به پاس احترام و بزرگداشت زنانی که در جریان اعتراضات مسالمت آمیز در یک سال گذشته در شهر تهران کشته شدند، به پیشنهاد شهردار و با تصویب شورای شهر جنوا در ایتالیا، یکیاز مهمترین میادین این شهر به نام "زن تهرانی" نام گذاری شد.
دکتر شیرین عبادی، برنده ایرانی جایزه صلح نوبل روز ۲۱ جولای (۳۰ تیر ماه) تابلوی میدان "زن تهرانی" شهر جنوا را افتتاح و از نماد یادبود آن پرده برداری کرد.
خانم عبادی در سخنانی که در این مراسم ایراد کرد، از زنان کشتهشده در حوادث پس از انتخابات ریاست جمهوری در ایران یاد کرده و گفت: «با یاد ندا دختر جوانیکه به دست عمال حکومتی در خیابان کشته شد. با یاد شبنم سهرابی که هنگام عزاداری در روز عاشورا پلیس با ماشین او را زیر گرفت و در مقابل هزاران چشم حیرت زده از روی جسد له شده او گذشت .با یاد دو دختر دانشجو به اسامی فاطمه و مبینا که ساعت سه نیمهشب و به هنگام حمله پلیس به خوابگاه دانشجویان دانشگاه تهران در تاریخ ۲۴ خرداد ماه ۱۳۸۸ با شلیک گلوله به قتل رسیدند و با یاد تمام زنان آزاده کرد، بلوچ، عرب زبان و فارس که در یک سال گذشته در خیابانهای تهران به خاطر مبارزات آزادی خواهانه خود، با گلولههایی که از محل مالیات مردم خریداری شده بود به قتل رسیدند».
دکتر عبادی همچنین از شیرین علمهولی دختر کردی که در روز ۱۹ اردیبهشت اعدام شد نیز یاد کرد.
وی هچنین به زنانی که هماکنون به دلیل اعتراضات مدنی در زندان هستند اشاره کرد و گفت :«تعدادی از زنان نیز هم اکنون به علت فعالیتهای حقوق بشری و یا اطلاع رسانی و خبرنگاری در شرایط بسیار بد در زندانهای تهران در بند هستند که از آن جمله میتوان به محبوبه کرمی و شیوا نظر آهاری اشاره کرد. تعداد کثیری از زنان نیز در یکسال گذشته زندان را تجربه کرده و با وثیقههای سنگین موقتا بیرون از زندان هستند که از آن جمله میتوان به ژیلا بنییعقوب و بدر السادت مفیدی اشاره کرد».
وی سپس اشاره کوتاهی به وضعیت کنونی ایران کرد و اینکه به هیچیک از خانوادههای جانباختگان حوادث پس از انتخابات اجازه برگزاری مراسم داده نشد و حتی خانواده برخی از آنان نیز بازداشت و بازجویی شدند.
شیرین عبادی سپس از شهردار جنوا و اعضای شورای این شهر تشکر کرد که میدانی را به نام و یاد زنان ایرانی نامگذاری کردهاند.
وی در پایان گفت: « ظلم به زن ایرانی همان قدر شما را آزرده خاطر میسازد که ستم بر همشهریان خود و این است مفهوم واقعیجهانیشدن. ما باید قلبهای خود را جهانیکنیم و فقط در این صورت است که می توانیم شاهد جهانیبهتر و عادلانه تر باشیم».