روزآنلاین- سارا مقدم- جمعی از کنشگران کمیته گزارشگران حقوق بشر به همراه عده ای از فعالان مدنی، در پی زندانی شدن برخی از اعضای این کمیته و همچنین افزایش فشار برآنها در زندان برای گرفتن اعترافهای تلویزیونی و وارد کردن اتهامهایی نظیر محاربه، با انتشار بیانیه ای از مردم دعوت کردند که روز 17 بهمن را روز همبستگی با کمیته گزارشکران حقوق بشر بنامند.
نیلوفر گلکار یکی از کنشگران این کمیته در گفت و گو با روز از فعالیتهای کمیته گزارشگران حقوق بشر و شرایط فعلی اعضای آن سخن گفته است.
خانم گلکار اگر چه نام کمیته، این روزها نام آشنایی است و در مورد کنشگران این گروه در زندان و برخورد با آنها خبرهای زیادی منتشر می شود اما هنوز بسیاری از مردم خود کمیته را نمی شناسند. لطفا از این گروه و فعالیتهایتان بگویید.
کمیته گزارشگران حقوق بشر از حدود 5 سال پیش با همکاری تعدادی از دانشجویان تشکیل شد. آن موقع نامش کمیته دانشجویی گزارشگران حقوق بشر بود که بعد از مدتی با فارغ التحصیل شدن و یا ستاره دار شدن و محروم از تحصیل شدن اعضا، نام دانشجویی از اسم کمیته حذف شد. ابتدا کار کمیته بیشتر روی موضوع حقوق زندانیان و اخبار زندانیان سیاسی بود که به مرور در حوزه های دیگر گسترش یافت. حوزه هایی مثل اعدام کودکان، کودکان کار و خیابان، حقوق اقلیت های مذهبی، زنان، دانشجویان و غیره.
از اعضای زندانی این کمیته بگویید.
در حال حاضر 7 عضو کمیته یعنی شیوا نظر آهاری، پریسا کاکائی، کوهیار گودرزی، مهرداد رحیمی، سعید کلانکی، سعید حائری و سعید جلالی فر بازداشت هستند. شیوا نظر آهاری در تابستان 88، صد روز در بازداشت بود. درواقع برخورد جدی و سیستماتیک با کمیته از 10 آذر و با بازداشت سعید جلالی فر و سعید کلانکی و همچنین بازداشت شیوا شروع شد و با بازداشت کوهیار گودرزی و سعید حائری در 29 آذر و سپس پریسا کاکائی و مهرداد رحیمی ادامه پیدا کرد.
فکر می کنید علت این برخورد ها چیست؟
برخورد با این شدت با بچه های کمیته به علت فشار برای محدود کردن اطلاع رسانی در حوزه حقوق بشر و بستن سایت است. الان در یک دوره ای هستیم که نقض حقوق بشر به شدت افزایش یافته و فشار بر سایت هم که سایتی حقوق بشری و فعالیتش در راستای اطلاع رسانی از موارد نقض حقوق بشر است در همین دوره افزایش یافته است. وقتی دیدند با بازداشت اعضا، سایت متوقف نشد، حالا سعی دارند با طرح اتهامات واهی و ربط کمیته که نهادی کاملا مستقل است با مجاهدین خلق آن را زیر ضرب ببرند تا از طرفی فعالیت سایت را متوقف کنند و از طرف دیگر اعضای بازداشت شده، تحت فشار زیادی برای اعتراف و مصاحبه قرار بگیرند که منجر به دادن حکم سنگین خواهد شد. یعنی به گونه ای می خواهند فعالیت حقوق بشر در کشور تعطیل شود. از طرف دیگر فشار بر اعضای باقیمانده کمیته نیز افزایش یافته و تعدادی از آنها پس از تهدید های فراوان اجبارا مخفی شده اند.
از آخرین وضعیت آنها خبری دارید؟
آخرین وضعیت بازداشت شده ها به این شکل است که شیوا نظر آهاری نزدیک به 50 روز است در انفرادی به سر می بر؛ این فشار شدید برای گرفتن اعتراف دروغین است. کوهیار گودرزی و مهرداد رحیمی نیز تحت فشار زیادند. مهرداد تحت فشار برای مصاحبه اجباری نیز هست. سعید حائری و پریسا کاکائی هم در سلول های سه یا چهار نفره بند 209 هستند و سعید جلالی فر و سعید کلانکی بعد گذشت دو ماه همچنان بلاتکلیف در بند عمومی زندان اوین هستند. اما الان تلاش های جدیدی برای حمایت از اعضای در بند کمیته شکل گرفته. یک کمپینی دارد شکل می گیرد که روز 17 بهمن را روز همبستگی با کمیته گزارشگران نامگذاری کنیم و بیانیه آن نوشته شده.
برنامه های این کمپین چیست؟
برنامه ها برای این روز به این شکل است که از همه مردم می خواهیم به هر شیوه که خود می دانند از فعالان حقوق بشر دربند کمیته حمایت کنند. روزنامه نگاران و وب نگاران مطالب، خبرها و گزارشهای آنان را پوشش بدهند و بلاگرها اگر می توانند نام وبلاگ خود را در حمایت از کمیته تغییر دهند. به طور کلی هر نوع ابتکار عملی که خودشان به ذهنشان می رسد قطعا کمک کننده است.
کمیته گزارشگران حقوق بشر پیش از این به دلیل اتهاماتی که به اعضای این کمیته در زندان وارد شد و خبرهایی که از افزایش فشار دستگاه امنیتی- قضایی برآنها حکایت می کرد، ضمن بیانیه ای از اتهامات وارد شده تبری جست.
در این بیانیه که انتشار عمومی یافت آمده بود: طرح ياوه اي چون ارتباط کميته با سازمان مجاهدين خلق از سوي کارشناسان اطلاعات چيزي جز زمينه سازي براي حذف فيزيکي مجموعه اي خوشنام که از بدو تاسيس صرفا در عرصه حقوق بشر فعاليت کرده است، ارزيابي نمي شود. براي ما و همگي فعالان حقوق بشر دفاع از حقوق انساني تک تک افراد، فارغ از گرايشات سياسي، مذهبي، قومي و... اصل بوده است و به صراحت نيز اعلام ميداريم در کنار فعاليت در کليه عرصه هاي حقوق بشر اعم از حقوق زنان، کودکان، کارگران، اقليتهاي قومي، مذهبي جنسي و... از حقوق همه زندانيان سياسي و عقيدتي بدون در نظر گرفتن گرايش آنان و حتي بدون در نظر گرفتن مجرم بودن يا نبودن آنان دفاع نموده و ذره اي از اين آرمان انساني عقب نشيني نخواهيم نمود.
این کمیته همچنین برخورد جدید با فعالان حقوق بشر را شیوه ای خطرناک دانسته و اعلام کرده بود: طرح اين ادعاي گزاف از سوي وزارت اطلاعات زنگ خطر ديگري است براي کليه فعالان حقوق بشر در ايران که به سادگي از کنار اين بازي سخيف نگذرند. برخورد امروز اطلاعات با کميته گزارشگران حقوق بشر اولين مورد نيست و آخرين مورد هم نخواهد بود اما اين بدعت نا مبارک انتساب فعاليت مستقل حقوق بشري به اين يا آن گروه سياسي و تفهيم اتهام محاربه به فعالين حقوق بشر بدون کوچکترين سند و حتي نشانه اي بايد در همين قدم نخست عقيم گردد. از همين روست که ضمن تاکيد مجدد بر استقلال خويش از همه نهادهاي حقوق بشري ملي و بين المللي انتظار حمايت، همراهي و اعتراض به اين برخورد ظالمانه داشته و حق خويش را در شکايت به مجامع بين المللي در قبال برخورد وزارت اطلاعات جمهوري اسلامي محفوظ مي دانيم.
