صبح روز سه شنبه ۸۹/۲/۲۸ جعفر پناهی طی تماس با خانواده خبر از اعتصاب غذای خود داد و متن نامه ای را برای در اختيار گذاشتن رسانه ها (فقط داخلی) برای آنها قرائت کرد:
بعد از برخورد ناشايستی که شنبه شب (۸۹/۲/۲۵)در هجوم مامورين به داخل سلول ۵۶ اوين صورت گرفت و متعاقب آن به مدت يک ساعت و نيم، من و هم سلولی هايم را بدون لباس در بيرون و در هوايی سرد نگه داشتند.
صبح روز يکشنبه مرا به بازجويی بردند و متهم کردند که از داخل سلول فيلمبرداری کرده ام؛ که کذب محض است. و بعد تهديد کردند که تمامی اعضای خانواده ام را دستگير و به اوين منتقل خواهند کرد و دخترم را به بازداشتگاهی ناامن در رجائی شهر خواهند فرستاد و با اين حرف ها قدرت تجزيه و تحليل را از من سلب کردند.
ازيکشنبه صبح(۸۹/۲/۲۶)تا کنون هيچ چيز نخورده ام و نياشاميده ام و حال اعلام می کنم اگر موارد زير تحقق نپذيرد، من به نخوردن و نياشاميدن خود ادامه خواهم داد؛ چرا که نمی خواهم تبديل به موش آزمايشگاهی شوم که هر لحظه مرا به اتهامات واهی تحت شکنجه و آزارهای روحی و روانی قرار دهند:
۱.تماس و ديدار باخانواده ام و اطمينان کامل از سلامت آنها
۲.حق داشتن وکيل بعد از ۷۷روز و مشورت با او
۳.آزادی بدون قيد و شرط تا تشکيل دادگاه و صدور حکم قطعی
در پايان،به سينمايی که به آن معتقدم قسم می خورم تا تحقق خواسته هايم دست از اعتصاب غذا برنمی دارم و تنها خواسته ام اين است که جنازه مرا به خانواده ام تحويل دهند تا هر کجا که مايل اند دفن کنند.
جعفر پناهی - ۸۹/۲/۲۸ ساعت ۱۱ صبح
پخش: فرهنگسرای پويا – پاريس ۱۸ ماه مه ۲۰۱۰-۰۵-۱۸
