۱۳۸۸ بهمن ۱۲, دوشنبه

کلن

امروز در هوائی مخلوط از برف و گاهی آفتاب با باد زنان ایرانی مثل هر هفته مقابل کلیسا در تجمع پشتیبانی از مادران عزادار شرکت کردند
تعداد زنان شرکت کننده علی رغم هوای سرد زیاد بود. این زنان با دلی گرفته و غمکین به اینجا آمده بودند و همگی به شدت متاسف و منقلب از اعدامهای اخیر بودند. واکنش عابرین مثل همیشه بسیار دلگرم کننده بود

یک خانم مسن آلمانی به ما نزدیک شد و گفت الان چند هفته است که من به این کلیسا می آیم و شما را می بینم । بسیار کنجکاو بودم که بدانم چه انگیزه ای باعث شده که شما در چنین هوائی و صبح یکشنبه ها در اینجا جمع میشوید و این عکسها چیست ؟ وقتی شرح دردناک وضع و حال مادران عزادار ایران را شنید به شدت متاثر شد وگریان । دوست داشت که کاری برای ما بکند و به هر نحوی همبستگی خود را نشان دهد. تا آخرین لحظه تظاهرات با ما ایستاد و در آخر باز گریان برای مادران عزادار صبر و تحمل و برای ملت ایران پیروزی و رهائی آرزو کرد
تجمع هفتگی حامیان مادران عزدار ایران در شهر وین
به دعوت سازمان عفو بین الملل وین در اعتراض به اعدامهای اخیر در ایران، عده ای از مردم وین روز شنبه از ساعت 10 تا 14 با قرار دادن شاخه های گل در مقابل ساختمان سفارت جمهوری اسلامی در وین، به قربانیان این عمل غیر انسانی ادای احترام کردند. به هر شاخهً گل کاغذ کوچکی پیوست بودکه اهداف این حرکت اعتراض آمیز را بیان می کرد
http://www.youtube.com/watch?v=z3B68ECL0Twفیلم
این حرکت اعتراضی بعد از ظهر شنبه در میدان آلبرتینا در مرکز شهر وین در جمع همبستگی با مادران عزادارایران که هر هفته ساعت 15:00 تا 16:00 برگزار می شود، ادامه یافت. این مراسم از سوی تلویزیون اطریش فیلمبرداری و در اخبار سراسری آن پخش گردید
تجمع هفتگی حامیان مادران عزادار ایران در شهر فرانکفورت
امروز 30.01.10 برابر با 11 بهمن گروه همبستگی با مادران عزادار بیست و هفتمین گردهمائی خود را مانند همیشه برگزار کردند. .و همچنین گرامیداشت سالروز تولد جانباخته جوان اشکان سهرابی با گذاشتن گلها وشمع های سفید
گزارش اکسیون هفتگی مادران صلح دورتموند-آلمان
حامیان مادران عزدار در ایران
از ساعت ۴می آمدند ، می آمدند مادران ، و پدران را نیز با خود به همراه داشتند ، می آمدند و به ما می پیوستند ، به شما مپیوستند ، که در ایران ، در وطنمان ، در این لحظه ، در کنار هم ، در اندوه ، در غم ، در سوگواری ، در خشم ، در سکوت ، در کنار هم ، با هم ، در غم عزیزان پر پر شده ، و در وحشت برای آن عزیزان دیگر در بند، به هم تکیه داده اید . در این بوران سرما ، در این روزهای غمگنانه ، آمدنه مادران دلمان را گرم کرد ، درود همه ما بر شما عزیزان در آن غربت ، در ایران امروز ........... جایی که جرگوشه های ما را به دار می آویزند ، آن جا همه در غربت هستیم . به امید آن روز ، که وطن دوباره وطن گردد
به امید آزادی ایران
به امید آن روزی که در هیچ کجای دنیا
انسان ها را برای آزادی خواهی به دار نکشند