۱۳۸۹ اسفند ۲۹, یکشنبه

مهمترین خبرهای روز یکشنبه بخش اوّل، تحلیل ها و آخرین گزارشات از اعتراضات، بازداشتها، زندان، و بیدادگاهها --- بیانیه ها

بهاران خجسته باد

 "سبز یعنی وطن" فرارسیدن بهار 1390 خورشیدی را خدمت یکایک شما ایرانیان و فارسی زبانان
تبریک می گوید و برای شما و عزیزانتان سلامتی، بهروزی و پیروزی آرزو می کند.
در هر گوشه ی این جهان که هستید همیشه دلی شاد و لبی خندان داشته باشید.
به امید رهایی میهن و ایرانی آباد و آزاد








دانشجویان؛ از شهید و زندانی تا محروم از تحصیل

سالی که دانشگاه، سبز ماند

شاید خوانندگان، پیش از آغاز به خواندن این گزارش، قادر باشند جملات ابتدایی را حدس بزنند: "سالی که گذشت، شاهد بی‌سابقه‌ترین برخوردها با جنبش دانشجویی و دانشجویان بودیم..." چه بسا بسیاری به جای آنکه از مقدمه شروع کنند، به اصل گزارش رجوع کنند و از آن جا مطلب را پی بگیرند.
داستان این قصه اما، با وجودتکرارهای هر ساله، نه عادی شده است و نه ملال‌آور. طی همه این سال‌ها، این دانشجویان بوده‌اند که با هر تغییری، بیشترین هزینه‌ها را پرداخته‌اند، بازداشت شده‌اند، از دانشگاه اخراج و از تحصیل محروم شده، و چه بسا به ضرب گلوله جان باخته‌اند.
برخورد با دانشجویان، اما محدود به فعالان امروز نیست، بلکه فعالان قدیمی‌تر جنبش دانشجویی نیز مورد غضب هستند.
امسال اما، محدودیت‌های جدیدی نیز، برای دانشجویان به اجرا درآمد: زمانی خندیدن ممنوع شد، زمانی دیگر احکام انضباطی در دانشگاه‌ها تکذیب شد، دیگربار شرط فعالیت در دانشگاه‌ها، دفاع از نظام اعلام شد، گاهی سخن از عدم حضور دانشجویان منتقد بر زبان رانده شد، زمانی دیگر اعلام شد تحصیل تنها به شرط همکاری با حراست امکان‌پذیر است، دانشجویان بارها توسط مقامات تهدید شدند، اساتید برای تولید علم الهی اخراج شدند، ستاره‌ها هم‌چنان بر فراز آسمان دانشگاه در اهتزاز بودند و... این‌ها همه برای آن‌ بود که رهبر جمهوری‌اسلامی می خواست که دانشگاه، انضباط داشته باشد. شاید به همین دلیل بود که مقامات امنیتی، منبع همه فتنه‌ها را در دانشگاه می‌دیدند.
این در حالی بود که پرونده حمله به کوی دانشگاه هم‌چنان باز ماند، بدون آنکه خبری از محاکمه عاملان و آمران آن باشد، اگرچه دانشجویانی که در آن حادثه مضروب شدند، به دادگاه‌ها احضار شدند.
این فشارها اما هیچ‌کدام باعث نشد که دانشجویان، روز دانشجو را فراموش کنند و آن را مانند هر سال پرشکوه برگزار کردند.
از آن‌سو فعالان قدیمی‌تر جنبش دانشجویی، هم‌چون عبدالله مومنی، از درون زندان نیز به فعالیت‌های خود ادامه دادند. مومنی نامه‌ای افشاگرانه خطاب به رهبر جمهوری اسلامی نوشت که حرف وحدیث‌های زیادی را به دنبال داشت و باعث شد که از سوی مقامات قضایی اعلام شود که به همین دلیل به وی مرخصی داده نخواهد شد.

بار دیگر؛ شهدای سبز دانشگاه

سال 89 که آغاز شد، جنبش سبز مدتی بود که در خیابان‌ها حضوری نداشت. گرچه گاهی جرقه‌هایی زده می‌شد، اما این حضور هیچ‌گاه همگانی نشد. تا روز 25 بهمن که به دنبال حوادث رخ داده در مصر و تونس، مردم به دعوت موسوی و کروبی، به خیابان‌ها آمدند. 25 بهمن که بعد از حدود یک سال، نخستین حضور پررنگ خیابانی جنبش سبز بود، باز هم قربانی گرفت: صانع ژاله و محمد مختاری، دو شهیدی بودند که خون‌شان هم جنبش دانشجویی را آب‌یاری کرد و هم خونی تازه در رگ‌های جنبش سبز دواند.
گرچه حاکمیت نهایت تلاش خود را برای مصادره این دو شهید جنبش دانشجویی انجام داد، اما آنچه که اتفاق افتاد، رسوایی بیشتر برای حاکمان بود و سربلندی بیشتر دانشجویان؛ آن زمان که پروژه مصادره صانع ژاله به عنوان یک دانشجوی بسیجی شکست خورد و درباره محمد مختاری مجال آغاز نیافت.
سال گذشته نیز، حداقل بیست تن از شهدای جنبش سبز، از اعضای جنبش دانشجویی بودند. از جمله معروف‌ترین آنان، ندا آقاسلطان، که دانشجوی فلسفه دانشگاه تهران بود.
اکنون نام صانع ژاله و محمد مختاری، در کنار دیگرانی چون مصطفی غنیان،  ندا آقاسلطان، کیانوش آسا و... در قلب مردم ایران حک شده است.

حکم تحکیمی ها؛ عدالت یا عبرت؟

بزرگ ترین اتحادیه دانشجویی کشور، هم‌چون سالیان گذشته، هم‌چنان در فشار بود تا سرنوشت پرونده‌های‌شان عبرت فعالان دانشجویی شود. حاکمیت نیز سناریوهای مختلفی را برای دفتر تحکیم به اجرا درآورد که البته شکست خورد.  در حالی که دو تن از اعضای شورای مرکزی آن همچنان از سال گذشته در بازداشت بدون مرخصی به سر می‌برند، اعضای مختلف آن نیز احکام گوناگونی را دریافت کرده‌اند.
بهاره هدایت، از اعضای  دفتر تحکیم، هم‌چنان از دهم دی ماه سال گذشته تاکنون در زندان است، بدون آنکه فرصت استفاده از مرخصی را بیابد. سهل است که حدود سه ماه نیز از هرگونه تماس و ملاقات محروم بود. وی در دادگاه به نه و سال و نیم زندان محکوم شده است. وی در این مدت حتی از سوی قاضی مقیسه تهدید شده است که حکم جدیدی را دریافت خواهد کرد، حکمی برای عبرت دیگر دانشجویان!
از سوی دیگر، میلاد اسدی دیگر عضو شورای مرکزی دفتر تحکیم است که از آذرماه سال گذشته تاکنون در زندان است. اسدی نیز، در این مدت از امکان مرخصی محروم مانده و ماه‌هاست که به همراه دیگر زندانیان بند 350 زندان اوین، نه امکان ملاقات حضوری دارد و نه امکان استفاده از تلفن را. وی در حالی این مدت را در زندان به سر برده که تنها دلیل عدم استفاه وی از مرخصی، مخالفتش با مصاحبه تلویزیونی بوده است.
در همین حال، در شرایطی که برخی از اعضای این تشکل دانشجویی، در پی برگزاری انتخابات شورای مرکزی بودند، تمامی کاندیداها، توسط نیروهای امنیتی بازداشت شدند تا امکان برگزاری انتخابات از میان رود.
دیگر اعضای دفتر تحکیم نیز وضعیت بهتری نداشتند: مجید توکلی، شبنم مددزاده، ارسلان ابدی، مهدی خدایی، محمد پورعبدالله، علی ملیحی و...

محرومان از تحصیل

شاید آن زمان که عده ای از دانشجویان محروم از تحصیل، کمیته ای به نام "شورای دفاع از حق تحصیل" را تشکیل دادند تا پیگیر حق قانونی خود برای تحصیل باشند، گمان نمی بردند که این چنین مورد خشم و غضب حاکمیت قرار بگیرند.
سید ضیالدین نبوی از جمله اعضای اصلی این تشکل، در خردادماه بازداشت شد. این دانشجوی رشته‌ی مهندسی شیمی ورودی سال ۸۱ دانشگاه صنعتی نوشیروان بابل است که در سال ۸۶ برای مدتی بازداشت و به مدت دو ترم از تحصیل محروم شد. وی با وجود  کسب نمره و  رتبه‌ی خوب در کنکور کارشناسی ارشد، موفق به تحصیل در دانشگاه نشد.
نبوی پس از تحمل 7 ماه زندان، به 15 سال حبس محکوم شد. در همان زمان این خبر بر سر زبان ها افتاد که اعضای شورای دفاع از حق تحصیل، به رابطه با سازمان مجاهدین خلق محکوم شده اند.
مجید دری دیگر عضو "شورای دفاع از حق تحصیل" است که در ۱۸ تیرماه بازداشت شد و به زندان اوین منتقل شد. وی در دادگاه به 11 سال حبس مجکوم شد که ده سال آن به دلیل آن چه  همکاری با سازمان مجاهدین خلق اعلام شد، صادر شده است. حکمی که ۵ سال آن را به  تبعید باید در شهر "ایذه" بگذارند.
وضعیت حسام سلامت رتبه اول آزمون دکترای جامعه شناسی با ۴ سال حبس نیز مشابه دو یار دبستانی خود است. آنان نیز اتهام "همکاری با سازمان مجاهدین" را پیش روی خود می‌بیند.
مهدیه گلرو، یکی دیگر از اعضای شورای دفاع از حق تحصیل است که در 12 آبان به همراه همسرش در منزل خود بازداشت شدند.
به مهدیه گلرو گفته شد که تنها شرط ازادی همسرش - که هیچ گونه فعالیت سیاسی نداشت - همکاری گلرو با بازجویان است.
وحید لعلی پور، همسر مهدیه گلرو، چندی پیش از زندان ازاد شد، اما خود مهدیه گلرو هم چنان روزگار خود را در زندان سپری می کند و حتی از حق ملاقات با همسر خویش تا چند روز پیش محروم بود.
این سرنوشت کمیته ای است که برای پیگیری حق قانونی دانشجویان برای تحصیل تشکیل شد، اما اعضای آن در زندان به سر می برند و متهم به همکاری با سازمان مجاهدین خلق شده اند.

سال پرکار کمیته های انضباطی

در حوادث پس از انتخابات، کمیته های انضباطی دانشگاه ها، روزهای پرکاری را پشت سر گذاشتند. در حالی که دانشگاه های سراسر کشور، روزهای ملتهبی را پشت سر می گذاشتند، کمیته های انضباطی نیز مشغول احضار دانشجویان بودند.
برخی گزارشات غیررسمی، حاکی از آن است که در سال 89 بیش از 1500 دانشجو به کمیته های انضباطی احضار شده اند و برای حداقل 800 تن از این دانشجویان احکام انضباطی صادر شده است.
این احکام شامل اخراج، محرومیت از تحصیل، ممنوعیت ورود به دانشگاه، توبیخ کتبی دانشجویان با درج در پرونده و... بوده است.
دانشگاه های تهران (تهران، علامه، شریف، بهشتی، علم و صنعت، پلی تکنیک و دانشگاه های آزاد – حدود 350 حکم)، گیلان ( 47 حکم)، مازندران و نوشیروانی بابل ( 31حکم) و... تنها نمونه کوچکی از احکام انضباطی است که برای دانشجویان صادر شده است.
نکته جالب توجه آن است که بسیاری از دانشجویان تهدید شده اند که در صورت خبری کردن احکام خود، شاهد صدور احکام سنگین تری خواهند بود.
از سوی دیگر اتفاق جدیدی که در دانشگاه ها افتاده، بازجویی از دانشجویان در کلاس های دانشگاه است.  این اتفاق برای  نخستین بار در دانشگاه گیلان به وقوع پیوست و سپس در چند دانشگاه دیگر در شهرستان ها نیز تکرار شد.

ادامه ستاره دار کردن دانشجویان

اما در کنار همه برخوردهایی که با دانشجویان به دلیل اعتراض به حوادث پس از انتخابات، انجام شده، دولت بحث ستاره کردن دانشجویان را نیز فراموش نکرده است. اتفاقی که از سال 85 آغاز شد و هنوز هم ادامه دارد، گرچه محموداحمدی نژاد در مناظره با میرحسین موسوی منکر ستاره دار شدن دانشجویان شده است.
روند ستاره دار شدن دانشجویان به طور رسمی از سال 85 آغاز شد. در آن زمان به عده ای از فعالان دانشجویی که در کنکور کارشناسی ارشد موفق به کسب نمرات لازم برای قبولی شده بودند، امکان تحصیل در مقطع کارشناسی ارشد داده نشد.
دانشجویانی که از تحصیل محروم بودند، با سه ستاره در کارنامه خود مواجه شده بودند. دانشجویانی هم بودند که دو ستاره در کارنامه خود داشتند و با دادن تعهد موفق به تحصیل در این مقطع شدند. از آن زمان بود که اصطلاح دانشجویان ستاره دار باب شد و بحث های زیادی را نیز برانگیخت.
علاوه بر دانشجویان سیاسی، در سال 89 شاهد آن بودیم که عده ای از اقلیت های مذهبی - از جمله بهاییان - از حق تحصیل خود محروم  و تنها به جرم بهایی بودن از دانشگاه اخراج شدند. برخی گزارش ها، حکایت از اخراج  25 دانشجوی بهایی از دانشگاه ها دارد.

نوروز در زندان

نوروز که فرا رسد و ایرانیان به رسم دیرینه سفره هفت سین برپا کنند، کم نیستند خانواده هایی که نبود عزیزان شان را احساس می کنند.
مجید توکلی - که حاکمیت قصد داشت با منتشر کردن عکس اش با چادر، از ارج و قرب اش در میان دانشجویان کم کند - چهارمین نوروزی است که در کنار خانواده نیست. بهاره هدایت و مهدیه گلرو، سومین نوروز پیاپی است که سفره هفت سین را به جای منزل، در اوین می چینند. از میلاد اسدی که از 9 آذر بازداشت شده، خبری مبنی بر آزادی یا استفاده از مرخصی اش در دست نیست و خانواده هم چون سال گذشته، سال نو را بی فرزندشان تحویل خواهند کرد. خانواده محمد پورعبدالله سومین  سالی است که بر سر سفره سال نو، تنها عکس فرزند خود را در کنار خویش دارند و...
این فهرست سر دراز دارد: ضیا نبوی، مجیددری، ارسلان ابدی و... همه و همه از آنانی اند که سال نو را در چهاردیواری تنگ سلول ها تحویل خواهند کرد و  در میان دیوارها به این فکر می کنند که شاید سال آینده، سالی بهتر باشد، برای همه آنانی که ایرانی بهتر را می خواهند.
شاید امین احمدیان، همسر بهاره هدایت، رساتر از دیگران، وضعیت این روزها را توصیف می‌کند: "تصورش خیلی سخت نیست که چه حسی به آدم دست می دهد وقتی بعد از  ۳۲۰  روز می توانی دست همسرت را توی دست هات لمس کنی و از نزدیک به او بگویی که دوستش داری و تا هر وقت که لازم است در کنارش می مانی و حس عجیبی ست، اینکه از طرفی کمترین حقوقت یعنی فقط گرفتن دست او می شود بزرگترین آرزویت و از سویی میدانی ممکن است که دوباره تا ماه ها نتوانی گرمای زندگی بیرون از زندان را به او منتقل کنی."

 

تجزیه ایران در دیدار با دکتر یزدی

ابراهیم یزدی فرد شناخته شده ای است. در دورانی که آیت الله خمینی در پاریس اقامت داشت، نقشی کلیدی در کنار او ایفا کرد. از نجف با آیت الله خمینی به طرف پاریس حرکت کرد و از پاریس با او به تهران بازگشت. آیت الله خمینی پیش از حرکت به سوی تهران، طی نامه ای از خدمات او در طی آن مدت تشکر کرد. چنین نامه ای فقط برای دکتر یزدی صادر شد.
به تهران که رسیدند، دولت موقت تشکیل شد و یزدی وزیر خارجه ی دولت موقت انقلاب شد. بازرگان "مرد نابهنگام" بود و در آن فضای به شدت انقلابی کسی صدای او را نمی شنید. همه(مذهبی ها و مارکسیست ها، امتی ها و... ) به طور یکپارچه به او حمله بردند که "لیبرال" و "جاده صاف کن امپریالیسم" است. دولت موقت استعفا داد و کار به دست آنها افتاد که باید می افتاد. یعنی انقلابیون واقعی، نه بازرگان که به صراحت می گفت انقلابی نیست. یزدی و بازرگان با نظام قهر نکردند و به عنوان عضو شورای انقلاب باقی ماندند. آیت الله خمینی ابراهیم یزدی را به سرپرستی روزنامه ی کیهان منصوب کرد و به عنوان نماینده ی خود جهت سرکشی و بازرسی به استان ها اعزام کرد. بازرگان و یزدی و چند تن دیگر از نهضتی ها در انتخابات اولین دوره ی مجلس شورای اسلامی شرکت کرده و به مجلس راه یافتند. اختلافات در سال 59 بالا گرفت و در سال 60 با عزل بنی صدر و فاز نظامی سازمان مجاهدین خلق در سی خرداد 60 و عملیات تروریستی سازمان به اوج خود رسید. زمامداران هم به شدت مخالفان را سرکوب و روزانه دهها تن را اعدام می کردند. مهدی بازرگان در آن دوران خونین همچنان به دنبال آن بود که به طرفین که انقلابی بودند و انقلابی عمل می کردند، "میانه روی" و "سازش" بیاموزد[1]. این نوع گفتار/رفتار هیچ یک از طرفین را راضی نمی کرد. هر طرف، خواستار موضع گیری بازرگان و همفکرانش به سود طرف خود بود[2]. با پایان مجلس اول، بازرگان و نهضتی ها از حکومت رانده شدند و به عنوان یک گروه مذهبی منتقد به فعالیت خود ادامه دادند.
آنان ولایت فقیه را نقد کرده  و آن را خلاف قرآن و سنت و عقل نشان می دادند. ادامه ی جنگ ایران و عراق را هم به زیان منافع ملی ایران قلمداد کرده و دائماً بیانیه هایی خلاف آن می دادند[3]. از نبود آزادی در ایران سخن می گفتند. مهدی بازرگان در 20/5/62 در نطق پیش از دستور آزادی انتخابات در ایران را رد کرد. هاشمی رفسنجانی با هماهنگی احمد خمینی و علی خامنه ای پاسخی به سخنان بازرگان نوشت[4]. هاشمی سخنان بازرگان را "حیله" خواند و از وجود "آزادی کامل" در ایران سخن گفت[5]. بازرگان نسبت به بازداشت ها و اعتراف گیری ها هم اعتراض داشت. طاهر احمد زاده در مرداد سال 1362 بازداشت شد و پس از شکنجه های فراوان وی را برای اعتراف به تلویزیون آوردند. هاشمی رفسنجانی دراین باره در 21/6/ 1362 نوشته است:
"شب به مصاحبه ی طاهر احمد زاده گوش دادم؛جالب است، این گونه مصاحبه ها، قدرت عظیم انقلاب را نشان می دهد"[6].
همین "قدرت عظیم انقلاب" بود که مهدی بازرگان را می ترساند. قدرتی که در زندان و شکنجه و اعدام و سرکوب همه جانبه تجلی می یافت. هاشمی که در پاسخ بازرگان از وجود "آزادی کامل" در ایران سخن می گفت، در خاطرات 2مرداد 1364 نوشته است که در جلسه ی سران قوا(هاشمی، خامنه ای، موسوی اردبیلی، احمد خمینی، میر حسین موسوی) موضوع رد صلاحیت مهندس مهدی بازرگان از سوی شورای نگهبان برای انتخابات ریاست جمهوری طرح شد[7]. در خاطرات 7/5/64 نوشته است:
"آقای خامنه ای شخصاً احتیاج به تبلیغ ندارند و رقیبی هم نیست. شورای نگهبان همه ی نامزدها به جز سه نفر- آقایان خامنه ای، حبیب الله عسگراولادی و محمود کاشانی- را رد صلاحیت کرده است. حذف مهندس مهدی بازرگان بی مسأله نخواهد بود"[8].
هاشمی در پاورقی همان صفحه توضیح داده است که شورای نگهبان صلاحیت 50 نفر- از جمله ابراهیم یزدی و احمد صدر حاج سید جوادی- را رد کرده است. انتخابات بدون رقیب، همان انتخابات  "کاملاً آزاد" مد نظر هاشمی رفسنجانی است[9]. همین مسائل نشان می دهد که محل نزاع طرفین بر سر چه بود؟ با توجه به همین مسائل، آیت الله خمینی رفته رفته مواضع اش نسبت به بازرگان و نهضت آزادی تند و تندتر شد تا آنجا که رسماً اعلام کرد نهضت آزادی و همفکران بازرگان صلاحیت هیچ پست حکومتی ندارند.
در تمام این مدت، یزدی در کنار بازرگان بود. بازرگان که درگذشت، یزدی جانشین او شد(بهمن 1373). نهضت آزادی همچنان به مشی میانه روانه ی خود ادامه داد. نمی دانم چرا، ولی آن مشی خریدار زیادی نداشت. پس از دوم خرداد 1376 اوضاع تا حدودی دگرگون شد. اصلاح طلبان همچنان اکراه داشتند که رابطه ای با نهضتی ها داشته باشند، اما احمدی نژاد که آمد و اصلاح طلبان که از ساختار سیاسی رانده شدند، نزدیکی ها آغاز شد. انتخابات ریاست جمهوری 22 خرداد 88 نزدیکی ها را بیشتر و بیشتر کرد. حالا همه ی آنها در زندان ها اسیر دست سلطان ستمگرند.
حالا ابراهیم یزدی هشتاد ساله(متولد 1310) و بیمار است و نه تنها حقوق که انسانیت هم در این رژیم محلی از اعراب ندارد. آزادی یزدی سالخورده با جسمی بیمار چه خطری برای جمهوری اسلامی می تواند داشته باشد؟ آیا جز این است که سلطان علی خامنه ای کینه ورزانه از مخالفان انتقام می گیرد؟ خامنه ای که اینک خود را در اوج قدرت می یابد، به طور قطع نباید هراسی از آزادی یزدی داشته باشد. مسأله، مسأله ی نخوت و کینه و انتقام است. کینه ی او علل بسیاری دارد. یکی از علل آن، بیانیه ی نهضت آزادی در سال 1386 بود که خواستار نظارت سازمان ملل بر انتخابات مجلس هشتم شد. علی خامنه ای در  19دی 1386 طی سخنانی به اطلاعیه ی نهضت آزادی این گونه پاسخ گفت:
"بعضيها حتى شرم نكردند، گفتند ناظرين بين‏المللى بيايند نظارت كنند بر اين انتخابات؛ بيگانه‏ها، دشمنها كه با اصل انتخابات و با اصل ملت ايران مخالفند؛ با هر چيزى كه به نفع ايران است مخالفند، اينها بيايند بشوند قاضى! اين، بزرگترين جسارت به ملت ايران است"[9].
یک بار که از زندان به مرخصی آمده بودم، دکتر یزدی به منزل ما آمد. از هر دری حرف زده شد، ولی آنچه توجه مرا به خود جذب کرد این مدعای او بود که آمریکایی ها از حرکت های تجزیه طلبانه در ایران حمایت به عمل می آورند. چند سال بعد که از زندان آزاد شدم، دکتر یزدی دوباره به منزل ما آمد. خیلی صریح از او پرسیدم: "آقای دکتر، دفعه ی قبل که شما را دیدم نگران تجزیه ی ایران بودید، آیا همچنان نگران تجزیه ایران هستید و چه شواهدی برای مدعای خود دارید". دکتر یزدی هم خیلی روشن گفت:"آری، همچنان نگران تجزیه ی ایران هستم". بعد هم مفصل دلایل مدعای خود را توضیح داد. می گفت آمریکا از هر فرصتی برای ضربه زدن به ایران استفاده می کند:از احتمال حمله ی نظامی آمریکا به ایران سخن گفت و از اینکه آمریکا از برخی افراد و گروه ها نیز در راه اهداف خود استفاده می کند. البته در آن زمان جرج بوش رئیس جمهور آمریکا بود و همه نگران حمله ی نظامی آمریکا به ایران بودند. یزدی نگاهی کاملاً ناقدانه به سیاست های دولت آمریکا داشت و آن را به زیان منافع ملی ایران به شمار می آورد.
ذکر این خاطره دلیلی دو سویه دارد. از یک سو، رژیم سرکوبگری که ابراهیم یزدی را از ابتدأ به "آمریکایی" بودن متهم می کرد، از سوی دیگر، در شرایط استیصال، بسیاری ذهنشان به سوی دخالت هایی مشابه عراق/افغانستان/لیبی می رود. به عنوان یک ناظر، شاهد نوعی "تغییر سرمشق" هستم. استقبال زیاد از مصوبه ی شورای امنیت درباره ی لیبی نمودی از این تغییر سرمشق است. مسائل ایران بسیار پیچیده است و چنین ساده سازی هایی پیامدهای فاجعه باری می تواند به دنبال داشته باشد. گذار ایران به دموکراسی، وظیفه ی ایرانیان است، نه دول غربی، آن هم به روش تهاجم نظامی به ایران. البته همه ی دولت های جهان موظفند که از حقوق بشر دفاع کنند و نقض حقوق بشر در هر کشوری را محکوم نمایند. اگر موازنه ی قوا موجود نباشد- یعنی مردم از طریق سازمان یابی متنوع و متکثر قدرتمند نشوند- دموکراسی هم وجود نخواهد داشت. رفتن علی خامنه ای و ولایت فقیه شرط لازم گذار به نظام دموکراتیک ملتزم به آزادی و حقوق بشر است، اما شرط کافی ایجاد چنان نظامی نیست. بمباران ایران به وسیله ی آمریکایی ها و دیگر دول غربی، ضمن نابودی زیرساخت های اقتصادی و اجتماعی ایران، شاید موجب سرنگونی رژیم مستقر شود، اما معلوم نیست به نظام دموکراتیک منتهی شود.
با شناختی که من از دکتر یزدی دارم، سخنانی که بی واسطه از او شنیده ام، و نظراتی که او بارها بیان کرده است، می دانم که او به شدت نگران "حفظ تمامیت ارضی ایران" بود و هست. با هرگونه تهاجم خارجی به ایران مخالف بود و هست. همکاری مخالفان با دول خارجی را هم بر نمی تابید و بر نمی تابد. یک بار در شهر واشنگتن در جلسه ای خصوصی با چند تن از دوستان همین نظرات را خیلی صریح تر و منتقدانه تر بیان کرده بود.
یزدی فردی متدین و آزادی خواه است. حتی شب عید هم نتوانست وی را از اسارت سلطان جبار رها سازد. در این روز آخر سال چه آرزویی جز سلامتی، طول عمر و آزادی ابراهیم یزدی و کلیه ی زندانیان سیاسی می توان داشت. دل ما پیش شماست. چشمان ما گریان است. در آن لحظه که سال نو می شود، نبود شما را با تمام وجود احساس می کنیم. کاش پیش ما بودید و شما را در آغوش می گرفتیم. کاش فرزندان و همسر و والدین و خواهران و برادران شما می توانستند شما را در آغوش کشند. شما فخر ایرانید و ایرانیان به وجود همه ی شما افتخار می کنند.

پاورقی ها:
1- بازرگان در مقاله های "مبارزه ی قانونی و مبارزه ی مسلحانه"(میزان، 9اردیبهشت 60) و "فرزندان مجاهد و مکتبی عزیزم"(میزان، 12 اردیبهشت 60) چنین خطی را دنبال می کرد. بازرگان در نطق نیمه کاره ی  15 مهر 60 مجلس اعلام کرد که به دنبال راهی برای سازش بود تا به "بحث و جدال های آزاد پارلمانی" منتهی شود، نه حرکات تروریستی "نفرت زایی نظیر اتوبوس شیراز، [انفجار]دفتر حزب جمهوری یا نخست وزیری و همچنین اعدام های ده تا ده تا و صد تا صد تا". وی افزود که هیچ کدام از طرفین آمریکایی، مرتجع یا منافق نیستند. همه فرزندان ایرانند که به راه نادرست می روند:
"با کمال تأثر و با توسل به درگاه ذوالجلال، باید اقرار کنیم که آتش هولناک در کشور عزیزمان شعله کشیده، خرمن امت و دولت و دین را مورد تهدید قرار داده، کمتر کسی است که در صدد خاموش کردن آن برآید. بعضی می کوشند آتش را افروخته تر ساخته بر خرمن طرف مقابل بیندازند، همه بلعیده می شوند. حوزه های علمیه از گل های سرسبد خود خالی می شوند که "اذامات العالم ثلم فی الاسلام، ثلمه لایسدها شی ء" براداران ارزنده و غیر قابل جبرانی از مسئولین دولتی و لشکری و از سپاه و کمیته به شهادت می رسند، به همراه جان ها اثاث و دارایی ها از بیت المال و از ملت به هدر می رود، افرادی بی گناه در معابر و منازل کشته و معلول می شوند و همچنین نونهالان دختر و پسر و کسان وابسته و هوادار یا برکنار که در درگیریهای خیابانی و دادگاه های انقلابی، قربانی التقاط، انحراف و یا انتقام می گردند. نونهالانی که هر چه باشد، "جگرگوشگان" و "پرورش یافتگان" امید این مملکت بوده، عاشق وار یا دیوانه وار، فداکار یا گناهکار، در طاس لغزنده ای افتاده اند. در حالی که هر دو طرف گروه مقابل را منافق یا مرتجع و ضد اسلام یا عامل امپریالیسم می خواند، نه روحانیون ارجمند و مکتبی های غیرتمندمان از آمریکا وارد شده اند و نه جوانان جانباز در خانواده های آمریکایی زاییده و بزرگ گشته اند که بتوان مزدورشان خواند. پس چر اینان ریختن خون جگر یکدیگر را مباح و بلکه واجب می شمارند؟ مصیبت بارتر از همه و حاصل خشونت ها و بی رحمی ها، افزوده شدن نارضی ها و انتقام خواهان و برگشت کنندگان انقلاب و دین است و حیثیت و حقانیت اسلام که در دنیا لکه دار می شود"(روزنامه ی کیهان، 26مهر 1360).
ابرهیم یزدی هم گفته است که در خرداد ماه شصت، کمی پیش از 30 خرداد، مسعود رجوی، موسی خیابانی و محمد صدیقی(خواهر زاده ی یزدی) به دیدار او رفته اند تا به اصطلاح وی را از بازرگان جدا سازند و به سوی سازمان جذب کنند. آنان با اتکا به میلیشیای خود به یزدی می گویند که "ما تجربه ی انقلاب را تکرار می کنیم". یزدی به آنها می گوید:
"شما اشتباه می کنید... امروز بدنه ی جامعه با شما نیست. شما یک گروه کوچک و اقلیتی هستید و اگر بخواهید این کارها را بکنید با شما برخورد می کنند و شما تاب مقاومت در مقابل آنها را ندارید. بنابراین به شدت آسیب خواهید دید و متلاشی خواهید شد"(ماهنامه ی چشم انداز ایران، شماره ی 32، ص 49).
2- به عنوان نمونه، سید محمد خاتمی طی چند نوبت(16 و 18 و 19 و 26 مهر 1360)، در سرمقاله های روزنامه ی کیهان، به تندی به نطق و مواضع مهدی بازرگان پاسخ گفت. هاشمی رفسنجانی هم در خاطرات خود به همین ماجرا به صراحت اشاره کرده است:
13 اردیبهشت 60: "آقای مهندس بازرگان آمد و از انحصارطلبی جریان حاکم(حرف غلط همیشگی مخالفان)صحبت داشت و از من می پرسید از ما چه می خواهید؟ و من گفتم کارشکنی نکنید، کافی است" (عبور از بحران، ص 82).
هاشمی رفسنجانی در 4 خرداد 60 طی یک سخنرانی می گوید:"ریشه ی اختلافات ما ولیبرال ها[بازرگان و... ]همین جا است که آنها فقه ما و ولایت فقیه را قبول ندارند"(عبور از بحران، ص 108).
13 تیر60: "بعداز ظهر مهندس مهدی بازگان، دکتر یدالله سحابی و دکتر کاظم سامی آمدند، برای چاره جویی در همین زمینه و کم کردن فشار اجتماعی. توقع داشتند امام چیزی بگوید و یا من از آنها تعریف کنم. من گفتم امام راه را باز گذاشته اند و پیشنهاد کردم موضعشان را در مقابل ضد انقلاب صریحاً اعلان نمایند. قرار شد چیزی بنویسند"( عبور از بحران، ص 160).
سپس نهضت آزادی با ارسال تلگرافی به آیت الله خمینی نوشت:
"تشنجات و تجاوزات خیابانی به ضرر جمهوری اسلامی و به نفع بیگانگان است. هر فرد یا گروهی که موجبات تشنج و تجاوز و ارعاب را فراهم آورد، آب به آسیاب دشمنان انقلاب اسلامی ریخته است".
با این همه فشارها ادامه می یابد. هاشمی رفسنجانی در خاطرات 30 تیر60 نوشته است:
"آقایان دکتر یدالله سحابی و مهندس مهدی بازرگان و دکتر کاظم سامی آمدند و خواستار آزاد شدن روزنامه ی میزان بودند... به آنها گفتم، موضعتان را باید مشخص کنید. این درست نیست که با گروه های محارب بسازید و با آنها هم صدا باشید و تقاضای آزادی کنید. از اینکه در جلسه ی فاتحه خانم آقای شریعتی، به آنها از طرف حزب الله اهانت شده، شکایت داشتند و از من می خواستند که حزب الله را از این اعمال منع کنیم و من گفتم این حرکات حزب الله، عکس العمل طغیان نیروهای دوست شماست"( عبور از بحران، ص 175).
3- هاشمی رفسنجانی در خاطرات 13مهر 1363 خود نوشته است:
"در ساعت نه صبح این روز(تاسوعا)مراسم عزاداری و سخنرانی از سوی نهضت آزادی در خیابان استاد مطهری تهران برگزار شد. در این مراسم حدود 200 نفر شرکت داشتند و بعد از تلاوت قرآن  و زیارت وارث، دکتر ابراهیم یزدی و مهندس مهدی بازرگان سخنرانی کردند. بازرگان در قسمتی از سخنان خود ابراز داشت:"امروز در جامعه ی ما هر برنامه ای رخ دهد می گویند توطئه ی آمریکا و انگلیس است. عیب از خود ما است نه توطئه ی آنها. امام حسین(ع) نگفت بیایید مرا بکشید یا شعار جنگ جنگ تا پیروزی بدهد، بلکه با عمر سعد مذاکره کرد و آنها قبول نکرده و جنگ رخ داد". پس از سخنرانی بازرگان، حدود 90 نفر موتورسوار و عده ای پیاده، در جلوی ساختمان برعلیه نهضت آزادی شعار مرگ بر لیبرال و مرگ بر بازرگان سر دادند که توسط مأموران انتظامی از محل متفرق شدند"( کارنامه و خاطرات هاشمی رفسنجانی سال 1363، به سوی سرنوشت، ص 225).
4- هاشمی رفسنجانی، کارنامه و خاطرات هاشمی رفسنجانی سال 1362، آرامش و چالش، ص 277.
5- هاشمی می گوید:
"نهضت آزادی که فکر می کند در انتخابات رأی کافی ندارد و شکست می خورد، به حیله ای دست زده است"(پیشین، ص 432).
6- هاشمی رفسنجانی، کارنامه و خاطرات هاشمی رفسنجانی سال 1362، آرامش و چالش، ص 210.
7- هاشمی رفسنجانی، کارنامه و خاطرات هاشمی رفسنجانی سال 1364، امید و دلواپسی، ص 199.
8- هاشمی رفسنجانی، کارنامه و خاطرات هاشمی رفسنجانی سال 1364، امید و دلواپسی، ص 205.
9- هاشمی رفسنجانی در نامه ای که با تأیید خامنه ای و احمد خمینی در پاسخ مهدی بازرگان نوشته بود، آورده است:
"شما خوب می دانید که انتخابات از گذشته تا به امروز همیشه آزاد و کاملاً آزاد برگزار شده و مطمئن هستید که در انتخابات آینده همان آزادی گذشته محفوظ است و هر کس که مورد اعتماد مردم باشد، سر از صندوق ها بیرون خواهد آورد و مسئولان کشور هیچ گونه نیازی به سلب آزادی و تحمیل رأی نمی بینند. به جای این گونه کارها در فکر پیدا کردن افراد صالح و وجیه برای کاندیدا کردن در انتخابات باشید و موقع تبلیغات که رسید، کار تبلیغ را با مراعات مقررات کشور و موازین دینی و اخلاقی آغاز فرمایید" (هاشمی رفسنجانی، کارنامه و خاطرات هاشمی رفسنجانی سال 1362، آرامش و چالش، ص 277).
آری، با رد صلاحیت همه ی رقبای علی خامنه ای، انتخابات ریاست جمهوری همچون "همیشه آزاد و کاملاً آزاد" برگزار شد و مهدی بازرگان و ابراهیم یزدی فقط باید به فکر "افراد صالح و وجیه" می بودند.
9- رجوع شود به لینک




سال 89 سال اعدام و زندان

۳۶۵ روزسرکوب و مقاومت

سال 89 که از سوی میرحسین موسوی سال "استقامت و پایداری بر مطالبات برحق و قانونی ملت ایران" نامیده شده بود به سال سرکوب و استقامت مردمی تبدیل شد و رهبران جنبش سبز که با تاکید بر ایستادگی بر مطالبات مردمی سال 89 را آغاز کرده بودند در روزهای پایانی سال به بند کشیده شدند.
سال 89 با پیام میرحسین موسوی و مهدی کروبی آغاز شد اما با بازداشت خانگی آنها، و با پیام فرزندان  رهبران جنبش سبز به پایان رسید.
میرحسین موسوی و زهرا رهنورد با این پیش بینی که  "سال 89 با مسائل و مشکلاتی روبرو هستیم" به استقبال سال 89 رفتند و مهدی کروبی که سال قبل را سال خوبی نمیدانست اعلام کرد: "مخالف نظامی هستیم که در حد یک قایق است".
رهبران جنبش سبز در آغاز سال 89 "عقب گرد و عقب کشیدن از مطالبات مردم را خیانت به مردم، اسلام و خون شهدا" دانسته و اعلام کرده بودند: "باید از پشت کردن به خواسته‌های مردم هراس داشته باشیم".
آنها ایستادند و سال 89، سال استقامت آنها در کنار مردم معترضی شد که ابتدا به انتخابات مخدوش 22 خرداد 88 اعتراض داشتند اما با سرکوب و کشتارهای حکومتی، رهبر جمهوری اسلامی را نشانه گرفتند و خواهان رفتن "دیکتاتور" شدند. و بدین ترتیب سال 89 در حالی به پایان رسید که فرزندان میرحسین موسوی و مهدی کروبی به جای پدران و مادران خود به مردم  پیام دادند: "خاطره سال 89 طعم تلخ زمستان طولانی و سرد است که با ایستادگی پدران و مادران و ایستاده جان سپردن همرزمانمان رنگ و بویی دگر گرفت.... والدینمان همچون همه فرزندان پاکشان درکشور، ایستاده‌اند... ".

سال اعدام
اگر چه بازداشت های فله ای فعالان سیاسی، مطبوعاتی، مدنی و مردم معترض از 9 ماه قبل از آغاز سال 89 شروع شده بود اما این سال را باید سال اعدام و سال پرکاری بازجویانی دانست که به جای قاضی، حکم محکومیت را صادر میکردند.
89 با صدور حکم اعدام خانوادگی برای 5 عضو یک خانواده شروع شد. 5 عضوی که روز عاشورای قبل بازداشت و به اتهام محاربه به اعدام محکوم شدند. حکم اعدام مطهره بهرامی، ریحانه حاج ابراهیم و هادی قائمی در دادگاه تجدید نظر به 10 سال حبس در تبعید تبدیل شد و آنها برای سپری کردن دوران محکومیت خود به زندان رجایی شهر منتقل شدند اما دو عضو دیگر خانواده، احمد و محسن دانش پور مقدم با تایید حکم اعدامشان در دادگاه تجدید نظر سالی پر از هراس را پشت سر گذاشتند. این پدر و پسر به همراه عبدالرضا قنبری، معلم بازداشت شده پس از عاشورای 88 همچنان در خطر اعدام هستند.
اردیبهشت اما اعدام مخفیانه 5 زندانی سیاسی افکار عمومی ایران و جهان را بهت زده کرد. فرزاد کمانگر، معلم کرد به همراه شیرین علم هوئی، علی حیدریان، فرهاد وکیلی و مهدی اسلامیان 19 اردیبهشت و به صورت مخفیانه اعدام شدند و این سرآغازی بود بر سایر اعدام های مخفیانه در این سال. خانواده های این 5 فعال سیاسی از برگزاری هرگونه مراسم ختمی منع شدند،  پیکرهای آنها به خانواده هایشان تحویل داده نشد و برخی از اعضای خانواده های انها برای مدتی بازداشت شدند.
علی صارمی، به اتهام محاربه و علی اکبر سیادت، به اتهام جاسوسی دو زندانی سیاسی دیگری بودند که مخفیانه و بدون ابلاغ به وکلا و خانواده هایشان در سال گذشته اعدام شدند. پیکرهای آنها نیز به خانواده هایشان تحویل داده نشد و خانواده علی صارمی به "روز" گفتند که ماموران امنیتی، پیکر او را در روستایی در نزدیکی بروجرد دفن کرده اند.
اما اعدام های مخفیانه به همین موارد ختم نشد. جعفر کاظمی و محمد حاج آقایاری، حسین خضری و زهرا بهرامی  دیگر زندانیان سیاسی بودند که مخفیانه دفن شدند و پیکرهای آنها نیز به خانواده هایشان تحویل داده نشد.
و همین اعدام های مخفیانه بود که نگرانی شدید سازمان های حقوق بشری و خانواده های زندانیان سیاسی را برانگیخت؛خانواده هایی که فرزندانشان با حکم اعدام در زندان ها به سر می برند.
سعید ملک پور که به گفته همسرش، پیش از رفتن به دادگاه، قاضی پرونده به وکیلش گفته بود برای او حکم اعدام صادر خواهد کردبه همراه حمید قاسمی شال همچنان در خطر اعدام هستند. اجرای حکم اعدام آقای قاسمی شال یکبار متوقف شده است.
زینب جلالیان،  حبیب الله گلپری پور، زانیار و لقمان مرادی، حبیب الله لطیفی، شیرکو معارفی، دیگر زندانیان سیاسی هستند که سال گذشته احکام آنها تایید شده و در خطراجرای حکم قرار دارند. در این میان حبیب الله لطیفی و شیرکو معارفی یکبار حکم اعدامشان متوقف شده است.
اما تنها زندانیان سیاسی نبودند که به طو ر مخفیانه اعدام شدند. بسیاری از زندانیان غیر سیاسی نیز، بخصوص در مشهد به صورت دسته ای و مخفیانه اعدام شدند و این امر نگرانی بسیاری را در مجامع بین المللی بر انگیخت.

سال زندان
سال 89 در حالی بازداشت و صدور حکم های سنگین برای فعالان حقوق بشر، فعالان سیاسی و مطبوعاتی بیش از پیش ادامه یافت که نهادهای مدنی و احزاب و گروههای سیاسی، همچون انجمن صنفی روزنامه نگاران، انجمن دفاع از حقوق زندانیان، جبهه مشارکت، سازمان مجاهدین انقلاب، کانون مدافعان حقوق بشر، دفتر تحکیم وحدت، نهضت آزادی ایران... بیش از پیش تحت فشار قرار گرفته و اکثر آنها توسط حکومت منحل اعلام شده بودند.
همچون سال قبل "اقدام علیه امنیت ملی، جاسوسی، محاربه، تبلیغ علیه نظام، تشویش اذهان عمومی و نشر اکاذیب، ایجاد شبهه جعل و تقلب در نتیجه انتخابات، اخلال در نظم عمومی از طریق ایجاد بلوا و آشوب، مشارکت در تخریب و احراق اموال عمومی، و ایجاد ترس و وحشت، تلاش برای براندازی نرم و...." اتهاماتی بودند که در سال 89 محکومیت های بسیاری را به دنبال داشتند.
 در این سال بازداشت کارمندان سفارت خانه های خارجی، روزنامه نگاران، فعالان مدنی، وکلای دادگستری، فعالان سیاسی، مطبوعاتی و مدنی و چهره های سرشناس درون حاکمیت که از پایه گذاران جمهوری اسلامی بوده اند به رویه ای عادی تبدیل شد و تا بدانجا پیش رفت که بازداشت های فعالان سیاسی اصلاح طلب  به صورت خانوادگی در آمد چنانچه در حال حاضر، مصطفی تاج زاده به اتفاق همسرش فخرالسادات محتشمی پور در بازداشت به سر می برند.
اکثر این زندانیان از حقوق طبیعی خود به عنوان یک زندانی نیز محروم شدند، حق استفاده از مرخصی نداشتند، از ملاقات حضوری با خانواده هایشان محروم شدند و حق تلفن نیز از آنها گرفته شد. اما با همه این ها مقالات و نامه هایی که از سوی زندانیان سیاسی، مطبوعاتی و دانشجویی به بیرون از زندان درز کرده و منتشر شده نشان از ایستادگی آنها در درون زندان ها دارد.
نامه هایی که برای نویسندگان آنها از جمله مصطفی تاج زاده، محمد نوری زاد، مجید توکلی، بهاره هدایت، عیسی سحرخیز و بسیاری دیگر، فشارها و محدودیت های بیشتر در زندان را به دنبال داشته است.
در این سال احکام اعدام، تبعید، حبس های طولانی و محرومیت از حقوق اجتماعی و سیاسی همه این زندانیان امضای سه قاضی معروف شعب 15، 25 و 28 دادگاه انقلاب، یعنی ابوالقاسم صلواتی، محمد مقیسه و پیرعباسی را برخود داشت؛ هرچند به گفته اکثر وکلای حقوق بشری و زندانیان سیاسی و مطبوعاتی، این احکام توسط بازجویان وزارت اطلاعات و سپاه انشا شده اند.
شاید سنگین ترین احکام پس از احکام اعدام، متعلق به جعفر پناهی، نسرین ستوده، ژیلا بنی یعقوب، احمد زیدآبادی، عماد بهاور، حسین رونقی ملکی و حسین درخشان باشد که این دو نفر اخر به 15 و 19 سال ونیم حبس تعزیری مکوم شده اند و بقیه علاوه بر محکومیت های سنگین حبس، از حقوق اجتماعی و سیاسی خود نیز محروم گشته و ممنوع الکار شده اند.
در این سال "خانه های امن" بار دیگر رونق یافتند و ابراهیم یزدی، مسن ترین زندانی سیاسی ایران به "خانه های امن" وزارت اطلاعات منتقل شد.

وحشت از سنگ قبرها
سال 89 نیز همچون سال 88، حکومت از حضور مردم و خانواده ها بر مزار جانباختگان اعتراضات مردمی جلوگیری کرد. براساس  سنتی دیرین، خانواده ها آخرین پنج شنبه سال را بر مزار عزیزان خود می روند، اما پنج شنبه آخر سال همچون سال قبل، نیروهای امنیتی و لباس شخصی ها از حضور مردم بر مزار جانباختگان جلوگیری کردند و به خانواده ها تنها اجازه دادند دقایقی بر سر مزار عزیزان خود بایستند. براساس گزارش های خبرنگاران "روز" ماموران امنیتی حتی از گذاشتن گل و شستن سنگ مزار جان باختگان در این روز جلوگیری کرده اند.
اما خانواده های بسیاری از جان باختگان دو سال گذشته، علیرغم همه تهدیدها و فشارهای امنیتی شکایت کرده و خواهان معرفی قاتل فرزندانشان شده اند. شکایت هایی که تاکنون مسکوت مانده ویا در نهایت از خانواده ها خواسته شده دیه بگیرند.
حکومت تاکنون مسئولیت کشتار معترضان را برعهده نگرفته و کشتارها را به "منافقین و اغتشاشگران" نسبت داده است.
اما جان باختگان بازداشتگاه کهریزک، تنها جان باختگانی بودند که دادگاهی برای رسیدگی به اتهامات عاملان مرگ آنها در دادگاه نظامی تشکیل و منجر به صدور حکم اعدام برای دو نفر و محکومیت های حبس و انفصال از خدمت برای 9 نفر دیگر شد. حکم اعدامی که خانواده های روح الامینی، جوادی فر و کامرانی اعلام گذشت از قصاص کردند و خواستار محاکمه آمران شدند اما تاکنون هیچ دادگاهی در این زمینه تشکیل نشده است.
در این میان مادران عزادار هم که نام خود را به مادران پارک لاله تغییر داده اند از بازداشت و تهدید مصون نماندند.
مادران سعید زینالی و حسام ترمسی در حالی بازداشت شدند که پی گیر وضعیت فرزندان خود بودند. سعید زینالی 23 تیر ماه 88 در مقابل چشم های مادرش بازداشت شد و از آن تاریخ تاکنون هیچ خبری از این فارغ التحصیل کامپیوتر دانشگاه تهران در دست نیست. حسام ترمسی نیز از بازداشت شدگان بعد از انتخابات مخدوش سال گذشته است که بعد از آزادی از زندان، به دلیل وضعیت وخیم جسمانی، بیماری کلیه و کبد و افسردگی شدید در بیمارستان بستری شد.
این دو مادر که از مادران عزادار هستند با قرار وثیقه آزاد شدند اما حکیمه شکری و ندا مستقیمی، دو حامی مادران عزادار به همراه پدر رامین رمضانی، ار جان باختگان روز 25 بهمن 88 در بهشت زهرا بازداشت و به جاسوسی و اقدام علیه امنیت ملی متهم شدند.
آنها نیز با قرار وثیقه آزاد شدند اما احضار و تهدید مادران عزادار و خانواده های جان باختگان همچنان ادامه دارد.

ادامه اعتراض علیرغم سرکوب
مردم معترض اما علیرغم همه سرکوب ها، بازداشت ها، کشتار و تهدیدها، سال 89 نیز همچون سال 88 بارها به خیابان ها آمدند و فریاد "مرگ بر دیکتاتور" سر دادند.
در 22 خرداد مردم ایران سالگرد انتخابات مخدوش 22 خرداد را با پیامک های وزارت اطلاعات آغاز کردند؛پیامک های تهدید آمیزی که  مضمون آن چنین بود: "شهروند گرامی، شما مورد فریب رسانه‌های بیگانه قرار گرفته اید و برای آنها فعالیت می‌کنید. در صورت تکرار مجدد این عمل از سوی شما بنابر قوانین مجازات اسلامی با شما برخورد خواهد شد". کاری که وزارت اطلاعات پیش از این هم کرده بود اما این بار هم باعث نشد تا معترضان به تقلب انتخاباتی 22 خرداد به خیابان نیایند.
در این روز تهران و سایر شهرهای ایران، برای چندمین بار در یک سال شاهد درگیریهای پراکنده میان مردمی بود که خشم یکساله خود را با شعار "مرگ بر دیکتاتور" فریاد می زدند و نظامیانی که تلاش داشتند مانع تجمع مردم شوند.
25 بهمن ماه دیگر روزی بود که مردم به خیابان ها آمدند و رهبر جمهوری اسلامی را دیکتاتور خواندند و اعلام کردند بعد از حسنی مبارک و بن علی، نوبت سید علی است که برود.
میرحسین موسوی و مهدی کروبی برای تجمع در این روز فراخوان داده بودند. در این روز، رهبران جنبش سبز به دلیل بازداشت خانگی موفق به حضور در میان مردم نشدند و محمد مختاری و صانع ژاله جان باختند.
یک اسفند، هفتمین روز جانباختن این دو دانشجو بار دیگر مردم به خیابان ها آمدند و این بار خواستار سرنگونی سیدعلی خامنه ای شدند. آنها شعار میدادند: "اسفند دونه دونه، سیدعلی سرنگونه".
11 اسفند مردم در خیابان ها و میادین مختلف شهر تهران با فریاد های "یا حسین، میرحسین" و "یا مهدی، شیخ مهدی" حمایت خود را از رهبران جنبش سبز اعلام کردند و خوستار آزادی آنها شدند.
18 اسفند و مصادف با روز جهانی زن، مردم بار دیگر به خیابان ها آمدند و همزمان با خواسته های خود، خواهان برابری حقوق زنان و مردان شدند و 24 اسفند، مراسم چهارشنبه سوری، رنگ و بوی اعتراض به خود گرفت و همزمان با رقص و شادی مردم، فریادهای مرگ بر دیکتاتور نیز سر داده شد.



ابراهیم یزدی از زندان آزاد شد

ابراهیم یزدی، دبیرکل نهضت آزادی ایران
ایرنا، خبرگزاری رسمی جمهوری اسلامی از آزادی ابراهیم یزدی، دبیرکل نهضت آزادی ایران خبر داده است.
این خبرگزاری در خبری کوتاه نوشت که آقای یزدی صبح امروز از زندان آزاد شده است.
این خبرگزاری می گوید آقای یزدی از دبیرکلی نهضت آزادی کناره گیری کرده است.
در بیانیه یک خطی که این خبرگزاری به نقل از ابراهیم یزدی منتشر کرده، آمده است: "بدین وسیله استعفای خود را از پست دبیرکلی نهضت آزادی ایران اعلام می‌دارم."
هنوز منابع خبری مرتبط با نهضت آزادی یا خانواده آقای یزدی در باره این خبر اظهارنظری نکرده اند.
قرار بود هفته پیش او به اتهام اقدام علیه امنیت کشور، تبلیغ علیه نظام جمهوری اسلامی و بنیانگذاری نهضت آزادی ایران محاکمه شود. این در حالی است که او از بنیانگذاران این حزب سیاسی نیست و بعدا به آن پیوسته است.
ماموران امنیتی سال گذشته و در جریان اعتراضات به نتیجه انتخابات بحث برانگیز دهمین دوره ریاست جمهوری ایران، ابراهیم یزدی را که در بیمارستان بستری بود، بازداشت و چند روز بعد، آزاد کردند.
آقای یزدی بار دیگر در روز عاشورا و هنگام شرکت در مراسمی در خانه یکی از اعضای نهضت آزادی بازداشت شد، اما مقامات قضایی دو ماه بعد با مرخصی او برای انجام عمل قلب باز موافقت کردند.
اوایل مهرماه سال جاری، آقای یزدی که برای شرکت در یک مراسم ترحیم به اصفهان سفر کرده بود، بار دیگر در آن شهر بازداشت و پس از انتقال به تهران زندانی شد.
آقای یزدی هشتاد سال سن دارد و از وضع جسمی مساعدی برخوردار نیست و بازداشت او اعتراضاتی را به دنبال داشته است.
او چندی پیش به بیمارستان منتقل شد و پس از انتقال دوباره به اوین، خبری در مورد انتقالش به یک "خانه امن" که زیر نظر دستگاه های اطلاعاتی و امنیتی جمهوری اسلامی است، منتشر شد.
نهضت آزادی نزدیک به پنجاه سال قبل تاسیس شد اما پس از سالهای آغازین انقلاب ایران و حضور اعضاء این تشکل در دولت موقت، فعالیت اعضاء آن با مشکل مواجه بوده است و محل منازعه قرار داشته است.
این گروه سیاسی به استناد نامه ای منسوب به آیت الله خمینی، که پس از درگذشت او منتشر شد، از فعالیت منع شده است، هر چند برخی شخصیت های سیاسی درباره استناد پذیری این نامه ابراز تردید کرده اند.




ویکی لیکس قربانی گرفت؛ سفیر آمریکا در مکزیک

پاسکال
کارلوس پاسکال، سفیر ایالات متحده در مکزیک در پی افشای پیام های محرمانه دیپلماتیک که در آن نیروهای امنیتی کشور محل ماموریت خود را ناکارآمد خوانده بود، استعفا داد.
انتشار محتوای ارزیابی محرمانه آقای پاسکال از مبارزه نیروهای امنیتی مکزیک با کارتل های مواد مخدر در سایت افشاگر ویکی لیکس، واکنش تند فیلیپ کالدرون، رئیس جمهوری این کشور را به همراه داشت.
آقای کالدرون در یک مصاحبه در اواخر ماه فوریه، به شدت از سفیر آمریکا انتقاد کرده بود.
هیلاری کلینتون، وزیر امورخارجه آمریکا با انتشار بیانیه ای گفت آقای پاسکال به میل خود و برای تضمین استحکام روابط دوجانبه از سمت خود کناره گیری کرده است.
خانم کلینتون به طور مشخص، علت استعفای سفیر آمریکا در مکزیک را اعلام نکرد ولی تحلیلگران ناراحتی آقای کالدرون از ارزیابی او را علت این کناره گیری می دانند.
کارلوس پاسکال اولین سفیر آمریکاست که به علت افشای پیام های محرمانه دیپلماتیک این کشور از سمت خود کناره گیری می کند.
افشای ده ها ارزیابی انتقادی سفرای آمریکا از محل ماموریت خود به وسیله ویکی لیکس با واکنش های مختلفی در سراسر جهان همراه بوده است.
آقای پاسکال در حالی از سمت خود کناره گیری کرد که هفته گذشته پی جی کراولی به خاطر اظهاراتش درباره پرونده متهم اصلی به همکاری با ویکی لیکس، از سخنگویی وزارت خارجه آمریکا کناره گیری کرد.
آقای کراولی رفتار وزارت دفاع آمریکا با سرباز بردلی منینگ را "احمقانه" عنوان کرده بود.
آقای منینگ در ارتباط با نشت ۷۲۰ هزار سند دیپلماتیک و نظامی، با ۳۴ مورد اتهام روبروست و با تدابیر ویژه در یک زندان نظامی در پایگاه تفنگداران دریایی در کوانتیکوی ویرجینیا زندانی است.


هشدار قذافی به غرب: شما را شکست می‌دهیم

معمر قذافی، رهبر لیبی، حملات ائتلاف بین المللی به خاک کشورش را تروریسم خوانده و گفته که این حملات با شکست مواجه خواهند شد.
تلویزیون دولتی لیبی صبح امروز (یکشنبه، بیست مارس) سخنرانی سرهنگ قذافی را پخش کرد. رهبر لیبی جلوی دوربین ظاهر نشد.
او گفت تمام مردم لیبی مسلح شده اند و آماده جنگی طولانی برای جلوگیری از کنترل نفت لیبی توسط قدرت های غربی هستند.
رهبر لیبی گفته است نیروهای غربی حق ندارند به لیبی حمله کنند، چون این کشور کاری نکرده است.
سخنرانی آقای قذافی در حالی انجام گرفته که آمریکا و بریتانیا روز شنبه بیشتر از یکصد موشک کروز به سوی مواضع ارتش لیبی شلیک کردند.
جنگنده های فرانسوی و بریتانیایی هم به پایگاه های دفاع هوایی و بعضی از یگان های زمینی حمله کردند.
این حملات با واکنش هایی رو به رو شده و چین از حمله هوایی و موشکی ائتلاف بین المللی به مواضع ارتش لیبی ابراز تاسف کرده است.
جیانگ یو، سخنگوی وزارت خارجه چین روز یکشنبه با صدور بیانیه ای اعلام کرد پکن با کاربرد نیروی نظامی در روابط بین المللی مخالف است.
آلن ژوپه، وزیر خارجه فرانسه گفته است این حملات تا زمانی که نیروهای سرهنگ قذافی به غیرنظامیان حمله کنند، ادامه خواهد داشت. او خواهان عقب نشینی نیروهای رهبر لیبی شده و گفته است او باید به مردم کشورش اجازه دهد تا خواسته های دموکراتیک خود را بیان کنند.
حملات و واکنش ها
شبکه خبری سی بی اس آمریکا از حمله سه فروند بمب افکن رادارگریز B-2 این کشور به یک پایگاه هوایی اصلی لیبی خبر داد.
این حملات برای وادار کردن حکومت معمر قذافی برای توقف حملات سنگین نظامی علیه مخالفان صورت گرفت.
تلویزیون دولتی لیبی از کشته شدن چهل و هشت نفر در حملات خبر داده است.
سخنگوی وزارت خارجه چین در بیانیه خود ابراز امیدواری کرد آرامش به زودی به لیبی برگردد و مناقشه گسترش پیدا نکند.
چین یکی از پنج عضو شورای امنیت بود که به قطعنامه ایجاد منطقه ممنوعه پروازی بر فراز لیبی رای نداد.
معمر قذافی، رهبر لیبی پس از حملات روز شنبه اعلام کرد کل منطقه مدیترانه و شمال آفریقا به منطقه جنگی تبدیل شده است و غیرنظامیان و اهداف نظامی مورد حمله قرار خواهند گرفت.
لیبی همچنین اعلام کرد قطعنامه 1973 شورای امنیت را دیگر به رسمیت نمی شناسد.
همزمان، اتحادیه آفریقا خواهان توقف فوری همه حملات در لیبی شده است.
هوگو چاوز، رئیس جمهوری ونزوئلا هم با انتقاد شدید از غرب، هدف از حمله به لیبی را تسلط بر منابع نفتی این کشور اعلام کرده است.
باراک اوباما، رئیس جمهوری آمریکا روز شنبه اعلام کرد علت حمله به لیبی این بود که گزینه دیگری برای دفاع از غیرنظامیان در این کشور باقی نمانده بود.
ژاپن از اقدام نظامی علیه حکومت لیبی حمایت کرده است. دولت این کشور روز یکشنبه از معمر قذافی خواست "تصمیم گیری درست" را انجام دهد.

آغاز حمله

وزارت دفاع ایالات متحده (پنتاگون) اعلام کرد نیروی دریایی آمریکا و بریتانیا بیش از ۱۱۰ موشک کروز به حداقل ۲۰ مرکز نظامی لیبی که اکثر آنها درسواحل شمالی لیبی واقع اند شلیک کرده اند.
یک مقام نظامی فرانسه نیز روز شنبه تایید کرد که جنگنده های این کشور چند تانک و خودروی زره ای نیروهای دولتی را در نزدیکی شهر بنغازی در شرق لیبی نابود کرده اند.
پنتاگون می گوید در کل ۲۵ کشتی نظامی کشورهای ائتلاف علیه لیبی، از جمله سه زیردریایی آمریکایی در مدیترانه مستقر شده اند.
خبرگزاری رویترز به نقل از یک مقام شورای امنیت ملی آمریکا از آسیب شدید به سیستم پدافند هوایی لیبی خبر داد.
تلویزیون دولتی لیبی هم از سرنگون شدن چند هواپیمای جنگنده ناتو بر فراز این کشور خبر داده است.
این گزارش از سوی ناتو تایید نشده است.
تلویزیون لیبی همچنین به نقل از ارتش این کشور از کشته شدن حداقل چهل و هشت نفر و مجروح شدن یکصد و پنجاه نفر در حملات روز شنبه خبر داد.
به گفته ارتش لیبی، بخش عمده ای از تلفات زنان، کودکان و افراد مسن هستند. تلویزیون این کشور تصویر عیادت مقام های این کشور از چند مجروح حملات هوایی را نشان داده است.


ائتلاف بین المللی گفته است مواضع ارتش و پایگاه های پدافند هوایی را هدف قرار داده است و گزارش تلویزیون لیبی از سوی منابع مستقل تایید نشده است.
خبرگزاری رویترز همچنین از شنیده شدن آتش باری توپ های ضدهوایی برفراز طرابلس در طول شب خبر داده است.

"جنگ با صلیبی ها"

سرهنگ قذافی، رهبر لیبی در واکنش به این حملات، منطقه مدیترانه و شمال آفریقا را میدان جنگ اعلام کرده است.
او از مردم لیبی خواست که برای "انقلاب" خود را مسلح کنند و بر مقابله با تهاجم "استثمارگران صلیبی" تاکید کرد.
باراک اوباما، رئیس جمهوری آمریکا که در برزیل بسر می برد دقایقی پس از آغاز عملیات اعلام کرد: "امروز من به نیروهای مسلح ایالات متحده دستور دادم که یک عملیات نظامی محدود را در لیبی آغاز کنند."
آقای اوباما گفت آمریکا نمی توانست خاموش بنشیند در حالی که یک دیکتاتور مردم خود را تهدید می کرد که به آنها رحم نخواهد کرد.
او گفت علت حمله به لیبی، فقدان گزینه دیگری برای دفاع از غیرنظامیان این کشور بود.
پنتاگون می گوید که در مرحله اول، هدف جلوگیری از حمله نیروهای حکومتی به مردم غیرنظامی و از بین بردن سیستم دفاع هوایی لیبی است.
وزارت دفاع آمریکا اعلام کرد که کماندو به داخل لیبی نفرستاده و هواپیماهای این کشور وارد آسمان لیبی نشده اند.
بر اساس گزارش ها، آمریکا بر اهدافی که در حوالی طرابلس، پایتخت و شهر مصراته واقع اند تمرکز کرده است.
ناو یو اس اس مانت ویتنی، حملات نیروهای آمریکا به لیبی را هدایت می کند.
دیوید کامرون، نخست وزیر بریتانیا نیز گفته است که عملیات نیروهای کشورش در لیبی آغاز شده است. او جزئیاتی این در خصوص اعلام نکرد.
گزارش ها حاکیست که هزاران نفر از ساکنان بنغازی در حال فرار از این شهر هستند.
هیلاری کلینتون، وزیر امور خارجه آمریکا روز شنبه در پاریس پس از مذاکره با دبیرکل سازمان ملل متحد، رهبران فرانسه، بریتانیا و نیز نمایندگان اتحادیه عرب و سازمان پیمان آتلانتیک شمالی (ناتو)، پایان تمام حملات به غیرنظامیان لیبیایی و توقف پیشروی نیروهای دولتی به سوی شهر بنغازی، مرکز اصلی مخالفان را خواهان شد.
وی همچنین بر خروج نیروهای حکومت از شهرهای مصراته، اجدابیا و مصراته، تامین آب، برق و گاز تمام نواحی لیبی و موافقت با ارسال کمک های بشردوستانه به مردم لیبی تاکید کرد.
"قابلیت های ویژه"
خانم کلینتون گفت که آمریکا از قابلیت های نظامی "ویژه" خود برای اجرای قطعنامه ۱۹۷۳ استفاده خواهد کرد.
یک مقام نظامی آمریکایی که خواسته نامش فاش نشود به خبرگزاری رویترز گفته است که سه زیردریایی این کشور که به موشک کروز توماهاک مسلح اند از دریای مدیترانه در عملیات علیه لیبی شرکت خواهند کرد.
دولت روسیه با صدور بیانیه ای از آغاز عملیات نظامی در لیبی ابراز تاسف کرده است. روسیه مانند چین و آلمان به دومین قطعنامه شورای امنیت علیه لیبی رای ممتنع داده بود.
رئیس جمهوری آمریکا گفته است: "باید از مردم لیبی محافظت شود. اگر خشونت ها علیه غیرنظامیان فورا پایان نیابد، ائتلاف ما آماده است که بدون معطلی اقدام کند."
رابرت گیتس، وزیر دفاع آمریکا پیش از این گفته بود که پیش از اعمال منطقه پرواز ممنوع، نیروهای ائتلاف ابتدا باید سیستم دفاع هوایی لیبی را نابود کنند.
کمیته بین المللی صلیب سرخ هشدار داده است که در صورت بروز جنگ در لیبی، تمام طرفین باید بر اساس قوانین بین المللی با اتخاذ تدابیر احتیاطی، تا آنجایی که امکان دارد از صدمه زدن به غیرنظامیان اجتناب کنند.
مارک روته، نخست وزیر هلند پیش بینی کرده است که جنگنده های کانادا، بریتانیا و فرانسه طی چند ساعت آینده اولین دور حملات را آغاز کنند.
استفن هارپر، نخست وزیر کانادا نیز گفت که علیه لیبی در دریای مدیترانه محاصره دریایی اعمال خواهد شد.
ایتالیا موافقت کرده است که از شش پایگاه نظامی ناتو در این کشور برای عملیات علیه لیبی استفاده شود.
در پایان نشست روز شنبه در پاریس، سازمان ملل متحد، آمریکا و کشورهای اروپایی و عرب با صدور بیانیه ای گفته اند که قصد اشغال خاک لیبی را ندارد و بر استقلال و تمامیت ارضی این کشور تاکید کرده اند.
خبرگزاری رویترز به نقل از منابع خود گزارش می دهد که پنج جت جنگنده نیروی هوایی فرانسه در اولین مرحله از عملیات شرکت داشته اند.
خبرگزای آسوشیتدپرس هم به نقل از منابع خود گزارش می دهد که آمریکا قصد ندارد هواپیماهایی به آسمان لیبی بفرستد و از دریای مدیترانه در عملیات بین المللی شرکت خواهد کرد.
هشدار سارکوزی
نیکولا سارکوزی، رئیس جمهوری فرانسه پیش از این گفته بود هواپیماهای جنگی کشورش در حال دفاع از شهروندان بنغازی در برابر حملات نیروهای رهبر لیبی هستند.
او تاکید کرد که نیروی هوایی فرانسه مانع حملات به بنغازی شده است.
یک منبع نظامی هم گفت نیروی هوایی فرانسه در سراسر لیبی نیز عملیات تجسس و شناسایی را آغاز کرده است.
خبرگزاری فرانسه گزارش می دهد که جنگنده های رافائل این کشور به هیچ مشکلی برنخورده اند و احتمالا ماموریت آنها تا چند ساعت ادامه خواهد داشت.

دیوید کامرون، نخست وزیر بریتانیا نیز گفته است معمر قذافی، قول خود در باره آتش بس را نقض کرده است.
او افزود زمان آن رسیده که جامعه جهانی دست به اقدام عاجل بزند.
معمر قذافی، رهبر لیبی به غرب هشدار داده که این کشورها از دخالت نظامی در لیبی پشیمان خواهند شد.
او قطعنامه سازمان ملل در باره برقراری منطقه ممنوعه پروازی را رد کرده است.



جمعیت‌شناسان: هند و چین با کمبود زن مواجه خواهند شد


بیشتر خانواده‌های چینی و هندی آرزوی فرزند پسر دارند. آنها در برخی موارد حتی حاضر به سقط جنین دختر نیز می‌شوند. تحقیقات جدید نشان می‌دهد که این کشورها ممکن است در سال‌های آینده با مازاد جمعیت مردان روبرو شوند.

در کشورهای چین و هند نوزادان پسر بسیار محبوب‌تر از نوزادان دختر هستند. ریشه‌های این پدیده را در فرهنگ و سنن این کشورها بایست جست. درآمد بیشتر مردها و اینکه آنان از این طریق پایداری خانواده را تضمین می‌کنند، از دلایل محبوبیت نوزادان پسر و در عین حا‌ل تبعیض علیه نوزادان دختر است.

کمبود زن و بروز خشونت در جامعه
یکی از عواقب این مسئله‌ی فرهنگی آن است که جنین‌های دختر را در اغلب موارد سقط می‌کنند. بر اساس نتایج تحقیقی جدید که در نشریه‌ی علمی Canadian Medical Association Journal منتشر شده است، در ۲۰ سال آینده در چین و هند جمعیت مردان بین ۱۰ تا ۲۰ درصد بیشتر از جمعیت زنان خواهد بود.
عواقب اجتماعی این پدیده آن است که اکثر مردها به دلیل کمبود زن ازدواج نمی‌کنند و بچه‌دار نمی‌شوند. مدیر این پژوهش می‌گوید: «این نگرانی وجود دارد که این پدیده‌ی جمعیتی باعث مشکلات روحی و حتی رشد خشونت در جامعه شود.»

پرداخت جهیزیه‌ی سنگین و سقط جنین دختر
در کشور هند زمانی که دختری ازدواج می‌کند، خانواده‌ی آن دختر مسئول پرداخت جهیزیه است. به همین خاطر پدران و مادران هندی اغلب تصمیم می‌گیرند دختردار نشوند، زیرا از پرداخت جهیزیه‌ی سنگین هراس دارند.
قرن‌هاست که چنین شرایطی در چین و هند باعث تبعیض علیه دخترها می‌شود. این باورها حتی در مواردی منجر به قتل نوزادان دختر تازه به دنیا آمده شده است.  از زمانی که از طریق سونوگرافی می‌توان مشاهده کرد که بچه دختر است یا پسر، بیشتر خانواده‌هایی که قرار است دختردار شوند، تصمیم به سقط جنین می‌گیرند.

نسبت جنسیتی نامتعادل
 درآمد بیشتر مردها و اینکه آنان از این طریق پایداری خانواده را تضمین می‌کنند، از دلایل محبوبیت نوزادان پسر و در عین حا‌ل تبعیض علیه نوزادان دختر استدر حالت عادی نسبت جنسیتی نوزدان دختر و پسر متعادل است: ۱۰۵ پسر به ۱۰۰ دختر. اما در استان هنان در شمال چین و حتی در مناطق جنوبی این کشور این نسبت ۱۳۰ به ۱۰۰ است.
 تحقیقات نشان می‌دهد که این نسبت در کشور هند ۱۱۳ به ۱۰۰ است. همچنین بر اساس این تحقیقات، تعداد پسرها در دهلی نو و در استان ‌پنجاب به ۱۲۵ نیز می‌رسد. بر اساس نتایج همین تحقیقات، مناطق جنوبی و شرقی هند نسبت متعادلی داشته‌اند. 

انتخاب راحت‌تر برای خانم‌ها
کمبود جمعیت زنان و مازاد جمعیت مردان در چین باعث می‌شود که زنان بخواهند از طریق ازدواج با مردانی که مقام اجتماعی مناسبی دارند، خود را در جامعه بالا بکشند. از طرف دیگر، این امر باعث می‌شود که کشاورزهایی که از وضع اقتصادی خوبی برخوردار نیستند و تحصیل نکرده‌اند، نتوانند به راحتی تشکیل خانواده دهند. در کشور چین ۹۴ درصد مردان مجرد بین ۲۸ تا ۴۹ سال دارند و فاقد تحصیلات عالی‌اند.
سیاست تک فرزندی کشور چین نیز مساله پسر و دختر بودن نوزاد را تشدید می‌کند. اما این سیاست هم‌اکنون به شدت گذشته پیاده نمی‌شود و تنها در مورد یک سوم جمعیت چین اعمال می‌گردد. اقلیت‌‌ها نیز از این بابت مورد استثنا قرار می‌گیرند. در مناطق روستایی حتی به خانواده‌ای که اولین فرزندش دختر بوده است، اجازه‌‌ی به دنیا آوردن دومین فرزند نیز داده می‌شود.  




نوربرت روتگن، وزیر محیط زیست آلمان در هنگام بحث درباره سیاست اتمی کشور در پارلمان آلمان بحث موافقان و مخالفان انرژی اتمی در آلمان

قدیمی‌ترین راکتور اتمی آلمان به نام "بیبلیس آ" از خط تولید خارج شد. این اقدام  در راستای تصمیم دولت آلمان برای توقف فعالیت دست‌کم سه‌ماهه ۷ راکتور قدیمی آلمان انجام ‌شد. موافقان و مخالفان انرژی اتمی در آلمان چه می‌گویند؟

خانم آنگلا مرکل، صدراعظم آلمان، اعلام کرده است که افزون بر توقف فعالیت دست‌کم سه‌ماهه هفت راکتور قدیمی آلمان، هر ۱۷ راکتور موجود در این کشور نیز باید به طور دقیق کنترل شوند و ایمنی آنها در مقابل حوادث افزایش یابد.
این نظر صدراعظم آلمان بحث‌های موجود در باره سیاست اتمی آلمان را کاهش نداده است. گرچه بیشتر احزاب این کشور موافق پایان یافتن فعالیت‌های راکتورهای اتمی هستند، اما در مورد زمان توقف این فعالیت‌ها نظر همگونی وجود ندارد.

حزب دمکرات- آزاد آلمان موافق استفاده محدود از انرژی اتمی

گیدو وستروله، رئیس حزب دمکرات- آزاد آلمان و معاون صدراعظم آلمان، در گفت‌و‌گویی با نشریه آلمانی اشپیگل در این‌باره گفت: «این که ما با پایان دادن استفاده از انرژی اتمی موافقیم امری قطعی و پایان یافته است، اما احتیاج به انرژی در آلمان را نمی‌توان در شرایط کنونی با انرژی خورشیدی، بادی و آبی تامین کرد.» رئیس حزب دمکرات- آزاد آلمان به همین جهت تاکید می‌کند که نمی‌توان از هم اکنون اعلام کرد که دوران فعالیت راکتورها کوتاه‌تر از زمانی خواهد بود که از قبل تعیین شده است.
آنگلا مرکل، صدر اعظم آلمان

ناهمگونی دیدگاه‌ها در حزب دمکرات مسیحی آلمان

حزب دمکرات مسیحی آلمان هنوز در باره توقف فعالیت رکتورهای اتمی تصمیم قطعی خود را نگرفته است. اولیور ویتکه، دبیر کل این حزب در ایالت نورد راین وستفالن، برای مشخص شدن خط مشی حزب خواستار نظرخواهی از اعضا شده ست. او در مصاحبه‌ای با روزنامه آلمانی "راینیشن پست" اعلام کرد که در سه‌ماهی که راکتورهای قدیمی فعالیت‌شان متوقف شده، می‌توان تصمیم نهایی را در این مورد گرفت.
این پیشنهاد دبیر کل حزب دمکرات مسیحی آلمان در ایالت نورد راین وستفالن، مخالفانی نیز دارد. هرمان گروهه، دبیر کل فدرال حزب طی مصاحبه‌ای با نشریه آلمانی "فوکوس" در این مورد گفت که نظرخواهی از اعضای حزب پیشنهاد مناسبی نیست. او گفت که بدنه حزب تا کنون بحثهای فراوانی در ارتباط با پیامدهای فاجعه ژاپن کرده و این بحث‌ها و دیدگاه‌های اعضا در هفته‌های آتی نیز همچنان ادامه خواهند یافت.

احزاب سبزها و سوسیال دمکرات آلمان خواستار پایان هر چه زودتر راکتورهای اتمی

زیگمار گابریل، رئیس حزب سوسیال دمکرات آلمان که خواستار قانونی شدن توقف فعالیت‌های راکتورهای اتمی است، اعلام کرد که صدراعظم آلمان توقف سه ماهه را از این جهت صادر کرده که بتواند در چند انتخابات ایالتی بخت برنده‌ای در دست داشته باشد. او در ادامه گفت که خانم مرکل پس از انتخابات بار دیگر بر ادامه فعالیتهای اتمی راکتورها تاکید خواهد کرد.
حزب سبزهای آلمان خواستار سرعت بخشیدن برای اجرایی شدن توقف فعالیت راکتورهای اتمی است. این حزب در کنگره کوچک خود خواستار آن شد که تا سال ۲۰۱۷ فعالیت همه راکتورهای اتمی در آلمان متوقف شوند.




قذافی: دور جدید جنگ‌های صلیبی آغاز شده است

رهبر لیبی: من حاضرم کشته شوم، همچنان که مردم لیبی آماده‌ی کشته شدن هستند

گزارش‌ها از بمباران پایتخت لیبی حکایت دارند. تلویزیون دولتی این کشور «قربانیان حمله‌ی نیروهای بین‌المللی» را به تصویر می‌کشد. رهبر لیبی از «آغاز جنگ‌های صلیبی» سخن می‌گوید و مقام‌های چین از آغاز حمله ابراز تأسف می‌کنند.

یک ماه پس از آغاز اعتراضات مردمی به دولت معمر قذافی در لیبی، آسمان این کشور شاهد حضور جنگنده‌های فرانسوی و انگلیسی بود. در روز شنبه (۱۹ مارس/ ۲۸ اسفند) نیروهای آمریکایی و بریتانیایی از ناوها و شناورهای جنگی خود مواضع هواداران قذافی، به ویژه در مناطق ساحلی مدیترانه را هدف حملات موشکی قرار دادند. جنگنده‌های فرانسوی هم از آسمان حمله کردند.
بر اساس گزارش‌های منتشر شده، ۱۱۲ موشک نیروهای بین‌المللی به سوی ۲۰ هدف مختلف شلیک شده‌اند. این اهداف عموما در سواحل شمالی و در اطراف طرابلس، پایتخت لیبی، و شهر مصراته بوده‌اند. هم‌چنین بامداد یکشنبه بریتانیا تأیید کرد که جنگنده‌های تورنادوی این کشور در حمله‌ی هوایی به اهداف یادشده شرکت کرده‌اند. خبرنگار شبکه‌ی تلویزیونی الجزیره نیز صدای شلیک و انفجار بر فراز بنغازی را حاصل حمله‌ی جت‌های جنگی نیروهای خارجی دانست. این شبکه از متلاشی‌شدن ۴ تانک دولت لیبی در این شهر خبر داد. بنغازی مقر اصلی نیروهای مخالف رژیم لیبی‌ست.
وزارت دفاع ایالات متحده آمریکا قصد دارد ابعاد تأثیر حمله‌های یادشده را بررسی کند. به گفته‌ی مقام‌های این وزارتخانه، این بررسی از صبح یکشنبه امکان‌پذیر خواهد بود. از سوی دیگر مقام‌های دولتی آمریکا به خبرگزاری فاکس‌نیوز این کشور گفته‌اند که نیروی هوایی لیبی در حملات ساعات گذشته به شدت آسیب دیده است.
انگلستان تأیید کرد که جنگنده‌های تورنادوی این کشور در حمله به لیبی شرکت داشته‌اندمحافل دولتی لیبی از کشته‌شدن ۴۸ تن و زخمی‌شدن ۱۵۰ نفر در حمله‌های هوایی و موشکی خبر می‌دهند. تلویزیون دولتی این کشور نیز تصاویری از مجروحان در بیمارستان منتشر کرد. این اخبار از سوی منابع مستقل تأیید نشده‌اند.
یک سخنگوی مخالفان دولت لیبی پیش‌تر هشدار داده بود که رژیم قذافی از حملات نیروهای خارجی بهره‌برداری تبلیغاتی خواهد کرد. او گفته بود که هواداران رهبر لیبی قربانیان حملات نظامی خود به مواضع مخالفان را در برابر دوربین‌ها به نمایش خواهند گذاشت، با این توضیح که این افراد قربانی حمله‌ی نیروهای بین‌المللی هستند.
«دومین دور از جنگ‌های صلیبی»
معمر قذافی، رهبر لیبی، تهدید کرد که حملات نیروهای بین‌المللی بدون تلافی نخواهند ماند. او این حمله را «آغازگر دومین دور جنگ‌های صلیبی» خواند. قذافی شامگاه شنبه در پیام کوتاهی که از او در تلویزیون دولتی لیبی پخش شد، گفت: «دریای مدیترانه به میدان جنگ تبدیل خواهد شد. مردم لیبی آماده‌ی مبارزه هستند. ما انبارهای مهمات و تسلیحات خود را به روی تمام مردم لیبی خواهیم گشود.»
وزارت امور خارجه‌ی لیبی در طرابلس نیز خواستار نشست اضطراری شورای امنیت سازمان ملل متحد شده است. یک سخنگوی دولتی این کشور در کنفرانسی مطبوعاتی که از تلویزیون دولتی پخش شد، از آغاز حمله‌ی نظامی به لیبی به شدت انتقاد کرد و آن را دخالت در امور داخلی کشورش خواند.
ابراز تأسف چین و کمک غیرمستقیم آلمان
سران کشورهای اروپایی برای افزایش فشارهای دیپلماتیک بر سران لیبی رایزنی می‌کنندسخنگوی وزارت امور خارجه‌ی چین روز یکشنبه (۲۰ مارس/ ۲۹ اسفند) در پکن گفت: «چین ناظر بر تحولات جاری در لیبی‌ست و از حمله‌ی نظامی به این کشور متأسف است.» خبرگزاری دولتی شین‌هوای چین به نقل از این مقام دولتی گزارش داد که پکن همچون همیشه مخالف به‌کارگیری خشونت در مناسبات بین‌المللی بوده و امیدوار است که ثبات هر چه سریع‌تر به لیبی بازگردد تا از افزایش شمار قربانیان غیرنظامی پیشگیری شود.
چین، هم‌چون روسیه و آلمان، روز پنجشنبه (۲۶ اسفند) در نیویورک به قطعنامه‌ی ۱۹۷۳ شورای امنیت سازمان ملل برای اجرای منطقه‌ی پرواز ممنوع بر فراز لیبی رأی ممتنع داد. روسیه و چین به‌عنوان اعضای دائم شورای امنیت سازمان ملل می‌توانستند با وتو کردن این قطعنامه، آن را از اعتبار ساقط کنند.
این قطعنامه و حملات نظامی در پی آن، با هدف منع معمر قذافی از ادامه‌ی حمله به مردم لیبی به اجرا درآمده‌اند. هم‌چنین نیروی هوایی لیبی باید از کار بیافتد تا طرح منطقه‌ی پرواز ممنوع بر فراز این کشور عملی شود.
همزمان با اقدامات نظامی، یک رشته اقدامات سیاسی برای افزایش فشارهای بین‌المللی بر لیبی آغاز شده است. آنگلا مرکل، صدراعظم آلمان، شامگاه شنبه گفت که کشورش با وجود عدم شرکت در حمله‌ی نظامی، از هر گونه تصمیم بین‌المللی برای فشار دیپلماتیک بر سران لیبی کاملا حمایت می‌کند. او از رایزنی‌ها برای تحریم واردات نفت از لیبی خبر داد؛ موضوعی که در صورت تصویب نهایی می‌تواند فشارهای اقتصادی بر رژیم لیبی را افزایش دهد.




روز جهانی وبلاگ‌نويس؛ به یاد امیدرضا میرصیافی

 امیدرضا میرصیافی
روز وبلاگ‌نويس در دبی و با حضور عده‌ای از وبلاگ‌نويسان اين شهر برگزار شد. روز وبلاگ‌نويس به ياد امیدرضا ميرصيافی وبلاگ‌نويس ايرانی در سراسر جهان برگزار می‌شود که دو سال پيش جان خود را در زندان از دست داد.
دو سال پيش در روز ۲۷ اسفند ۱۳۸۷، اميدرضا ميرصيافی وبلاگ نويس ايرانی در زندان اوين تهران جان خود را از دست داد.  مرگ اميدرضا در زندان، وبلاگ‌نويسان جهان را برآن داشت تا اين روز را روز وبلاگ‌نويسان بنامند و نام «او آر ۳۱۸ » را بر آن بگذارند که از حروف اول نام اميد رضا و تاريخ مرگ او ساخته شده است.
جمعه شب عده‌ای از وبلاگ‌نويسان مقيم دبی دور هم جمع شدند و کارگاهی از نقاشی و خطاطی برپا کردند. اين افراد از کشورهای مختلف بودند و با وجود تنوع فرهنگی در يک چيز اشتراک داشتند، و آن علاقه‌شان به آزادی بيان بود. آنها برای گردهمایی امسال خود شعار «من فرياد می‌زنم پس هستم» را انتخاب کرده بودند.
عظما آچا وبلاگ‌نويس اماراتی، در باره اين گردهمایی به راديو فردا می‌گويد:
«ما امشب در اينجا ابراز وجود خلاق از راه‌های هنری را ستايش می‌کنيم، ما دومين سالروز مرگ اميدرضا ميرصيافی را پاس می‌داريم که بخاطر بيان نظراتش جانش را از دست داد. برای ما هنر يک وسيله بيان است، ما معتقديم آزادی بيان نبابد تهاجمی باشد و جلوی آزادی ديگران در بيان نظراتشان را بگيرد. به نظر ما بيان نفرت جزیی از آزادی بيان نيست.»
يکی از حاضران وبلاگ‌نويس سودانی، بن‌مجاهد، بود که می‌گويد مشغول نوشتن داستانی است که هربار بخشی از آن را در وبلاگش چاپ می‌کند. او ميگويد وبلاگش ۴ هزار بيننده دارد. او امشب سعی داشت تا بر روی بوم نقاشی آيه‌ای از قران را در رسای آزادی بيان بنويسد.
در طرفی ديگر دختران اماراتی يک روبنده از تخته ساخته بودند و از همه می‌خواستند تا گوشه‌ای از آنرا امضا کنند.
به سراغ يک خانمی می‌روم که با شور و شوق تابلوی کوچکی از لب‌های ماتيکی را طراحی می‌کند. او سوزان يک وبلاگ‌نويس فمينيست است و در باره وبلاگش به راديو فردا می‌گويد:
«وبلاگ من "اميزينگ وومن راک دات کام "است که در ماه‌های گذشته کارش گرفته و حدود ۷۵ هزار بيننده در ماه دارد. من اين وبلاگ رو سه سال پيش شروع کردم. من ۱۸ سال است که در امارات زندگی می‌کنم و بنظر من وبلاگنويسی هيچ محدوديت مکانی نداره و همين اينترنت رو جالب ميکنه. با همه ميتونی در ارتباط باشی و همه دنيا در دسترسه. من به تازگی مجری برنامه‌ای شده‌ام به نام سوليا که گفتگو بين دانشجويان مسلمان و غير مسلمان را تسهيل ميکنه.
در وبلاگ سوزان چندين لينک مربوط به ايران هم ديده می‌شود.
دومين سال برگزاری روز وبلاگ‌نويس در دبی مصادف است با تحولات اجتماعی و سياسی در جهان عرب و نقشی که سايت‌های اينترنتی در راه‌اندازی گفتمان اجتماعی در اين جوامع بازی می‌کنند.




انتقاد دو تشکل کارگری از تصمیم شورای کار در مورد حداقل دستمزد سال ۹۰

راهپیمایی روز کارگر در سال ۸۷ِ/ عکس تزئینی است
دو تشکل کارگری در ایران از تصمیم شورای عالی کار جمهوری اسلامی ایران در افزایش ۲۷ هزار تومانی حداقل دستمزد ماهانه هفت میلیون و ۵۰۰ هزار کارگر برای سال آینده انتقاد کرده‌اند.
در روزهای اخیر، شورای عالی کار بر اساس نرخ تورم اعلام شده توسط بانک مرکزی، سطح حداقل دستمزد ماهانه کارگران برای سال ۹۰ را ۲۷ هزار تومان افزایش داد.
در واکنش به این موضوع سندیکای کارگران شرکت واحد اتوبوسرانی تهران و حومه با انتشار بیانیه‌ای از افزایش ۳۰ هزار تومانی حداقل دستمزد ماهانه کارگران انتقاد کرده و آن را غیرمنطقی دانسته است.
این تشکل کارگری در بیانیه خود آورده است که تصمیم شورای عالی کار، توجيه كننده تورم و فقر موجود نيست و حداقل دستمزد كارگران بايد به گونه‌ای باشد كه زندگی يک خانواده چهار نفره را تامين كند.
در این بیانیه با اشاره به اینکه افزایش ۳۰ هزار تومانی حداقل دستمزد کارگران بر اساس نظرات كارفرمایان و دولت تعيين شده، آمده است: با عدم حضور تشكل‌های مستقل كارگری و نمايندگان واقعی كارگران در شورای عالی كار، تنها کارگران متضرر خواهند شد.
سنديكای كارگران شركت واحد اتوبوسرانی تهران و حومه در پایان بیانیه خود خواستار تجديد نظر و رسيدگی مجدد برای افزايش عادلانه حقوق كارگران توسط نمايندگان حاضر در شورای عالی كار شده است.
اتحادیه آزاد کارگران ایران نیز در بیانیه‌ای با انتقاد شدید از اعضای شورای عالی کار، تصمیم آنان را یک اهانت بزرگ به شعور و حق حیات میلیون‌ها خانواده کارگری دانسته است.
این تشکل کارگری همچنین افزایش ۲۷ هزار تومانی حداقل دستمزد کارگران برای سال آینده را بسیار ناچیز توصیف کرده و افزوده است: این مقدار افزایش دستمزد جبران افزایش قیمت‌ها و حفظ قدرت خرید کارگران را نخواهد کرد.
اتحادیه آزاد کارگران ایران در این بیانیه خود اعلام کرده است که این تشکل کارگری، سال جدید را به سال اعتراض برای افزایش دستمزدها و لغو قرار دادهای موقت تبدیل خواهد کرد و اجازه نخواهد داد کسانی که بر حاصل دسترنج کارگران در وزارت کار و کاخ‌های اشرافی لم داده‌اند، با افزایش اندک دستمزدها، کارگران را به استهزا بگیرند.

سندیکای کارگران شرکت واحد اتوبوسرانی تهران و حومه و اتحادیه آزاد کارگران ایران چندی پیش همراه با سندیکای کارگران شرکت نیشکر هفت‌تپه و چند تشکل دیگر کارگری خواستار تعیین دستمزد کارگران بر اساس بند دوم ماده ۴۱ قانون کار شده بودند که به گفته آنها «هزینه زندگی شرافتمندانه یک خانوار چهار نفری را تامین کند.»




فرود اجباری دومین هواپیمای باری ایرانی در ترکیه برای بازرسی

چند روز پس از فرود اجباری یک هواپیمای باری ایرانی «مشکوک» عازم سوریه در فرودگاه دیاربکر ترکیه، مقامات امنیتی ترکیه روز یکشنبه از توقف اجباری یک هواپیمای باری دیگر جمهوری اسلامی در همین فرودگاه برای انجام بازرسی خبر دادند.
به گزارش خبرگزاری فرانسه، این هواپیما شنبه شب و به دنبال فرمان فرود از سوی مقامات ترکیه مجبور به توقف در این فرودگاه شد. مأموران همچنان در حال بازرسی این هواپیما هستند تا اطمینان حاصل کنند که هواپیمای مزبور قصد نداشته است هرگونه تسلیحات نظامی یا ممنوع را به سوریه منتقل کند.
مقامات امنیتی ترکیه اعلام کرده‌اند که شنبه شب دو هواپیمای جنگنده ترکیه در حالت آماده‌باش بودند تا در صورت خودداری خلبان از فرود وارد عمل شوند.
فرود اجباری این هواپیما در حالی صورت گرفته است که روز چهارشنبه نیز یک هواپیمای باری دیگر جمهوری اسلامی برای انجام بازرسی مجبور به فرود در فرودگاه دیار بکر شده بود.
خبرگزاری فرانسه در آن زمان به نقل از «منابع امنیتی» گفته بود که هواپیمای باری ایران مشکوک به حمل تجهیزات «نظامی یا هسته‌ای» بود که به دنبال بازرسی چند ساعته مشخص شد که این هواپیما در حال انتقال ۱۵۰ تن مواد خوراکی بوده است.
این هواپیما پس از پایان یافتن بازرسی به مسیر خود ادامه داده‌ است اما هواپیمای دوم همچنان در فرودگاه دیاربکر قرار دارد و مأموران در حال بازرسی آن هستند.
نهاد دیده‌بان هسته‌ای سازمان ملل متحد سال ۲۰۰۸ مدعی شد که سوریه بدون اطلاع دادن به این سازمان و به طور مخفیانه در حال ساخت یک رآکتور در تأسیسات دورافتاده و متروکی واقع در استان دیرالزور است.
این مرکز که در شرق سوریه قرار دارد در سپتامبر ۲۰۰۷ از سوی اسرائیل و با موافقت ایالات متحده بمباران شد.
این بمباران زمانی صورت گرفت که واشنگتن اعلام کرد که بر اساس شواهد در دست اطمینان یافته است که این مرکز، یک مرکز اتمی مخفی است.
در چند سال اخیر سوریه تنها یک‌بار، در ژوئن ۲۰۰۸ به بازرسان آژانس بین‌المللی انرژی اتمی اجازه داد تا از این مرکز دیدن کنند.
یوکیا آمانو، دبیر کل آژانس بین‌المللی انرژی اتمی در اواسط اسفندماه سال جاری اعلام کرده بود که دمشق از ژوئن ۲۰۰۸ هیچ گونه همکاری مثبت و سازنده‌ای با آژانس نداشته است.





تهدید قذافی به حمله به اهدافی در مدیترانه در واکنش به اقدام نظامی غرب


معمر قذافی، رهبر لیبی، ساعتی پس از آغاز عملیات بین‌المللی برای اجرای منطقه پرواز ممنوع بر فراز لیبی، با توصیف اقدام نظامی غرب به عنوان «دومین جنگ صلیبی»، تهدید کرد که به اهداف نظامی و غیرنظامی در دریای مدیترانه حمله خواهد کرد.
آقای قذافی همچنین تهدید کرد که با گشودن انبارهای سلاح، هوادارانش را مسلح خواهد کرد.
اظهارات معمر قذافی ساعتی پس از آن صورت گرفت که جنگنده‌های فرانسوی با حمله به اهدافی در نزدیکی بنغازی، چندین تانک و خودروی نظامی متعلق به هواداران قذافی را منهدم کردند.
همچنین کشتی‌های جنگی و زیردریایی‌های ایالات متحده و بریتانیا، با پرتاب ده‌ها موشک کروز اقدام به اخلال در سیستم پدافند هوایی لیبی کرده‌اند.
بر اساس اعلام وزرات دفاع ایالات متحده، شامگاه شنبه ۱۱۰ موشک کروز از ناوهای جنگی و زیردریایی‌های آمریکا و بریتانیا در منطقه برای از کار انداختن دفاع هوایی حکومت قذافی پرتاب شده است.
پیشتر نخست‌وزیر بریتانیا تایید کرده بود که جنگنده‌ها و زیردریایی‌های این کشور در عملیات بین‌المللی علیه ارتش قذافی شرکت دارند.
در همین حال در شرایطی گزارش‌ها حاکی است که معمر قذافی در اطراف محل اقامت خود، اقدام به برپایی سپر انسانی کرده‌است، تلویزیون دولتی لیبی در گزارشی مدعی شد که در حمله موشکی شماری از غیرنظامیان در اطراف طرابلس زخمی شده‌اند.
عملیات مشترک نیروهای بین‌المللی علیه ارتش لیبی پس از آن آغاز شد که نیکلا سرکوزی، رئیس جمهور فرانسه، پس از پایان نشست بین‌المللی در مورد بحران لیبی در پاریس از پرواز جنگنده‌های غربی بر فراز لیبی با هدف اجرای منطقه پرواز ممنوع مصوب شورای امنیت خبر داد.
آقای سرکوزی اعلام کرده بود که پرواز جنگنده‌ها بر فراز لیبی با هدف جلوگیری از حمله نیروهای وفادار به قذافی به بنغازی صورت می‌گیرد که همچنان در تصرف مخالفان قرار دارد.
وی تصریح کرده بود که این عملیات که با حمایت فرانسه، بریتانیا، ایالات متحده آمریکا و کانادا و نیز با موافقت اتحادیه عرب در جریان است، در صورتی متوقف می‌شود که معمر قذافی به حملات خود علیه مخالفان پایان دهد.
همزمان هیلاری کلینتون، وزیر خارجه آمریکا نیز از مشارکت کشورش در عملیات مشترک کانادا و کشورهای اروپایی در لیبی خبر داد و افزود که آمریکا از توانایی منحصر به فرد خود برای کمک به متحدانش استفاده خواهد کرد.
باراک اوباما، رئیس جمهور آمریکا، جمعه شب تهدید کرده بود که در صورتی که قذافی به قطعنامه شورای امنیت عمل نکند، مفاد این قطعنامه از طریق اقدام نظامی اجرا خواهد شد.
وی تصریح کرده بود که کشورش آماده است تا در قالب ائتلافی بین‌المللی در اقدام نظامی علیه لیبی شرکت کند اما «قصد ندارد نیروی زمینی به خاک لیبی گسیل کند.»




هشدار کلینتون نسبت به مداخله ایران در ناآرامی‌های منطقه خلیج فارس

همزمان با ابراز نگرانی ایران از سرکوب اعتراض‌ها در بحرین و یمن، وزیر خارجه ایالات متحده نسبت به مداخله ایران در ناآرامی‌های منطقه خلیج فارس هشدار داد و در عین حال اعمال خشونت را راه حلی مناسب در مواجهه با اعتراض‌ها در منطقه ندانست.
رامین مهمان‌پرست، سخنگوی دستگاه دیپلماسی ایران، روز شنبه با ابراز نگرانی شدید از وقایع یمن، «برخورد خونبار با تظاهرات مسالمت‌آمیز مردم یمن» را مردود خواند و از سوی دیگر با غیرقابل قبول خواندن حضور نیروهای خارجی در یمن و بحرین برای سرکوب اعتراض‌ها، این موضوع را «تهدیدی برای امنیت منطقه» ارزیابی کرد.
اندکی پس از این اظهارات هیلاری کلینتون، وزیر خارجه آمریکا که برای شرکت در یک کنفرانس بین‌المللی در مورد بحران لیبی در پاریس به سر می‌برد، به ایران هشدار داد که «مداخله در امور یمن را متوقف کند» و در عین حال از رهبران یمن خواست تا از اعمال حکومت علیه مخالفان دولت احتراز کنند.
خانم کلینتون که در حاشیه این کنفرانس با رهبران برخی از کشورهای منطقه دیدار داشت، تصریح کرد که ایالات متحده «تعهدی پایدار» نسبت به امنیت در خلیج فارس دارد و هم‌اندیشی با متحدان آمریکا در مورد «نگرانی از رفتار ایران در منطقه» از اصلی‌ترین اولویت‌هاست.
وی افزود که «این دیدگاه را [با متحدان خود] در میان گذاشته‌ایم که فعالیت‌های ایران در خلیج [فارس]، از جمله تلاش برای گسترش مقاصدش در کشورهای همسایه، تهدیدی برای صلح و ثبات است.»
اقلیت سنی‌مذهب حاکم در بحرین از سویی در مواجهه با اعتراض‌های فزاینده اکثریت شیعه‌مذهب این کشور نیروهای نظامی کشورهای عربستان، امارات متحده و قطر را به یاری گرفته است و از سوی دیگر ایران را متهم به حمایت از معترضان بحرینی می‌کند.
در این میان گرچه مقام‌های حکومتی و مذهبی ایران تا کنون در اظهارنظرهای خود به سرکوب مخالفان در بحرین اعتراض کرده‌اند اما رابرت گیتس وزیر دفاع آمریکا پس از سفر به بحرین تصریح کرده بود که نشانه‌ای دال بر مداخله ایران در ناآرامی‌های منطقه در دست نیست.
در این میان وزیر خارجه آمریکا که اصلی‌ترین پایگاه نظامی کشورش درمنطقه در آب‌های بحرین قرار گرفته، درخواست کمک بحرین از همسایگان خود را «حق حاکمیتی» بحرین دانسته اما همزمان تأکید کرده است که اعمال خشونت راهی برای مواجه با شرایط کنونی بحرین نیست.
خانم کلینتون تصریح کرده است که «اقدامات امنیتی نمی‌تواند به تنهایی به حل چالش کنونی در بحرین منجر شود» و برای حل بحران نه اعمال خشونت که فرایندی سیاسی مورد نیاز است.
وی خواستار آن شد که همه گروه‌های بحرینی در یک گفت‌وگوی ملی که از سوی ولیعهد بحرین پیشنهاد شده و منجر به ایجاد جوی مثبت و صلح‌آمیز می‌شود، مشارکت کنند.

اعتراض عربستان به «تهاجم» کنسولگری این کشور در مشهد

از سوی دیگر عربستان سعودی که به دلیل اعزام نیرو به بحرین از سوی ایران مورد انتقاد قرار گرفته است، روز شنبه در بیانیه‌ای «تهاجم» به کنسولگری خود در شهر مشهد را به شدت محکوم کرد.
بیانیه وزارت خارجه عربستان سعودی تأکید می‌کند که «مسئولیت کامل حفاظت از سفارتخانه و کنسولگری‌های عربستان سعودی در ایران با دولت جمهوری اسلامی است».
این بیانیه پس از آن منتشر می‌شود که شماری از تظاهرکنندگان خشمگین از اعزام نیروهای عربستان سعودی به بحرین، با تجمع در مقابل کنسولگری این کشور در مشهد، ضمن شکستن شیشه‌های این ساختمان با پرتاب سنگ، اقدام به برافراشتن پرچم بحرین بر در ورودی آن کردند.
تجمع‌کنندگان که تعداد آنها به گفته رسانه‌های ایران، حدود ۷۰۰ نفر اعلام شده، همچنین شعارهایی علیه عربستان سعودی، آمریکا و اسرائیل سر دادند.
تجمع مشابهی نیز روز پنجشنبه در مقابل سفارت عربستان سعودی در تهران برگزار شد که به گفته خبرگزاری دولتی ایرنا در این تجمع، پرچم‌های بریتانیا و ایالات متحده و نیز تصاویر ملک عبدالله پادشاه عربستان به آتش کشیده شد.
روز جمعه نیز علی لاریجانی، رئیس مجلس ایران، در گفت‌وگو با تلویزیون دولتی عرب‌زبان العالم از اقدام عربستان و امارات متحده در اعزام نیرو به بحرین به شدت انتقاد کرده و آمریکا را متهم کرده بود که دستور گسیل نیروهای این دو کشور به بحرین را صادر کرده است.






امام جمعه شیراز:

علم کردن تخت جمشید و حافظیه جنایت است


آیت‌الله اسد‌الله ایمانی امام جمعه شیراز گفته که «علم کردن تخت جمشید و پاسارگاد و حافظیه خیانت و جنایت» است و در دوره‌ای که امور تخصصی شده است این مجتهدین هستند که صلاحیت و تخصص حلال و حرام بودن امور را دارند.
به گزارش سایت صراط نیوز، آقای ایمانی در خطبه‌های نماز جمعه این هفته شیراز گفته است: «عامل بدبختی و دور شدن مسلمانان از یکدیگر ملی‌گرایی است. ملی‌گرایی برخلاف اسلام است.»
این عضو مجلس خبرگان رهبری افزوده که «ایرانیت یعنی ملیت و ملیت یعنی جدا شدن از مسلمانان و تنها شدن جامعه و این طرح یعنی خلاف اسلام و مصالح کشور.»
وی همچنین خطاب به مقام‌های دولتی اظهار داشت: «دوران مشروطیت را به یاد آورید. صهیونیسم کورش را بزرگ می‌کند. برخی او را پیغمبر می‌پندارند شما که مروج این گونه امور هستید در مقابل خدا و پیامبر چه جوابی دارید؟»
حاکمان روحانی در ایران مخالف تمام نماد‌ها، جشن‌ها و مراسم‌های ملی ایرانیان هستند و هرگونه تلاش ملی‌گرایانه را طی ۳۰ سال گذشته سرکوب کرده‌اند.
علی خامنه‌ای رهبر جمهوری اسلامی یکی از مهم‌ترین مقام‌های جمهوری اسلامی به شمار می‌رود که دشمنی دیرینه‌ای با تاریخ ایران دارد.
با وجود مخالفت‌های گسترده روحانیون حاکم بر ایران با برگزاری مراسم‌ها و جشن‌های ملی، از چند سال پیش از سوی دولت احمدی‌نژاد تلاش‌هایی در این زمینه صورت گرفته که بازتاب‌های گسترده‌ای داشته است.
احمدی‌نژاد به همرا ه نزدیکانش بحث «مکتب ایرانی» را مطرح کرده که با مخالفت سرسختانه روحانیون در جمهوری اسلامی مواجه شده است.
گروهی از این روحانیون معتقدند احمدی‌نژاد با طرح این نظریه قصد کنار زدن روحانیون و اسلام را از قدرت در سر می‌پروراند.
برخی دیگر از کار‌شناسان سیاسی هم بر این عقیده هستند که نزدیکان احمدی‌نژاد با تکیه بر مسئله ملی‌گرایی قصد جذب آرای طبقه متوسط و تاثیرگذار جامعه ایران در انتخابات آینده ریاست جمهوری را دارند.
در این میان گروهی دیگر از محافظه‌کاران اعلام کرده‌اند تاکید دولت بر بحث ملی‌گرایی در واقع استراتژی احمدی‌نژاد برای فروپاشیدن جنبش سبز است.




بسیجی‌ها شمع در دست می‌گیرند






حمله تند یک روحانی مجلس به دولت احمدی‌نژاد

چرا پول ملت را صرف چریدن خارجی‌ها می‌کنید

رئیس فراکسیون روحانیون مجلس با انتقاد از دعوت رهبران کشور‌های همسایه ایران برای شرکت در جشن‌های نوروزی گفت که چرا باید «میلیارد‌ها پول ملت را خرج کنند که یک عده با هیات‌هاشان بخورند و بچرند.»
محمدتقی رهبر به سایت «شفاف‌نیوز» گفته که جشن‌های نوروزی در حالی برای دومین سال متوالی در ایران برگزار می‌شود که «کشاورزان به خاک سیاه نشستند و نان شب ندارند و بسیاری از جوانان بیکارند.»
آقای رهبر افزوده است: «این پول‌هایی که این‌ها {دولت} برای برگزاری جشن نوروز راحت خرج می‌کنند مجوزش را از چه کسی گرفته‌اند؛ کی از ملت اجازه گرفتند که این کا‌رها را انجام بدهند؟»
این نماینده مجلس اظهار داشته که «مردم گرفتار هزار بدبختی هستند؛ کشاورزان کشور دچار بی‌آبی و خشکسالی هستند و شما {دولت} دلتان را خوش کرده‌اید به این جشن‌ها و بزن و بکوب‌ها. این‌ها چیزی نیست که با مصالح نظام هماهنگی داشته باشد.»
اظهارات این روحانی در مخالفت با برگزاری منطقه‌ای جشن‌های نوروزی در شرایطی مطرح می‌شود که جمهوری اسلامی طی ۳۰ سال گذشته برای گسترش تفکر شیعی و حمایت از بسیاری از جریان‌های اسلامی صد‌ها میلیارد‌ دلار هزینه کرده است.
جشن‌های نوروزی از سال گذشته به میزبانی جمهوری اسلامی آغاز شده است و دومین سال برگزاری این جشن‌ها با مخالفت تند روحانیون حاکم بر ایران مواجه شده است.
 محمود احمدی‌نژاد تلاش می‌کند با تکیه بر شعار‌های ملی‌گرایی  انتخابات آینده ریاست جمهوری را به نفع جناح خود تمام کند، انتظاری که حامیان علی خامنه‌ای را به شدت نگران کرده است.
نزدیکان احمدی‌نژاد با طرح شعار «مکتب ایرانی» تلاش‌ها برای کنار زدن کامل روحانیون از مسند قدرت را آغاز کرده‌اند به طوری که تنش‌ها میان دولتی‌ها و روحانیون نزدیک به خامنه‌ای در یک سال گذشته افزایش قابل توجهی یافته است.
برگزاری جشن‌های نوروزی یکی از مهم‌ترین مسائل مورد اختلاف روحانیون حامی خامنه‌ای با دولت احمدی‌نژاد است که تاکنون آن‌ها موفق به لغو برگزاری این مراسم نشده‌اند.


جرس:
معاون عملیات نیروی هوایی ارتش از تشکیل گردان‌های شکاری هواپیمای 'صاعقه' و تولید تسلیحات راهبردی خبر داد و تاکید کرد که این نیرو '24 ساعته' آماده دفاع از آسمان کشور و رفع هرگونه تهدید احتمالی است.
به گزارش نسیم آنلاین امیر سرتیپ خلبان محمد علوی گفت: با توجه به تحولات در منطقه مانند جنگ‌های افغانستان، عراق و خلیج فارس، حضور نیروهای فرا منطقه‌ای و افزایش تهدیدات، نیروی هوایی تلاش می‌کند تا توان رزمی خود را با سرعت بیشتری ارتقا دهد.
وی با بیان اینکه از سال 1980 میلادی کشورهای مختلف ایجاد ساختار CNS/ATM در هوانوردی ماهواره ای را مورد توجه قرار داده اند، افزود: بکارگیری این ساختار در دستور کار ما قرار دارد اما با توجه به اینکه منابع اصلی آن در اختیار کشورهای بیگانه است باید در نحوه بکارگیری آن کاربیشتری انجام شود.
این ساختار، یک فن آوری ماهواره ای در مدیریت ترافیک هوایی است که با استفاده از آن هواپیماها مسیرهای طولانی را با ایمنی و اطمینان بیشتر و در زمان کوتاهتر طی می کنند و با ترافیک هوایی مواجه نمی شوند.





 جرس: ترکیه یک هواپیمای باری ایرانی را برای بازرسی وادار به فرود کرد.
به گزارش خبرگزاری فرانسه، یک هواپیمای باری ایرانی از نوع «ایلیوشین» که از سوریه پرواز کرده بود، دیشب شنبه، وادار به فرود در فرودگاه دیاربکر شد.
  ترکیه یک هواپیمای باری دیگر ایرانی را که از سوریه پرواز کرده بود، چهارشنبه گذشته وادار به فرود کرد، اما در بازرسی از آن هواپیما محموله مشکوکی کشف نشد و هواپیما به راه خود ادامه داد.





کشته شدن بهنود رمضانی قرا دانشجوی دانشگاه صنعتی نوشیروانی بابل در “چهارشنبه سوری”
جرس: بهنود رمضانی قرا دانشجوی ورودی ۸۹ رشته مهندسی مکانیک دانشگاه صنعتی نوشیروانی که متولد سال ۱۳۷۱ در بابل بود، در "چهارشنبه سوری" در شهر تهران جان خود را از دست داد. در مورد نحوه کشته شدن این دانشجو گزارشهای مختلفی وجود دارد.


به گزارش دانشجو نیوز، یکی از این گزارش ها به نقل از یک شاهد عینی به شرح زیر است:
"حدود ساعت ده شب به وقت تهران وقتی که جوان ها به خانه هایشان بر میگشتند، موتورهای بسیجی بهشون حمله کردند و با شوکر جوان ها رو میزدند و چون توی جیب های بهنود نارنجک های دست ساز بود، همه نارنجک ها ترکید و بدنش تیکه تیکه شد، شاید این فجیع ترین صحنه ای بود که در زندگی دیده باشم." این شاهد در ادامه می گوید که غیر از وی چندین شاهد عینی دیگر هم آنجا بوده اند و با صدای جیغ و فریاد بقیه مردم را خبر کردند. وی می افزاید: "دوتا از بسیجی ها موتور هاشونو گذاشتند و با چند تا موتور دیگه که همراهشون بودن فرار کردند بعد از ده دقیقه آمبولانس آمد و بهنود را برد و دوستانش با ماشین های شخصی خودشون دنبالش رفتند , بعد از ۳۰ دقیقه در تماس تلفنی با بیمارستان الغدیر گفتند که حالش وخیم است و شرایط خوبی ندارد."
این شاهد در ادامه گفته است که صبح روز بعد "وقتی از هر کسی در محل سوال میکردم همه میگفتد که ما از بهنود خبری نداریم..." وی سپس می گوید که در اثر جستجو های انجام داده متوجه شده است که بهنود رمضانی قرا فوت کرده است.

برخی دیگر از گزارشها در باره بهنود رمضانی حاکی از اثبات ضربات باتوم و پاره شدن طحال است این درحالی است که گزارش پزشکی قانونی مرگ بر اثر "صدمات متعدد ناشی از اثبات جسم سخت" اعلام شده است.
روز ۲۶ اسفند خانواده بهنود پیکر بی جان وی را از پزشک قانونی تحویل گرفته و به سوی روستای "قراخیل" از توابع شهرستان قائمشهر جهت تشییع و دفن حرکت کردند. در روز ۲۷ اسفند نیز این جوان در روستای یاد شده به خاک سپرده شد.



ابراز همدردی رسانه‌های سبز ایران با زلزله‌زدگان ژاپنی

رسانه های جنبش سبز ایران با ارسال پیامی به مردم و دولت ژاپن ضمن ابراز تاسف از فاجعه هولناک زلزله در این کشور، همدردی و همبستگی خود را با خانواده های داغدار و ملت ژاپن اعلام کردند. متن کامل این نامه در پی می آید:
یک هفته از وقوع زلزله و سونامی در کشور آفتاب تابان میگذرد و مردم ایران به همراه تمامی مردم جهان شاهد صحنه های غم انگیز و فراموش نشدنی از این رویداد تلخ بشری بوده و در بیم و امید و با نهایت تاسف و تالم، اخبار این فاجعه هولناک را به دقت تعقیب می‌کنند. رسانه های جنبش سبز در کنار مردم ایران بدین وسیله از صمیم قلب تاثر و همدردی خود را با ملت ژاپن ابراز نموده و مراتب حمایت و همراهی معنوی و اخلاقی جنبش سبزمردم ایران را به اطلاع می‌‌رساند.
با اعتماد به تواناییهای علمی و مدیریتی مردم و مسئولین توانمند آن کشور، اطمینان داریم ملت بزرگ ژاپن با صبوری، روحیه سازنده و تلاش بی وقفه خواهند توانست بر مشکلات ناشی از این حادثه طبیعی بخوبی فائق آیند. ملت ایران هرگز همراهی و همدردی موثر شما به هنگام زلزله ویرانگر گیلان و زنجان در سال ۱۹۹۰ و همچنین زلزله شهر بم در سال ۲۰۰۴ را از خاطر نبرده است. در آستانه نوروز (سال نو ایرانی)، رسانه های فراگیر جنبش سبز ایران، بدین وسیله حمایت خود را از خانواده های دغدار این فاجعه غم انگیز اعلام نموده و در این مهم هر لحظه همراه و راوی تلاش و ایستادگی مردم توانمند ژاپن خواهد بود.
رسا(رسانه سبز ایران) – ندای سبز آزادی – خط سبز – امروز – رای ما کجاست – ادوار نیوز – ندای آزادی – جرس – تحول سبز – کلمه – سحام نیوز – تغییر – میزان خبر

Media of Iranian Green movement offers sympathy and support to people of Japan
Alas, one week has passed since the devastating events of the earthquake and tsunami in Japan. The people of Iran, along with the rest of the world, have stood witness to the upsetting and unforgettable events of this natural disaster. We have all diligently followed the developments of this frightening situation with much grief and sadness and yet with our hearts filled with hope and faith. As such, news agencies of the Green Movement together with Iranian people would like to declare its utmost and heartfelt sympathy and state the unwavering emotional and ethical support of the Iranian people for the courageous people of Japan. With absolute confidence in the bravery and unquestionable leadership of the competent people of Japan, we are certain that this great people, with patience and tireless efforts towards rebuilding their society, will overcome these hard and dire days. The people of Iran have never forgotten your support and friendship after the destructive earthquakes in Iran in 1990 as well as the earthquake of Iran’s Bam region in 2004. Much the same, on the eve of Nowruz (the Iranian New Year), the Green Movement agencies would like to declare its condolences to those lost, their families, loved ones and the entire Japanese people and, moreover, offer our unhindered support for those still standing courageously at the aid of their comrades. We stand with you, lest you ever stand alone.
Norooz news website – The Green Voice of Freedom – Green Line – Emrooz news website – Where is our vote – Advar news website – Voice Of Freedom – Jaras – Rasa TV – Green Development (Tahavol-e-Sabz)- Kaleme – Saham News – Tagheer – Mizan Khabar



عضو جامعه مدرسین: حوزه همچنان حامی هاشمی است

علما حرف‌هایی دارند که بنا به ملاحظات نمی‌گویند

سخنگوی سابق جامعه مدرسین حوزه علمیه قم با تاکید بر اینکه برخلاف فضای ایجاد شده علیه هاشمی رفسنجانی، اکثر علمای قم روی او نظر مثبتی دارند، تاکید کرد: بسیاری از علما حرف​هایی دارند که به لحاظ برخی از ملاحظات نمی​گویند.
به گزارش خبرآنلاین، محمد غروی در مصاحبه با روزنامه روزگار، قم را همچنان حامی هاشمی دانست و گفت: بسیاری از علما حرف​هایی دارند که به لحاظ برخی از ملاحظات نمی​گویند و البته حق هم دارند. آقای هاشمی یک روحانی اصیل هستند و شکی نیست که سیاستمدار هم هستند. این از افتخارات ایشان است اما اینکه خدای ناکرده در جایی دین را فدای سیاست کرده باشند، چنین چیزی را از ایشان سراغ نداریم. روحانیت اصیل و با درایت نسبت به ایشان نظر مثبت دارند.
وی در ادامه افزود: حتی با توجه به فضای رسانه​ای که علیه ایشان ایجاد شد و بسیاری از مردم عادی و حتی نیروهای وفادار انقلاب تحت تاثیر آن قرار گرفتند، هنوز بسیاری از علمای ما روی ایشان نظر مثبت دارند. در عین حال عده​ای هم هستند که یا مسائل برایشان مهم است یا به توجیه برخی از رفتارهای آقای هاشمی نرسیده​اند یا انتقاداتی به ایشان داشته اند که در پاره​ای اوقات وارد بوده باشد. ولی این حالت بیشتر در افراد متوسط پیش آمده و با توجه به ارتباطی که بنده با علما دارم، اعتقاد ندارم که پشتیبانی بزرگانی که روی آنها حساب کیفی می​شود از ایشان کم شده باشد.


پیام نوروزی سازمان عدالت و آزادی ایران اسلامی: عقلانیت به سیاست بازگردد

سازمان عدالت و آزادی ایران اسلامی در آستانه سال نو با صدور پیامی ضمن تبریک نوروز باستانی به ایرانیان، خواستار بازگشت عقلانیت به صحنه سیاست و سیاست ورزی ایران شد و روزهای وحدت و هم افزایی نیروهای اجتماعی و سیاسی، روزهای بازگشت به فضای گفت و گو و مباحثه، روزهای پیدایش تحمل چند صدایی و روزهایی را که دروغ و تهمت، طرد و حذف، بحران، اعتراض و حصر در آن هیچ جایی نداشته باشد، آرزو کرد.
در بخشی از این بیانیه آمده است: امیدها و آرزوهای ما را اما برای رسیدن بهار حقیقی پایانی نیست؛ بهاری که در آن نسیم ملایم عدالت و آزادی پس کوچه های این مرز و بوم را آرام در نوردیده و هر ایرانی حلاوت این دو آرمان متعالی بشری را مشتاقانه دربرگیرد؛ بهاری که در آن آزادی از فراز تپه های اوین غریبانه به ایران سلامی دوباره گوید و دیگر هیچکس خبری از زندان و زندانی برای ما نیاورد. هیچ مادر، پدر، دختر، پسر و همسری دلتنگی های خویش را برشانه قاصدکها به زندانها نفرستد و هیچ اندیشه ای محکوم به حذف و طرد و حبس و شکنجه نگردد.
در بخش دیگری از این بیانیه تصریح شده است: در این بازار بی اخلاقی، سازمان عدالت و آزادی ایران اسلامی نیز هر چند کم دامنه و بی هیاهو اما استوار و پابرجا، سیاست می ورزد و بر آنست همچنان نسخه شفابخش این روزها چیزی جز اصلاحات نیست. اصلاح روند فعلی و آمادگی پذیرش چند صدایی، باز نمودن فضای سیاسی و ایجاد ظرفیت های نقد پذیری در دستگاه حاکمه، برچیدن فضای امنیتی و آزادی زندانیان سیاسی همراه با اعلان عفو عمومی، انتخابات سالم و آزاد و احترام به حق حاکمیت مردم بر سرنوشت، اجرای بدون تنازل قانون اساسی و احترام به اراده عمومی …
به گزارش وب‌سایت بوی باران، متعلق به این سازمان سیاسی، متن این پیام به شرح زیر است:
آفتاب زمستان آرام آرام رخت بر می بندد و ترنم باران انگار که صدای پای بهار را نجوا می کند … بادهای موسمی بشارت روزهای تازه ای می دهد و شکوفه های نو رسیده خود گواه پر رنگی برای این مدعاست؛ و این میان امیدها و آرزوهای ما را اما برای رسیدن بهار حقیقی پایانی نیست؛ بهاری که در آن نسیم ملایم عدالت و آزادی پس کوچه های این مرز و بوم را آرام در نوردیده و هر ایرانی حلاوت این دو آرمان متعالی بشری را مشتاقانه دربرگیرد؛ بهاری که در آن آزادی از فراز تپه های اوین غریبانه به ایران سلامی دوباره گوید و دیگر هیچکس خبری از زندان و زندانی برای ما نیاورد. هیچ مادر، پدر، دختر، پسر و همسری دلتنگی های خویش را برشانه قاصدکها به زندانها نفرستد و هیچ اندیشه ای محکوم به حذف و طرد و حبس و شکنجه نگردد.
باری, بهار می رسد و امیدها و آرزوهای ما همچنان باقیست تا بر سر سفره هفت سین برای اجابت آنها دست دعا به سوی پروردگار سربرآورده و خداوندگار عدالت و آزادی را صادقانه مخاطب آرزوهای خویشتن قرار داده و برای ایران، این مرز پرگوهر روزهای دیگری آرزو کنیم … روزهای رجعت عقلانیت به صحنه سیاست و سیاست ورزی ایران، روزهای وحدت و هم افزایی نیروهای اجتماعی و سیاسی، روزهای بازگشت به فضای گفت و گو و مباحثه، روزهای پیدایش تحمل چند صدایی، روزهایی که دروغ و تهمت، طرد و حذف، بحران، اعتراض و حصر در آن هیچ جایی نداشته باشد. روزهای آباد و آزاد که هر ایرانی از صمیم قلب و با چشمانی اشک بار آن را آرزو می کند و خیرخواهان این قوم دیریست در حسرت شان سخت می سوزند … .
باری, در این بازار بی اخلاقی، سازمان عدالت و آزادی ایران اسلامی نیز هر چند کم دامنه و بی هیاهو اما استوار و پابرجا، سیاست می ورزد و بر آنست همچنان نسخه شفابخش این روزها چیزی جز اصلاحات نیست. اصلاح روند فعلی و آمادگی پذیرش چند صدایی، باز نمودن فضای سیاسی و ایجاد ظرفیت های نقد پذیری در دستگاه حاکمه، برچیدن فضای امنیتی و آزادی زندانیان سیاسی همراه با اعلان عفو عمومی، انتخابات سالم و آزاد و احترام به حق حاکمیت مردم بر سرنوشت، اجرای بدون تنازل قانون اساسی و احترام به اراده عمومی … . و اینها همه دارویی ست که دردمندانه و با دلی نگران امید داریم هرگز حکم نوشدارو، پیدا نکند که تحولات اخیر منطقه بیش و پیش از هر چیز ثابت کرد تحولات اجتماعی و فرآیندهای تاریخی هرگز منتظر اراده حاکمیت ها نخواهند نشست و سرنوشت در تاریکی رقم خواهد خورد.
و در این میان سازمان عدالت و آزادی ایران اسلامی با علم به تمامی مخاطرات پیش رو، امروز این انذار را فریاد می کند و عاجزانه امید استماع دارد؛ چه آنکه فردا و فرداها شاید برای ایرانی آباد و آزاد دیر باشد.
عید باستانی نوروز بر همگان مبارک
سازمان عدالت و آزادی ایران اسلامی
بیست و هشتم اسفند هشتاد و نه


تعدادی از زندانیان سیاسی عصر امروز به مرخصی نوروزی می آیند

جمعی از خانواده های زندانیان سیاسی تا نیمه های شب یکشنبه(۲۸ اسفند) در مقابل زندان اوین در انتظار آزادی عزیزان در بندشان تجمع کردند.
براساس خبرهای رسیده به کلمه، اغلب این خانواده ها کسانی بودند که در پی وعده دادستان تهران برای مرخصی نوروزی زندانیان شان به اوین مراجعه کرده بودند تا زندانیان آزاد شده را مورد استقبال قراردهند.این خانواده ها که از حوالی عصر و به شوق ازادی عزیزان شان به اوین آمده بودند تا نیمه های شب آنجا ماندند و عاقبت ناامید به خانه بازگشتند.
به گفته برخی از خانواده ها، مسوولان زندان اوین دیشب به آنها وعده داده اند که زندانی های شان غروب امروز(بیست و نهم اسفند)آزاد خواهند شد.گرچه تعدادی از خانواده ها به این وعده ها همچنان با دیده تردید می نگرند اما امیدوارند لااقل تعدادی از زندانیان که در روزهای اخیر و به درخواست دادستانی تهران وثیقه های سنگین چند صد میلیون تومانی تودیع کرده اند تا پیش از آغار سال جدید از در بزرگ اوین خارج شوند و به خانواده های خود در کنار سفره هفت سین بپیوندند.
در میان زندانیانی که به گفته ماموران اوین و دادستانی تا غروب امروز به مرخصی نوروزی خواهند آمد اسامی فرید طاهری، لیلا توسلی، میلاد اسدی، علی جمالی، ارسلان ابدی و بابک داشاب دیده می شود.از اسامی زندانیان سیاسی زندان رجایی شهر که ممکن است به مرخصی نوروزی بیایند، هنوز خبری به کلمه نرسیده است.
تعداد زندانیان سیاسی که نوروز امسال به طور موقت از اوین آزاد خواهند شد در مقایسه با سال گذشته کاهش جشمگیری دارد و احتمالا تعداد آنها بین ده تا پانزده نفر خواهد بود. گفته می شود علت اصلی این کاهش با تظاهرات های اعتراضی مردم در ۲۵ بهمن، اول اسفند، دهم و هفدهم اسفندماه مرتبط است.
مسوولان دادستانی و دادگاه انقلاب به برخی از خانواده های زندانیان سیاسی گفته اند« حالا که دوباره فتنه گران تظاهرات برپا کرده اند ما به زندانی های شما مرخصی نمی دهیم.»
هم اکنون بیش از ۱۷۰ زندانی سیاسی در بند ۳۵۰ زندان اوین زندانی اند که اغلب آنها از زندانیان حوادث پس از انتخابات هستند.همچنین بیش از سی زندانی سیاسی نیز در زندان رجایی شهر به سر می برند .برخی از آمارها از زندانی بودن بیش از هزار زندانی سیاسی در سراسر کشور حکایت دارد.این آمارها مربوط به زندانیانی است که مشغول گذراندن دوران محکومیت خود هستند و اسامی صدها زندانی که در بازداشت موقت به سر می برند دیده نشده است گفته می شود در تظاهرات اعتراضی ۲۵ بهمن و همین طور تظاهرات های اسفندماه امسال چندهزار نفر بازداشت شده اند.
براساس قوانین، مرخصی از حقوق اولیه زندانیان محسوب می شود اما مسوولان قوه قضاییه و امنیتی از آن به مثابه اهرم فشار بر زندانیان و خانواده هایشان نگاه می کنند.
برای دادن مرخصی به یک زندانی سیاسی نهادهای مختلف تصمیم گیرنده هستند نهادهایی مثل وزارت اطلاعات، سپاه پاسداران و قوه قضاییه.گاهی برای اینکه یک زندانی چند روزی را نزد خانواده اش بگذراند باید موافقت همه این نهادها جلب شود . کینه ورزی های شخصی و موافقت بازجوهایی که فراتر از قانون قدرت تصمیم گیری دارند، نیز از مراحلی است که یک زندانی را مستحق مرخصی و دیگری را فاقد آن تشخیص می دهد . در نهایت وقتی یک زندانی تمام این مراحل را طی می کند قادر است چند روزی و فقط چند روزی را نزد خانواده اش بگذراند . این در حالی است که طبق قوانین تمام زندانیان بجز تعداد اندکی حق استفاده از مرخصی نوروزی را دارند .قاچاق مسلحانه و یا عمده مواد مخدر و روانگردان‌ها و سایر محکومینی که اخلاق و رفتار آنها در زندان به گونه‌ای بوده که بنا به نظر دادستان یا قاضی ناظر زندان یا رئیس زندان یا شورای طبقه بندی شایستگی برخورداری از مرخصی را ندارند.



ایرنا: ابراهیم یزدی آزاد شد، بیانیه‌اش هم دست ماست!

خبرگزاری رسمی دولت احمدی نژاد، از آزادی ابراهیم یزدی دبیرکل نهضت آزادی و انتشار متعاقب بیانیه او خبر داد. اما خانواده این زندانی سیاسی هنوز این خبر را تایید نکرده‌اند.
ایرنا در خبری که ظهر امروز – یکشنبه ۲۹ اسفند – منتشر کرد، یزدی را “سرکرده گروهک غیر قانونی نهضت آزادی” نامید و از آزادی او در صبح امروز خبر داد.
در خبر چند خطی ایرنا، علاوه بر توهین به ابراهیم یزدی، به فردی که یزدی در منزل او دستگیر شده، یعنی مهندس غروی نیز اهانت شده و او “یکی از اعضای سابقه دار وهابی در اصفهان” نامیده شده است.
ایرنا همچنین در خصوص ابراهیم یزدی ادعا کرده که: “وی پیش از آزادی بیانیه‌ای صادر کرده است، که ایرنا متن آن را متعاقبا منتشر خواهد کرد.”
مشخص نیست که منظور از بیانیه چیست و چرا این بیانیه در اختیار ایرنا قرار گرفته است!



توهین جنتی به جانبازان دفاع مقدس، واکنش فعالان فضای مجازی را برانگیخت

اظهارات توهین‌آمیز احمد جنتی، دبیر شورای نگهبان، در نمازجمعه اخیر تهران با واکنش وبلاگ‌نویسان و فعالان فضای مجازی روبه‌رو شد.
به گزارش کلمه، جنتی در آخرین نمازجمعه تهران در سال ۸۹ ضمن صحبتهایش درباره رخدادهای اخیر لیبی، وقتی خواست قذافی را یک حاکم دیوانه توصیف کند، او را یک موجی و دیوانه نامید.
این در حالی است که اصطلاح “موجی” در ادبیات عمومی ایرانیان به جانبازان اعصاب و روان اطلاق می‌شود و بدین ترتیب جنتی با کنار هم گذاشتن این تعبیر و واژه‌ی دیوانه، به جانبازان دفاع مقدس توهین کرد.
در واکنش به این اظهارات جنتی، بسیاری از فعالان فضای مجازی، سخنان او را توهین به جانبازان موجی تلقی کردند.
نویسنده وبلاگ بامدادی هم در این باره نوشت: “جناب خطیب جمعهٔ تهران! ظاهرا فراموش کرده‌‌اید که در همین ایران هزاران نفر معلول جنگی و جانباز داریم که در دوران جنگ تحمیلی و توسط بمب‌های امضا شده توسط «صدام حسین» گرفتار موج انفجار شدند و به اصطلاح «موجی» شدند. به لطف جان‌فشانی همین «موجی‌هاست» که من و شما امروز امن و آسان در این کشور زندگی می‌کنیم. جناب خطیب عالی‌جاه، چطور به خودتان اجازه دادید قربانیان مظلوم «دفاع مقدس» را با دیکتاتور لیبی مقایسه کنید؟ گوی و میدان دست شماست و آزادانه هر چه می‌خواهید می‌گویید و آن‌چه می‌خواهید می‌کنید؛ چرا به این مظلومان شریف از تریبون مقدس‌تان بی‌احترامی می‌کنید آخر؟!”
این البته تنها بخشی از اظهارات روز جمعه جنتی نبود که واکنش‌برانگیز شد. او در بخش دیگری از خطبه‌هایش هم از خشونت علیه فکر مخالف دفاع کرد و گفت: “وقتی فکری با ارشاد برداشته نشد ناچار باید با زور و قدرت آن فکر را برطرف کرد.”




یکی از دیپلمات‌های اتحادیه‌ی اروپا که نمی‌خواست نامش فاش شود، روز جمعه (۱۸ مارس/۲۷ اسفند) به خبرگزاری فرانسه گفت که اتحادیه‌ی اروپا می‌خواهد به دلیل نقض حقوق بشر در ایران، تحریم‌های تازه‌ای علیه مقامات جمهوری اسلامی ایران وضع کند. به گفته‌ی این دیپلمات، در این زمینه، توافقنامه‌ای نیز تدوین شده است.
وزیران امور خارجه‌ی اتحادیه‌ی اروپا که روز دوشنبه (۲۱ مارس/۱ فروردین) در بروکسل گردمی‌آیند، می‌خواهند این توافقنامه را بطور رسمی تصویب کنند. بدین‌منظور نخست باید بر سر فهرست اسامی کسانی توافق شود که تحریم‌ها شامل حال آنان خواهد شد.
شیرین عبادی، حقوقدان ایرانی و برنده‌ی جایزه‌ی صلح نوبل، اخیرا گفته بود که از اتحادیه‌ی اروپا خواسته است، دارایی‌های ۸۰ تن از مقامات جمهوری اسلامی را مسدود کند و به آنان اجازه‌ی ورود به خاک کشورهای اتحادیه‌ی اروپا را ندهد.
کریم لاهیجی، رئيس اتحادیه‌ی حقوق بشر ایران و نایب رئيس فدراسیون بین‌المللی جوامع حقوق بشر نیز اعلام کرده است که با کمک خانم شیرین عبادی، فهرستی ۸۰ نفره تهیه کرده که دربرگیرنده‌ی نام افرادی است که «مسئول سیاست سرکوب در ایران» هستند.
در گزارشی که چند روز پیش از سوی سازمان ملل متحد منتشر شد، آمده است که وضعیت حقوق بشر در ایران، از زمان انتشار آخرین گزارش مجمع عمومی سازمان ملل در دسامبر ۲۰۱۰ تا کنون، وخیم‌تر شده است. گزارش اخیر از «منظم شدن سرکوب مدافعان حقوق بشر و حقوق زنان، روزنامه‌نگاران و مخالفان دولت ایران» یاد کرده است.
چندی پیش سوئد از شورای حقوق بشر سازمان ملل خواست که بازرس ویژه‌ای را برای نظارت بر وضعیت حقوق بشر در ایران در نظر گیرد. این پیشنهاد مورد پشتیبانی کشورهای دیگر و از جمله ایالات متحده‌ی آمریکا قرار گرفت.
ایلین دوناهو، نماینده‌ی آمریکا در شورای حقوق بشر سازمان ملل، اوایل ماه مارس در کنفرانسی خبری تاکید کرد که شمار زیادی از کشورهای عضو، از جمله برخی کشورهای غیرمتعهد، از انتخاب بازرسی ویژه برای ایران که بطور منظم درباره‌ی وضعیت حقوق بشر در این کشور گزارش دهد استقبال کرده‌اند.
ناوی پیلای، کمیسیر عالی حقوق بشر سازمان ملل نیز در همین رابطه گفته بود، موجی از بازداشت معترضان و منتقدان حکومت در ایران دیده می‌شود که با توجه به قیام مردم در کشورهای عربی آشکارا شدت یافته است.



وزارت دفاع آمریکا (پنتاگون) اعلام کرده است که نیروی دریایی ایالات متحده و بریتانیا بیش از ۱۱۰ موشک کروز به حداقل ۲۰ مقر دفاع هوایی لیبی که اکثر آنها درسواحل شمالی لیبی واقع اند شلیک کرده اند.
یک مقام نظامی فرانسه نیز تایید کرده که جنگنده های این کشور چند تانک و خودروی زره ای نیروهای دولتی را در نزدیکی شهر بنغازی در شرق لیبی نابود کرده اند.آمریکا دو ناو و سه زیردریایی در دریای مدیترانه مستقر کرده است.باراک اوباما، رئیس جمهوری آمریکا که در برزیل بسر می برد دقایقی پس از آغاز این عملیات اعلام کرد: “امروز من به نیروهای مسلح ایالات متحده دستور دادم که یک عملیات نظامی محدود را در لیبی آغاز کنند.”
پنتاگون می گوید که در مرحله اول، هدف جلوگیری از حمله نیروهای حکومتی به مردم غیرنظامی و از بین بردن سیستم دفاع هوایی لیبی است.وزارت دفاع آمریکا اعلام کرد که کماندو به داخل لیبی نفرستاده و هواپیماهای این کشور وارد آسمان لیبی نشده اند.بر اساس گزارش ها، آمریکا بر اهدافی که در حوالی طرابلس، پایتخت و شهر مصراته واقع اند تمرکز کرده است.
یک سخنگوی ارتش لیبی در تلویزیون دولتی این کشور گفت است که مخازن سوخت در حوالی مصراته بمباران شده است.
ناو یو اس اس مانت ویتنی، حملات نیروهای آمریکا به لیبی را هدایت می کند.دیوید کامرون، نخست وزیر بریتانیا نیز گفته است که عملیات نیروهای کشورش در لیبی آغاز شده است. او جزئیاتی این در خصوص اعلام نکرد.گزارش ها حاکیست که هزاران نفر از ساکنان بنغازی در حال فرار از این شهر هستند.هیلاری کلینتون، وزیر امور خارجه آمریکا روز شنبه در پاریس پس از مذاکره با دبیرکل سازمان ملل متحد، رهبران فرانسه، بریتانیا و نیز نمایندگان اتحادیه عرب و سازمان پیمان آتلانتیک شمالی (ناتو)، پایان تمام حملات به غیرنظامیان لیبیایی و توقف پیشروی نیروهای دولتی به سوی شهر بنغازی، مرکز اصلی مخالفان را خواهان شد.
وی همچنین بر خروج نیروهای حکومت از شهرهای مصراته، اجدابیا و مصراته، تامین آب، برق و گاز تمام نواحی لیبی و موافقت با ارسال کمک های بشردوستانه به مردم لیبی تاکید کرد.
“قابلیت های ویژه”
خانم کلینتون گفت که آمریکا از قابلیت های نظامی “ویژه” خود برای اجرای قطعنامه ۱۹۷۳ استفاده خواهد کرد.
یک مقام نظامی آمریکایی که خواسته نامش فاش نشود به خبرگزاری رویترز گفته است که سه زیردریایی این کشور که به موشک کروز توماهاک مسلح اند از دریای مدیترانه در عملیات علیه لیبی شرکت خواهند کرد.
دولت روسیه با صدور بیانیه ای از آغاز عملیات نظامی در لیبی ابراز تاسف کرده است. روسیه مانند چین و آلمان به دومین قطعنامه شورای امنیت علیه لیبی رای ممتنع داده بود.
رئیس جمهوری آمریکا گفته است: “باید از مردم لیبی محافظت شود. اگر خشونت ها علیه غیرنظامیان فورا پایان نیابد، ائتلاف ما آماده است که بدون معطلی اقدام کند.”
رابرت گیتس، وزیر دفاع آمریکا پیش از این گفته بود که پیش از اعمال منطقه پرواز ممنوع، نیروهای ائتلاف ابتدا باید سیستم دفاع هوایی لیبی را نابود کنند.
کمیته بین المللی صلیب سرخ هشدار داده است که در صورت بروز جنگ در لیبی، تمام طرفین باید بر اساس قوانین بین المللی با اتخاذ تدابیر احتیاطی، تا آنجایی که امکان دارد از صدمه زدن به غیرنظامیان اجتناب کنند.مارک روته، نخست وزیر هلند پیش بینی کرده است که جنگنده های کانادا، بریتانیا و فرانسه طی چند ساعت آینده اولین دور حملات را آغاز کنند.
استفن هارپر، نخست وزیر کانادا نیز گفت که علیه لیبی در دریای مدیترانه محاصره دریایی اعمال خواهد شد.ایتالیا موافقت کرده است که از شش پایگاه نظامی ناتو در این کشور برای عملیات علیه لیبی استفاده شود.در پایان نشست روز شنبه در پاریس، سازمان ملل متحد، آمریکا و کشورهای اروپایی و عرب با صدور بیانیه ای گفته اند که قصد اشغال خاک لیبی را ندارد و بر استقلال و تمامیت ارضی این کشور تاکید کرده اند.
خبرگزاری رویترز به نقل از منابع خود گزارش می دهد که پنج جت جنگنده نیروی هوایی فرانسه در اولین مرحله از عملیات شرکت داشته اند.
خبرگزای آسوشیتدپرس هم به نقل از منابع خود گزارش می دهد که آمریکا قصد ندارد هواپیماهایی به آسمان لیبی بفرستد و از دریای مدیترانه در عملیات بین المللی شرکت خواهد کرد.
هشدار سارکوزی
نیکولا سارکوزی، رئیس جمهوری فرانسه پیش از این گفته بود هواپیماهای جنگی کشورش در حال دفاع از شهروندان بنغازی در برابر حملات نیروهای رهبر لیبی هستند.او تاکید کرد که نیروی هوایی فرانسه مانع حملات به بنغازی شده است.
یک منبع نظامی هم گفت نیروی هوایی فرانسه در سراسر لیبی نیز عملیات تجسس و شناسایی را آغاز کرده است.خبرگزاری فرانسه گزارش می دهد که جنگنده های رافائل این کشور به هیچ مشکلی برنخورده اند و احتمالا ماموریت آنها تا چند ساعت ادامه خواهد داشت.دیوید کامرون، نخست وزیر بریتانیا نیز گفته است معمر قذافی، قول خود در باره آتش بس را نقض کرده است.او افزود زمان آن رسیده که جامعه جهانی دست به اقدام عاجل بزند.معمر قذافی، رهبر لیبی به غرب هشدار داده که این کشورها از دخالت نظامی در لیبی پشیمان خواهند شد.
او قطعنامه سازمان ملل در باره برقراری منطقه ممنوعه پروازی را رد کرده است.
حمله به بنغازی
پیش از این نیروهای وفادار به معمر قذافی، رهبر لیبی وارد حومه شهر بنغازی، مقر اصلی مخالفان شده بودند.خبرنگار بی بی سی که شاهد ورود این نیروها به شهر بوده می گوید بنغازی تحت حملات شدیدی قرار گرفته است.دولت لیبی، حمله به بنغازی را تکذیب کرده و می گوید به آتش بس پایبند است.با تصمیم سازمان ملل متحد، هم اکنون منطقه ممنوعه پروازی در لیبی برقرار است.
گزارش شده که ساکنان شهر بنغازی در حال فرار از این شهر هستند و صدای انفجار در سراسر شهر به گوش می رسد.یک فرمانده نیروهای مخالف می گوید راه های منتهی به شرق، به دلیل حضور تعداد زیادی خودرو، مسدود شده اند.او گفته است این شهر توسط نیروهای سرهنگ قذافی بمباران شده و از جامعه جهانی خواسته تا برای پرهیز از بروز یک فاجعه، وارد عمل شوند.مصطفی عبدالجلیل، به شبکه تلویزیونی الجزیره گفته است نیروهای دولتی، دهها راکت به سوی شهر پرتاب کرده اند.خبرنگاران حاضر در بنغازی می گویند تانک ها در خیابان های شهر حضور دارند و درگیری هایی در برابر دانشگاه شهر در جنوب غربی بنغازی در جریان است.
صبح شنبه یک فروند هواپیمای جنگی بر فراز بنغازی پس از هدف قرار گرفتن، آتش گرفت و سقوط کرد.
مخالفان مسلح گفته اند که این هواپیما در اختیار آنها بود و توسط نیروهای دولتی هدف قرار گرفت.
نیروهای سرهنگ قذافی روز گذشته به طور یکجانبه اعلام آتش بس کردند اما گزارش ها حاکی است که عملیات تهاجمی این نیروها علیه مواضع مخالفان مسلح ادامه یافته است.
آمریکا و متحدانش می گویند که آتش بس در لیبی شامل خروج نیروهای حکومتی از شهرهای مصراته، اجدابیه و زاویه نیز می شود.رئیس جمهور آمریکا گفت که نیروهای رهبر لیبی باید حملات به مناطق در دست مخالفان را متوقف کنند یا با پاسخ نظامی رو به رو شوند.آقای اوباما در عین حال، حضور نیروهای آمریکایی در خاک لیبی را رد کرده است.شورای امنیت سازمان ملل متحد روز پنجشنبه قطعنامه پیشنهادی لبنان، فرانسه و بریتانیا برای ایجاد منطقه ممنوعه پروازی بر فراز لیبی برای حمایت از مردم این کشور در برابر حملات هوایی نیروهای هوادار معمر قذافی را تصویب کرد.
این قطعنامه به همه کشورهای عضو اجازه داده است برای برقراری آتش بس و حمایت از غیرنظامیان ‘تمام تدابیر لازم’ از جمله گزینه نظامی را به کار گیرند.
کمیساریای عالی پناهندگان سازمان ملل می گوید در حال آماده کردن مقدمات برای استقبال از بیش از دویست هزار شهروند لیبیایی است که به علت درگیری ها، در حال ترک خاک این کشور هستند.الیزابت تان، سخنگوی این نهاد سازمان ملل می گوید گروهی از این افراد به مرز مصر رسیده اند. او می گوید مردم لیبی به شدت تحت تاثیر این درگیری ها قرار گرفته و وحشت زده هستند.این افراد گفته اند که خانه هایشان بر اثر درگیری ها، کاملا تخریب شده است.
خانم تان گفته است که این نهاد قادر نیست در داخل خاک لیبی فعالیت کند اما با هلال احمر لیبی در تماس است و کمک های پزشکی و غذایی به این کشور فرستاده است.




بازداشت ۳ شهروند کرد به اتهام همکاری با یکی از احزاب کردی

خبرگزاری هرانا - خبر‌ها حاکی از بازداشت سه تن از شهروندان کرد در در یکی از شهرهای کرد نشین کشور است.
بنا به گزارش وبسایت‌های دولتی، ۳ نفر از مرتبطین با یکی از احزاب اپوزوسیون کرد دستگیر شده که دو نفر از این سه نفر برادر بوده و سابقه فعالیت حزبی نیز در پروندهٔ وی وجود داشته است.
از هویت افراد بازداشت شده و محلی که ایشان در آن بازداشت شده است اطلاعی در دست نیست.
شایان ذکر است که گفته می‌شود این افراد با "پژاک" همکاری موثر داشتند.



مفقود شدن و بی خبری از وضعیت بهروز صمد بیگی، فعال مطبوعاتی

خبرگزاری هرانا - بهروز صمد بیگی روزنامه نگار اصلاح طلب از سه شنبه ٢۴ اسفندماه مفقود شده و خبری از وی در دست نیست.
به گزارش جرس، این روزنامه نگار پس از چندبار احضار به مجموعه های امنیتی، به تازگی احضاریه ای با اتهام نامشخص از دادگاه دریافت کرده بود.
خانواده و دوستان صمدبیگی خاموش بودن موبایل و قطع ارتباط او را بی سابقه و غیرعادی می دانند.
بهروز صمدبیگی چندی پیش از دبیری فرهنگی روزنامه دنیای اقتصاد و سردبیری ماهنامه رویش اخراج شده بود.



احضار تعدادی از اصناف مهاباد به دادسرای انقلاب اسلامی

خبرگزاری هرانا - طی روزهای اخیر تعدادی از بازاریان شهر مهاباد به دادسرای عمومی و انقلاب این شهر احضار شدند.
گفته می‌شود این افراد به علت تعطیلی مغازه‌ها و بازار در ۲۳ اردیبهشت ماه سال جاری که در اعتراض به اعدام فرزاد کمانگر، شیرین علم هولی، علی حیدریان و فرهاد وکیلی صورت گرفته بود، احضار شده‌اند.
به گزارش آژانس خبری موکریان، نام چند تن از این بازاریان "اسماعیل فتحی"، "علی حسین‌پور جوان"، "بهمن تنهایی"، "بهمن صفایی"، "انور جهانگیری" و "محمد محمدی توتونچی" اعلام شده است.
شایان ذکر است که به دنبال اعدام‌های ۱۹ اردی بهشت، مغازه‌ها و بازار در بخشی از شهرهای کردستان در اعتراض به این اقدام تعطیل شد