آسیه امینی
بهمن ماه /88 -
اشکهایم
خاک را می آشوبند
تا مگر لبخندی، صدایی، نغمه ای ، یا عطری از تو را
بازپس گیرند.
دیر و دور، اگر تو را در آغوش نگیرم
باکی نیست!
روزی آزادی را بر سینه ام سخت می فشارم
بر گونه اش بوسه ای می نشانم
دستش را می گیرم و
به او می گویم :
" بوی بچه ام را می دهی"
