همزمان با انتقال به بند عمومی، بهروز جاوید تهرانی اعتصاب غذای خود را شکست
اخبار روز - گزارش دریافتی: بهروز جاوید تهرانی بعد از چندین روز اعتصاب غذا، زندانبانان را مجبور به پذیرش خواسته ی خود نمود و از انفرادی خارج و به بند یک زندان گوهردشت منتقل شد و همزمان با این به اعتصاب غذای خود پایان داد.به گزارش فعالین حقوق بشر و دمکراسی در ایران، جاوید طهرانی یک ماه در سلول های انفرادی بند یک و سیزده روز را در اعتصاب غذا به سر برد اما با مقاومت وپایداری از حقوق خود دفاع کرد و زندانبانان را وادار به تن دادن به خواسته های خود کرد.
بهروز جاوید طهرانی در طی این مدت تحت شکنجه های روحی و جسمی قرار داشت. حسن آخریان رئیس بند ۱ یکی از سلول ها را به شکنجه گاه تبدیل کرده است. زندانیان بی دفاع را پس از دست بند، پابند و چشم بند زدن به آنجا منتقل می کنند و برای مدتهای طولانی مورد شکنجه قرار می دهند. این شکنجه گاه از زمان انتصاب آخریان به عنوان رئیس این بند درست شده است. آقای طهرانی به دلیل شرایط طاقت فرسا و غیرانسانی بسیار لاغر شده بود ولی از روحیه‍ی بالایی برخوردار بود. هنگام بازگشت به بند مورد استقبال سایر زندانیان قرار گرفت. او از محبوبیت و احترام خاصی در بین زندانیان برخوردار است.
در حال حاضر تعدادی از زندانیان در سلولهای انفرادی نزدیک به ۲ هفته است که در اعتصاب غذا بسر می برند. اسحاق سورانی، حسین کریمی، رضا جلالی، عباس یوسفی و محمد نصاری از جمله ی آن ها می باشند. اسحاق سورانی از جمله کسانی است که در باندهای مافیایی که توسط آخریان برای سرکوب زندانیان بکار برده می شد شرکت داشت. آخریان به او دستور می داد که چه کسی از زندانیان باید مورد تهاجم قرار گیرد و مورد ضرب و شتم قرار گرفته و یا با چاقو باید زخمی شود. آقای سورانی هنگامی که دستور آخریان را اطاعت نکرد و از کاری که تا به حال کرده ابراز تاسف و شرمندگی نمود به سلولهای انفرادی منتقل گردیده و مورد شکنجه قرار گرفت. او این موضوع را به قاضی ناظر بر زندان اطلاع داد ولی توجهی به گفته های او نشد.
حسین کریمی یکی از کسانی است که در آزاد سازی بند ۱ در روز ۲۱ بهمن شرکت داشت و حسن آخریان را به خاطر توهین خانوادگی گوشمالی داده بود و وی را بطور عریان از بند بیرون انداخته بود. او محکوم به اعدام است و برای انتقام گرفتن از این زندانی قصد اجرای حکم او را دارند.
وضعیت جسمی این زندانیان رو به وخامت گذاشته و به خاطر شرایط طاقت فرسا و شکنجه های قرون وسطائی خطر جدی جان آنها را تهدید می کند.
