکنند، دراویش هم با توجه به این مساله تمام تلاششان این است که این جو اختناق را بشکنند و با حدا کثر توانایی خودشان از طریق رسانه در سراسر دنیا اطلاع رسانی کنند و غفلت نکنند از اتفاقی که در خانه درویشی در دورترین نقطه ایران افتاده است.

نظر شما راجع به عرفان کاذبی که در سطح جامعه رایج است و شاید شکل و فرم هایی که صوفیان داشته اند را به صورت دروغین تقلید کرده باشند و آن محتوا را ندارند چگونه است؟

به طور کلی بحث دگر اندیشی عقیدتی جزو حقوق بشر است و بشر همیشه اندیشمند بوده است و نمی شود قوه اندیشه کسی را در چارچوب خاصی قرار داد. به همین دلیل بحثی که در حوزه علمیه و مدرسین این حوزه انجام شد و عرفان های کاذب را مطرح کردند نامقبول است. اصولا عرفان کاذب یعنی چه ، چه کسی می خواهد این را تشخیص دهد. بحث ما درباره تصوف به عنوان یکی از باسابقه ترین نحله های اندیشه است و اگر بخواهیم بحث عرفان کاذب را عنوان کنیم این بحث یک بحث کاذب است . آیا مقصود از عرفان کاذب ،عرفان های غیر ایرانی است که به ایران آمده ؟ من با این بحث موافق نیستم. باید یک بحث فرهنگی و دموکراتیک انجام دهیم . این آقایان که بحث عرفان کاذب را مطرح کرده اند تخصصی هم در این زمینه ندارند.

 و سخن آخر:

در پایان این را بگویم که دراویش اهل جنگ و خشونت نیستند اما اگر بخواهند به آنها ستم کنند ایستاده اند و از حقوق اجتماعی خود و هموطنان شان دفاع می کنند و اتحاد نیرومندی هم بین آنها وجود دارد که تا پای جان از حقوقشان دفاع خواهند کرد.

مولانا عبدالمجید: تروریسم و خشونت گرایی، نتیجه استبداد و دیکتاتوری است

جرس:

شیخ الاسلام مولانا عبدالحمید، امام جمعه اهل سنت زاهدان، در بخشی از خطبه های این هفته نماز جمعه اهل سنت زاهدان، ترور و خشونت را محصول دیکتاتوری و استبداد دانست و تاکید کرد که با کشتن افراد از بین نمی رود.

 به گزارش پایگاه اطلاع رسانی سنی آنلاین، مولانا عبدالحمید، ضمن اشاره به حادثه قتل اسامه بن لادن و اظهار خوشحالی و پایکوبی مردم آمریکا در قبال این حادثه خاطرنشان کرد: مردم آمریکا در جریان قتل اسامه بن لادن، با این ادعا که ما بزرگترین تروریست را از بین برده ‏ایم و جریانات تروریستی بعد از این خاتمه پیدا خواهد کرد، به شادمانی و پایکوبی پرداختند.

امام جمعه اهل سنت زاهدان در انتقاد از اینگونه واکنشها و عملکردها، آن را نشانه کم عقلی دانست و  خاطرنشان کرد: بسیاری از کسانی که به قدرت می رسند و صاحب قدرت و حکومت می شوند، با مشاهده امکانات و وسایلی که در اطراف خود می بینند، از لحاظ عقلی رکود می کنند. امروزه مردم آمریکا نیز گمان می کنند که از همه ملتها بیشتر می فهمند!
وی ادامه داد: سؤال این است که این تروریسمی که امروزه در جهان موجود است، چگونه به وجود آمده است؟ اسامه بن لادن و دیگر گروهها در فلسطین و لبنان، که اسرائیل آنها را تروریست و خشونت گرا می نامد، و گروهی در افغانستان که می گویند مملکت ما به اشغال غربیها درآمده است و ما برای آزادی مملکت خود جهاد می کنیم، و غرب از آنها نیز به عنوان تروریست و خشونت طلب یاد می کند، از کجا به وجود آمده اند؟
مولانا عبدالحمید خاطرنشان کرد: تمام جریانهایی که امروزه مسلمانان در آنها متهم به خشونت گرایی و تروریست پروری می شوند، همه اینها زاییده استبداد و دیکتاتوریت و ظلم و اجحاف هستند؛ وقتی که به حرف مظلوم گوش نکرده و به خواسته‏ های آنان توجهی نمی‏ کنند، بلکه با توسل به زور و قدرت اقدام به لشکرکشی و اشغال سرزمینهای مردم می ‏نمایند، و اعلام می کنند که هر کس حرفی بزند یا اعتراضی بکند با او برخورد خواهد شد، مسلم است که در نتیجه چنین برخوردها و زورگویی‏هایی، چنین جریاناتی به وجود می آیند.
خطیب جمعه اهل سنت زاهدان ادامه داد: امروزه آمریکایی‏ها ادعا می کنند که در کشور آنان دموکراسی وجود دارد، البته در بعضی موارد در این کشور و برخی دیگر از کشورهای اروپایی آزادی موجود است؛ مثلا در مسأله انتخابات دموکراسی وجود دارد و انتخابات واقعا بدون تقلب و آزادانه برگزار می شود، ادیان و مذاهب از آزادی برخوردارند و به طور آزادانه نماز را اقامه می کنند و با هیچگونه ممانعتی مواجه نمی شوند، در مسکو که یک نظام کمونیستی است در 50 مسجد در ماه مبارک رمضان جلسات ختم قرآن و نماز تراویح برگزار کرده اند، همه اینها موارد بسیار خوبی هستند، اما همین آمریکایی‏ها و اروپایی‏هایی که ادعای دموکراسی دارند، چرا حرف فلسطینیانی که بیش از 50 سال است تحت اشغال و زیر ظلم و اجحاف قرار دارند، را نمی شنوند و از اسرائیل حمایت یکجانبه می کنند؟ چرا به حرف ملت افغان توجه نمی کنند و کشور آنان را اشغال نموده اند؟ در خاورمیانه و کشورهایی مانند تونس و مصر و سوریه و بحرین و لیبی و... به خواسته های ملت توجه نشد و حکام جواب خواسته ملت را با زور و قدرت دادند، لذا نتیجه این شد که با مشکلات مواجه شدند و ملتها علیه آنان قیام کردند. تمام حملات انتحاری و غیره در اثر این است که به حرف و خواسته مظلوم توجهی صورت نمی گیرد.
مولانا عبدالحمید در ادامه تاکید کرد: پیش‏‏بینی بنده این است که استبداد و دیکتاتوری در خاورمیانه تمام خواهد شد، و این نکته را هم تاکید می کنم که تا زمانی که استبداد و دیکتاتوریت از جهان برچیده نشود، اگر هزاران بن لادن را هم بکشند، این جریانات خاتمه پیدا نخواهند کرد؛ خشونت و حملات انتحاری و تروریستی زمانی پایان می یابند که دیکتاتورها و متکبران از تکبر خودشان باز بیایند و حرف مظلوم را بشنوند. این حکامی که امروز با ملتهای خودشان درگیر شده اند و آنها را در خیابانها قتل عام می کنند، باید با ملت خودشان کنار بیایند و حرف آنان را گوش کنند، آن زمان است که خشونت و خشونت طلبی پایان می‏پذیرد؛ اگر رؤسای جمهور تونس و مصر حرف ملت خودشان را گوش می کردند با این رسوایی مواجه نمی شدند، و اگر رؤسای لیبی و یمن و سوریه حرف ملت را گوش می کردند با مشکلات مواجه نمی شدند.
وی در ادامه ضمن حمایت از وجود فضای انتقاد صادق و سازنده، و نکوهش تهمت و دروغ‏پردازی در جامعه خاطرنشان کرد: نباید جلوی انتقاد سازنده گرفته شود، اگر جلوی انتقاد گرفته شود، انفجار به وجود می‏آید. بنده بدون اینکه فرد خاصی را مدنظر داشته باشم، همه را مخاطب قرار می دهم و می گویم که بگذارید انتقاد خوب و سازنده در جامعه صورت گیرد، زیرا تنها چیزی که تا حدودی استبداد را کاهش می دهد، فضای انتقاد است، اگر جلوی انتقاد گرفته شود، فضای استبداد به وجود می آید که این فضا برای هر مملکتی خطرناک است.
مولانا عبدالحمید در بخش پایانی سخنان خود به ایام وفات حضرت فاطمه رضی الله عنها اشاره کرد و در توصیف این بانوی بزرگوار اسلام گفت: حضرت فاطمه رضی الله عنها از بانوان بزرگ اسلام است و بنا به فرموده آنحضرت صلی الله علیه وسلم، ایشان سیده زنان بهشت هستند. حضرت فاطمه زهرا رضی الله عنها  و دیگر دختران و همسران پیامبر اکرم صلی الله علیه وسلم بهترین نمونه و الگو برای زنان می باشند که زنان جامعه ما باید از آنها الگو بگیرند و سیرت آنها، که همان اخلاص و بندگی پروردگار متعال است، را در زندگی و در وجود خودشان پیاده نمایند.

در جریان سرکوب معترضان سوری در “جمعه نافرمانی”، دهها تن کشته و زخمی شدند

جــرس:

در تظاهرات اعتراض آميز مردم سوریه علیه دیکتاتوری حزب بعث که در روز جمعه ششم ماه مه انجام شد، دست كم ۲۱ نفر بر اثر شليك نيروهاى امنيتى اين كشور حان باختند و گروه زیادی زخمی شدند.

به گزارش خبرگزاری فرانسه، تنها در شهر حُمص ۱۵ نفر در تظاهرات كشته شده اند.

به گفتۀ شاهدان عينى ، نيروهاى امنيتى در حوالى دمشق پايتخت سوريه نيز به روى صدها نفر از معترضان آتش گشودند.

در شهر ساحلى بانياس نيز گفته مى شود بيش از ۵ هزار نفر با در دست گرفتن شاخه هاى زيتون و پرچم هاى سوريه شعارهايى براى تغيير رژيم سر دادند.

این گزارش‌ها حاکی است تظاهرات معترضان پس از نماز جمعه با برخورد شدید نيروهای امنيتی و نظامی روبه رو شده که با شليک به مردم سعی در متفرق کردن آنها داشته‌اند.

همزمان رسانه‌ها گزارش کرده‌اند که رياض سيف، چهره شاخص مدافع حقوق بشر در سوريه، هم بازداشت شده است.

مخالفان و معترضان که در هفت هفته گذشته پس از نماز جمعه تظاهرات اعتراضی در سراسر کشور برگزار کرده‌اند روز جمعه ششم ماه مه را "روز نافرمانی" خوانده و از معترضان خواسته بودند با پرهيز کامل از خشونت، دست به اعتراض گسترده و همگانی بزنند.

در همین حال رامی عبدالرحمان، رئيس گروه ناظران حقوق بشر، در گفت‌وگو با خبرگزاری فرانسه اعلام کرد که رياض سيف، از ناراضيان و منتقدان جدی حاکميت بشار اسد، روز جمعه در سوريه بازداشت شده است.
وی گفت "نيروهای امنيتی به مسجد الحسن در محله ميدان در دمشق حمله کرده و رياض سيف را با خود بردند."

رياض سيف از نمايندگان سابق مجلس و از چهره‌های اصلی مخالفان دولت است که چندین بار بازداشت و زندانی شده است.

جومانا سيف، دختر رياض سيف، در همین زمینه به خبرگزاری ها گفته است: "ماموران عده‌ای از معترضان را به همراه پدرم دستگير کرده و همه آنها را با اتوبوس از مسجد بيرون بردند."

رياض سيف که ۶۴ سال دارد، به سرطان پروستات مبتلاست و حدود هشت سال را به اتهام‌هايی چون "خدشه‌دار کردن اخلاق ملی" يا "تهديد نظام" که از رايج‌ترين اتهام‌ها برای مخالفان سياسی در سوريه است، در زندان گذرانده است.

همچنين شاهدان عينی می‌گويند که در شهر دمشق و حومه و در حمص، تانک‌های نظامی ساعاتی پيش از نماز جمعه مستقر شدند و با شروع راهپيمايی، با معترضان درگير شده و نيروهای امنيتی به سوی آنها شليک کردند.

به گفته معترضان، در حمص دست‌کم شش تن کشته شده‌اند. گفته می‌شود که پنج تن در «باب السبا» هدف گلوله قرار گرفته‌اند.

با اين حال شاهدان عينی می‌گويند هزاران معترض هنوز در خيابان‌ها تظاهرات و در عین حال از هرگونه خشونتی پرهيز می‌کنند.

تظاهرکنندگان ديگر از شعارهای اصلاح ساختار دست برداشته و سرنگونی نظام و حکومت بشار اسد را در شعارهای خود مطرح می‌کنند.

شاهدان عينی از شهر حمص گفتند که "هيچ گونه اعمال خشونت‌ از سوی معترضان ديده نشده و حتی يک سنگ هم پرتاب نکرده‌اند."

يک شاهد ديگر گفت: "با اين حال تا ما به ميدان رسيديم، آنها به سوی معترضان شليک مستقيم کرده و خيلی‌ها را زخمی کرده یا از پا درآوردند."

تصاوير ويدئويی که از سوی معترضان از شهر حما ارسال شده، نشان می‌دهد که زخمی‌ها در خيابان در خون افتاده‌اند و شعار الله‌اکبر از سوی مردم شنيده می‌شود.

همچنين گفته می‌شود که سنگين‌ترين حضور نظامی در دمشق و نزديکی دمشق ديده شده و شهر دوما شاهد حضور سنگين نيروهای امنيتی و نظامی است.

گزارش‌ها حاکی است که حضور گسترده نيروهای امنيتی و نظامی سوريه در درعا باعث شد تا در اين شهر روز جمعه تجمع اعتراضی شکل نگيرد.

بشار اسد هفته گذشته دستور داد تا نيروهای ارتش در اين شهر جنوبی مستقر شوند تا به اين ترتيب روند هفته‌ها تظاهرات اعتراضی در اين شهر را متوقف کنند.

روز جمعه بيش از ۲۰۰۰ معترض در يکی از مناطق حاشيه‌ای دمشق به نام «ساقبا» دست به تظاهرات زده و شعار می‌دادند: "خواست مردم سرنگونی حکومت است."

يک شاهد عينی به رویترز گفته است: تظاهرکنندگان خواستار آزادی صدها زندانی هستند که طی روزهای اخير توسط نيروهای امنيتی بازداشت شده‌اند.

شبکه الجزيره تصاويری از تظاهرات در چند شهر سوريه را نشان داده است که در آن تظاهر‌کنندگان شعارهايی برای آزادی و تغيير رییس حکومت سر می‌دادند.

طی دو ماه گذشته از زمان شروع ناآرامی‌ها در سوريه، بيش از ۶٢۵تن از شهروندان جان باخته اند، اما مقامات سوری معتقدند یک صد نظامی نیز کشته شده اند.

تحریم مقامات سوری
اعضای اتحاديه اروپا روز جمعه با تحريم ۱۴ مقام سوريه به اتهام دست داشتن در سرکوب اعتراضات در این کشور، موافقت کردند. در همين حال گزارش‌ها حاکی است در جریان تظاهرات روز جمعه بيست و دو نفر کشته شده‌اند.

پس از نشست سفرای ۲۷ کشور عضو اتحاديه اروپا اعلام شد اين اتحاديه عليه ۱۴ مقام سوری تحريم اعمال می‌کند و آنها حق سفر به کشورهای عضو اتحاديه اروپا را نخواهند داشت و اموال آنها در اين کشورها مسدود خواهد شد.

اين مصوبه قرار است هفته آينده به طور رسمی به تصويب اعضای اتحادیه اروپا برسد.

در بين ۱۴ نفر مورد تحريم اتحاديه اروپا نام بشار اسد، رييس جمهوری سوريه قرار ندارد. همچنين اين تحريم ها بخش های صنعت نفت سوريه را هدف قرار نداده است.

تظلم خواهی زندانیان سیاسی زن از ملت ایران، آیات و مراجع عظام تقلید، مقامات جمهوری اسلامی و مجامع حقوق بشری در سراسر دنیا

این بار زندان قرچک ورامین، هفت سوله برای نگهداری صدها زندانی زن

کلمه : زندانیان سیاسی زن که در روزهای گذشته به زندان قرچک ورامین منتقل شده اند، نامه ای خطاب به ملت ایران، آیات و مراجع عظام تقلید، مقامات مسئول جمهوری اسلامی و مجامع حقوق بشری در سراسر دنیا نوشته اند.آنها گفته اند اگر چه پش از این شرایط بسیار دشواری را در زندان رجایی شهر تجربه کرده بودند، اما اکنون آنچه که در زندان قرچک ورامین می بینند جز محیر العقول خواندنش واژه ای دیگر برای توصیفش نمی یابند.
به گزارش کلمه ، زندانیان سیاسی زن که به تازگی به زندان ورامین منتقل شده اند در تظلم نامه خود نوشته اند :«تنبیهات بسیار شدید و برخوردها و درگیری های میان زندانیان بسیار دور از شان و مقام و منزلت انسان است. چرا که از خود می پرسیم در کجای دنیا نتیجه ی درگیری بر سر آب جوش و تنبیه متعاقب آن کشیدن ناخن های دستان یک زندانی باشد؟ در کجای دنیا عده ای مرد باتوم به دست را به بند نگهداری زنان زندانی به قصد ضرب و شتم می فرستند؟ در کجای دنیا کودکان ۱۴ و ۱۵ ساله را در چنین شرایطی نگهداری می کنند؟ »
این زندانیان دست به دست به دامان وجدان های بیدار شده اند تا اگر ذره ای انسانیت باقی مانده باشد، در برابر این بی حرمتی ها به شان و منزلت انسانی که ملائک بر او سجده برده اند سکوت نکنند.
زندانیان سیاسی زن در این نامه تنها به انتقال خود از این زندان و بهبود شرایط خود نمی اندیشند.آنها می پرسند:
«مگر مسئولین قضایی کشور، تمام آنچه شرع و قانون و اخلاق بدان معتقد است را به گوشه ای افکنده اند، و سیستم نظارتی خود را بر این اصل استوار کرده اند که تمامی مجرمین، از کوچک ترین مرتکبین به جرم تا بزرگ ترینشان مستحق مرگ اند. که اگر چنین بود امر به معروف و نهی از منکر به چه منظور به عنوان یکی از اساسی ترین مبانی شریعت اسلام شناخته شده است.»
این زندانیان گفته اند:« دریغا که شرمساریم از آنچه در اطرافمان می گذرد و دو چندان شرمساریم از آن که نظیر چنین فجایع غیر انسانی در مملکت ما به وقوع می پیوندد. کشوری که کباده ی تاریخ و فرهنگ و هنرش، دبدبه ی اسلام گرایی و انسان دوستی اش گوش فلک را کر کرده است.»
پس از انتشار نامه سید ضیا نبوی در باره شرایط غیرانسانی زندان کارون اهواز، نامه زندانیان سیاسی زن نیز تصویری تکان دهنده و فاجعه بار از زندان زنان در قرچک ورامین ارائه می دهد.تصویری که بار دیگر این سوال را مطرح می کند که ایا وعده انقلاب اسلامی این بود؟آیا این است وعده قانون اساسی حمهوری اسلامی که از حفظ کرامت انسان ها سخن می گوید؟
خانواده های زنذانیان سیاسی زن در زندان رجایی شهر که به تازگی به زندان قرچک ورامین منتقل شده اند می گویند که این زندان کهریزکی دیگر است .گفته می شود که به زودی زندانیان سیاسی زن در اوین نیز به قرچک ورامین منتقل خواهند شد.
به گزارش کلمه، متن کامل نامه ۹ زندانی سیاسی زن در قرچک ورامین به شرح زیر است :
ملت شریف ایران
وجدان های بیدار
آیات و مراجع عظام تقلید
مقامات مسئول جمهوری اسلامی
مجامع حقوق بشری در سراسر دنیا
حدود یک هفته از انتقال ما زندانیان سیاسی زن زندان رجایی شهر به “زندان قرچک ورامین” می گذرد. آن چه ما را وادار به نوشتن این نامه کرده است، حجم عظیم اتفاقاتی ست که جز محیر العقول خواندنشان واژه ای دیگر برای توصیفشان نمی یابیم.
از بدو ورود به این اصطلاح “ندامتگاه” چنان از آن چه در اطرافمان می گذرد شگفت زده ایم که باور نمی کنیم سال هاست جمعی از زندانیان را در جمهوری اسلامی ایران به قصد “تادیب” به چنین مکانی می فرستند. ما که تجربه ی اسارت در زندان رجایی شهر را نیز در کوله بار خود داریم، هرگز گمان نمی بردیم که پس از خروج از رجایی شهر شاهد چنین وضع اسف باری باشیم.
در بند زنان زندان رجایی شهر، هر روز شاهد انواع و اقسام بی حرمتی ها، قانون شکنی ها، موارد متعدد تعدی به حقوق زندانیان و چه بسا در مواردی قتل زندانیان توسط مجرمین خطرناک بودیم. به هر روی پیگیری های مداوم اینجانبان، منجر به اختصاص دو اتاق مخصوص زندانیان به اصطلاح امنیتی شد. تا این که زمزمه ی انتقال زندانیان زن به زندان کچویی کرج آغاز شد. با خود می پنداشتیم که هر جایی بهتر از رجایی شهر باشد، اما پس از انتقال بخش اعظم زندانیان به زندان کچویی کرج، از شرایط ناگوار زندانیانی شنیدیم که همه به قصد “تادیب” و ” تربیت” بدانجا فرستاده شدند! از ابتدای این انتقال، شایعات گوناگونی نیز در رابطه با زندانیان سیاسی آغاز شد.
دیری نگذشت که سه شنبه هفته گذشته ما را نیز با دست بند و پا بند و تحت شرایط فوق امنیتی ای که حتی در دوران بازجویی نیز به خود ندیده بودیم، در بد ترین وضع ممکن راهی جاده ورامین کردند، تا پس از گذران سه ساعت و نیم راه، که منجر به بدحال شدن تنی چند از زندانیان نیز گردید، ما را به زندان قرچک ورامین واقع در بیابان های اطراف تهران، منتقل کردند. در رابطه با جایگاه جغرافیایی این زندان، همین بس که ما همچنان در عجبیم از آن که خانواده های ما چگونه خواهند توانست برای ملاقات با ما به این ینگه دنیا بیایند؟
بگذریم از این که با گذشت چیزی حدود یک هفته هنوز نه حرفی از ملاقات هست و نه دیداری با خانواده ها. به هر روی ما از آنچه تحت عنوان حقوق زندانیان نامیده می شود می گذریم و تنها از بدیهی ترین حقوق انسانی آدمیانی می گوییم که در این زندان مدت هاست نگهداری می شده اند و هم اکنون ما نیز به لطف مسئولین سعادت تجربه ی چنین شرایطی را پیدا کرده ایم.
زندان قرچک ورامین شامل هفت سوله است که هر سوله با تخت هایی به ظرفیت چند ده نفر تجهیز شده است. این در حالی ست که در هر کدام از این سوله ها بیش از ۲۰۰ زندانی نگهداری می شوند. عدم وجود کوچک ترین سیستم، برای تهویه هوا، وضعیت اسف بار بهداشتی به نحوی که بوی فاضلاب و شدت گازهای ناشی از آن برای بسیاری از زندانیان ناراحتی های تنفسی جدی به وجود آورده است. دو سرویس بهداشتی برای بیش از ۲۰۰ نفر، دو اتاقک حمام برای همین تعداد از زندانیان در نظر گرفته شده. محدودیت های به وجود آمده به خاطر سرویس های بهداشتی، عملا باعث شده است تا بسیاری از زندانیان از محیط سوله و مابین تخت ها به عنوان “سرویس بهداشتی” استفاده کنند.
به دلیل نبود حتی یک شیر آب جداگانه زندانیان برای شستشوی لباس و ظروف خود باید از همین حمام و سرویس بهداشتی استفاده کنند. روزانه به اصطلاح “سه وعده” غذایی در سلف سرویس این زندان ارائه می شود
مجددا از پرداختن به وضعیت بهداشتی سلف سرویس و کیفیت غذا اجتناب می کنیم و تنها این که در هفته گذشته به دلیل کمبود جیره غذایی، چندین بار وعده نامبرده به بسیاری از زندانیان نرسید. وعده مذکور نیز اغلب دو قرص نان خشک و یک سیب زمینی، و یا مقدار بسیار اندکی ماکارونی را شامل می شود. از آنجا که بسیاری از زندانیان کم سن و سال حتی زیر ۱۸ سال نیز در این زندان نگهداری می شوند، به وضوح می توان مشکل سوءتغذیه جدی را در میان بسیاری ز زندانیان مشاهده کرد.
بگذریم از نحوه برخورد مسئولین سلف سرویس، نگهبانان و … که با توهین آمیز ترین شکل ممکن زندانیان را خطاب کرده و مرتب نهیب می زنند. و باز بگذریم از عدم وجود امنیت جانی در سلف سرویس،به خاطر درگیری های زیادی که بر سر غذا به وجود می آید. تا جایی که غذاخوری زندان از جانب زندانیان به طعنه “کتک خوری” نامیده می شود.
در زندان های دیگر اغلب مکانی تحت عنوان فروشگاه جهت تهیه مایحتاج ضروری زندانیان از مواد خوراکی تا بهداشتی در نظر گرفته می شود که ما چنین چیزی را نیز در این زندان ندیده ایم.
محیط هواخوری زندان نیز فضایی ست که در حالت ایده آل ظرفیت چند ده نفر را داراست که همیشه به عنوان محل هواخوری
بیش از ۴۰۰ نفر استفاده می شود. محیطی با دیوار های سیمانی بلند که هیچ شباهتی با هواخوری زندان هایی همچون اوین و رجایی شهر ندارد. بزرگ ترین لطف مسئولین این زندان به زندانیان اجازه ی دوبار استفاده از آب جوش جهت نوشیدن چای است، که در هفته گذشته و بر اثر پرتاب ظرف آب جو ش به سمت یکی از زندانیان، چند تن از ایشان دچار جراحت جدی شدند.
تنبیهات بسیار شدید و برخوردها و درگیری های میان زندانیان بسیار دور از شان و مقام و منزلت انسان است. چرا که از خود می پرسیم در کجای دنیا نتیجه ی درگیری بر سر آب جوش و تنبیه متعاقب آن کشیدن ناخن های دستان یک زندانی باشد؟ در کجای دنیا عده ای مرد باتوم به دست را به بند نگهداری زنان زندانی به قصد ضرب و شتم می فرستند؟ در کجای دنیا کودکان ۱۴ و ۱۵ ساله را در چنین شرایطی نگهداری می کنند؟
دریغا که شرمساریم از آنچه در اطرافمان می گذرد و دو چندان شرمساریم از آن که نظیر چنین فجایع غیر انسانی در مملکت ما به وقوع می پیوندد. کشوری که کباده ی تاریخ و فرهنگ و هنرش، دبدبه ی اسلام گرایی و انسان دوستی اش گوش فلک را کر کرده است.
ما زندانیان سیاسی زن زندان قرچک ورامین پس از مشاهده ی شرایط فعلی تلاش های بسیار کرده ایم تا موارد مذکور را که تنها به مثابه ی قطره ای از دریای بی عدالتی ها و بی قانونی های موجود در این زندان بوده است را به عرض مقامات زندان برسانیم.
تا به امروز تنها صحبت از انتقال به بند زندانیان مالی، در راستای “کنترل تراکم جمعیت سوله ها” بوده است. اگرچه بند زندانیان مالی نیز تنها سوله ای ست با شرایط مشابه، که کاملا با محل نگهداری فعلی مرتبط بوده و هیچ برتری ای بر جایگاه فعلی ندارد اما مشکل ما تنها اجرای حقوق زندانیان نیست، که اگرچه آن را نیز حق مسلم خود می دانیم اما با توجه به آنچه ذکر شد، سخن از بدیهی ترین حقوق انسانی، زندانیانی ست که جملگی به قصد تادیب و تربیت بدین جا فرستاده شده اند.
مگر آنکه مسئولین قضایی کشور، تمام آنچه شرع و قانون و اخلاق بدان معتقد است را به گوشه ای افکنده باشند، و سیستم نظارتی خود را بر این اصل استوار کرده باشند که تمامی مجرمین، از کوچک ترین مرتکبین به جرم تا بزرگ ترینشان مستحق مرگ اند. که اگر چنین بود امر به معروف و نهی از منکر به چه منظور به عنوان یکی از اساسی ترین مبانی شریعت اسلام شناخته شده است؟ قانون اساسی، آیین دادرسی کیفری و قانون مجازات را برای چه و که تدوین کرده اند؟ در ابتدای این عریضه، وجدان های بیدار را خطاب قرار دادیم، دگرباره از مقامات جمهوری اسلامی ایران، مجامع حقوق بشری، آیات و مراجع عظام تقلید، خواهشمندیم، تا به وظیفه ی شرعی، انسانی و اخلاقی خود عمل نمایند وخواستار رسیدگی به وضعیت نگهداری زندانیان زن در زندان قرچک ورامین شوند.
در پایان خاطر نشان می شویم که در ابتدای مشاهده این وضعیت و هتاکی ها و برخوردهای غیر قانونی ای که با زندانیان می شد، تصمیم به اعتصاب غذا گرفتیم، و کماکان بر این حق خود اصرار می ورزیم که در صورت تداوم شرایط فعلی، بیمی برای گذشتن از جان خود نداریم که اگر داشتیم هیچ کدام امروز در این جا نبودیم. اگرچه تجربه به ما ثابت کرده است که بی ارزش ترین چیز در زندان، جان آدمی ست. آن هم چنین زندانی، که اساس وجودش نه قانون، نه نظام جمهوری اسلامی، نه مقامات قضایی که اصل انسانیت را به زیر سوال می برد. به هر روی دست به دامان وجدان های بیدار شده ایم تا اگر ذره ای انسانیت در وجودمان باقی مانده باشد، در برابر این بی حرمتی ها به شان و منزلت انسانی که ملائک بر او سجده برده اند سکوت نکنیم.
زندانیان سیاسی زن در زندان قرچک ورامین

ادامه روزه های اعتراضی سیدمصطفی تاج زاده

سید مصطفی تاج زاده با اعتراض به محدودیتهای غیرقانونی اعمال شده در خصوص وی اعلام کرد که کماکان به روزه های اعتراضی خود که از آذر ماه آغاز شده ادامه خواهد داد.

به گزارش تحول سبز، تاج زاده که یک روز پس از انتخابات سال ۸۸ دستگیر شده بود، پس از گذراندن ۹ ماه زندان که نیمی از آن در سلول انفرادی بود به مرخصی آمد اما در پی شکایت از کودتاگران انتخاباتی و به دلیل امتناع از پس گرفتن این شکایت در میانه مرخصی و در حالی که تحت درمان قرار داشت به زندان برگردانده شد.

تاج زاده گفته است: کمیته ای بیرون از اختیارات مدیریت و پرسنل اداری زندان محدودیت های غیرقانونی را به وی تحمیل کرده اند و مسئولان و نگهبانان زندان نقشی در این برخوردهای غیر قانونی ندارند. اعضای این کمیته که گویا حساسیت ویژه ای نسبت به تاجزاده دارند، تا بحال حاضر نشده اند اجازه انتقال وی به بند عمومی زندان اوین را صادر کنند و با نگهداری تاج زاده در قرنطینه کامل از تماس وی با دیگر زندانیان جلوگیری می کنند.

این در حالی است که پس از انتقال تاجزاده به قرنطینه، حق ملاقات منظم و هفتگی وهمچنین امکان تماس تلفنی وی قطع شده است و اجازه دسترسی به روزنامه ها و مجلات درخواستی خود را نیز ندارد. همچنین با گذشت نزدیک به ۵ ماه از توصیه پزشکان زندان مبنی بر ضرورت انجام “ام. آر. آی” هنوز اجازه این امر صادر نشده است.

بر اساس این گزارش، فشار های وارده بر این فعال سیاسی به حدی است که وی با وجود بیماری و مشکلات جسمی خود اعلام کرده است از آذرماه سال گذشته در اعتراض به اینگونه برخوردهای غیر قانونی دست به روزه اعتراضی زده است و تا زمانی که از حقوق قانونی خود برخوردار نشود به روزه داری ادامه خواهد داد.

نماینده بویراحمد: ادغام کتابخانه ملی با نهادهای دیگر دارای مبانی درست علمی نیست

سخنگوی کمیسیون فرهنگی مجلس ادغام کتابخانه ملی با نهاد کتابخانه‌های عمومی را اقدامی غیرعلمی و کارشناسی نشده دانست و خاطرنشان ساخت: این ادغام به لحاظ مبنایی ایراد دارد.

ستار هدایت خواه در گفت‌وگو با خانه ملت، درباره ادغام سازمان اسناد و کتابخانه ملی با نهاد کتابخانه‌های عمومی کل کشور با بیان این که این ادغام از جهات مختلف ایراد و اشکال دارد، گفت: سازمان اسناد و کتابخانه ملی یک نهاد دولتی است در حالی که نهاد کتابخانه‌های عمومی یک ارگان عمومی غیردولتی است و از این رو به لحاظ ماهیتی با هم متفاوت هستند و ادغام آنها از نظر مبنایی و حقوقی و قانونی درست نیست.

نماینده مردم دنا و بویراحمد در مجلس افزود: یا باید براساس مصوبه‌ای، کتابخانه ملی را یک نهاد عمومی غیردولتی تعریف کرد که با توجه به وظایف و اهدافی که برای تشکیل این سازمان تعریف شده، این امر به مصلحت نیست و یا باید نهاد کتابخانه‌های دولتی بشود که با توجه به این که مصوبه مجلس و قانون است، قابل ملغی شدن نیست.

وی با تاکید بر این که این ادغام به لحاظ مبنایی اشکال دارد، توضیح داد: اشکال دیگر از نظر شرح وظایف و فعالیت این دو دستگاه است، زیرا نهاد کتابخانه‌های عمومی مشغول فعالیت در سراسر کشور و در ارتباط با همه روستاها و شهرها و بخش‌های مختلف کشور است و از بودجه‌های خیرین و بخش‌های غیردولتی استفاده می‌کند؛‌ در حالی که سازمان اسناد و کتابخانه ملی در مرکز کشور مستقر است و شرح وظایف متفاوتی دارد.

سخنگوی کمیسیون فرهنگی با اشاره به این که تامین کتاب و ترویج فرهنگ کتابخوانی وظیفه نهاد کتابخانه‌های عمومی است، اظهار کرد: به صرف تشابه اسمی نمی‌توان این دو نهاد را با یکدیگر ادغام کرد، زیرا این ادغام دارای شرایط و مبنای دولت علمی و کارشناسی نیست؛ به هر حال سازمان اسناد و کتابخانه ملی یک بحث حاکمیتی است و جایگاه بسیار وسیعی دارد و اهمیت آن می‌طلبد که به عنوان یک سازمان مستقل باشد تا بتواند به اهدافی که برای آن در اساسنامه مربوطه تعریف شده است، دست پیدا کند.

هدایتخواه با بیان این که شان و جایگاه حقوقی و اهدافی که برای هر کدام از این دو نهاد سازمان اسناد و کتابخانه ملی و کتابخانه‌های عمومی تعریف شده، متفاوت است، تصریح کرد: این کار از مبنا ایراد دارد و اگر هر دستگاه دیگری نیز همچون مجلس خواستار آن می‌شد، عملی اشتباه بود زیرا توجیه علمی و کارشناسی برای این کار وجود ندارد.

نماینده لنگرود: دولت در ساخت مسکن به بخش خصوصی اعتماد کند

عضو کمیسیون عمران مجلس، با بیان این که طرح مسکن مهر، نمی‌تواند قیمت مسکن در کشور را کاهش دهد، پافشاری دولت برای کنترل بازار مسکن را موجب افزایش قیمت آن خواند و گفت: عقد قرارداد دو ساله برای اجاره مسکن اجرایی نمی‌شود.

“مهرداد بائوج‌لاهوتی” در گفت‌وگو با خبرنگار خانه ملت، با بیان این که عقد قرارداد دو ساله برای اجاره و رهن مسکن، سیاست مناسبی برای کاهش بهای اجاره و رهن مسکن نیست، تصریح کرد: هیچ فردی نمی‌تواند از روی اجبار خانه خود را اجاره دهد یا خانه‌ای را برای زمان مشخص اجاره کند.

نماینده مردم لنگرود در مجلس شورای اسلامی، اظهار کرد: پافشاری دولت برای دخالت در قیمت مسکن به جای کاهش قیمت مسکن باعث افزایش قیمت آن در کشور شده است.

سرنوشت خانه‌های خالی در انتظار قراردادهای دو ساله مسکن

بائوج‌لاهوتی اظهار کرد: ناتوانی مردم در خرید مسکن، تقاضا را برای اجاره و رهن آن افزایش می‌دهد و این موضوع تعادل بازار عرضه و تقاضای مسکن را به هم می‌ریزد؛ دولت باید با طراحی سیاست‌های مناسب توان خرید مردم را افزایش دهد و تعادل را به بازار عرضه و تقاضای مسکن باز گرداند.

مسکن مهر پاسخ‌گوی نیاز مردم نیست

وی با بیان این که اجرای طرح مسکن مهر یکی از طرح‌های مناسب دولت برای متعادل کردن بازار مسکن و تأمین نیاز مردم بوده است، گفت: طرح مسکن مهر پاسخ‌گوی تمام نیاز مردم به مسکن نیست.

این نماینده مردم در مجلس تصریح کرد: در کشور سالانه یک میلیون واحد مسکونی باید ساخته شود تا نیاز مردم برای خرید مسکن برطرف شود؛ بر اساس طرح مسکن مهر سالانه ۲۰۰ هزار واحد مسکونی در کشور ساخته می‌شود و با توجه به این موضوع این طرح نمی‌تواند قیمت مسکن در کشور را کاهش دهد.

دولت در ساخت مسکن به بخش خصوصی اعتماد کند

وی درباره راهکارهای مناسب برای تأمین مسکن مورد نیاز کشور، اظهار کرد: دولت باید با جمع‌آوری سرمایه‌های سرگردان در جامعه و بها دادن به بخش خصوصی درصد چشمگیری از این نیاز را برطرف کند.

رویای خرید مسکن با وام ۲۰ میلیون تومانی

بائوج‌لاهوتی با بیان این که مبلغ ۲۰ میلیون تومان رقم مناسبی برای تسهیلات خرید مسکن نیست، افزود: قیمت یک مسکن ۱۰۰ متری در تهران دست‌کم یکصد میلیون تومان ارزش دارد و ۲۰ میلیون تومان تسهیلات نمی‌تواند تأمین کننده منبع مالی برای خرید مسکن باشد.

عضو کمیسیون عمران مجلس تصریح کرد: دولت باید با برنامه‌ریزی مناسب میزان تسهیلات خرید مسکن را افزایش دهد.

دولت برای کنترل و کاهش قیمت اجاره و رهن مسکن قانون عقد قرارداد دو ساله اجاره مسکن را در تاریخ (سه‌شنبه ۶ اردیبهشت) تصویب کرد؛ این در حالی است که برخی از کارشناسان مسکن اجرایی شدن این طرح را نشدنی می‌دانند و بر این باور هستند که این طرح نمی‌تواند قیمت مسکن را در بازار کنترل کند.

نماینده گرگان: واردات بی‌رویه شیر خشک دامداران را مستاصل کرده است

نماینده مردم گرگان و آق قلا در مجلس با بیان اینکه کارخانجات به‌جای استفاده از شیر تولید شده دامداران روی به خرید شیرخشک آورده‌اند، گفت: دامداران دیگر برای تولید انگیزه‌ای ندارند.
“عبدالحسین ناصری” در گفت‌وگو با خبرنگار خانه ملت ، با بیان اینکه یکی از بزرگ‌ترین معضلات دامداران ما واردات بی‌رویه شیر خشک به کشور است، افزود: وقتی شیر خشک با قیمت ارزان و بیش از حد وارد کشور می‌شود، به‌طورحتم کارخانجات تولید شیر به خرید شیرخشک روی می‌آورند.
نماینده مردم گرگان وآق‌قلا در مجلس شورای اسلامی، تصریح کرد: وقتی کارخانجات از خرید شیرخشک بی‌نیاز می‌شوند، شیر تولید شده از‌سوی دامداران بی‌استفاده می‌ماند و این موضوع بدهکاری و ورشکستگی دامداران را در پی دارد.
وی درباره نبود خرید تضمینی شیر از‌سوی دولت، گفت: به استناد ماده بیست آیین‌نامه مجلس که به جهاد کشاورزی ارائه شده دولت موظف است که هر سال شیر و سایر مواد لبنی را تضمینی بخرد که اگر این قانون اجرا شود، بسیاری از مشکلات دامداران حل خواهد شد.
وی درباره معضل اشتغال کارگران دامداری، گفت: اشتغال‌زایی در زمینه دامداری از بین رفته و تعداد کارگران دامداری‌ها از چند کارگر به یک کارگر رسیده است که این باعث تاسف است.
ناصری درباره مواد اولیه مورد نیاز دامداری‌ها، گفت: پنجاه درصد اقلام مصرفی دامداری شامل یونجه، کاه و جو تا بیست درصد قیمتشان پایین آمده، اما در مقابل پنجاه درصد دیگر شامل ذرت، سویا، پنبه دانه و کنجاره تا چهل درصد نیز افزایش قیمت داشته است.
سخنگو کمیسیون شورا‌ها و امور داخلی کشور مجلس، ادامه داد: قیمت دارو نیز برای دامداری‌ها هر روز در حال افزایش است و این در حالی است که یارانه‌های داروهای دامپزشکی نیز برداشته شده و به قیمت خریداری شده برای دامدار تمام می‌شود.
۸۷۰ هزار راس گاو در دامداری‌های کشور ثبت شده‌اند که سهم استان گلستان در تولید شیر آن‌ها شش هزار و ۷۰۰ تا هفت هزار تن در برآورد می‌شود.

خبرنگار ایرانی الجزیره در بند سازمان امنیت سوریه

با گذشت ۸ روز از بازداشت «دوروثی (هما) پرواز» خبرنگار ایرانی شبکهٔ الجزیره در سوریه، نگرانی‌ها از وضعیت او و خودداری مقامات سوری از ترخیص او در حال افزایش است.

به گزارش آفتاب، هما پرواز که برای پوشش ناآرامی‌های سوریه روز ۲۹ آپریل قطر را به مقصد دمشق ترک کرده بود، در بدو ورود به فرودگاه بین‌المللی دمشق توسط نیروهای امنیتی سوریه بازداشت شد. در این مدت، او از هرگونه ارتباط با دنیای بیرون منع شده است.

سخنگوی شبکه‌ٔ الجزیره اعلام کرده است: “ما نگران سلامتی و امنیت دوروثی هستیم و از آزادی هرچه سریع‌تر او را از دولت سوریه خواستاریم.” سازمان‌های بین‌المللی از جمله کمیته‌ٔ حفاظت از روزنامه‌نگاران و نیز سازمان خبرنگاران بدون مرز از جمله حمایت‌کنندگان از پویش آزادی برای هما پرواز هستند.

پیش از این، الجزیره از واکنش علی‌اکبر صالحی وزیر امور خارجه کشورمان به این مسأله گزارش داده بود. به گزارش الجزیره، صالحی در پاسخ به این سؤال که تعهد ایران در قبال خانم پرواز چیست، اظهار داشته است: “من امیدوارم این خبر صحت نداشته باشد اما در صورت صحت آن، ما از دولت سوریه تقاضا داریم به این موضوع رسیدگی کند.”

هما پرواز ۲۹ ساله و فرزند پدری ایرانی و مادری آمریکایی است. او متولد اکتبر ۱۹۷۱ در اصفهان، ایران است و دوران پس از کودکی خود را در کانادا سپری کرده است. پرواز فارغ‌التحصیل رشته‌ٔ ژورنالیسم از دانشگاه بریتیش کلمبیا و دانشگاه آریزونا است. روزنامه‌نگاری برای رسانه‌های ژاپن، آمریکا و کانادا و نیز فعالیت‌های آموزشی و پژوهشی در زمینهٔ روزنامه‌نگاری در دو دانشگاه هاروارد و کمبریج از سوابق اوست. او از سال ۲۰۱۰ همکاری با شبکهٔ الجزیره انگلیسی را آغاز کرده است.

اهواز بعد از ماه ها بلاتکلیفی صاحب شهردار شد

سرانجام بعد از مدتها بلاتکلیفی و حاشیه سازی، منصور کتان باف در جلسه غیر علنی  شورای شهر به عنوان شهردار جدید اهواز انتخاب شد تا اهواز هم بعد از ماه ها صاحب شهردار شود.

به گزارش خبرگزاری مهر، رئیس شورای شهر اهواز در این خصوص گفت: با حضور مسئولان استانی جلسه شورای شهر اهواز با حضور همه اعضا از جمله اسکندر زنگنه برگزار شد و در این جلسه منصور کتانباف به عنوان شهردار جدید اهواز انتخاب شد.

وی تاکید کرد: قرار است انتخاب شهردار اهواز به صورت رسمی روز یکشنبه در جلسه شورای شهر اهواز در محل شورای شهر انجام شود.

فلاحی مقدم با اشاره به اینکه شورای حل اختلاف مرکزی نظری درباره انحلال شورای شهر ندارد، گفت: با انتخاب شهردار و برطرف شدن مشکلات موجود در شورای شهر اهواز دیگر بحث انحلال شورای شهر منتفی است.

تعطیلی دومین کارخانه استحصال طلا و بیکاری ۲۰۰کارگر

با تعطیلی دومین کارخانه استحصال و فرآوری “طلا”ی کشور در “آق‌دره” شهرستان تکاب در جنوب استان آذربایجان‌غربی، بیش از ۲۰۰ نفر از کارگران آن، در حال حاضر شغل خود را از دست داده‌اند و کارگران این کارخانه برای انعکاس مشکلات خود به گوش مسئولان مربوطه و رفع آنها، اقداماتی از قبیل دیدار و گفت‌وگو با مسئولان سازمان صنایع و معادن آذربایجان‌غربی، ادارات‌کل کار و امور اجتماعی و تامین اجتماعی استان، رایزنی با مسئولان کارخانه “پویا زرکان” آق‌دره و فرماندار تکاب، نامه‌نگاریهای متعدد و حتی دادخواهی از مسئولان رده‌بالای نظام را تاکنون انجام داده‌اند.

به گزارش ایسنا، مسئولان کارخانه طلای آق‌دره، شکستگی یکی از قطعات اصلی دستگاه فعال در کارخانه را، علت تعطیلی این مشکل عنوان و اعلام کرده‌اند که این قطعه تا چهار ماه آینده تعمیر و مشکلات شغلی کارگران رفع خواهد شد.

اما برخی از کارگران و کارکنان کارخانه طلای آق‌دره تکاب، طی چند روز گذشته از انتشار شایعاتی مبنی بر تعطیلی دائمی این کارخانه یا تعدیل نیروی کار و حتی از سرگیری فعالیت کارخانه با حداقل نیروی کار خبر داده‌اند.

“علی سروی”، یکی از کارگران این کارخانه، گفت: از وقتی که خبر تعطیلی کارخانه به گوش کارگران رسید تا زمان رسمی تعطیلی، همه کارگران در تکاپوی به دست آوردن دوباره شغل خود بوده‌ و نگران چگونگی تامین معاش خانواده‌شان هستند.

وی افزود: ما از تمام مسئولان استانی و کشوری می‌خواهیم که اگر به فکر قشر کارگر هستند، نسبت به این قشر بی‌تفاوت نباشند و به وعده‌های خود در خصوص ایجاد اشتغال عمل کنند و مانع افزایش بیکاری کارگران شوند.

“حسن قربانی”، نماینده کارگران کارخانه طلای آق‌دره تکاب نیز، در گفت‌وگو با ایسنا، اظهار داشت: مسئولان کارخانه طلا هنگام تعطیلی‌ آن، مدت بیکاری کارگران را، موقتی و چهار ماهه اعلام کرده‌اند و در زمان تعطیلی فعالیت آنان نیز، به تمامی کارگران تعهدنامه بازگشت به کار، پس از تعمیر قطعه اصلی دستگاه فعال در کارخانه را داده‌اند.

وی یادآور شد: البته بر اساس این تعهدنامه، کلیه کارگران کارخانه طلا پس از تعمیر و راه‌اندازی دستگاه آن، بر سر کار خود حاضر خواهند شد، اما شایعاتی که در بین کلیه کارگران مبنی بر تعدیل نیروی کار بعد از به راه افتادن دوباره کارخانه وجود دارد، تمام کارگران را ناامید و ناراحت کرده است.

قربانی خاطرنشان کرد: طی این مدت کارگران بیکار شده، می‌توانند طبق ضوابط از مزایای بیمه بیکاری بهره‌مند شوند.

بر اساس این گزارش، با توقف فعالیت کارخانه استحصال و فرآوری طلای “پویا زرکان” “آق‌دره” تکاب، فعلا بیش‌از ۲۰۰ نفر از کارگران و کارکنان آن، شغل خود را از دست داده‌اند و این میزان ۹۵ درصد کارکنان فعلی کارخانه را شامل می‌شود البته، مسئولان کارخانه از بیکاری ۳۰ درصدی کارگران خبر داده‌اند.

“عباس احمدی نیری”، مدیرعامل کارخانه فرآوری و استحصال طلای آق‌دره تکاب نیز، از وجود برخی موانع برای خرید یکی از قطعات اصلی دستگاه فعال در کارخانه طلا خبر می‌دهد و می‌گوید: چرخ‌دنده آسیاب بزرگ که به‌عنوان قلب دستگاه کارخانه عمل می‌کند، دچار نقص فنی شده است و به‌علت وجود برخی مشکلات، خرید آن از کشورهای خارجی مشکل و زمان‌بر خواهد بود.

وی افزود: تا پیش از خرید این قطعه اصلی، بخشهای آسیب‌دیده دستگاه کارخانه طلای آق‌دره به‌طور موقت تعمیر خواهد شد و کارخانه بازگشایی می‌شود.

فرماندار شهرستان تکاب نیز، از تعیین ضرب‌الاجل و مهلت ویژه ‌۲ ماهه به مسئولان کارخانه برای تعمیر و تجهیز کارخانه طلای آق‌دره خبر داد.

“محمدعلی داعی”، افزود: طی تماسها و دیدارهایی که با مسئولان کارخانه استحصال طلا انجام شده و بر اساس مصوبات کمیسیون کارگری، باید عملیات تعمیر و تجهیز قطعات آسیب‌دیده کارخانه، تا مدت دو ماه آینده صورت گیرد.

وی با تاکید بر اینکه مسئولان کارخانه طلای آق‌دره تکاب موظفند در پایان این مدت ‌۲ ماهه، حتماً فعالیت استحصال و فرآوری طلا را از سر بگیرند، افزود: با بازگشایی مجدد کارخانه طلای آق‌دره تکاب، کلیه کارگران و کارکنان بیکار شده این کارخانه، سر کار خود باز خواهند گشت.

وی از مسئولان کارخانه طلای آق‌دره تکاب خواست، نسبت به تعمیر، تجهیز و راه‌اندازی مجدد فعالیت کارخانه طلای آق‌دره تکاب، سرعت عمل و جدیت به خرج دهند.

داعی گفت: دستگاههای اجرایی تکاب به طور مستمر مسایل مربوط به کارگران کارخانه طلای آق‌دره و تحقق مطالبات آنان و ضرورت بازگشت به کار کلیه کارگران را، پیگیری می‌کنند.

فرماندار تکاب همچنین برخی شایعات پیرامون توقف دائم فعالیت کارخانه طلای آق‌دره را رد کرد و خبر تعطیلی قطعی این کارخانه را تکذیب کرد.

وی یادآور شد: کلیه شایعات مربوط به تعطیلی دائمی این کارخانه صحت نداشته و این تعطیلی موقتی بوده و با انجام تعمیرات اساسی، فعالیت آن از سر گرفته خواهد شد.

کارخانه فرآوری و استحصال طلای آق‌دره، از سال ۱۳۸۳ در ۳۰ کیلومتری شهر تکاب در جنوب استان آذربایجان‌غربی، با ظرفیت تولید سالانه ۲٫۲ تن طلای ۲۴ عیار فعالیت می‌کند که بعد از معدن “موته” اصفهان، به‌عنوان دومین معدن طلای کشور و یکی از معادن بزرگ طلای خاورمیانه محسوب می‌شود.

فعالیت معدن طلای آق‌دره در حالی متوقف شده که پروانه بهره‌برداری از این معدن در سال ۱۳۷۸ به مدت ۱۵سال صادر شده است و اجازه بهره‌برداری و استخراج از این معدن طلا، تا سه سال دیگر یعنی تا سال ۱۳۹۳ وجود دارد.

گرامیداشت یاد معلم جانباخته فرزاد کمانگر

در آستانه سالگرد اعدام فرزاد کمانگر، معلم و زندانیِ سیاسی کُرد، کمیته اطلاع رسانی جنبش سبز(شاخه کردستان)، جهت گرامیداشت یاد وی بیانیه ای صادر کرده و خواستار ادای احترامِ معلمان سراسر کشور در سالروز اعدام آن معلم جانباخته شد.
به گزارش جرس، کمیته اطلاع رسانی جنبش سبز– شاخه کردستان، در ابتدای بیانیه خود با انتشار بخشی از رنجنامۀ فرزاد کمانگر که آنرا قبل از اعدام نگاشته بود، به نقل از وی آورده است “امروز که قرار است زندگی را از من بگیرند با عشق به همنوعانم، تصمیم گرفته ام اعضای بدنم را به بیمارانی که مرگ من می تواند به آنها زندگی ببخشد هدیه کنم. قلبم در سینه کودکی بتپد تا فردایی نه چندان دور، معلم روستایی کوچک شود و هر روز صبح، بچه ها با لبخندی زیبا به پیشوازش بیایند و او را شریک همه شادی ها و بازی های خود بنمایند شاید آن زمان، کودکان، طعم فقر و گرسنگی را ندانند و در دنیای آنها، واژه های زندان، شکنجه، ستم و نابرابری، معنایی نداشته باشد.
فرزاد کمانگر- بند امنیتی ۲۰۹ زندان اوین
متن کامل این بیانیه به شرح زیر است:
رنج نامه فرزاد کمانگر، گویای نگرش خشونت ورزان و ناقضان حق حیات نسبت به دگراندیشی و تغییر طلبی است. سال گذشته و در چنین روزی، پس از سه سال تحمل ناجوانمردانه ترین شکنجه ها، دایه سلطنه، فرزندش و شاگردان فرزاد، معلمشان را از دست دادند، اما، کردستان در این روز، بار دیگر چوبه های اعدام را شرمسار کرد تا بگوید فریاد آزادی خواهی و حق طلبی را با هیچ طناب داری نمی توان حلق آویز و خفه نمود. به همین مناسبت، کمیته اطلاع رسانی جنبش سبز – شاخه کردستان، ضمن تبریک به خانواده این معلم شهید و مردم کردستان و ایران، با اعلام حمایت از بیانیه شورای هماهنگی راه سبز امید و کانون صنفی معلمان استان کردستان، خواستار آزادی بی قید و شرط تمامی اعضای در بند کانون صنفی معلمان است.
این کمیته یادآور می شود جنبش سبز ایران، خواسته های معلمان را به عنوان اصلی ترین مطالبات خود پیگیری می نماید و خواهان تغییرات اساسی و بنیادی در حوزه آموزش کشور است. لذا، از تمامی معلمان می خواهد جهت ادای احترام به همکاران فقید و دربند خود، کلاس های درس روز ۱۹ اردیبهشت ماه را با دو دقیقه سکوت شروع نمایند تا به وظیفه انسانی و اخلاقی خود در قبال نسل بیدار، آگاه و پرسشگر آینده عمل کرده باشیم.
لازم به ذکر است است فرزاد کمانگر و چهار زندانی سیاسی دیگر، به اتهامات امنیتی، در نوزدهم اردیبهشت ماه سال گذشته در زندان اوین به جوخه های اعدام سپرده شدند.

سرنوشت دردناک دانشمند نخبه ایرانی در بند ۳۵۰

امید کوکبی، دانشمند جوان و نخبه ایرانی که دانشجوی فوق دکترای فیزیک اتمی با گرایش لیزر در دانشگاه تگزاس آمریکاست، در بند ۳۵۰ زندان اوین به سر می برد.
به گزارش کلمه، وی که از هموطنان اهل سنت و ترکمن است و هیچ گونه سابقه فعالیت سیاسی ندارد، بهمن ماه سال ۸۹ هنگامی که برای دیدار با خانواده اش به ایران سفر کرده بود، بازداشت و به بند ۲۰۹ زندان اوین منتقل و بیش از یک ماه در سلول انفرادی نگه داشته و سپس به بند ۳۵۰ منتقل شد.
کوکبی که به «ارتباط با دولت متخاصم» و « کسب درآمد نامشروع» متهم شده است، از بزرگترین نخبگان فیزیک اتمی جهان است و پیش بینی می شود در سالهای آینده به یکی از بزرگترین دانشمندان این رشته تبدیل شود، اما در صورت تداوم حضور در زندان این فرصت برای وی و کشور از بین خواهد رفت. امری که به نظر می رسد بخش هایی از وزارت اطلاعات با برنامه ریزی قصد آن دارند، چه گرایشی در این وزارتخانه عزم خود را جزم کرده تا از رشد علمی نخبگان ایرانی که اقلیت قومی یا مذهبی هستند ممانعت به عمل آورد.
امید کوکبی یکی از نخبگان المپیادی ایران است که حتی در دیداری که همراه با سایر نخبگان المپیادی با مقام رهبری ایران داشتند از وی تقدیر شده بود. وی با کسب رتبه ۲۹ در کنکور توانست به طور همزمان در دو رشته فیزیک و مکانیک در دانشگاه صنعتی شریف تحصیل کند.
کوکبی پس از اخذ لیسانس به دلیل سطح بالای نمرات درسی اش، برای ادامه تحصیل با پیشنهادات زیادی از سوی دانشگاه های برجسته دنیا مواجه شد.
وی فوق لیسانس خود را در آلمان و دکتری را در اسپانیا در رشته فیزیک اتمی در گرایش لیزر کسب کرد. پس از اتمام دکتری مجددا از وی برای ادامه تحصیل دعوت به عمل آمد که با توجه به این که دانشگاه تگزاس آمریکا بالاترین سطح علمی را در رشته فیزیک اتمی در میان دانشگاههای دنیا داراست در سال ۲۰۱۰ به این دانشگاه رفت.
وی در دوران تحصیل خود چندین بار برای دیدار با خانواده خود به ایران سفر کرده بود اما در آخرین سفر در بهمن سال ۸۹ هنگام برگشت در فرودگاه امام خمینی بازداشت و به بازداشتگاه ۲۰۹ مربوط به وزارت اطلاعات منتقل شد. وی بیش از یک ماه در سلول انفرادی و یک ماه دیگر در سلول های چند نفره ۲۰۹ در حبس بوده و بازجویی های طولانی شد.
از نکات قابل توجه دوران بازجویی کوکبی آن است که از وی سوال شده چرا دوت آمریکا به تو ویزا می دهد؟ وی پاسخ داده چون من دانشجوی آنجا هستم. پرسیده اند که هنگام درخواست ویزا در سفارت آمریکا چه چیزی بیان کرده است؟ وی پاسخ داده از دلیل من برای ادامه تحصیل در آنجا سوال کرده اند که من گفته ام به دلیل علاقه ام به این رشته و کبود امکانات این رشته در ایران بوده است، بر اساس این پاسخ ها وزارت اطلاعات کوکبی را به «ارتباط با دولت متخاصم» متهم کرده است. همچنین در بازجویی ها از وی پرسیده شده چرا دانشگاه هزینه سفرهای تو به ایران را می دهد که وی پاسخ داده، این یک عرف است که هزینه های سفرها و کنفرانس های چهره های علمی را می پردازند که بنا بر این پاسخ به وی اتهام “کسب درآمد نامشروع” تفهیم شده است.
از دیگر نکات گفتنی بازجویی وی آن است که شفاها به این چهره علمی ناآشنا با مسایل حقوقی و بازجویی سوالاتی را مطرح می کردند و از وی پاسخ کتبی طلب می کردند، سپس برگه را از وی می گرفتند تا به گونه ای سوال را تنظیم کنند که بتوان از پاسخ داده شده، جرم استنتاج کرد. این البته شیوه ای است که درباره بسیاری از متهمان دیگر نیز در نهایت بی اخلاقی و بی قانونی به کار گرفته شده است. در نتیجه این شیوه کثیف برگه های تکنویسی از وی درباره اساتید دانشگاه شریف اخذ کرده و پاسخ های عادی وی را به عنوان اینکه وی اعتراف کرده که این اطلاعات را به دولت متخاصم داده، در پرونده وی گنجانده اند.
از دیگر رفتار غیرقانونی و ناجوانمردانه با کوکبی آن است که با توجه به شخصیت عاطفی وی، در دوران بازجویی بارها تهدید شده که در صورت عدم همکاری، خانواده اش بازداشت خواهند شد.
آخرین خبر درباره پرونده وی حاکی است که پس از ۸۸ روز از دوران بازداشت، بازپرس بیگی پس از تفهیم اتهامات به وی گفته که توسط قاضی صلواتی که در بین قضات دادگاه انقلاب به صدور سخت ترین احکام مشهوراست محاکمه خواهد شد تا آخرین حلقه از برنامه وزارت اطلاعات در ممانعت از رشد علمی اقلیت های قومی و مذهبی درباره این جوان ۲۹ ساله ایرانی تکمیل شود و وی دوران بلوغ فکری خود را در عزتکده ۳۵۰ اوین بگذراند. کسی که حتی در دوران تحصیل در خارج از کشور ارتباط خود با اساتید ایرانی از جمله در دانشگاه شریف حفظ کرده و بارها به همراه آنها یا به تنهایی مقالات علمی را در برجسته ترین نشریات علمی پژوهشی به عنوان یک دانشمند ایرانی منتشر کرده است.

کلمه

عکس یادگاری رئیس صدا و سیمای جمهوری اسلامی با مجسمه آزادی

عکسی از عزت الله ضرغامی زیر مجسمه آزادی در نیویورک در حالی منتشر شده است که پیش از این عکسهایی از حميد بقايي، معاون اجرايي احمدي‌نژاد در آمریکا منتشر شده بود.

دیدار جمعی از دانشجویان با خانواده عبدالله مومنی به مناسبت روز معلم

جمعی  از  دانشجویان و فعالین سیاسی به مناسبت روز معلم با خانواده عبدالله مؤمنی یکی از معلمان دربند دیدار کردند.

در این دیدار که عصر روز دوشنبه برگزار شد؛ دانشجویان و حاضرین از خاطرات خود با عبدالله مؤمنی  گفتند.
یکی از حاضرین از نقش تأثیر گذار عبدالله مؤمنی در میان تشکل ها و فعالین دانشجویی گفت و اینکه رفتار ایشان به گونه ای بوده است که برای همه فعالین دانشجویی تبدیل به یک الگو شده است.
فاطمه آدینه‎‌وند همسر آقای مؤمنی گفت: «عبدالله همواره در معلمی عذاب وجدان داشت و نگران شاگردانش بود و این  را من از نزدیک مشاهده می کردم. او هیچ وقت از کسی کورکورانه اطاعت نمی کرد.»

شایان ذکر است که رویحه‌ی بالای خانواده مؤمنی سبب خوشحالی جمع شده بود.
برخی از دانشجویان نیز با اشاره به ایام انتخابات و حضور خود در ستاد انتخاباتی مطالبه محوران آقای کروبی (شهروند آزاد) از زحمات  شبانه  روزی عبدالله مومنی در ستاد شهروند  آزاد و نقش  مهم  او  در به وجود  آوردن گفتمان مطالبه محوری گفتند.
در ادامه این دیدار همسر عبدالله مومنی با اشاره به ملاقات های هفتگی رو حیه ایشان را بسیار بالا توصیف کرد و گفت او همچنان امیدوار است.

منبع: ادوارنیوز

درگیری بسیجیان با نیروی انتظامی در ورزشگاه آزادی

تعدادی از بسیجیان شعاردهنده علیه آل‌سعود در ورزشگاه آزادی بازداشت شدند که این بازداشت با اعتراض مقامات نظامی جمهوری اسلامی، از جمله سردار احمدی مقدم شده است.

 

 

 

بی اطلاعی از وضعیت هادی کیکاووسی، روزنامه نگار

بیش از یک ماه  است که از وضعیت هادی کیکاووسی  روزنامه نگار، نویسنده و فعال ستاد شهروند آزاد مهدی کروبی  پس از هجوم ماموران امنیتی به منزل پدری وی در بندرعباس خبری در دست نیست.

به گزارش دانشجو نیوز،  کیکاووسی فعال ستاد شهروند آزاد مهدی کروبی و از خبرنگاران روزنامه های سابق "صبا" و "ارمغان بندر" در بندرعباس و روزنامه "شرق" بوده است.

آقای کیکاووسی علاوه بر فعالیت در عرصه رسانه ای و سیاسی صاحب اثر دو کتاب داستان  ونویسنده وبلاگ "اهل هوا" نیز می باشد.

این روزنامه نگار به دلیل فعالیت هایش در ستاد انتخاباتی شهروند آزاد مهدی کروبی در استان هرمزگان در روز انتخابات دستگیر و دو هفته پس از آن با قرار وثیقه ۵۰ میلیون تومانی آزاد شد. وی دو ماه بعد در دادگاه انقلاب اسلامی بندر عباس  به جرم اقدام علیه امنیت ملی از طریق تجمع و تبانی به منظور برگزاری تجمعات غیر قانونی ، تبلیغ علیه نظام از طریق فعالیت در ستاد مهدی کروبی ، نشر اکاذیب به قصد تشویش اذهان عمومی به چهار سال حبس تعزیزی محکوم شد.

هادی کیکاووسی در دادگاه تجدید نظر از اتهام نشر اکاذیب به منظور تشویش اذهان عمومی تبرئه ، اما تهامات دیگرش توسط قاضی تجدید نظر تایید و به ۳ سال حبس قطعی محکوم شد.

۱۰ روز بعد از ابلاغ حکم، زمانی که وی در منزل پدری خویش در بندرعباس حضور نداشت مامورین اجرای احکام به منزل پدری وی هجوم اورده و تمامی اموال شخصی  وی را توقیف نموده اند. از آن تاریخ تا کنون اطلاعی از وضعیت آقای کیکاووسی در دست نیست .

فيلمهای جعفر پناهی و محمد رسول اف به جشنواره کن راه يافتند

دو فيلم از جعفر پناهی و محمد رسول اف – کارگردانهای ايرانی محکوم به زندان - به جشنواره فيلم کن سال ۲۰۱۱ راه پيدا کردند.

روز شنبه مسئوالان برگزاری جشنواره کن اعلام کردند که هر دوی اين فيلمها در شرايط «نيمه مخفی» تهيه شده اند. بنا به اين گزارش، «اين فيلم نيست» اثر جعفر پناهی در بخش مسابقه و فيلم «به اميد ديدار» ساخته محمد رسول اف در بخش نوعی نگاه اين جشنواره معتبر نمايش داده خواهند شد.
اين دو فيلمساز به شش سال حبس محکوم شده اند.

جشنواره فيلم کن در روز ۱۱ ماه مه – چهارشنبه هفته آينده – افتتاح خواهد شد

رادیو فردا

ستگیری رئیس روابط عمومی دادگستری زاهدان هنگام قاچاق مواد مخدر

زاهد شیخی، رییس روابط عمومی دادگستری زاهدان به دلیل حمل ۵٠٠ کیلوگرم مواد مخدر با خودروی دولتی دستگیر شده است.
به گزارش منابع خبری ایران شیخی مواد مخدر را که شامل ۴۵٠ کیلوگرم تریاک و ۵٠ کیلوگرم هرویین بوده با خودروی دولتی و حکم ماموریت و اسلحه حمل می کرده که در پاسگاه سهل آباد متوقف و مواد فوق کشف گردیده است.
سایت "سی میل" به نقل از یک منبع آگاه نوشته است که این موضوع بی‌ارتباط با تنش‌های اخیر میان آیت الله خامنه ای رهبر جمهوری اسلامی و محمود احمدی‌نژاد رئیس جمهور این کشور نیست چرا که به گفته وی، زاهد شیخی و برادرش از روسای ستادهای انتخاباتی احمدی‌نژاد در استان سیستان و بلوچستان بوده‌اند.
این منبع گفته است که این نخستین بار نیست که زاهد شیخی اقدام به قاچاق می کرده است. هنوز منابع رسمی گزارشی از دستگیری زاهد شیخی منتشر نکرده‌اند.
اختلاف بین رهبر جمهوری اسلامی ایران و احمدی نژاد پس از آن صورت گرفت که آیت الله خامنه ای با برکناری حیدر مصلحی وزیر اطلاعات مخالفت کرد.
در روزهای اخیر هواداران آیت الله خامنه ای به شکلی علنی به احمدی نژاد و نزدیکانش تاختند.
العربیه

ترس اصولگرایان از تقلب دولت در انتخابات مجلس

عضو فراکسیون اصولگرایان مجلس شورای اسلامی گفت: 9 نفری که قرار است رییس‌جمهور از بین لیست 13 نفره انتخاب کند در واقع کمک‌کار گروه 3 نفره حداد عادل، ولایتی و عسگراولادی هستند و وظیفه آن‌ها وحدت و پرهیز دولت از دخالت در انتخابات مجلس است.

اسدالله بادامچیان در گفت‌وگو با خبرنگار پارلمانی خبرگزاری دانشجویان ایران(ایسنا) با اشاره به انتشار لیست 13 نفره برای پیگیری اتحاد بین اصولگرایان، گفت: انتخاب این افراد به معنای دخالت آن‌ها در انتخابات نیست، بلکه آن‌ها تلاش می‌کنند روابط صحیحی بین دولت، به عنوان مجری انتخابات، حاکم باشد؛ چراکه ممکن است برخی اطرافیان دولت همچون استانداران، فرمانداران و بخشداران دخالت غیرمجاز در انتخابات انجام دهند لذا 9 نفر انتخابی رییس‌جمهور از بین این 13 نفر، قرار است کمک کار دولت باشند.

وی خاطرنشان کرد: دولت و به خصوص نزدیکان رییس‌جمهور باید از هرگونه فعالیتی که شائبه تاثیرگذاری در انتخابات مجلس نهم را داشته باشد، پرهیز نمایند.

بادامچیان اظهار کرد: پرهیز دولت از هرگونه تاثیرگذاری در انتخابات مجلس نباید همراه با دعوا و اختلاف باشد. آن‌ها باید با همراهی و با همفکری و با دقت بر این‌که کسی خارج از محدوده وظایفش عمل نکند در انتخابات آینده وارد شوند.

نماینده مردم تهران در مجلس شورای اسلامی با اشاره به گردهمایی پیشین جبهه پیروان خط امام(ره) و رهبری، گفت: این نوع گردهمایی‌ها و فعالیت‌های انتخاباتی در راستای ایجاد وحدت بین اصولگرایان و نزدیکی بیشتر اصولگرایان است که در همین راستا 9 نفری که قرار است از بین 13 نفر انتخاب شوند در جهت هر چه صحیح‌تر برگزار شدن انتخابات فعالیت می‌کنند.

وی گفت: بعد از بررسی لایحه بودجه در مجلس و با نزدیک‌تر شدن به موعد انتخابات، فعالیت‌های انتخاباتی سامان خواهد یافت و شاهد تحرکات بیشتری در بین اصولگرایان خواهیم بود.

خبر آنلاین

دانشگاه تهران و یک دانشگاه کره شمالی خواهرخوانده می‌شوند

خبرگزاری مهر گزارش داده است که سفیر تام الاختیار "جمهوری دموکراتیک خلق کره شمالی" در دیدار با رئیس دانشگاه تهران خواهان خواهر خواندگی دانشگاه تهران و دانشگاه کیم ایل سونگ شده است.
"جو این چول" سفر کره شمالی در ایران در دیدار با فرهاد رهبر رییس دانشگاه تهران، خواهان خواهر خواندگی دانشگاه تهران و دانشگاه کیم ایل سونگ شد و با اشاره به اینکه دانشگاه کیم ایل سونگ دانشگاه مادر در کره شمالی است افزود: "همکاری علمی بین دو کشور موجب گسترش همکاری دو کشور در زمینه های دیگر خواهد بود. وی همچنین خواستار تبادل تجارب بین دو کشور از طریق همکاری‌های دانشگاهی شد."
به گزارش دانشجو نیوز، سفر کره شمالی در ایران پیش از این گفته بود: "توسعه روابط همه جانبه ایران و کره شمالی گامی بزرگ برای مقابله با تحریم های آمریکا و ابرقدرت های غرب است." وی همچنین تحریم های جامه جهانی بر علیه کره شمالی و ایران را عدم تمایل امریکا به توسعه و پیشرفت "کشور های مستقل منطقه" تعبیر کرده بود.
در دیدار اخیر"جو این چول" با فرهاد رهبر، رییس دانشگاه تهران علاقه ‌مندی خود را برای امضای تفام‌نامه با دانشگاه کیم ایل سونگ اعلام کرده و گفته است: "با این تفاهم نامه ما از توان علمی همدیگر بیشتر آگاه می شویم و این می تواند مقدمه ای برای خواهر خواندگی دانشگاه تهران و دانشگاه کیم ایل سونگ باشد."
رئیس دانشگاه تهران همچنین گفته است که روابط ایران و کره شمالی  نه تنها بسیار گسترده و استراتژیک است بلکه "ایران و کره شمالی دو کشور متحد استراتژیک" هستند. وی با اشاره به مواضع مشترک دو کشور گفت: "لازمه این نزدیکی این است که روابط دو کشور گسترش یابد که مستحکم‌ترین این روابط می تواند رابطه علمی و فرهنگی باشد."

بیانیه جمعی از فعالان اجتماعی و سیاسی ایرانی در دفاع از مطالبات دموکراتیک مردم سوریه و دیگر کشور های عرب خاور میانه

جمعی از روشنفکران، اساتید دانشگاه، فعالان اجتماعی و سیاسی ایرانی با انتشار بیانیه ای اقدامات مداخله آمیز حاکمیت ایران در کشور های عربی و به ویژه همکاری با رژیم سرکوب گر سوریه را شدیدا محکوم کرده اند.

به گزارش دانشجو نیوز، در قسمتی از این بیانیه آماده است: «تلاش های ویژه جمهوری اسلامی در هدایت  مسیر تغییرات در کشور های عربی به سمت " بنیاد گرایی اسلامی"  با  دنباله روی  از دستورات رهبری جمهوری اسلامی  تحت عنوان مغشوش " بیداری اسلامی " بیراهه ای است که می کوشد به جای آلترناتیو "خاور میانه دموکراتیک" در برابر خاور میانه متشکل از انواع و اقسام گوناگون نظام های سیاسی غیر دموکراتیک اعم از تئوکراتیک، پادشاهی ، نظامی و تمامیت خواه، استبداد مذهبی و قدرت طلبی در پوشش دین سالاری  را گسترش دهد.»

متن کامل این بیانیه به شرح زیر است:

این روز ها  خاور میانه تصویری متضاد و دو گانه را بازتاب می دهد. از یک طرف بپا خواستن  مردم کشور های سوریه ، بحرین ، یمن ، اردن و لیبی برای استیفای حقوق پایمال شده مایه مباهات است . این خیزش های ضد استبدادی با الهام گرفتن از پیروزی نهضت های ضد خودکامگی مصر و تونس  و درس گرفتن از تجارب  تاریخی مبارزات دموکراسی خواهانه در دنیا و منطقه، ندای   تغییر برای رعایت کرامت انسانی  ،آزادی و عدالت  را طنین انداز کرده اند.

مبارزات این ملت ها تجلی  واقعیتی خدشه ناپذیر است که قرن بیست و یکم عصر زوال  حکومت های دیکتاتوری در هر شکل و قامتی است. البته استقرار  دمکراسی در این منطقه فرایندی تدریجی و زمان بر خواهد بود.

از دیگر سوی ، دنیا شاهد  تصویر سیاه اقتدار گرایان و حکومت های مستبدی است که برای تداوم حضور شان در قدرت از هیچ زشتی و تبهکاری فرو گذار نیستند . هزاران   شهروند غیر نظامی    که به اعتراض مسالمت آمیز دست زده بودند    کشته شده اند  .صد ها نفر دیگر مفقود شده اند .  جمع زیادی  در کنج زندان ها با شکنجه و شرایط مشقت بار حبس دست و پنجه نرم می کنند و هزاران نفر نیز از برخورد  های خشن نیروهای حکومتی زخمی شده اند.

بعد از لیبی که دیکتاتور آن  با سوء استفاده از پیوند های قبیله ای در حال  سرکوب عریان  و قلع  وقمع   مردم معترض هست ، سوریه دومین کشوری است که حکومت  آن مرتبه بالایی از خشونت و قساوت را برای خاموش کردن شعله اعتراضات مسالمت آمیز بکار گرفته است.

از روزی که ده ها نوجوان خرد سال در شهر درعا  قربانی خشونت نفرت انگیز نیروهای امنیتی سوری شدند  تا کنون صد ها شهروند غیر نظامی سوریه جان باخته اند و هزاران نفر نیز یا زخمی شده اند و یا از سرنوشت آنها خبری نیست. رژیم بعثی حاکم در سوریه  با استفاده از روش های پیچیده وشگرد های  امنیتی و دادن قولهای پوچ و بی اساس به جامعه جهانی برای اصلاحات و تبلیغات وسیع برای آزادی های سیاسی و اصلاحات اقتصادی در داخل کشور تا کنون توانسته است مانع شکل گیری حساسیت زیاد جامعه جهانی شود.حتی اگر انگیزه قدرت‌های جهانی حفظ صلح و ثبات در منطقه باشد، بی‌شک چشم‌پوشی بر این ستم‌ها، فرصت ایجاد صلحی پایدار در منطقه را در درازمدت از بین می‌برد.

اما دراین میان همکاری و پشتیبانی حکومت های مستبد از یکدیگر واقعیتی تلخ  و تاسف بار است. اسناد و مدارک انتشار یافته از سوی برخی رسانه ها و فعالان  حقوق بشری متعلق به کشور سوریه، حکایت از همکاری غیر مستقیم  حکومت   جمهوری اسلامی  با دولت سوریه در سرکوب خونین و بی رحمانه  معترضان دارد. این همکاری  در قالب ارسال تجهیزات  و سخت افزار  ضد شورش چون باتوم برقی  و  گاز اشک آور و ... ، آموزش سرکوب اعتراضات شهری و فیلترینگ اینترنت و روش های گسیختن ارتباطات  شبکه های اجتماعی انجام می شود.

ما امضا کنندگان این نامه   اقدامات مداخله آمیز حاکمیت  ایران در  همکاری با اقدامات ناقض حقوق بشر رژیم تمامیت خواه بشار اسد را شدیدا محکوم می کنیم و همبستگی خود را با خواست های دموکراتیک و آزادی خواهانه مردم سوریه اعلام می نمائیم. نظام جمهوری اسلامی در ادعایی بی اساس  در حالی حرکت آزادی‌خواهانه مردم سوریه را وابسته به بیگانگان می‌خواند، که حتی دشمنان رسمی سوریه از جمله دولت اسرائیل، خواهان تغییر حکومت خودکامه بشار اسد نیستند.

همراهی با گسترش خشونت و برخورد های آزادی ستیزانه در سوریه  ضمن اینکه با مفاد  اعلامیه جهانی حقوق بشر و اصول جهان شمول " زیست انسانی"  در تعارض است  با منافع ملی ایران نیز سازگار نیست.
به باور ما هر نوع  مداخله خارجی  که بخواهد در فرایند تحقق مطالبات مردمی  که به  ناچار  در نبود فضای   باز سیاسی  وساز کار های حل و فصل منازعات  به خیابان ها آمده اند  ، ایجاد اختلال بکند  مطرود و در خور نکوهش است.
حضور نظامی  عربستان سعودی  در  بحرین و حمایت این کشور از سرکوب خونین اعتراضات مسالمت آمیز مردم بحرین و مراودات خاص جمهوری اسلامی ایران با حکومت  سرکوبگر سوریه   دو نمونه متفاوت  اقدام های منفی خارجی است که حقوق انسانی و بنیادی شهروندان را بازیچه مقاصد و اهداف سلطه جویانه  حکومت ها کرده اند.
از این رو تنها و تنها خواست ملل منطقه بدون دخالت مخرب نیروهای خارجی باید  تعیین کننده آینده این کشور ها باشد.

تلاش های ویژه جمهوری اسلامی در هدایت  مسیر تغییرات در کشور های عربی به سمت " بنیاد گرایی اسلامی"  با  دنباله روی  از دستورات رهبری جمهوری اسلامی  تحت عنوان مغشوش " بیداری اسلامی " بیراهه ای است که می کوشد به جای آلترناتیو "خاور میانه دموکراتیک" در برابر خاور میانه متشکل از انواع و اقسام گوناگون نظام های سیاسی غیر دموکراتیک اعم از تئوکراتیک، پادشاهی ، نظامی و تمامیت خواه، استبداد مذهبی و قدرت طلبی در پوشش دین سالاری  را گسترش دهد.

از این رو  شایسته است تا جامعه جهانی  با اجتناب از استاندارد های دوگانه  و رفتار تبعیض آمیز با استفاده از قوانین و ظرفیت های بین المللی به راهکار هایی بیندیشد تا خشونت های دولتی علیه مردم معترض بی  سلاح هر چه سریعتر متوقف شود. این امر نیازمند مشروعیت زدایی از هر حکومتی است  که برای جلوگیری از اعتراضات بی خشونت متوسل به  شلیک گلوله و ریختن خون افراد بیگناه می گردد.

در این راستا دولت های معتقد به دموکراسی و حقوق بشر دنیا فارغ از منافع اقتصادی و  سیاسی کوتاه مدت خود باید به حمایت از حرکت های دموکراسی خواهانه در منطقه به شکل اصولی  بپردازند .

نیروهای مدافع دموکراسی تکثر گرا و مبتنی بر اعلامیه جهانی حقوق بشر در ایران اشتراکات زیادی با مردم سوریه دارند  چرا که هر دو تحت ظلم و ستم حکومت هایی هستند  که روابط نزدیک با هم داشته و پیوندی استراتژیک با یکدیگر برقرار کرده اند. گذار موفقیت آمیز به دموکراسی در ایران و سوریه می تواند پایدار ترین و سازنده ترین روابط را بین دو ملت برقرار  کند.

ما معتقدیم تجربه منفی  جمهوری اسلامی در ایران پس از انقلاب و مسیری که کشور های پیشرفته در دهه های اخیر  پیموده اند ضرورت توجه به دمکراسی و پرهیز از حکومت ایدئولوژیک  را گوشزد می سازد. حکومت دموکراتیک به طور نسبی قابلیت بیشتری برای پیشرفت کشور ها ، برابری فرصت ها ، رعایت کرامت انسانی و توسعه صلح و آزادی را  دارد.

در پایان با محکومیت مجدد حمایت  حکومت ایران از سرکوب اعتراضات مسالمت آمیز مردم سوریه   اعلام می کنیم که این اقدامات نا موجه هیچ ارتباطی با مردم ایران ندارد. مردم ایران به عنوان ملتی که قدیمی ترین تلاش برای شکل گیری دمکراسی در منطقه را در کارنامه خود دارد ، از تحقق آزادی و دمکراسی در هر کدام از کشور های منطقه استقبال می نماید.

اسامی امضا کنندگان:

رامین    احمدی ، اردوان    ارشاد ، هوشنگ    اسدی  ،صادق    اسکندری  ،مرتضی اصلاحچی ، امیر حسین    اعتمادی ، بیژن    افتخاری  ،علی    افشاری  ،جواد    امان  ،نوشابه    امیری  ،مهدی    امینی ، فرشید     آذرنیوش ، رحیم    باجغلی ، احمد    باطبی  ،حسین    باقر زاده  ،فرزانه    بذرپور  ،مهران    براتی ، مهرزاد    بروجردی  ،رویا    برومند  ،آرش    بهمنی ، صدیقه    بیگدلی  ،امیر    بیگلری ، حمید    پرچم  ،رضا    پیرزاده  ،نیره    توحیدی  ،مهدی    جامی ،رضا    جعفریان ،پویا    جهاندار ، آرام    حسامی ، ستاره    حسن پور ،بیژن    حکمت ،عباس    حکیم زاده ،مصطفی    خسروی ، فریبا داوودی مهاجر ، نیما    راشدان  ، احمد    رافت ،محمد رضا    رحیمی راد ،سهراب    رزاقی ،امیر    رشیدی ،رحیم    رشیدی  ،علیرضا    رئیسی ،محسن    سازگارا ،تارا    سپهری فر ،منصور    سحرخیز ،نسیم سرابندی  ،حسن    سربخشیان ،سلمان    سیما ،رحیم    شامبیاتی ،صادق    شجاعی ،محمد رضاشکوهی فرد ،محمد    صادقی ،کوروش    صحتی ،احمد    صدری ،محمود    صدری ،سیاوش    صفوی ،اسفندیار طبری ،حمید رضا    ظریفی نیا ،شهره    عاصمی ،غلام    عباسی ،مزدک    عبدی پور ،اکبر عطری ،فرزانه    عظیمی ،کاظم    علمداری ،حسین    علوی ،طیبه    علیرضایی ،فرزاد     عنایتی ،منصور فرهنگ  ،ناصح    فریدی ،فیروزه    فولادی ،سعید    قاسمی نژاد ،حسین    قاضیان ،هادی    قائمی ،مسعود قریشی ،امیر حسین گنجبخش ،پویان مجد آبادی ،مجید    محمدی ،فرشاد    محمدی ،پویان محمودیان ،پرویز    مختاری ،مهرداد     مشایخی ،نریمان    مصطفوی ،مجید    مصطفوی ،مریم    معمار صادقی ،امیر    معماریان ،پیمان    ملاز ،مرتضی    ملک محمدی ،علی    مهتدی ، علی اکبر    مهدی ،بهناز    مهرانی ،سراج الدین     میر دامادی ،یاسر     میر دامادی ،امیر حسین    میرابیان ،حسن    نایب هاشم ،بورگان    نظامی نرج آباد ،علی    نظری ،رسول    نفیسی ،شروین    نکوئی ،مهدی نوربخش ،محمد رضا نیک فر ،رحیم همتی ،مجتبی واحدی ،فرزین    وحدت ، پروانه    وحید منش ، سجاد ویس مرادی ، رضا یونسی

صدور حکم محکومیت مجتبی هاشمی فعال دانشجویی

مجتبی هاشمی یکی از فعالین دانشجویی دانشکده حقوق و علوم سیاسی دانشگاه تهران، توسط دادگاه انقلاب تهران، به سه سال محرومیت از تحصیل و یک سال زندان و ٧۴ ضربه شلاق محکوم شد.
به گزارش کانون حمایت ازخانواده جان باختگان و بازداشتی ها، وی از اعضای اصلی انجمن اسلامی دانشجویی در اعتراضات ۱۶ آذر سال ٨٨ بود .این گزارش افزود مجتبی هاشمی که در صدد بود در گرامیداشت روز دانشجو، برنامه ای را برگزار کند، حین راه اندازی تجمع روز دانشجو، با مانع تراشی حراست و بسیج دانشگاه مواجه می شود و فشارهای این نهادها در نهایت منجر به اخراج وی از دانشگاه گردید.
بر اساس این گزارش، هاشمی همچنان در انتظار حکم یکسال زندان است وعلاوه بر حکم تعلیق و زندان، نیروهای امنیتی مانع از فعالیتهای روزنامه نگاری و سایر فعالیتهای مدنی وی شده و کماکان تحت فشار و تهدید قرار دارد.

"وصف نوشتی نه برای همه بزرگی فرزاد کمانگر" / فرشید آذرنیوش

وقتی تقویم تحولات سیاسی کردستان را ورق بزنیم به نام‌هایی برمی خوریم که با خودشان معناهایی از صلح و آزادگی و یادهایی از انسانیت و استقامت را بهمراه دارد، نام‌هایی که لقای ماندان‌های اجباری و تن فروشی عقیده را به عطای طناب‌های دار و گلوله‌های آتشین بخشیده‌اند. ورق به ورق تاریخ آن سرزمین حکایاتی است از ایستادگی و زخم خوردگی مردان و زنانش، مردان و زنانی که دولتمردانش بس ناجوانمرد‌اند و بنده قدرت و تفنگ و خشونت.

چه کسی هولوکاست کردستان در حلبچه را فراموش خواهد کرد! در یک لحظه و پرپر شدن ۵۰۰۰ هزار انسان بی‌دفاع، مگر نه این بود که همه اراده‌های قانونی و انسانی و دینی، جنگ افروزی و انسان کشی را مردود می‌دانست! مگر قرار بر این نبود که قرن بیستم پایانی باشد بر باروت و سلاح! بسیار گفتند و نوشتند که قرن بیستم، قرن تدفین انفال و کشتار خواهد بود و زمانه سپردن تانک‌ها و ادوات جنگی به موزه‌های تاریخ و خیال!

هنوز سرخی خون‌های دهه پنجاه و شصت که بر روی در و دیوار این سرزمین ریخته شده، چشم انسان نوین را سخت به نگاه‌های غم انگیز فرا می‌خواند. خون‌هایی که همچنان بر دل و داغ ملت سنگینی می‌کند. ملتی که فرزاد کمانگر را به هستی هدیه داد و فرزادی که برای ملتش سراسر اندیشه بود و صلح.

فرزاد، آری فرزاد،‌‌ همان نامی که آهنگ خوش کودکان کردستان است، همانی که ترجیع بند درد‌ها و غم‌ها و محرومیتهای ملتش، عصیان کودکانه‌های کوه و دشت کردستان، او فریادی بود از جنس اندیشه وقلم در بلندای انسانیت و مدنیت، نامه‌هایش را که بخوانی این فقط اشک نیست که نصیبت می‌شود، نواهایی از آزادگی و انسان دوستی گوش‌هایت را نوازش می‌دهد و روحت را با واژهای آهنگین و قافیه دار می‌آراید، لطافت و شیوایی نهفته در قلم و روح نوشته‌هایش انسان نسل سومی را سخت به مبارزه و عصیان فرا می‌خواند. مبارزه و عصیانی که فرزاد خود، با وجود آن همه فشار و شکنجه به آن پایبند ماند و اقتدار حاکمان سرزمین‌اش را به سخره گرفت، آنچه برایش مهم بود رهایی سرزمین و بازگشت زندگی و عشق و خنده‌های دوباره بر لب‌های بی‌رنگ کودکان است، کودکانی که چندین سال است که با بوی باروت و خشونت، فرار، گریز، مرگ و کشتار هم بستر شده‌اند. و اما فرزاد که سلول‌هایش از همین باروت و دود خشم پدر خوانده‌های سرزمین‌اش شکل گرفته بود از جنس دیگری است.

او نسبت به محیطی که در آن متحمل درد و رنج شده بود به شدت مهربان است. فرزاد صدای مدنیت کرد و کردستان در دل کوه و دشت بود.

سخت است باورش، مواقعی هست که انسان از درک حتی تصور چنین انسانی که برآمده از نامهربانی‌ها و قساوت‌های حاکمان بوده و در کلاس بی‌رحمی و عصبانیت بازجویان و صاحبان قدرت نشانده شده و ندای مهر سر می‌دهد، سخت عاجز است. معلم آزاده‌ای که تاریخ سرزمینش سالهای سال به وجود چنین نامی نهفته در ورق‌های خونین‌اش، افتخار خواهد کرد.

قلمدار اندیشه و حقیقتی که به نسل من و ما آموخت که بجای عشق به قدرت این قدرت عشق است که به سان مبارزه، قدرت حاکمان شهر و شرع را به سخره می‌گیرد. آنجایی که فرزاد به جای گرفتن انگشت اشاره به سوی شاگردان، در کنارشان می‌نشیند و انگشتانش را در رنگ فرو کرده و نقاشی می‌کشد.

فرزاد از اصول راه رفتن گذر می‌کند وبه کودکان سرزمینش پرواز و دویدن را می‌آموزد،‌‌ همان هنگام که فرزاد در اوج ستم و شکنجه که ناله‌هایش در میان صدای بلند بازخوانی قران گم می‌شد و از بلندای دیوارهای حاکمان، نوشته‌هایش از بهارانه‌ها و پرواز می‌گوید، نه تنها سم خشونت را از ملتش می‌آلاید بلکه با تیرصلح و گلولهٔ قلم، همه قدرت و هیبت حاکمان زندانبانش را در هم می‌شکند و رهایی ملتش را نوید می‌دهد. فرزاد را به زندان افکندند تا بین او و مردمش و کودکان سرزمینش فاصله‌ای باشد تا ابدیت تا بلندای تاریخ و تحجر، فرزاد آنقدر از گرسنگی و ستم رفتگی بر ملت و کودکان دیارش در عذاب بود که دیگر روبرو شدن با مرگ و دار برایش سخت نبود، ماهی‌های سیاه کوچولوی فرزاد، که راه دریا را نیک از وی فرا گرفته‌اند، پیام رسان صلح و آزادگی فرزاد در سراسر گیتی بوده‌اند و خواهند بود. پیامی که نه از مرگ می‌گوید و نه از درد و اندوه، پیامی که «پیام زندگی» است، پیامی که سرشار از آفرینش است و پیامی که یادآور سرزندگی کودکانی است که در حیاط مدرسه فرزاد بازی می‌کنند.

فرزاد در سلول‌های تنگ و تاریک از مظلومیت‌های زنان جامعه‌اش می‌گوید، او در نامه‌ای به نازنین‌اش غم زنان سرزمین‌اش را نیز بازگو می‌کند و از نگاه‌های غیرت آلود مردانه می‌نالد.

فرزاد در خلوت‌های تنگ و تاریک هوای برابری به سرش می‌زند و از قانون‌های تبعیض آلود و زن ستیز کشورش از سوی حاکمانش به آنان تحمیل می‌گوید و می‌نالد. او از پشت دیوارهای بلند به کمپین یک میلیون امضا برای برابری می‌پیوندد تا تحمل هزاران سال درد و رنج نابرابری‌های زن بودن و زن ماندن را پاس بدارد و مرهمی باشد بر غصه زنانگی در این مرز و بوم.

فرزاد با چکمه‌های فاشیست‌ها سربازان گمنام ولایت از پله‌های سیاه و آغشته به خون فرود می‌آید اما همچنان غصه زنان و کودکان معصوم سرزمینش را بازگو می‌کند تا تاریخ زنده‌ای برای آیندگانش باشد. تاریخی که فرزاد کمانگر می‌کوشید تا شادی و زندگی دوباره را به آن هدیه دهد. تاریخ سرزمینی که برگ‌هایش پر است از خون و درد و ناوطنی ملتش، تاریخی که پر از اشک‌های مادران فرزند مرده و در سوگ مانده است. و اما همه این الام آنقدر روح و جان فرزاد را درنوردید که وی حتی داستان زندگی و بقایی را که با قلم و واژه‌هایش معنا بخشیده بود و ملت و کودکانش را با کوتاهی عمرش و عظمت نگاهش با آن آشتی داده بود، خود آن را فراموش می‌کند و تن خویش را به طناب‌های استبداد و روح خویش را به تاریخ سرزمینش می‌سپارد تا سند دیگری باشد بر ناجوانمردی حاکمان و غایت مظلومیت ملتش، تا حقیقتی باشد بر بقای نهضت زندگی و امید و مبارزه، و تا صدایی باشد از آواز خوش صلح و آزادی و برابری برای مردمان این خاک و آیندگان تاریخ.

ماهی سیاه کوچولو بالای دار رفت تا "معلم آزادی" ملتش بماند و اما حاکمان و دولتمردان تا ابد زندانبان.

اولین سالگرد اعدام فرزاد کمانگر و چهار زندانی سیاسی در اوین/ اطلاعیه مطبوعاتی

خبرگزاری هرانا - دبیرخانه مجموعه فعالان حقوق بشر در ایران، در اولین سالگرد اعدامیان ۱۹ اردی بهشت با صدور یک اطلاعیه مطبوعاتی به بررسی مجدد پروندهٔ این افراد پرداخت و ضمن بزرگداشت یاد و خاطره این قربانیان خواست اصلی خود در این پرونده را پیگیرد بین المللی و مجازات عاملان شکنجه زندانیان مورد اشاره و مجریان اعدام ناعادلانه آنان اعلام نمود.

همچنین مجموعه فعالان حقوق بشر در ایران ضمن اشاره به عدم تحویل پیکر قربانیان، آنرا از بدیهی‌ترین حقوق خانواده و بستگان انان توصیف کرد و دستگاه امنیتی را موظف به ارائه نشانی به خانواده قربانیان نموده است.

متن این اطلاعیه مطبوعاتی که از سوی وب سایت رسمی این نهاد حقوق بشری منتشر شده است به قرار زیر است:

یک سال پیش، در سحرگاه ۱۹ اردیبهشت ماه سال ۱۳۸۹، پس از قطع تلفن‌ها و ملاقات‌های زندان اوین، پنج زندانی سیاسی به نامهای فرزاد کمانگر، فرهاد وکیلی، علی حیدریان، شیرین علم هولی و مهدی اسلامیان به چوبه دار سپرده شدند و خانواده‌های آنان برای همیشه چشم به راه آنان ماندند. موارد بسیار گسترده نقض حقوق انسانی در بازداشت، بازجویی‌ها، محکومیت و اجرای حکم افراد مورد اشاره، باعث جریحه دار شدن افکار عمومی و بالطبع بالاگرفتن اعتراضات وسیعی در بین جامعه ایرانی و حتی افکار عمومی بین المللی شد. فرزاد کمانگر، فرهاد وکیلی و علی حیدریان، سه متهم از یک پرونده در ایام بازداشت در بازداشتگاههای ۲۰۹ اوین، اطلاعات کرمانشاه و اطلاعات سنندج، مکرراً برای بیان اعترافات غیرواقعی، تحت شکنجه‌های طاقت فرسایی قرار گرفتند.

آن‌ها در طی دفاعیات خود در دادگاه و یا نامه‌هایی که از زندان نوشتند به کرات به این موضوع اشاره کردند، این زندانیان عقیدتی عنوان کردند که به خاطر تعلق نژادی و همینطور مذهب خود مورد شکنجه قرار گرفته‌اند.

فرزاد کمانگر، فعال حقوق بشر و عضو هیئت مدیره کانون صنفی معلمان کردستان با ۱۲ سال سابقه تدریس و عضویت در نهادهای مدنی متعدد، در رنجنامه، دفاعیات و نامه‌های متعدد خود به مراجع قضایی از این شکنجه‌های هولناک پرده برداشت، وی علاوه بر شرح کامل شکنجه‌ها و بدرفتاری‌های متعدد و آسیب‌های جسمی وارده، افشا کرد که در دادگاه برای ۳ متهم تنها ۷ دقیقه وقت در نظر گرفته شده بود. حساسیت این پرونده و اعتراضات افکار عمومی در حدی بود که نمایندگان مجلس شورای اسلامی را نیز به واکنش واداشت و آن‌ها نیز خواستار پیگیری این پرونده شدند.

به گواه وکیل فرزاد کمانگر و مدعیات متهم، هیچگونه مستندی ولو اعترافات اجباری بر علیه این فعال مدنی در رابطه با اتهام وارده وجود نداشت به طوری که سخنگوی قوه قضاییه در هر بار اظهار نظر در رابطه با این پرونده به نقض سخنان سابق خود و ایراد اظهاراتی متناقض پرداخت، یه گواه وکیل فرزاد کمانگر از اتهامات مربوط به مواد منفجره و بمب گذاری تبرئه شده بود.

مسئله سیاسی بودن پرونده، بی‌سندی و نقض اساسی‌ترین اصولی قانونی و انسانی از سوی دستگاههای امنیتی و قضایی در حدی بود که دستگاه امنیتی پس از بالا گرفتن اعتراضات مردمی، از مردادماه ۱۳۸۷ با تغییر تیم کار‌شناسی پرونده به صورت شفاهی در حضور خانواده، وکیل و زندانیان به اقدامات غیرانسانی نیروهای خود اذعان نموده و مدعی پیگیری استیفای حقوق قربانیان این پرونده منجمله فرزاد کمانگر شده بود. همینطور پس از یکسال ادعای گم شدن پرونده این افراد از سوی قوه قضاییه با قبول بررسی درخواست وکیل افراد در خصوص رسیدگی مجدد به پرونده (اعمال ماده ۱۸) در اواخر سال ۸۹، پرونده وارد مرحله جدیدی شد.

در این پرونده، به کرات ایراد اتهام به افراد به دلیل فقدان اسناد بار‌ها تغییر کرد و حتی سخنگوی قوه قضاییه که در اولین اظهار رسمی این اتهامات را اقدام به بمب گذاری خواند و در آخرین اظهار نظر آن را به عضویت در حزب خارجی کارگران کردستان ترکیه که اساسا بر علیه ایران هم فعالیتی ندارد تغییر داد، هر چند باز این اتهام پس از اجرای حکم طی اطلاعیه دادستانی تهران به عضویت و همکاری با حزب حیات آزاد کردستان تغییر کرد. تغییراتی که یقیناً تنها ناشی از بی‌اساس بودن پرونده به لحاظ حقوقی تعبیر می‌شود.

دیگر اعدام شده ۱۹ اردیبهشت، مهدی اسلامیان تنها زندانی غیر کرد این روز است، وی نیز در نامه‌ای که به بیرون از زندان ارسال داشته بود جرم خود را کمک مالی به برادر کوچک خود به مبلغ ۲۲۰ هزار تومان در حالی که از اتهامات یا ارتباطات برادر خود بی‌خبر بوده دانسته و به نوعی عنوان کرده بود به جرم برادری به اعدام محکوم شده است. وی نیز از شکنجه خود سخن گفته و از عدم امکان دفاع نیز روایت کرده بود.

پنجمین زندانی سیاسی اعدامی شیرین علم هولی، دختر ۲۸ ساله اهل ماکو بود که وی نیز اتهامات متعدد و متغیری را در پرونده خود شاهد بود و در طی دو نامه از شکنجه‌های خود سخن گفته بود به خصوص از ۲۵ روز اول بازداشت که در محلی نامعلوم نگهداری شده بود. وی نیز به اتهام تردد غیر مجاز در مرز و عضویت در یکی از احزاب اپوزیسیون به اعدام محکوم شد. هر چند اتهامات اولیه وی موارد دیگری را نیز در بر می‌گرفت.

در چگونگی اجرای احکام نیز که گستره‌ای از نقض حقوق انسانی را شاهد بودیم، از عصر روز ۱۸ اردیبهشت ماه تلفن‌های زندان اوین قطع و ۵ زندانی مورد اشاره پس از سال‌ها تحمل مرارت و شرایط دشوار زندانهای مختلف، در حالی که می‌توانست به لحاظ حقوقی رسیدگی به پرونده‌ها ادامه پیدا کند، بدون اطلاع از قصد اجرای حکم، بدون امکان دیدار با خانواده‌ها یا حضور وکلا یا حتی نگارش وصیت نامه به سلول‌های انفرادی بند ۲۴۰ منتقل شده و سحرگاه روز ۱۹ اردیبهشت به صورت عجولانه‌ای در محوطه پارکینگ زندان اوین به چوبه اعدام سپرده شدند.

یقیناً شکل اجرای غیر عادی احکام مورد اشاره، برآورد‌ها در خصوص بار سیاسی و مقاصد قربانی کردن این افراد از سویی و از سویی ممانعت از برملا شدن اقدامات غیرانسانی دستگاه امنیتی و قضایی را در صورت بررسی مجدد پرونده افزایش داد.

البته لازم است اشاره شود مسئله غیر انسانی اقدامات دستگاه قضایی-امنیتی در پرونده حتی با اعدام افراد نیز متوقف نشد و اکنون پس از یکسال از اجرای احکام اعدام، خانواده‌های شهروندان مورد اشاره همچنان چشم به راه پیکرهای عزیزان خود یا حداقل نشانی از محل دفن آنان هستند.

«مجموعه فعالان حقوق بشر در ایران» ضمن بزرگداشت یاد و خاطره فرزاد کمانگر بعنوان یک فعال راستین حقوق بشر که به خوبی نشان داد فعالیت انسانی تابع هیچ شرایط و مرزی نیست، اجرای حکم اعدام در هر شرایطی را محکوم و به دور از مفاد حقوق بشری می‌خواند به خصوص پرونده‌های ۱۹ اردیبهشت که از کمترین وجاهت و استدلال قانونی و انسانی برخوردار نبوده است.

این تشکل خواست اصلی خود در این پرونده را پیگیرد بین المللی و مجازات عاملان شکنجه زندانیان مورد اشاره و مجریان اعدام ناعادلانه آنان اعلام می‌نماید. همچنین مجموعه فعالان حقوق بشر در ایران اعلام می‌دارد که تحویل گرفتن پیکر اعدام شدگان بدیهی‌ترین حق خانواده و بستگان انان است و دستگاه امنیتی حال که به قتل این افراد و سپس دفن خودسرانه پیکر آنان مبادرت کرده است، موظف است تا حداقل نشان مدفن افراد را در اختیار خانواده‌های آنان قرار دهد.


دبیرخانه مجموعه فعالان حقوق بشر در ایران
۱۷ اردیبهشت ۱۳۹۰ برابر با ۷ می‌۲۰۱۱

تغییر محتوای درسی حداقل ٣۶ رشته برای اسلامی کردن دانشگاه‌ها

خبرگزاری هرانا - در ادامه کنترل و اعمال محدودیت بیشتر بر دانشگاهها و مراکز دانشگاهی کشور، معاون پژوهشی وزارت علوم، تغییر محتوای برخی از دروس و رشته های تحصیلی را "لازمه اسلامی كردن دانشگاهها" دانست و گفت: "محتوی درسی دستكم ٣۶ رشته تحصیلی دانشگاهی تا مهرماه امسال تغییر می كند ."
به گزارش ایرنا، محمد مهدی نژاد نوری با اعلام این خبر ادعا کرد که کارگروهی شامل متخصصان حوزه علمیه و دانشگاه، زمینه این اصلاح را فراهم می کنند.
وی جزئیات بیشتری در این باره نداد، اما خاطرنشان کرد که این روند "به تدریج در سایر رشته های دانشگاهی ادامه خواهد یافت."
گفتنی است بعد از انتقادات دو سال پیشِ رهبر جمهوری اسلامی از دروس علوم انسانیِ دانشگاههای کشور و متهم کردن این رشته ها و محتوای دروس آنها به "ترویج غرب"، مقاماتی آنرا به مثابه چراغ سبز پنداشته و بازنگری در محتوای درسی این رشته ها را در دستور کار قرار دادند.
از جمله، بارها کامران دانشجو، مسئول برگزاری انتخابات ریاست جمهوریِ جنجال برانگیز و مسئله دارِ ٨٨، که بعد از چندی، از سوی محمود احمدی نژاد به سِمَتِ وزیر علوم معرفی شد، از تصفیۀ دانشگاهها و دروس دانشگاهی، از موضوعات و متون و اساتیدِ مخالف و منتقد خبر داده و از "اسلامی تر" کردن دانشگاهها خبر داده بود.
همچنین سال گذشته مقامات جمهوری اسلامی، از کنترل شدید بر ده رشتۀ علوم انسانی و احتمال حذف برخی از آنان خبر داده بودند.

آموزش و پرورش در مهلت ده روزه خواهان دفاعیه رسول بداقی شد

خبرگزاری هرانا - هیات تخلفات اداری آموزش وپرورش طی ابلاغیه‌ای که در زندان تحویل آقای بداقی گردید از ایشان خواست که حداکثر ظرف ۱۰ روز دفاعیهٔ خود را به این هیات ارسال نماید.

بنا به اطلاع گزارشگران هرانا، این هیات در ابلاغیهٔ مذکور اتهام آقای بداقی را اجتماع وتبانی به قصد ارتکاب جرم علیه امنیت کشور و فعالیت تبلیغی علیه نظام نامیده است.

لازم به ذکر است، پیش‌تر و در تاریخ ۷/۱۰/۸۸ ابلاغیه‌ای تسلیم آقای بداقی شده بود که در آن آقای بداقی به استناد بند ۲۹ ماده ۸ قانون رسیدگی به تخلفات اداری کارمندان دولت به «غیبت غیر موجه و متوالی» از تاریخ ۱/۷/۸۸ متهم شده بود.

متن ابلاغیه اداره کل آموزش و پرورش به شرح زیر است:

آقای رسول بداقی نظر به اینکه پروندهٔ شما به اتهام زیر دراین هیات رسیدگی می‌شود. لذا مقتضی است حداکثر ظرف ۱۰ روز ازتاریخ رویت این ابلاغیه دفاعیهٔ کتبی خود را به انضمام مدارک استنادی به این هیات به نشانی تهران بزرگراه بعثت ادارهٔ کل آموزش وپرورش شهرستان‌های تهران هیات رسیدگی به تخلفات اداری تسلیم نمایید.

اتهام: اجتماع وتبانی به قصد ارتکاب جرم علیه امنیت کشور وفعالیت تبلیغی علیه نظام به استناد دادنامهٔ شمارهٔ ۸۹/۱۳۷۷ مورخهٔ ۲/۵/۸۹ شعبهٔ ۱۵ دادگاه انقلاب و دادنامهٔ ۱۰۱۰ مورخه ۱۵/۱۰/۸۹ شعبهٔ ۵۴ تجدید نظر که به موجب آن به ۶ سال محکوم شده‌اید.

تاریخ ابلاغ ۲۳/۱/۹۰
حسن طورانی رئیس هیات بدوی رسیدگی به تخلفات اداری سازمان آموزش وپرورش شهرستان‌های استان تهران

احضار جمعی از فعالان فرهنگی و معلمان استان یزد به دادگاه انقلاب

خبرگزاری هرانا - چند روز بعد از احضار جمعی از فعالان فرهنگی همدان و سنندج، دادگاه انقلاب شهر یزد نیز، گروهی از اعضاء کانون فرهنگیان یزد را مورد احضار و بازپرسی قرار داد.

به گزارش جرس، دادگاه انقلاب محمدعلی شیرازی، چنگیزی، میرزائی، صدیقی، دهقانپور، حسامی فر، قوچانی، شاهدی و نجاتی، از اعضاء کانون فرهنگیان یزد را در تاریخ ۱۴ اردیبهشت احضار کرد.

این گزارش می افزاید، این احضارها که در حوالی روز معلم انجام شد، بدلیل صدور بیانیه بزرگداشت روز معلم در سال ٨٩ بود، که پرونده ای در دادسرای انقلاب یزد برای این افراد تشکیل گردید.

همچنین آمده است "این افراد بدون تفهیم اتهام، در مراحل بازپرسی، به اتهام نشر اکاذیب در دادگاه حاضر شدند و قاضی که بدون مطالعه پرونده در دادگاه حاضر شده بود، از متهمان خواست آخرین دفاعیه خود را تا تاریخ ۱٨ اردیبهشت تحویل دادگاه دهند. "

قاضی به متهمان گفته است که پس از دریافت آخرین دفاعیه و مطالعه پرونده، ظرف یک هفته حکم را صادر خواهد کرد.

نماینده مجلس خواهان صیغه موقت برای محرمیت بیمار با پزشک شد

خبرگزاری هرانا - موسی قربانی، عضو كميسيون حقوقی و قضايی مجلس، در نشست تخصصی کانون وکلا با موضوع "ازدواج موقت، تحكيم يا تزلزل خانواده"، صیغه موقت برای محرمیت زن با پزشک را مطرح کرد و گفت که برخی زنان به دلايل نامحرم بودن پزشك از نظر شرعی مشكل مراجعه به پزشك دارند.

به گزارش ملت آنلاین، وی ضمن بیان این مطلب اظهار داشت که ۱۰ میلیون و ۳۶۰ هزار زن مجرد در کشور داریم که در سن ازدواج هستند و باید برای آن‌ها تدبیری اندیشیده شود. او با اشاره به "روایات" افزود که هیچ یک از فق‌ها ازدواج موقت را رد نمی‌کنند و علاوه بر ۱۰ میلیون و ۳۶۰هزار نفر در سن ازدواج، همچنین ۱ میلیون و ۸۹۱ هزار زن به دلیل فوت همسر یا طلاق تنها هستند و ۵/۹ درصد خانوارهای کشور را زنان سرپرستی می‌‌کنند.

قربانی ضمن بر شمردن فواید صیغه موقت، همچنین گفت که پزشکیان، وزیر پیشین بهداشت، گفته است که مادرش حاضر شد بمیرد اما پیش پزشک مرد نرود و چندی پیش هم از جراح همسرش خواسته است تا نوه شیرخواره اش را صیغه یک ساعته کند و دکتر به همسرش محرم شود.

وی در پاسخ به سوال یکی از حاضران که پرسید: اگر می ‌توان با "روايات" قانون تصویب كرد، ديگر مجلس به چه كار می ‌آيد؟، به شوخی پاسخ داد: اگر حقوق مان را بدهند، مجلس را تعطیل می کنیم.

صدور محکومیت برای مجتبی هاشمی، دانشجوی دانشگاه تهران

خبرگزاری هرانا - مجتبی هاشمی یکی از فعالین دانشجویی دانشکده حقوق دانشگاه تهران، به ۳ سال محرومیت از تحصیل و یک سال زندان و ۷۴ ضربه شلاق محکوم شد.
به گزارش کانون حمایت ازخانواده جان باختگان و بازداشتی‌ها، مجتبی هاشمی، از اعضای اصلی انجمن دانشجویی در اعتراضات ۱۶ آذر سال ۸۸، از سوی دادگاه انقلاب تهران محکوم شده است.

این گزارش افزود مجتبی هاشمی که در صدد بود در گرامیداشت روز دانشجو، برنامه‌ای را برگزار کند، حین راه اندازی تجمع روز دانشجو، با مانع تراشی حراست و بسیج دانشگاه مواجه می‌شود و فشارهای این نهاد‌ها در ‌‌نهایت منجر به اخراج وی از دانشگاه گردید.
هاشمی همچنان در انتظار حکم یکسال زندان است وعلاوه بر حکم تعلیق و زندان، نیروهای امنیتی مانع از فعالیتهای روزنامه نگاری و سایر فعالیتهای مدنی وی شده و کماکان تحت فشار و تهدید قرار دارد.

ممانعت از برگزاری مراسم یادبود سیامک پورزند در مسجد نور تهران

خبرگزاری هرانا - درحالی‌که طبق اعلام قبلی قرار بود مراسم یادبود سیامک پورزند روز پنج‌شنبه ۱۵ ارديبهشت ماه در مسجد نور تهران واقع در میدان فاطمی برگزار شود، نیروهای امنیتی مانع برگزاری این مراسم شدند.

به گزارش بامدادخبر، آزاده پورزند یکی از سه دختر این روزنامه‌نگار فقید که به همراه مادرش در خارج از ایران زندگی می‌کنند در گفتگویی کوتاه گفت که از برگزاری مراسم یادبود پدرش به بهانه‌ی "نداشتن مجوز" جلوگیری به عمل آمده است.

این در حالی است که بر طبق قوانین جمهوری اسلامی برگزاری مراسم برای درگذشتگان در مساجد و تالارها نیاز به مجوز از نهادهای انتظامی و امنیتی ندارد.

گفتنی است سیامک پورزند، روزنامه‌نگار باسابقه پس از ده سال تحمل فشار و دوری از خانواده به دلیل ممنوع‌الخروجی، روز جمعه‌ی گذشته (نهم اردیبهشت) با پرت کردن خود از طبقه‌ی ششم آپارتمان مسکونی‌اش در سن هشتاد سالگی به زندگی خود پایان داد.

وی پس از بازداشت در فرودگاه مهرآباد تهران در آذرماه سال ۱۳۸۰ که منجر به یک دوره‌ی طولانی سلول انفرادی و تحمل "شکنجه‌های جسمی و روحی" و در نهایت محکومیت به به یازده سال زندان گردید، ده سال گذشته را به دور از همسرش مهرانگیز کار، وکیل سرشناس دادگستری و فرزندان‌اش که در خارج از کشور به سر می‌بردند در افسردگی ناشی از تنهایی سپری کرد و طی اين مدت هرگز اجازه خروج از کشور را نيافت.

یورش‌ نیروهای امنیتی به منازل فعالین سیاسی باسابقه و بازداشت ۹ تن از ایشان

خبرگزاری هرانا - در پی یورش گسترده و هماهنگ ماموران امنیتی به منازل چندین تن از فعالین سیاسی با سابقه در نقاط مختلف تهران، ۹ نفر که بعضا اعضای یک خانواده می‌باشند، بازداشت و به بند ۲۰۹ زندان اوین منتقل شدند.
گفته می‌شود در پی یورش‌های هماهنگ نیروهای امنیتی در صبح روز یکشنبه ۱۱ اردی بهشت ماه به ۶ منزل مسکونی در نقاط مختلف تهران چندین تن بازداشت شدند که برخی از ایشان از زندانیان سیاسی دهۀ ۶۰ می‌باشند.
بنا بر گزارش فعالین حقوق بشر و دموکراسی، ناصر سوداگری و همسرش طاهره سوداگری که از زندانیان سیاسی دهۀ ۶۰ می‌باشند و در سال ۸۶ نیز بدلیل شرکت در مراسم نوزدهمین سالگرد قتل عام زندانیان سیاسی در سال ۶۷ نیز در زندان بودند، به همراه فرزنشان پویان سوداگری بازداشت شدند.
هم چنین خانم آریا حائری، همسر ماشالله حائری، و فرزندش نگار حائری نیز از دیگر بازداشت شدگان ۱۱ اردی بهشت ماه هستند.
این دو تن در جریان اعتراضات سال ۸۸ همراه با ماشالله حائری دستگیر شده و پس از چند ماه بازداشت به قید وثیقه آزاد شدند.
گفتنی ست که ماشاالله حائری هم اکنون در زندان رجایی شهر کرج محبوس است.
از سویی حسین حاج آقایی فرزند محمدعلی حاج آقایی که اخیرا اعدام شده است نیز جزو دستگیر شدگان است.
صدیقه مرادی ۵۰ ساله هم، که از زندانیان سیاسی دهۀ ۶۰ بوده از سوی نیروهای امنیتی بازداشت و به بند ۲۰۹ زندان اوین منتقل شده است.
در همین زمینه محمد عظیمی از زندانیان سیاسی دهۀ ۶۰ و همسر او خانم فاطمه (حوری) ضیایی که به تازگی و پس از طی چند سال زندان و پایان یافتن محکومیت‌اش آزاد شده بود، بازداشت شده است.
شایان ذکر است که خبر بازداشت دکتر هانی یازرلو در این روز، که وی نیز از زندانیان سیاسی دههٔ ۶۰ می‌باشد؛ پیش‌تر منتشر شده بود.

یکی از کارگران سد "ازگله" در اثر سانحه جان باخت

خبرگزاری هرانا - بعد از ظهر روز پنجشنبه ۱۵ اردی بهشت یکی از کارگران سد "ازگله" بر اثر سانحهٔ در محل کار، جان باخت.
بنا به اطلاع گزارشگران هرانا، ارگان خبری مجموعه فعالان حقوق بشر در ایران، فاضل صالحی، ۲۰ ساله اهل جوانرود و از کارگران سد ازگله واقع در بین شهرستانهای ثلاث باباجانی و سرپل ذهاب بر اثر نقص فنی یکی از ماشین آلات و سقوط قطعات مستهلک دستگاه دچار سانحه شده و بعلت شدت جراحات وارده پس از چند ساعت در بیمارستان جوانرود جان باخت.

شایان ذکر است، سالانه ده‌ها کارگر بر اثر سانحه در محل کار و عدم رعایت ایمنی از سوی کارفرمایان نقص عضو، کشته و یا زخمی می‌شوند.

'یورش تانک ها و سربازان سوری به شهر بانیاس'

گفته می شود که طی دو ماه گذشته بیش از پانصد نفر توسط نیروهای ارتش سوریه کشته شده اند

گزارش ها از سوریه حاکی است که سربازان و تانک های ارتش این کشور وارد شهر بانیاس، یکی از مراکز تظاهرکنندگان مخالف دولت شده اند.

فعالان حقوق بشر به خبرگزاری ها گفتند که نیروهای ارتش سوریه از سه نقطه وارد این شهر شده و حرکت خود را به سمت مناطق ساحلی سنی نشین بانیاس ادامه داده اند.

جیم میور، خبرنگار بی بی سی در لبنان می گوید از آن جا که ارتباطات با این شهر قطع شده، او نمی تواند این گزارش ها را تائید کند.
پیشتر ایالات متحده آمریکا به مقام های سوریه هشدار داد که به سرکوب وحشیانه تظاهرکنندگان خاتمه دهند.
کاخ سفید دیروز با صدور بیانیه ای از "اقدام شدیدتر بین المللی" علیه حکومت بشار اسد حمایت کرد و اعلام کرد که در صورت عدم تغییر خط مشی جاری، سوریه با تدابیر تنبیهی شدیدتری مواجه خواهد شد.
تخمین زده می شود که از آغاز اعتراض های ضد دولتی در سوریه طی دو ماه گذشته، بیش از ۵۰۰ نفر توسط نیروهای امنیتی و نظامی کشته شده اند.
گزارش ها همچنین حاکی است، دیروز دست کم ۲۱ نفر در شهرهای حمص، حماء و دیگر شهرهای سوریه کشته شدند؛ روزی که تظاهرکنندگان آن را "روز نافرمانی" نامگذاری کرده بودند.
از آن جا که خبرنگاران خارجی اجازه ورود به سوریه را ندارند، هیچ یک از این گزارش ها به طور مستقل قابل تائید نیست.

تازه ترین واکنش ها به اختلاف میان احمدی نژاد و رهبر ایران

اعتراض‌ها به محمود احمدی نژاد برای "اطاعت محض" از رهبر ایران در چند روز اخیر به اوج خود رسیده است

اعتراض ها به محمود احمدی نژاد، رئیس جمهوری ایران، به خاطر آنچه "نشان ندادن التزام عملی" به اطاعت از رهبر ایران خوانده شده، همچنان ادامه دارد و در روزهای اخیر شدت گرفته است.

پرویز سروری از اعضای کمیسیون امنیت ملی مجلس ایران، در باره اختلافات اخیر میان محمود احمدی نژاد، رییس جمهوری و آیت الله خامنه ای، رهبر ایران، بر سر وزیر اطلاعات گفته است: رییس جمهور پس از اعلام رسمی رهبری در خصوص ابقای (آقای) مصلحی نباید مسئله ای ایجاد می کرد و باید حکم را می پذیرفت.

به گزارش خبرگزاری فارس، آقای سروری در نشست جمعیت رهپویان انقلاب اسلامی اقدام خبرگزاری دولتی ایران- ایرنا در تاخیر انتشار خبر ابقای حیدر مصلجی توسط آیت الله خامنه ای را برخوردی نامناسب توصیف کرد.
آقای سروری گفته است با توجه به شرایط خاص منطقه، برکناری حیدر مصلحی صحیح نبود.
پرویز سروری در صحبت های خود به "جریان انحرافی" در دولت نیز اشاره کرد و گفت این جریان با پرچم اصولگرایی علیه اصولگرایان حرکت می کند و خود را به صورت خزنده به اصولگرایان نزدیک کرده است.
اصولگرایان منتقد دولت از اسفندیار رحیم مشایی، رییس دفتر محمود احمدی نژاد و نزدیکان او با عناوینی چون "جریان انحرافی درون دولت" یاد می کنند.
از سوی دیگر، محمدتقی رهبر، نماینده اصفهان در مجلس به خبرگزاری فارس گفته است مردم رای خود را از کسی که از ولی‌فقیه اطاعت نکند پس می‌گیرند.
حدود سه هفته پیش، موافقت محمود احمدی نژاد با استعفای حیدر مصلحی، وزیر اطلاعات، مخالفت آیت الله خامنه ای با این استعفا و در نهایت بر سر کار ماندن آقای مصلحی، موجب بروز اختلافاتی میان رییس جمهور و رهبر ایران شد و غیبت آقای احمدی نژاد از جلسات هیات دولت را در پی داشت.
وی یکشنبه گذشته در جلسه هیات دولت شرکت کرد اگرچه که آقای مصلحی در آن جلسه حاضر نبود.
جلسه روز چهارشنبه (۱۴ اردیبهشت) هیات دولت نیز به ریاست محمود احمدی نژاد تشکیل و اعلام شد که آقای مصلحی هم در این جلسه شرکت داشته است. اما در عکس هایی که سایت رسمی ریاست جمهوری ایران و سایت های خبری ایران از جلسه چهارشنبه هیأت وزیران و حواشی آن منتشر کردند، اثری از وزیر اطلاعات دیده نمی شد. برخی گزارش های تایید نشده حکایت از آن داشت که آقای مصلحی به خواست آقای احمدی نژاد این جلسه را ترک کرد.

'مقبولیت، منوط به تبعیت از رهبری'

در همین حال، کاظم صدیقی، امام جمعه موقت تهران گفته است که منتظر اقدام عملی محمود احمدی نژاد برای نشان دادن "تبعیت کامل از ولایت" است.
آقای صدیقی قبل از آن هم آقای احمدی نژاد را به اطاعت از رهبری دعوت کرده بود.
ابوالقاسم خزعلی، از روحانیون بلندپایه و عضو مجلس خبرگان رهبری در ایران نیز روز شنبه، ۱۷ اردیبهشت، در مشهد گفت: اگر کسی ۲۰ میلیون که نه اگر ۴۰ میلیون نیز رای بیاورد اما ولی‌فقیه آن را تنفیذ نکند آن ۴۰ میلیون رای برای آن شخص اعتباری به همراه ندارد.
ابوالقاسم خزعلی همچنین خطاب به دولت گفت: بسیار خوب است که دولت بعضی از افراد را که قصد نفوذ در بدنه دولت را دارند، شناسایی کرده و جلوی آنان را بگیرد.
آقای خزعلی روز گذشته نیز گفت که "حکم نایب امام زمان واجب الاطاعه است."
این عضو مجلس خبرگان پیشتر نیز از محمود احمدی نژاد خواسته بود که جلوی "نفوذ جریان انحرافی در دولت" را بگیرد.
اسدالله ایمانی، از دیگر اعضای مجلس خبرگان رهبری، نیز مشروعیت سران قوا را منوط به رضایت رهبر ایران از عملکرد آنها و تبعیت از ولی‌فقیه خوانده است.
وی در گفتگو با خبرگزاری فارس گفت: "همه مسئولان از جمله سران قوا بهتر از دیگران می‌دانند که بدون رضایت رهبر انقلاب و تبعیت از ایشان ذره‌ای ‌مقبولیت و محبوبیت در بین مردم ندارند."
نماینده استان فارس در مجلس خبرگان گفته است نظر ولی فقیه طبق قانون و شرع، "فصل الخطاب" است.

بررسی روزنامه‌های صبح تهران؛ پنجشنبه ۱۵ اردیبهشت

بهرام رفیعی

روزنامه نگار

اظهارات اخیر رهبر جمهوری اسلامی با این عنوان که «حرکت بیداری اسلامی تا قلب اروپا پیش می‌رود» در صدر اخبار و گزارش‌های بیشتر روزنامه‌های امروز تهران قرار دارد.

برخی از روزنامه‌ها چالش جدید مجلس و دولت در ماجرای معرفی کردن یا نکردن وزرای وزارتخانه‌های ادغام شده برای اخذ رای اعتماد را مورد توجه قرار داده‌اند.

همچنین توصیه‌هایی به مقامات مختلف کشور برای پیروی از رهبری از دیگر موضوعاتی است که بویژه با گفته‌های رییس قوه قضاییه درباره اینکه «مشروعیت مسولان نظام به التزام به ولایت فقیه است» در شماره امروز روزنامه‌ها برجسته شده است.

عصیان در برابر ولی فقیه خلاف شرع است

روزنامه جمهوری اسلامی اظهارات روز گذشته صادق لاریجانی درباره لزوم تبعیت مسولان از ولایت فقیه را مورد توجه قرار داده و از قول وی نوشته است که مشروعیت دینی و سیاسی تمام مسئولان نظام به التزام به ولایت فقیه است و سرپیچی و عصیان در مقابل ولی فقیه خلاف شرع و خلاف نص قانون اساسی است.
به نوشته این روزنامه، وی در توضیح این اظهاراتش افزوده است: "حضرت امام قدس‌الله نفسه زکیه بنیانگذار جمهوری اسلامی ایران در عملی ساختن این نظریه با تمام وجود به صحنه آمدند و مقام معظم رهبری با اندوختن تجربیات گذشته آن راه را ادامه دادند. ولایت فقیه نظریه‌ای است مستند به کتاب و سنت و عقل و البته تقریر و تقریب هر یک نیازمند تفسیری است که باید در جای خود طرح شود. ما فقیهی نداریم که اصل ولایت فقیه را نپذیرفته باشد، منتها‌گاه در سعه و ضیق آن بحث کرده‌اند و آن هم بحث ظریف و فنی است که بسیاری اوقات رهزن کوته نظران شده است".
به گزارش جمهوری اسلامی، رئیس قوه قضاییه همچنین خاطر نشان کرد: "عدم پذیرش ولایت مطلقه فقیه از ناحیه برخی فقها به معنای مشروع بودن تصرفات غیر فقیه در نظام اسلامی نیست. ممکن است فقیهی ولایت مطلقه را نپذیرفته باشد ولی این نپذیرفتن، معنای خاصی دارد و به هیچ وجه معنایش این نیست که تصرفات غیر فقیه در نظام اسلامی مشروع است".
رسالت هم در مطلبی مرتبط با همین موضوع گفته‌های محمدتقی مصباح یزدی را برجسته کرده و از قول او نوشته است: "باید همیشه در خط ولایت فقیه حرکت کنیم و قدردان نعمت ولایت فقیه در عصر غیبت باشیم چراکه با ولایت فقیه می‌توانیم از بحران‌ها و فتنه‌ها به‎سلامت عبور کنیم".
این روزنامه، همچنین در مطلبی دیگر از قول احمد خاتمی یکی از اعضای مجلس خبرگان رهبری و از اعضای جامعه مدرسین حوزه علمیه قم نیز نوشته است: "ما در بحث سیاسی مطیع محض رهبری هستیم و همه باید پشت سر این فقیه، مجتهد، عادل و بصیر حرکت کنند".

سیاست دو سویه در برابر حوادث سوریه

ابتکار در سرمقاله امروزش سیاست دو سویه رسانه‌های رسمی و همچنین دستگاه دیپلماسی کشور در مقابل حوادث و اعتراضات مردم سوریه را دستمایه قرار داده و نوشته است: "از حوادث سوریه در رسانه‌های رسمی و دیپلماسی ایران، با سکوت و‌گاه جانبداری از رژیم سوری عبور شده است".
سید عباس صالحی در این مقاله سپس با احتیاط به بررسی نظرات موافقان و مخالفان رژیم سوریه پرداخته و از جمله نوشته است: "موافقان رژیم سوریه می گویند که اکثریت جامعه سوری، مدافع رژیم اسد هستند و معترضان، جمعیت اندکی هستند که از چند درصد جمعیت سوریه تجاوز نمی‌کنند. بنابراین نمی‌توان حوادث سوریه را با وقایع مصر، لیبی، یمن، تونس، بحرین و... تشبیه کرد".
او سپس در ادامه نوشته است: "مخالفان رژیم سوری می گویند که در حوادث اخیر سوریه، تعداد قابل توجهی از مردمان معترض کشته شده‌اند. رقم کشته شدگان به چند صد تن می‌رسد. این ارقام، در حوادث مصر، یمن و... نیز بی‌سایقه است. بنابراین، حجم کشتار در سوریه، قساوت و دد منشی رژیم حاکم را می‌نمایاند".
نویسنده مقاله در ادامه با مقایسه ۱۰ مورد این چنین در پایان از سکوت مطلق رسانه‌های رسمی و دستگاه دیپلماسی کشور انتقاد کرده و نوشته است: "به نظر می‌رسد که راه دیپلماسی و رسانه ایران در قبال حوادث سوریه، سکوت مطلق نیست بلکه بایستی با مجال‌آفرینی‌های مثبت، امکان راه‌یابی به مسیر درست در موضع‌گیری سیاسی - رسانه‌ای را جست‌وجو کرد".
چه اینکه نباید منافع ملی و مسؤولیت اخلاقی - دینی را در هاله‌ای از مبهمات و تقدیرات وانهاد.

هاشمی قصد کناره گیری از مجمع را ندارد

آرمان در گزارشی به تکذیب خبر کناره گیری آیت الله هاشمی رفسنجانی از مجمع تشخیص مصلحت نظام پرداخته و نوشته: "شایعات درباره آیت الله هاشمی رفسنجانی گویا تمامی ندارد. دیروز خبری از مرتضی نبوی، عضو مجمع تشخیص مصلحت نظام درباره موافقت هاشمی با کناره گیری از ریاست مجمع تشخیص مصلحت نظام منتشر شد که از سوی دفتر آیت الله هاشمی به شدت تکذیب شد".
علی زمانی در این گزارش نوشته: "معلوم نیست هدف از انتشار این اخبار چیست اما هر چه باشد بیش از همه نشانه نوعی غرض ورزی سیاسی است که برخی خواسته یا ناخواسته به دنبال دامن زدن به آن هستند و با انتشار اخبار کذب در صدد تخریب شخصیتهای بزرگ نظامند. هاشمی رفسنجانی آن قدر در سیاست، خرد ورز است که اگر بخواهد مساله ای را بیان کند شخصا و شفاف ابتدا با مردم آن را در میان می‌گذارد. نمونه اخیر آن هم انتخاب رئیس مجلس خبرگان بود که ایشان حاضر نشدند با آیت الله مهدوی کنی رقابت کنند و فضای سنگینی که برای القای اختلاف در بین مسوولان بلند پایه نظام ایجادشده بود با درایت ایشان هدایت شد و تمام بدخواهان را مایوس کرد".
به نوشته این روزنامه، مرتضی نبوی در جلسه هفتگی انصارحزب الله در مورد حضور آقای هاشمی در مجمع تشخیص مصلحت نظام گفته بود: "من هم شنیده‌ام که ایشان نزد مقام معظم رهبری رفته‌اند و گفته‌اند که در مجمع نباشند ولی خبر دقیقی از رفتن ایشان ندارم. آن چیزی که آدم می‌فهمد این است که مقام معظم رهبری سعی دارند ایشان را نگه دارند، همان طور که سعی دارند بقیه را نگه دارند. شاید بعضی‌ها که موثر هم هستند انتظارشان این بود که در این مقطع برخورد صریحی با رئیس جمهور می‌شد، اما مقام معظم رهبری دنبال حجت شرعیه الهیه هستند و مثل حضرت امام سعی می‌کنند تا جایی که ممکن است مسئولین را حفظ کنند، منجمله ایشان می‌خواهند آقای هاشمی حفظ شود و جدای جرگه انقلاب نشود".

احتمال کاهش یارانه نقدی

روزنامه ابتکار در گزارشی احتمال کاهش یافتن یارانه نقدی را مورد توجه قرار داده و نوشته: "تشکیک تحقق درآمدهای پیش‌بینی‌شده از سوی دولت در راستای اجرای طرح هدفمندسازی یارانه‌ها در سال ۹۰ باعث شد مجلس بررسی مجدد میزان سهم هر بخش از منابع هدفمندسازی را در دستور کار کمیسیون تلفیق قرار دهد تا نتیجه نهایی این جلسات در پایان بررسی بودجه دوباره در صحن به رأی گذاشته شود، به‌طوری‌که در جلسات کمیسیون تلفیق برای بازبینی اجزای بودجه هدفمندسازی، احتمال طرح کاهش میزان یارانه نقدی نیز مطرح شده است".
به گزارش این روزنامه کاظم دلخوش یکی از اعضای کمیسیون تلفیق، در این باره گفته: "احتمال کاهش رقم ۶۲هزارمیلیارد تومانی که در لایحه بودجه به‌عنوان میزان درآمد حاصل از هدفمندسازی یارانه‌ها ذکر شده، می‌رود".
ابتکار در ادامه نوشته: "نکته اصلی اینجاست که نمایندگان مجلس بیان می‌کنند که تحقق ۶۲هزارمیلیارد تومان درآمد حاصل از هدفمندسازی، درصورتی ممکن خواهد بود که دولت در سال ۹۰ قیمت حامل‌های انرژی را بیش از ۲۰ درصد افزایش دهد و این در حالی است که نمایندگان مجلس افزایش بیش از ۲۰ درصد قیمت حامل‌های انرژی را در سال جاری برای مردم مشکل‌ساز می‌دانند؛ کما اینکه هنوز مشکل مردم درباره قیمت‌های نجومی قبض‌های گاز وجود دارد و با نزدیک‌شدن به فصل گرما با قیمت‌های فعلی برق پیش‌بینی می‌شود مردم مشکل مشابهی با آنچه در زمینه قبوض گاز داشتند، در ماه‌های آینده با قبوض برق تجربه کنند".
این روزنامه همچنین نوشته: "در حال حاضر، کاهش ۸ تا ۱۲هزارمیلیارد تومانی رقم هدفمندسازی در بودجه مطرح است که در این صورت حداقل بخشی از این کاهش باید از طریق کاهش سهم خانوار‌ها تأمین شود، درغیراین‌صورت یا سهم بخش تولید به‌شدت کاهش پیدا خواهد کرد یا سهم دولت به صفر نزدیک خواهد شد. البته ناگفته پیداست که در بین چهار بخشی که سهمی در منابع حاصل از هدفمندسازی برای آن‌ها تعریف شده، یعنی دولت و صنعت و کشاورزی و خانوار‌ها، حساس ترین بخش از نظر اقتصادی و سیاسی بخش خانوار‌ها هستند و هیچ یک از قوای مجریه و مققنه حاضر نیست تبعات کاهش میزان یارانه نقدی را به گردن بگیرد که این مسئله خود دلیل اصلی تلاش برای افزایش میزان یارانه پرداختی به هر قیمتی بوده و هست".

چالش بالقوه دولت و مجلس

روزنامه جهان صنعت در گزارشی سرانجام ادغام چند وزارتخانه در کابینه دولت دهم را چالش جدیدی بین دولت و مجلس دانسته و نوشته: "اگر بنا باشد دولت وزرای وزارتخانه‌های ادغام شده را برای رای اعتماد به مجلس نفرستد، بی‌تردید باید منتظر چالش‌های جدید بود".
به نوشته این روزنامه پس از تصمیم دولت مبنی بر ادغام وزارتخانه‌های مسکن و شهرسازی با راه‌وترابری، علی نیکزاد، سرپرست این وزارتخانه در هم ادغام شده عنوان کرده که نیازی به اخذ رای اعتماد از مجلس ندارد که این موضوع با واکنش نمایندگان مواجه شده به طوری که دیروز نماینده مردم زاهدان در مجلس با بیان اینکه سرپرستی علی نیکزاد بر وزارت راه از دو روز گذشته غیرقانونی است، تاکید کرد که سازمان بازرسی کل کشور باید در این موضوع وارد شود و اقدامی عملی انجام دهد.
به گزارش این روزنامه، همچنین به گفته لطف‌الله فروزنده، معاون توسعه مدیریت و سرمایه انسانی رئیس‌جمهور، دولت تصمیم گرفت پس از ادغام وزارتخانه‌های راه با مسکن و صنایع با بازرگانی در یکدیگر، وزارتخانه‌های نفت با نیرو و وزارتخانه‌های کار با رفاه را با هم ادغام کند که به‌زودی نیز کمیته‌ای برای تدوین شرح وظایف وزارتخانه‌های جدید تشکیل خواهد شد.
مریم باستانی در سرمقاله جهان صنعت نیز همین موضوع را مورد توجه قرار داده و نوشته: "دولت دیروز در اقدامی تعجب‌برانگیز وزارت رفاه و تامین اجتماعی را با وزارت کار و امور اجتماعی ادغام کرد. اگرچه حاصل مصوبه دیروز دولت ادغام چهار وزارتخانه بود، اما ادغام دو وزارتخانه یاد شده بسیار تامل برانگیز بود به این دلیل که وزارت رفاه و تامین اجتماعی یکی از وزارتخانه‌های تازه تاسیس است که از سن تشکیل آن حدود هشت سال می‌گذرد. این وزارتخانه قرار بود ساختار اجرایی به منظور برخورداری عادلانه ایرانیان و همه کسانی که در پهنه جغرافیایی ایران زندگی می‌کنند، فراهم کند، به‌گونه‌ای که هر کسی امکان دریافت خدمات مربوط را به فراخور شرایط اجتماعی و اقتصادی خود از نظام رفاه و تامین اجتماعی داشته باشد".
نویسنده این مقاله اضافه کرده "به نظر می‌رسد ادغام این دو وزارتخانه امری شتابزده است به این دلیل که اگر وزارت رفاه نتوانسته اسباب رفاه تمام مردم ایران را فراهم کند، این ناکامی در اجراست. مگر می‌شود با پاک کردن صورت مساله به پاسخ رسید؟ ادغام این وزارتخانه با وزارت کار و امور اجتماعی که درگیر مشکلات بسیاری با کارگران و کارفرمایان است و هر سال با موج جدیدی از تقاضای کار مواجه می‌شود، چه توجیهی می‌تواند داشته باشد؟ مگر ممکن است یک وزارتخانه هم به دنبال اشتغالزایی باشد و هم رفاه؟ چه کسی جوابگوی اشتغال خواهد بود؟"

ضرورت تامل بیشتر

دکتر سید احمد میرمطهری در سرمقاله دنیای اقتصاد به افزایش غیر طبیعی شاخص بورس در سالهای اخیر پرداخته و نوشته: "تغییرات نرخ رشد شاخص بورس که سال ۸۷ نسبت به سال قبل روندی منفی داشت، در سال ۸۸ نسبت به سال قبل رشدی ۴/۵۷ درصدی داشته و در سال ۸۹ نیز نسبت به سال قبل ۸/۸۵ درصد رشد می‌کند؛ یعنی دو سال کاملا استثنایی! همین شتاب در فروردین سال جاری نیز با شدت تمام دنبال می‌شود. باید از متصدیان بازار سوال کرد آیا واقعا این رشد‌ها با شاخص‌های کلان اقتصاد کشور هماهنگی و همخوانی دارد؟ آن هم در شرایطی که همه اقتصاد کشور با اجرای طرح تحول اقتصادی و بسته پولی بانک مرکزی سعی در تطبیق خود دارد؟"
نویسنده مقاله سپس پرسیده: "در ۳۰ روزه فروردین که در عمل نیمی از آن تعطیل بوده، این رشد غیرعادی در بازار چگونه توجیه می‌شود؟ آیا تحولی در اقتصاد کشور یا در شرکت‌های پذیرفته شده رخ داده است؟ در خبر‌ها آمده که سقوط شاخص در اردیبهشت ماه در حدی بوده است که بازار به شرایط هفته اول فروردین برگشته و نرخ بازده از ۱۴ درصد به ۶ درصد تنزل کرده است؛ ناظران بازار اگر برای افزایش اولیه توجیهی ندارند، این برگشت روند بازار را چگونه تفسیر می‌کنند؟"
نویسنده سرمقاله دنیای اقتصاد یادآور شده: "البته می‌توان پاسخ‌های ساده‌ای برای هر کاهش یا افزایشی پیدا کرد و بر صحت آن اصرار ورزید، اما نکته این است که طی سال‌های اخیر بار‌ها و بار‌ها با روند صعودی در قیمت‌ها و شاخص‌های بازار مواجه بوده‌ایم و متاسفانه این موج‌ها عمدتا به بسترهای سوداگری و شکل‌گیری حباب‌های قیمت‌منجر شده‌اند و شاهد فرآیندهای نوسان‌گیری و حضورهای کوتاه‌مدت مقطعی برخی سرمایه‌گذاران در بازار بوده‌ایم... چرا متصدیان بازار در حفظ اعتماد مردم و سرمایه‌گذاران و فعالان بورس که به زحمت به دست می‌آید، به جد نمی‌کوشند؟ ‌آیا نباید تامل بیشتری داشت؟"

بهار کتاب در خزان نمایشگاه

حمیدرضا عسگری در سرمقاله آفرینش برگزاری نمایشگاه بین المللی کتاب را دستمایه پرداختن به وضعیت نشر، کتاب و کتابخوانی در کشور کرده و نوشته: "بیست و چهارمین نمایشگاه بین المللی کتاب تهران همچون سال‌های گذشته در اردیبهشت ماه آغاز به کار کرد. شروع بکار بزرگ‌ترین رویداد فرهنگی خاورمیانه در حالی صورت می‌گیرد که در چند سال اخیر مشکلات بسیاری برای طیف مرتبط با کتاب به وجود آمده است. از ندادن مجوز به ناشران و تعلیق درآوردن حق چاپ آن‌ها، گرانی بیش از اندازه کتاب برای خوانندگان و در دسترس نبودن برخی کتب، و از این دست مشکلات گریبان هسته اصلی شکل دهنده کمال و سعادت جامعه را گرفته است که تبعات بسیار سنگینی برای جامعه خواهد داشت."
نویسنده این مقاله ادامه داده: "عدم فراهم بودن زمینه برای گرفتن مجوز چاپ و یا نوبت‌های طولانی برای به چاپ رسیدن مطالب نویسندگان و همچنین افزایش قیمت کاغذ و سیر سعودی قیمت کتاب، همه و همه کاهش میزان مطالعه و میل به کتاب خوانی را در جامعه ترویج می‌کند. بر اساس آمار‌ها میزان سرانه مطالعه در کشور کمتر از ۱۸ دقیقه در روز است که با توجه به نزدیکی به مراکز استان‌ها و شهرهای بزرگ اندکی کم و زیاد هم می‌شود."
محمدحسین روانبخش نیز در سر مقاله مردم سالاری با اشاره به همین موضوع نوشته: "وقتی تیراژ کتاب در ایران به هزار یا پانصد نسخه می‌رسد معلوم است که سرانه مطالعه کتاب حتی از آنچه اعلام شده هم کمتر است. شاید در این خصوص گفته شود که بعضی کتاب‌ها در این سال‌ها به چاپ‌های متعدد رسیده است (که حرف درستی است) اما گاهی عدم تحلیل درست از این موضوع ما را به نتیجه اشتباه می‌کشاند. باید توجه داشت که در وهله اول تیراژ کتاب‌های مرجع مورد تحلیل قرار گیرد و براساس آن میزان تاثیرگذاری و ارزشمندی افزایش تیراژ‌ها مشخص شود، نه اینکه کتاب‌های کمک آموزشی و خاطره و رمان‌های عاشقانه (با میزان ارزش‌های مختلف) را در کنار هم قرار داده و نتیجه‌ای عجیب بگیریم، در حالی که واقعیت چیزی جز این است."
سرمقاله نویس مردم سالاری خاطر نشان کرده: "نمایشگاه کتاب هم البته چنین وضعیتی دارد. بررسی اینکه چه کسانی و با چه انگیزه‌ای در نمایشگاه حضور پیدا می‌کنند، می‌تواند به ما در تحلیل میزان تاثیرگذاری آن کمک کند، ضمن اینکه در کنار همه این موضوعات دغدغه‌ها و مشکلا تی که روز به روز بیشتر دامان ناشران آثار فاخر و مرجع را می‌گیرد نیز باید بررسی کرد و نباید دل خوش داشت که تعداد ناشران بیشتر شده یا تعداد نمادین کتاب‌های چاپ شده یا به عبارت بهتر «کتاب سازی» بیشتر شده است."

ویکی لیکس: هشدار یک مقام تاجیک از "حمایت پاکستان از بن لادن"

ژنرال عبدالله‌نظراف از جمله گفته است که اعضای سازمانهای تروریستی، نظیر القاعده، جنبش اسلامی ازبکستان و اتحاد جهاد اسلامی در کشورهای زیادی، از جمله در تاجیکستان فعالیت دارند

سایت ویکی لیکس یک نامه محرمانه سفارت آمریکا در شهر دوشنبه را انتشار داده که از هشدار تاجیکستان در مورد حمایت عناصری از نیروهای امنیتی پاکستان از اسامه بن لادن حکایت می‌کند.

نامه محرمانه سفارت آمریکا به مقامات آن کشور در واشینگتن روز 2 مه، درست یک روز پس از کُشته شدن رهبر شبکه القاعده در سایت ویکی لیکس منتشر شده است.

بر اساس این نامه، موضوع خطرات تروریسم در منطقه در دیدار 11 دسامبر سال 2009 میان عبدالله‌ نظراف، معاون وقت رئیس کمیته دولتی امنیت ملی تاجیکستان و مسئول بخش سیاسی و اقتصادی سفارت آمریکا در دوشنبه مطرح شده است.
در این نامه آمده است که این ملاقات قبل از تهیه گزارش سالانه وزارت خارجه آمریکا در باره وضعیت مبارزه علیه تروریسم در جهان برگزار شده و مسئول سفارت وضع امنیتی کشور را با این مقام امنیتی تاجیکستان بررسی کرده است.
در این صحبت ژنرال عبدالله‌ نظراف از جمله گفته است که اعضای سازمانهای تروریستی، نظیر القاعده، جنبش اسلامی ازبکستان و اتحاد جهاد اسلامی در کشورهای زیادی، از جمله در تاجیکستان فعالیت دارند.
وی همچنین افزوده است که اگر "کشورهای دیگر از گروههای تروریستی با هدفهای ژئوپلیتیک (جغرافیای سیاسی) خود استفاده نمی‌کردند” این سازمانها مدت ها پیش نابود می‌شدند.
آقای نظراف به دیپلمات آمریکایی گفته است: "مثلا، اسامه بن لادن در پاکستان یک آدم از نظرها پنهان نیست و بسیاریها در باره مکان حضور وی در وزیرستان شمالی خبر دارند، اما هر گاهی که نیروهای امنیتی می‌خواهند عملیاتی علیه او انجام بدهند، دشمن درباره نزدیک شدن آنها از نیروهای امنیتی اطلاعات دریافت می‌کند."
این مقام امنیتی تاجیکستان این سخنان را در لابلای نظراتش در باره اوضاع امنیتی منطقه و کشورش ابراز داشته، ولی اکنون، با کشته شدن اسامه بن لادن، برخی از رسانه‌های غربی به محتوای سخنان او در نامه محرمانه سفارت آمریکا توجه کرده‌اند.
طبق این سند محرمانه، عبدالله‌نظراف همچنین به همکاری روسیه با گروههای تروریستی اشاره‌کرده و از جمله گفته است که در سالهای 2001 و 2002 گروههای تروریستی با کمک روسها از قلمرو تاجیکستان به ازبکستان عبور کرده‌اند.
آقای نظراف سپس به طور کنایه‌آمیز این سؤال را کرده است: "این گروهها مهمات جنگی را از کجا می‌گیرند؟" وی افزوده است که در یکی از همایشهای گروه شانگهای مقامات تاجیک از همتایان روس خود پرسیده‌اند که چه گونه تروریست های شناخته شده توسط فرودگاههای دامادداوا و شرمیتیوا به تاجیکستان سفر کرده‌اند.
نامه می‌افزاید که این مقام امنیتی تاجیکستان در باره پاسخ روسها به این سؤال چیزی نگفته است.
اما او به دیپلمات آمریکایی گفته است که حدود ده نفر، علی‌رغم وجود نامشان در فهرست “افراد مورد تعقیب” روسیه، توانسته‌اند از شهرهای سن پترزبورگ و تیومن روسیه در زمان درگیریهای طویلدره در دو سال پیش به دوشنبه پرواز کنند.
آقای نظراف درباره عملیات نیروهای دولتی در طویلدره در تابستان سال 2009 نیز اطلاعاتی داده و گفته است که در این درگیریها اعضای گروههای تروریستی بین‌المللی که در میان آنها کره ای ها، تاتارها، چچنی ها و داغستانیها نیز شناسایی شده‌اند، شرکت داشتند.
وی همچنین به دیپلمات آمریکایی خبر داده است که در زمان درگیریهای طویلدره طاهر یولداشیف، رهبر جنبش اسلامی ازبکستان، پنج نفر را برای کمک به پیکارجویان مخالف دولت تاجیکستان به طویلدره فرستاده، ولی نیروهای دولتی آنها را در ناحیه درواز دستگیر کردند.
به گفته آقای نظراف، این افراد قصد داشتند در نزدیکی سفارت آمریکا در دوشنبه و پل ارتباطی واقع در پنج پایان که توسط آمریکا بنیاد شده و بزرگترین پل ارتباطی میان تاجیکستان و افغانستان است، انفجارهایی انجام بدهند.

اذان در اتوبوس و تاکسی های تهران پخش می شود

جعفر تشکری هاشمی، معاون حمل نقل و ترافیک شهرداری تهران می گوید که به زودی تمامی تاکسی‌های تهران و اتوبوس ها از طریق گیرنده‌های رادیویی اذان پخش خواهند کرد.

آقای تشکری هاشمی، روز شنبه ۱۷ اردیبهشت (هفتم می) گفت: " ناوگان حمل و نقل شهری روزانه ۱۱ میلیون مسافر را در تهران جابه‌جا می‌کند و این حجم انبوه مسافران ظرفیت بالقوه‌ای برای انتقال آموزه‌های اخلاقی و دینی از جمله تبلیغ و ترویج فرهنگ نمازخوانی در جامعه است."

محسن قرائتی، رئیس ستاد اقامه نماز ایران هم که با معاون حمل و نقل شهرداری تهران دیدار می کرد، در همین ارتباط گفت: "تمام توانمندی و ظرفیت حمل و نقل عمومی در بخش‌های مختلف از جمله تاکسیرانی، اتوبوسرانی و مترو می‌بایست معطوف به گسترش فرهنگ اقامه نماز شود."

آقای تشکری هاشمی، در این دیدار اعلام کرده است که به زودی تاکسی‌ها، اتوبوس ها و قطارهای زیرزمینی در پایتخت به پخش اذان در نوبت های صبح و ظهر و شب خواهند پرداخت و گسترش و تجهیز نمازخانه ها در پایانه های مسافری نیز در دستور کار معاونت حمل و نقل و ترافیک شهرداری تهران قرار گرفته است.

معاون حمل و نقل و ترافیک شهرداری تهران علت اصلی شکل گیری این طرح را سخنان آیت الله علی خامنه ای، رهبر ایران دانسته که در دیدار اخیر خود با مسئولان شهرداری، خواستار "جهت‌گیری دینی و الهی در مسائل فرهنگی شهرها" شده بود.

تاکسی‌ها در ایران یکی از وسایل نقلیه عمومی اصلی به شمار می روند که روزانه صدها هزار نفر را جابجا می کنند.

تهران یکی از پایتخت های پر تاکسی جهان است که در آن دهها هزار تاکسی در کنار هزاران ماشین شخصی مسافربر، روزانه به جابجایی چند میلیون مسافر درون شهری مشغولند.

اکونومیست: مصلحی رحیم مشایی را شنود می کرد

هفته نامه اکونومیست اطلاعات تازه ای درباره منشاء اختلاف محمود احمدی نژاد و حیدر مصلحی، وزیر اطلاعات منتشر کرده است.

این هفته نامه نوشته است که وزیر اطلاعات، مکالمات اسفندیار رحیم مشایی، رئیس دفتر و مشاور ارشد آقای احمدی نژاد را شنود می کرده و رئیس جمهوری ایران به این کار پی برده است.

اکونومیست در این خصوص جزئیاتی بیان نمی کند اما می نویسد که افشای عملیات شنود علیه رئیس دفتر رئیس جمهوری در ماه آوریل، به اخراج وزیر اطلاعات منجر شد.
رئیس جمهوری یا وزیر اطلاعات ایران هنوز به گزارش اکونومیست واکنش نشان نداده است.
آیت الله علی خامنه ای، رهبر جمهوری اسلامی که با "استعفای" حیدر مصلحی مخالف بود، او را در مقامش ابقاء کرده و این امر اختلاف شدید و کم سابقه ای در جناح اصولگرا پدید آورده است.
طی هفته های گذشته، شماری از طرفداران حیدر مصلحی و رهبر ایران، تعهد رئیس جمهوری به "ولایت فقیه" را زیر سوال برده و حملات شدیدی را علیه "جریان انحرافی" در دولت آغاز کرده اند.
اکونومیست بعید دانسته است که رئیس جمهوری ایران در آینده نزدیک از موضع خود عقب نشینی کند.
از زمان آغاز اختلافات، گزارش ها حاکیست که آقای احمدی نژاد از شرکت در جلسه های هیات دولت که حیدر مصلحی در آن حضور داشته خودداری کرده است و وزیر اطلاعات هم در جلسه اخیر که آقای احمدی نژاد در آن شرکت داشت حاضر نبود.
مرتضی آقا تهرانی، رئیس فراکسیون هواداران دولت در مجلس ایران، گفته است که رهبر ایران به طور خصوصی برای محمود احمدی نژاد مهلت تعیین کرده که یا ابقای حیدر مصلحی را در سمت وزیر اطلاعات بپذیرد، یا از سمت خود کناره گیری کند.

آیا احمدی‌نژاد به استعفا می اندیشد؟

امید پارسانژاد

بی‌بی‌سی

روزی که محمود احمدی نژاد در مراسم تنفیذ حکم ریاست جمهوری اش در سال ۱۳۸۴ بر دستان آیت الله علی خامنه ای بوسه می زد، کمتر کسی پیش بینی می کرد که کار او روزی به جایی برسد که اکنون رسیده است.

مرتضی آقا تهرانی، رئیس فراکسیون هواداران دولت در مجلس شورای اسلامی می گوید که رهبر ایران برای آقای احمدی نژاد مهلت تعیین کرده که یا ابقای حیدر مصلحی را در سمت وزیر اطلاعات بپذیرد، یا از سمت خود کناره گیری کند.

از وقایع دو هفته گذشته و اظهارات اصولگرایان منتقد دولت چنین بر می آید که آقای احمدی نژاد به این نتیجه رسیده بود که آقای مصلحی در زمره کسانی است که می خواهند از تسخیر مجلس آینده توسط هواداران آقای احمدی نژاد جلوگیری کنند، به همین دلیل تصمیم گرفت که او را کنار بگذارد و خود سرپرستی وزارت اطلاعات را به عهده بگیرد تا بتواند زمینه را برای پیروزی هوادارانش در انتخابات آماده کند.
اما آقای خامنه ای و نزدیکانش به صراحت با این تغییر مخالفت کردند، شاید به این دلیل که مایل نیستند مجلس به دست یاران آقای احمدی نژاد بیفتد، زیرا آن را مقدمه ای برای پیروزی آنان در انتخابات ریاست جمهوری آینده تلقی می کنند.
باقی ماندن قوه مجریه در دست یک طیف سیاسی برای مدتی بیش از هشت سال، می تواند برای آن طیف هویتی مستحکم و کاملا مستقل از رهبری فراهم کند که آیت الله خامنه ای تمایلی به آن ندارد.
روش او و نزدیکانش در مهار قدرت سیاسی روسای جمهوری، همواره فشار آوردن بر اطرافیان آنها، به ویژه در سال های آخر دوره دوم ریاست جمهوری بوده است.
این روش هم در دوره ریاست جمهوری اکبر هاشمی رفسنجانی و هم در دوره ریاست جمهوری محمد خاتمی به کار رفت و باعث شکست برنامه "تعدیل اقتصادی" دولت آقای هاشمی رفسنجانی و پروژه "اصلاحات سیاسی" دولت آقای خاتمی شد.

بشنوید

• صدای بخشی از سخنان آقاتهرانی در مورد دیدار خصوصی احمدی‌نژاد و رهبر ایرانبشنوید01:46

اکنون نوبت به آقای احمدی نژاد رسیده و او در نقطه ای قرار گرفته است که باید میان سه راه، یکی را انتخاب کند: ۱- بماند و به شیری بی یال و دم و اشکم بدل شود که تنها دغدغه اش به پایان رساندن دوره چهارساله ریاست جمهوری است، ۲- بماند ولی در مقابل خواست رهبر ایران مقاومت کند، ۳- از سمت خود کناره بگیرد و با عواقب غیر قابل پیش بینی آن روبرو شود.

مسخ

به نظر می رسد که حتی اگر او ابقای آقای مصلحی را بپذیرد، حملات طرف مقابل به یاران نزدیک او، به ویژه اسفندیار رحیم مشایی، متوقف نخواهد کرد و این حملات او را در موقعیتی به غایت دشوار قرار خواهد داد.
به نظر می رسد که هدف عمده این حملات، ممانعت از عملی شدن برنامه های انتخاباتی هواداران آقای احمدی نژاد است که از نگاه رقبای او مهم تر از آن است که قابل چشم پوشی باشد .
با توجه به شدت پافشاری رئیس جمهوری ایران بر حمایت از آقای رحیم مشایی و عقیده راسخی که گفته می شود آقای احمدی نژاد به رهنمودهای ماوراءالطبیعی او دارد، برخورد قهرآمیز با آقای رحیم مشایی به معنای "اعلان جنگ" به آقای احمدی نژاد خواهد بود .
در چنین حالتی، سکوت آقای احمدی نژاد در برابر حذف آقای رحیم مشایی به معنای مسخ هویت او است و این پرسش را مطرح می کند که آیا محمود احمدی نژاد حاضر است به چنین وضعیتی تن دهد؟

مقاومت

ممکن است آقای احمدی نژاد به این نتیجه برسد که "جنگ" را هم اکنون آغاز کند؛ او برای این کار باید در سمت خود بماند و در عین حال در برابر خواسته آقای خامنه ای مقاومت کند.
در این صورت باید دید که او چه اهرم هایی در اختیار دارد.
منتقدان آقای احمدی نژاد می گویند که نزدیکان او به فراخواندن هوادارانشان به خیابان ها در حمایت از دولت فکر می کنند، مثلا سایت عماریون که به نیروهای مذهبی موسوم به "حزب الله" نزدیک است، نوشته است که هواداران آقای مشایی قصد دارند به بهانه عزاداری فاطمیه در محله منیریه تهران تجمع و "اقدام به هیاهو" کنند.

یا در نامه ای که چند روز پیش گفته می شد نزدیکان آقای احمدی نژاد در حمایت از او نوشته اند و امضای تعدادی از استانداران را هم برای آن گرفته اند، هشدار داده شده بود که برخورد با آقای احمدی نژاد "منجر به نارضایتی آحاد مردم در سراسر کشور" خواهد شد.
یکی از نمایندگان مجلس شورای اسلامی در یکی از جلسات علنی روزهای اخیر به این نامه اشاره کرد، تصویر آن در بعضی سایت های اینترنتی منتشر شد و تعویض فرماندار شیراز هم به افشای همین نامه مربوط دانسته شد.
منتقدان آقای احمدی نژاد هم در سخنان روزهای اخیر خود بارها او را از دچار شدن به سرنوشت ابوالحسن بنی صدر برحذر داشته اند و به او هشدار داده اند که فریب "بی شمار" بودن هواداران خود را نخورد، چرا که "محبوبیت" او تنها به حمایت آیت الله خامنه ای بستگی دارد و بس.
بعضی از تحلیلگران هم از "نفوذ" آقای احمدی نژاد در بخش هایی از سپاه پاسداران و احتمال "کودتا" توسط او و نزیکانش سخن می گویند، اما به نظر می رسد که اظهارات چند روز اخیر فرماندهان سپاه و انتقادات بی سابقه بعضی از پرنفوذترین حامیان پیشین آقای احمدی نژاد، از جمله محمدتقی مصباح یزدی که میان اعضای سپاه نفوذ فراوان دارد، نادقیق بودن این تحلیل را تا حدود زیادی آشکار کرده است.
مسلم این است که آقای احمدی نژاد بخش اعظم حامیان خود را در میان چهره های حکومتی از دست داده، اما آیا تلقی او و نزدیکانش از میزان محبوبیتی که در میان توده مردم دارند، تلقی درستی است؟ و آیا هواداران آقای احمدی نژاد آماده پرداخت هزینه برای او و رویارو شدن با هواداران رهبری هستند؟

استعفا

سومین گزینه پیش روی آقای احمدی نژاد استعفا است. این گزینه ممکن است از دو گزینه دیگر کم هزینه تر باشد، به شرطی که غضب رهبر ایران از مقاومت غیرمنتظره آقای احمدی نژاد فرو بنشیند و با کناره گیری و گوشه نشینی کم سر و صدای او موافقت کند.
آقای احمدی نژاد حتی شاید بتواند از این طریق اطرافیان خود را هم تا حدودی از خطر برخوردهای امنیتی نجات دهد.
از طرف دیگر، بار اعتراضی استعفا کردن در حکومت هایی مانند جمهوری اسلامی معمولا پر رنگ است و این امر بررسی موضوع را برای آقای احمدی نژاد از دو جنبه پیچیده تر می کند.
یک بعد ماجرا این است که هر گونه اشاره یا تأکیدی بر جنبه اعتراض و قهر چنین استعفایی می تواند شانس گوشه نشینی بی سر و صدای آقای احمدی نژاد و نزدیکان او را از میان ببرد.
اما جنبه دیگر ماجرا این است که از نگاه آقای احمدی نژاد و نزدیکان او، شاید هیچ چیز بهتر از استعفا نتواند هواداران آنها را به نشان دادن علنی نارضایتی تشویق کند و رقیبان را تحت فشار بگذارد.
آقای احمدی نژاد به داشتن تمایل برای انجام کارهای پر سر و صدا و قرار گرفتن در صدر خبرها شهرت پیدا کرده است؛ آیا او نخستین رئیس جمهوری ایران خواهد بود که از سمت خود استعفا می دهد؟